گل مريم

نوشته اصلی توسط گل مریم

من که در پیچ و خم جاده ی دنیا ماندم
دردم این است چرا این همه تنها ماندم
یک نفر نیست به داد من تنها برسد
در پی راه بلد در دل صحرا ماندم
آقا جانم
حل این مشکل امروز به دست فرداست
چند سالیست که در حسرت فردا ماندم
در حقیقت شده ایا که بپرسم از خود
چقدر منتظر یوسف زهرا ماندم
چقدرمنتظر آقا بودم
من به دنبال تو اما تو کنارم هستی
آه من با لب تشنه لب دریا ماندم
چه کسی گفته که تو غایبی آقا
غلط است
منِ آلوده درین غیبت کبری ماندم
آقا جانم آقا جانم
نوکری روسیَهم جای تعجب دارم
با تمام بدیم اما باز هم آقا ماندم
یا بگویید بیا یا که بگویید برو
خسته ام بس که در این شاید و اما ماندم
پسر فاطمه نگذار که ناکام شوم
جلوه کن منتظر جلوه ی طه ماندم
آه آه آه آه
کربلا پای پیاده چقدر می چسبد
من که امسال هم از کرب و بلا جا ماندم

حسین حسین حسین حسین
حسین حسین حسین حسین
حسین حسین حسین حسین
حسین حسین حسین حسین

دارم عاشقی رو نفس می کشم
هوای زمینت یه چیزه دیگست
اگر دوره ی سال بیام کربلا
ولی اربعینت یه چیز دیگست

آقا جانم پیاده می یام بلکه آروم بشم
بزار سینمو وا کنم آتیشه
می خوام هر چی دارم بریزم به پات
آدم گاهی اینجوری عاشق می شه
نیگاه کن پاهاشون پر از تاوله
خداییش عجب عاشقایی داریم
مسافر قدمهاتو باید بوسید
داری پا رو بال ملک می ذاری

حسین حسین حسین حسین حسین
چیکار می کنی با دلا اربعین
که هر چی دله بی قرارت میشه
مثل خواهرت این روزها بدجوری
زمین و زمون داغدارت میشه
حسین آه آه آه آه
حسین آه آه آه آه
آدم تو بهشت خداییش اگه
رفاقت کنه عمری رو با حسین
بذار با تموم بدیهام بگم که من
خاک شیش گوشتم یا حسین
حسین آه آه آآه آه
دارند آسمونا گواهی میدند که صاحب عزای تو امشب خداست
عجب بوی یاسی میاد تو حرم
یه حسی میگه فاطمه کربلاست

حسین حسین حسین حسین حسین
حسین حسین حسین حسین حسین

گرچه پایینتر از این مرتبه ها جای من است
این که اینگونه ام از برکت آقای من است
عده ای در پی اعجاز مسیحا هستند
علی اکبر ارباب مسیحای من است

نهضتش مکتبمو روضه ی او مدرسه ام
یا حسین بن علی کل الفبای من است
هر کجا روضه گرفتند برایش رفتم
در عوض مادر او شافع فردای من است
از همان روز که از مادر خود زاده شدم
روضه های پسر فاطمه مبنای من است

شب جمعه حرم و سینه زنی دور ضریح
بخداوند که هر ثانیه رویای من است

....