موضوع: هشدار آیه 41 سوره نساء

آيه شريفه 41 سوره ی نساء با هشدار خود زنگ خطر را به صدا در مى‏ آورد كه انسان خردمند و با ايمان نبايد به كار زشت و ناپسندى دست زند كه اگر ديگران بنگرند شرمنده شود؛ چرا كه در آن روز سرنوشت ‏ساز گواهان عدالت پيشه و راستگو كه در گواهى آنان نمى‏ توان چون و چرا كرد، گواه كارهاى انسان خواهند بود.

اين گواهان عبارتنداز:
1 - پيام ‏آوران و پيشوايان معصوم‏
2 - نويسندگانِ عملكرد انسان‏
3 - اعضا و اندام ‏هاى بدن‏
4 - مكان گناه‏
5 - و زمان انجام كار ( مجمع البیان)

گواهان در روز قیامت از منظر قرآن

خدا در مورد اين گواهى و گواهان مى ‏فرمايد:
☘وكَذَٰلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا ۗ ...☘( سوره بقره آیه 143)
و بدين گونه شما را امّتى ميانه قرار داديم تا بر مردم گواه باشيد؛ و پيامبر نيز بر شما گواه باشد.

و مى ‏فرمايد:
☘... إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولَـٰئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا ﴿ بقره آیه ٣٦﴾☘
به راستى كه گوش، چشم و قلب، همه مورد پرسش و بازخواست قرار خواهند گرفت؛ بنابراين چيزى را كه بدان دانش و آگاهى ندارى بر زبان نياور.

و مى ‏فرمايد:
☘يوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَأَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ☘﴿نور آیه ٢٤﴾
روزى كه زبان و دست‏ها و پاهايشان، بر ضدّ آنان، به آن چه انجام مى ‏دادند گواهى مى ‏دهند.( مجمع البیان)

گواهان در روز قیامت از منظر روایات

و در پاره ‏اى از روايات نيز آمده است كه زمان و مكان، هم بر عملكرد شايسته انسان گواهى مى ‏دهند و هم بر گفتار او، و همه آنها را باز مى‏ گويند.
با اين بيان، انسان خردمند بايد اين رويدادها و آن روز سرنوشت ‏ساز را به ياد آورد و خود را براى آن روز آماده سازد و چنين بينديشد كه گويى آن شرايط فرا رسيده و آن دادگاه برپا گشته و آن گواهان حاضرند تا گواهى دهند.

در روايت آمده است كه «عبدالله‏ بن مسعود» اين آيه را بر پيامبر گرامى خواند و پيامبر چشمانش لبريز از اشك گرديد.
هنگامى كه پيامبر اسلام كه خود يكى از گواهان آن روز بزرگ است گريان مى ‏گردد و از ياد آن روز، باران اشك امانش نمى ‏دهد، پس ديگران بايد چه كنند و چگونه بنالند؟( مجمع البیان)

گواهان در روز قیامت از منظر روایات


و در پاره ‏اى از روايات نيز آمده است كه زمان و مكان، هم بر عملكرد شايسته انسان گواهى مى ‏دهند و هم بر گفتار او، و همه آنها را باز مى‏ گويند.
با اين بيان، انسان خردمند بايد اين رويدادها و آن روز سرنوشت ‏ساز را به ياد آورد و خود را براى آن روز آماده سازد و چنين بينديشد كه گويى آن شرايط فرا رسيده و آن دادگاه برپا گشته و آن گواهان حاضرند تا گواهى دهند.

در روايت آمده است كه «عبدالله‏ بن مسعود» اين آيه را بر پيامبر گرامى خواند و پيامبر چشمانش لبريز از اشك گرديد.
هنگامى كه پيامبر اسلام كه خود يكى از گواهان آن روز بزرگ است گريان مى ‏گردد و از ياد آن روز، باران اشك امانش نمى ‏دهد، پس ديگران بايد چه كنند و چگونه بنالند؟( مجمع البیان)
https://telegram.me/shahrenuraniquran