مهاجر
2013_08_28, 01:45 AM
besm5
http://www.mobin-group.com/image/reg/images/17882746_resize.jpg.: سوال:
چرا امام جعفر صادق (علیه السلام) را پایه گذار مذهب شیعه می نامند؟
.: پاسخ:
اشیعه در اصطلاح به پیروان حضرت علی (علیه السلام) و خاندانش، و كسانی كه معتقد به جانشینی بلا فصل آن حضرت بعد از پیامبر(ص)، و نصّ ولایت او در غدیرخم از طرف پیغمبر(ص) میباشند گفته میشود. این واژه در كلمات حضرت رسول(ص) و حضرت علی (علیه السلام) و دیگر امامان ـ علیهمالسلام ـ به كار رفته است. جابر بن عبد الله انصاری گوید:
«نزد پیغمبر بودم كه علی از دور نمایان شد. پیغمبر(ص) فرمودند: سوگند به كسی كه جانم در دست اوست این شخص و شیعیانش در قیامت رستگار خواهند بود.» و نیز از ابن عباس نقل است كه گوید: وقتی آیة «انّ الذّین آمنوا و عملوا الصالحات اولئك هُم خیر البریّه» نازل شد، پیامبر(ص) به علی (علیه السلام) فرمود: مصداق این آیه تو و شیعیان تو میباشید كه در قیامت خشنود خواهید بود و خداهم از شما راضی است»
در كتاب «تأسیس الشیعه» آمده است: «لفظ شیعه در روزگار پیامبر(ص) بوده است، چنانكه ابوحاتم در كتاب الزینة خود مینویسد: نخستین نامی كه در اسلام به روزگار رسول خدا(ص) آشكار گردید شیعه بود و آن لقب چهار تن از صحابه بود: ابوذر غفاری، سلمان فارسی، مقداد بنی اسود كندی و عمار بنی یاسر،تا اینكه هنگام صفین این اصطلاح در میان هواخواهان علی (علیه السلام) منتشر گردید» و در نهایت اینكه انس بن مالك گوید: رسول خدا(ص) فرمود: «خدای متعال در روز قیامت بندگانی را بر میانگیزد كه از چهرههایشان نوری از راست به چپ عرش پرتو افكنی می كند و به منزلة پیامبران هستند ولی پیامبر نیستند و به منزله شهیدان هستند و لی شهید نیستند ابوبكر برخاسته گفت: من از آنان هستم ای پیامبر خدا؟ فرمود: نه سهل بن حنیف برخاسته گفت: من از آنان هستم ای پیامبر خدا؟ فرمود: نه پس رسول خدا(ص ) دستش را بر سر علی (علیه السلام) گذاشته فرمود: این است و شیعهاش»[1]
http://www.mobin-group.com/image/reg/images/17882746_resize.jpg.: سوال:
چرا امام جعفر صادق (علیه السلام) را پایه گذار مذهب شیعه می نامند؟
.: پاسخ:
اشیعه در اصطلاح به پیروان حضرت علی (علیه السلام) و خاندانش، و كسانی كه معتقد به جانشینی بلا فصل آن حضرت بعد از پیامبر(ص)، و نصّ ولایت او در غدیرخم از طرف پیغمبر(ص) میباشند گفته میشود. این واژه در كلمات حضرت رسول(ص) و حضرت علی (علیه السلام) و دیگر امامان ـ علیهمالسلام ـ به كار رفته است. جابر بن عبد الله انصاری گوید:
«نزد پیغمبر بودم كه علی از دور نمایان شد. پیغمبر(ص) فرمودند: سوگند به كسی كه جانم در دست اوست این شخص و شیعیانش در قیامت رستگار خواهند بود.» و نیز از ابن عباس نقل است كه گوید: وقتی آیة «انّ الذّین آمنوا و عملوا الصالحات اولئك هُم خیر البریّه» نازل شد، پیامبر(ص) به علی (علیه السلام) فرمود: مصداق این آیه تو و شیعیان تو میباشید كه در قیامت خشنود خواهید بود و خداهم از شما راضی است»
در كتاب «تأسیس الشیعه» آمده است: «لفظ شیعه در روزگار پیامبر(ص) بوده است، چنانكه ابوحاتم در كتاب الزینة خود مینویسد: نخستین نامی كه در اسلام به روزگار رسول خدا(ص) آشكار گردید شیعه بود و آن لقب چهار تن از صحابه بود: ابوذر غفاری، سلمان فارسی، مقداد بنی اسود كندی و عمار بنی یاسر،تا اینكه هنگام صفین این اصطلاح در میان هواخواهان علی (علیه السلام) منتشر گردید» و در نهایت اینكه انس بن مالك گوید: رسول خدا(ص) فرمود: «خدای متعال در روز قیامت بندگانی را بر میانگیزد كه از چهرههایشان نوری از راست به چپ عرش پرتو افكنی می كند و به منزلة پیامبران هستند ولی پیامبر نیستند و به منزله شهیدان هستند و لی شهید نیستند ابوبكر برخاسته گفت: من از آنان هستم ای پیامبر خدا؟ فرمود: نه سهل بن حنیف برخاسته گفت: من از آنان هستم ای پیامبر خدا؟ فرمود: نه پس رسول خدا(ص ) دستش را بر سر علی (علیه السلام) گذاشته فرمود: این است و شیعهاش»[1]