موضوع: دعای جوشن کبیر

دعاى جوشن كبير

اين دعا در كتابهاى بلد الامين و مصباح كفعمى آمده،از حضرت سيّد الساجدين عليه السّلام،از پدر ايشان از جدّ بزرگوارش حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله‏ روايت شده:

اين دعا را جبرئيل براى آن حضرت در يكى از جنگها فرود آورد،درحالى‏كه زره سنگينى بر تن آن جناب بود به گونه‏اى كه سنگينى‏ آن بدن مبارك آن حضرت را به درد آورده بود.جبرئيل عرضه داشت: يا محمّد پروردگارت به تو سلام ميرساند و ميفرمايد: اين جوشن(زره) را از تن خود بيرون كن و اين دعا را بخوان كه براى تو و امّتت موجب ايمنى است.

سپس شرحى در فضيلت اين دعا ذكر فرموده كه اينجا جاى بيان تمام آن نيست ولى به برخى از آن اشاره مى‏كنيم از جمله آنكه هركه آن را بر كفنش بنويسد، خدا به احترام آن او را به آتش نمى ‏افكند و و هركه آن را در اول ماه رمضان با نيّت خالص و دلى پاك بخواند،حق تعالى بهره‏ مندى را روزى او مى‏ كند، و براى وى‏ هفتاد هزار فرشته مى‏ آفريند كه خدا را تسبيح و تقديس كنند و ثوابش را براى او قرار دهند
. در ادامه نيز فضيلت زيادى‏ نقل كرده تا آنكه فرمود: هركه آن را در ماه رمضان سه بار بخواند، خدا بدن او را بر آتش جهنم حرام مى‏ كند، و بهشت را براى او واجب مى‏ گرداند، و دو فرشته را بر او مى‏ گمارد تا او را از گناهان حفظ كنند، و در طول زندگى خود در امان خدا باشد

و در پايان روايت آمده: امام حسين عليه السّلام فرمود: پدرم على بن ابيطالب عليه السّلام به حفظ اين دعا وصيّت كرد، و نيز اينكه آن را بر كفن ايشان بنيوسم و به اهل خود تعليم دهم و آنان را به خواندنش ترغيب نمايم. اين دعا مشتمل بر هزار نام از نامهاى خدا است و اسم اعظم نيز در آن است.

فقير گويد:از اين روايت دو نكته استفاده مى‏شود، اوّل: استحباب نوشتن اين دعا بر كفن چنان‏كه علاّمه بحر العلوم(عطر مرقده) در كتاب«الدرّة»به آن اشاره فرموده است:

وَسُنَّ اَنْ يُكْتَبَ بالاْكْفانِ شَهادَةُ الاِْسْلامِ وَالاِْيمانِ
{شد مستحب نوشتن بر اكفان#گواه بر اسلام و هم بر ايمان}

وَهكَذا كِتابَةُ الْقُرْانِ وَالْجَوْشَنُ المَنْعُوتُِ بِالاْمانِ
{و هم نوشتن كتاب قرآن#و جوشن آن دعاى امن و امان}

دومّ: استحباب خواندن اين دعا در اوّل ماه رمضان،

و امّا درباره قرائت آن در خصوص شبهاى قدر بايد گفت، ذكرى از آن در اين روايت نيامده است ولى علاّمه مجلسى قدس سره روحه در كتاب«زاد المعاد»آن را در ضمن اعمال شبهاى قدر ذكر نموده است و در پاره‏ اى از روايات نيز وارد شده كه دعاى«جوشن كبير»را در هر يك از شبهاى قدر بخوانند.
و براى ما در اين مقام فرمايش علاّمه مجلسى احلّه اللّه دار المقام كافى است.

در هر صورت اين دعا مشتمل بر صد بند است،و هر بندى مشتمل بر ده نام از نام‏هاى خداست كه در آخر هر بند بايد گفت:

سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ

و در كتاب «بلد الامين»آمده است كه در آغاز هر بند «بسم اللّه» بگويد و در آخرش:

سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ يا ذَاالْجَلالِ وَالاِْكْرامِ يا اءرْحَمَ الرّاحِمينَ

منزّهى تو اى كه معبودى جز تو نيست، فريادرس فريادرس‏ بر محّمد و خاندانش درود فرست و ما را اى پروردگار از آتش رهايى بخش، اى سرچشمه هيبت و كرامت، اى مهربان‏ترين‏ مهربانان.

و آن دعا اين است:

بِسم اللهِ الرَحمنِ الرَحیم
به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانى‏اش هميشگى است

(1) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا اَللّهُ يا رَحْمنُ يا رَحيمُ يا كَريمُ يا مُقيمُ يا عَظيمُ يا قَديمُ يا عَليمُ يا حَليمُ يا حَكيمُ سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ
(1) خدايا از تو خواستارم به نامت،اى خدا،اى بخشنده،اى مهربان،اى گرامى،اى پايدار،اى بزرگ،اى ديرينه‏ اى دانا،اى شكيفا،اى فرزانه،منزّهى تو اى كه معبودى جز تو نيست،فرياد رس فرياد رس،ما را از آتش برهان‏ اى پروردگار من.

(2) يا سَيِّدَ السّاداتِ، يا مُجيبَ الدَّعَواتِ يا رافِعَ الدَّرَجاتِ يا وَلِىَّ الْحَسَناتِ يا غافِرَ الْخَطيئاَّتِ يا مُعْطِىَ الْمَسْئَلاتِ يا قابِلَ التَّوْباتِ يا سامِعَ الاْصْواتِ يا عالِمَ الْخَفِيّاتِ يا دافِعَ الْبَلِيّاتِ
(2) اى سرور سروران،اى برآورنده دعاها،اى بلندى‏بخش جايگاهها،اى‏ سرچشمه نيكيها،اى درگذرنده از خطاها،اى عطابخش خواسته‏ها،اى پذيرنده توبه‏ها،اى شنونده‏ نداها،اى داناى رازها،اى دور كننده بلاها

(3) يا خَيْرَالْغافِرينَ يا خَيْرَ الْفاتِحينَ يا خَيْرَ النّاصِرينَ يا خَيْرَ الْحاكِمينَ يا خَيْرَ الرّازِقينَ يا خَيْرَ الْوارِثينَ يا خَيْرَ الْحامِدينَ يا خَيْرَ الذّاكِرينَ يا خَيْرَ الْمُنْزِلينَ يا خَيْرَ الْمُحْسِنينَ
(3) اى بهترين آمرزگاران،اى بهترين گشايشگران‏ اى بهترين ياوران،اى بهترين داوران،اى بهترين روزى دهان،اى بهترين وارثان،اى بهترين ستايشگران‏ اى بهترين يادآوران،اى بهترين عطابخشان،اى بهترين نيكوكاران،

(4) یَا مَنْ لَهُ الْعِزَّةُ وَ الْجَمَالُ یَا مَنْ لَهُ الْقُدْرَةُ وَ الْکَمَالُ یَا مَنْ لَهُ الْمُلْکُ وَ الْجَلالُ یَا مَنْ هُوَ الْکَبِیرُ الْمُتَعَالِ یَا مُنْشِئَ السَّحَابِ الثِّقَالِ یَا مَنْ هُوَ شَدِیدُ الْمِحَالِ یَا مَنْ هُوَ سَرِیعُ الْحِسَابِ یَا مَنْ هُوَ شَدِیدُ الْعِقَابِ یَا مَنْ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ یَا مَنْ عِنْدَهُ أَمُّ الْکِتَابِ
(4) اى آن‏كه شكوه و زيبايى تنها از آن اوست‏ اى آن‏كه توانايى و برازندگى تنها از آن اوست،اى آن‏كه فرمانروايى و شوكت تنها از آن اوست،اى آنكه اوست بزرگ و برتر،اى‏ پديدآورنده ابرهاى پرباران،اى آن‏كه نيرومند،و پرتوان است،اى آن‏كه حسابرسى چالاك است،اى آن‏كه‏ كيفرش سخت و شديد است،اى آن‏كه پاداش نيك تنها نزد اوست،اى آن‏كه دفرت هستى پيش روى اوست

(5) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ یَا دَیَّانُ یَا بُرْهَانُ یَا سُلْطَانُ یَا رِضْوَانُ یَا غُفْرَانُ یَا سُبْحَانُ یَا مُسْتَعَانُ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْبَیَانِ
(5) خدايا! از تو خواستارم به نامت اى پرمهر،اى بخشايشگر،اى جزادهنده،اى روشنى خرد،اى فرمانروا،اى‏ خشنودى،اى آمرزش،اى پاك،اى پشتوانه،اى صاحب نعمت و بيان

(6) یَا مَنْ تَوَاضَعَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِعَظَمَتِهِ یَا مَنِ اسْتَسْلَمَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِقُدْرَتِهِ یَا مَنْ ذَلَّ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِعِزَّتِهِ یَا مَنْ خَضَعَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِهَیْبَتِهِ یَا مَنِ انْقَادَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ مِنْ خَشْیَتِهِ یَا مَنْ تَشَقَّقَتِ الْجِبَالُ مِنْ مَخَافَتِهِ یَا مَنْ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ بِأَمْرِهِ یَا مَنِ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِإِذْنِهِ یَا مَنْ یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ یَا مَنْ لا یَعْتَدِی عَلَى أَهْلِ مَمْلَکَتِهِ
(6)اى آن‏كه همه در برابر عظمتش فروتن،اى آن‏كه همه در برابر قدرتش تسليم،اى آن‏كه همه در برابر عزّتش خوار، اى آن‏كه همه در برابر هيبتش هراسان،اى آن‏كه همه از ترسش فرمانبردار،اى آن‏كه كوهها از بيمش شكافته،اى آن‏كه آسمانها به امرش بر پا،اى آن‏كه زمينها به اجازه‏اش‏ بر جا،اى آن‏كه رعد به ستايشش تسبيح‏گو است،اى آن‏كه بر اهل مملكتش ستم نمى‏كند

(7) یَا غَافِرَ الْخَطَایَا یَا کَاشِفَ الْبَلایَا یَا مُنْتَهَى الرَّجَایَا یَا مُجْزِلَ الْعَطَایَا یَا وَاهِبَ الْهَدَایَا یَا رَازِقَ الْبَرَایَا یَا قَاضِیَ الْمَنَایَا یَا سَامِعَ الشَّکَایَا یَا بَاعِثَ الْبَرَایَا یَا مُطْلِقَ الْأُسَارَى

(7) ای در گذرنده از خطاها،اى برطرف كننده بلاها،اى اوج اميدواريها،اى بسياردهنده عطاها،اى بخشنده هدايا، اى روزى‏رسان آفريده‏ها،اى برآورنده آرزوها،اى شنواى گلايه‏ها،اى برانگيزنده بندگان،اى بندگشاى دربندان

(8) یَا ذَا الْحَمْدِ وَ الثَّنَاءِ یَا ذَا الْفَخْرِ وَ الْبَهَاءِ یَا ذَا الْمَجْدِ وَ السَّنَاءِ یَا ذَا الْعَهْدِ وَ الْوَفَاءِ یَا ذَا الْعَفْوِ وَ الرِّضَاءِ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْعَطَاءِ یَا ذَا الْفَصْلِ وَ الْقَضَاءِ یَا ذَا الْعِزِّ وَ الْبَقَاءِ یَا ذَا الْجُودِ وَ السَّخَاءِ یَا ذَا الْآلاءِ وَ النَّعْمَاءِ
(8) اى صاحب سپاس و ستايش،اى صاحب فخر و زيبايى،اى صاحب بزرگوارى و والايى،اى صاحب پيمان و وفا، اى صاحب گذشت و رضا،اى صاحب بخشش و عطاء،اى صاحب دادرسى و داورى،اى صاحب عزّت‏ و بقا،اى صاحب كرم و بخشش،اى صاحب عطاها و نعمتها

(9) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مَانِعُ یَا دَافِعُ یَا رَافِعُ یَا صَانِعُ یَا نَافِعُ یَا سَامِعُ یَا جَامِعُ یَا شَافِعُ یَا وَاسِعُ یَا مُوسِعُ
(9)خدايا از تو خواستارم به نامت‏ اى بازدارنده،اى دور كننده،اى بردارنده،اى سازنده،اى سودبخش،اى شنوا،اى گرد آوردنده،اى ياريگر،اى مهرگستر،اى‏ وسعت‏ بخش

(10) یَا صَانِعَ کُلِّ مَصْنُوعٍ یَا خَالِقَ کُلِّ مَخْلُوقٍ یَا رَازِقَ کُلِّ مَرْزُوقٍ یَا مَالِکَ کُلِّ مَمْلُوکٍ یَا کَاشِفَ کُلِّ مَکْرُوبٍ یَا فَارِجَ کُلِّ مَهْمُومٍ یَا رَاحِمَ کُلِّ مَرْحُومٍ یَا نَاصِرَ کُلِّ مَخْذُولٍ یَا سَاتِرَ کُلِّ مَعْیُوبٍ یَا مَلْجَأَ کُلِّ مَطْرُودٍ
(10)اى سازنده هر ساخته،اى آفريننده هر آفريده،اى روزى‏ بخش هر روزى‏خوار، اى داراى هر دارايى،اى غمگسار هر غمزده،اى فرج‏بخش هر اندوهگين،اى مهرورز بر هر مهرجو اى ياور هر بى‏ياور،اى پرده‏پوش هر كاستى،اى پناه هر رانده.

(11) یَا عُدَّتِی عِنْدَ شِدَّتِی یَا رَجَائِی عِنْدَ مُصِیبَتِی یَا مُونِسِی عِنْدَ وَحْشَتِی یَا صَاحِبِی عِنْدَ غُرْبَتِی یَا وَلِیِّی عِنْدَ نِعْمَتِی یَا غِیَاثِی عِنْدَ کُرْبَتِی یَا دَلِیلِی عِنْدَ حَیْرَتِی یَا غَنَائِی عِنْدَ افْتِقَارِی یَا مَلْجَئِی عِنْدَ ضْطِرَارِی یَا مُعِینِی عِنْدَ مَفْزَعِی
(11)اى توشه ‏ام در سختى،اى اميدم در ناگوارى،اى همدم در وحشت،اى همرهم در غربت‏ اى سرپرستم در نعمت،اى فريادرسم در گرفتارى،اى رهنمايم در سرگردانى،اى توانگرى ‏ام در تنگدستى‏ اى پناهم در دماندگى،اى مددرسانم در پريشانى

(12) یَا عَلامَ الْغُیُوبِ یَا غَفَّارَ الذُّنُوبِ یَا سَتَّارَ الْعُیُوبِ یَا کَاشِفَ الْکُرُوبِ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ یَا طَبِیبَ الْقُلُوبِ یَا مُنَوِّرَ الْقُلُوبِ یَا أَنِیسَ الْقُلُوبِ یَا مُفَرِّجَ الْهُمُومِ یَا مُنَفِّسَ الْغُمُومِ
(12)اى داناى نهانها،اى آمرزنده‏ گناهان،اى پرده‏ پوش عيبها،اى غمگسار غمها،اى دگرگون‏ساز دلها،اى پزشك‏ قلبها،اى روشنى‏ بخش دلها،اى همدم جانها،اى گره گشاى اندوهها،اى گشايشگر دلتنگيها

(13) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا جَلِیلُ یَا جَمِیلُ یَا وَکِیلُ یَا کَفِیلُ یَا دَلِیلُ یَا قَبِیلُ یَا مُدِیلُ یَا مُنِیلُ یَا مُقِیلُ یَا مُحِیلُ
(13)خدايا!از تو درخواست مى‏ كنم به نامت اى والا،اى زيبا،اى كارگشا،اى سرپرست،اى راهنما،اى‏ پذيرا،اى گرداننده،اى عطابخش،اى درگذرنده،اى حال گردان

(14) یَا دَلِیلَ الْمُتَحَیِّرِینَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ یَا صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ یَا جَارَ الْمُسْتَجِیرِینَ یَا أَمَانَ الْخَائِفِینَ یَا عَوْنَ الْمُؤْمِنِینَ یَا رَاحِمَ الْمَسَاکِینِ یَا مَلْجَأَ الْعَاصِینَ یَا غَافِرَ الْمُذْنِبِینَ یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ
(14)اى رهنماى رهجويان،اى مددرس‏ مددجويان،اى فريادرس فريادكنان،اى پناه پناهندگان،اى ايمنى‏بخش هراسندگان،اى ياور مؤمنان،اى مهرورز بر خاك نشستگان،اى پناه عصيانگران،اى آمرزنده گنهگاران،اى اجابت‏كننده دعاى‏ بيچارگان.

(15) یَا ذَا الْجُودِ وَ الْإِحْسَانِ یَا ذَا الْفَضْلِ وَ الامْتِنَانِ یَا ذَا الْأَمْنِ وَ الْأَمَانِ یَا ذَا الْقُدْسِ وَ السُّبْحَانِ یَا ذَا الْحِکْمَةِ وَ الْبَیَانِ یَا ذَا الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ یَا ذَا الْحُجَّةِ وَ الْبُرْهَانِ یَا ذَا الْعَظَمَةِ وَ السُّلْطَانِ یَا ذَا الرَّأْفَةِ وَ الْمُسْتَعَانِ یَا ذَا الْعَفْوِ وَ الْغُفْرَانِ
(15)اى صاحب جود و نيكى،اى صاحب بخش و عطا،اى صاحب امن و امان،اى صاحب قدس و پاكى،اى صاحب حكمت و بيان،اى صاحب رحمت و رضوان اى صاحب حجّت و برهان،اى صاحب عظمت و سلطان،اى صاحب مهر و اى پشتيبان،اى صاحب‏ گذشت و غفران

(16)یَا مَنْ هُوَ رَبُّ کُلِّ شَیْ‏ءٍ یَا مَنْ هُوَ إِلَهُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ یَا مَنْ هُوَ خَالِقُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ یَا مَنْ هُوَ صَانِعُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ یَا مَنْ هُوَ قَبْلَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ یَا مَنْ هُوَ بَعْدَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ یَا مَنْ هُوَ فَوْقَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ یَا مَنْ هُوَ عَالِمٌ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ یَا مَنْ هُوَ قَادِرٌ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ یَا مَنْ هُوَ یَبْقَى وَ یَفْنَى کُلُّ شَیْ‏ءٍ
(16)اى آن‏كه پروردگار همه اوست،اى آن‏كه معبود همه،اوست،اى آن‏كه آفريننده همه،اوست‏ اى آن‏كه سازنده همه،اوست،اى آن‏كه پيش از همه بود،اى آن‏كه بعد از همه هست،اى آن‏كه از هر چيز برتر است،اى آن‏كه به همه‏ چيز داناست،اى آن‏كه بر هر چيز توانا است،اى آن‏كه او هميشگى است و همه‏ چيز رفتنى است.

(17) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُؤْمِنُ یَا مُهَیْمِنُ یَا مُکَوِّنُ یَا مُلَقِّنُ یَا مُبَیِّنُ یَا مُهَوِّنُ یَا مُمَکِّنُ یَا مُزَیِّنُ یَا مُعْلِنُ یَا مُقَسِّمُ
(17)خدايا!از تو مى‏ خواهم به نامت اى ايمنى‏ بخش،اى چيره بر همه،اى هستى‏ آفرين،اى دلبر،اى‏ خردربا،اى سادگى‏ بخش،اى توان‏ده،اى زينت‏ بخش،اى نمايانگر،اى پخش‏ كن.

(18)یَا مَنْ هُوَ فِی مُلْکِهِ مُقِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی سُلْطَانِهِ قَدِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی جَلالِهِ عَظِیمٌ یَا مَنْ هُوَ عَلَى عِبَادِهِ رَحِیمٌ یَا مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلِیمٌ یَا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصَاهُ حَلِیمٌ یَا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجَاهُ کَرِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی صُنْعِهِ حَکِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی حِکْمَتِهِ لَطِیفٌ یَا مَنْ هُوَ فِی لُطْفِهِ قَدِیمٌ
(18)اى آن‏كه در فرمانرواي ى‏اش پابرجاست‏ اى آن‏كه در پادشاهى‏اش ديرينه است،اى آن‏كه در شكوهش بزرگ است،اى آن‏كه بر بندگانش مهربان است،اى‏ اى آن‏كه به هرچيز داناست،اى آن‏كه بر نافرمانان بردبار است،اى آن‏كه بر اميدواران اكرام ورزد،اى آن‏كه در آفرينش حكمت نمايد،اى آن‏كه در حكمتش مهر ورزد،اى آن‏كه در مهرش ديرينه است.

(19) یَا مَنْ لا یُرْجَى إِلا فَضْلُهُ یَا مَنْ لا یُسْأَلُ إِلا عَفْوُهُ یَا مَنْ لا یُنْظَرُ إِلا بِرُّهُ یَا مَنْ لا یُخَافُ إِلا عَدْلُهُ یَا مَنْ لا یَدُومُ إِلا مُلْکُهُ یَا مَنْ لا سُلْطَانَ إِلا سُلْطَانُهُ یَا مَنْ وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ‏ءٍ رَحْمَتُهُ یَا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ یَا مَنْ أَحَاطَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عِلْمُهُ یَا مَنْ لَیْسَ أَحَدٌ مِثْلَهُ
(19)اى آن‏كه جز به فضلش اميد نيست،اى آن‏كه جز عفوش خواهش نشود،اى آن‏كه جز به نيكى ‏اش چشم ندوزند،اى آن‏كه جز از دادش‏ نهراسند،اى آن‏كه پايدار نماند جز فرمانروايى‏ اش،اى آن‏كه جز سلطنتش سلطنتى نيست،اى آن‏كه رحمتش همه‏ را فرا گرفته،اى آن‏كه رحمتش بر خشمش پيشى گرفته،اى آن‏كه دانشش همه را فرو گرفته،اى آن‏ كه هيچكس همانندش نيست.

(20) یَا فَارِجَ الْهَمِّ یَا کَاشِفَ الْغَمِّ یَا غَافِرَ الذَّنْبِ یَا قَابِلَ التَّوْبِ یَاخَالِقَ الْخَلْقِ یَا صَادِقَ الْوَعْدِ یَا مُوفِیَ الْعَهْدِ یَا عَالِمَ السِّرِّ یَا فَالِقَ الْحَبِّ یَا رَازِقَ الْأَنَامِ
(20)اى گشاينده اندوه،اى برطرف كننده غم،اى آمرزنده گناه،اى پذيرنده توبه،اى آفريننده آفريدگان،اى راست وعده،اى وفادار به پيمان،اى داناى راز نهان،اى شكافنده دانه،اى روزى‏ دهنده بندگان.

(21)اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَلِیُّ یَا وَفِیُّ یَا غَنِیُّ یَا مَلِیُّ یَا حَفِیُّ یَا رَضِیُّ یَا زَکِیُّ یَا بَدِیُّ یَا قَوِیُّ یَا وَلِیُّ
(21)خدايا!از تو خواستارم به نامت اى والا،اى وفادار،اى توانگر،اى امان‏ده،اى پرمهر،اى‏ خشنود،اى پاك،اى نمايان،اى پرتوان،اى فيض‏ بخش.

(22) یَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِیلَ یَا مَنْ سَتَرَ الْقَبِیحَ یَا مَنْ لَمْ یُؤَاخِذْ بِالْجَرِیرَةِ یَا مَنْ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ یَا عَظِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ یَا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَةِ یَا صَاحِبَ کُلِّ نَجْوَى یَا مُنْتَهَى کُلِّ شَکْوَى
(22)اى آن‏كه زيبايى را پديدار نمودى،اى آن‏كه زشتى را پوشاندى‏ اى آن‏كه بر گناه سرزنش نكردى،اى آن‏كه پرده ‏درى ننمودى،اى كه گذشتت بزرگ،اى كه نيكو درگذرى،اى‏ آمرزگانيت فراگير،اى دستت به مهر گشوده،اى شنواى هر نجوى،اى سرانجام هر گلايه‏

(23) یَا ذَا النِّعْمَةِ السَّابِغَةِ یَا ذَا الرَّحْمَةِ الْوَاسِعَةِ یَا ذَا الْمِنَّةِ السَّابِقَةِ یَا ذَا الْحِکْمَةِ الْبَالِغَةِ یَا ذَا الْقُدْرَةِ الْکَامِلَةِ یَا ذَا الْحُجَّةِ الْقَاطِعَةِ یَا ذَا الْکَرَامَةِ الظَّاهِرَةِ یَا ذَا الْعِزَّةِ الدَّائِمَةِ یَا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِینَةِ یَا ذَا الْعَظَمَةِ الْمَنِیعَةِ
(23)اى داراى نعمت فراوان،اى داراى رحمت فراگير،اى داراى بخشش آغازين،اى داراى حكمت‏ رسا،اى داراى نيروى برازنده،اى داراى برهان قطعى،اى داراى كرامت هويدا، اى داراى عزّت پايدار،اى داراى توان استوار،اى داراى عظمت بلندپايه.

(24) یَا بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ یَا جَاعِلَ الظُّلُمَاتِ یَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ یَا سَاتِرَ الْعَوْرَاتِ یَا مُحْیِیَ الْأَمْوَاتِ یَا مُنْزِلَ الْآیَاتِ یَا مُضَعِّفَ الْحَسَنَاتِ یَا مَاحِیَ السَّیِّئَاتِ یَا شَدِیدَ النَّقِمَاتِ
(24)اى پديدآورنده آسمانها اى برنهنده تاريكيها،اى رحم كننده اشكهاى ريزان،اى درگذرنده از لغزشها،اى پوشنده زشتيها،اى‏ زندگى‏ بخش مردگان،اى فرودآور آيات،اى دوچندان كن خوبيها،اى ناپديد كننده بديها، اى سخت شكنجه.

(25)اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُصَوِّرُ یَا مُقَدِّرُ یَا مُدَبِّرُ یَا مُطَهِّرُ یَا مُنَوِّرُ یَا مُیَسِّرُ یَا مُبَشِّرُ یَا مُنْذِرُ یَا مُقَدِّمُ یَا مُؤَخِّرُ
(25)خدايا!از تو درخواست مى‏ كنم به نامت اى صورتگر،اى سنجيده ‏كار،اى گرداننده،اى‏ پاك كننده،اى روشنى‏ بخش،اى ساده‏ ساز،اى مژده‏ ده،اى بي م‏ده،اى پيش‏ آور،اى پس ‏آور.

(26) یَا رَبَّ الْبَیْتِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الشَّهْرِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الرُّکْنِ وَ الْمَقَامِ یَا رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الْحِلِّ وَ الْحَرَامِ یَا رَبَّ النُّورِ وَ الظَّلامِ یَا رَبَّ التَّحِیَّةِ وَ السَّلامِ یَا رَبَّ الْقُدْرَةِ فِی الْأَنَامِ
(26)اى پروردگار خانه‏ محترم،اى پرودگار ماه محترم،اى پرودگار شهر محترم،اى پروردگار ركن و مقام،اى پروردگار مشعر الحرام،اى پروردگار مسجد الحرام،اى پروردگار حلال و حرام،اى پروردگار روشنى و تاريكى، اى پروردگار تحيّت و سلام،اى پرورنده نيرو در مردمان.

(27)یَا أَحْکَمَ الْحَاکِمِینَ یَا أَعْدَلَ الْعَادِلِینَ یَا أَصْدَقَ الصَّادِقِینَ یَا أَطْهَرَ الطَّاهِرِینَ یَا أَحْسَنَ الْخَالِقِینَ یَا أَسْرَعَ الْحَاسِبِینَ یَا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ یَا أَشْفَعَ الشَّافِعِینَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ
(27)اى داورترين داوران،اى دادگرترين‏ دادگران،اى راستگوترين راستگويان،اى پاكترين پاكان،اى بهترين آفرينندگان،اى چابكترين‏ حسابگران،اى شنواترين شنوندگان،اى بيناترين بينندگان،اى ياورترين ياوران،اى گرامى‏ترين‏ گراميان.

(28)یَا عِمَادَ مَنْ لا عِمَادَ لَهُ یَا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ یَا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ یَا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ یَا غِیَاثَ مَنْ لا غِیَاثَ لَهُ یَا فَخْرَ مَنْ لا فَخْرَ لَهُ یَا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ یَا مُعِینَ مَنْ لا مُعِینَ لَهُ یَا أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ یَا أَمَانَ مَنْ لا أَمَانَ لَهُ
(28)اى تكيه‏ گاه آن‏كه تكيه‏ گاه ندارد،اى پشتيبان آن‏كه پشتيبانى ندارد،اى اندوخته آن‏كه اندوخته ‏اى ندارد اى پناه آن‏كه پناهى ندارد،اى فريادرس آن‏كه فريادرسى ندارد،اى افتخار آن‏كه افتخارى ندارد،اى عزّت آن‏كه عزّتى ندارد اى مددرسان آن‏كه مددى ندارد،اى همدم آن‏كه همدمى ندارد،اى ايمنى ‏بخش آن‏كه ايمنى ندارد