درس بیست و هشت تکمیلی(بررسی آیات 77 و 78و 79سوره بقره)

[هندیانی]

سلام صبح شما قرآن دوستان عزیز بخیر

امروز به بررسی آیات 77 و 78 می پردازیم.

أَوَلَا يَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّـهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّ‌ونَ وَمَا يُعْلِنُونَ ﴿٧٧﴾ وَمِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لَا يَعْلَمُونَ الْكِتَابَ إِلَّا أَمَانِيَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ ﴿٧٨﴾

[هندیانی]

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

أَوَلَا يَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّـهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّ‌ونَ وَمَا يُعْلِنُونَ ﴿٧٧﴾

در این آیه اولین نکته ای که به چشم می خوره ادات استفهامه که صدارت طلبی خودشونو نشون می دهند.
أ استفهام توبیخی هست. و ابتدای جمله اومده. یعنی در اصل باید می بود و أ لا یعلمون....
و در ترجمه ابتدا حرف ربط و بعد حرف استفهام رو معنا می کنیم. یعنی و آیا نمی دانند...

لا یعلمون فعل مضارع نفی و مرفوع هست به معنی نمی دانند و فاعل آن واو

أنَّ از حروف مشبهة بالفعل و الله لفظ جلاله و منصوب اسم أن و یعلم جمله ی فعلیه خبر أن و در محل رفع.

ما اسم موصول مبنی در محل نصب مفعول به فعل یعلم

یسرون صله ی ما و عاید آن ضمیر ه محذوف . یعنی آن چه را پنهان می کنند آن را

و حرف عاطفه

ما یعلمون مثل ما یسرون


تفسیر از مجمع البیان

بيشتر مفسّران درمورد اين آيه شريفه گفته‏ اند:

معناى آيه اين است كه آيا يهوديان نمى‏ دانند خدا از آشكار و نهان همه‏ چيز و همه كس آگاه است؟ اگر به اين واقعيت ايمان دارند، پس چرا اجازه نمى‏ دهند حقايق گفته شود و چرا مردم را از بيان واقعيتها برحذر مى‏ دارند؟

و برخى نيز گفته ‏اند: منظور آيه شريفه اين است كه آيا نمى‏ دانند خدا از كفرگرايى و بى‏ ايمانى آنان آگاه است و مى‏ داند كه در نهان چگونه به پيامبر اسلام (ص) و قرآن كفر مى‏ ورزند و از اظهار ايمان ظاهرى يكديگر به‏ هنگام رويارويى با مردم باايمان نيز ناخشنودند؟


لطف کنید ترجمه ی آیه را بنویسید.

[هندیانی]

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

وَمِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لَا يَعْلَمُونَ الْكِتَابَ إِلَّا أَمَانِيَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ ﴿٧٨﴾

«امّيّون»: كسانى كه درس نخوانده‏ اند و خواندن و نوشتن نمى‏ دانند.
«امانى»: آرزوها.
«يظنّون»: مى‏ پندارند. (مجمع البیان)

واو عطف
من حرف جر و معنای بعضیه را دارد.
هم ضمیر متصل در محل جر مجرور. منهم جارو مجرور متعلِّق به محذوف خبر مقدم.
امیّون¹ مبتدای مؤخر. مرفوع علامت رفع واو.
لایعلمون فعل نفی و مرفوع واو فاعل.
الکتاب مفعول به و منصوب
إلا ادات استثناء
امانی² منصوب بر استثناء المنقطع
واو عاطفه

إن نافیه
هم ضمیر منفصل در محل رفع مبتدا
إلا ادات حصر
یظنون فعل مضارع مرفوع و واو فاعل و جمله فعلیه خبر هم

---

1) امیوّن جمع امیِّ
2) امانیّ جمع امنیّه

[هندیانی]

تفسير آیه ی 78 از مجمع البیان

باز هم سخن از برخى دسته‏ هاى يهود است كه مى‏ فرمايد:

و پاره‏ اى از اينان، عوام و بيسوادانى هستند كه كتاب آسمانى خويش تورات را جز پندارها و آرزوهايى خام نمى‏ دانند. نه از مقررّات آن چيزى مى‏ فهمند و نه از معارف و مفاهيم آن. در زندگى خويش، بسان چهارپايان، دنباله ‏رو ديگرانند؛ و هرآنچه سردمدارانشان مى‏ بافند و مى‏ سازند، همان بافته‏ ها را بازمى‏ گويند؛ و چنين مى‏ پندارند و آرزو مى‏ كنند كه قرآن و اسلام، پس از رحلت پيامبر (ص) نابود و ميدان دارى گذشته آنان احيا مى‏ شود؛ امّا بايد بدانند كه تنها بر بافته ‏هاى بى‏ اساس و پوچى دل بسته ‏اند.

ابن عبّاس مى‏ گويد: منظور از «امانى»، گفتار دروغى است كه بر زبان مى‏ آورند.

امّا «كلبى» بر آن است كه مقصود، بافته‏ هاى سردمداران آنان است. و برخى ديگر بر اين انديشه‏ اند كه منظور، تلاوت بدون تفكّر و تعقّل تورات است.

به هر حال، آنچه از آيه شريفه دريافت مى‏ شود، اين است كه آنان در مفاهيم و مقررّات كتاب آسمانى خويش و بدست ‏آوردن آنها، بجاى آموختن و انديشيدن و تحقيق، تنها به خواندن آن و دنباله‏ روى از آرزوهاى خام و پندار و گمان بسنده كرده‏ اند؛ و روشن است كه چنين برخوردى با آيات خدا و كتاب او، گناهى بزرگ است و انسان را به حق نمى‏ رساند.


لطفا ترجمه ی آیه 78 را بنویسید.

[هندیانی]

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَـٰذَا مِنْ عِندِ اللَّـهِ لِيَشْتَرُ‌وا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۖ فَوَيْلٌ لَّهُم مِّمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَوَيْلٌ لَّهُم مِّمَّا يَكْسِبُونَ ﴿٧٩﴾

«ويلٌ»: واى.
«يكسبون»: بدست مى ‏آورند. (مجمع البیان)

پس وای برای کسانی که می نویسند این کتاب را با دستهایشان. سپس می گویند این از نزد خداست. برای این که بفروشند آن را به بهایی اندک.
پس وای برای ایشان از آن چه نوشت دستهایشان. و وای برای ایشان از آن چه بدست می آورند.


در این آیه چند جمله ی اسمیه و فعلیه داریم. ارکان آن ها را نیز بنویسید.
شبه جمله های این آیه را مشخص کنید و بگویید فعلیه هستند یا اسمیه؟

[هندیانی]

تفسیر آیه 79 از مجمع البیان

درمورد واژه «ويل»، عدّه ‏اى گفته ‏اند: منظور، شكنجه و عذاب دردناك است؛ و دسته‏ اى نيز معتقدند كوهى از آتش است كه در دوزخ قرار دارد.

از پيامبر گرامى (ص) نقل كرده اند كه فرمود:
«انّه واد فى جهنّم يهوى فيه‏ الكافر اربعين خريفاً قبل اَن يبلغ قعره.»
«ويل» درّه بسيار ژرفى در دوزخ است كه پس از پرتاب‏ شدن انسان كافر و ستمكار در آن، چهل سال طول مى‏ كشد تا به اعماق آن برسد.

به هر حال، اين واژه تكان‏ دهنده، هماره در موقعيتهاى خطرناك و يا در اوج اندوه و دريغ و شدّت مصيبت و رنج، بر زبان جارى مى‏ شود.

و با اين بيان، قرآن تأكيد مى‏كند كه آنان هواهاى جاه‏ طلبانه خود را به ‏دستِ خويش مى‏ نوشتند و آنگاه مى‏ گفتند اين كتاب خداست، درحاليكه خود مى‏ دانستند دروغى رسوا است.
به هر صورت، گاه انسان مطلبى را خود مى ‏نويسد و يا كارى را خود انجام می‏ دهد و به ديگرى نسبت مى‏ دهد؛ و گاه به ‏دست ديگرى انجام مى‏ دهد،
بسان فرعون كه قرآن مى ‏فرمايد: «يذبح ابنائهم ...» (فرعون پسران بنى ‏اسرائيل را سرمى‏ بريد). امّا مى‏ دانيم كه فرعون خود سر نمى‏ بريد، بلكه به‏ دست ديگرى چنين مى‏ كرد؛ ولى چون نقشه و طرح و دستور و امكانات از او بود، كار به او نسبت داده شده است.

پس منظور آيه شريفه اين است كه آنان كتاب را بى‏ واسطه يا باواسطه به‏ دست خود مى‏ نويسند و آنگاه آن را به خدا نسبت مى‏ دهند.

و نيز گفته‏ اند: مقصود اين است كه آنان اين كار را طبق هواهاى دل خود انجام مى‏ دادند؛ همانند فردى كه مذهبى ابداع مى‏ كند و يا راه و رسم بى‏ سابقه‏ اى پى‏ مى‏ن هدكه آن را به خود او نسبت مى‏ دهيم و مى‏ گوييم اين مذهب توست، گرچه همه آن را او نساخته باشد؛ چرا كه منظور اين است كه تو بنيانگذار اين بدعت هستى.

گروهى نيز گفته‏ اند: منظور اين است كه آنان تورات را تحريف كردند و همه نشانه‏ ها و ويژگيهايى را كه درمورد پيامبر گرامى (ص) و نويد آمدنش در آن بود، تغيير دادند تا توده‏ هاى ساده‏ دل را گمراه سازند.

واژه «اشترى» در آيه شريفه مجازاً بكار رفته و منظور اين است كه دين‏ فروشى و پايمال‏ ساختن حق به‏ دست دنياطلبان را، كه براى كسب ثروت انجام مى‏ شد، نشان دهد.

و «ثمناً قليلاً» بيانگر اين حقيقت است كه هرآنچه دربرابر اين خيانت بگيرند، بهايى اندك است؛ چرا كه به هر اندازه هم پول بگيرند، چون ارزشهاى مادّى است، اندك و ناچيز است: «قل متاع ‏الدّنيا قليلٍ ...».

و برخى نيز گفته‏ اند: اين ثروت ‏اندوزى از آن جهت «اندك» خوانده شده كه از راه حرام است و حرام هرچه زياد باشد، ناچيز است.

[هندیانی]

خب به پایان بحث امروز رسیدیم.
منتظر انجام تمرین های شما عزیزان هستم.
در پناه خدای متعال موفق و پیروز باشید.

[مسافر تهران]

وايا نمي دانند اينکه خداوند مي داند انچه را (که)ميپوشانند و(مي داند)ان چه را (که)اشکار مي کنند؟

[مسافر تهران]

ايه 78 وبعضي از ايشان ،بيسواداني (هستند)که نمي دانند ان کتاب را ،مگر،پندارها ،ونيستند ايشان جز اينکه گمان ميکنند

[عزیزانی]

أَوَلَا يَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّـهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّ‌ونَ وَمَا يُعْلِنُونَ ﴿٧٧﴾

وآیا نمی دانند اینکه خداوند می داند آنچه را که پنهان میکنند وآنچه را که آشکار می کنند؟





وَمِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لَا يَعْلَمُونَ الْكِتَابَ إِلَّا أَمَانِيَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ ﴿٧٨﴾

وبعضی از ایشان درس نخوانده هایی هستند که نمی دانند مگر آرزوهای بیهوده ونیستند ایشان مگر اینکه گمان می کنند