تجزیه و ترکیب آیات ۹ تا ۱۸ سوره مبارکه ی انعام

[دژدان]

تجزیه و ترکیب آیات ۹ تا ۱۸ سوره مبارکه ی انعام

[دژدان]

وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ(18)

_وَ: واو استیناف

_هُوَ: ضمیر منفصل, مفرد مذکر غایب, اسم, معرفه, مبنی
*مبتدا و محلا مرفوع

_الْقَاهِرُ: اسم فاعل, مفرد مذکر, (ق ه ر), ثلاثی مجرد, معرفه, مشتق
*خبر هُوَ و لفظا مرفوع

_فَوْقَ: ظرف مکان, مبنی
*مفعول فیه

_عِبَادِهِ: اسم, جمع, مذکر, معرب, معرفه به اضافه+ ضمیر, مفرد مذکر غایب, اسم, معرفه, مبنی
*مضاف الیه و لفظا مجرور+ مضاف الیه و محلا مجرور

_وَهُوَ: واو عطف+ مبتدا و محلا مرفوع

_الْحَكِيمُ: اسم ذوالام, بر وزن فَعیل, معرفه, معرب, مذکر
*خبر اول هُوَ

_الْخَبِيرُ: اسم ذوالام, بر وزن فَعیل, معرفه, معرب, مذکر
*خبر دوم هُوَ

▪جمله اسمیه (هُوَ الْقَاهِرُ) جمله استیناف و محلی از اعراب ندارد.

▪جمله اسمیه (هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ) معطوف به جمله استیناف و محلی از اعراب ندارد.