سيره صادقى
مؤلف: سيد محمود مدنى بجستانى
شناخت اجمالى امام
ششمين امام شيعيان حضرت جعفر بن محمد الصادق (عليه السلام) در تاريخ هفدهم ربيع الاول سال هشتاد و سه هجرى به دنيا آمد.
پدر بزرگوارش وى امام باقر (عليه السلام) و مادر گراميش فاطمه دختر قاسم بن محمد بن ابى بكر است مادر گراميش را مورخان اينگونه معرفى كرده اند: فاطمه ام فروه از تمامى زنان دوران خويش با تقواتر و پروا پيشه تر بود.
امام صادق (عليه السلام) مدت سى و يك سال در كنار پدر بزرگوارش خود زندگى كرد و در سال 114 هجرى قمرى كه امام باقر (عليه السلام) وفات يافت بارسنگين و با عظمت امامت را بدوش كشيد و در اين مدت با توجه به فرصتى كه در اثر پايان دوران خلافت ننگين امويان و استحكام نيافتن خلافت شوم عباسيان براى آن حضرت پيش آمده بود معارف الهى و احكام اسلامى را به بهترين شيوه پراكند و شاگردان با فضيلت و دانشمندان بنامى را پروراند. آن حضرت در مدت عمر خويش با خلفاى زيادى معاصر بود كه به ترتيب عبارتند از: هشام بن عبدالمك، وليد، يزيد بن وليد، ابراهيم بن وليد، مروان بن محمد از بنى اميه و سفاح و منصور از بنى عباس.
امام صادق (عليه السلام) پس از سى و چهار سال امامت و تلاش بى وقفه در راه احياى اسلام و معارف اصيل آن با بجاى نهادن ميراثى گرانقدر از احاديث و پرورش شاگردانى بسيار در سال 148 هجرى قمرى در سن 65 سالگى توسط منصور عباسى به وسيله انگوى زهر آلود مسموم شد و در روز 25 شوال به شهادت رسيد، بدن مباركش در قبرستان بقيع در كنار قبر پدر بزرگوارش و جد گراميش به خاك سپرده شد.
اكنون خوشه اى از خرمن علوم و قطره اى از درياى فضيلت او كه در چهل رفتار وى تجلى كرده است به عاشقان ولايت و رهروان راه هدايت تقديم مى شود اميد كه چراغى فرا راه زندگى همگان باشد. ان شاء الله (1)