چهل حكمت رضوى به صورت شعر

[ملکوت]

چهل حكمت رضوى به صورت شعر




چهل حكمت رضوى

نظم اشعار از على باقرزاده (بقا)

[ملکوت]

10 ـ التَوَكُلُ اَن لاتَخافَ اَحداً اِلاّ اللهَ



بزن بـر لطـف حق دست توكل
كـه لطف ايـزدى باشد تو را بس

توكـل آن بـوَد كـاندر دو عالم
به غير حق نـترسى از دگر كس

[ملکوت]

11 ـ اَفْضَلُ ما توصَلُ به الرَّحِمِ كفُّ الاَذى عَنْها



فرمـود رضـا ولـى ّ مـطـلق
گنجينـه علم و فضل و احسـان

بهتر صلـه رحـم به گيتى است
خـوددارى از گـزنـد ايشـان

[ملکوت]

12 ـ اَحسَنُ النّاسِ مَعاشاً مَن حَسُنَ معاشُ غيرِهِ فى معاشِه



بهتـرين رهـرو به راه زندگـى است
آن كه همچـون شمع روشنگـر بـوَد

مردمـان در پرتـوش راحـت زينـد
زندگـى در خـدمتش بـهتـر بــ وَد

[ملکوت]

13 ـ العَقلُ حِباءٌ مِنَ اللهِ و الادَبُ كُلْفَة

رضـا سبـط پاك رسـول امين
كه نتـوان سـر از خدمتش تافتن

بگفتا: خرد بخشش ايـزدى است
ادب را به كوشش تـوان يافـتن

[ملکوت]

14 ـ لَيسَ لِبَخيلٍ راحةٌ و لا لِحَسودٍ لَذّةٌ



بخل رنج است و حسادت محنت است
از ولـى ّ آمـوز درس عبـرتـــى

راحتـى در بخــل نتـوان يـافـتن
در حسـد هـرگـز نيـابـى لذّتــى

[ملکوت]

15 ـ مَا الْتَقَتْ فِئَتانِ قَطُّ اِلاّ نُصِرَ اَعظَمُهُما عَفواً

عفــو آييـن بزرگـــان باشـــد
بـخشش آييـنـه دورانـديـش اسـت

دو گـروهـى كه به جنگنـد و ستيـز
نصرت آن راست كه عفوش بيش است

[ملکوت]

16 ـ عَونُك لِلضَّعيفِ اَفضَلُ مِنَ الصَدَقَة



سخنـى دارم از امـام همام
كـه مفيد است بهر هر طبقه

دستگيرى ز ناتوان و ضعيف
به يقين، بهتر است از صدقه

[ملکوت]

17 ـ المُؤمِن اِذا اَحسَنَ استَبشَرَ وَ اِذا اَساءَ استَغفَرَ




گر ز بخت بد به كس بد كرده اى
هان، مشـو نوميـد از درگاه ربّ

مـؤمن ار نيكى كنـد شادان شود
ور كند بد، مى كنـد بخشش طلـب

[ملکوت]

18 ـ المُسلِمُ الّذى سَلِمَ المُسلِمون مِن لِسانه وَ يَده



شـنو پند فرزند موسـى بن جعفر
امـام بحـق، مـاه بـرج امـامت

كسـى هسـت مُسلم كه باشند مردم
ز دست و زبانش به امن و سلامت

[ملکوت]

19 ـ لَيسَ مِنّا مَن لَم يأمَن جارُهُ بَوائِقَه



به همـسايه نيكى كن اى نيكمرد
كه همـسايه را بر تو حقها بوَد

از آن كس كه همسايه ايمن نبُود
بـفرمود مـولا: نـه از ما بوَد