درس بیست و یک تکمیلی(آیات 58 تا 61 سوره بقره)

[هندیانی]

سلام قرآن دوستان عزیز
امیدوارم حالتون خوب باشه
امروز آیات 58 تا 61 رو بررسی می کنیم إن شاءالله



وَإِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هَـٰذِهِ الْقَرْ‌يَةَ فَكُلُوا مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ رَ‌غَدًا وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا وَقُولُوا حِطَّةٌ نَّغْفِرْ‌ لَكُمْ خَطَايَاكُمْ ۚ وَسَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾

نگرشى بر واژه ‏ها:

«ادخلوا»: وارد شويد.
«قريه»: دهكده، سرزمين، شهر؛ و در آيه شريفه، منظور بيت ‏المقدّس است.
«حطّه»: مصدر است بسان «ردّه» و «جدّه»؛ و به‏معناى «بار برزمين نهادن»، «فرودآمدن از بلندى» و «فروريختن گناهان و لغزشها» نيز آمده است.
«نغفر» از «غفران» به‏ معناى «پوشانيدن و آمرزيدن» گناهان گرفته شده است؛ و بدان جهت كه خدا گناه را زير پرده مهر و لطف و كرامت مى‏ پوشاند، اين واژه - به‏ معناى «مى‏ آمرزيم» - بكار رفته است.
به «كلاه» هم كه سر را مى‏ پوشاند، به همين تناسب «مغفر» گفته مى ‏شود.
«خطايا» جمع «خطيئه» به‏ معناى «گناه از روى اراده و اختيار» است. اين واژه با واژه‏ هاى «معصيت» و «زلّت» هم‏ معنا است.
«محسنين» از واژه «احسان» به‏ معناى «نيكى» گرفته شده است؛ و به نيكوكاران و شايسته‏ كرداران گفته مى ‏شود.(مجمع البیان)

فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا قَوْلًا غَيْرَ‌ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَنزَلْنَا عَلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا رِ‌جْزًا مِّنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ ﴿٥٩﴾

نگرشى بر واژه ‏ها:

«تبديل» به ‏معناى «تغيير و جايگزينى چيزى با چيز ديگر» است.
«رجز» به كسر «راء» به‏ معناى «عذاب نكبت‏ بار» و «پليدى»، و به ضم «راء» به‏ معناى «بت ‏پرستى» است.
«يفسقون» از فسق به‏ معناى «بيرون‏ رفتن از عقيده صحيح و فرمانبردارى خدا» برگرفته شده است.(مجمع البیان)

وَإِذِ اسْتَسْقَىٰ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِ‌ب بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ‌ ۖ فَانفَجَرَ‌تْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَ‌ةَ عَيْنًا ۖ قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَ‌بَهُمْ ۖ كُلُوا وَاشْرَ‌بُوا مِن رِّ‌زْقِ اللَّـهِ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْ‌ضِ مُفْسِدِينَ ﴿٦٠﴾

نگرشى بر واژه ‏ها:

«استسقاء» به‏ معناى «پى‏ جويى از آب و سيراب‏ شدن» است.
«انفجرت» از مادّه «فجر» به‏ معناى «شكافتن» گرفته شده است؛ و واژه «انبجاس» به ‏مفهوم «جوشيدن و بيرون‏ جستن تدريجى و اندك اندك آب»، اخصّ از «انفجار» است. با اين بيان، نخست «انبجاس» است و در مرحله بعد «انفجار».
«عين» از واژه‏ هايى است كه مفاهيم گوناگونى دارد؛ امّا در اينجا به‏ معناى «چشمه» است.
«لاتعثوا» از واژه «عثاء» به‏ معناى «شدّت تباهى و سركشى» گرفته شده و در اينجا بصورت نهى آمده است.(مجمع البیان)