چهل حديث سيره اهل بيت (عليهم السلام)

[گل مريم]

besm10

چهل حديث سيره اهل بيت (عليهم السلام)
مؤلف: محمود شريفى









فصل اول: ويژگيهاى ظاهرى و باطنى اهل بيت (عليهم السلام)

1: رشد جسمى اهل بيت (عليهم السلام)

عن حكيمة قالت:
دخلت يوما على اءبى محمد(عليه السلام)بعد اءربعين يوما من ولادة نرجس، فاذا مولانا صاحب الزمان(عليه السلام)يمشى فى الدار و هو يحدث فلم اءر لغة اءفصح من لغته فتبسم اءبو محمد(عليه السلام) و قال:
انا معاشر الاءئمة ننشاء فى كل يوم كما ينشاء غيرنا فى جمعة.

از حكيمه خاتون نقل شده كه گفت:

چهل روز پس از ولادت حضرت مهدى(عليه السلام)خدمت امام عسكرى(عليه السلام)رسيدم ديدم حضرت مهدى(عليه السلام)در خانه راه مى رود و سخن مى گويد كه لغتى از لغت او فصيح تر نديده بودم، امام حسن عسكرى(عليه السلام)لبخند زد و فرمود:

ما ائمه هر روزه به اندازه يك هفته كه ديگران رشد مى كنند رشد مى كنيم...

اثبات الهداء ج 7: 344 ح 117

[گل مريم]

2: انگشتر اهل بيت


عن اءبى الحسن الثانى(عليه السلام)فى حديث:
ان النبى (صلي الله عليه و آله و سلم) و اءميرالمؤمنين(عليه السلام)والاءئمة (عليهم السلام) كانوا يتختمون فى اليد اليمنى.

در حديثى از امام هشتم(عليه السلام)آمده است:

پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) و اميرالمؤمنين و امامان معصوم (عليهم السلام) انگشتر را در دست راست خود مى كردند.

بحارالانوار ج 11 ص 62

[گل مريم]

3: پايدارى پيامبران (عليه السلام)

قال على (عليه السلام):

و لم يخل الله سبحانه خلقه من نبى مرسل، أو كتاب منزل، أو حجة لازمة، أو محجة قائمة: رسل لا تقصر بهم قله عددهم، و لا كثرة المكذبين لهم...

على (عليه السلام) فرمود:

خداوند هرگز بندگان خود را، از وجود پيامبران مرسل، و كتب آسمانى و يا دليلى قاطع و يا راهى صاف و مستقيم خالى نگذاشته، پيامبرانى كه با كمى نفراتشان و فراوانى دشمنان و تكذيب كنندگان، هرگز در انجام وظائف خود كوتاهى نمى كردند.

نهج البلاغه: 43: خطبه 1

[گل مريم]

4: پيامبران و دعوت به حق

قال على (عليه السلام):

... بعث الله رسله بما خصهم به من وحيه،
و جعلهم حجة له على خلقه، لئلاتجب الحجة لهم بترك الاعذار اليهم،
فدعاهم بلسان الصدق الى سبيل الحق...

حضرت على (عليه السلام) مى فرمايد:

خداوند رسولان خويش را به وسيله وحى كه ويژه پيامبرانش مى باشد مبعوث ساخت و آنان را حجت خويش بر بندگانش قرار داد تا اينكه بهانه اى در برابر (خداوند) در اثر نفرستادن راهنما نداشته باشند و به اين ترتيب بندگان را به زبان راستى به سوى حق فرا خواند.


نهج البلاغه 200 خطبه 144.

[گل مريم]

5: پند و اندرز پيامبران (عليه السلام)

قال على (عليه السلام):
... و بعث الى الجن و الانس رسله، ليكشفوا لهم عن غطائها، و ليحذروهم من ضرائها، و ليضربوا لهم أمثالها، و ليبصروهم عيوبها، و ليهجموا عليهم بمعتبر من تصرف مصاحها و أسقامها، و حلالها و حرامها، و ما أعدالله للمطيعين منهم و العصاة من جنة و نار، و كرامة و هوان...

حضرت على (عليه السلام) فرمود:

خداوند رسولانش را براى راهنمائى انسانها و جنيان مبعوث ساخت، تا پرده از چهره (زشت) دنيا براى آنها برگيرند، و از زيانهايش بر حذر دارند، و براى آنها مثلها زده، و عيوب دنياپرستى را برايشان نشان دهند، و آنچه را كه مايه عبرت است از تندرستيها و بيماريها، حلال و حرام و هر چه كه خداوند به مطيعان و عصيانگران از بهشت و دوزخ، و احترام و تحقير وعده داده برايشان بازگو كنند.

نهج البلاغه: 265 خطبه 183