مطالبی زیبا و خواندنی از اسم های اشاره

[هندیانی]

اسم اشاره، اسم معرفه ایست که برای اشاره به اسم بعد از خود می آید و به آن مشار الیه گویند.

درزبان فارسی برای اشاره کردن به اشخاص و اشیاء از کلمات این (برای نزدیک) و آن (برای دور) استفاده می کنیم. چرا؟
چون در ادبیات فارسی جنسیّت (مذكر و مؤنث) مطرح نیست و برای مذکر و مؤنث از یک لفظ استفاده می شود.

اما در عربی اسم های اشاره دو نوع هستند:

الف ) اسم اشاره مختص به مکان

مثل:

هُنا و هاهُنا: برای اشاره به نزديک(قریب) به معنی اينجا

هُناکَ : برای اشاره به مکان متوسط به معنی آنجا

هُنالِکَ و ثَمَّ: برای اشاره به مکان دور(بعید) به معنی آنجا

[هندیانی]

ب) اسم اشاره مشترک مکان و غیر مکان

که عبارتند از:

مفرد مذکر	ذَا	مفرد مؤنث	تِي يا ذِهِ
مذكر مثنى	ذَانِ، ذَيْنِ	مؤنث مثنى	تَانِ، تَيْنِ
جمع مذکر	أُولاَءِ	جمع مؤنث	أُولاَءِ

اسم اشاره نزدیک:

به اول اسم های داخل جدول برای اشاره نزدیک های تنبیه اضافه می کنند.

یعنی

مفرد مذکر	هذَا	این	مفرد مؤنث	هاتِي يا هذِهِ
مذكر مثنى	هذَانِ1، هذَيْنِ	این دو نفر	مؤنث مثنى	هاتَانِ، هاتَيْنِ2
جمع مذکر	هَـؤُلاَء3	این ها	جمع مؤنث	هَـؤُلاَء

اسم اشاره متوسط :

برای متوسط حرف کاف به آخر اسم اشاره اضافه می شود.

یعنی

مفرد مذکر	ذَاک	آن	مفرد مؤنث	تاکيا تیک4
مذكر مثنى	ذَانِک، ذَيْنِک	آن دو نفر	مؤنث مثنى	تَانِ، تَيْنِ
جمع مذکر	أُولئک5	آن ها	جمع مؤنث	أُولئک

و اسم اشاره ی دور

برای این نوع، دو حرف لام و کاف به اسمهای اشاره اضافه می شود.

یعنی

مفرد مذکر	ذَالک	آن	مفرد مؤنث	تِلک
مذكر مثنى	ذَانِِّک6	آن دو نفر	مؤنث مثنى	تَانِِّک
جمع مذکر	أُولالک6	آن ها	جمع مؤنث	أُولالک

ادامه دارد ...

---

1) هذان و هاتان: در حالت رفعی استفاده می شود.
2) هذین و هاتین: در حالت نصبی و جری
3)هؤلاء: مشترک بین مذکر و مؤنث
4) گاهی حرف تنبیه ها به ذاک و تیک اضافه می شود و گفته می شود هذاک و هاتیک
5) اولئک: مشترک بین مذکر و مؤنث
6) اولالک: مشترک بین مذکر و مؤنث