3ـ2ـ1ـ امتيازات و محاسن ترجمه ي محتوايي
ترجمه ي قرآن به روش جمله به جمله يا محتوايي داراي امتيازات و محاسني است. از جمله:
1ـ حفظ خصوصيات لفظي زبان مبدأ در جملهسازي زبان مقصد (تا حد امکان).
2ـ اضافات تفسيري و توضيحات با متن اصلي مخلوط نميشود، بلکه داخل کروشه يا پرانتز گذاشته ميشود يا به حاشيه، پاورقي يا پينوشت ميرود، همانطور که در ترجمه ي ابوالقاسم پاينده به پاورقي رفته و در ترجمه ي سيدجلالالدين مجتبوي به پينوشت رفته است.
3ـ رساندن پيام کلان از زبان مبدأ به زبان مقصد بدون افراط و تفريط.
4ـ دوري از اشکالات ترجمهي تحت اللفظي و ترجمه ي آزاد تفسيري.
البته در اين شيوه ترجمه نيز گاهي لغزشهايي صورت ميگيرد که مهمترين آن عدم توجه کافي به دقايق و ظرايف لفظي، صرفي، بلاغي، و نحوي است.
با توجه به اشکالات شيوههاي گذشته و با عنايت به امتيازات اين روش، به نظر ميرسد که مطلوبترين شيوه ترجمه قرآن کريم همين روش است.