سلوی

واي محراب علي مقتل خونين علي است سبب قتل علي عدل علي دين علي است
كعبه زادي كه بجز بيت خدا خانه نداشت آخرين جاي علي جاي نخستين علي است
گفت در سجده ی خود فزت و ربّ الكعبه حسرتي تلخ دراين گفتة شيرين علي است
حالتي خوبتر از سجده نباشد به نماز این چنين كشته شدن حاجت ديرين علي است
دادخواهی که پناه همه مظلومان است شادی غم زدگان مایه ی تسکین علی است
ناشناسی که کشد نان یتیمان بر دوش ماه شب گرد انیس دل غمگین علی است
آن که از یاد فقیران شده بی خواب و قرار آیت لطف خدا چشم جهان بین علی است
از حسين و حسنش عرش خدا زيور يافت قسمت زينب او زیور و آذين علي است
ماتم پر غم حيدر پدر عاشورا است كربلا صحنه‌اي از مقتل خونين علي است
در شب قتل علی داد خدا قرآن را ثقل قرآن عوض وزنه ی سنگین علی است
گريد و سوزد و‌آرام گدازد چون شمع تا سحر زينب كبري كه به بالين علي است
واي محراب علي مقتل خونين علي است سبب قتل علي عدل علي دين علي است
شاعر: حبیب الله چایچیان(حسان)