بيت الحمد، چراغ فروزان

[گل مريم]

بيت الحمد، چراغ فروزان



حضرت امام جعفر صادق عليه السلام:



«إنَّ لِصاحِبِ الاَْمْرِ بَيْتاً يُقالُ لَهُ بِيْتُ الْحَمْدِ، فيهِ سِراجٌ يَزْهَرُ مُنْذُ يَوْم وُلِدَ اِلى يَوْم يَقُومُ بِالسَّيْفِ لا يُطْفى.»(1)
«صاحب الامر عليه السلام را كاشانه اى است كه بيت الحمدش گويند، از روز ولادت آن جناب در آن چراغى روشن و درخشان است و تا روزى كه با شمشير بپاخيزد خاموش نمى گردد.»


او ولى خدا و ولى امر الهى است، پس جايگاهى رفيع و خانه اى بلند مرتبه بايد داشته باشد، آن هم خانه اى كه به ستايش و حمد الهى نام گرفته و از همان خانه هائى است كه حضرت حق عزّوجلّ از آن ها به تقديس و تمجيد ياد فرموده:



(فى بُيُوت اَذِنَ اللهُ اَنْ تُرْفَعَ و يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ، يُسَبِّحُ لَهُ فيها بِالْغُدُوِّ وَ الاْصالِ، رِجالٌ لا تُلْهيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللهِ)(2)
« در خانه هائى كه خداوند اذن فرموده كه بلند مرتبه باشند و نام مقدسش در آن ها برده شود، مردانى هستند كه صبحگاهان و


شامگاهان تسبيح او مى گويند، و هيچ تجارت و خريد وفروشى آن ها را از ذكر خدا غافل نمى سازد.»

و بايد در اين خانه نورى و چراغى درخشنده باشد، چرا كه خانه نور خداست و نبايد اين نور هرگز خاموش گردد تا عالميان بدانند كه نور الهى خاموش نگردد، و حجت خداوند زايل نشود، و گذشت روزگاران متمادى از نورش نمى كاهد و دست دشمنان براى خاموش كردن آن كوتاه است.



( يُريدُونَ لِيُطْفِؤُا نُورَ اللهِ بِافْواهِهِم وَ اللهُ مُتِمُّ نُورِه وَ لَو كَرِهَ الْكـافِـرُونَ)(3)

«آنان مى خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند ولى خداوند نور خود را كامل مى كند، هرچند كافران خوش نداشته باشند.»

   

ـــــــــــــــــــــــــ ـــ

1 ــ بحارالانوار ج 52 ص 158 حديث 21.
2 ــ سوره نور: 26 و 27.
3 ــ سوره صف: 8.

   

منبع: کتابخانه اینترنتی تبیان

[عتیق]

اللهم عجل لولیک الفرج