امام زمان؛ امام مهربانی - گفتاری از آیت الله العظمی وحید خراسانی

[یا علی ابن الحسین]

نیمه شعبان سالروز میلاد مسعود قطب عالم امکان آخرین خلیفه پروردگار، حضرت بقیه الله الاعظم (اروحنا فداه) می باشد. آن حضرت پس از ولادت به سجده افتاده و فرمودند: اشهد ان لا اله الا الله و ان محمداً رسول الله و ان ابی امیرالمؤمنین، سپس نام های مبارک امامان را یک به یک شمردند تا به خود رسیدند و آنگاه برای ظهور خویش دعا کردند.
امام عصر(علیه السلام) وجود مقدسی است که خداوند به دست با کفایت ایشان جهان را پر از عدل و داد می نماید. امام مهربانی که تمام خیرات و برکات و نعمت هایی که خدای متعال به بندگان خویش عطا می فرماید، به یمن ایشان است.

[یا علی ابن الحسین]

حضرت امام موسی ابن جعفر(علیهما السلام) درباره غیبت امام عصر و حال مومنان در آن دوره اندوه بار چنین می فرمایند: «یغیب عن ابصار الناس شخصه، ولا یغیب عن قلوب المومنین ذکره» (شخص او از دیدگان مردم غایب می گردد ولی یادش از دل های مومنین نمی رود.)
دوران ظهور آن امام مهربانی، دوران صلح و صفا و امنیت و آسایش برای همه جهانیان است و مذهبی را که خدا می پسندد در جهان حاکم خواهد کرد.

[یا علی ابن الحسین]

ما شیعیان باید خاضعانه و خاشعانه برای ظهور آن حضرت دعا کنیم، همواره به یاد ایشان باشیم و بدانیم که آن حضرت ناظر بر رفتار و کردار ما هستند و از اعمال صالح ما خوشحال و از گناهانمان اندوهگین و آزرده خاطر می شوند. شایسته است که همواره در جهت خشنود کردن آن حضرت بکوشیم. توسل مداوم به امام زمان علیه السلام و خواندن دعای عهد و زیارت آل یس سرمایه ای گرانبهاست که باید آن را غنیمت شماریم.
امام عسکری (علیه السلام) خطاب به فرزند عزیز خود امام عصر (عجل الله فرجه الشریف) می فرماید: «و اعلم ان قلوب اهل الطاعه والاخلاص نزع الیک مثل الطیرالی اوکارها» (و بدان که دل های اهل طاعت و اخلاص به سوی تو پر می کشد آنگونه که پرندگان به لانه های خود می روند.)

[یا علی ابن الحسین]

ظهور؛ پیدایی نتیجه آفرینش و ثمره برانگیختن پیامبران
روایات عامه و خاصه نسبت به آن حضرت {امام زمان} به حد تواتر است. ابوالحسن ابری که از بزرگان علمای عامه است می گوید: «به تحقیق اخبار متواتر و مستفیض شده است به کثرت راویان آن اخبار از مصطفی (صلی الله علیه و آله) در مهدی و اینکه او از اهل بیت آن حضرت است و هفت سال حکومت می کند و زمین را پر از عدل می کند و عیسی(علیه السلام) خروج می کند، پس او را به قتل دجال کمک می کند و او بر این امت امامت می کند و عیسی پشت سر اوست.»
شبلنجی در نور الابصار می گوید: «اخبار از پیغمبر(صلی الله علیه و آله) متواتر است که آن حضرت از اهل بیت اوست و او زمین را پر از عدل می کند.» ابن ابی الحدید می گوید: «و به تحقیق اتفاق فرق از مسلمین همگی واقع شده است بر اینکه دنیا و تکلیف منقضی نمی شود مگر بر آن حضرت.» زینی دحلان می گوید: «و احادیثی که در آن احادیث ذکر ظهور مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) آمده است بسیار متواتر است.»

[یا علی ابن الحسین]

تحریر خصوصیات و مزایای آن حضرت در این مختصر نمی گنجد، ولی به چند خصوصیت که در روایات عامه و خاصه آمده است اشاره می شود: در نماز جماعت تقدم با افضل است، چنان که در روایت عامه و خاصه آمده «امام القوم و افدهم فقدموا افضلکم» و هنگام ظهور آن حضرت و قیام حکومت حقه او عیسی بن مریم از آسمان به زمین می آید و بر طبق روایات عامه و خاصه به آن حضرت اقتدا می کند. او کسی است که از کلمه الله و روح الله و محبی موتی به اذن الله و رسول خدا صاحب عزم خدا افضل و وجاهتش نزد خدا، و قربش به ساحت ذوالجلال است، عیسی بن مریم او را امام خود قرار می دهد و به زبان او با خدا سخن می گوید.
گنجی در البیان بعد از اعتراف به صحت اخبار وارده در امامت آن حضرت در نماز و جهاد، و اجماعی بودن این تقدم و امامت، با بیان مفصلی ثابت می کند که آن حضرت به ملاک این امامت از عیسی افضل است.

[یا علی ابن الحسین]

در عقد الدرر باب اول از سالم اشل روایت می کند که گفت: شنیدم از ابی جعفر محمد بن علی الباقر(علیه السلام) که می گوید: «موسی(علیه السلام) نظر کرد در نظر اول به آنچه به قائم آل محمد(صلی الله علیه و آله) عطا می شود، پس موسی گفت: پروردگارا مرا قائم آل محمد قرار بده، به او گفته شد که او ذریه احمد است، در نظر دوم هم مثل همان را یافت و همچنان درخواست کرد، و همان پاسخ را شنید، در نظر سوم هم مانند آن را دید و همچنان گفت و همان جواب را شنید.» با آنکه موسی بن عمران پیغمبر صاحب عزم خدا و کلیم الله است «و کلم الله موسی تکلیما» و خداوند او را با نه آیه مبعوث کرد «و لقد آتینا موسی تسع آیات بینات» و مقرب درگاه باری تعالی است «و نادیناه من جانب الطور الایمن و قربناه نجیا» آیا چه مقام و منزلتی برای آن حضرت دید که آرزوی آن داشت و سه مرتبه درخواست کرد؟ آرزوی موسی بن عمران مقام آن حضرت را واقعیتی است که نیاز به حدیث و روایتی ندارد، زیرا تنها امامت آن حضرت برای پیغمبر صاحب عزمی مانند عیسی در نماز، برای آرزوی این مقام کفایت می کند، گذشته از این نتیجه آفرینش عالم و آدم و ثمره برانگیختن تمام انبیا از آدم تا به خاتم در چهار امر خلاصه می شود:

[یا علی ابن الحسین]

الف- اشراق نور معرفت و عبادت خدا بر عرصه گیتی که ظهور «و اشرقت الارض بنوربها» است.
ب- احیای زمین به حیات علم و ایمان که بیان «اعلموا ان الله یحی الارض بعد موتها» است.
ج- حکومت حق و زوال باطل که تجلی «و قل جاء الحق و زهق الباطل ان الباطل کان زهوقا» است.
د- قیام عموم ناس به قسط و عدل که علت غاییه ارسال جمیع رسل و انزال جمیع کتب است «لقد ارسلنا رسلنا بالبینات و انزلنا معهم الکتاب و المیزان لیقوم الناس بالقسط» و ظهور تمام این آثار به دست قائم آل محمد (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. «یملا الارض قسطا و عدلا کما ملئت جورا و ظلما» و این مقامی است که آرزوی تمام انبیا از آدم تا به عیسی است.

[یا علی ابن الحسین]

عنوان آن حضرت در روایات عامه و خاصه خلیفه الله است «یخرج المهدی و علی راسه غمامه فیها مناد ینادی هذا المهدی خلیفه الله فاتبعوا» و به مقتضای اضافه خلافت به اسم مقدس الله وجود آن حضرت آیت جمیع اسمای حسنی است. علو مقام آن حضرت از مقام اصحاب آن حضرت روشن می شود که نمونه ای از آن در روایات خاصه این است: «عدد آنان عدد اهل بدر، و بر آنان شمشیرهاست، بر هر شمشیری کلمه ای نوشته شده که مفتاح هزار کلمه است» و در روایات عامه روایت صحیحه ای است به شرط بخاری و مسلم که حاکم نیشابوری در مستدرک و ذهبی در تخلیص نقل کرده و قسمتی از آن این است که «لایستوحشون الی احد و لا یفرحون باحد یدخل فیهم علی عده اصحاب بدر لم یسبقهم الاولون و لا یدرکهم الاخرون و علی عده اصحاب طالوت الذین جاوزوا معه النهر» آیا اگر آنان که در رکاب او و تابع اویند دارای مقام قرب خاص به سابقین باشند «و السابقون السابقون اولئک المقربون» و در پیشی گرفتن به کمالات، آخرون به گرد آنان نرسند، پس مقام مولا و آقای آنان که باب الله و دیان دین الله و خلیفه الله و ناصر حق الله و حجت الله و دلیل الله است، چه خواهد بود؟

[یا علی ابن الحسین]

منبع : شیعه نیوز