این قانون در جهت حفظ حقوق زوجه و محدود نمودن حق زوج در مادهی 1133 قانون مدنی برای طلاق به دو نکته توجه دارد: زوج در صورتی حق طلاق دارد که به دادگاه مراجعه و بتواند گواهی عدم امکان سازش را صادر کند و بعد از آن، اگر زوج متقاضی طلاق زوجه باشد، موظف است که اجرتالمثل ایام زناشویی یا نحله را به زوجه پرداخت نماید. حال ممکن است برای بعضی این سۆال پیش آید که این موارد یعنی چه؟
اجرتالمثل و نحله یکی از حقوق مالی زنان علاوه بر مهریه، نفقه و تمکین است که متأسفانه بیشتر زنان از وجود چنین حقی اطلاع ندارند و اگر روزی زندگی مشترکشان به طلاق برسد، از وجود چنین قانونی مطلع میگردند و شاید زنانی که زندگی مشترک خوبی دارند تا پایان عمر از وجود چنین حقی مطلع نشوند. درحقیقت مالی که مرد به زن به خاطر کارهایی که در منزل انجام میدهد و به عهدهی او نیست، اما به دلیل عواطف و تمایلات قلبی خودش، آنها را انجام میدهد، پرداخت میشود، اجرتالمثل میگویند. به عنوان مثال، خانهداری و نگهداری و تربیت فرزندان از این دست کارها است. به دلیل اینکه قراردادی برای کار در منزل شوهر بین او و همسرش صورت نگرفته است و نرخ کاری که انجام میدهد تعیین نشده، در صورتی که مرد دادخواست طلاق بدهد، زن میتواند قبل از اینکه دادگاه گواهی عدم سازش را صادر کند، درخواست اجرتالمثل نماید و در این مواقع دادگاه با توجه به نظر کارشناس قوه قضائیه حکم به پرداخت آن میدهد.