حسد در کلام ائمه اطهار(ع)

[ملکوت]

امام علی(ع):


ثَمَرَةُ اَلْحَسَدِ شقاءُ الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ.



ثمره حسادت، بدبختی دنيا و آخرت است.



غررالحکم/ح6857

[ملکوت]

امام صادق(ع):


إِيّاكُمْ أَنْ يَحْسُدَ بَعْضُكُمْ بَعْضاً فَإِنَّ الْكُفْرَ أَصْلُهُ الْحَسَدُ.


بر حذر باشيد از اينكه به يکديگر حسادت بورزيد كه همانا ريشه كفر، حسادت است.



الکافی/ج8/ص8

[ملکوت]

امام علی(ع):


يَكْفيكَ مِنَ الْحاسِدِ أَنَّهُ يَغْتَمُّ وَقْتَ سُرُورِكَ.



(در جزای حسود) تو را همين بس كه در هنگام شادي تو، او اندوهگين می گردد.



مستدرک الوسائل/ح12/ص17

[ملکوت]

إمام علي - ع:

اَلحَسَدُ دَأْبُ السُّفَلِ وِ أعداءُ الدُّوَلِ.


حسادت، منش انسان هاي پست و دشمنان حكومتهاست.



«غرر الحكم، ح 6797»

[ملکوت]

قال الإمام علي - ع :


إِذا أَمْطَرَ التَّحاسُدُ نَبَتَ التَّفاسد.


امام علي - عليه السّلام - فرمود: آنگاه كه حسادت ببارد، فساد مي رويد.



«غرر الحكم، ح 6801»