صبور
2013_07_13, 05:40 PM
چرا خطابهاى قرآنى همه جا با مردان است؟
http://www.rasekhoon.net/userfiles/Article/1390/03/1213.jpg
نویسنده:علامه جوادى آملى
منبع:روزنامه رسالت
در فرهنگ محاوره، کلمه مردم اختصاص به مردان ندارد، گاه مىگویند مردان، گاه مىگویند زنان، گاه مىگویند مردم. مردم یعنى همه افراد جامعه، اعم از زن و مرد. اگر گفتند مردان، این در مقابل زنان است و اگر گفتند زنان، این در مقابل مردان است. در فرهنگ محاوره در غرب و شرق عالم مىگویند مردم اینچنیناند، مردم انقلاب کردند، مبارزه کردند و وقتى مىگویند مردم، اختصاص به مردان ندارد. قرآن کریم هم سه گونه سخن مىگوید، گاهى که خطاب به عموم جامعه است به مذکر اشاره دارد مثل «الذین» و «المومنون» گاهى که تعبیر به «رجال» دارد وظیفه اختصاصى مردان را ذکر مىکند، گاهى هم تعبیر به «نساء» دارد که وظیفه اختصاصى زنها را بیان مىکند.
فرهنگ محاوره، فرهنگ مردم است نه مردان و قرآن کریم هم بر اساس همین فرهنگ محاوره سخن مىگوید. گاهى ذات اقدس الله مىفرماید: مریم علیها السلام نمونه مردم خوب است، یا آسیه نمونه مردم خوب است ”وضرب الله مثلا للذین آمنوا امراه فرعون“(1) در مورد زن نوح و لوط هم فرمود اینها نمونه مردم بد هستند. ”ضرب الله مثلا للذین کفروا امراه نوح وامراه لوط“(2) ائمه(علیهم السلام) نمونه مردم خوبندو همه افراد جامعه، چه زن و چه مرد باید به آنها اقتدا کنند، فاطمه زهرا(سلام الله علیها) هم اینچنین است، نمونه مردم خوب است، نه نمونه زنان خوب. ذات اقدس الله در آیهاى که تلاوت شد نفرمود نمونه زنان خوب زن فرعون است، نفرمود نمونه زنان خوب مریم است بلکه فرمود مریم و آسیه نمونه مردم خوب هستند.
http://www.rasekhoon.net/userfiles/Article/1390/03/1213.jpg
نویسنده:علامه جوادى آملى
منبع:روزنامه رسالت
در فرهنگ محاوره، کلمه مردم اختصاص به مردان ندارد، گاه مىگویند مردان، گاه مىگویند زنان، گاه مىگویند مردم. مردم یعنى همه افراد جامعه، اعم از زن و مرد. اگر گفتند مردان، این در مقابل زنان است و اگر گفتند زنان، این در مقابل مردان است. در فرهنگ محاوره در غرب و شرق عالم مىگویند مردم اینچنیناند، مردم انقلاب کردند، مبارزه کردند و وقتى مىگویند مردم، اختصاص به مردان ندارد. قرآن کریم هم سه گونه سخن مىگوید، گاهى که خطاب به عموم جامعه است به مذکر اشاره دارد مثل «الذین» و «المومنون» گاهى که تعبیر به «رجال» دارد وظیفه اختصاصى مردان را ذکر مىکند، گاهى هم تعبیر به «نساء» دارد که وظیفه اختصاصى زنها را بیان مىکند.
فرهنگ محاوره، فرهنگ مردم است نه مردان و قرآن کریم هم بر اساس همین فرهنگ محاوره سخن مىگوید. گاهى ذات اقدس الله مىفرماید: مریم علیها السلام نمونه مردم خوب است، یا آسیه نمونه مردم خوب است ”وضرب الله مثلا للذین آمنوا امراه فرعون“(1) در مورد زن نوح و لوط هم فرمود اینها نمونه مردم بد هستند. ”ضرب الله مثلا للذین کفروا امراه نوح وامراه لوط“(2) ائمه(علیهم السلام) نمونه مردم خوبندو همه افراد جامعه، چه زن و چه مرد باید به آنها اقتدا کنند، فاطمه زهرا(سلام الله علیها) هم اینچنین است، نمونه مردم خوب است، نه نمونه زنان خوب. ذات اقدس الله در آیهاى که تلاوت شد نفرمود نمونه زنان خوب زن فرعون است، نفرمود نمونه زنان خوب مریم است بلکه فرمود مریم و آسیه نمونه مردم خوب هستند.