کرامات هنگام ظهور

[عزیزانی]

بنابر روايات معصومين (علیه السلام)حضرت مهدي (عج الله تعالی) هنگام ظهورکراماتي دارندکه همان هاباعث مي شود براعتقاد رزمندگان سپاه ايشان افزوده شده و مکر دشمنان و ترديد احتمالي دوستان از بين برود.امام صادق (علیه السلام) ميفرمايند: «هنگامي که حضرت درشهر مکه ظهور مي کند و قصد حرکت به کوفه را دارد، به نيروهايش اعلام مي کند که کسي آب و غذا و توشه راه را با خود بر ندارد. حضرت (عج الله تعالی) سنگ موسي(علیه السلام)راکه به وسيله آن دوازده چشمه آب زلال را اززمين جوشاند،همراه دارد. درمسير راه هرجا توقف ميکند، آن سنگ را نصب ميکند و اززمين چشمه هاي آب ميجوشد. هرکس گرسنه باشدبا نوشيدن آن سير مي شود و هر کس تشنه باشد، سيراب مي شود.
تهيه آذوقه و آب بين راه سپاهيان به همين ترتيب است تاهنگاميکه به شهرنجف برسنددر آن جابانصب آن سنگ براي هميشه از زمين آب وشير ميجوشد که گرسنه و تشنه اي را سيرمیکند.
امام رضا (علیه السلام) مي فرمايند:«هنگامي که حضرت مهدي (عج الله تعالی) ظهور مي کند، زمين از نور خداوند روشن مي شود و زمين زيرپاي حضرت به سرعت حرکت ميکند(و او با سرعت مسيرها را ميپيمايد)و اوست که سايه نخواهد داشت.»

[عزیزانی]

خادم الزهرا(س).. الـلـهـمـــ الـرزقنـا شــهـــ♡ــاבتـــــ •٠·˙, [16.04.15 16:28]
������کمی تأمل������


« امام صادق علیه السلام دربارۀ تهران در آخرالزمان می فرماید :


تهران به حدی می رسد که کاخ هایش چون کاخ های بهشتی می شود


و زنانش چون حور العین می گردند.لباس های کافران را می پوشند ،


خود را به شکل مستکبران در می آورند، بر زین ها سوار می شوند ،


به همسران خود تمکین نمی کنند و در آمد شوهرانشان آن ها را کفاف نمی دهد.


از آن ها به قله ی کوه فرار کنید و همانند روباهی که بچه های خود را برداشته اند


و از لانه ای به لانه ای می گریزند ، کودکان خود را برداشته ،


از پناهگاهی به پناهگاهی بگریزید .1 »


������پ.ن :آیا تمام این موارد ، امروز به طور 100 درصد محقق نشده است؟؟؟


__________________________________________________ _________


������1. الزام الناصب ، ص 183 ؛ منتخب الاثر ، ص 430 ؛ بحارالانوار ،ج 52 ،


ص 258 ؛ روزگار رهایی ، ج 2 ، ص 762.������


������ رونوشت از کتاب : موعودنامه/مجتبی تونه ای/انتشارات مشهور������

[عزیزانی]

☀️در اينجا ابتدا نگاهى به فضاى عمومى عصر ظهور مى افكنيم :


������احاديث ما بيانگر آن است كه ظهور حضرت مهدى ( عليه السلام ) پس از يك رشته حوادث مقدماتى منطقه اى و بين المللى از شهر مكه آغاز خواهد شد . در سطح منطقه ظهور ، ابتدا دو دولت هوادار آن حضرت در ايران و يمن تشكيل مى گردد . ياوران ايرانى حضرت ، دولت خود را سالها قبل از ظهور برپا مى كنند و پس از قرار گرفتن در يك جنگ طولانى ، آنرا با پيروزى به پايان مى برند . اندكى قبل از ظهور ، در بين ايرانيان دو شخصيت برجسته بر مسند قدرت تكيه مى زنند ، يكى مردى خراسانى ست كه در قالب يك چهره سياسى و ديگرى شخصى به نام شعيب فرزند صالح كه در قالب يك چهره نظامى بروز مى كنند .

[عزیزانی]

یاعلی, [11.04.15 22:08]
☀️ايرانيان به رهبرى آنان ، نقش مهمى در حركتهاى ظهور حضرت برعهده مى گيرند .
و اما ياران يمنى حضرت ، نهضت خود را تنها چند ماه قبل از ظهور آغاز مى كنند . به نظر مى رسد كه يمنى ها علاوه بر آماده كردن مقدمات ظهور ، در حوادث آن روز حجاز كه با خلأ سياسى روبرو خواهد بود ايفاى نقش خواهند كرد .


☀️در حجاز ، پادشاهى به نام عبدالله كه از خاندان معروف آن سرزمين است ، به قتل مى رسد ، او آخرين پادشاه سرزمين حجاز خواهد بود . در پى اين حادثه بر سر جانشينى او اختلافات فراوانى ايجاد مى شود . اين اختلافها به خلأ سياسى در منطقه حجاز منتهى گشته و تا ظهور حضرت ادامه مى يابد : امام صادق علیه السلام فرمودند: " آنگاه كه عبدالله بميرد ، مردم در انتخاب جانشين او به توافق نرسند ، اختلاف ها آغاز شود و اين اختلاف به خواست خداوند ، تا ظهور مولايتان تداوم يابد . بطورى كه دوران سلطنتهاى طولانى به پايان رسد و عمر حكومت حاكمان به چند ماه و چند روز كاهش يابد . ابو بصير مى گويد : عرض كردم : آيا اين دوران طولانى خواهد بود ؟ فرمود : هرگز . " پس از قتل عبدالله ، اختلافها به درگيرى ميان قبائل حجاز تبديل مى گردد : " از نشانه هاى ظهور ، حادثه اى است كه بين مكه و مدينه رخ مى دهد . به امام عرض كردم حادثه چيست ؟ فرمود : بر اثر تعصبهاى قبيله اى ، ميان مكه و مدينه فلانى پانزده نفر از سران قبيله فلان را خواهد كشت " .

[عزیزانی]

یاعلی, [11.04.15 22:12]
☀️در حديثى از عبدالرحمان بن سيابة آمده است : " امام صادق ( عليه السلام ) فرمود : چگونه خواهيد بود روزگارى كه شما را نه دسترسى به امامى هدايتگر باشد و نه دانشى روشنگر . در حالى كه گروهى از شما از گروه ديگر متنفر و گريزانيد . در آن آزمايش خوبان و مخلصان از ديگران شناخته شوند . جنگ و اختلاف بالا گيرد بطورى كه قدرت ، در آغاز روز به دست كسى افتد و در پايان همان روز از او گرفته شده و به قتل رسد ( الامامة والتبصرة ص 130 ) " .

[عزیزانی]

☀️در همين حال نشانه هاى ظهور آشكار مى گردد و شايد بزرگترين نشانه ، همان نداى آسمانى است كه به نام حضرت در روز بيست و سوم ماه رمضان به گوش جهانيان مى رسد . سيف پسر عميره چنين مى گويد : " نزد منصور ( خليفه عباسى ) بودم . او بى مقدمه خطاب به من گفت : اى سيف بن عميره ، به يقين منادى از آسمان ندا خواهد داد و نام مردى از فرزندان ابو طالب را خواهد خواند . گفتم : اى اميرالمؤمنين جانم فداى شما باد ! آيا به اين سخن ايمان داريد ؟ گفت : آرى ، سوگند به كسى كه جانم در دست اوست ، اين همان چيزى است كه به گوش خود شنيده ام . گفتم : اى امير مؤمنان ، اين حديث را پيش از اين نشنيده بودم . گفت : اى سيف ، آنچه شنيدى حق است . وقتى آن حادثه به وقوع پيوندد ، نخستين كسانى كه نداى آسمانى را پاسخ دهند مائيم ، چرا كه آن ندا ، مردى از عموزادگان ما را مى طلبد !
گفتم : مردى از فرزندان فاطمه ( عليها السلام ) ؟ گفت : آرى اى سيف . اگر اين سخن را از محمد بن على ( امام محمد باقر ( عليه السلام ) ) نشنيده بودم ، اگر تمام مردم روى زمين هم برايم نقل مى كردند ، نمى پذيرفتم . اما گوينده اين خبر ، محمد بن على است " با اين نداى آسمانى ، حضرت ارتباط با برخى از ياران خود را آغاز مى كند و پس از آن ، در همه جاى عالم سخن از " مهدى موعود " بر زبانها جارى مى گردد . سينه ها مالامال از مهر و محبت او مى شود . دشمنان از ظهورش بيمناك و جستجو براى دستيابى به آن وجود مبارك را آغاز مى كنند .

[عزیزانی]

☀️ميان مردم شايع مى شود كه او در شهر مدينه است . حكومت حجاز يا نيروهاى خارجى ، از سپاه سفيانى كه در سوريه مستقر است يارى مى طلبد تا شايد بتواند بر اوضاع داخلى مسلط شده وجنگهاى قبيله اى حجاز را پايان دهد . سپاهيان سفيانى وارد مدينه مى شوند . آنها هر مرد هاشمى را كه مظنون به نظر برسد دستگير و زندانى و بسيارى از آنان و هوادارانشان را به قتل مى رسانند . بر اساس روايت حماد ، در اين حوادث ، سفيانى ، لشكر ويژه اى را براى تعقيب و بازداشت فرزندان زهرا ( عليها السلام ) گسيل مى كند . اين لشكر تمامى فرزندان آل محمد را شناسائى و روانه زندان كرده و به كوچك و بزرگ آنان ترحم نمى كند . مردى بدست اين لشكر ويژه كشته مى شود ، اما حضرت به همراه شخصى به نام منصور ، نگران و هراسان - همچون خروج موسى هنگام تعقيب فرعونيان - از مدينه خارج مى گردند ، لشكر ويژه سفيانى در تعقيب آنان به تلاش خود ادامه مى دهد . اما حضرت به سلامت وارد مكه مى شود .

[عزیزانی]

☀️نيروهاى امنيتى سفيانى ، اين نيروها در تعقيب فرارى مدينه از چنگال خود بوده و پيوسته اوضاع را جهت ورود لشكر سفيانى در موقعيت مناسب ، زير نظر دارند تا هرگونه قيام و نهضت امام مهدى (عليه السلام) را از مكه ، سركوب نمايند . از سوى ديگر در برابر اين تحركات ، يمنى ها نيز بايد در مكه و حجاز داراى نقشى باشند . بويژه از اين رو كه حكومتِ زمينه ساز آنها ، چند ماه قبل از ظهور ، تأسيس مى شود ، همچنانكه ياران ايرانى امام (عليه السلام) نيز در مكه بايد حاضر باشند ، بلكه خود حضرت نيز بايد داراى يارانى از ميان مردم حجاز و مكه و حتى نيروهاى رژيم حجاز باشد .
در چنين فضاى موافق و مخالفى ، امام مهدى ارواحنا فداه ، برنامه نهضت خويش را از حرم شريف اعلان و بر شهر مكه استيلا پيدا مى كند . البته طبيعى است كه روايات جزئيات اين برنامه را بيان نكنند . مگر آن مقدار كه در پيروزى انقلاب مقدس ، سودمند و مؤثر باشد و آسيبى به آن وارد نياورد . بارزترين حادثه اى كه روايات بيان مى كنند اين است كه حضرت در 24 يا 23 ذى حجه يعنى پانزده شب پيش از ظهور خويش جوانى از ياران و خويشاوندانش را (نفس زکیه) جهت ايراد بيانيه خود به اهل مكه اعزام مى دارد ، اما به مجرد اينكه جوان مذكور بعد از نماز پيام حضرت و يا فرازهايى از آن را براى مردم مى خواند ، به او حملهور شده و به طرز وحشيانه اى وى را در داخل مسجد الحرام بين ركن و مقام به قتل مى رسانند . اين شهادتِ فجيع بر آسمان و زمين اثر مى گذارد .

[عزیزانی]

☀️در شهر مكه حضرت فعاليت خود را بار ديگر آغاز وارتباطات گسترده اى با ياران خود برقرار مى كند تا آنكه شب دهم محرم فرا مى رسد . شامگاهان پس از نماز عشا ، نهضت مقدس آن حضرت از حرم شريف و از كنار بيت الله الحرام با صدور بيانيه اى براى اهالى مكه آغاز مى گردد .������یعنی میشه بود اونموقع
چه حالی میده خبر رو بشنوی������

[عزیزانی]

یاعلی, [11.04.15 22:39]
☀️بلافاصله ، دشمنان حضرت براى نابودى او وارد عمل مى شوند . اما ياران مهدى ( عج ) پيرامونش حلقه زده و بشدت از او محافظت مى كنند . پس از ساعاتى ، ياران حضرت بر مسجد و بر شهر مكه مسلط مى شوند . صبح روز دهم محرم ، حضرت با صدور بيانيه اى به زبانهاى مختلف مردم عالم ، جهانيان را به يارى خود دعوت مى كند . او در اين پيام اعلام مى كند كه مدتى در شهر مكه مى ماند تا معجزه اى كه جد بزرگوارش حضرت محمد مصطفى ( صلى الله عليه وآله ) وعده داده عملى گردد . معجزه اى كه طى آن لشكرى از دشمنان حضرت كه به تعقيب او پرداخته و براى مقابله با وى رهسپار مكه هستند ناگهان ناپديد مى شوند گوئى كه زمين دهان گشوده و همه را يكجا بلعيده است ! ديرى نمى پايد كه اين معجزه عملى مى گردد و سپاه سفيانى كه از مدينه بسوى مكه در حركت است ، ناپديد مى شود !
" سپاه سفيانى چون به بيابانهاى مدينه رسد خداوند ناپديدشان سازد و اين حادثه همان است كه در كلام خداوند آمده است : اى كاش مى ديدى كه آنان وحشت زده اند و راه گريزى ( برايشان ) نيست و از جايى نزديك گرفته شوند ( سبأ / 51 ) "