مرگ از دیدگاه معصومین (ع)

[ملکوت]

ایمان به خدا و روز قیامت نگرانی از مرگ را از بین می برد.
افرادی که به مبدا و معاد ایمان دارند، از مرگ متنفر نیستند،
چون معتقدند که با فرارسیدن مرگ دروازه جهان دیگری به رویشان گشوده می شود
و به زندگی ابدی و نعمت های جاویدان دست می یابند.



مرگ در نظر مومن دریچه ای برای رسیدن به سرای دیگر و انتقال از دنیای گذران به آخرت جاویدان است.

[ملکوت]

امام حسین(ع) می فرماید:
مرگ برای شما همانند پلی است که از محیط رنج و زحمت عبورتان می دهد و به بهشت وسیع ونعمت هایش می رساند.
کدام یک از شما بی میل و ناراضی است که از تنگنای زندانی به کاخ مرفهی منتقل گردد

[ملکوت]

علی(ع) درباره مرگ چنین میفرماید:
به خدا قسم آن چه به من وارد شده است، چیزی نیست که برایم ناپسند باشد
و برای مرگ جز مانند جویای آب که به آب می رسد وخواهانی که خواسته خود را دریابد،
نیستم و آن چه نزد خدا است، برای نیکوکاران بهتراست

[ملکوت]

حضرت امام حسن عسکری(ع) می فرماید:
امام هادی(ع) بر یکی از اصحابش که در آستانه مرگ بود وارد شد، او می گریست و بیتابی می کرد.
حضرت به وی فرمود:

ای بنده خدا این که از مرگ می ترسی، برای این است که نمی دانی مرگ چیست؟
سپس امام(ع) مرگ را به حمام تمیزی تشبیه فرمود که انسان آلوده ای وارد آن می شود و او را از هر گونه غم و اندوه شست وشو می دهد.

[ملکوت]

مردی از امام مجتبی(ع) پرسید: چرا مرگ را ناخوشایند می دانیم و دوست نداریم؟

امام فرمود:
این، به خاطر آن است که آخرت را ویران و دنیای خود را آباد کرده اید.
از این رو اکراه دارید که از آبادی به ویرانی بروید.
اما مومن که ازتعلقات مادی رهایی یافته و برای کوچ کردن خود را مهیا ساخته و در انتظار لقاءاللهاست،
از مرگ خوف و هراسی ندارد.

[ملکوت]

امام صادق(ع)فرمودند:


یاد مرگ خواهش های باطل را از دل می زداید.