جرعه ای با رمضان [بایگانی] - شهر نورانی قرآن

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : جرعه ای با رمضان

مهاجر

2013_07_11, 08:47 PM

besm4 فَأَعْقَبَهُمْ نِفَاقًا فِی قُلُوبِهِمْ إِلَى یَوْمِ یَلْقَوْنَهُ بِمَا أَخْلَفُواْ اللّهَ مَا وَعَدُوهُ وَبِمَا کَانُواْ یَکْذِبُونَ

(آیه 77 سوره توبه)

این عمل (روح) نفاق را در دل هایشان تا روزی که خدا را ملاقات کنند بر قرار ساخت، این بخاطر آن است که از پیمان الهی تخلف جستند و دروغ گفتند.

از جمله بزرگترین گناهانی که در دین اسلام مطرح شده، گناه «دروغ» یا کذب است. این گناه نیز از جمله گناهانی است عقلا آن را درک کرده و به عدم جواز و حرمت آن حکم می‌کنند بدون آنکه لزوما متعلق و وابسته به دین خاصی باشند. به همین جهت است که این پدیده فردی و اجتماعی مورد مذمت تمامی اهل خرد در تمام دنیا است.
دروغ یا کذب در واقع اظهار آن چیزی است که واقعیت ندارد، خواه یک امر صرفا فردی باشد و خواه یک مقوله اجتماعی و مربوط به عموم افراد یک جامعه.
در مورد دروغ و شخص گوینده آن علوم متعدد از جمله روانشناسی، جامعه‌شناسی و یا انسان‌شناسی بحث کرده‌اند اما آنچه قرآن بدان اشاره دارد بعد عقیدتی و دینی آن است. یعنی قرآن بیان می‌دارد چه اتفاقی برای یک فرد می‌افتد که او زبان کذب می‌گشاید.
همانطور که در نوشتارهای قبل به آن اشاره شد گناهان نسبت به یکدیگر جنبه تعلیلی دارند و هر کدام از آنها محصول عوامل بسیار نفسانی است و ریشه در افعال گذشته فرد دارد.
در مورد این گناه نیز قرآن می‌فرماید که «کذب »عامل نفاق در فرد می‌شود، یعنی به گفته قرآن عامل اینکه یک فرد دست به نفاق می‌زند و منافقانه رفتار می‌نماید سرپیچی از وعده الهی و دروغ است.
در آیه سوم سوره زمر خداوند علت دروغ گفتن را مسئله «شرک» عنوان می‌کند و این بدان جهت است که زبان به کذب می‌گشاید ولی و سرپرستی غیر از خدا برای خود اختیار نموده و به خاطر اوست که لب به کلام ناصواب می‌گشاید چرا که خدای متعال را قادر مطلق نمی‌داند.
این مسئله نیز مانند مسایل دیگر اخلاقی نیاز به تحقیقات گسترده و مهمی دارد که نه پهنای قلم نگارنده و نه مجال این کلام قادر به این مهم است.
از آنجا که این مقوله یکی از اساسی‌ترین مشکلات جامعه کنونی ماست و همانطور که میب‌ینیم متاسفانه بدنه جامعه به نحو بسیار مشخص و نمایانی به آن مبتلاست جای آن دارد که هر کس در خود کاوش کند و خود را تا حد ممکن از این بلا نجات دهد تا شاید در این ماه مهمانی خدا بتوانیم گامی نو و کوچک در رفع این رذیله اخلاقی در جامعه و خود برداریم.