زندگینامه شهدای ارامنه

[شهید گمنام]

شهید «ادیك نرسسیان»




شهید «ادیك نرسسیان»،درسال1339در تهران متولد شد.او تحصیلات ابتدائی

و راهنمایی خود را در مدرسه «تونیان» گذرانده و پس از پایان دوره دوم متوسطه

در دبیرستان «طوماسیان»، در رشته ریاضی فیزیك، فارغ¬التحصیل گردید.



وی پس از شركت در امتحانات كنكور سراسری همان سال، در دو رشته الكترونیك

(دانشگاه شیراز) و برق (دانشگاه تهران) پذیرفته گردید. با شروع جنگ تحمیلی و

تعطیلی دانشگاه ها، پس از دو ترم تحصیل در دانشگاه، تصمیم به كار گرفته و به

عنوان دبیر در مدرسه راهنمایی «سوقومونیان»، مشغول به كار گشت. بعد از

پنج سال تدریس و بازگشایی دانشگاه¬ها و اعلام سازمان آموزش عالی مبنی

بر ادامه تحصیل دانشجویان، با وجود اصرار والدین، وی خدمت مقدس سربازی

را انتخاب نمود.



او پس از طی دوره آموزشی در پادگان «افسریه» به جبهه «سرپل ذهاب»

قصرشیرین منتقل شد. در محل خدمت، معاون گروه خود بود. در خلال مرخصی

پانزده روزه، مراسم نامزدی «ادیك» نیز برگزار گردید.



«... بعد ازآن به «ادیك» گفتم یك روز هم بمان، بعد برو. گفت: نه مادر جان، من

سه روز هم اضافه در تهران مانده‌ام و هر روز تاخیر، 20 روز اضافه خدمت دارد.

به او گفتم، یعنی تو حالا 60 روز باید اضافه خدمت كنی؟ خندید و گفت: نه مادر،

برای امر خیر، انشاءالله كه هیچ مشكلی پیش نخواهد آمد. روز اول ماه بود كه

رفت. در روز پنجم «ادیك» عزیزم پس از حدود 18 ماه خدمت به شهادت رسید

و صبح هشتم مهر{1362} نیز پیكر او را آوردند. بعدازظهر همان روز نیز او را به

خاك سپردیم...». هنگام مراسم مخصوص مذهبی، اسقف اعظم ارامنه تهران،

شادروان خلیفه «آرداك مانوكیان» به مادر شهید متذكر گردید كه شهید متعلق

به همه ملت بوده و تمام مردم می‌توانند در مراسم تشییع جنازه شهید شركت كنند.



«... دولت و مردم، مراسم بسیار محترمانه¬ای برای «ادیك» عزیزم برگزار كردند.

من از خانواده دیگر شهدای ارمنی نیز خواسته بودم تا در مراسم خاكسپاری «ادیك»

شركت نمایند. من از دولت جمهوری اسلامی و ارمنیان تهران به مناسبت مشاركت

در تشییع جنازه شهید و ابراز همدردی تشكر فراوان دارم. من هم تا آنجایی كه توان

داشته باشم، خط شهدا را حفظ می‌كنم.

«ادیك» اینك در میان ما نیست، اما من تمام كارهای لازم را انجام می‌دهم.

من احترام لازم را نسبت به مردم و كسانی كه در این ایام با ما بوده¬اند،

بجا آورده و هركاری كه نیاز بوده، انجام داده¬ام. در كلیه مراسمی كه برای

شهدا برگزار می‌گردد، شركت نموده و در همه جا حضور داشتم. من مقام

و ارزش خاصی برای شهدا قائل هستم. من تقاضا كردم تا عكس¬های

«ادیك عزیزم» را در سطح تهران پخش كنند تا هموطنان مسلمان ما بدانند

كه ارمنی چیست و كیست...».



مقام معظم رهبری، «حضرت آیت الله خامنه¬ای» با حضور مبارك خویش

در منزل شهید از خانواده ایشان دیدار داشته و خانواده شهید

«ادیك نرسسیان» را مورد دلجویی و تفقد قرار داده¬اند.

[شهید گمنام]

شهید «آلبرت الله دادیان»



شهید «آلبرت الله دادیان»، دومین فرزند «تادِئوس» و «هاسمیك»

در بهار 1345 در تهران متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در مدارس

ارامنه «آرارات» و «نائیری» گذراند.



بعد از اتمام تحصیلات راهنمایی در مجتمع تحصیلی «حضرت مریم مقدس»

(انستیتو مریم)، به دنبال فراگیری حرفه فنی رفت. وی در عین حال

عضو تیم فوتبال «آرارات» نیز بود. با هوش ذاتی فوق العاده ای كه داشت

، در كوتاه ترین زمان ممكن به مكانیك ماهری تبدیل شد،

به نحوی كه در تعمیرگاه شماره (1) «ب.ام.و»، مشغول به كار گردید.

پس از رسیدن به سن خدمت، بلافاصله خود را به مركز نظام وظیفه

معرفی نموده و دوره آموزشی را در «عجب شیر» به پایان رساند.

بعد از آن برای گذراندن دوره تكاوری به كرج منتقل گردید

لازم به ذكر است كه «اِدوین شامیریان»، دیگر شهید ارمنی نیز در

طی دوره تكاوری با او همراه بود.

در این مدت، به منظور دیدار از خانواده، دو نوبت به مرخصی آمد

. پس از اتمام دوره، وی به جبهه «سومار» اعزام گردید(1).

سرانجام بعد از شش ماه خدمت، تكاور «آلبرت الله دادیان» در اثر

اصابت تركش توپ دشمن بعثی در منطقه جنگی «سومار» به شهادت رسید.