پرتوى از مبارزات
تقدير خداوند بار ديگر آفرينشى شگفت را رقم زد و دل انگيزتريـن جلـوه هاى صفـات الهى را در جمال دل آراى شخصيتـى بزرگ از تبـار علـى(ع) آفريد.
معراج عرفان و شـور و عشق او آنچنان شكـوهمند و پر رمز و راز بـود كه زيباترين روح پرستنده, (زين العابديـن) لقب يافت و دلدادگى اش به جمال ربـوبـى در حال سجده مـوجب شد كه او را (سجاد آل محمـد(ص)) نام نهند. زمانـى كه در پنجـم شعبان سال 38 هجرى قمرى ديـده به جهان گشـود.(1)
پـدرش امام حسيـن(ع) نام زيباى على را براى او بـرگزيـد تا اينكه ياد و نام علـى(ع) در خـاطـره ها زنـده بمانـد و زنـدگـى و محفل انـس پـدر را رونق فزاينده تر بخشد.
زندگـى آن حضرت همراه با حـوادث بسيار حساس و مهمى بود; بـويژه دوره سى و پنج ساله امامتـش كه خـود نمونه اى متعالى از مبارزات حضـرت است.
صفـات ممتـاز و گستـره جـودىاش در افقـى فـراتـر از مبارزات و مجاهـدتهاى اوست. و هيچ بلنـدنگر تيز پروازى بر ستيغ و بلنداى عظمت و بزرگـوارى او نمى تـواند دست يابد; اما تاءمل و دقت در رفتارها, سخنان و مـوضع گيريهاى او مى تـواند روزنه اى به حيات معقول و نورانى اش بگشايد و ايـن نوشتار سعى دارد پرتوى كم سـو از مبـارزات آن امام همـام را در چهار زمينه ياد آور شـود.