یکی از آرزوهای دیرینه بشر گسترش عدالت در سراسر گیتی و ریشه سوزی بیداد از همه آبادی های زمین است و این امید و آرزو به شکل نوعی اعتقاد در ادیان الهی تجلی نموده است. بشر امروز پس از گذارندن ادوار مختلف و تجربه کردن حکومت ها و دولت هایی که نتوانسته اند او را به آرزوی دیرینه اش برسانند، دریافته است که اندیشه ظهور موعود آخرالزمان تنها چراغ فروزانی است که می تواند تاریکی ها و غبار خستگی را از انسان دور کند.
در آستانه ظهور نورانی آن منجی بشریت، حوادث شگفت انگیزی اتفاق می افتد که از جمله آن ها بازگشت گروهی از مؤمنان واقعی برای درک و تماشای عظمت و شوکت جهانی اسلام و حکومت دولت کریمه خواهد بود؛ البته عده ای از کافران بد طینت نیز در این میان پیش از برپایی رستاخیز به دنیا برمی گردند تا به سزای پاره ای از اعمال ننگین خویش برسند. بازگشت گروهی از مؤمنان خالص و کافران ستمگر به این جهان پیش از قیامت، «رجعت» نامیده می شود.