انسان تنها مسافری كه از عالَم خاك شروع و تا لقاي الهي بار مييابد |
در قرآن ذات اقدس الهي خصوصيّتي براي انسان قائل است كه آن خصوصيت را براي هيچ موجودي قائل نيست نه براي فرشتهها و نه براي موجودات ديگر و آن خصوصيّت اين است كه تنها مسافري كه از عالَم خاك شروع ميكند تا لقاي الهي بار مييابد و مورد خطاب خداست انسان است؛ گرچه همه موجودات از خدا هستند و به طرف خدا برميگردند اما هيچ موجودي از خاك كه دورترين نقطه است شروع نميكند تا به اوج ﴿دَنَا فَتَدَلَّي﴾ كه عاليترين رتبه هستي است برسد.
موجودات يا منقطعالآخرند يا منقطعالأول و تنها موجودي كه متّصلالأول و الآخر است همين انسان است چرا که فرشتگان مقرّب كه از عصمت برخوردارند منقطعالأولاند يعني از آغاز در عالَم ملكوت بوده و از ملكوت به بالا باخبرند و موجودات ديگر به نام جماد و نبات و حيوان اينها منقطعالآخرند گرچه از خاك شروع كردند اما حداكثر به نموّ و رشد گياهي و حيواني ميرسند بنابراین اينها موجودي نيستند كه به لقاءالله بار يابند و فقط انسان چنين خصيصهاي دارد که ذات اقدس الهي تنها به او خطاب كرد كه: ﴿يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَي رَبِّكَ كَدْحاً فَمُلاَقِيهِ﴾
بر گرفته از جلسۀ درس اخلاق حضرت آیت الله جوادی آملی،21.09.92 |