موضوع: معاد و رجعت

معاد و رجعت

1- رجعت در اين جهان مادي با همه‌ي مشخصات سابق، محقّق مي‌شود و همان‌گونه که در تعريف رجعت آمد، مردمان در همان شکل و صورتي که در گذشته بودند، برمي‌گردند، اما معاد در جهان ديگر اتفاق مي‌افتد. در جهاني که از عوارض مادي خبري نيست. چرا که به فرموده‌ي قرآن کريم قيامت و حشر در زميني غير از اين زمين مادّي به وقوع مي‌پيوندد:
؛1 روزي که زمين?يَومَ تُبَدِّلُ الأرضُ وَ السَّماواتُ ...? به غير زمين (عادّي) تبديل مي‌شود ... .
2- در معاد همه‌ي خلايق براي حسابرسي حاضر مي‌شوند در حالي که رجعت به کافران و مؤمنان خالص اختصاص دارد.
3- انکار اصلي از اصول دين موجب کفر مي‌شود بر خلاف انکار اصول مذهب، معاد از اصول دين است و انکار آن، خروج از دين را موجب مي‌گردد ولي انکار رجعت به عنوان يکي از اصول مذهب، موجب خروج شيعه از اثني عشر (دوازده امامي) خواهد شد.
4- بازگشت کنندگان به دنيا در زمان رجعت دوباره خواهند مرد يا کشته خواهند شد، امّا در معاد ديگر مرگ و ارتحالي نخواهد بود، چرا که آن‌جا سراي ابدي است.

پي نوشت:

1. ابراهيم (14)، 48 .

این سؤال مطرح است که تفاوت رجعت با معاد چیست؟

این دو مسئله دارای چهار تفاوت هستند:

1- رجعت در این جهان مادی با همه مشخصات و عوارض، محقق می‌گردد. همان‌طور که در تعریف رجعت آمده است مردمان در همان شکل و صورتی که در گذشته بودند، بر می‌گردند؛ اما معاد در جهان دیگر اتفاق می‌افتد که از عوارض مادی خبری نیست؛



2- در معاد همه خلایق برای حسابرسی محشور می‌گردند، در حالی که رجعت به کافران شرور و مؤمنان خالص اختصاص دارد؛



3- چنانچه گفته شد انکار اصلی از اصول دین موجب کفر می‌شود، برخلاف انکار اصول مذهب؛ بنابراین انکار معاد موجب خروج از دین می‌شود، ولی انکار رجعت موجب کفر نمی‌شود؛


4- بازگشت کنندگان به دنیا در زمان رجعت دوباره خواهند مُرد یا کشته خواهند شد، اما در معاد دیگر مرگ و ارتحالی نخواهد بود؛ زیرا آنجا سرای ابدی است.



همچنین در مورد وجه اشتراک و افتراق رجعت و ظهور باید گفت، این دو مسئله در یک جهت با هم اشتراک دارند و آن این است که هر دو در آخرالزمان رخ می‌دهند، اما فرقشان در این است که خداوند برای برچیدن ظلم و گسترش عدالت، حجت خود حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف را روی زمین خواهد آورد، ولی رجعت آن است که هنگام ظهور، برای یاری حضرتش و نیز استمرار حاکمیت حق بعد از برقراری عدالت، خداوند گروهی از مؤمنان را که از دنیا رفته‌اند، به دنیا باز می‌گرداند تا شاهد اعتلای کلمة الله در روی زمین باشند، اما نباید چنین تصور کرد که رجعت همان ظهور است. رجعت یعنی بازگشت عده‌ای از مؤمنان و کفار، ولی ظهور به معنای آشکار شدن و قیام دوازدهمین ذخیره الهی پس از غیبت طولانی است؛ در نتیجه نزدیکی زمان آن دو واقعه نباید موجب خلط و یکی دانستن آن‌ها شود.

   

مجله‌ی موعود خرداد و تیر 1376، شماره 2

   

زهرا رضائیان
بخش اعتقادات تبیان