بسم الله الرحمن الرحیم
مهدي جان
تو که بيايي نه زلزله اي خانه برانداز به پا مي شود،
نه سيل هاي مهيب جاري مي شود،
نه آسمان، تازيانه کوبنده ي طوفان خويش را بر خانه ها خواهد کوفت،
نه درياها طغيان مي کنند و نه آتشفشانها فوران خواهند نمود؛
زيرا دوران عصيان سپري شده،
زمان طغيان گذشته و عصر تاريک غيبت به اتمام رسيده است.
باران مي بارد اما به نرمش،
باد مي وزد اما به آرامش،
و زمين مي گردد اما به آسايش.
در تمام گيتي،
طراوت و لطافت پديد مي آيد
و هستي به کمال خود مي رسد.
چه ظهورت برکت و رحمت و نعمت به همراه دارد.
پس دوست من،
هر چه بيشتر براي تعجيل ظهورش دعا کن.
------------------
منبع:
گفتگويي که به عشق انجاميد- استاد مهدي عدالتيان- ص46-45
------------------