شخص پنج ساله چگونه امام مى شود؟

[گل مريم]

مى پرسند:

حضرت قائم (عج ) هنگام شهادت پدر در سال 260 هجرى قمرى پنج سال داشت و پس از پدر امام بر مردم بود، آيا يك نفر پنج ساله مى تواند امامت كند؟

[معمار]

بلوغ در واقع رسیدن به حد رشد عقلانی است

اگر فردی در کودکی بر اثر عنایات و الطاف خدا به حد اعلای کمال و رشد برسد چه اشکالی دارد که امام باشد

چه كسى مى تواند این ادعا را کند که هرکه سنش بیش عقلش بیشتر؟ چه بسيار افراد بزرگسال كه يك دهم عقل و رشد يك كودك را ندارند.

ضمن این که خداوند در قرآن می فرماید:

«الله اعلم حيث يجعل رسالته»( انعام ، آيه 124.) «خداوند بهتر مى‏ داند رسالتش را كجا قرار دهد».

این آیه می فرماید:لازم نيست شما به خدا درس بدهيد كه چگونه پيامبران و رسولان خويش را اعزام دارد و از ميان چه افرادى انتخاب كند! زيرا" خداوند از همه بهتر مى‏ داند رسالت خود را در كجا قرار دهد
روشن است رسالت نه ارتباطى به سن و مال دارد و نه به موقعيت قبايل، بلكه شرط آن قبل از هر چيز آمادگى روحى، پاكى ضمير، سجاياى اصيل انسانى، فكر بلند و انديشه قوى، و بالآخره تقوى و پرهيزگارى فوق العاده‏اى در مرحله عصمت است، و وجود اين صفات مخصوصا آمادگى براى مقام عصمت چيزى است كه جز خدا نمى‏ داند

درباره حضرت عیسی قران می فرماید: ما فرمان نبوت و عقل و هوش و درايت را در كودكى به او داديم" (وَ آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا).مریم آیه 12


قرآن کريم در قضيه حضرت يوسف(عليه السلام) و زليخا مى فرمايد: ( وَشَهِدَ شاهِدٌ مِنْ أَهْلِها إِنْ کانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِنْ قُبُل فَصَدَقَتْ وَهُوَ مِنَ الْکاذِبِينَ * وَإِنْ کانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِنْ دُبُر فَکَذَبَتْ وَهُوَ مِنَ الصّادِقِينَ);(یوسف آیه 27-26)

[براى درستى سخن يوسف] شاهدى از بستگان زن گواهى داد و گفت: اگر پيراهن يوسف از جلو دريده باشد، زن راستگو و يوسف از دروغگويان است. و اگر پيراهن از پشت دريده است، زن دروغ گو و يوسف از راستگويان است.»

شيخ مفيد(رحمه الله) مى نويسد: «اهل تفسير در آيه شريفه ( وَشَهِدَ شاهِدٌ مِنْ أَهْلِها...)، اتفاق کرده اند که آن شاهد، طفلى صغير در گهواره بود. خداوند متعال او را به نطق درآورد تا حضرت يوسف(عليه السلام) را از گناه تبرئه نموده و تهمت را از او دور کند.»( الفصول المختاره، ص 316)

از ميان مفسرين اهل سنت نيز ابن کثير در تفسير خود مى نويسد: عوفى از ابن عباس در مورد آيه ( وَشَهِدَ شاهِدٌ مِنْ أَهْلِها...) نقل مى کند که شاهد کودکى در گهواره بود و همچنين از ابوهريره نقل شده که او کودکى در خانه بود(تفسير ابن کثير ج 4، ص 383)

با توجه به این آیه و روایات,ممکن است کسى در طفوليّت به حقّ و حقيقت حکم کند,پس اشکالی ندارد که افرادی در سن کودکی به مقام امامت و نبوت برسند و به حق و حقیقت حکم کنند

[alish5700]

همان طور که کسی می تواند در کودکی پیامبر شود
«فاشارت اليه قالوا کيف نکلم من کان في المهد صبيا قال اني عبدالله ءاتني الکتاب و جعلني نبيا»
«مريم به سوى عيسى اشاره نمود،(يعنى از خود طفل سؤال كنيد تا به شما جواب بدهد) گفتند ما چگونه با بچه‏اى كه در گهواره است صحبت كنيم؟ناگهان عيسي عليه السلام گفت در حقيقت من عبد خداوند هستم به من كتاب داده و مرا پيغمبر قرار داده است»
برای عیسی قبول میکنید وبرای بقیه الله قبول نمی کنید