اهميت خانواده در اسلام
خانواده به عنوان کوچکترين واحد اجتماعي، اساس تشکيل جامعه و حفظ عواطف انساني است. خانواده بايد هر چه بيشتر مورد توجه قرار گرفته و تلاش بشود که از اختلاف خانوادگي جلوگيري به عمل آيد.
يکي از عوامل مؤثر در رفتار خود، خانواده است. محيط خانه نخستين و با دوام ترين عاملي است که در رشد شخصيت افراد تأثير مي گذارد. کودک ويژگيهايي از والدين خويش به ارث مي برد و از اين راه پدر و مادر زمينه رشد و پيشرفت افراد را فراهم مي نمايند. نفوذ والدين در کودکان تنها محدود به جنبه هاي ارثي نيست، بلکه در آشنايي کودک با زندگي جمعي و فرهنگ جامعه نيز خانواده نقش مهمي را ايفا مي کند. موقعيت اجتماعي خانواده، وضع اقتصادي آن، افکار و عقايد، آداب و رسوم، ايده آل ها، آرزوهاي والدين و سطح تربيت آنان، در رفتار کودکان نفوذ فراوان دارد. شکل و ساختار خانواده ها، طرز ارتباط هر يک از اعضاي خانواده با يکديگر و جامعه اي که خانواده در آن به سر مي برد، در تمام موارد يکسان نيست. بنابراين تأثير خانواده ها در رفتار افراد مختلف است. در يک خانواده، شکل کار و طرز ارتباط اعضاي خانواده ها به گونه اي است که محيط خانواده را براي تأمين احتياجات اساسي کودکان، چه در زمينه جسماني و چه در زمينه رواني، مساعد مي سازد.