زیارتی از سر شوق
در روایات اهل بیت (ع) برای زائر قبر حسین (ع) درجات بسیار بالایی ذکر شده است. از جمله در روایتی آمده است که هر کس از روی شوق و ذوق به زیارت امام حسین (علیهالسلام) برود، خداوند متعال، هزار حج و هزار عمره قبول شده برایش مینویسد و اجر و ثواب هزار شهید از شهدای بدر و اجر هزار روزهدار و هزار صدقه قبول شده و آزاد کردن هزار بنده برایش منظور میشود و پیوسته در طول ایام سال، از هر آفتی که کمترین آن شیطان است، محفوظ ماند و خداوند متعال، فرشته کریمی را بر او میگمارد تا او را از هر طرف نگهبانی کند و چنانچه در بین سال بمیرد، فرشتگان رحمت الهی بر او حاضر و پس از غسل و کفن او، برایش استغفار و طلب آمرزش کرده و تا قبرش او را همراهی میکنند.
آنگاه روزنهای به طول شعاع چشم در قبرش ایجاد مینمایند. او را از فشار قبر ایمن داشته و از خوف و ترس دو فرشته نکیر و منکر دور سازند و برایش دری به سوی بهشت گشوده و نامه اعمالش را به دست راستش بدهند و تا روز قیامت، نوری به وی اعطا میشود که از پرتو آن، مغرب و مشرق روشن گردد. پس منادی ندا میکند: این کسی است که از روی شوق و ذوق حضرت امام حسین (علیهالسلام) را زیارت کرده است. پس از این ندا، همه به او غبطه خورده و آرزو میکنند که ای کاش آنان نیز زائر حسین بن علی (علیهالسلام) بودند. (1)
امام رضا (ع) در روایتی، زائر امام حسین (ع) را زائر خدا دانسته و میفرمایند: کسی که قبر حسین (علیهالسلام) را در کنار فرات زیارت کند، مثل کسی است که خدا را در بالای عرش، زیارت نموده است.