ترکیب آیات 26 الی 32 سوره مومنون

[دژدان]

ترکیب آیات 26 الی 32 سوره مبارکه ی مومنون

[دژدان]

قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ(26)

_قَالَ: فعل و فاعل ضمیر مستتر «هو»

_رَبِّ: منادا و «یاء» محذوف در محل جر مضاف الیه

_انصُرْنِي: فعل امر و فاعل ضمیر مستتر «انت» + نون وقایه+ ضمیر «یاء» مفعول و محلا منصوب

_بِمَا: حرف جر و حرف مصدری

_كَذَّبُونِ: فعل ماضی و فاعل ضمیر بارز «واو» + نون وقایه و ضمیر «یاء» محذوف مفعول و محلا منصوب

_مصدر موول «مَا كَذَّبُونِ» متعلق به انصُرْنِي

_جمله فعلیه(قَالَ)جمله استیناف و محلی از اعراب ندارد.

_جمله(رَبِّ انصُرْنِي)در محل نصب مقول القول

_جمله فعلیه(انصُرْنِي)جواب ندا و محلی از اعراب ندارد.

_جمله فعلیه(كَذَّبُونِ)جمله صله و محلی از اعراب ندارد.

[دژدان]

فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ فَاسْلُكْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ(27)

_فَـ: حرف عطف

_أَوْحَيْنَا: فعل ماضی و فاعل ضمیر بارز «نا»

_إِلَيْهِ: جارومجرور متعلق به أَوْحَيْنَا

_أَنِ: حرف تفسیر

_اصْنَعِ: فعل امر و فاعل ضمیر مستتر«انت»

_الْفُلْكَ: مفعول و لفظا منصوب

_بِأَعْيُنِنَا: جارومجرور متعلق به محذوف+ ضمیر «نا» مضاف الیه و محلا مجرور

_وَ: واو عطف

_وَحْيِ: معطوف

_نَا: مضاف الیه و محلا مجرور

_فَـ: حرف عطف

_إِذَا: مفعول فیه

_جَاءَ: فعل ماضی

_أَمْرُ: فاعل و لفظا مرفوع

_نَا: مضاف الیه و محلا مجرور

_وَ: واو عطف

_فَارَ: فعل ماضی

_التَّنُّورُ: فاعل و لفظا مرفوع

_فَـ: فاء رابطه برای جواب شرط

_اسْلُكْ: فعل امر و فاعل ضمیر مستتر «انت»

_فِيهَا: جارومجرور متعلق به اسْلُكْ

_مِن كُلٍّ: جارومجرور متعلق به محذوف حال

_زَوْجَيْنِ: مفعول و منصوب به «یاء»

_اثْنَيْنِ: تاکید

_وَ: واو عطف

_أَهْلَكَ: معطوف و لفظا منصوب+ مضاف الیه و محلا مجرور

_إِلَّا: حرف استثنا

_مَن: مستثنی

_سَبَقَ: فعل ماضی

_عَلَيْهِ: جارومجرور متعلق به سَبَقَ

_الْقَوْلُ: فاعل و لفظا مرفوع

_مِنْهُمْ: جارومجرور متعلق به محذوف حال

_وَ: واو عطف

_لَا تُخَاطِبْنِي: فعل نهی و فاعل ضمیر مستتر«انت»+ نون وقایه+ (ضمیر ی)مفعول و محلا منصوب

_فِي الَّذِينَ: جارومجرور متعلق به لَا تُخَاطِبْنِي

_ظَلَمُوا: فعل و فاعل ضمیر بارز «واو»

_إِنَّهُم: حرف مشبهه بالفعل و ضمیر«هم» اسم إنَّ

_مُّغْرَقُونَ: خبر إِنَّ و مرفوع به واو

_جمله فعلیه(أَوْحَيْنَا) معطوف به قالَ و محلی از اعراب ندارد.

_جمله فعلیه(اصْنَعِ) جمله تفسیریه و محلی از اعراب ندارد.

_جمله فعلیه(جَاءَ أَمْرُنَا)در محل جر مضاف الیه

_جمله فعلیه(فَارَ التَّنُّورُ)در محل جر معطوف به جمله قبل

_جمله فعلیه(اسْلُكْ)جواب شرط غیرجازم و محلی از اعراب ندارد.

_جمله فعلیه(سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ) جمله صله و محلی از اعراب ندارد.

_جمله فعلیه(لَا تُخَاطِبْنِي) معطوف به جواب شرط غیرجازم و محلی از اعراب ندارد.

_جمله فعلیه(ظَلَمُوا) جمله صله و محلی از اعراب ندارد.

_جمله اسمیه(إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ) جمله تعلیل و محلی از اعراب ندارد.

[دژدان]

فَإِذَا اسْتَوَيْتَ أَنتَ وَمَن مَّعَكَ عَلَى الْفُلْكِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي نَجَّانَا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ(28)

_فَـ: حرف استیناف

_إِذَا: مفعول فیه

_اسْتَوَيْتَ: فعل ماضی و فاعل ضمیر مستتر «انت»

_أَنتَ: تاکید برای فاعل اسْتَوَيْتَ

_وَ: واو عطف

_مَن: معطوف به فاعل اسْتَوَيْتَ

_مَّعَ: ظرف مکان/مفعول فیه

_كَ: مضاف الیه و محلا مجرور

_عَلَى الْفُلْكِ: جارومجرور متعلق به اسْتَوَيْتَ

_فَـ: فاء رابطه برای جواب شرط

_قُلِ: فعل امر و فاعل ضمیر مستتر«انت»

_الْحَمْدُ: مبتدا و لفظا مرفوع

_لِلَّهِ: جارومجرور متعلق به محذوف خبر

_الَّذِي: بدل الله

_نَجَّانَا: فعل ماضی و فاعل ضمیر مستتر «هو» و ضمیر «نا» مفعول و محلا منصوب

_مِنَ الْقَوْمِ: جارومجرور متعلق به نَجَّانَا

_الظَّالِمِينَ: صفت الْقَوْمِ و مجرور به یاء

_جمله فعلیه(اسْتَوَيْتَ)در محل جر مضاف الیه

_جمله فعلیه(قُلِ)جواب شرط غیرجازم و محلی از اعراب ندارد.

_جمله اسمیه(الْحَمْدُ لِلَّهِ)در محل نصب مقول القول

_جمله فعلیه(نَجَّانَا) جمله صله و محلی از اعراب ندارد.

[دژدان]

وَقُل رَّبِّ أَنزِلْنِي مُنزَلًا مُّبَارَكًا وَأَنتَ خَيْرُ الْمُنزِلِينَ(29)

_وَ: واو عطف

_قُل: فعل امر و فاعل ضمیر مستتر «انت»

_رَّبِّ: منادا و «یاء» محذوف در محل جر مضاف الیه

_أَنزِلْنِي: فعل دعا و فاعل ضمیر مستتر «انت»+ نون وقایه+ ضمیر «یاء» مفعول و محلا منصوب

_مُنزَلًا: مفعول مطلق و لفظا منصوب

_مُّبَارَكًا: صفت مُنزَلًا و لفظا منصوب

_وَ: واو حالیه

_أَنتَ: مبتدا و محلا مرفوع

_خَيْرُ: خبر و لفظا مرفوع

_الْمُنزِلِينَ: مضاف الیه و مجرور به «یاء»

_جمله فعلیه(قُل) معطوف به جمله «قل» اول و محلی از اعراب ندارد.

_جمله(رَّبِّ أَنزِلْنِي)در محل نصب مقول القول

_جمله فعلیه(أَنزِلْنِي)جواب ندا و محلی از اعراب ندارد.

_جمله اسمیه(أَنتَ خَيْرُ) در محل نصب حال

[دژدان]

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ وَإِن كُنَّا لَمُبْتَلِينَ(30)

_إِنَّ: حرف مشبهه بالفعل

_فِي ذَٰلِكَ: جارومجرور متعلق به محذوف خبر مقدم إنَّ

_لَآيَاتٍ: لام مزحلقه+ اسم موخر إنَّ و محلا منصوب

_وَ: واو عطف

_إِن: إن مخففه از ثقیله

_كُنَّا: فعل ماضی ناقص و ضمیر بارز«نَا» اسم کَانَ و محلا مرفوع

_لَمُبْتَلِينَ: لام فارقة+ خبر کَانَ و منصوب به «یاء»

_جمله اسمیه(إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ) جمله استیناف و محلی از اعراب ندارد.

_جمله اسمیه(إِن كُنَّا لَمُبْتَلِينَ) معطوف به جمله استیناف و محلی از اعراب ندارد.

_جمله اسمیه(كُنَّا لَمُبْتَلِينَ)در محل رفع خبر إن مخففه

[دژدان]

ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ(31)

_ثُمَّ: حرف عطف

_أَنشَأْنَا: فعل ماضی و فاعل ضمیر بارز «نا»

_مِن بَعْدِهِمْ: جارومجرور متعلق به أَنشَأْنَا+ (هِم) مضاف الیه و محلا مجرور

_قَرْنًا: مفعول و لفظا منصوب

_آخَرِينَ: صفت قَرْنًا و منصوب به «یاء»

_جمله فعلیه(أَنشَأْنَا) معطوف به جمله استیناف «آیه قبل» و محلی از اعراب ندارد.

[دژدان]

فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ أَفَلَا تَتَّقُونَ(32)

_فَـ: حرف عطف

_أَرْسَلْنَا: فعل ماضی و فاعل ضمیر بارز«نا»

_فِيهِمْ: جارومجرور متعلق به أَرْسَلْنَا

_رَسُولًا: مفعول و لفظا منصوب

_مِّنْهُمْ: جارومجرور متعلق به محذوف صفت برای رسولًا

_أَنِ: حرف تفسیر

_اعْبُدُوا: فعل امر و فاعل ضمیر بارز «واو»

_اللَّهَ: مفعول و لفظا منصوب

_مَا: حرف نفی

_لَكُم: جارومجرور متعلق به خبر محذوف

_مِّنْ: حرف جر زائد

_إِلَٰهٍ: مبتدای مؤخر و محلا مرفوع

_غَيْرُ: صفت إِلَٰهٍ و لفظا مرفوع

_هُ: مضاف الیه و محلا مجرور

_أَ: حرف استفهام

_فَـ: حرف عطف

_لَا تَتَّقُونَ: فعل نفی و فاعل ضمیر بارز «واو»

_جمله فعلیه(أَرْسَلْنَا) معطوف به أنشأنا و محلی از اعراب ندارد.

_جمله فعلیه(اعْبُدُوا) جمله تفسیریه و محلی از اعراب ندارد.

_جمله اسمیه(مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ) جمله استیناف و محلی از اعراب ندارد.

_جمله فعلیه(لَا تَتَّقُونَ) معطوف به جمله استیناف و محلی از اعراب ندارد.