همایش تالیان منتظر .... تلاوت کل قرآن کریم قرآن کریم

[گل مريم]

besm3



فهرست کامل سوره های قرآن کریم


شماره صفحه بر مبنای صفحات قرآن عثمان طه می باشد.

لطفا برای دیدن متن قرآن بر روی نام سوره ها

شناسنامه سوره ها بر روی ردیف هر سوره

خواص و آثار سوره ها بر روی جزء هر سوره

و برای آشنایی بیشتر با سوره های قرآن کریم بر روی شماره صفحه هر سوره کلیک نمایید.




ردیف

نام سوره

شماره صفحه

جزء

ردیف

نام سوره

شماره صفحه

جزء

ردیف

نام سوره

شماره صفحه

جزء
ردیف

نام سوره

شماره صفحه

جزء

ردیف

نام سوره

شماره صفحه
جزء
ردیف

نام سوره


شماره صفحه

جزء

ردیف

نام سوره

شماره صفحه

جزء

ردیف
نام سوره
شماره صفحه
جزء


1 (http://www.shahrequran.ir/thread722-12.html#post5123)

فاتحه (http://www.shahrequran.ir/thread569-55.html#post3981)
1 (http://www.shahrequran.ir/thread730-4.html#post5250)

1 (http://www.shahrequran.ir/thread339-2.html#post1785)

16 (http://www.shahrequran.ir/thread722-10.html#post5150)

نحل (http://www.shahrequran.ir/thread569-27.html#post5444)

267 (http://www.shahrequran.ir/thread730-4.html#post6789)

14 (http://www.shahrequran.ir/thread339.html#post7246)

31 (http://www.shahrequran.ir/thread722-9.html#post5215)

لقمان (http://www.shahrequran.ir/thread569-11.html#post6023)
411 (http://www.shahrequran.ir/thread730-3.html#post7433)

21

46 (http://www.shahrequran.ir/thread722-7.html#post5231)

احقاف (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6395)
502 (http://www.shahrequran.ir/thread730-20.html#post8882)
26

61 (http://www.shahrequran.ir/thread722-6.html#post5338)

صف (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6570)
551

28

76 (http://www.shahrequran.ir/thread722-4.html#post5354)

انسان (http://www.shahrequran.ir/thread569-3.html#post6642)
578

29

91 (http://www.shahrequran.ir/thread722-3.html#post5370)

شمس (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6725)

595

30

106 (http://www.shahrequran.ir/thread722.html#post5386)

قریش (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6732)
602
30


2 (http://www.shahrequran.ir/thread722-12.html#post5124)
بقره (http://www.shahrequran.ir/thread569-55.html#post3982)
2 (http://www.shahrequran.ir/thread730-3.html#post5482)
1 (http://www.shahrequran.ir/thread339-2.html#post1786)

17 (http://www.shahrequran.ir/thread722-10.html#post5151)
اسراء (http://www.shahrequran.ir/thread569-25.html#post5558)

282 (http://www.shahrequran.ir/thread730-4.html#post6842)

15 (http://www.shahrequran.ir/thread339.html#post7247)

32 (http://www.shahrequran.ir/thread722-9.html#post5216)
سجدة (http://www.shahrequran.ir/thread569-11.html#post6027)

415 (http://www.shahrequran.ir/thread730-15.html#post7511)

21

47 (http://www.shahrequran.ir/thread722-7.html#post5232)
محمد (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6405)
507 (http://www.shahrequran.ir/thread730-21.html#post8949)
26

62 (http://www.shahrequran.ir/thread722-6.html#post5339)
جمعه (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6572)

553

28

77 (http://www.shahrequran.ir/thread722-4.html#post5355)
مرسلات (http://www.shahrequran.ir/thread569-3.html#post6644)
580

29

92 (http://www.shahrequran.ir/thread722-3.html#post5371)
لیل (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6725)

595

30

107 (http://www.shahrequran.ir/thread722.html#post5387)
ماعون (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6732)
602
30


3 (http://www.shahrequran.ir/thread722-12.html#post5125)
آل عمران (http://www.shahrequran.ir/thread569-50.html#post4286)
50 (http://www.shahrequran.ir/thread730-2.html#post5517)
3 (http://www.shahrequran.ir/thread339-2.html#post1787)

18 (http://www.shahrequran.ir/thread722-10.html#post5152)
کهف (http://www.shahrequran.ir/thread569-24.html#post5604)

293 (http://www.shahrequran.ir/thread730-3.html#post6850)

15 (http://www.shahrequran.ir/thread339.html#post7248)

33 (http://www.shahrequran.ir/thread722-9.html#post5217)
احزاب (http://www.shahrequran.ir/thread569-11.html#post6030)
418 (http://www.shahrequran.ir/thread730-2.html#post7671)

21

48 (http://www.shahrequran.ir/thread722-7.html#post5295)
فتح (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6415)
511 (http://www.shahrequran.ir/thread730-21.html#post9033)
26

63 (http://www.shahrequran.ir/thread722-6.html#post5340)
منافقون (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6573)
554

28

78 (http://www.shahrequran.ir/thread722-4.html#post5356)
نبأ (http://www.shahrequran.ir/thread569-3.html#post6694)
582

30

93 (http://www.shahrequran.ir/thread722-3.html#post5372)
ضحی (http://www.shahrequran.ir/thread569-65.html#post6726)
596

30

108 (http://www.shahrequran.ir/thread722.html#post5388)
کوثر (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6732)
602

30


4 (http://www.shahrequran.ir/thread722.html#post5126)
نساء (http://www.shahrequran.ir/thread569-47.html#post4398)
77 (http://www.shahrequran.ir/thread730-2.html#post5649)
4 (http://www.shahrequran.ir/thread339-2.html#post1788)

19 (http://www.shahrequran.ir/thread722-10.html#post5153)
مريم (http://www.shahrequran.ir/thread569-23.html#post5633)
305 (http://www.shahrequran.ir/thread730-3.html#post6871)

16 (http://www.shahrequran.ir/thread339-2.html#post7249)

34 (http://www.shahrequran.ir/thread722-4.html#post5218)
سبأ (http://www.shahrequran.ir/thread569-10.html#post6146)
428 (http://www.shahrequran.ir/thread730-2.html#post7675)

22

49 (http://www.shahrequran.ir/thread722-7.html#post5296)
حجرات (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6424)
515 (http://www.shahrequran.ir/thread730-22.html#post11473)
26

64 (http://www.shahrequran.ir/thread722-7.html#post5341)
تغابن (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6597)
556

28

79 (http://www.shahrequran.ir/thread722-4.html#post5357)
نازعات (http://www.shahrequran.ir/thread569-3.html#post6696)
583

30

94 (http://www.shahrequran.ir/thread722-10.html#post5373)
شرح (http://www.shahrequran.ir/thread569-65.html#post6726)
596

30

109 (http://www.shahrequran.ir/thread722.html#post5390)
کافرون (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6733)
603

30


5 (http://www.shahrequran.ir/thread722-11.html#post5127)
مائده (http://www.shahrequran.ir/thread569-13.html#post4507)
106 (http://www.shahrequran.ir/thread730-2.html#post6132)
6 (http://www.shahrequran.ir/thread339-2.html#post1806)

20 (http://www.shahrequran.ir/thread722-10.html#post5154)
طه (http://www.shahrequran.ir/thread569-22.html#post5645)
312 (http://www.shahrequran.ir/thread730-2.html#post6927)

16

35 (http://www.shahrequran.ir/thread722-8.html#post5219)
فاطر (http://www.shahrequran.ir/thread569-9.html#post6155)
434 (http://www.shahrequran.ir/thread730.html#post7679)

22

50 (http://www.shahrequran.ir/thread722-7.html#post5327)
ق (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6449)
518 (http://www.shahrequran.ir/thread730-22.html#post11979)

26

65 (http://www.shahrequran.ir/thread722-5.html#post5342)
طلاق (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6599)
558

28

80 (http://www.shahrequran.ir/thread722-4.html#post5359)
عبس (http://www.shahrequran.ir/thread569-3.html#post6698)
585

30

95 (http://www.shahrequran.ir/thread722-2.html#post5374)
تین (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6727)
597

30

110 (http://www.shahrequran.ir/thread722.html#post5391)
نصر (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6733)
603

30


6 (http://www.shahrequran.ir/thread722-11.html#post5128)
انعام (http://www.shahrequran.ir/thread569-41.html#post4603)
128 (http://www.shahrequran.ir/thread730.html#post6432)
7 (http://www.shahrequran.ir/thread339-2.html#post1807)

21 (http://www.shahrequran.ir/thread722-10.html#post5155)
انبياء (http://www.shahrequran.ir/thread569-21.html#post5673)
322 (http://www.shahrequran.ir/thread730-2.html#post6931)

17

36 (http://www.shahrequran.ir/thread722-8.html#post5220)
يس (http://www.shahrequran.ir/thread569-8.html#post6192)
440 (http://www.shahrequran.ir/thread730.html#post7772)

22

51 (http://www.shahrequran.ir/thread722-7.html#post5328)
ذاريات (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6451)
520 (http://www.shahrequran.ir/thread730-22.html#post11982)
26

66 (http://www.shahrequran.ir/thread722-5.html#post5344)
تحریم (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6602)
560

28

81 (http://www.shahrequran.ir/thread722-4.html#post5360)
تکویر (http://www.shahrequran.ir/thread569-64.html#post6701)
586

30

96 (http://www.shahrequran.ir/thread722-2.html#post5375)
علق (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6727)
597

30

111 (http://www.shahrequran.ir/thread722.html#post5392)
مسد (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6733)
603

30


7 (http://www.shahrequran.ir/thread722-11.html#post5129)
اعراف (http://www.shahrequran.ir/thread569-39.html#post4646)
151 (http://www.shahrequran.ir/thread730.html#post6486)
8 (http://www.shahrequran.ir/thread339-2.html#post7237)

22 (http://www.shahrequran.ir/thread722-10.html#post5156)
حج (http://www.shahrequran.ir/thread569-20.html#post5685)

332 (http://www.shahrequran.ir/thread730.html#post6970)

17

37 (http://www.shahrequran.ir/thread722-8.html#post5221)
صافات (http://www.shahrequran.ir/thread569-8.html#post6226)
446 (http://www.shahrequran.ir/thread730-17.html#post8118)
23

52 (http://www.shahrequran.ir/thread722-7.html#post5329)
طور (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6483)
523 (http://www.shahrequran.ir/thread730-23.html#post11985)
27

67 (http://www.shahrequran.ir/thread722-5.html#post5345)
ملک (http://www.shahrequran.ir/thread569-61.html#post6617)
562

29

82 (http://www.shahrequran.ir/thread722-4.html#post5361)
انفطار (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6702)

587

30

97 (http://www.shahrequran.ir/thread722-2.html#post5376)
قدر (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6728)
598

30

112 (http://www.shahrequran.ir/thread722.html#post5393)
اخلاص (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6734)
604
30


8 (http://www.shahrequran.ir/thread722-11.html#post5130)
انفال (http://www.shahrequran.ir/thread569-36.html#post4734)
177 (http://www.shahrequran.ir/thread730.html#post6575)

9 (http://www.shahrequran.ir/thread339-2.html#post7238)

23 (http://www.shahrequran.ir/thread722-10.html#post5157)
مومنون (http://www.shahrequran.ir/thread569-19.html#post5764)
342 (http://www.shahrequran.ir/thread730.html#post7151)

18

38 (http://www.shahrequran.ir/thread722-8.html#post5222)
ص (http://www.shahrequran.ir/thread569-7.html#post6252)
453 (http://www.shahrequran.ir/thread730-17.html#post8210)

23

53 (http://www.shahrequran.ir/thread722-7.html#post5330)
نجم (http://www.shahrequran.ir/thread569-3.html#post6490)
526 (http://www.shahrequran.ir/thread730-23.html#post11989)

27

68 (http://www.shahrequran.ir/thread722-5.html#post5346)
قلم (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6620)
564

29

83 (http://www.shahrequran.ir/thread722-4.html#post5362)
مطففین (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6702)
587

30

98 (http://www.shahrequran.ir/thread722-2.html#post5377)
بینة (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6728)
598

30

113 (http://www.shahrequran.ir/thread722.html#post5394)
فلق (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6734)
604
30


9 (http://www.shahrequran.ir/thread722-11.html#post5131)
توبه (http://www.shahrequran.ir/thread569-35.html#post4769)
187 (http://www.shahrequran.ir/thread730.html#post6580)

10 (http://www.shahrequran.ir/thread339.html#post7239)

24 (http://www.shahrequran.ir/thread722-3.html#post5158)
نور (http://www.shahrequran.ir/thread569-18.html#post5785)
350 (http://www.shahrequran.ir/thread730.html#post7156)

18

39 (http://www.shahrequran.ir/thread722-8.html#post5224)
زمر (http://www.shahrequran.ir/thread569-7.html#post6266)
458 (http://www.shahrequran.ir/thread730-18.html#post8213)

23

54 (http://www.shahrequran.ir/thread722-6.html#post5331)
قمر (http://www.shahrequran.ir/thread569-3.html#post6498)
528 (http://www.shahrequran.ir/thread730-24.html#post11996)

27

69 (http://www.shahrequran.ir/thread722-5.html#post5347)
حاقه (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6622)
566

29

84 (http://www.shahrequran.ir/thread722-9.html#post5363)
انشقاق (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6704)
589

30

99 (http://www.shahrequran.ir/thread722-2.html#post5378)
زلزلة (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6729)
599

30

114 (http://www.shahrequran.ir/thread722-12.html#post5395)
ناس (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6734)
604

30



10 (http://www.shahrequran.ir/thread722-11.html#post5144)
يونس (http://www.shahrequran.ir/thread569-33.html#post4896)
208 (http://www.shahrequran.ir/thread730.html#post6606)

11 (http://www.shahrequran.ir/thread339.html#post7240)

25 (http://www.shahrequran.ir/thread722-9.html#post5159)
فرقان (http://www.shahrequran.ir/thread569-17.html#post5803)
359 (http://www.shahrequran.ir/thread730.html#post7161)

18

40 (http://www.shahrequran.ir/thread722-8.html#post5225)
غافر (http://www.shahrequran.ir/thread569-51.html#post6289)
467 (http://www.shahrequran.ir/thread730-18.html#post8528)

24

55 (http://www.shahrequran.ir/thread722-6.html#post5332)

الرحمن (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6501)
531 (http://www.shahrequran.ir/thread730-24.html#post13743)

27

70 (http://www.shahrequran.ir/thread722-5.html#post5348)
معارج (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6627)
568

29

85 (http://www.shahrequran.ir/thread722-3.html#post5364)
بروج (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6705)
590

30

100 (http://www.shahrequran.ir/thread722-2.html#post5380)
عادیات (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6729)
599

30








11 (http://www.shahrequran.ir/thread722-11.html#post5145)
هود (http://www.shahrequran.ir/thread569-32.html#post4964)
221 (http://www.shahrequran.ir/thread730.html#post6631)
11-12 (http://www.shahrequran.ir/thread339.html#post7241)

26 (http://www.shahrequran.ir/thread722-9.html#post5160)
شعراء (http://www.shahrequran.ir/thread569-16.html#post5865)
367 (http://www.shahrequran.ir/thread730.html#post7165)

19

41 (http://www.shahrequran.ir/thread722-8.html#post5226)

فصلت (http://www.shahrequran.ir/thread569-4.html#post6320)
477 (http://www.shahrequran.ir/thread730-23.html#post11993)

24

56 (http://www.shahrequran.ir/thread722-6.html#post5333)
واقعه (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6505)
534 (http://www.shahrequran.ir/thread730-24.html#post13743)

27

71 (http://www.shahrequran.ir/thread722-5.html#post5349)
نوح (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6629)
570

29

86 (http://www.shahrequran.ir/thread722-3.html#post5365)
طارق (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6706)

591

30

101 (http://www.shahrequran.ir/thread722-2.html#post5381)
قارعة (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6730)
600

30







12 (http://www.shahrequran.ir/thread722-11.html#post5146)
يوسف (http://www.shahrequran.ir/thread569-30.html#post5136)
235 (http://www.shahrequran.ir/thread730.html#post6653)
12 (http://www.shahrequran.ir/thread339.html#post7242)

27 (http://www.shahrequran.ir/thread722-9.html#post5161)
نمل (http://www.shahrequran.ir/thread569-15.html#post5902)
377 (http://www.shahrequran.ir/thread730.html#post7190)

19

42 (http://www.shahrequran.ir/thread722-8.html#post5227)
شوري (http://www.shahrequran.ir/thread569-4.html#post6334)

483 (http://www.shahrequran.ir/thread730-19.html#post8661)

25

57 (http://www.shahrequran.ir/thread722-6.html#post5334)
حدید (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6511)
537 (http://www.shahrequran.ir/thread730-25.html#post16519)

27

72 (http://www.shahrequran.ir/thread722-5.html#post5350)
جن (http://www.shahrequran.ir/thread569-4.html#post6637)
571

29

87 (http://www.shahrequran.ir/thread722-3.html#post5366)
اعلی (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6706)
591

30

102 (http://www.shahrequran.ir/thread722-2.html#post5382)
تکاثر (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6730)
600
30







13 (http://www.shahrequran.ir/thread722-11.html#post5147)
رعد (http://www.shahrequran.ir/thread569-28.html#post5223)
249 (http://www.shahrequran.ir/thread730.html#post6736)

13 (http://www.shahrequran.ir/thread339.html#post7243)

28 (http://www.shahrequran.ir/thread722-9.html#post5162)
قصص (http://www.shahrequran.ir/thread569-14.html#post5919)
385 (http://www.shahrequran.ir/thread730.html#post7195)

20

43 (http://www.shahrequran.ir/thread722-8.html#post5228)
زخرف (http://www.shahrequran.ir/thread569-3.html#post6364)
489 (http://www.shahrequran.ir/thread730-19.html#post8665)
25

58 (http://www.shahrequran.ir/thread722-6.html#post5335)
مجادله (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6561)
542 (http://www.shahrequran.ir/thread730-25.html#post16523)

28

73 (http://www.shahrequran.ir/thread722-5.html#post5351)
مزمل (http://www.shahrequran.ir/thread569-4.html#post6638)
574

29

88 (http://www.shahrequran.ir/thread722-3.html#post5367)
غاشیة (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6708)

592

30

103 (http://www.shahrequran.ir/thread722-2.html#post5383)
عصر (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6731)
601

30







14 (http://www.shahrequran.ir/thread722-2.html#post5148)
ابراهيم (http://www.shahrequran.ir/thread569-28.html#post5267)
255 (http://www.shahrequran.ir/thread730.html#post6756)

13 (http://www.shahrequran.ir/thread339.html#post7244)

29 (http://www.shahrequran.ir/thread722-9.html#post5163)
عنکبوت (http://www.shahrequran.ir/thread569-13.html#post5952)
396 (http://www.shahrequran.ir/thread730-4.html#post7223)

20

44 (http://www.shahrequran.ir/thread722-5.html#post5229)
دخان (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6383)
49 (http://www.shahrequran.ir/thread730-19.html#post8722)6

25

59 (http://www.shahrequran.ir/thread722-6.html#post5336)
حشر (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6564)
545 (http://www.shahrequran.ir/thread730-26.html#post16649)

28

74 (http://www.shahrequran.ir/thread722-8.html#post5352)
مدثر (http://www.shahrequran.ir/thread569-4.html#post6639)
575

29

89 (http://www.shahrequran.ir/thread722-3.html#post5368)

فجر (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6723)
593

30

104 (http://www.shahrequran.ir/thread722-11.html#post5384)
همزه (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6731)
601
30







15 (http://www.shahrequran.ir/thread722-10.html#post5149)
حجر (http://www.shahrequran.ir/thread569-27.html#post5439)
262 (http://www.shahrequran.ir/thread730.html#post6760)

14 (http://www.shahrequran.ir/thread339.html#post7245)

30 (http://www.shahrequran.ir/thread722-9.html#post5214)
روم (http://www.shahrequran.ir/thread569-12.html#post6006)
404 (http://www.shahrequran.ir/thread730-3.html#post7232)

21

45 (http://www.shahrequran.ir/thread722-7.html#post5230)
جاثية (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6386)
499 (http://www.shahrequran.ir/thread730-20.html#post8774)
25

60 (http://www.shahrequran.ir/thread722-6.html#post5337)
ممتحنه (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6568)

549 (http://www.shahrequran.ir/thread730-26.html#post16651)

28

75 (http://www.shahrequran.ir/thread722-4.html#post5353)
قیامة (http://www.shahrequran.ir/thread569-63.html#post6641)
577

29

90 (http://www.shahrequran.ir/thread722-3.html#post5369)
بلد (http://www.shahrequran.ir/thread569-2.html#post6724)

594

30

105 (http://www.shahrequran.ir/thread722.html#post5385)
فیل (http://www.shahrequran.ir/thread569.html#post6731)
601
30











التماس دعا

[گل مريم]

ختم قرآن:

عن الصادق (عليه السلام):
قال رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم):

ختم القرآن الى حيث تعلم:

ختم كردن قرآن، خواندن آن است تا آنجا كه تو مى‏دانى.




پاداش ختم قرآن:

قال رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم):

اذا ختم القرآن، صلى عليه عند ختمه ستون الف ملك.

وقتى كسى قرآن را ختم كند، در آن هنگام هزار فرشته بر او درود مى‏ فرستند.

[گل مريم]

سلام و تبریک به مناسبت فرا رسیدن ماه مبارک رمضان

دوستان عزیز و شهروندان قرآنی شهر نور, بنا به رسم ماه مبارک رمضان و خواندن روزانه یک جزء از قرآن مجید تصمیم گرفتیم در شهر نورانیمان ما هم جلسه ای داشته باشیم برای تلاوت آیات نورانی قرآن

لذا از دوستان عزیز تقاضا میکنم هر روز هر کدام بنا بر توانایی خویش چند صفحه ای را همراه با ترجمه آیات در این تاپیک بگذارند تا در پایان ماه مبارک رمضان یک قرآن کامل همراه با ترجمه در شهر نورانیمان داشته باشیم.

نکته ی مهم این تاپیک قرآنی در این می باشد که تنها به تلاوت آیات نورانی قران اکتفا نمیشود. آیات نورانی این تاپیک لینک می شود به آیات مورد تدبر و تفکر قرار گرفته در تاپیک ماه رمضان و تدبر در آیات نورانی قرآن( هر روز یک آیه) (http://shahrequran.ir/showthread.php?568-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%AA%D8%AF%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%86%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86%28-%D9%87%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DB%8C%DA%A9-%D8%A2%DB%8C%D9%87%29)و با کلیک بر روی آیه مورد نظر مستقیم وارد تفسیر آن آیه می شوید. و بالعکس

پس همه با هم در ماه مبارک رمضان در شهر نورانی قرآن به تلاوت روزانه یک جزء از کلام الله مجید می پردازیم همراه با تدبر و تفکر در آیات نورانی قرآن کریم.
امید است که مورد قبول حق قرار گیرد. إن شاءالله

بزرگوارانی که دوست دارند در ختم قرآن ماه مبارک سهیم باشند و هر روز به مقابله ما تشریف بیارند همکاری نموده و اعلام فرمایند تا تداخل در خواندن آیات و قرار نهادن در تاپیک صورت نگیرد. إن شاءالله

[امیر هانی]

قال اميرالمؤمنين (عليه السلام):

اهل القرآن اهل الله و خاصته:


اهل قرآن اهل خدا و خاص و ويژه اويند.

[گل مريم]

besm5




در كتب حدیث نقل شده است كه امام ششم حضرت جعفر صادق ـ علیه السّلام ـ قبل از قرائت قرآن، هنگامی كه قرآن به دست می‎گرفت، این دعا را می‎خواند:



اللّهمّ انّی اشهد انّ هذا كتابك المنزل من عندك علی رسولك محمّد بن عبدالله صلّی الله علیه و آله، و كلامك النّاطق علی لسان نبیّك، جعلته هادیا منك الی خلقك، و حبلاً متّصلاً فیما بَیْنَكَ وَ بین عبادك. اللّهمّ انّی نشرت عهدك و كتابك، اللّهمّ فاجعل نظری فیه عباده، و قرائتی فیه فكرا، و فكری فیه اعتباراً.
و اجعلنی ممّن اتّعظ ببیان مواعظك فیه، و اجتنب معاصیك، و لا تطبع عند قرائتی علی سمعی، و لا تجعل علی بصری غشاوه.
و لا تجعل قرائتی قرائه لا تدبّر فیها، بل اجعلنی اتدبّر ایاته و احكامه، اخذاً بشرایع دینك.
و لا تجعل نظری فیه غفله، و لا قرائتی هذراً، انّك انت الرّؤوف الرّحیم.[بحار الانوار، علامه مجلسی، ج 89، ص 207. ]



بار خدایا! گواهی می‎دهم كه این همان كتابی است كه از سوی تو بر پیامبرت محمد بن عبدالله ـ صلّی الله علیه و آله ـ نازل شده،
و سخن گویای توست كه بر زبان پیامبرت جاری گشته است.
خداوندا! تو قرآن را از سوی خویش راهنمای خلق و وسیله ارتباط میان خود وبندگانت قرار داده‎ای.
باز خدایا! من پیمان و كتابت را منتشر ساختم،‌از این رو ـ خدایا ـ نگاهم را در آن عبات و تلاوتم را همراه با اندیشه، و اندیشه‎ام را در آن مایه عبرت قرارده.
پروردگارا! مرا از كسانی قرار ده كه با اندرزهای آن پند گیرد و از نافرمانی تو برحذر باشد. و بر گوشم به هنگام تلاوت آن مهر مگذار و بر چشمم پرده مپوشان.
خداوندا! تلاوتم را تلاوتی كه در آن اندیشه نباشد قرار مده، بلكه مرا توفیق بده كه در آیات و احكامش بیندیشم، و قوانین آیین تو را به كار بندم.
خدایا! نگاهم را در قرآن مایه غفلت و تلاوتم را بیهوده گویی قرار مده، كه تو خود مهربان و بخشایشگری.

[قرآن مجید، ترجمه محمّد مهدی فولادوند، دفتر مطالعه تاریخ و معارف اسلامی، قم (با كمی تصرّف). ]

[گل مريم]

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم


besm15

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ (http://shahrequran.ir/showthread.php?275-%D8%AA%D8%AF%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%86%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%28%D8%A8%D8%B3%D9%85-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A7%D9%84%D8%B1%D8%AD%D9%85%D9%86-%D8%A7%D9%84%D8%B1%D8%AD%DB%8C%D9%85%29&p=1361&viewfull=1#post1361) ﴿١﴾ الْحَمْدُ لِلَّـهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿٢﴾ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ ﴿٣﴾ مَالِكِ یَوْمِ الدِّینِ ﴿٤﴾ إِیَّاكَ نَعْبُدُ وَإِیَّاكَ نَسْتَعِینُ ﴿٥﴾ اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ ﴿٦﴾ صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ ﴿٧﴾



(شروع می کنم) با نام خدایی که بخشنده ی مهربان است. ﴿١﴾ همه ی ستایش مخصوص خداست پروردگار جهانیان. ﴿٢﴾ آن خدایی که بخشنده ی مهربان است.﴿٣﴾

فرمان روای روز جزاست. ﴿٤﴾ تنها تو را می پرستیم و تنها تو را طلب کمک می کنیم. ﴿٥﴾ هدایت کن ما را، راه راست را.﴿٦﴾ راه آن کسانی را که نعمت بخشیدی بر ایشان، نه آن کسانی که خشم گرفتی بر ایشان و نه گمراهان.﴿٧﴾





http://www.askdin.com/upload/files/parstools-mp3player_askdin.com.swf?autostart=1&autoreplay=1&showtime=1&volume=100&volumecolor=0xBE7FAB&equalizercolor=0xBE7FAB&theme=violet&mp3=http://snd1.tebyan.net/1389/06/2_73898.mp3-





صفحه 1

[گل مريم]

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم


besm15



الم ﴿١﴾ ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِینَ (http://shahrequran.ir/showthread.php?297-%D9%87%D9%8F%D8%AF%D9%89%D9%8B-%D9%84%D9%90%D9%84%D9%92%D9%85%D9%8F%D8%AA%D9%91%D 9%8E%D9%82%D9%90%D9%8A%D9%86%D9%8E%D8%8C-%D8%A7%D9%84%D9%91%D9%8E%D8%B0%D9%90%D9%8A%D9%86%D 9%8E-%D9%8A%D9%8F%D8%A4%D9%92%D9%85%D9%90%D9%86%D9%8F%D 9%88%D9%86%D9%8E&p=1520&viewfull=1#post1520) ﴿٢﴾ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ ﴿٣﴾ وَالَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ ﴿٤﴾ أُولَـٰئِكَ عَلَىٰ هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ ۖ وَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿٥﴾






(شروع می کنم) با نام خدایی که بخشنده ی مهربان است.

الف لام میم، رمزی است بین خدا و پیامبر ﴿١﴾ این کتاب (قرآن)، که نیست هیچ شکی در آن، هدایتی است برای پرهیـزکاران. ﴿٢﴾ آن کسانی که ایمان می آورند به پنهان و به پا می دارند نماز را و از آن چه روزی دادیم ایشان را انفاق می کنند. ﴿٣﴾ و آن کسانی که ایمان می آورند به آن چه فرو فرستاده شد به سوی تو و آن چه فرو فرستاده شد از قبل تو، و به آخرت، ایشان یقین دارند. ﴿٤﴾ آنان، بر هدایتی از پروردگارشـان هستند و آنان، همان رستگاران هستند.﴿٥﴾





صفحه ٢





http://www.askdin.com/upload/files/parstools-mp3player_askdin.com.swf?autostart=1&autoreplay=1&showtime=1&volume=100&volumecolor=0xBE7FAB&equalizercolor=0xBE7FAB&theme=violet&mp3=http://snd1.tebyan.net/1389/06/1_73899.mp3-

[گل مريم]

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/06.gif خَتَمَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ عظِيمٌ (http://shahrequran.ir/showthread.php?515-%D8%AE%D9%8E%D8%AA%D9%8E%D9%85%D9%8E-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%91%D9%87%D9%8F-%D8%B9%D9%8E%D9%84%D9%8E%D9%89-%D9%82%D9%8F%D9%84%D9%8F%D9%88%D8%A8%D9%90%D9%87%D 9%85%D9%92-%D9%88%D9%8E%D8%B9%D9%8E%D9%84%D9%8E%D9%89-%D8%B3%D9%8E%D9%85%D9%92%D8%B9%D9%90%D9%87%D9%90%D 9%85%D9%92-%D9%88%D9%8E%D8%B9%D9%8E%D9%84%D9%8E%D9%89-%D8%A3%D9%8E%D8%A8%D9%92%D8%B5%D9%8E%D8%A7%D8%B1%D 9%90%D9%87%D9%90%D9%85%D9%92-%D8%BA%D9%90%D8%B4%D9%8E%D8%A7%D9%88%D9%8E%D8%A9%D 9%8C&p=3258&viewfull=1#post3258) http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/07.gif وَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللّهِ وَبِالْيَوْمِ الآخِرِ وَمَا هُم بِمُؤْمِنِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/08.gif يُخَادِعُونَ اللّهَ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَمَا يَخْدَعُونَ إِلاَّ أَنفُسَهُم وَمَا يَشْعُرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/09.gif فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَهُمُ اللّهُ مَرَضاً وَلَهُم عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/10.gif وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لاَ تُفْسِدُواْ فِي الأَرْضِ قَالُواْ إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/11.gif أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلَـكِن لاَّ يَشْعُرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/12.gif وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُواْ كَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُواْ أَنُؤْمِنُ كَمَا آمَنَ السُّفَهَاء أَلا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاء وَلَـكِن لاَّ يَعْلَمُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/13.gif وَإِذَا لَقُواْ الَّذِينَ آمَنُواْ قَالُواْ آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْاْ إِلَى شَيَاطِينِهِمْ قَالُواْ إِنَّا مَعَكْمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/14.gif اللّهُ يَسْتَهْزِىءُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/15.gif أُوْلَـئِكَ الَّذِينَ اشْتَرُوُاْ الضَّلاَلَةَ بِالْهُدَى فَمَا رَبِحَت تِّجَارَتُهُمْ وَمَا كَانُواْ مُهْتَدِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/16.gif




كساني كه كافر شدند براي آنها تفاوت نمي‏كند كه آنان را (از عذاب خداوند) بترساني يا نترساني، ايمان نخواهند آورد. (۶) خدا بر دلها و گوشهاي آنان مهر نهاده، و بر چشمهاي آنها پرده افكنده شده، و عذاب بزرگي در انتظار آنها است.(۷) در ميان مردم كساني هستند كه مي‏گويند به خدا و روز رستاخيز ايمان آورده ‏ايم در حالي كه ايمان ندارند. (۸) مي‏خواهند خدا و مؤ منان را فريب بدهند (ولي) جز خودشان را فريب نمي‏دهند (اما نمي‏فهمند). (۹) در دلهاي آنها يك نوع بيماري است، خداوند بر بيماري آنها مي‏افزايد و عذاب دردناكي به خاطر دروغهائي كه مي‏گويند در انتظار آنهاست. (۱۰) و هنگامي كه به آنها گفته شود، در زمين فساد نكنيد مي‏گويند ما فقط اصلاح كننده‏ ايم. (۱۱) آگاه باشيد اينها همان مفسدانند ولي نمي‏فهمند. (۱۲) و هنگامي كه به آنها گفته شود همانند ساير) مردم ايمان بياوريد مي‏گويند: آيا همچون سفيهان ايمان بياوريم ؟ بدانيد اينها همان سفيهانند ولي نمي‏دانند. (۱۳) و هنگامي كه افراد با ايمان را ملاقات مي‏كنند مي‏گويند ما ايمان آورده ‏ايم، (ولي هنگامي كه با شياطين خود خلوت مي‏كنند مي‏گويند با شمائيم ما (آنها) را مسخره مي‏كنيم. (۱۴) خداوند آنها را استهزاء مي‏كند، و آنها را در طغيانشان نگه مي‏دارد تا سرگردان شوند. (۱۵) آنها كساني هستند كه هدايت را با گمراهي معاوضه كرده ‏اند و (اين) تجارت براي آنها سودي نداده، و هدايت نيافته ‏اند.(۱۶)







http://www.askdin.com/upload/files/parstools-mp3player_askdin.com.swf?autostart=1&autoreplay=1&showtime=1&volume=100&volumecolor=0xBE7FAB&equalizercolor=0xBE7FAB&theme=violet&mp3=http://snd1.tebyan.net/1389/06/3_73897.mp3-





صفحه 3

[گل مريم]

مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ نَاراً فَلَمَّا أَضَاءتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِي ظُلُمَاتٍ لاَّ يُبْصِرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/17.gif صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لاَ يَرْجِعُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/18.gif أَوْ كَصَيِّبٍ مِّنَ السَّمَاء فِيهِ ظُلُمَاتٌ وَرَعْدٌ وَبَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصْابِعَهُمْ فِي آذَانِهِم مِّنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ واللّهُ مُحِيطٌ بِالْكافِرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/19.gif يَكَادُ الْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ كُلَّمَا أَضَاء لَهُم مَّشَوْاْ فِيهِ وَإِذَا أَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُواْ وَلَوْ شَاء اللّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ إِنَّ اللَّه عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/20.gif يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُواْ رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/21.gif الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الأَرْضَ فِرَاشاً وَالسَّمَاء بِنَاء وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقاً لَّكُمْ فَلاَ تَجْعَلُواْ لِلّهِ أَندَاداً وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/22.gif وَإِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ وَادْعُواْ شُهَدَاءكُم مِّن دُونِ اللّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/23.gif فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ وَلَن تَفْعَلُواْ فَاتَّقُواْ النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/24.gif



حكايت آنها چون سرگذشت كسى است كه آتشى بيفروخت تا پيش پايش روشن شود همين كه اطرافش را روشن كرد خدا نورشان بگرفت و در ظلمت‏هايى رهاشان كرد كه ديدن نتوانند (17). كر و لال و كورند و از ضلالت باز نيايند (18). يا چو بارانى سخت كه از آسمان بريزد، بارانى كه ظلمت‏ها و رعد و برق همراه داشته باشد رعد و برقى كه از نهيب آن انگشتان در گوشها كنند و خدا فراگير كافران است (19). نزديك باشد كه برق ديدگانشان ببرد هر گاه روشن شود راه روند و چون تاريك شود باز ايستند اگر خدا ميخواست از همان اول چشمها و گوششان را مى‏ گرفت كه خدا بهر چيز توانا است (20). هان اى مردم پروردگار خويش را كه شما و اسلافتان را آفريد بپرستيد شايد پرهيزكارى كنيد (21). خدايى كه براى شما زمين را فرشى و آسمان را بنائى كرد و از آسمان آبى فرود آورده با آن ميوه‏ ها براى روزى شما پديد كرد، پس شما با اينكه علم داريد براى خدا همتا مگيريد (22). و اگر از آنچه ما بر بنده خويش نازل كرده‏ ايم بشك اندريد سوره ‏اى مانند آن بياريد و اگر راست مى‏ گوئيد غير خدا ياران خويش را بخوانيد (23). و اگر نكرديد و هرگز نخواهيد كرد پس از آتشى كه هيزمش مردم و سنگ است و براى كافران مهيا شده بترسيد (24).




http://www.askdin.com/upload/files/parstools-mp3player_askdin.com.swf?autostart=1&autoreplay=1&showtime=1&volume=100&volumecolor=0xBE7FAB&equalizercolor=0xBE7FAB&theme=violet&mp3=http://snd1.tebyan.net/1389/06/4_73896.mp3-




صفحه 4

[فاطمه]

سلام گل مریم عزیز قبول باشه

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم



وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ كُلَّمَا رُزِقُوا مِنْهَا مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقًا ۙ قَالُوا هَٰذَا الَّذِي رُزِقْنَا مِنْ قَبْلُ ۖ وَأُتُوا بِهِ مُتَشَابِهًا ۖ وَلَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ ۖ وَهُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿٢٥﴾ http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgإِنَّ اللَّهَ لَا يَسْتَحْيِي أَنْ يَضْرِبَ مَثَلًا مَا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا ۚ فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ ۖ وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَيَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا ۘ يُضِلُّ بِهِ كَثِيرًا وَيَهْدِي بِهِ كَثِيرًا ۚ وَمَا يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفَاسِقِينَ ﴿٢٦﴾ الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٢٧﴾ كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَكُنْتُمْ أَمْوَاتًا فَأَحْيَاكُمْ ۖ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٢٨﴾ هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ اسْتَوَىٰ إِلَى السَّمَاءِ فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ ۚ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿٢٩﴾


و كسانى را كه ايمان آورده‏ اند و كارهاى شايسته [چون عبادت حق و خدمت به خلق] انجام داده ‏اند ، مژده ده كه بهشت‏هايى ويژه آنان است كه از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جارى است ؛ هرگاه از آن بهشت‏ها ميوه‏اى آماده به آنان دهند ، گويند : اين همان است كه از پيشْ روزىِ ما نمودند ، و از ميوه‏ هاى گوناگون كه [در طعم و گوارايى و زيبايى] شبيهِ هم است نزد آنان آورند ؛ در آنجا براى ايشان همسرانى پاكيزه [از هر آلودگى] است ؛ و در آن بهشت‏ها جاودانه‏ اند .«25» بى ‏ترديد خدا [براى تفهيم مطلبى به مردم] از اينكه به پشه و فراتر از آن [در كوچكى] مَثَل بزند ، پروا ندارد ؛ اما اهل ايمان ميدانند كه آن مثل از سوى پروردگارشان بر اساس حق است و اما كافران [از روى استهزاء] مى‏ گويند : خدا از اين مثل چه اراده كرده است ؟ ! خدا بسيارى را به آن مثل [به خاطر تسليم نشدنشان به حق] گمراه مى‏ كند ، و بسيارى را به آن مثل [به سبب درك صحيح] هدايت مى ‏نمايد؛ و جز بدكاران نافرمان را به آن گمراه نمى‏ كند.«26» آنان كسانى هستند كه پيمان خدا را [كه توحيد و وحى و نبوت است] پس از استوارى‏ اش [با دلايل عقلى و علمى و براهين منطقى با عدم وفاى به آن] مى‏ شكنند و آنچه را خدا پيوند خوردن به آن را فرمان داده است [مانند پيوند با پيامبران و كتابهاى آسمانى و اهل بيت طاهرين و خويشان] قطع مى ‏نمايند و در زمين تباهى و فساد بر پا مى‏ كنند ، آنانند كه زيانكارند .«27» چگونه به خدا كفر مى‏ ورزيد در حالى كه [پيش از دميده شدن روح به كالبدتان تركيبى از عناصر] مرده بوديد ، پس شما را حيات بخشيد ، سپس شما را مى‏ ميراند ، آن گاه دوباره زنده مى‏ كند ، سپس شما را به سوى او بازمى‏ گردانند .«28» اوست كه همه آنچه را در زمين است براى شما آفريد ، سپس آفرينش آسمان را [كه به صورت ماده‏ اى دود مانند بود] اراده كرد و آن را به شكل هفت آسمان [همراه با نظامى استوار] درست و معتدل قرار داد ؛ و او [به قوانين و محاسباتِ] همه چيز داناست .«29»

«5»





http://www.askdin.com/upload/files/parstools-mp3player_askdin.com.swf?autostart=1&autoreplay=1&showtime=1&volume=100&volumecolor=0xBE7FAB&equalizercolor=0xBE7FAB&theme=violet&mp3=http://snd1.tebyan.net/1389/06/5_73895.mp3-

[فاطمه]

وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً ۖ قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ ۖ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٣٠﴾ وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقَالَ أَنْبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَٰؤُلَاءِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿٣١﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ ﴿٣٢﴾ قَالَ يَا آدَمُ أَنْبِئْهُمْ بِأَسْمَائِهِمْ ۖ فَلَمَّا أَنْبَأَهُمْ بِأَسْمَائِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُلْ لَكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنْتُمْ تَكْتُمُونَ ﴿٣٣﴾ وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىٰ وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ ﴿٣٤﴾ وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَٰذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ ﴿٣٥﴾ فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ ۖ وَقُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ وَلَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِينٍ ﴿٣٦﴾ فَتَلَقَّىٰ آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿٣٧﴾


آن زمان را ياد آر كه پروردگارت به فرشتگان گفت : به يقين جانشينى در زمين قرار مى‏ دهم . گفتند : آيا موجودى را در زمين قرار مى‏ دهى كه در آن به فساد و تباهى برخيزد و به ناحق خون‏ريزى كند و حال آن كه ما تو را همواره با ستايشت تسبيح مى‏ گوييم و تقديس مى‏ كنيم . [پروردگار] فرمود : من [از اين جانشين و قرار گرفتنش در زمين] اسرارى مى‏ دانم كه شما نمى‏ دانيد .«30» و خدا همه نام‏ها [ىِ موجودات] را به آدم آموخت ؛ سپس [هويت و حقايق ذات موجودات را] به فرشتگان ارائه كرد و گفت : مرا از نام‏هاى ايشان خبر دهيد ، اگر [در ادعاى سزاوار بودنتان به جانشينى] راستگوييد .«31» گفتند : تو از هر عيب و نقصى منزّهى ، ما را دانشى جز آنچه خودت به ما آموخته ‏اى نيست ، يقيناً تويى كه بسيار دانا و حكيمى .«32» [خدا] فرمود : اى آدم ! فرشتگان را از نام‏هاى آنان خبر ده . پس هنگامى كه نام‏هايشان را به فرشتگان خبر داد [خدا] فرمود : آيا به شما نگفتم كه من يقيناً نهانِ آسمان‏ها و زمين را مى‏ دانم ، و به آنچه شما آشكار مى‏ كنيد و به آنچه پنهان مى‏ داريد ، دانايم ؟«33» و [ياد كن] هنگامى كه به فرشتگان گفتيم : به آدم سجده كنيد ، پس سجده كردند مگر ابليس كه نپذيرفت و تكبّر ورزيد و از كافران شد .«34» و گفتيم : اى آدم ! تو و همسرت در اين بهشت سكونت گيريد و از هر جاى آنكه خواستيد فراوان و گوارا بخوريد ، و به اين درخت نزديك نشويد كه [اگر نزديك شويد] از ستمكاران خواهيد شد .«35» پس شيطان ، هر دو را از [طريق] آن درخت لغزانيد و آنان را از آنچه در آن بودند [چه مقام و مرتبه معنوى ، و چه منزلت و جايگاه ظاهرى] بيرون كرد . و ما گفتيم : [اى آدم و حوا و اى ابليس !] در حالى كه دشمن يكديگريد [و تا ابد ، بين شما آدميان و ابليسيان صلح و صفايى نخواهد بود ، از اين جايگاه] فرود آييد و براى شما در زمين ، قرارگاهى [براى زندگى] و تا مدتى معين وسيله بهره ‏ورى اندكى خواهد بود .«36» پس آدم كلماتى را [مانند كلمه استغفار و توسّل به اهل بيت عليهم‏السلام كه مايه توبه و بازگشت بود] از سوى پروردگارش دريافت كرد و [پروردگار] توبه‏ اش را پذيرفت ؛ زيرا او بسيار توبه ‏پذير و مهربان است .«37»


«6»





http://www.askdin.com/upload/files/parstools-mp3player_askdin.com.swf?autostart=1&autoreplay=1&showtime=1&volume=100&volumecolor=0xBE7FAB&equalizercolor=0xBE7FAB&theme=violet&mp3=http://snd1.tebyan.net/1389/06/6_73894.mp3-

[فاطمه]

قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا ۖ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدًى فَمَنْ تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (http://shahrequran.ir/showthread.php?568-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%AA%D8%AF%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%86%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86%28-%D9%87%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DB%8C%DA%A9-%D8%A2%DB%8C%D9%87%29&p=3999&viewfull=1#post3999)﴿٣٨﴾ وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿٣٩﴾ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ ﴿٤٠﴾ وَآمِنُوا بِمَا أَنْزَلْتُ مُصَدِّقًا لِمَا مَعَكُمْ وَلَا تَكُونُوا أَوَّلَ كَافِرٍ بِهِ ۖ وَلَا تَشْتَرُوا بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا وَإِيَّايَ فَاتَّقُونِ ﴿٤١﴾ وَلَا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُوا الْحَقَّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٤٢﴾ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ ﴿٤٣﴾ http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgأَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ وَأَنْتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿٤٤﴾ وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِينَ (http://shahrequran.ir/showthread.php?568-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%AA%D8%AF%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%86%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86%28-%D9%87%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DB%8C%DA%A9-%D8%A2%DB%8C%D9%87%29&p=4002&viewfull=1#post4002)﴿٤٥﴾ الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلَاقُو رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيْهِ رَاجِعُونَ ﴿٤٦﴾ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿٤٧﴾ وَاتَّقُوا يَوْمًا لَا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئًا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلَا يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ ﴿٤٨﴾


گفتيم : همگى از آن [مرتبه و مقام] فرود آييد؛ چون از سوى من هدايتى براى شما آمد، پس كسانى كه از هدايتم پيروى كنند نه ترسى بر آنان است و نه اندوهگين شوند .«38» و كسانى كه كافر شدند و آيات ما را تكذيب كردند ، اهل آتشند و در آن جاودانه ‏اند .«39» اى بنى‏ اسرائيل ! نعمت هاى مرا كه به شما عطا كردم ، ياد كنيد و به پيمانم [كه سفارش به عبادت و ايمان به همه انبيا به ويژه پيامبر اسلام است] وفا كنيد تا من هم به پيمان شما [كه توقع پاداش در برابر عبادت وايمان است] وفا كنم ، و [نسبت به پيمان‏شكنى] فقط از من بترسيد .«40» وبه آنچه [بر پيامبر اسلام] نازل كرده ‏ام كه تصديق كننده [تورات وانجيلى] است كه با شماست ، ايمان آوريد و نخستين كافر به آن نباشيد [كه نسل به نسل پس از شما به پيروى از شما به آن كافر شوند] و آياتم را [در تورات كه اوصاف محمّد و قرآن در آن است ، با تغيير دادن و تحريف كردن] به بهايى ناچيز نفروشيد ، و فقط از من پروا كنيد . «41» و حق را با باطل مخلوط نكنيد [تا تشخيص دادنشان بر مردمِ جوياى حق دشوار نشود] ، وحق را [كه قرآن وپيامبر است] در حالى كه مى ‏دانيد [و مى‏ شناسيد ، از مردم] پنهان نكنيد.«42» و نماز را بر پا داريد ، و زكات بپردازيد ، و همراه ركوع‏ كنندگان ركوع كنيد [كه نماز خواندن با جماعت محبوب خداست] .«43» آيا مردم را به نيكى فرمان مى‏ دهيد و خود را [در انجام دادن نيكى] فراموش مى‏ كنيد ؟ در حالى كه كتاب [تورات را كه با شدت به نيكى دعوتتان كرده] مى‏ خوانيد . آيا [به وضع زيان‏بار خود] نمى‏ انديشيد ؟«44» از صبر و نماز [براى حل مشكلات خود و پاك ماندن از آلودگى‏ ها و رسيدن به رحمت حق] كمك بخواهيد و بى ‏ترديد اين كار جز بر كسانى كه در برابر حق قلبى فروتن دارند سخت است.«45» آنان كه يقين دارند «در نهايت» ملاقات كننده پروردگارشان خواهند بود و قطعاً به سوى او باز مى‏ گردند .«46» اى بنى ‏اسرائيل ! نعمت هاى مرا كه به شما عطا كردم و اينكه شما را بر جهانيانِ [زمانِ خودتان] برترى دادم ، ياد كنيد ،«47» و از روزى پروا كنيد كه نه كسى از كسى عذابى را دفع مى ‏كند ، و نه از كسى شفاعتى مى ‏پذيرند ، و نه از كسى [براى بخشيده شدن گناهانش] عوض مى‏ گيرند ، و نه [براى رهايى از آتش دوزخ] يارى مى‏ شوند .«48»



«7»





http://www.askdin.com/upload/files/parstools-mp3player_askdin.com.swf?autostart=1&autoreplay=1&showtime=1&volume=100&volumecolor=0xBE7FAB&equalizercolor=0xBE7FAB&theme=violet&mp3=http://snd1.tebyan.net/1389/06/7_73893.mp3-

[فاطمه]

وَإِذْ نَجَّيْنَاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ ۚ وَفِي ذَٰلِكُمْ بَلَاءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ ﴿٤٩﴾ وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنْجَيْنَاكُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ ﴿٥٠﴾ وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَىٰ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ ﴿٥١﴾ ثُمَّ عَفَوْنَا عَنْكُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿٥٢﴾ وَإِذْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَالْفُرْقَانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ ﴿٥٣﴾ وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنْفُسَكُمْ بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلَىٰ بَارِئِكُمْ فَاقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ عِنْدَ بَارِئِكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿٥٤﴾ وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَىٰ لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّىٰ نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ ﴿٥٥﴾ ثُمَّ بَعَثْنَاكُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿٥٦﴾ وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنْزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ ۖ كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ ۖ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿٥٧﴾


و [يادكنيد] آن گاه كه شما را از [سيطره حكومت ظالمانه] فرعونيان نجات داديم ؛ آنان كه همواره شما را به سخت‏ ترين صورت شكنجه مى ‏كردند ، پسران شما را سر مى‏ بريدند و زنان شما را [براى بيگارى و كنيزى] زنده مى‏ گذاشتند . و در اين سختى‏ها و مشكلاتْ آزمايشى بزرگ از سوى پروردگارتان بود .«49» و [ياد كنيد] هنگامى كه دريا را براى شما شكافتيم ، در نتيجه شما را نجات داديم و فرعونيان را در حالى كه تماشا مى‏ كرديد ، غرق كرديم .«50» و [ياد كنيد] زمانى كه [براى نازل كردن تورات] چهل شب با موسى وعده گذاشتيم ، سپس شما بعد از [غايب شدن] او گوساله را معبود خود گرفتيد ، در حالى كه [به سبب اين كار بسيار زشت] ستمكار بوديد .«51» سپس بعد از آن [كار زشت] از [گناه] شما درگذشتيم ، تا سپاس‏گزارى كنيد .«52» و [ياد كنيد] هنگامى كه به موسى ، كتاب و ميزان جداكننده [حق از باطل] عطا كرديم تا هدايت يابيد .«53» و [ياد كنيد] زمانى كه موسى به قومش گفت : اى قوم من ! قطعاً شما به سبب معبود گرفتن گوساله به خودتان ستم ورزيديد ، پس به سوى آفريننده خود بازگرديد ، و [افرادى از] خودتان را [كه گوساله را به پرستش گرفتند] بكشيد كه اين [عمل] براى شما در پيشگاه آفريدگارتان بهتر است . پس خدا [به دنبال اجرا شدن دستورش] توبه شما را پذيرفت ؛ زيرا او بسيار توبه‏ پذير و مهربان است .«54» و [ياد كنيد] آن گاه كه گفتيد : اى موسى ! هرگز به تو ايمان نمى ‏آوريم تا خدا را آشكارا [با چشم خود] ببينيم . پس در حالى كه مى‏ ديديد صاعقه مرگبار شما را گرفت.«55» سپس شما را پس از مرگتان برانگيختيم تا سپاس‏گزارى كنيد .«56» و [در صحراى سوزان سينا] ابر را بر سر شما سايبان قرار داديم ؛ و بر شما گزانگبين و بلدرچين نازل كرديم ؛ [و گفتيم :] از خوراكى‏ هاى پاكيزه ‏اى كه روزىِ شما قرار داده ‏ايم بخوريد . و آنان[به طغيان و ناسپاسى در برابر ما برخواستند] و [در ناسپاسى در برابر نعمت] بر ما ستم نكردند، بلكه همواره بر خود ستم مى‏ ورزيدند .«57»


«8»





http://www.askdin.com/upload/files/parstools-mp3player_askdin.com.swf?autostart=1&autoreplay=1&showtime=1&volume=100&volumecolor=0xBE7FAB&equalizercolor=0xBE7FAB&theme=violet&mp3=http://snd1.tebyan.net/1389/06/8_73892.mp3-

[گل مريم]

سلام فاطمه عزیز

تقبل الله

[امیر هانی]

و (به خاطر بياوريد) زماني را كه گفتيم در اين قريه (بيت المقدس) وارد شويد و از نعمتهاي فراوان آن هر چه مي‏خواهيد بخوريد، و از در (معبد بيت المقدس) با خضوع و خشوع وارد گرديد و بگوئيد خداوندا گناهان ما را بريز تا ما شما را بيامرزيم، و به نيكوكاران پاداش بيشتري نيز خواهيم داد. (۵۸)

وَإِذْ قُلْنَا ادْخُلُواْ هَذِهِ الْقَرْيَةَ فَكُلُواْ مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَدًا وَادْخُلُواْ الْبَابَ سُجَّدًا وَقُولُواْ حِطَّةٌ نَّغْفِرْ لَكُمْ خَطَايَاكُمْ وَسَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ ﴿۵۸﴾


اما افراد ستمگر اين سخن را تغيير دادند ( و به جاي آن جمله استهزاء آميزي مي‏گفتند) و لذا ما بر ستمگران در برابر اين نافرماني عذابي از آسمان فرستاديم. (۵۹)

فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُواْ قَوْلًا غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَنزَلْنَا عَلَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاء بِمَا كَانُواْ يَفْسُقُونَ ﴿۵۹﴾


و (بخاطر بياور) زماني را كه موسي براي قوم خويش طلب آب كرد به او دستور داديم عصاي خود را بر سنگ مخصوص بزن ناگاه دوازده چشمه آب از آن جوشيد، بطوري كه هر يك (از طوائف دوازده گانه بني اسرائيل) چشمه مخصوص خود را مي‏شناخت (و گفتيم) از روزيهاي الهي بخوريد و بياشاميد و در زمين فساد نكنيد و فساد را گسترش ‍ ندهيد. (۶۰)

وَإِذِ اسْتَسْقَى مُوسَى لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِب بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ فَانفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ كُلُواْ وَاشْرَبُواْ مِن رِّزْقِ اللَّهِ وَلاَ تَعْثَوْاْ فِي الأَرْضِ مُفْسِدِينَ ﴿۶۰﴾



و (نيز به خاطر بياوريد) زماني را كه گفتيد: اي موسي هرگز حاضر نيستيم به يك نوع غذا اكتفا كنيم، از خداي خود بخواه كه از آنچه از زمين مي‏رويد، از سبزيجات خيار، سير، عدس، و پياز براي ما بروياند، موسي گفت: آيا غذاي پستتر انتخاب مي‏نمائيد (اكنون كه چنين است بكوشيد از اين بيابان) وارد شهري شويد، زيرا هر چه خواستيد در آنجا هست. خداوند (مهر) ذلت و نياز بر پيشاني آنها زد و مجددا گرفتار غضب پروردگار شدند، چرا كه آنها نسبت به آيات الهي كفر مي‏ورزيدند و پيامبران را به ناحق مي‏كشتند، اينها به خاطر آن بود كه گناهكار و سركش و متجاوز بودند. (۶۱)

وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَى لَن نَّصْبِرَ عَلَىَ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنبِتُ الأَرْضُ مِن بَقْلِهَا وَقِثَّآئِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدْنَى بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ اهْبِطُواْ مِصْرًا فَإِنَّ لَكُم مَّا سَأَلْتُمْ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَآؤُوْاْ بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُواْ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ ذَلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ يَعْتَدُونَ ﴿۶۱﴾




9





http://www.askdin.com/upload/files/parstools-mp3player_askdin.com.swf?autostart=1&autoreplay=1&showtime=1&volume=100&volumecolor=0xBE7FAB&equalizercolor=0xBE7FAB&theme=violet&mp3=http://snd1.tebyan.net/1389/06/9_73891.mp3-

[امیر هانی]

كساني كه (به پيامبر اسلام) ايمان آورده‏اند، و يهود و نصاري و صابئان (پيروان يحيي يا نوح يا ابراهيم) آنها كه ايمان بخدا و روز رستاخيز آورده‏اند و عمل صالح انجام داده‏اند پاداششان نزد پروردگارشان مسلم است، و هيچگونه ترس و غمي براي آنها نيست (و هر كدام از پيروان اديان كه در عصر و زمان خود بر طبق وظائف و فرمان الهي عمل كرده‏اند ماجورند و رستگار). (۶۲)

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَالَّذِينَ هَادُواْ وَالنَّصَارَى وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿۶۲﴾

و زماني كه از شما پيمان گرفتيم و كوه طور را بالاي سر شما قرار داديم (وبشما گفتيم) آنچه را (از آيات و دستورات خداوند بشما داده‏ايم با قدرت بگيريد، و آنچه را در آن هست بخاطر داشته باشيد (و به آن عمل كنيد) تا پرهيزگار شويد. (۶۳)
وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُواْ مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُواْ مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ﴿۶۳﴾

سپس شما بعد از اين جريان روگردان شديد و اگر فضل و رحمت خداوند بر شما نبود از زيانكاران بوديد. (۶۴)
ثُمَّ تَوَلَّيْتُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ فَلَوْلاَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَكُنتُم مِّنَ الْخَاسِرِينَ ﴿۶۴﴾

بطور قطع حال كساني را از شما كه در روز شنبه نافرماني و گناه كردند دانستيد، ما به آنها گفتيم بصورت بوزينه‏هاي طرد شده‏اي در آئيد. (۶۵)
وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَواْ مِنكُمْ فِي السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُواْ قِرَدَةً خَاسِئِينَ ﴿۶۵﴾

ما اين جريان را مجازات و درس عبرتي براي مردم آن زمان و كساني كه بعد از آنان آمدند، و هم پند و اندرزي براي پرهيزكاران قرار داديم. (۶۶)
فَجَعَلْنَاهَا نَكَالًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهَا وَمَا خَلْفَهَا وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِينَ ﴿۶۶﴾

(و بخاطر بياوريد) هنگامي را كه موسي بقوم خود گفت خداوند به شما دستور مي‏دهد ماده گاوي را ذبح كنيد (و قطعهاي از بدن آنرا به مقتولي كه قاتل او شناخته نشده بزنيد تا زنده شود و قاتل خويش را معرفي كند و غوغا خاموش گردد) گفتند آيا ما را مسخره مي‏كني ؟ (موسي گفت) به خدا پناه مي‏برم از اينكه از جاهلان باشم! (۶۷)
وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تَذْبَحُواْ بَقَرَةً قَالُواْ أَتَتَّخِذُنَا هُزُوًا قَالَ أَعُوذُ بِاللّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ ﴿۶۷﴾

گفتند (پس) از خداي خود بخواه كه براي ما روشن كند اين ماده گاو چگونه ماده گاوي باشد؟ گفت خداوند مي‏فرمايد ماده گاوي كه نه پير و از كار افتاده، و نه بكر و جوان، بلكه ميان اين دو باشد، آنچه به شما دستور داده شده (هر چه زودتر) انجام دهيد. (۶۸)
قَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لّنَا مَا هِيَ قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لاَّ فَارِضٌ وَلاَ بِكْرٌ عَوَانٌ بَيْنَ ذَلِكَ فَافْعَلُواْ مَا تُؤْمَرونَ ﴿۶۸﴾

گفتند: از پروردگار خود بخواه كه براي ما روشن سازد چه رنگي داشته باشد؟ گفت: خداوند مي‏گويد: گاوي باشد زرد يك دست كه رنگ آن بينندگان را شاد و مسرور سازد! (۶۹)
قَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا لَوْنُهَا قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنّهَا بَقَرَةٌ صَفْرَاء فَاقِعٌ لَّوْنُهَا تَسُرُّ النَّاظِرِينَ ﴿۶۹﴾



10




http://www.askdin.com/upload/files/parstools-mp3player_askdin.com.swf?autostart=1&autoreplay=1&showtime=1&volume=100&volumecolor=0xBE7FAB&equalizercolor=0xBE7FAB&theme=violet&mp3=http://snd1.tebyan.net/1389/06/10_73890.mp3-

[امیر هانی]

گفتند: از خدايت بخواه براي ما روشن كند بالاخره چگونه گاوي باشد؟ زيرا اين گاو براي ما مبهم شده! و اگر خدا بخواهد ما هدايت خواهيم شد! (۷۰)

قَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا هِيَ إِنَّ البَقَرَ تَشَابَهَ عَلَيْنَا وَإِنَّا إِن شَاء اللَّهُ لَمُهْتَدُونَ ﴿۷۰﴾


گفت: خداوند مي‏فرمايد گاوي باشد كه براي شخم زدن رام نشده باشد، و براي زراعت آبكشي نكند، از هر عيبي بر كنار و حتي هيچ گونه رنگ ديگري در آن نباشد، گفتند: الان حق مطلب را براي ما آوردي! سپس (چنان گاوي را پيدا كردند) و آنرا سر بريدند ولي مايل نبودند اين كار را انجام دهند! (۷۱)

قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لاَّ ذَلُولٌ تُثِيرُ الأَرْضَ وَلاَ تَسْقِي الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لاَّ شِيَةَ فِيهَا قَالُواْ الآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ فَذَبَحُوهَا وَمَا كَادُواْ يَفْعَلُونَ ﴿۷۱﴾


و بخاطر بياوريد هنگامي را كه فردي را به قتل رسانديد سپس درباره (قاتل) او به نزاع پرداختيد و خداوند آنچه را مخفي داشته بوديد آشكار مي‏سازد. (۷۲)

وَإِذْ قَتَلْتُمْ نَفْسًا فَادَّارَأْتُمْ فِيهَا وَاللّهُ مُخْرِجٌ مَّا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ ﴿۷۲﴾


سپس گفتيم قسمتي از گاو را به مقتول بزنيد (تا زنده شود و قاتل را معرفي كند) خداوند اين گونه مردگان را زنده مي‏كند و آيات خود را به شما نشان مي‏دهد شايد درك كنيد. (۷۳)

فَقُلْنَا اضْرِبُوهُ بِبَعْضِهَا كَذَلِكَ يُحْيِي اللّهُ الْمَوْتَى وَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ﴿۷۳﴾


سپس دلهاي شما بعد از اين جريان سخت شد، همچون سنگ، يا سختتر! چرا كه پاره‏اي از سنگها مي‏شكافد و از آن نهرها جاري مي‏شود، و پاره‏اي از آنها شكاف بر مي‏دارد و آب از آن تراوش مي‏كند، و پاره‏اي از خوف خدا (از فراز كوه) به زير مي‏افتد (اما دلهاي شما نه از خوف خدا مي‏طپد و نه سرچشمه علم و دانش و عواطف انساني است) و خداوند از اعمال شما غافل نيست. (۷۴)

ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ فَهِيَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً وَإِنَّ مِنَ الْحِجَارَةِ لَمَا يَتَفَجَّرُ مِنْهُ الأَنْهَارُ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَشَّقَّقُ فَيَخْرُجُ مِنْهُ الْمَاء وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ اللّهِ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ ﴿۷۴﴾


آيا انتظار داريد به (آئين) شما ايمان بياورند، با اينكه عدهاي از آنها سخنان خدا را مي‏شنيدند و پس از فهميدن آنرا تحريف مي‏كردند در حالي كه علم و اطلاع داشتند. (۷۵)

أَفَتَطْمَعُونَ أَن يُؤْمِنُواْ لَكُمْ وَقَدْ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِن بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ يَعْلَمُونَ ﴿۷۵﴾


و هنگامي كه مؤ منان را ملاقات كنند مي‏گويند ايمان آورديم، ولي هنگامي كه با هم خلوت مي‏كنند (بعضي به بعضي ديگر اعتراض مي‏كنند و) مي‏گويند چرا مطالبي را كه خداوند (درباره صفات پيامبر اسلام) براي شما بيان كرد به مسلمانان بازگو مي‏كنيد تا (روز رستاخيز) در پيشگاه خدا بر ضد شما بان استدلال كنند؟ آيا نمي‏فهميد ؟ (۷۶)

وَإِذَا لَقُواْ الَّذِينَ آمَنُواْ قَالُواْ آمَنَّا وَإِذَا خَلاَ بَعْضُهُمْ إِلَىَ بَعْضٍ قَالُواْ أَتُحَدِّثُونَهُم بِمَا فَتَحَ اللّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَآجُّوكُم بِهِ عِندَ رَبِّكُمْ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ ﴿۷۶﴾







11




http://www.askdin.com/upload/files/parstools-mp3player_askdin.com.swf?autostart=1&autoreplay=1&showtime=1&volume=100&volumecolor=0xBE7FAB&equalizercolor=0xBE7FAB&theme=violet&mp3=http://snd1.tebyan.net/1389/05/11_72344.mp3-

[امیر هانی]

آيا اينها نمي‏دانند خداوند از اسرار درون و برون آنان آگاه است ؟ (۷۷)

أَوَلاَ يَعْلَمُونَ أَنَّ اللّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ ﴿۷۷﴾


و پاره‏اي از آنها عواماني هستند كه كتاب خدا را جز يك مشت خيالات و آرزوها نمي‏دانند، و تنها به پندارهايشان دل بسته‏اند! (۷۸)

وَمِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لاَ يَعْلَمُونَ الْكِتَابَ إِلاَّ أَمَانِيَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ يَظُنُّونَ ﴿۷۸﴾


واي بر آنها كه مطالبي با دست خود مي‏نويسند سپس مي‏گويند: از طرف خدا است تا به بهاي كمي آن را بفروشند، واي بر آنها از آنچه با دست خود نوشتند، و واي بر آنها از آنچه از اين راه به دست مي‏آورند! (۷۹)

فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَذَا مِنْ عِندِ اللّهِ لِيَشْتَرُواْ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَوَيْلٌ لَّهُم مِّمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَوَيْلٌ لَّهُمْ مِّمَّا يَكْسِبُونَ ﴿۷۹﴾


و گفتند هرگز آتش دوزخ جز چند روزي به ما نخواهد رسيد، بگو آيا پيماني نزد خدا گرفته‏ايد؟! چون خداوند هرگز از پيمانش تخلف نمي‏ورزد، يا اينكه چيزي به خدا نسبت مي‏دهيد كه به آن علم نداريد؟! (۸۰)

وَقَالُواْ لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَيَّامًا مَّعْدُودَةً قُلْ أَتَّخَذْتُمْ عِندَ اللّهِ عَهْدًا فَلَن يُخْلِفَ اللّهُ عَهْدَهُ أَمْ تَقُولُونَ عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ ﴿۸۰﴾



آري كساني كه تحصيل گناه كنند، و آثار گناه سراسر وجودشان را بپوشاند آنها اهل آتشند و جاودانه در آن خواهند بود. (۸۱)

بَلَى مَن كَسَبَ سَيِّئَةً وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ فَأُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (http://shahrequran.ir/showthread.php?568-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%AA%D8%AF%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%86%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86%28-%D9%87%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DB%8C%DA%A9-%D8%A2%DB%8C%D9%87%29&p=4017&viewfull=1#post4017) ﴿۸۱﴾



و آنها كه ايمان آورده‏اند و اعمال صالح انجام داده‏اند اهل بهشتند و هميشه در آن خواهند ماند. (۸۲)

وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿۸۲﴾


و (به ياد آوريد) زماني را كه از بني اسرائيل پيمان گرفتيم كه جز خداوند يگانه را پرستش نكنيد، و نسبت به پدر و مادر و نزديكان و يتيمان و بينوايان نيكي كنيد، و به مردم نيك بگوئيد، نماز را بر پا داريد و زكات بدهيد سپس (با اينكه پيمان بسته بوديد) همه شما جز عده كمي سرپيچي كرديد (و از وفاي به پيمان خود) رويگردان شديد. (۸۳)

وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ لاَ تَعْبُدُونَ إِلاَّ اللّهَ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَقُولُواْ لِلنَّاسِ حُسْنًا وَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ إِلاَّ قَلِيلًا مِّنكُمْ وَأَنتُم مِّعْرِضُونَ ﴿۸۳﴾





12




http://www.askdin.com/upload/files/parstools-mp3player_askdin.com.swf?autostart=1&autoreplay=1&showtime=1&volume=100&volumecolor=0xBE7FAB&equalizercolor=0xBE7FAB&theme=violet&mp3=http://snd1.tebyan.net/1389/05/54699272343.mp3-

[صبور]

وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ لا تَسْفِكُونَ دِمَاءَكُمْ وَلا تُخْرِجُونَ أَنْفُسَكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنْتُمْ تَشْهَدُونَ (٨٤)

ثُمَّ أَنْتُمْ هَؤُلاءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَكُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِيقًا مِنْكُمْ مِنْ دِيَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيْهِمْ بِالإثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَإِنْ

يَأْتُوكُمْ أُسَارَى تُفَادُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا

جَزَاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنْكُمْ إِلا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ

عَمَّا تَعْمَلُونَ (٨٥)أُولَئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالآخِرَةِ فَلا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلا هُمْ يُنْصَرُونَ

(٨٦)وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَقَفَّيْنَا مِنْ بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ

الْقُدُسِ أَفَكُلَّمَا جَاءَكُمْ رَسُولٌ بِمَا لا تَهْوَى أَنْفُسُكُمُ اسْتَكْبَرْتُمْ فَفَرِيقًا كَذَّبْتُمْ وَفَرِيقًا تَقْتُلُونَ (٨٧)وَقَالُوا

قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَلْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَقَلِيلا مَا يُؤْمِنُونَ (٨٨)

{13}

و هنگامي را که از شما پيمان گرفتيم که خون هم را نريزيد، و يکديگر را از سرزمين خود، بيرون نکنيد. سپس شما اقرار کرديد، (و بر اين پيمان) گواه بوديد. ( 84)
اما اين شما هستيد که يکديگر را ميکشيد و جمعي از خودتان را از سرزمينشان بيرون ميکنيد، و در اين گناه و تجاوز، به يکديگر کمک مينماييد، (و اينها همه نقض پيماني است که با خدا بسته ايد) در حالي که اگر بعضي از آنها به صورت اسيران نزد شما آيند، فديه ميدهيد و آنان را آزاد ميسازيد! با اينکه بيرون ساختن آنان بر شما حرام بود. آيا به بعضي از دستورات کتاب آسماني ايمان ميآوريد، و به بعضي کافر ميشويد؟! براي کسي از شما که اين عمل (تبعيض در ميان احکام و قوانين الهي) را انجام دهد، جز رسوايي در اين جهان، چيزي نخواهد بود، و روز رستاخيز به شديدترين عذابها گرفتار ميشوند. و خداوند از آنچه انجام ميدهيد غافل نيست. ( 85 )

اينها همان کسانند که آخرت را به زندگي دنيا فروختهاند، از اين رو عذاب آنها تخفيف داده نميشود، و کسي آنها را ياري نخواهد کرد. ( 86 )
ما به موسي کتاب (تورات) داديم، و بعد از او، پيامبراني پشت سر هم فرستاديم، و به عيسي بن مريم دلايل روشن داديم، و او را به وسيله روح القدس تاييد کرديم. آيا چنين نيست که هر زمان، پيامبري چيزي بر خلاف هواي نفس شما آورد، در برابر او تکبر کرديد (و از ايمان آوردن به او خودداري نموديد)، پس عدهاي را تکذيب کرده، و جمعي را به قتل رسانديد؟! ( 87 )
و (آنها از روي استهزا) گفتند: دلهاي ما در غلاف است! (و ما از گفته تو چيزي نميفهميم. آري، همين طور است!) خداوند آنها را به خاطر کفرشان، از رحمت خود دور ساخته، (به همين دليل، چيزي درک نميکنند،) و کمتر ايمان ميآورند. ( 88 )







http://www.askdin.com/upload/files/parstools-mp3player_askdin.com.swf?autostart=1&autoreplay=1&showtime=1&volume=100&volumecolor=0xBE7FAB&equalizercolor=0xBE7FAB&theme=violet&mp3=http://snd1.tebyan.net/1389/05/13_.mp372341.mp3-

[صبور]

وَلَمَّا جَاءَهُمْ كِتَابٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَهُمْ وَكَانُوا مِنْ قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِينَ

كَفَرُوا فَلَمَّا جَاءَهُمْ مَا عَرَفُوا كَفَرُوا بِهِ ۚ فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الْكَافِرِينَ (http://shahrequran.ir/showthread.php?558-%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%D9%87%D8%A7%D 9%8A%D9%89-%D8%A7%D8%B2-%D8%B4%D8%A7%D9%86-%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86&p=3653&viewfull=1#post3653)( 89 )

بِئْسَمَا اشْتَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ أَنْ يَكْفُرُوا بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ بَغْيًا أَنْ يُنَزِّلَ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ عَلَىٰ مَنْ

يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۖ فَبَاءُوا بِغَضَبٍ عَلَىٰ غَضَبٍ ۚ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ مُهِينٌ( 90 )

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا نُؤْمِنُ بِمَا أُنْزِلَ عَلَيْنَا وَيَكْفُرُونَ بِمَا وَرَاءَهُ وَهُوَ الْحَقُّ

مُصَدِّقًا لِمَا مَعَهُمْ ۗ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنْبِيَاءَ اللَّهِ مِنْ قَبْلُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ( 91 )

۞ وَلَقَدْ جَاءَكُمْ مُوسَىٰ بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ( 92 )

وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُمْ بِقُوَّةٍ وَاسْمَعُوا ۖ قَالُوا سَمِعْنَا

وَعَصَيْنَا وَأُشْرِبُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ ۚ قُلْ بِئْسَمَا يَأْمُرُكُمْ بِهِ إِيمَانُكُمْ إِنْ كُنْتُمْ

مُؤْمِنِينَ( 93 )


{14}


و هنگامي که از طرف خداوند، کتابي براي آنها آمد که موافق نشانههايي بود که با خود داشتند، و پيش از اين، به خود نويد پيروزي بر کافران ميدادند (که با کمک آن، بر دشمنان پيروز گردند. ) با اين همه، هنگامي که اين کتاب، و پيامبري را که از قبل شناخته بودند نزد آنها آمد، به او کافر شدند، لعنت خدا بر کافران باد! ( 89 )
ولي آنها در مقابل بهاي بدي، خود را فروختند، که به ناروا، به آياتي که خدا فرستاده بود، کافر شدند. و معترض بودند، چرا خداوند به فضل خويش، بر هر کس از بندگانش بخواهد، آيات خود را نازل ميکند؟! از اين رو به خشمي بعد از خشمي (از سوي خدا) گرفتار شدند. و براي کافران مجازاتي خوارکننده است. ( 90 )
و هنگامي که به آنها گفته شود: (به آنچه خداوند نازل فرموده، ايمان بياوريد!)ميگويند: (ما به چيزي ايمان ميآوريم که بر خود ما نازل شده است. ) و به غير آن، کافر ميشوند، در حالي که حق است، و آياتي را که بر آنها نازل شده، تصديق ميکند. بگو: (اگر (راست ميگوييد، و به آياتي که بر خودتان نازل شده) ايمان داريد، پس چرا پيامبران خدا را پيش از اين، به قتل ميرسانديد؟!) ( 91 )
و (نيز) موسي آن همه معجزات را براي شما آورد، و شما پس از (غيبت) او، گوساله را انتخاب کرديد، در حالي که ستمگر بوديد. ( 92 )
و (به ياد آوريد) زماني را که از شما پيمان گرفتيم، و کوه طور را بالاي سر شما برافراشتيم، (و گفتيم (اين دستوراتي را که به شما دادهايم محکم بگيريد، و درست بشنويد!) آنها گفتند: (شنيديم، ولي مخالفت کرديم. ) و دلهاي آنها، بر اثر کفرشان، با محبت گوساله آميخته شد. بگو: (ايمان شما، چه فرمان بدي به شما ميدهد، اگر ايمان داريد!) ( 93 )






http://www.askdin.com/upload/files/parstools-mp3player_askdin.com.swf?autostart=1&autoreplay=1&showtime=1&volume=100&volumecolor=0xBE7FAB&equalizercolor=0xBE7FAB&theme=violet&mp3=http://snd1.tebyan.net/1389/05/14_72339.mp3-

[صبور]

قُلْ إِنْ كَانَتْ لَكُمُ الدَّارُ الْآخِرَةُ عِنْدَ اللَّهِ خَالِصَةً مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ

صَادِقِينَ( 94 ) وَلَنْ يَتَمَنَّوْهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ( 95 ) وَلَتَجِدَنَّهُمْ

أَحْرَصَ النَّاسِ عَلَىٰ حَيَاةٍ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا ۚ يَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ يُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ وَمَا هُوَ

بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ الْعَذَابِ أَنْ يُعَمَّرَ ۗ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ( 96 ) قُلْ مَنْ كَانَ عَدُوًّا لِجِبْرِيلَ

فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَىٰ قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَهُدًى وَبُشْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ (http://shahrequran.ir/showthread.php?558-%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%D9%87%D8%A7%D 9%8A%D9%89-%D8%A7%D8%B2-%D8%B4%D8%A7%D9%86-%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86&p=3654&viewfull=1#post3654)( 97 ) مَنْ

كَانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَرُسُلِهِ وَجِبْرِيلَ وَمِيكَالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْكَافِرِينَ( 98 ) وَلَقَدْ أَنْزَلْنَا

إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ ۖ وَمَا يَكْفُرُ بِهَا إِلَّا الْفَاسِقُونَ( 99 ) أَوَكُلَّمَا عَاهَدُوا عَهْدًا نَبَذَهُ فَرِيقٌ مِنْهُمْ ۚ

بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ( 100 ) وَلَمَّا جَاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَهُمْ نَبَذَ

فَرِيقٌ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ كِتَابَ اللَّهِ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لَا يَعْلَمُونَ( 101 )






{15}




بگو: (اگر آن (چنان که مدعي هستيد) سراي ديگر در نزد خدا، مخصوص شماست نه ساير مردم، پس آرزوي مرگ کنيد اگر راست ميگوييد!) ( 94 )ولي آنها، به خاطر اعمال بدي که پيش از خود فرستادهاند، هرگز آرزوي مرگ نخواهند کرد، و خداوند از ستمگران آگاه است. ( 95 )
و آنها را حريصترين مردم -حتي حريصتر از مشرکان- بر زندگي (اين دنيا، و اندوختن ثروت) خواهي يافت، (تا آنجا) که هر يک از آنها آرزو دارد هزار سال عمر به او داده شود! در حالي که اين عمر طولاني، او را از کيفر (الهي) باز نخواهد داشت. و خداوند به اعمال آنها بيناست. ( 96 ) (آنها ميگويند: (چون فرشتهاي که وحي را بر تو نازل ميکند، جبرئيل است، و ما با جبرئيل دشمن هستيم، به تو ايمان نميآوريم!)) بگو: (کسي که دشمن جبرئيل باشد (در حقيقت دشمن خداست) چرا که او به فرمان خدا، قرآن را بر قلب تو نازل کرده است، در حالي که کتب آسماني پيشين را تصديق ميکند، و هدايت و بشارت است براي مومنان. ) ( 97 ) کسي که دشمن خدا و فرشتگان و رسولان او و جبرئيل و ميکائيل باشد (کافر است، و) خداوند دشمن کافران است. ( 98 ) ما نشانههاي روشني براي تو فرستاديم، و جز فاسقان کسي به آنها کفر نميورزد. ( 99 )
و آيا چنين نيست که هر بار آنها [=يهود] پيماني (با خدا و پيامبر)بستند، جمعي آن را دور افکندند (و مخالفت کردند. ) آري، بيشتر آنان ايمان نميآورند. ( 100 ) و هنگامي که فرستاده اي از سوي خدا به سراغشان آمد، و با نشانههايي که نزد آنها بود مطابقت داشت، جمعي از آنان که به آنها کتاب (آسماني) داده شده بود ، کتاب خدا را پشت سر افکندند، گويي هيچ از آن خبر ندارند! ( 101 )






http://www.askdin.com/upload/files/parstools-mp3player_askdin.com.swf?autostart=1&autoreplay=1&showtime=1&volume=100&volumecolor=0xBE7FAB&equalizercolor=0xBE7FAB&theme=violet&mp3=http://snd1.tebyan.net/1389/05/15_72338.mp3-

[صبور]

وَاتَّبَعُوا مَا تَتْلُو الشَّيَاطِينُ عَلَىٰ مُلْكِ سُلَيْمَانَ ۖ وَمَا كَفَرَ سُلَيْمَانُ وَلَٰكِنَّ الشَّيَاطِينَ كَفَرُوا

يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنْزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ ۚ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنْ

أَحَدٍ حَتَّىٰ يَقُولَا إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلَا تَكْفُرْ ۖ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ

وَزَوْجِهِ ۚ وَمَا هُمْ بِضَارِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمْ وَلَا يَنْفَعُهُمْ ۚ وَلَقَدْ

عَلِمُوا لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ ۚ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ ۚ لَوْ كَانُوا

يَعْلَمُونَ( 102 ) وَلَوْ أَنَّهُمْ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَمَثُوبَةٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ خَيْرٌ ۖ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ( 103

) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقُولُوا رَاعِنَا وَقُولُوا انْظُرْنَا وَاسْمَعُوا ۗ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ (http://shahrequran.ir/showthread.php?558-%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%D9%87%D8%A7%D 9%8A%D9%89-%D8%A7%D8%B2-%D8%B4%D8%A7%D9%86-%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86&p=3788&viewfull=1#post3788)( 104)

مَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَلَا الْمُشْرِكِينَ أَنْ يُنَزَّلَ عَلَيْكُمْ مِنْ خَيْرٍ مِنْ رَبِّكُمْ ۗ

وَاللَّهُ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ( 105 )





{16}





و (يهود) از آنچه شياطين در عصر سليمان بر مردم ميخواندند پيروي کردند. سليمان هرگز (دست به سحر نيالود، و) کافر نشد، ولي شياطين کفر ورزيدند، و به مردم سحر آموختند. و (نيز يهود) از آنچه بر دو فرشته بابل (هاروت) و (ماروت)، نازل شد پيروي کردند. (آن دو، راه سحر کردن را، براي آشنايي با طرز ابطال آن، به مردم ياد ميدادند. و) به هيچ کس چيزي ياد نميدادند، مگر اينکه از پيش به او ميگفتند: (ما وسيله آزمايشيم کافر نشو! (و از اين تعليمات، سوء استفاده نکن!)) ولي آنها از آن دو فرشته، مطالبي را ميآموختند که بتوانند به وسيله آن، ميان مرد و همسرش جدايي بيفکنند، ولي هيچ گاه نميتوانند بدون اجازه خداوند، به انساني زيان برسانند. آنها قسمتهايي را فراميگرفتند که به آنان زيان ميرسانيد و نفعي نميداد. و مسلما ميدانستند هر کسي خريدار اين گونه متاع باشد، در آخرت بهرهاي نخواهد داشت. و چه زشت و ناپسند بود آنچه خود را به آن فروختند، اگر ميدانستند! ( 102 ) و اگر آنها ايمان ميآوردند و پرهيزکاري پيشه ميکردند، پاداشي که نزد خداست ، براي آنان بهتر بود، اگر آگاهي داشتند! ( 103 ) اي افراد باايمان! (هنگامي که از پيغمبر تقاضاي مهلت براي درک آيات قرآن ميکنيد) نگوييد: (راعنا)، بلکه بگوييد: (انظرنا). (زيرا کلمه اول، هم به معني (ما را مهلت بده!)، و هم به معني (ما را تحميق کن!) ميباشد، و دستاويزي براي دشمنان است. ) و (آنچه به شما دستور داده ميشود) بشنويد! و براي کافران (و استهزاکنندگان) عذاب دردناکي است. ( 104 ) کافران اهل کتاب، و (همچنين) مشرکان، دوست ندارند که از سوي خداوند، خير و برکتي بر شما نازل گردد، در حالي که خداوند، رحمت خود را به هر کس بخواهد ، اختصاص ميدهد، و خداوند، صاحب فضل بزرگ است. ( 105 )






http://www.askdin.com/upload/files/parstools-mp3player_askdin.com.swf?autostart=1&autoreplay=1&showtime=1&volume=100&volumecolor=0xBE7FAB&equalizercolor=0xBE7FAB&theme=violet&mp3=http://snd1.tebyan.net/1389/05/16_72336.mp3-

[گل مريم]

امیر هانی گرامی و صبور عزیز تقبل الله

[پرویزیان]

besm6


مَا نَنسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِّنْهَا أَوْ مِثْلِهَا أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللّهَ عَلَىَ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۱۰۶﴾

أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللّهِ مِن وَلِيٍّ وَلاَ نَصِيرٍ ﴿۱۰۷﴾

أَمْ تُرِيدُونَ أَن تَسْأَلُواْ رَسُولَكُمْ كَمَا سُئِلَ مُوسَى مِن قَبْلُ وَمَن يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالإِيمَانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِيلِ (http://shahrequran.ir/showthread.php?558-%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%D9%87%D8%A7%D 9%8A%D9%89-%D8%A7%D8%B2-%D8%B4%D8%A7%D9%86-%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86&p=3789&viewfull=1#post3789)﴿۱۰۸﴾

وَدَّ كَثِيرٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُم مِّن بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّارًا حَسَدًا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُواْ وَاصْفَحُواْ حَتَّى يَأْتِيَ اللّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۱۰۹﴾

وَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ وَمَا تُقَدِّمُواْ لأَنفُسِكُم مِّنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللّهِ إِنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿۱۱۰﴾

وَقَالُواْ لَن يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلاَّ مَن كَانَ هُودًا أَوْ نَصَارَى تِلْكَ أَمَانِيُّهُمْ قُلْ هَاتُواْ بُرْهَانَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿۱۱۱﴾

بَلَى مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِندَ رَبِّهِ وَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ(112)




هر حكمى را نسخ كنيم يا آن را به [دست] فراموشى بسپاريم بهتر از آن يا مانندش را مى‏آوريم مگر ندانستى كه خدا بر هر كارى تواناست (۱۰۶)

مگر ندانستى كه فرمانروايى آسمانها و زمين از آن خداست و شما جز خدا سرور و ياورى نداريد(107)

آيا مى‏خواهيد از پيامبر خود همان را بخواهيد كه قبلا از موسى خواسته شد و هر كس كفر را با ايمان عوض كند مسلما از راه درست گمراه شده است (۱۰۸)

بسيارى از اهل كتاب پس از اينكه حق برايشان آشكار شد از روى حسدى كه در وجودشان بود آرزو مى‏كردند كه شما را بعد از ايمانتان كافر گردانند پس عفو كنيد و درگذريد تا خدا فرمان خويش را بياورد كه خدا بر هر كارى تواناست (۱۰۹)

و نماز را به پا داريد و زكات را بدهيد و هر گونه نيكى كه براى خويش از پيش فرستيد آن را نزد خدا باز خواهيد يافت آرى خدا به آنچه میکنيد بيناست (۱۱۰)


و گفتند هرگز كسى به بهشت درنيايد مگر آنكه يهودى يا ترسا باشد اين آرزوهاى [واهى] ايشان است بگو اگر راست مى‏گوييد دليل خود را بياوريد (۱۱۱)

آرى هر كس كه خود را با تمام وجود به خدا تسليم كند و نيكوكار باشد پس مزد وى پيش پروردگار اوست و بيمى بر آنان نيست و غمگين نخواهند شد (۱۱۲)


ص 17




http://www.askdin.com/upload/files/parstools-mp3player_askdin.com.swf?autostart=1&autoreplay=1&showtime=1&volume=100&volumecolor=0xBE7FAB&equalizercolor=0xBE7FAB&theme=violet&mp3=http://snd1.tebyan.net/1389/05/17_72334.mp3-

[پرویزیان]

وَقَالَتِ الْيَهُودُ لَيْسَتِ النَّصَارَى عَلَىَ شَيْءٍ وَقَالَتِ النَّصَارَى لَيْسَتِ الْيَهُودُ عَلَى شَيْءٍ وَهُمْ يَتْلُونَ الْكِتَابَ كَذَلِكَ قَالَ الَّذِينَ لاَ يَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ فَاللّهُ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿۱۱۳﴾

وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللّهِ أَن يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا أُوْلَئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَن يَدْخُلُوهَا إِلاَّ خَآئِفِينَ لهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿۱۱۴﴾

وَلِلّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَيْنَمَا تُوَلُّواْ فَثَمَّ وَجْهُ اللّهِ إِنَّ اللّهَ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (115)

وَقَالُواْ اتَّخَذَ اللّهُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ بَل لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ كُلٌّ لَّهُ قَانِتُونَ﴿۱۱۶﴾

بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَإِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ ﴿۱۱۷﴾

وَقَالَ الَّذِينَ لاَ يَعْلَمُونَ لَوْلاَ يُكَلِّمُنَا اللّهُ أَوْ تَأْتِينَا آيَةٌ كَذَلِكَ قَالَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّثْلَ قَوْلِهِمْ تَشَابَهَتْ قُلُوبُهُمْ قَدْ بَيَّنَّا الآيَاتِ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ ﴿۱۱۸﴾

إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَلاَ تُسْأَلُ عَنْ أَصْحَابِ الْجَحِيمِ (119)








و گفتند هرگز كسى به بهشت درنيايد مگر آنكه يهودى يا ترسا باشد اين آرزوهاى [واهى] ايشان است بگو اگر راست مى‏گوييد دليل خود را بياوريد (۱۱۱)

آرى هر كس كه خود را با تمام وجود به خدا تسليم كند و نيكوكار باشد پس مزد وى پيش پروردگار اوست و بيمى بر آنان نيست و غمگين نخواهند شد (۱۱۲)

و يهوديان گفتند ترسايان بر حق نيستند و ترسايان گفتند يهوديان بر حق نيستند با آنكه آنان كتاب [آسمانى] را مى‏خوانند افراد نادان نيز [سخنى] همانند گفته ايشان گفتند پس خداوند روز رستاخيز در آنچه با هم اختلاف مى‏كردند ميان آنان داورى خواهد كرد (۱۱۳)

و كيست بيدادگرتر از آن كس كه نگذارد در مساجد خدا نام وى برده شود و در ويرانى آنها بكوشد آنان حق ندارند جز ترسان‏لرزان در آن [مسجد]ها درآيند در اين دنيا ايشان را خوارى و در آخرت عذابى بزرگ است
(۱۱۴)

و مشرق و مغرب از آن خداست پس به هر سو رو كنيد آنجا روى [به] خداست آرى خدا گشايشگر داناست (۱۱۵)

و گفتند خداوند فرزندى براى خود اختيار كرده است او منزه است بلكه هر چه در آسمانها و زمين است از آن اوست [و] همه فرمانپذير اويند (116)

[او] پديد آورنده آسمانها و زمين [است] و چون به كارى اراده فرمايد فقط مى‏گويد [موجود] باش پس [فورا موجود] مى‏شود (117)

افراد نادان گفتند چرا خدا با ما سخن نمى‏گويد يا براى ما معجزه‏اى نمى‏آيد كسانى كه پيش از اينان بودند [نيز] مثل همين گفته ايشان را مى‏گفتند دلها [و افكار]شان به هم مى‏ماند ما نشانه‏ها[ى خود] را براى گروهى كه يقين دارند نيك روشن گردانيده‏ايم (118)

ما تو را بحق فرستاديم تا بشارتگر و بيم‏دهنده باشى و [لى] درباره دوزخيان از تو پرسشى نخواهد شد (119)


ص 18

[گل مريم]

سلام پرویزیان عزیز

تقبل الله

لطف کنین از روی قرآن عثمان طه قرآن رو تلاوت کنید و شماره صفحه را نیز بگذارین . چون فایل صوتی بر اساس صفحات قرآن عثمان طه گذاشته میشود.

با تشکر از شما

[پرویزیان]

وَلَنْ تَرْضَى عَنْكَ الْيَهُودُ وَلا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلا نَصِيرٍ (١٢٠)

الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولَئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَنْ يَكْفُرْ بِهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (١٢١)

يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ (١٢٢)

وَاتَّقُوا يَوْمًا لا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئًا وَلا يُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلا تَنْفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَلا هُمْ يُنْصَرُونَ (١٢٣)

وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِي قَالَ لا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ (١٢٤)

وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَةً لِلنَّاسِ وَأَمْنًا وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلًّى وَعَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ أَنْ طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْعَاكِفِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ (١٢٥)

وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا بَلَدًا آمِنًا وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ قَالَ وَمَنْ كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (١٢٦)



120-(اى پيامبر!) هرگز يهود و نصارى از تو راضى نخواهند شد تا(آنكه تسليم خواسته آنان شوى و) از آئين آنان پيروى كنى . بگو: هدايت تنها هدايتالهى است ، و اگر از هوى و هوسهاى آنها پيروى كنى ، بعد از آنكه علم (وحى الهى )نزدتو آمد، هيچ سرور و ياورى از ناحيه خداوند براى تو نخواهد بود

121-كسانى كه به آنها كتاب آسمانى داده ايم وآنرا چنان كه سزاوارِتلاوت است تلاوت مى كنند، آنان به آن (قرآن يا پيامبر) ايمان مى آورند و كسانى كهبه آن كافر شوند، آنان همان زيانكارانند

122-اى بنى اسرائيل ! نعمت مرا كه به شما ارزانى داشتم و شما را برجهانيان برترى بخشيدم ياد كنيد

123-وبترسيد از روزى كه هيچكس چيزى (از عذاب خدا) را از ديگرى دفعنمى كند و هيچگونه عوضى از او قبول نمى گردد و هيچ شفاعتى ، او را سود ندهد و (ازجانب هيچ كسى ) يارى نمى شود

124-و(به خاطر بياور) هنگامى كه پروردگارِ ابراهيم ، او را باحوادث گوناگونى آزمايش كرد و او به خوبى از عهده آزمايش برآمد. خداوند به او فرمود: من تو را امام و رهبر مردم قرار دادم . ابراهيم گفت : از فرزندان من نيز (امامانىقرار بده )، خداوند فرمود: پيمان من به ستمكاران نمى رسد (و تنها آن دسته ازفرزندانتو كه پاك و معصوم باشند شايسته اين مقامند).

125-و (به يادآور) هنگامى كه خانه (ى كعبه ) را محل رجوع و اجتماعو مركز امن براى مردم قرار داديم (وگفتيم از مقام ابراهيم ، جايگاهى براى نمازانتخاب كنيد و به ابراهيم واسماعيل تكليف كرديم كه خانه مرا براى طواف كنندگان ومعتكفان وراكعان و ساجدان ، پاك و پاكيزه كنيد

126-و (بياد آور) هنگامى كه ابراهيم گفت : پروردگارا! اين (سرزمين)را شهرى امن قرارده و اهل آن را، آنان كه به خدا و روز آخرت ايمان آورده اند، ازثمرات (گوناگون ) روزى ده . (اما خداوند) فرمود: به آنهايى كه كافر شوند (نيز) بهرهى اندكى خواهم داد. سپس آنها را به قهر به سوى عذاب آتش مى كشانم وچه بد، سرانجامى است.

ص 19

[پرویزیان]

چشم ولی پس چرا من صوتشو نمیشنوم؟

[پرویزیان]

رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِن ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَا إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (128)

رَبَّنَا وَابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولاً مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُزَكِّيهِمْ إِنَّكَ أَنتَ العَزِيزُ الحَكِيمُ (129)

وَمَن يَرْغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبْرَاهِيمَ إِلاَّ مَن سَفِهَ نَفْسَهُ وَلَقَدِ اصْطَفَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا وَإِنَّهُ فِي الآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ (130)

إِذْ قَالَ لَهُ رَبُّهُ أَسْلِمْ قَالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (131)

وَوَصَّى بِهَا إِبْرَاهِيمُ بَنِيهِ وَيَعْقُوبُ يَا بَنِيَّ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى لَكُمُ الدِّينَ فَلاَ تَمُوتُنَّ إَلاَّ وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ (132)

أَمْ كُنتُمْ شُهَدَاء إِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِيهِ مَا تَعْبُدُونَ مِن بَعْدِي قَالُواْ نَعْبُدُ إِلَـهَكَ وَإِلَـهَ آبَائِكَ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ إِلَـهاً وَاحِداً وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (133)

تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ وَلاَ تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ (134)‏



127-و هنگامى كه ابراهيم و اسماعيل پايه‏هاى خانه [كعبه] را بالا مى‏بردند [مى‏گفتند] اى پروردگار ما از ما بپذير كه در حقيقت تو شنواى دانايى

128-پروردگارا ما را تسليم [فرمان] خود قرار ده و از نسل ما امتى فرمانبردار خود [پديد آر] و آداب دينى ما را به ما نشان ده و بر ما ببخشاى كه تويى توبه‏پذير مهربان

129-پروردگارا ما را تسليم [فرمان] خود قرار ده و از نسل ما امتى فرمانبردار خود [پديد آر] و آداب دينى ما را به ما نشان ده و بر ما ببخشاى كه تويى توبه‏پذير مهربان

130-و چه كسى جز آنكه به سبك‏مغزى گرايد از آيين ابراهيم روى برمى‏تابد و ما او را در اين دنيا برگزيديم و البته در آخرت [نيز] از شايستگان خواهد بود

131-هنگامى كه پروردگارش به او فرمود تسليم شو گفت به پروردگار جهانيان تسليم شدم

132-و ابراهيم و يعقوب پسران خود را به همان [آيين] سفارش كردند [و هر دو در وصيتشان چنين گفتند] اى پسران من خداوند براى شما اين دين را برگزيد پس البته نبايد جز مسلمان بميريد

133-آيا وقتى كه يعقوب را مرگ فرا رسيد حاضر بوديد هنگامى كه به پسران خود گفت پس از من چه را خواهيد پرستيد گفتند معبود تو و معبود پدرانت ابراهيم و اسماعيل و اسحاق معبودى يگانه را مى‏پرستيم و در برابر او تسليم هستيم

134-آن جماعت را روزگار به سر آمد دستاورد آنان براى آنان و دستاورد شما براى شماست و از آنچه آنان مى‏كرده‏اند شما بازخواست نخواهيد شد



ص 20

[پرویزیان]

وَقَالُواْ كُونُواْ هُوداً أَوْ نَصَارَى تَهْتَدُواْ قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفاً وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (135)

قُولُواْ آمَنَّا بِاللّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنزِلَ إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالأسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَى وَعِيسَى وَمَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (136)

فَإِنْ آمَنُواْ بِمِثْلِ مَا آمَنتُم بِهِ فَقَدِ اهْتَدَواْ وَّإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا هُمْ فِي شِقَاقٍ فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللّهُ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (137)

صِبْغَةَ اللّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَابِدونَ (138)

قُلْ أَتُحَآجُّونَنَا فِي اللّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ وَلَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ (139)

أَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالأسْبَاطَ كَانُواْ هُوداً أَوْ نَصَارَى قُلْ أَأَنتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللّهُ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَتَمَ شَهَادَةً عِندَهُ مِنَ اللّهِ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (140)

تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ وَلاَ تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُواْ يَعْمَلُونَ (141)‏



135-و [اهل كتاب] گفتند يهودى يا مسيحى باشيد تا هدايت‏يابيد بگو نه بلكه [بر] آيين ابراهيم حق‏گرا [هستم] و وى از مشركان نبود

136-بگوييد ما به خدا و به آنچه بر ما نازل شده و به آنچه بر ابراهيم و اسماعیل و اسحاق و يعقوب و اسباط نازل آمده و به آنچه به موسى و عيسى داده شده و به آنچه به همه پيامبران از سوى پروردگارشان داده شده ايمان آورده‏ايم ميان هيچ يك از ايشان فرق نمى‏گذاريم و در برابر او تسليم هستيم

137-پس اگر آنان [هم] به آنچه شما بدان ايمان آورده‏ايد ايمان آوردند قطعا هدايت‏شده‏اند ولى اگر روى برتافتند جز اين نيست كه سر ستيز [و جدايى ] دارند و به زودى خداوند [شر] آنان را از تو كفايت‏خواهد كرد كه او شنواى داناست

138-اين است نگارگرى الهى و كيست‏خوش‏نگارتر از خدا و ما او را پرستندگانيم

139-بگو آيا درباره خدا با ما بحث و گفتگو مى‏كنيد با آنكه او پروردگار ما و پروردگار شماست و كردارهاى ما از آن ما و كردارهاى شما از آن شماست و ما براى او اخلاص مى‏ورزيم

140-يا مى‏گوييد ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط [دوازده‏گانه] يهودى يا نصرانى بوده‏اند بگو آيا شما بهتر مى‏دانيد يا خدا و كيست‏ستمكارتر از آن كس كه شهادتى از خدا را در نزد خويش پوشيده دارد و خدا از آنچه مى‏كنيد غافل نيست

141-آن جماعت را روزگار سپرى شد براى ايشان است آنچه به دست آورده‏اند و براى شماست آنچه به دست آورده‏ايد و از آنچه آنان مى‏كرده‏اند شما بازخواست نخواهيد شد


ص 21

[مهاجر]

http://www.qm313.com/uploads/posts/2012-08/thumbs/1344381993_n00005918-b.gif



par--artifice_038par--


سَيَقُولُ السُّفَهَاءُ مِنَ النَّاسِ مَا وَلَّاهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمُ الَّتِي كَانُوا عَلَيْهَا ۚ قُلْ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ ۚ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿١٤٢)


وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا ۗ وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنْتَ عَلَيْهَا إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّنْ يَنْقَلِبُ عَلَىٰ عَقِبَيْهِ ۚ وَإِنْ كَانَتْ لَكَبِيرَةً إِلَّا عَلَى


الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ ۗ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ ﴿١٤٣)

قَدْ نَرَىٰ تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاءِ ۖفَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا ۚ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ

الْحَرَامِ ۚ وَحَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ ۗ وَإِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ ﴿١٤٤﴾

وَلَئِنْ أَتَيْتَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ بِكُلِّ آيَةٍ مَا تَبِعُوا قِبْلَتَكَ ۚ وَمَا أَنْتَ بِتَابِعٍ قِبْلَتَهُمْ ۚ وَمَا بَعْضُهُمْ بِتَابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ ۚ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ

أَهْوَاءَهُمْ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ ۙ إِنَّكَ إِذًا لَمِنَ الظَّالِمِينَ ﴿145﴾

«22»

سبك مغز مى‏گويند : چه چيزى مسلمانان را از قبله‏اى كه بر آن بودند [يعنى بيت المقدس ، به سوى كعبه] گردانيد ؟ بگو : مالكيّتِ مشرق و مغرب

فقط ويژه خداست ، هر كه را بخواهد به راه راست هدايت مى‏كند .«142»

و همان گونه [كه شما را به راه راست هدايت كرديم] شما را امتى ميانه [و پيراسته از
افراط و تفريط] قرار داديم تا [در ايمان ، عمل ، درستى و راستى] بر مردم گواه باشيد و پيامبر هم گواه بر شما باشد . و ما قبله‏اى را كه بر آن بودى فقط به خاطر اين
قرار داديم تا كسانى كه از پيامبر پيروى مى‏كنند از كسانى كه از اسلام و اطاعت پيامبر برمى‏گردند [و متعصبانه به قبله پيش از كعبه مى‏مانند] معلوم و مشخص كنيم ؛ گر چه اين حكم جز بر كسانى كه خدا هدايتشان كرده دشوار بود . و خدا بر آن نيست كه ايمان شما را تباه كند ؛ زيرا خدا به همه مردم رؤوف و مهربان است .«143»

ما گردانيدن رويت را در [جهت] آسمان [چون كسى كه به انتظار مطلبى باشد] مى‏بينيم ؛ يقيناً تو را به سوى قبله‏اى كه آن را بپسندى برمى گردانيم ؛ پس رويت را به سوى مسجد الحرام گردان ؛ و [شما اى مسلمانان !] هر جا كه باشيد ، روى خود را به سوى آن برگردانيد . و مسلماً اهل كتاب مى‏دانند كه اين تغيير قبله [از بيت المقدس به كعبه] از سوى پروردگارشان [كارى] بر اساس حق است ؛ [زيرا در تورات و انجيلشان خوانده‏اند كه پيامبر اسلام به دو قبله نماز خواهد خواند] و خدا از آنچه [بر ضد پيامبر و مؤمنان] انجام مى‏دهند ، بى‏خبر نيست .«144»

به [خدا] سوگند اگر براى اهل كتاب هر دليل روشنى بياورى ، از قبله تو پيروى نمى‏كنند ، و تو هم[پس از قبله شدن كعبه] پيرو قبله آنان نخواهى بود و [نيز] برخى از آنان [كه يهودى‏اند] از قبله ديگران [كه نصرانى‏اند] پيروى نخواهند كرد . اگر پس از دانشى كه [چون قرآن] برايت آمده از هوا و هوس‏هاى آنان پيروى كنى ، مسلماً در آن صورت از ستمكاران خواهى بود .«145»«22»

[مهاجر]

par--artifice_038artifice_038par--


الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ ۖ وَإِنَّ فَرِيقًا مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ ﴿١٤٦﴾

الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ ۖ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ ﴿١٤٧﴾

وَلِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيهَا ۖ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ ۚ أَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿١٤٨﴾

وَمِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۖ وَإِنَّهُ لَلْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ ۗ وَمَا


اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ ﴿١٤٩﴾

وَمِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۚ وَحَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَيْكُمْ حُجَّةٌ إِلَّا الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ


فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِي وَلِأُتِمَّ نِعْمَتِي عَلَيْكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ ﴿١٥٠﴾

كَمَا أَرْسَلْنَا فِيكُمْ رَسُولًا مِنْكُمْ يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِنَا وَيُزَكِّيكُمْ وَيُعَلِّمُكُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُعَلِّمُكُمْ مَا لَمْ تَكُونُوا


تَعْلَمُونَ ﴿١٥١﴾

فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ (http://shahrequran.ir/showthread.php?568-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%AA%D8%AF%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%86%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86%28-%D9%87%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DB%8C%DA%A9-%D8%A2%DB%8C%D9%87%29&p=4135&viewfull=1#post4135) ﴿١٥٢﴾

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ ﴿١٥٣﴾

«23»



اهل كتاب ، نسبت به هويّت پيامبر اسلام [بر اساس اوصافش كه در تورات و انجيل خوانده‏اند] به گونه‏اى كه پسران خود را مى‏شناسند ؛ شناخت دارند و مسلماً گروهى از آنان حق را در حالى كه مى‏دانند ، پنهان مى‏دارند .«146»


[اى امت اين] حق [كه تغييرِ قبله است] از سوى پروردگار توست؛ بنابراين از ترديد كنندگان نسبت به حق مباش.«147»

براى هر گروهى قبله‏اى است كه خدا گرداننده روى آن گروه به آن قبله است ؛ پس [درباره قبله ، نزاع و كشمكش نكنيد و به جاى بحث و گفتگو] به جانب كارهاى خير پيشى جوييد . خدا همه شما را هر جا كه باشيد [به صحراى محشر] مى‏آورد ؛ مسلماً خدا بر هر كارى تواناست .«148»

از هر جا [براى سفر يا كار ديگر] بيرون شدى ، رويت را [در حال اقامه نماز] به سوى مسجد الحرام بگردان . بدون ترديد اين فرمان از نزد پروردگارت بر اساس حق است و خدا از آنچه انجام مى‏دهيد ، بى‏خبر نيست .«149»

[آرى] و از هرجا بيرون شدى ، رويت را [در حال اقامه نماز] به سوى مسجدالحرام بگردان ؛ و [شما اى مؤمنان !] هر جا كه باشيد ، رويتان را [در حال اقامه نماز] به سوى آن بگردانيد ، تا مردم را جز ستمكاران [لجوج ، متكبر كه تابع هيچ دليل نيستند] بر ضد شما دليلى نباشد . [مشركان نگويند : اگر آيين ابراهيم را ادعا دارد چرا به قبله او كه كعبه است رو نمى‏كند ؟ و اهل كتاب نگويند : پيامبرى كه تورات و انجيل وعده داده ، قبله‏اش مسجدالحرام است ، پس اين شخص كه به قبله ما نماز مى‏خواند ، پيامبر موعود نيست ؛] بنابراين از آنان نترسيد و از من بترسيد ، و [تغيير قبله] براى آن است كه نعمتم را بر شما كامل كنم تا [به احكام و سنن الهى] هدايت شويد .«150»

همان گونه كه [تغيير قبله ، كامل كردن نعمت است ، اين حقيقت هم كامل كردن نعمت است كه] در ميان شما رسولى از خودتان فرستاديم كه همواره آيات ما را بر شما مى‏خواند ، و شما را [از هر نوع آلودگى ظاهرى و باطنى] پاك و پاكيزه مى‏كند ، و كتاب وحكمت به شما مى‏آموزد، وآنچه رانمى‏دانستيد به شما تعليم مى‏دهد .«151»

پس مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم و مرا سپاس گزاريد و كفران نعمت نكنيد .«152»

اى اهل ايمان از صبر و نماز [براى حل مشكلات خود و پاك ماندن از آلودگى‏ها و رسيدن به رحمت حق] كمك بخواهيد زيرا خدا با صابران است .«153» «23»

[مهاجر]

par--artifice_038artifice_038par--


وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ وَلَٰكِنْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿١٥٤﴾

وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ ۗ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ ﴿١٥٥﴾


الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ ﴿١٥٦﴾أُولَٰئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ ﴿١٥٧﴾


إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ ۖ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِمَا ۚ وَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَإِنَّ اللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ ﴿١٥٨﴾


إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَىٰ مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ ۙ أُولَٰئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ ﴿١٥٩﴾


إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَبَيَّنُوا فَأُولَٰئِكَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ ۚ وَأَنَا التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿١٦٠﴾


إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ أُولَٰئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ ﴿١٦١﴾


خَالِدِينَ فِيهَا ۖ لَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ ﴿١٦٢﴾


وَإِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمَٰنُ الرَّحِيمُ ﴿١٦٣﴾

«24»




و به آنان كه در راه خدا كشته مى‏شوند مرده نگوييد ، بلكه [در عالم برزخ] داراى حيات ويژه‏اند ، ولى شما [كيفيت آن حيات ويژه را] درك نمى‏كنيد .«154»

و بى‏ترديد شما را به چيزى اندك از ترس و گرسنگى و كاهش بخشى از اموال و محصولات [نباتى يا ثمرات باغ زندگى از زن و فرزند] آزمايش مى‏كنيم .و صبركنندگان را بشارت ده .«155»

همان كسانى كه چون مصيبتى سخت به آنان رسد مى‏گويند : انا لله و انا اليه راجعون «ما مملوك خداييم و يقيناً به سوى او بازمى‏گرديم »«156»

آنانند كه درودها و رحمتى از سوى پروردگارشان بر آنان است و آنانند كه هدايت يافته‏اند .«157»

بى‏ترديد صفا و مروه از نشانه‏هاى خداست ؛ پس كسى كه حج خانه كعبه كند ، يا عمره انجام دهد ، بر او مشقّتى نيست كه فاصله ميان آن دو را بپيمايد . و كسى كه [به خواست خودش افزون بر واجبات] كار نيكى [چون طواف و سعى مستحب] انجام دهد ، بدون ترديد خدا [در برابر عمل او] پاداش دهنده و [به كار وحال او] داناست .«158»

يقيناً كسانى كه آنچه را ما از دلايل آشكار و [وسيله] هدايت نازل كرديم ، پس از آنكه همه آن را در كتاب [تورات و انجيل] براى مردم روشن ساختيم ، پنهان مى‏كنند [تا مردم به قرآن و پيامبر ايمان نياورند] خدا لعنتشان مى‏كند ، و لعنت كنندگان هم لعنتشان مى‏كنند .«159»

مگر كسانى كه توبه كردند ، و [مفاسد خود را] اصلاح نمودند ، و [آنچه را پنهان كرده بودند] براى مردم روشن ساختند ، در نتيجه توبه آنان را مى‏پذيرم ؛ زيرا من بسيار توبه‏پذير و مهربانم .«160»

قطعاً كسانى كه كافر شدند ، و در حال كفر از دنيا رفتند ، لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آنان است .«161»

در آن لعنت جاودانه‏اند ، نه عذاب از آنان سبك شود و نه مهلتشان دهند [تا عذر خواهى كنند] .«162»

و خداى شما خداى يگانه است ، جز او خدايى نيست ، رحمتش بى‏اندازه است و مهربانى‏اش هميشگى.«163»


«24»

[صبور]

besm16



إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَالْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِمَا يَنْفَعُ النَّاسَ وَمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ مَاءٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَبَثَّ فِيهَا مِنْ كُلِّ دَابَّةٍ وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ وَالسَّحَابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ ( 164 )

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ ۗ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ (165)

إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا وَرَأَوُا الْعَذَابَ وَتَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبَابُ ( 166 )

وَقَالَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا لَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ كَمَا تَبَرَّءُوا مِنَّا ۗ كَذَٰلِكَ يُرِيهِمُ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَيْهِمْ ۖ وَمَا هُمْ بِخَارِجِينَ مِنَ النَّارِ (167)

يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلَالًا طَيِّبًا وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ ( 168 )

إِنَّمَا يَأْمُرُكُمْ بِالسُّوءِ وَالْفَحْشَاءِ وَأَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (169)



(25 )



بى گمان ، در آفرينش آسمان ها و زمين و در کوتاهى و بلندى شب و روز ، و در کشتى هايى که در دريا با کالاهايى که به مردم سود مى رسانند ، روانند و در بارانى که خدا از آسمان فرو فرستاد و زمين را پس از آن که مرده و بى گياه بوده به وسيله آن حيات بخشيد ، و از هر جنبنده اى در آن پراکنده ساخته ، و در فرستادن بادها از سويى به سوى ديگر ، و در ابرهاى مسخر شده ميان آسمان و زمين نشانه هايى بر وجود آفريدگار و يکتايى او در تدبير جهان است . اين نشانه ها را مردمى درمى يابند که به خرد ، حق را از باطل تشخيص مى دهند . ( 164 )

و از ميان مردم کسانى هستند که غير خدا را همتايان خدا قرار مى دهند و آنها را مانند دوست داشتن خدا دوست مى دارند ; ولى کسانى که ايمان آورده اند ، محبّتشان به خدا بيشتر است . اى کاش ستمکاران ( مشرکان ) مى ديدند زمانى را که عذاب را مشاهده مى کنند ، آن گاه درمى يافتند که قدرت به تمامى از آنِ خداست و اين که خدا عذابش شديد است ، ( 165 )

آن گاه که سران شرک از پيروان خود تبرّى مى جويند و همگان عذاب را مى نگرند و پيوندهايى که آنها را به يکديگر ارتباط مى داد ، گسسته مى شود . (166)

و پيروان مى گويند : اى کاش ، بازگشتى به دنيا داشتيم ، آن گاه از آنان تبرّى مى جستيم ، همان گونه که امروز آنان از ما تبرّى جستند . اين گونه خداوند کارهايشان را که برايشان مايه حسرت هاست به آنان مى نماياند و آنان را به آتش درمى آورد ، و آنان از آتش بيرون آمدنى نيستند . ( 167 )

اى مردم ، از آنچه در زمين است بهره بريد ، که خدا آن را براى شما حلال و پاکيزه ساخته است و گام هاى شيطان را دنبال نکنيد که او براى شما دشمنى آشکار است ; پس مبادا به پيروى از شيطان آنچه را خدا حلال کرده است حرام بشماريد و آنچه را حرام کرده است روا بدانيد . ( 168 )

شيطان فقط شما را به بدى و زشتى فرمان مى دهد و از شما مى خواهد که چيزهايى را بر خدا ببنديد که نسبت آنها را به خدا نمى دانيد . ( 169 )

[صبور]

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَيْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا ۗ أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ شَيْئًا وَلَا يَهْتَدُونَ ( 170 )

وَمَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِمَا لَا يَسْمَعُ إِلَّا دُعَاءً وَنِدَاءً ۚ صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لَا يَعْقِلُونَ (171)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُوا لِلَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ (172 )

إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللَّهِ ۖ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ( 173 )

إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْكِتَابِ وَيَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۙ أُولَٰئِكَ مَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلَّا النَّارَ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ( 174 )

أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلَالَةَ بِالْهُدَىٰ وَالْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِ ۚ فَمَا أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ (175)
ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ نَزَّلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِي الْكِتَابِ لَفِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ (176)




( 26 )



و چون به آنان گفته شود : کتابى را که خدا فرو فرستاده است پيروى کنيد ، مى گويند : نه ، بلکه از آيينى که پدرانمان را بر آن يافته ايم پيروى مى کنيم . آيا هر چند پدرانشان چيزى نمى دانستند و به راه راست هدايت نيافته بودند ، باز هم از کيش آنها پيروى مى کنند ؟ ( 170 )

اى پيامبر ، حکايت تو در فراخواندن اين کافران به توحيد ، همچون حکايت چوپانى است که بر گوسفندان خود با کلماتى نهيب مى زند ، ولى آنها از کلمات او جز خواندن و آوايى نمى شنوند . اينان نيز کر و لال و کورند ; نه سخن سودمند را مى شنوند و نه خود درست سخن مى گويند و نه نشانه هاى حق را مى نگرند ; از اين رو هيچ حقيقتى را درنمى يابند . ( 171 )

اى کسانى که ايمان آورده ايد ، از آنچه روزى شما کرده ايم که همه پاک و پاکيزه است بخوريد و خدا را سپاسگزارى کنيد اگر فقط او را مى پرستيد . ( 172 )

او تنها مردار و خون و گوشت خوک و حيوانى را که هنگام سر بريدن ، نام غير خدا بر آن برده شده ، بر شما حرام کرده است . پس هر کس به خوردن آنها ناچار شود ، به شرط آن که ناچارى او در اثر ستمکارى و سرکشى نباشد ، بر او گناهى نيست ، چرا که خداوند آمرزنده و مهربان است . ( 173 )

کسانى که حقايق آن کتابى را که خدا فرو فرستاده است کتمان مى کنند و آن را به بهاى ناچيز دنيا مى فروشند ، آنان در شکم هاى خود جز آتش فرونمى برند و روز قيامت خدا به آنان توجّه نمى کند و با آنان سخن نمى گويد و از زشتى ها پاکشان نمى کند و برايشان عذابى دردناک است . ( 174 )

اينان کسانى اند که گمراهى را به هدايت و عذاب را به آمرزش خريده اند . پس چقدر بر آتش شکيبايند ! ( 175 )

آن ]عذاب[ بدين سبب است که خداوند کتاب آسمانى را به حق نازل کرده است و کسانى که در آن کتاب اختلاف مى کنند ، در نقطه مقابل حق قرار گرفته اند که با حق فاصله اى دور و دراز دارد . ( 176 )

[صبور]

۞ لَيْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَٰكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ وَآتَى الْمَالَ عَلَىٰ حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَالسَّائِلِينَ وَفِي الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا ۖ وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِينَ الْبَأْسِ ۗ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ ( 177 )

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِصَاصُ فِي الْقَتْلَى ۖ الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَالْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَالْأُنْثَىٰ بِالْأُنْثَىٰ ۚ فَمَنْ عُفِيَ لَهُ مِنْ أَخِيهِ شَيْءٌ فَاتِّبَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَأَدَاءٌ إِلَيْهِ بِإِحْسَانٍ ۗ ذَٰلِكَ تَخْفِيفٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَرَحْمَةٌ ۗ فَمَنِ اعْتَدَىٰ بَعْدَ ذَٰلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِيمٌ ( 178 )

وَلَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَاةٌ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ( 179 )

كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَكَ خَيْرًا الْوَصِيَّةُ لِلْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ بِالْمَعْرُوفِ ۖ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِينَ ( 180 )

فَمَنْ بَدَّلَهُ بَعْدَمَا سَمِعَهُ فَإِنَّمَا إِثْمُهُ عَلَى الَّذِينَ يُبَدِّلُونَهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ( 181 )





( 27 )





نيکى آن نيست که ]هنگام عبادت[ روى خود را به سوى مشرق و مغرب بگردانيد و آن را به عنوان قبله تلقى کنيد ، بلکه نيکى آن است که انسان به خدا و روز واپسين و فرشتگان و کتاب هاى آسمانى و پيامبران ايمان آورده و مال خود را با اين که به آن علاقه مند است ، به خويشاوندان و يتيمان و بينوايان و درراه مانده و گدايان و در راه آزادى بردگان داده است ، و نماز را برپا داشته و زکات خود را پرداخته است ; و آن است که چون پيمانى بستند به پيمان خود وفا کردند و آن است که در تنگدستى و زيانکارى و به هنگام کارزار ، شکيبايى و پايدارى نمودند . اينانند کسانى که راست گفته اند و اينانند تقواپيشگان . ( 177 )

اى کسانى که ايمان آورده ايد ، در مورد کشته شدگان حق قصاص بر شما مقرر شده است . آزاد در برابر آزاد و برده در برابر برده و زن در برابر زن قصاص مى شود . پس هر کس مرتکب قتل شد ، و از سوى ولىّ مقتول ، به حکم اين که برادر دينى اوست ، چيزى از حق قصاص به وى بخشيده شد ، بايد ولىّ مقتول به طور شايسته درصدد گرفتن ديه برآيد و قاتل نيز به خوبى و با پرهيز از تأخيرى آزاردهنده ديه را بپردازد . اين حکم ، تخفيف و رحمتى از جانب پروردگار شماست . پس هر کس بعد از بخشيدن قاتل و گذشت از حق قصاص ، از قانون الهى تجاوز کند و قاتل را قصاص نمايد ، او را عذابى دردناک خواهد بود . (178 )

اى خردمندان ، براى شما در قصاص حياتى نهفته است . قصاص مقرّر شده است تا شايد از کشتن يکديگر بپرهيزيد . ( 179 )

اى مؤمنان ، بر شما مقرّر گرديده است که چون يکى از شما را مرگ دررسد ، اگر مالى قابل توجّه برجاى مى گذارد ، براى پدر و مادر و خويشاوندانِ نزديک تر به طور پسنديده وصيت کند . اين حکم برعهده تقواپيشگان ثابت شده است . (180)

پس هر کس بعد از شنيدن وصيت آن را تغيير دهد ، گناهش تنها بر گردن کسانى است که آن را تغيير مى دهند . به راستى خدا شنوا و داناست . ( 181 )

[سحر]

فَمَنْ خَافَ مِن مُّوصٍ جَنَفًا أَوْ إِثْمًا فَأَصْلَحَ بَيْنَهُمْ فَلاَ إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿۱۸۲﴾

كسي كه از انحراف وصيت كننده (و تمايل يك جانبه او به بعض ورثه) يا از گناه او به اينكه وصيت به كار خلافي كند) بترسد، و ميان آنها را اصلاح دهد گناهي بر او نيست (و مشمول قانون تبديل وصيت نمي‏باشد) خداوند آمرزنده و مهربان است.



يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (http://shahrequran.ir/showthread.php?568-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%AA%D8%AF%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%86%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86%28-%D9%87%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DB%8C%DA%A9-%D8%A2%DB%8C%D9%87%29&p=4157&viewfull=1#post4157)﴿۱۸۳﴾

اي افرادي كه ايمان آورده‏ايد، روزه بر شما نوشته شد همان گونه كه بر كساني كه قبل از شما بودند نوشته شده، تا پرهيزكار شويد.



أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ وَأَن تَصُومُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿۱۸۴﴾

چند روز معدودي را (بايد روزه بداريد) و كساني كه از شما بيمار يا مسافر باشند روزهاي ديگري را (بجاي آن روزه بگيرند) و بر كساني كه قدرت انجام آن را ندارند (همچون بيماران مزمن و پيرمردان و پيره زنان) لازم است كفاره بدهند، مسكيني را اطعام كنند، و كسي كه كار خير را پذيرا شود براي او بهتر است، و روزه داشتن براي شما بهتر است اگر بدانيد.



شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِيَ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَمَن كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ يُرِيدُ اللّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلاَ يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُواْ اللّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿۱۸۵﴾

(آن چند روز معدود) ماه رمضان است كه قرآن براي راهنمائي مردم و نشانه‏هاي هدايت و فرق ميان حق و باطل در آن نازل شده، پس آنكس كه در ماه رمضان در حضر باشد روزه بدارد، و آنكس كه بيمار يا در سفر باشد روزهاي ديگري را بجاي آن روزه بگيرد، خداوند راحتي شما را مي‏خواهد نه زحمت، هدف اين است كه اين روزها را تكميل كنيد، و خدا را بر اينكه شما را هدايت كرده بزرگ بشمريد و شايد شكرگذاري كنيد.



وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لِي وَلْيُؤْمِنُواْ بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ ﴿۱۸۶﴾

و هنگامي كه بندگان من از تو درباره من سؤ ال كنند بگو) من نزديكمhttp://shahrequran.ir/images/smilies/%21.gif دعاي دعا كننده را به هنگامي كه مرا مي‏خواند پاسخ مي‏گويم، پس آنها بايد دعوت مرا بپذيرند و به من ايمان بياورند تا راه يابند (و به مقصد برسند).




◄ ٢٨ ►

[سحر]

أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَآئِكُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ عَلِمَ اللّهُ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَخْتانُونَ أَنفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ وَعَفَا عَنكُمْ فَالآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُواْ مَا كَتَبَ اللّهُ لَكُمْ وَكُلُواْ وَاشْرَبُواْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّواْ الصِّيَامَ إِلَى الَّليْلِ وَلاَ تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنتُمْ عَاكِفُونَ فِي الْمَسَاجِدِ تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ فَلاَ تَقْرَبُوهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿۱۸۷﴾

آميزش جنسي با همسرانتان در شب روزه داري حلال است، آنها لباس شما هستند و شما لباس آنها. (هر دو زينت يكديگر هستيد و باعث حفظ يكديگر) خداوند مي‏دانست كه شما به خود خيانت مي‏كرديد (و اين كار را كه ممنوع بود بعضا انجام مي‏داديد) پس توبه كرد بر شما و شما را بخشيد. اكنون با آنها آميزش كنيد و آنچه را خدا بر شما مقرر داشته طلب نمائيد. بخوريد و بياشاميد تا رشته سپيد صبح از رشته سياه (شب) براي شما آشكار گردد، سپس روزه را تا شب تكميل كنيد، و در حالي كه در مساجد مشغول اعتكاف هستيد با زنان آميزش نكنيد، اين مرزهاي الهي است، به آن نزديك نشويد، خداوند اين چنين آيات خود را براي مردم روشن مي‏سازد، باشد كه پرهيزگار گردند.




وَلاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَكُم بَيْنَكُم بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُواْ بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُواْ فَرِيقًا مِّنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالإِثْمِ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿۱۸۸﴾

و اموال يكديگر را به باطل (و ناحق) در ميان خود نخوريد! و براي خوردن بخشي از اموال مردم به گناه، (قسمتي از) آن را (به عنوان رشوه) به قضات ندهيد، در حالي كه مي‏دانيد (اين كار، گناه است)!



يَسْأَلُونَكَ عَنِ الأهِلَّةِ قُلْ هِيَ مَوَاقِيتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ وَلَيْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوْاْ الْبُيُوتَ مِن ظُهُورِهَا وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقَى وَأْتُواْ الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿۱۸۹﴾

درباره «هلالهاي ماه» از تو سؤ ال مي‏كنند، بگو: «آنها، بيان اوقات (و تقويم طبيعي) براي (نظام زندگي) مردم و (تعيين وقت) حج است.» و (آن چنان كه در جاهليت مرسوم بود كه به هنگام حج، كه جامه احرام مي‏پوشيدند، از در خانه وارد نمي‏شدند، و از نقب پشت خانه وارد مي‏شدند، نكنيد!) كار نيك، آن نيست كه از پشت خانه‏ها وارد شويد، بلكه نيكي اين است كه پرهيزگار باشيد! و از در خانه‏ها وارد شويد و تقوا پيشه كنيد، تا رستگار گرديد!





وَقَاتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُواْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ ﴿۱۹۰﴾

و در راه خدا، با كساني كه با شما مي‏جنگند، نبرد كنيد! و از حد تجاوز نكنيد، كه خدا تعدي كنندگان را دوست نمي‏دارد!






◄ ٢٩ ►

[سحر]

وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ وَلاَ تُقَاتِلُوهُمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّى يُقَاتِلُوكُمْ فِيهِ فَإِن قَاتَلُوكُمْ فَاقْتُلُوهُمْ كَذَلِكَ جَزَاء الْكَافِرِينَ ﴿۱۹۱﴾
و آنها را (بتپرستاني كه از هيچ گونه جنايتي ابا ندارند) هر كجا يافتيد، به قتل برسانيد! و از آنجا كه شما را بيرون ساختند (مكه)، آنها را بيرون كنيد و فتنه (و بت پرستي) از كشتار هم بدتر است! و با آنها، در نزد مسجد الحرام (در منطقه حرم)، جنگ نكنيد! مگر اينكه در آن جا با شما بجنگند. پس اگر (در آن جا) با شما پيكار كردند، آنها را به قتل برسانيد! چنين است جزاي كافران.

فَإِنِ انتَهَوْاْ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿۱۹۲﴾
و اگر خودداري كردند، خداوند آمرزنده و مهربان است.

وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ لِلّهِ فَإِنِ انتَهَواْ فَلاَ عُدْوَانَ إِلاَّ عَلَى الظَّالِمِينَ ﴿۱۹۳﴾
و با آنها پيكار كنيد! تا فتنه (و بت پرستي، و سلب آزادي از مردم،) باقي نماند، و دين، مخصوص خدا گردد. پس اگر (از روش نادرست خود) دست برداشتند، (مزاحم آنها نشويد! زيرا) تعدي جز بر ستمكاران روا نيست.

وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ لِلّهِ فَإِنِ انتَهَواْ فَلاَ عُدْوَانَ إِلاَّ عَلَى الظَّالِمِينَ ﴿۱۹۳﴾
و با آنها پيكار كنيد! تا فتنه (و بت پرستي، و سلب آزادي از مردم،) باقي نماند، و دين، مخصوص خدا گردد. پس اگر (از روش نادرست خود) دست برداشتند، (مزاحم آنها نشويد, زيرا) تعدي جز بر ستمكاران روا نيست.

الشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُواْ عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيْكُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ ﴿۱۹۴﴾
ماه حرام، در برابر ماه حرام! (اگر دشمنان، احترام آن را شكستند، و در آن با شما جنگيدند، شما نيز حق داريد مقابله به مثل كنيد). و تمام حرامها، (قابل) قصاص است. و (به طور كلي) هر كس به شما تجاوز كرد، همانند آن بر او تعدي كنيد! و از خدا به پرهيزيد (و زياده روي ننماييد)! و بدانيد خدا با پرهيزكاران است!

وَأَنفِقُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ تُلْقُواْ بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ وَأَحْسِنُوَاْ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ ﴿۱۹۵﴾
و در راه خدا، انفاق كنيد! و (با ترك انفاق)، خود را به دست خود، به هلاكت نيفكنيد! و نيكي كنيد! كه خداوند، نيكوكاران را دوست مي‏دارد.

وَأَتِمُّواْ الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلّهِ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ وَلاَ تَحْلِقُواْ رُؤُوسَكُمْ حَتَّى يَبْلُغَ الْهَدْيُ مَحِلَّهُ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ بِهِ أَذًى مِّن رَّأْسِهِ فَفِدْيَةٌ مِّن صِيَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُكٍ فَإِذَا أَمِنتُمْ فَمَن تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلاثَةِ أَيَّامٍ فِي الْحَجِّ وَسَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ تِلْكَ عَشَرَةٌ كَامِلَةٌ ذَلِكَ لِمَن لَّمْ يَكُنْ أَهْلُهُ حَاضِرِي الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿۱۹۶﴾
و حج و عمره را براي خدا به اتمام برسانيد! و اگر محصور شديد، (و مانعي مانند ترس از دشمن يا بيماري، اجازه نداد كه پس از احرام بستن، وارد مكه شويد،) آنچه از قرباني فراهم شود (ذبح كنيد، و از احرام خارج شويد)! و سرهاي خود را نتراشيد تا قرباني به محلش برسد (و در قربانگاه ذبح شود) و اگر كسي از شما بيمار بود و يا ناراحتي در سر داشت، (و ناچار بود سر خود را بتراشد،) بايد فديه و كفارهاي از قبيل روزه يا صدقه يا گوسفندي بدهد! و هنگامي كه (از بيماري و دشمن) در امان بوديد، هر كس با ختم عمره، حج را آغاز كند، آنچه از قرباني براي او ميسر است (ذبح كند)! و هر كه نيافت، سه روز در ايام حج، و هفت روز هنگامي كه باز مي‏گرديد، روزه بدارد! اين، ده روز كامل است. (البته) اين براي كسي است كه خانواده او، نزد مسجدالحرام نباشد اهل مكه و اطراف آن نباشد. و از خدا به پرهيزيد و بدانيد كه او، سخت كيفر است!





◄ ٣٠ ►

[سحر]

الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَّعْلُومَاتٌ فَمَن فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلاَ رَفَثَ وَلاَ فُسُوقَ وَلاَ جِدَالَ فِي الْحَجِّ وَمَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللّهُ وَتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى وَاتَّقُونِ يَا أُوْلِي الأَلْبَابِ ﴿۱۹۷﴾
حج، در ماههاي معيني است! و كساني كه (با بستن احرام، و شروع به مناسك حج،) حج را بر خود فرض كرده‏اند، (بايد بدانند كه) در حج، آميزش جنسي با زنان، و گناه و جدال نيست! و آنچه از كارهاي نيك انجام دهيد، خدا آن را مي‏داند. و زاد و توشه تهيه كنيد، كه بهترين زاد و توشه، پرهيزكاري است! و از من به پرهيزيد اي خردمندان!

لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَبْتَغُواْ فَضْلًا مِّن رَّبِّكُمْ فَإِذَا أَفَضْتُم مِّنْ عَرَفَاتٍ فَاذْكُرُواْ اللّهَ عِندَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ وَاذْكُرُوهُ كَمَا هَدَاكُمْ وَإِن كُنتُم مِّن قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّآلِّينَ ﴿۱۹۸﴾
گناهي بر شما نيست كه از فضل پروردگارتان (و از منافع اقتصادي در ايام حج) طلب كنيد (كه يكي از منافع حج، پيريزي يك اقتصاد صحيح است). و هنگامي كه از عرفات كوچ كرديد، خدا را نزد مشعر الحرام ياد كنيد! او را ياد كنيد همان طور كه شما را هدايت نمود و قطعا شما پيش از اين، از گمراهان بوديد.

ثُمَّ أَفِيضُواْ مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿۱۹۹﴾
سپس از همان جا كه مردم كوچ مي‏كنند، (به سوي سرزمين مني) كوچ كنيد! و از خداوند، آمرزش ‍ بطلبيد، كه خدا آمرزنده مهربان است!

فَإِذَا قَضَيْتُم مَّنَاسِكَكُمْ فَاذْكُرُواْ اللّهَ كَذِكْرِكُمْ آبَاءكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْرًا فَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا وَمَا لَهُ فِي الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ ﴿۲۰۰﴾
و هنگامي كه مناسك (حج) خود را انجام داديد، خدا را ياد كنيد، همانند يادآوري از پدرانتان (آن گونه كه رسم آن زمان بود) بلكه از آن هم بيشتر! (در اين مراسم، مردم دو گروه‏اند) بعضي از مردم مي‏گويند: خداوندا! به ما در دنيا (نيكي) عطا كن! ولي در آخرت، بهرهاي ندارند.

وِمِنْهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (http://shahrequran.ir/showthread.php?568-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%AA%D8%AF%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%86%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86%28-%D9%87%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DB%8C%DA%A9-%D8%A2%DB%8C%D9%87%29&p=4152&viewfull=1#post4152)﴿۲۰۱﴾
و بعضي مي‏گويند: پروردگارا! به ما در دنيا (نيكي) عطا كن! و در آخرت نيز (نيكي) مرحمت فرما! و ما را از عذاب آتش نگاهدار!

أُولَئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِّمَّا كَسَبُواْ وَاللّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴿۲۰۲﴾
آنها از كار (و دعاي) خود، نصيب و بهره‏اي دارند، و خداوند، سريع الحساب است.




◄ ٣١ ►

[امیر هانی]

جزء دوم
سوره بقره








http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgوَاذْكُرُوا اللَّهَ فِي أَيَّامٍ مَعْدُودَاتٍ ۚ فَمَنْ تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ وَمَنْ تَأَخَّرَ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ ۚ لِمَنِ اتَّقَىٰ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٢٠٣﴾
وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللَّهَ عَلَىٰ مَا فِي قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ ﴿٢٠٤﴾
وَإِذَا تَوَلَّىٰ سَعَىٰ فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ ﴿٢٠٥﴾
وَإِذَا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ ۚ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ ۚ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ ﴿٢٠٦﴾
وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ ﴿٢٠٧﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ ﴿٢٠٨﴾
فَإِنْ زَلَلْتُمْ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْكُمُ الْبَيِّنَاتُ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿٢٠٩﴾
هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ يَأْتِيَهُمُ اللَّهُ فِي ظُلَلٍ مِنَ الْغَمَامِ وَالْمَلَائِكَةُ وَقُضِيَ الْأَمْرُ ۚ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ ﴿٢١٠﴾






و خدا را در روزهاى معلوم [كه يازدهم ، دوازدهم و سيزدهم ماه ذوالحجه يعنى ايام وقوف در منى است] ياد كنيد . پس هر كه در دو روز [واجبات منى را انجام دهد و به كوچ كردن از آن] شتاب ورزد ، گناهى بر او نيست ، و هر كه [تا روز سوم] تأخير كند ، بر او هم گناهى نيست ، [اختيار كردن وقوف در منى چه در دو روز ، چه در سه روز] براى كسى است كه [از محرمات احرام] پرهيز كرده است . و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه يقيناً همه شما به سوى او محشور خواهيد شد .«203»
و از مردم كسى است كه گفتارش در زندگى دنيا تو را خوش آيد ، و [براى اينكه چنين وانمود كند كه زبانش با دلش يكى است] خدا را بر آنچه در دل دارد شاهد مى‏گيرد ، در حالى كه سرسخت‏ترين دشمنان است .«204»
و هنگامى كه [چنين دشمن سرسختى] قدرت و حكومتى يابد ، مى‏كوشد كه در زمين فساد و تباهى به بار آورد ، و زراعت و نسل را نابود كند ؛ و خدا فساد و تباهى را دوست ندارد .«205»
و چون به او گويند : از خدا پروا كن ، غرور و سرسختى، وى را به گناه وا مى‏دارد ؛ پس دوزخ او را بس است ، و يقيناً بد جايگاهى است .«206»
و از مردم كسى[مانند على بن ابيطالب عليه‏السلام] است كه جانش را براى خشنودى خدا مى‏فروشد و خدا به بندگان مهربان است .«207»
اى اهل ايمان ! همگى در عرصه تسليم و اطاعت [از خدا] در آييد ، و از گام‏هاى شيطان پيروى نكنيد ، كه او نسبت به شما دشمنى آشكار است .«208»
پس اگر بعد از آنكه دلايل روشن براى شما آمد ، لغزيديد [و به شرك و كفر روى كرديد] نهايتاً بدانيد كه خدا [در انتقام از شما] تواناى شكست‏ناپذير و حكيم است .«209»
آيا [اهل لغزش و پيروان شيطان] جز اين را انتظار دارند كه [عذاب] خدا و فرشتگان [مأمور عذاب] در سايبان‏هايى از ابر به سوى آنان آيند و كار نابودى آنان تمام شود ؟ و همه كارها به سوى خدا بازگردانده مى‏شود .«210»










32

[امیر هانی]

سَلْ بَنِي إِسْرَائِيلَ كَمْ آتَيْنَاهُمْ مِنْ آيَةٍ بَيِّنَةٍ ۗ وَمَنْ يُبَدِّلْ نِعْمَةَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٢١١﴾
زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَيَسْخَرُونَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا ۘ وَالَّذِينَ اتَّقَوْا فَوْقَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ وَاللَّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ ﴿٢١٢﴾
كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ وَأَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ ۚ وَمَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلَّا الَّذِينَ أُوتُوهُ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۖ فَهَدَى اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ ۗ وَاللَّهُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿٢١٣﴾
أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ ۖ مَسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَالضَّرَّاءُ وَزُلْزِلُوا حَتَّىٰ يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتَىٰ نَصْرُ اللَّهِ ۗ أَلَا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ ﴿٢١٤﴾
يَسْأَلُونَكَ مَاذَا يُنْفِقُونَ ۖ قُلْ مَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ خَيْرٍ فَلِلْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ ۗ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ ﴿٢١٥﴾












از بنى‏اسرائيل بپرس : چه بسيار نشانه‏هاى روشن به آنان عطا كرديم ، و هركس نعمتِ [هدايت] خدا را پس از آنكه به او رسيد ، تبديل [به كفر] كند ، [بداند] كه يقيناً خدا سخت كيفر است .«211»
زندگى [زودگذرِ] دنيا براى كافران زيبا جلوه داده شده، و [به اين سبب] مؤمنان را مسخره مى‏كنند ، در حالى كه پروا پيشگان در روز قيامت [از هر جهت] برتر از آنان هستند ، و خدا هر كه را بخواهد ، بى‏حساب روزى مى‏دهد .«212»
مردم [در ابتداى تشكيل اجتماع] گروهى واحد و يك دست بودند [و اختلاف و نزاعى در امور زندگى نداشتند] ، پس [از پديد آمدن اختلاف ونزاع] خدا پيامبرانى را مژده دهنده و بيم رسان برانگيخت، و با آنان بر اساس حق كتاب نازل كرد ، تا ميان مردم در آنچه با هم اختلاف داشتند ، داورى كند . [آن گاه در خود كتاب هم اختلاف شد] و در آن اختلاف نكردند مگر كسانى كه به آنان كتاب داده شد ، [اين اختلاف] بعد از دلايل روشنى بود كه براى آنان آمد ، [و سبب آن] برترى جويى و حسد در ميان خودشان بود . پس خدا اهل ايمان را به توفيق خود ، به حقّى كه در آن اختلاف كردند ، راهنمايى كرد . و خدا هر كه را بخواهد به راهى مستقيم هدايت مى‏كند .«213»
آيا پنداشته‏ايد در حالى كه هنوز حادثه‏هايى مانند حوادث گذشتگان بر شما نيامده ، وارد بهشت مى‏شويد؟ ! به آنان سختى‏ها و آسيب‏هايى رسيد وچنان مضطرب شدند تا جايى كه پيامبر و كسانى كه با او ايمان آورده بودند [در مقام دعا و درخواست يارى] مى‏گفتند : يارى خدا چه زمانى است ؟ [به آنان گفتيم :] آگاه باشيد ! يقيناً يارى خدا نزديك است .«214»
از تو مى‏پرسند : چه چيز انفاق كنند ؟ بگو : هر مال و مايه سودمندى كه انفاق مى‏كنيد بايد براى پدر و مادر و نزديكان و يتيمان و نيازمندان و در راه مانده‏گان باشد ، و هر كار نيكى انجام دهيد ، خدا به آن داناست .«215»













«33»

[امیر هانی]

كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَكُمْ ۖ وَعَسَىٰ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۖ وَعَسَىٰ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ ﴿٢١٦﴾
يَسْأَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِيهِ ۖ قُلْ قِتَالٌ فِيهِ كَبِيرٌ ۖ وَصَدٌّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَكُفْرٌ بِهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِنْدَ اللَّهِ ۚ وَالْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ ۗ وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّىٰ يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا ۚ وَمَنْ يَرْتَدِدْ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَيَمُتْ وَهُوَ كَافِرٌ فَأُولَٰئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۖ وَأُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿٢١٧﴾
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَٰئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿٢١٨﴾
http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ ۖ قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَا أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِمَا ۗ وَيَسْأَلُونَكَ مَاذَا يُنْفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ ﴿٢١٩﴾










جنگ [با دشمن] بر شما مقرّر شده ، و حال آنكه برايتان ناخوشايند است . و بسا چيزى را خوش نداريد و آن براى شما خير است ، وبسا چيزى را دوست داريد و آن براى شما زيان دارد؛ وخدا [مصلحت شما را در همه امور] مى‏داند و شما نمى‏دانيد .«216»
از تو درباره جنگ در ماه حرام مى‏پرسند . بگو : هر جنگى در آن ماه [گناهى] بزرگ است ، ولى هر نوع بازداشتن [مردم] از راه خدا و كفرورزى به او و [بازداشتن مردم از] مسجد الحرام و بيرون راندن اهلش از آن ، نزد خدا بزرگ‏تر [از جنگ در ماه حرام] است ؛ و فتنه [يعنى شرك و بت‏پرستى گناهش] از كشتار بزرگ‏تر است . و مشركان همواره با شما مى‏جنگند تا شما را اگر بتوانند از دينتان برگردانند . و از شما كسانى كه از دينشان برگردند و در حال كفر بميرند ، همه اعمال خوبشان در دنيا و آخرت تباه و بى‏اثر مى‏شود ، و آنان اهل آتش‏اند و در آن جاودانه‏اند .«217»
يقيناً كسانى كه ايمان آورده ، و آنان كه هجرت كرده و در راه خدا به جهاد برخاستند ، به رحمت خدا اميد دارند ؛ و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است .«218»
درباره شراب و قمار از تو مى‏پرسند ، بگو : در آن دو مطلب هم ، گناهى بزرگ و هم سودهايى براى مردم است ، و گناه هر دو از سودشان بيشتر است . و از تو مى‏پرسند : چه چيز انفاق كنند ؟ بگو : از آنچه افزون بر نياز است . خدا اين گونه آياتش را براى شما بيان مى‏كند تا بينديشيد .«219»









«34»

[امیر هانی]

فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۗ وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْيَتَامَىٰ ۖ قُلْ إِصْلَاحٌ لَهُمْ خَيْرٌ ۖ وَإِنْ تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ ۚ وَاللَّهُ يَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿٢٢٠﴾
وَلَا تَنْكِحُوا الْمُشْرِكَاتِ حَتَّىٰ يُؤْمِنَّ ۚ وَلَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكَةٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْكُمْ ۗ وَلَا تُنْكِحُوا الْمُشْرِكِينَ حَتَّىٰ يُؤْمِنُوا ۚ وَلَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكٍ وَلَوْ أَعْجَبَكُمْ ۗ أُولَٰئِكَ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ ۖ وَاللَّهُ يَدْعُو إِلَى الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ ۖ وَيُبَيِّنُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ ﴿٢٢١﴾
وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ ۖ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِي الْمَحِيضِ ۖ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىٰ يَطْهُرْنَ ۖ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ ﴿٢٢٢﴾
نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّىٰ شِئْتُمْ ۖ وَقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ مُلَاقُوهُ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٢٢٣﴾
وَلَا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِأَيْمَانِكُمْ أَنْ تَبَرُّوا وَتَتَّقُوا وَتُصْلِحُوا بَيْنَ النَّاسِ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿٢٢٤﴾











[آرى ، تا] درباره [آنچه به صلاح] دنيا و آخرت [است] بينديشيد . و از تو درباره يتيمان مى‏پرسند ، بگو : اصلاح امور آنان بهتر است ، و اگر با آنان معاشرت كنيد و امورتان را با امورشان بياميزيد [كارى خداپسندانه است] آنان برادر دينى شما هستند ، و خدا افسادگر [در امور يتيم] را از اصلاح گر بازمى‏شناسد . و اگر خدا مى‏خواست شما را [در تكليف و مسؤوليت نسبت به مال و جان يتيم] به زحمت مى‏انداخت ؛ مسلماً خدا تواناى شكست‏ناپذير و حكيم است .«220»
و با زنان مشرك ازدواج نكنيد تا زمانى كه ايمان بياورند . قطعاً كنيز با ايمان از زن آزاد مشرك بهتر است ، هر چند [زيبايى و مال و موقعيت او] شما را خوش آيد . و زنان با ايمان را به ازدواج مردان مشرك در نياوريد تا زمانى كه ايمان بياورند . مسلماً برده با ايمان از مرد آزاد مشرك بهتر است ، هر چند [جمال و مال و منال او] شما را خوش آيد . اينان [كه مشركند ، نه تنها مردم ، بلكه بى‏رحمانه زن و فرزند خود را] به سوى آتش مى‏خوانند ، و خدا به توفيق خود به سوى بهشت و آمرزش دعوت مى‏كند ، و آياتش را براى مردم بيان مى‏كند تا متذكّر شوند .«221»
از تو درباره حيض مى‏پرسند ، بگو : حيض ، حالت ناملايم و زيان بارى است ؛ پس در زمان حيض از [آميزش با] زنان كناره‏گيرى كنيد ، و با آنان نزديكى ننماييد تا پاك شوند ؛ و هنگامى كه پاك شدند از جايى كه خدا به شما فرمان داده با آنان آميزش كنيد . يقيناً خدا كسانى را كه بسيار توبه مى‏كنند ، و كسانى كه خود را [با پذيرش انواع پاكى‏ها از همه آلودگى‏ها] پاكيزه مى‏كنند . دوست دارد .«222»
زنان شما كشتزار شمايند ، هر زمان و هر كجا كه خواستيد به كشتزار خود در آييد . و [با رعايت حقوق يكديگر ، و حفظ عفت و پاكى ، در سايه زناشويى و توليد نسلى پاك و شايسته، خير و ثوابى] براى خودتان پيش فرستيد ، و از خدا پروا كنيد ، و بدانيد كه او را ملاقات خواهيد كرد ، و مؤمنان را بشارت ده .«223»
و خدا را در معرض سوگندهايى كه مى‏خوريد قرار ندهيد ، [به اينكه سوگند بخوريد] كه نيكى نكنيد ، و تقوا پيشه نسازيد ، و ميان مردم آشتى ندهيد [خدا رضايت ندارد كه نامش وسيله خوددارى از كارهايى شود كه خودش به انجام آنها فرمان داده است] و خدا [نسبت به همه گفته‏هاى شما] شنوا ، [و نسبت به تمام كارهاى شما] داناست .«224»











«35»

[امیر هانی]

لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَٰكِنْ يُؤَاخِذُكُمْ بِمَا كَسَبَتْ قُلُوبُكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌ ﴿٢٢٥﴾
لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ ۖ فَإِنْ فَاءُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿٢٢٦﴾
وَإِنْ عَزَمُوا الطَّلَاقَ فَإِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿٢٢٧﴾
وَالْمُطَلَّقَاتُ يَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ ثَلَاثَةَ قُرُوءٍ ۚ وَلَا يَحِلُّ لَهُنَّ أَنْ يَكْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللَّهُ فِي أَرْحَامِهِنَّ إِنْ كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۚ وَبُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذَٰلِكَ إِنْ أَرَادُوا إِصْلَاحًا ۚ وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ وَلِلرِّجَالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿٢٢٨﴾
الطَّلَاقُ مَرَّتَانِ ۖ فَإِمْسَاكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِيحٌ بِإِحْسَانٍ ۗ وَلَا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَأْخُذُوا مِمَّا آتَيْتُمُوهُنَّ شَيْئًا إِلَّا أَنْ يَخَافَا أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ اللَّهِ ۖ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ اللَّهِ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا فِيمَا افْتَدَتْ بِهِ ۗ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلَا تَعْتَدُوهَا ۚ وَمَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٢٢٩﴾
فَإِنْ طَلَّقَهَا فَلَا تَحِلُّ لَهُ مِنْ بَعْدُ حَتَّىٰ تَنْكِحَ زَوْجًا غَيْرَهُ ۗ فَإِنْ طَلَّقَهَا فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا أَنْ يَتَرَاجَعَا إِنْ ظَنَّا أَنْ يُقِيمَا حُدُودَ اللَّهِ ۗ وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ يُبَيِّنُهَا لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ﴿٢٣٠﴾











خدا شما را به خاطر سوگندهاى لغوتان [كه جدى و حقيقى نيست و عادتاً بدون قصد قلبى بر زبان جارى مى‏شود] مؤاخذه نمى‏كند ، ولى شما را به خاطر آنچه دل‏هايتان [از قصد جدى و حقيقى] مرتكب شده مؤاخذه مى‏كند ؛ و خدا بسيار آمرزنده و بردبار است .«225»
براى كسانى كه سوگند ياد مى‏كنند [كه از آميزش] با زنان خود دورى گزينند ، [شرعاً] چهار ماه مهلت است ، چنانچه [در اين مدت به آنچه مقتضاى زناشويى است] بازگشتند [گناهى بر آنان نيست] ؛ زيرا خدا بسيار آمرزنده ومهربان است .«226»
و اگر [براى پايان يافتن مشكلات] تصميم به طلاق گرفتند ، [در صورت رعايت شرايط مانعى ندارد] مسلماً خدا [به گفتار و كردارشان] شنوا و داناست .«227»
زنان طلاق داده شده بايد به سر آمدن سه پاكى [از حيض را] انتظار برند [و پيش از به سر رسيدن آن ، از شوهر كردن خوددارى ورزند] . و اگر به خدا و روز قيامت ايمان دارند [به خاطر رعايت شرايط ايام عدّه] نبايد آنچه را خدا در رحم‏هايشان [از حيض يا جنين] بوجود آورده، پنهان دارند . و شوهرانشان در اين مدت چنانچه خواهان صلح و سازش‏اند ، به بازگرداندن آنان [به زندگى دوباره] سزاوارترند . و براى زنان ، حقوق شايسته‏اى بر عهده مردان است ، مانند حقوقى كه براى مردان بر عهده زنان است ، و مردان را بر آنان [به خاطر كارگزارى ، و تدبير امور زندگى در امر ميراث و ديه و گواهى در دادگاه و غير اين امور حقوقى] افزون‏تر است؛ و خدا تواناى شكست‏ناپذير و حكيم است .«228»
طلاقِ [رجعى كه براى شوهر در آن حقّ رجوع وبازگشت به همسر است] دوبار است . [شوهر در هر مرتبه از رجوع] بايد [همسرش را] به طور شايسته نگه دارد، يا [با ترك رجوع ، او را] به نيكى و درستى رها كند . و براى شما حلال نيست از آنچه [به عنوان مهريه] به آنان پرداخته‏ايد چيزى را بازستانيد ، مگر آنكه هر دو بترسند كه حدود و مقرّرات خدا را [در روش همسردارى] رعايت نكنند. پس شما [اى حاكمان شرع] اگر بترسيد كه آن دو نفر حدود خدا را[در همسردارى] رعايت ننمايند در مالى كه زن براى رهايى خود براى بدست آوردن طلاق بپردازد، گناهى بر آنان نيست . اينها حدود خداست ؛ از آنها تجاوز نكنيد و كسانى كه از حدود خدا تجاوز كنند ، بى‏ترديد ستمكارند .«229» پس اگر [بعد از دو طلاق و رجوع ، بار سوم] او را طلاق داد ، آن زن بر وى حلال نخواهد بود ، مگر آنكه با همسرى غير از او ازدواج كند . و اگر [همسر دوم] او را طلاق داد بر زن و شوهر اول گناهى نيست كه به يكديگرباز گردند ، در صورتى كه اميدوار باشند حدود الهى را [در روش همسردارى] رعايت مى‏كنند . و اينها حدود خداست كه آن را براى گروهى كه دانايند بيان مى‏كند .«230»











«36»

[فاطمه]

وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ ۚ وَلَا تُمْسِكُوهُنَّ ضِرَارًا لِتَعْتَدُوا ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ ۚ وَلَا تَتَّخِذُوا آيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا ۚ وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَمَا أَنْزَلَ عَلَيْكُمْ مِنَ الْكِتَابِ وَالْحِكْمَةِ يَعِظُكُمْ بِهِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿٢٣١﴾ وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا تَعْضُلُوهُنَّ أَنْ يَنْكِحْنَ أَزْوَاجَهُنَّ إِذَا تَرَاضَوْا بَيْنَهُمْ بِالْمَعْرُوفِ ۗ ذَٰلِكَ يُوعَظُ بِهِ مَنْ كَانَ مِنْكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۗ ذَٰلِكُمْ أَزْكَىٰ لَكُمْ وَأَطْهَرُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ ﴿٢٣٢﴾ http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgوَالْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلَادَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ ۖ لِمَنْ أَرَادَ أَنْ يُتِمَّ الرَّضَاعَةَ ۚ وَعَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ لَا تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلَّا وُسْعَهَا ۚ لَا تُضَارَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلَا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ ۚ وَعَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذَٰلِكَ ۗ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالًا عَنْ تَرَاضٍ مِنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا ۗ وَإِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَسْتَرْضِعُوا أَوْلَادَكُمْ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِذَا سَلَّمْتُمْ مَا آتَيْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿٢٣٣﴾


و هنگامى كه زنان را طلاق داديد و به پايان عدّه خود نزديك شدند ، آنان را [با رجوع كردن] به طور شايسته، نگه داريد يا [با ترك رجوع] به نيكى و درستى رها كنيد . و آنان را براى آزار رساندن و زيان زدن نگه نداريد تا بر آنان تعدّى و ستم كنيد . و هر كه چنين كند قطعاً به خود ستم كرده است . و آيات خدا را به مسخره نگيريد و نعمت خدا را بر خود و آنچه از كتاب و حكمت بر شما نازل كرده كه شما را به آن پند مى‏دهد ، به ياد آريد . و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه خدا به همه چيز داناست .«231» و زمانى كه زنان را طلاق داديد ، و به پايان عدّه خود رسيدند ، آنان را از ازدواج با شوهران سابق خود در صورتى كه ميان خودشان به روشى شايسته توافق كنند باز مداريد . با اين [حكم ،] كسانى از شما كه به خدا و روز قيامت ايمان دارند ، پند داده مى‏شوند . اين براى شما سودمندتر وپاكيزه‏تر است ؛ وخدا [مصالح شما را در همه امور] مى‏داند وشما نمى‏دانيد .«232» و مادران بايد فرزندانشان را دو سال كامل شير دهند . [اين حكم] براى كسى است كه مى‏خواهد دوران شيرخوارگى [كودك] را تكميل كند . تأمين خوراك و پوشاك مادران شيردهنده به طور شايسته بر عهده پدر فرزند است . هيچ كس جز به اندازه توانش تكليف نمى‏شود . نبايد مادرى به خاطر فرزندش زيان بيند ، و نه پدرى براى فرزندش دچار ضرر شود [بر پدر است كه مخارج مادر و كودك را در حدّ متعارف بپردازد ، و بر مادر است كه بيش از طاقت مالى شوهر از او طلب خوراك و پوشاك نكند] . و [چنانچه پدر كودك از دنيا برود] هزينه مادر و كودك به اندازه متعارف [از ميراث به جا مانده] بر عهده وارث است . و اگر پدر و مادر بر اساس توافق و مشورتشان بخواهند كودك را [قبل از دو سال] از شير بگيرند، گناهى بر آنان نيست . و اگر بخواهيد براى فرزندانتان دايه بگيريد باز هم گناهى بر شما نيست ، در صورتى‏كه مزدى را كه بايد به دايه بدهيد ، به طور شايسته بپردازيد . و از خداپروا كنيد و بدانيد يقيناً خدا به آنچه انجام مى‏دهيد بيناست .«233»


«37»

[فاطمه]

وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَيَذَرُونَ أَزْوَاجًا يَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَعَشْرًا ۖ فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا فَعَلْنَ فِي أَنْفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ ﴿٢٣٤﴾ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا عَرَّضْتُمْ بِهِ مِنْ خِطْبَةِ النِّسَاءِ أَوْ أَكْنَنْتُمْ فِي أَنْفُسِكُمْ ۚ عَلِمَ اللَّهُ أَنَّكُمْ سَتَذْكُرُونَهُنَّ وَلَٰكِنْ لَا تُوَاعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلَّا أَنْ تَقُولُوا قَوْلًا مَعْرُوفًا ۚ وَلَا تَعْزِمُوا عُقْدَةَ النِّكَاحِ حَتَّىٰ يَبْلُغَ الْكِتَابُ أَجَلَهُ ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي أَنْفُسِكُمْ فَاحْذَرُوهُ ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٌ ﴿٢٣٥﴾ لَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِنْ طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ مَا لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَرِيضَةً ۚ وَمَتِّعُوهُنَّ عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَعَلَى الْمُقْتِرِ قَدَرُهُ مَتَاعًا بِالْمَعْرُوفِ ۖ حَقًّا عَلَى الْمُحْسِنِينَ ﴿٢٣٦﴾ وَإِنْ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ وَقَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَرِيضَةً فَنِصْفُ مَا فَرَضْتُمْ إِلَّا أَنْ يَعْفُونَ أَوْ يَعْفُوَ الَّذِي بِيَدِهِ عُقْدَةُ النِّكَاحِ ۚ وَأَنْ تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ ۚ وَلَا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَيْنَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿٢٣٧﴾

و از شما كسانيكه مى‏ميرند و همسرانى باقى مى‏گذارند ، بايد همسران مدت چهار ماه و ده روز به انتظار بنشينند [و از شوهر كردن خوددارى ورزند] ؛ چون به پايان مدتشان رسيدند ، در آنچه درباره خود به طور شايسته [نسبت به ازدواج يا ترك آن] انجام دهند بر شما [حاكمان و وارثان متوفّى و اقوام زنان] گناهى نيست ؛ و خدا از آنچه انجام مى‏دهيد آگاه است .«234» بر شما در سخنانى كه هنگام خواستگارى زن‏ها [يى كه در عدّه وفات‏اند] بدون صراحت و وضوح گوييد [مانند اينكه من « خوش معاشرتم » و « زن دوستم » و به زنى كه داراى چنين صفاتى باشد علاقه‏مندم] يا قصد ازدواج با آنان را در دل پنهان داريد گناهى نيست . خدا مى‏داند كه شما به زودى آنان را [بر اساس ميل فطرى و خواسته طبيعى] ياد خواهيد كرد ؛ ولى با آنان در پنهان و خلوت قرار ازدواج نگذاريد ، جز آنكه گفتارى پسنديده [و بدون صراحت و وضوح] بگوييد . و هرگز تصميم بستن عقد ازدواج نگيريد تا عدّه وفات به پايان رسد ، و بدانيد كه خدا آنچه در دل داريد مى‏داند ؛ بنابراين از [مخالفت با] او بپرهيزيد ، و بدانيد كه خدا بسيار آمرزنده و بردبار است .«235» اگر زنان را پيش از آميزش جنسى يا تعيين مهريه طلاق داديد [در اين طلاق] بر شما گناهى نيست ؛ و [در چنين موقعيتى بر شما واجب است] آنان را [از مال خود] بهره‏اى شايسته دهيد ؛ توانگر به اندازه خويش ، و تنگدست به اندازه خويش كه اين حقّى لازم بر عهده نيكوكاران است .«236» و اگر آنان را پيش از آميزش جنسى طلاق دهيد ، در حالى كه براى آنان مهرى تعيين كرده‏ايد ، پس [بر شما واجب است] نصف آنچه تعيين كرده‏ايد [به آنان بپردازيد] ، مگر آنكه خود آنان يا كسى كه پيوند ازدواج به دست اوست [مانند ولى يا وكيل] آن را ببخشند . و گذشت شما [كه تمام مهريه را به زن بپردازيد ،] به پرهيزكارى نزديك‏تر است . و فزون بخشى و نيكوكارى را در ميان خودتان فراموش نكنيد كه خدا به آنچه انجام مى‏دهيد بيناست .«237»



«38»

[فاطمه]

حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلَاةِ الْوُسْطَىٰ وَقُومُوا لِلَّهِ قَانِتِينَ (http://shahrequran.ir/showthread.php?568-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%AA%D8%AF%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%86%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86%28-%D9%87%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DB%8C%DA%A9-%D8%A2%DB%8C%D9%87%29&p=4169&viewfull=1#post4169)﴿٢٣٨﴾ فَإِنْ خِفْتُمْ فَرِجَالًا أَوْ رُكْبَانًا ۖ فَإِذَا أَمِنْتُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَمَا عَلَّمَكُمْ مَا لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ ﴿٢٣٩﴾ وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَيَذَرُونَ أَزْوَاجًا وَصِيَّةً لِأَزْوَاجِهِمْ مَتَاعًا إِلَى الْحَوْلِ غَيْرَ إِخْرَاجٍ ۚ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِي مَا فَعَلْنَ فِي أَنْفُسِهِنَّ مِنْ مَعْرُوفٍ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿٢٤٠﴾ وَلِلْمُطَلَّقَاتِ مَتَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ ۖ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِينَ ﴿٢٤١﴾ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ﴿٢٤٢﴾ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ خَرَجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْيَاهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ ﴿٢٤٣﴾ وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿٢٤٤﴾ مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِيرَةً ۚ وَاللَّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٢٤٥﴾

بر همه نمازها و به ويژه نماز ميانه [كه بر اساس پاره‏اى از روايات ، نماز ظهر است] محافظت كنيد ، و [هنگام عبادت] فروتنانه براى خدا قيام كنيد .«238» پس اگر [از دشمن يا حيوانات درنده يا خطر ديگر] ترس داشتيد ، [نماز را] پياده يا سواره بخوانيد و هنگامى كه امنيت يافتيد ، خدا را [با خواندن نماز] ياد كنيد ، نمازى كه آن را در ضمن ساير برنامه‏هاى دينى كه داناى به آنها نبوديد ، به شما آموخت .«239» از شما كسانى كه مرگشان نزديك مى‏شود ، و همسرانى به جا مى‏گذارند ، بايد براى همسرانشان وصيت كنند كه آنان را تا يك سال بدون بيرون كردن از خانه از هزينه زندگى بهره‏مند سازند . پس اگر [به اختيار خود] بيرون رفتند ، در آنچه نسبت به خود [از ازدواج يا انتخاب شغل] به طور شايسته انجام دهند ، بر شما [وارثان ميّت به سبب نپرداختن هزينه زندگى آنان] گناهى نيست ؛ و خدا تواناى شكست‏ناپذير و حكيم است .«240» و [سزاوار است از سوى شوهران] به صورتى شايسته، كالا و وسايل زندگى به زنان طلاق داده شده پرداخت شود كه اين حقّى لازم بر عهده پرهيزكاران است .«241» اين گونه خدا آياتش را براى شما بيان مى‏كند كه بينديشيد .«242» آيا به داستان كسانى كه [در زمان‏هاى گذشته] از ترس مرگ از خانه‏هاى خود بيرون آمدند در حالى كه هزاران نفر بودند ، انديشه نكردى ؟ پس خدا به آنان فرمود : بميريد [و آنان بدون فاصله مردند ،] سپس آنان را زنده كرد [تا بدانند رهايى از چنگ مرگ ممكن نيست] . خدا نسبت به مردم داراى فزون‏بخشى است ، ولى بيشتر مردم سپاس نمى‏گزارند . «243» و در راه خدا پيكار كنيد و بدانيد كه يقيناً خدا شنوا و داناست .«244» كيست كه براى جلب خوشنودى خدا «به نيازمندان» قرض‏الحسنه بپردازد ، تا آن را برايش چندين برابر بيفزايد ؟ و خداست كه [روزى را] تنگ مى‏گيرد و وسعت مى‏دهد ؛ و [همه شما را براى دريافت پاداش] به سوى او بازمى‏گردانند.«245»


«39»

[گل مريم]

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم


أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلإِ مِن بَنِي إِسْرَائِيلَ مِن بَعْدِ مُوسَى إِذْ قَالُواْ لِنَبِيٍّ لَّهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِكًا نُّقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللّهِ قَالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِن كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ أَلاَّ تُقَاتِلُواْ قَالُواْ وَمَا لَنَا أَلاَّ نُقَاتِلَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِن دِيَارِنَا وَأَبْنَآئِنَا فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْاْ إِلاَّ قَلِيلاً مِّنْهُمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ (http://shahrequran.ir/showthread.php?568-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%AA%D8%AF%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%86%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86%28-%D9%87%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DB%8C%DA%A9-%D8%A2%DB%8C%D9%87%29&p=4207&viewfull=1#post4207) http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/246.gifوَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ اللّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طَالُوتَ مَلِكًا قَالُوَاْ أَنَّى يَكُونُ لَهُ الْمُلْكُ عَلَيْنَا وَنَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْكِ مِنْهُ وَلَمْ يُؤْتَ سَعَةً مِّنَ الْمَالِ قَالَ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَاهُ عَلَيْكُمْ وَزَادَهُ بَسْطَةً فِي الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ وَاللّهُ يُؤْتِي مُلْكَهُ مَن يَشَاء وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (http://shahrequran.ir/showthread.php?615-%D8%B4%D8%B1%D8%AD%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%D8%A7%D8%AA-246-%D8%AA%D8%A7-252-%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87-%D8%A8%D9%82%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%AA%D9%81%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D9%85%D8%AC%D9%85%D8%B9-%D8%A7%D9%84%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D9%86&p=4179&viewfull=1#post4179) http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/247.gif وَقَالَ لَهُمْ نِبِيُّهُمْ إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِ أَن يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَبَقِيَّةٌ مِّمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَى وَآلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلآئِكَةُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/248.gif




http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/246.gif آيا به [سرگذشت‏] آن سردمداران بنى ‏اسرائيل پس از [پيامبرشان ]موسى ننگريستى؟ آنگاه كه به پيامبرى كه براى [هدايت‏] آنان [آمده ]بود، گفتند: «فرمانروايى [پراقتدار] براى ما برانگيز تا [به فرماندهى او ]در راه خدا كارزار كنيم!» [پيامبرشان‏] گفت: «اگر كارزار برايتان مقرّر شود، آيا احتمال دارد [چنانكه من شما را مى‏ شناسم، از دشمن بترسيد و] پيكار نكنيد؟» گفتند: «مگر ما را چه شده است كه با اينكه از [شهر و ]ديارمان و [از كنار] فرزندانمان رانده شده ‏ايم، [بازهم‏] در راه خدا [و نجات خويشتن‏] نبرد نكنيم؟» امّا آنگاه كه جهاد بر آنان واجب شد، جز [گروه‏] ناچيزى از آنان، [همگى‏] روى برتافتند؛ [و دربرابر بيداد و تجاوز، قامت برنيفراشتند]. و خدا بيدادگران را مى‏ شناسد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/247.gif و پيامبرشان به آنان گفت: «خداوند طالوت را به فرمانروايى شما برانگيخته است‏[؛ اينك آماده كارزار باشيد].» [امّا آنان بهانه آوردند و ]گفتند: «چگونه او [مى‏تواند] بر ما فرمانروايى كند درحاليكه ما از او به فرمانروايى زيبنده ‏تريم و دارايى گسترده ‏اى نيز به او داده نشده است؟!» [پيامبرشان‏] گفت: «خدا او را بر شما برترى داده، و ازنظر گستردگى در [بينش و] دانش و [نيروى‏] جسمى فزونى بخشيده است؛ و خدا فرمانروايى [بر بندگان‏] خود را [براساس حكمت و سنّت آزمون‏] به هركه بخواهد، مى‏ دهد؛ و خداوند گشايشگر و دانا است.»
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/248.gif و پيامبرشان به آنان گفت: «نشانه فرمانروايى [بحقِ‏] او اين است كه آن صندوق چوبين كه در آن [مايه‏] آرامش خاطرى ازسوى پروردگارتان و بازمانده‏ اى از آنچه خاندان موسى و خاندان هارون [در آن‏] برجاى نهاده ‏اند - درحاليكه فرشتگان آن را حمل مى ‏كنند - به‏ سوى شما خواهد آمد. بيقين در اين [بازآمدنِ صندوق عهد،] اگر [براستى‏] ايمان داشته باشيد، براى شما نشانه‏ اى است.





صفحه 40

[گل مريم]

فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ قَالَ إِنَّ اللّهَ مُبْتَلِيكُم بِنَهَرٍ فَمَن شَرِبَ مِنْهُ فَلَيْسَ مِنِّي وَمَن لَّمْ يَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّي إِلاَّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِيَدِهِ فَشَرِبُواْ مِنْهُ إِلاَّ قَلِيلاً مِّنْهُمْ فَلَمَّا جَاوَزَهُ هُوَ وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ قَالُواْ لاَ طَاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنودِهِ قَالَ الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلاَقُو اللّهِ كَم مِّن فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللّهِ وَاللّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ (http://shahrequran.ir/showthread.php?615-%D8%B4%D8%B1%D8%AD%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%D8%A7%D8%AA-246-%D8%AA%D8%A7-252-%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87-%D8%A8%D9%82%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%AA%D9%81%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D9%85%D8%AC%D9%85%D8%B9-%D8%A7%D9%84%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D9%86&p=4192&viewfull=1#post4192) http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/249.gif وَلَمَّا بَرَزُواْ لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ قَالُواْ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/250.gif فَهَزَمُوهُم بِإِذْنِ اللّهِ وَقَتَلَ دَاوُدُ جَالُوتَ وَآتَاهُ اللّهُ الْمُلْكَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَهُ مِمَّا يَشَاء وَلَوْلاَ دَفْعُ اللّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَّفَسَدَتِ الأَرْضُ وَلَـكِنَّ اللّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/251.gif تِلْكَ آيَاتُ اللّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/252.gif



http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/249.gif پس آنگاه كه طالوت سپاهيان را [بحركت درآورد و] بيرون برد، [به آنان‏] گفت: «خدا شما را به‏ وسيله رودخانه ‏اى خواهد آزمود؛ [پس بهوش باشيد كه‏] هركه از آن بنوشد، از من نيست و هركه از آن نچشد، از [پيروان‏] من است، مگر كسى كه به‏ دست خويش كفى برگيرد [و بنوشد].» پس [هنگامى كه به آن نهر رسيدند]، جز اندكى از آنان، [همگى كفى از آب يا فراتر] از آن نوشيدند؛ و آنگاه كه او و كسانى كه به ‏همراه وى ايمان آورده بودند، از آن [نهر] گذشتند، [آنان كه هشدار او را ناديده گرفته و بيش از يك كف از آن آب نوشيده بودند،] گفتند: «امروز ما دربرابر جالوت و سپاهيانش توان رويارويى نداريم.» [امّا ]كسانى كه به ديدار خدا يقين داشتند، گفتند: «چه بسا گروهى اندك كه به خواست خدا بر گروهى بسيار پيروز شده است؛ و خدا با شكيبايان است.»
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/250.gifو هنگامى كه براى [پيكار با] جالوت و سپاهيانش، به ميدان آمدند، گفتند: «پروردگارا! بر [دلهاى‏] ما شكيبايى [ بسيارى‏] فرو ريز و گامهايمان را استوارى بخش و ما را بر گروه كفرگرايان پيروز ساز!»
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/251.gif پس، به خواست خدا آنان را شكست دادند؛ و داوود جالوت را ازپا درآورد و خدا [به پاس ايمان و كار او،] فرمانروايى و فرزانگى به وى ارزانى داشت و از آنچه مى‏ خواست، به او آموخت؛ و اگر خدا [شرارت‏] برخى از مردم را به كمك برخى [ديگر] دفع نمى ‏كرد، بى‏ گمان زمين [و زمان‏] تباه مى‏ شد؛ ولى خدا بر جهانيان داراى فزونبخشى [بسيارى‏] است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/252.gif اينها آيات [و نشانه‏ هاى قدرت‏] خداست كه [ما] آنها را بحق بر تو مى ‏خوانيم؛ و براستى كه تو از پيامبرانى!




صفحه 41

[گل مريم]

http://jelveh.charchoob.net/quran/2/120b.jpg


تقبل الله تالیان قرآن کریم إن شاءالله

[گل مريم]

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم



besm3

تلاوت جزء سوم قرآن مجید
توسط تالیان شهر نورانی قرآن

[گل مريم]

تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ مِّنْهُم مَّن كَلَّمَ اللّهُ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَاتٍ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِينَ مِن بَعْدِهِم مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَلَـكِنِ اخْتَلَفُواْ فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ وَمِنْهُم مَّن كَفَرَ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلُواْ وَلَـكِنَّ اللّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/253.gif يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَلاَ خُلَّةٌ وَلاَ شَفَاعَةٌ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/254.gif اللّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/255.gif لاَ إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَد تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/256.gif


http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/253.gif بعضى از آن پيامبران را بر برخى [ ديگر ]برترى داديم [گرچه همه پيام ‏رسان ما بودند]. از آنان كسى بود كه خدا با وى سخن گفت و برخى را تا درجاتى بالا برد. و به عيسى پسر مريم دليلهاى روشن [و روشنگر ]ارزانى داشتيم و او را با روح ‏القدس نيرومند ساختيم. و اگر خدا مى‏ خواست، كسانى كه پس از اينان بودند، [آنهم ]پس از اينكه دليلهاى روشن برايشان آمده بود، با يكديگر پيكار نمى‏ كردند؛ ولى آنان با هم به اختلاف پرداختند؛ پس، برخى از آنان ايمان آوردند و پاره ‏اى كفر ورزيدند. [آرى؛ ]و اگر خدا مى‏ خواست، با هم كارزار نمى‏ كردند؛ ولى خدا آنچه بخواهد، [همان را ]انجام مى‏ دهد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/254.gif هان اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد! از آنچه به شما روزى داده ‏ايم، انفاق كنيد، پيش از آنكه روزى فرا رسد كه در آن نه داد و ستدى باشد، نه دوستى و نه شفاعتى. و كفرگرايان، همان ستمكارانند!
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/255.gif خداى يكتاست كه هيچ خدايى جز او نيست؛ زنده [و زندگى‏بخش ]و برپادارنده است؛ نه خوابى سبك او را فرا مى‏ گيرد و نه خوابى گران؛ آنچه در آسمانها و زمين است، تنها از آنِ اوست. كيست آن كه جز به خواست او، در بارگاهش شفاعت كند؟! آنچه را [جهانيان‏] پيش رو دارند و آنچه را پشت‏سر نهاده‏ اند، [همه را ]مى‏ داند؛ و به چيزى از دانش [بيكرانه ]او، جز آنچه خود خواسته است، دست نمى ‏يابند. قلمرو فرمانروايى او، آسمانها و زمين را فرا گرفته است؛ و نگاهداشت [و تدبير امور آنها]، او را خسته نمى ‏سازد. و او بلندمرتبه و بزرگ است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/256.gif در [پذيرش اين ]دين [و دين ‏باورى و ديندارى‏] ، هيچگونه [اجبار و] اكراهى نيست؛ [چرا كه راه ]رشد، از بيراهه نمايان شده است. پس، هر كه به طاغوت [يا هر بت و گردنكش و ابليسى ]كفر بورزد و به خدا ايمان آورد، براستى به چنان رشته [و دستگيره نجاتِ ]استوارى چنگ زده است كه براى آن گسستنى نيست. و خدا شنوا و داناست.

[گل مريم]

اللّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُواْ يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ أَوْلِيَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/257.gif أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِي حَآجَّ إِبْرَاهِيمَ فِي رِبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللّهُ الْمُلْكَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِـي وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا أُحْيِـي وَأُمِيتُ قَالَ إِبْرَاهِيمُ فَإِنَّ اللّهَ يَأْتِي بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/258.gif أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلَى قَرْيَةٍ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىَ يُحْيِـي هَـَذِهِ اللّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللّهُ مِئَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ قَالَ بَل لَّبِثْتَ مِئَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَى طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ وَانظُرْ إِلَى حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ آيَةً لِّلنَّاسِ وَانظُرْ إِلَى العِظَامِ كَيْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًا فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/259.gif

http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/257.gifخدا كارساز [ و ياور ]كسانى است كه ايمان آورده ‏اند؛ و آنان را از تاريكي ها [ى ستم و تباهى ]به ‏سوى نور [و روشنايى ]بيرون مى‏ برد. و [امّا ]كسانى كه كفر ورزيدند، كارسازانشان طاغوتها هستند [كه ]آنان را از نور بيرون [و ]به‏ سوى تاريكي ها [و تباهي ها ]مى ‏برند. آنان دوزخيانند و در آن ماندگار خواهند بود.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/258.gif آيا به [ داستان مناظره ابراهيم با] آنكس ننگريستى كه [ بجاى سپاس‏] در برابر آنكه خدا به او پادشاهى داده بود، با ابراهيم درمورد پروردگارش به [بحث و] ستيزه برخاست؟! آنگاه كه ابراهيم گفت: «پروردگار من، آن است كه زندگى مى‏ بخشد و مى‏ ميراند.» [ او دو زندانى را احضار كرد و ضمن صدور حكم مرگ براى يك تن و آزادساختن ديگرى،] گفت: «منم كه زنده مى‏ كنم و مى‏ ميرانم!» ابراهيم گفت: «خدا[ ى يكتا ]خورشيد را از [ افق ]خاور برمى‏ آورد؛ پس، تو آن را از باختر برآور!». و آن [ عنصر مغرور و خودكامه‏ اى ]كه كفر ورزيده بود، مبهوت شد [ و فرو ماند]. و خدا گروه ستمكاران را راه نمى‏ نمايد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/259.gif يا بسان [ سرگذشت ]آن [ پيامبرى ]كه بر دهكده ‏اى گذر كرد كه [ ديوارها و ] سقفهاى آن فرو ريخته [ و استخوانهاى ساكنانش در هر سو پراكنده‏] بود. گفت: «چگونه خداوند [ مردم ]اين [ دهكده ]را پس از [ ويرانى و ]مرگ [ ساكنان ]آن، زنده مى ‏سازد؟!» پس، خدا او را صد سال ميراند؛ آنگاه وى را برانگيخت [ و ]گفت: «چند وقت [ در اينجا ]درنگ كرده ‏اى؟» گفت: «يك روز يا بخشى از يك روز.» گفت: «بلكه يكصدسال است كه [ در اينجا ]بوده ‏اى! اينك [ برخيز و ] به خوراك و آشاميدنى‏ ات بنگر كه [ چگونه پس از گذشت يك قرن ]دگرگون نشده است و [ نيز ]به الاغت بنگر [ كه تنها استخوانهاى پوسيده‏ اى از آن برجاى مانده است!]. و [ ما چنين كرديم‏] تا [ هم تو پاسخ خود را در مورد رستاخيز و زنده ‏شدن مردگان گرفته‏ باشى؛ و هم سرگذشت شگرف ] تو را نشانه‏ اى [ از رستاخيز ]براى مردم قرار دهيم.
و [ اينك ]به اين استخوانها [ ى پوسيده مركب خود ] بنگر كه [ چگونه ]آنها را به‏ هم مى ‏آوريم و آنگاه بر آنها گوشت مى‏ پوشانيم!» پس، هنگامى كه [ توانايى خدا بيش از هميشه ] براى او روشن شد، گفت: «مى ‏دانم كه خدا بر هر چيزى تواناست.»




صفحه 43

[مهاجر]

besm10



وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِي الْمَوْتَىٰ ۖ قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِنْ ۖ قَالَ بَلَىٰ وَلَٰكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِي ۖ قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِنَ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَىٰ كُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءًا ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتِينَكَ سَعْيًا ۚ وَاعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿٢٦٠﴾


مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ ۗ وَاللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿٢٦١﴾

الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ لَا يُتْبِعُونَ مَا أَنْفَقُوا مَنًّا وَلَا أَذًى ۙ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٢٦٢﴾

قَوْلٌ مَعْرُوفٌ وَمَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ يَتْبَعُهَا أَذًى ۗ وَاللَّهُ غَنِيٌّ حَلِيمٌ ﴿٢٦٣﴾

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُبْطِلُوا صَدَقَاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَالْأَذَىٰ كَالَّذِي يُنْفِقُ مَالَهُ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۖ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَيْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْدًا ۖ لَا يَقْدِرُونَ عَلَىٰ شَيْءٍ مِمَّا كَسَبُوا ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ ﴿٢٦٤﴾
g0ll151
و [ياد كنيد] هنگامى كه ابراهيم گفت : اى پروردگار من ! به من نشان ده كه مردگان را چگونه زنده مى‏كنى ؟ [خدا] فرمود : آيا [به قدرتم نسبت به زنده كردن مردگان] ايمان نياورده‏اى ؟ ! گفت : چرا ، ولى [مشاهده كيفيت اين حقيقت را خواستم] تا قلبم آرامش يابد . [خدا] فرمود : چهار پرنده بگير و آنها را [براى دقت در آفرينش هر يك] به خود نزديك كن ، و [بعد از كشتن و ريز ريز كردن و مخلوط كردنشان به هم] بر هر كوهى [در اين منطقه] بخشى از آنها را قرار ده ، سپس آنها را بخوان كه شتابان به سويت مى‏آيند ؛ و بدان كه يقيناً خدا تواناى شكست‏ناپذير و حكيم است .«260»

مَثَل آنان كه اموالشان را در راه خدا انفاق مى‏كنند ، مانند دانه‏اى است كه هفت خوشه بروياند ، در هر خوشه صد دانه باشد ؛ و خدا براى هر كه بخواهد چند برابر مى‏كند و خدا بسيار عطا كننده و داناست .«261» كسانى كه اموالشان را در راه خدا انفاق مى‏كنند ، سپس[بر كسى] منت و آزارى به دنبال انفاقشان نمى‏آورند ، براى آنان نزد پروردگارشان پاداشى شايسته است ، نه بيمى بر آنان است و نه اندوهگين مى‏شوند .«262»

گفتارى پسنديده [در برابر تهيدستان] و گذشتى [كريمانه نسبت به خشم و بد زبانى مستمندان] بهتر از بخششى است كه دنبالش آزارى باشد ، و خدا بى‏نياز و بردبار است .«263»

اى اهل ايمان ! صدقه‏هايتان را با منت نهادن بر مستحق و آزار روحى رساندن به مستمند باطل نكنيد ، مانند كسى كه مالش را به ريا به مردم انفاق مى‏كند و به خدا و روز قيامت ايمان ندارد ، كه وصفش مانند سنگ سخت و خارايى است كه بر آن [پوششى نازك از] خاك قرار دارد و رگبارى تند و درشت به آن برسد و آن سنگ را صاف [و بدون خاك] واگذارد [صدقه ريايى مانند آن خاك است و اين رياكاران] به چيزى از آنچه كسب كرده‏اند دست نمى‏يابند و خدا مردم كافر را هدايت نمى‏كند .«264»


«44»

[مهاجر]

وَمَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَتَثْبِيتًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَيْنِ فَإِنْ لَمْ يُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿٢٦٥﴾

أَيَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَنْ تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِنْ نَخِيلٍ وَأَعْنَابٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ لَهُ فِيهَا مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَأَصَابَهُ الْكِبَرُ وَلَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفَاءُ فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِيهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ ﴿٢٦٦﴾

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ ۖ وَلَا تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنْفِقُونَ وَلَسْتُمْ بِآخِذِيهِ إِلَّا أَنْ تُغْمِضُوا فِيهِ ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ ﴿٢٦٧﴾

الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشَاءِ ۖ وَاللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَفَضْلًا ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿٢٦٨﴾

يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿٢٦٩﴾ «45»

g0ll151


ومثل كسانى كه اموالشان را براى طلب خشنودى خدا و استوار كردن نفوسشان [بر حقايق ايمانى و فضايل اخلاقى] انفاق مى‏كنند ، مانند بوستانى است در جايى بلند كه بارانى تند به آن برسد ، در نتيجه ميوه‏اش را دو چندان بدهد ، و اگر باران تندى به آن نرسد باران ملايمى مى‏رسد [و آن براى شادابى و محصول دادنش كافى است] و خدا به آنچه انجام مى‏دهيد بيناست .«265»

آيا يكى از شما دوست دارد كه او را بوستانى از درختان خرما و انگور باشد كه از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جارى است و براى وى در آن بوستان از هر گونه ميوه و محصولى باشد ، در حالى كه پيرى به او رسيده و داراى فرزندان ناتوان [و خردسال] است ، پس گردبادى كه در آن آتش سوزانى است به آن بوستان برسد و يك پارچه بسوزد ؟ [ريا و منت و آزار روحى دادن به مستمند به همين صورت انفاق را نابود مى‏كند] اين گونه خدا آياتش را براى شما توضيح مى‏دهد تا بينديشيد .«266»

اى اهل ايمان ! از پاكيزه‏هاى آنچه [از راه داد و ستد] به دست آورده‏ايد ، و آنچه [از گياهان و معادن] براى شما از زمين بيرون آورده‏ايم ، انفاق كنيد و براى انفاق كردن دنبال مال ناپاك و بى‏ارزش و معيوب نرويد ، در حالى كه اگر آن را به عنوان حقّ شما به خود شما مى‏دادند ، جز [با] چشم پوشى [و دلسردى] نمى‏گرفتيد و بدانيد كه خدا بى‏نياز و ستوده است .«267»

شيطان ، شما را [به هنگام انفاق مال با ارزش] از تهيدستى و فقر مى‏ترساند ، و شما را به كار زشت [چون بخل وخوددارى از زكات و صدقات] امر مى‏كند ، و خدا شما را از سوى خود وعده آمرزش و فزونى رزق مى‏دهد ؛ و خدا بسيار عطا كننده و داناست .«268»

حكمت را به هر كس بخواهد مى‏دهد ، و آنكه به او حكمت دهند ،بى‏ترديد او را خير فراوانى داده‏اند ، و جز صاحبان خرد ، كسى متذكّر نمى‏شود .«269»

«45»

[مهاجر]

وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ ۗ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ ﴿٢٧٠﴾

إِنْ تُبْدُوا الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِيَ ۖ وَإِنْ تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاءَ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۚ وَيُكَفِّرُ عَنْكُمْ مِنْ سَيِّئَاتِكُمْ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ ﴿٢٧١﴾

لَيْسَ عَلَيْكَ هُدَاهُمْ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ ۗ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَلِأَنْفُسِكُمْ ۚ وَمَا تُنْفِقُونَ إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللَّهِ ۚ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنْتُمْ لَا تُظْلَمُونَ ﴿٢٧٢﴾

لِلْفُقَرَاءِ الَّذِينَ أُحْصِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا يَسْتَطِيعُونَ ضَرْبًا فِي الْأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِيَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسِيمَاهُمْ لَا يَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا ۗ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ ﴿٢٧٣﴾

الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٢٧٤﴾

g0ll151
و هر نفقه‏اى كه انفاق كرديد و هر نذرى را كه برعهده گرفتيد ، يقيناً خدا آن را مى‏داند ، [در نتيجه انسان مطيع را پاداش مى‏دهد و ستمكار به آيات خدا و حقوق مردم را عذاب مى‏كند] و براى ستمكاران در قيامت ياورى نيست .«270»


اگر صدقه‏ها را آشكارا پرداخت كنيد كارى نيكوست ، و اگر آنها را پنهان داريد و به تهيدستان دهيد براى شما بهتر است ؛ و خدا [به اين سبب] بخشى از گناهانتان را محو مى‏كند ؛ و خدا به آنچه انجام مى‏دهيد ، آگاه است .«271»

[اى پيامبر !] هدايت آنان [به سوى اخلاص در انفاق و ترك منّت و آزار] بر عهده تو نيست ، [وظيفه تو ابلاغ پيام و اتمام حجّت است] بلكه خداست كه هر كس را بخواهد هدايت مى‏كند . [اى اهل ايمان !] هر مالى را كه انفاق كنيد به سود خود شماست ، و اين در صورتى است كه انفاق نكنيد جز براى طلب خشنودى خدا .و آنچه از مال [باارزش و بى‏عيب] انفاق كنيد ، پاداشش به طور كامل به شما داده مى‏شود ، و مورد ستم قرار نخواهيد گرفت .«272»

[صدقات] حقِّ نيازمندانى است كه در راه خدا [به سبب جنگ يا طلب دانش يا بيمارى يا عوامل ديگر] در سختى و تنگنا افتاده‏اند [و براى فراهم كردن هزينه زندگى] نمى‏توانند در زمين سفر كنند ؛ فرد ناآگاه آنان را از شدت پارسايى وعفّتى كه دارند توانگر و بى‏نياز مى‏پندارد . [تو اى رسول من !] آنان را از سيمايشان مى‏شناسى . [آنان] از مردم به اصرار چيزى نمى‏خواهند . و شما اى اهل ايمان ! آنچه از مال [با ارزش و بى‏عيب] انفاق كنيد ، يقيناً خدا به آن داناست .«273»

كسانى كه [چون على بن أبى‏طالب عليه‏السلام] اموالشان را در شب و روز و پنهان و آشكار انفاق مى‏كنند ، براى آنان نزد پروردگارشان پاداشى شايسته است ؛ و نه بيمى بر آنان است و نه اندوهگين مى‏شوند .«274»


«46»

[امیر هانی]

الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبَا لَا يَقُومُونَ إِلَّا كَمَا يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبَا ۗ وَأَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا ۚ فَمَنْ جَاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَانْتَهَىٰ فَلَهُ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ ۖ وَمَنْ عَادَ فَأُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (http://shahrequran.ir/showthread.php?568-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%AA%D8%AF%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%86%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86%28-%D9%87%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DB%8C%DA%A9-%D8%A2%DB%8C%D9%87%29&p=4287&viewfull=1#post4287)﴿٢٧٥﴾
يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَا وَيُرْبِي الصَّدَقَاتِ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ ﴿٢٧٦﴾
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٢٧٧﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَذَرُوا مَا بَقِيَ مِنَ الرِّبَا إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿٢٧٨﴾
فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ ۖ وَإِنْ تُبْتُمْ فَلَكُمْ رُءُوسُ أَمْوَالِكُمْ لَا تَظْلِمُونَ وَلَا تُظْلَمُونَ ﴿٢٧٩﴾ وَإِنْ كَانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلَىٰ مَيْسَرَةٍ ۚ وَأَنْ تَصَدَّقُوا خَيْرٌ لَكُمْ ۖ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٢٨٠﴾
وَاتَّقُوا يَوْمًا تُرْجَعُونَ فِيهِ إِلَى اللَّهِ ۖ ثُمَّ تُوَفَّىٰ كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿٢٨١﴾










كسانى كه ربا مى‏خورند [در ميان مردم براى امور زندگى خود] به پاى نمى‏خيزند ، مگر مانند به پاى خاستن كسى كه شيطان او را با تماس خود آشفته حال كرده [و تعادل روانى و عقلى‏اش را مختل ساخته] اين بدان سبب است كه آنان گفتند : خريد و فروش هم مانند رباست . در حالى كه خدا خريد و فروش را حلال ، و ربا را حرام كرده است . پس هر كه از سوى پروردگارش پندى به او رسد و [از كار زشت خود] بازايستد ، سودهايى كه [پيش از تحريم آن] به دست آورده ، مال خود اوست ، و كارش [از جهت آثار گناه و كيفر آخرتى] با خداست . و كسانى كه [به عمل زشت خود] بازگردند [و نهى خدا را احترام نكنند] اهل آتش‏اند ، و در آن جاودانه‏اند .«275»
خدا ربا را نابود مى‏كند ، و صدقات را فزونى مى‏دهد ؛ و خدا هيچ ناسپاس بزه‏كارى را دوست ندارد .«276»
مسلماً كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند، و نماز را به پا داشتند ، و زكات پرداختند ، براى آنان نزد پروردگارشان پاداشى [شايسته] است، نه بيمى بر آنان است و نه اندوهگين مى‏شوند .«277»
اى اهل ايمان ! از خدا پروا كنيد ، و اگر مؤمن [واقعى] هستيد آنچه را از ربا [بر عهده مردم] باقى مانده رها كنيد .«278»
واگر چنين نكرديد [و به رباخوارى اصرار ورزيديد] به جنگى بزرگ از سوى خدا و رسولش [بر ضد خود] يقين كنيد ؛ و اگر توبه كرديد ، اصل سرمايه‏هاى شما براى خود شماست [و سودهاى گرفته شده را به مردم بازگردانيد] كه در اين صورت نه ستم مى‏كنيد و نه مورد ستم قرار مى‏گيريد .«279»
و اگر [بدهكار] تنگدست بود [بر شماست كه] او را تا هنگام توانايى مهلت دهيد ؛ و بخشيدن همه وام [و چشم پوشى و گذشت از آن در صورتى كه توانايى پرداختش را ندارد] اگر [فضيلت وثوابش را] بدانيد براى شما بهتر است .«280»
و پروا كنيد از روزى كه شما را در آن به سوى خدا بازمى‏گردانند، سپس به هر كس آنچه را انجام داده ، به طور كامل مى‏دهند ؛ و آنان مورد ستم قرار نمى‏گيرند [زيرا هر چه را دريافت مى‏كنند ، تجسّمِ عينى اعمال خودشان است] .«281»



«47»

[امیر هانی]

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَدَايَنْتُمْ بِدَيْنٍ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى فَاكْتُبُوهُ ۚ وَلْيَكْتُبْ بَيْنَكُمْ كَاتِبٌ بِالْعَدْلِ ۚ وَلَا يَأْبَ كَاتِبٌ أَنْ يَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللَّهُ ۚ فَلْيَكْتُبْ وَلْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ وَلْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَلَا يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئًا ۚ فَإِنْ كَانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهًا أَوْ ضَعِيفًا أَوْ لَا يَسْتَطِيعُ أَنْ يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ ۚ وَاسْتَشْهِدُوا شَهِيدَيْنِ مِنْ رِجَالِكُمْ ۖ فَإِنْ لَمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّنْ تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاءِ أَنْ تَضِلَّ إِحْدَاهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْدَاهُمَا الْأُخْرَىٰ ۚ وَلَا يَأْبَ الشُّهَدَاءُ إِذَا مَا دُعُوا ۚ وَلَا تَسْأَمُوا أَنْ تَكْتُبُوهُ صَغِيرًا أَوْ كَبِيرًا إِلَىٰ أَجَلِهِ ۚ ذَٰلِكُمْ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ وَأَقْوَمُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَىٰ أَلَّا تَرْتَابُوا ۖ إِلَّا أَنْ تَكُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِيرُونَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَلَّا تَكْتُبُوهَا ۗ وَأَشْهِدُوا إِذَا تَبَايَعْتُمْ ۚ وَلَا يُضَارَّ كَاتِبٌ وَلَا شَهِيدٌ ۚ وَإِنْ تَفْعَلُوا فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ ۗ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿٢٨٢﴾






اى اهل ايمان ! چنانچه وامى به يكديگر تا سر آمد معينى ، داديد ، لازم است آن را بنويسيد . و بايد نويسنده‏اى [سَنَدش را] در ميان خودتان به عدالت بنويسد . و نبايد هيچ نويسنده‏اى از نوشتن سند همان‏گونه كه خدا [بر اساس قوانين شرعى] به او آموخته است دريغ ورزد . او بايد سند لازم را بنويسد ، و كسى كه حقْ به عهده اوست بايد [كلامش را جهت تنظيم سند براى نويسنده] املا كند ، و از خدا كه پروردگار اوست پروا نمايد و از حق چيزى را نكاهد . و اگر كسى كه حق به عهده اوست ، سفيه يا ناتوان باشد ، يا [به علتى] نتواند املا كند ، ولىّ و سرپرست او به عدالت املا كند . و دو شاهد از مردانتان را [بر اين حق] شاهد بگيريد ، و اگر دو مرد نبود ، يك مرد و دو زن را از ميان شاهدانى كه مى‏پسنديد ، شاهد بگيريد تا اگر يكى از آن دو زن [واقعيت را] فراموش كرد ، آن ديگر او را يادآورى كند . و شاهدان هنگامى كه [براى اداى شهادت] دعوت شوند [از پاسخ دعوت] امتناع نورزند ، و از نوشتن [سندِ وام] تا سرآمد معيّنش ، وامى كوچك باشد يا بزرگ ، ملول نشويد ، اين [كار] نزد خدا عادلانه‏تر و براى اقامه شهادت پابرجاتر ، و به اينكه [در جنس وام و اندازه آن و زمان پرداختش] شك نكنيد [و نزاعى پيش نيايد ،] نزديك‏تر است . مگر آنكه داد و ستدى نقدى باشد كه آن را ميان خود دست به دست مى‏كنيد ، در اين صورت بر شما گناهى نيست كه آن را ننويسيد . و هرگاه داد و ستد كنيد ، شاهد بگيريد . و نبايد به نويسنده و شاهد زيان برسد و اگر زيان برسانيد ، خروج از اطاعت خداست كه گريبانگير شما شده است و از خدا پروا كنيد و خدا [احكامش را] به شما مى‏آموزد و خدا به همه چيز داناست .«282»







«48»


طولانی ترین آیه قرآن این آیه هست. می بینید چقدر قشنگه. می تونیم این آیه رو خوش خط بنویسیم محل کسب و کار و زندگیمون بذاریم.

[امیر هانی]

http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgوَإِنْ كُنْتُمْ عَلَىٰ سَفَرٍ وَلَمْ تَجِدُوا كَاتِبًا فَرِهَانٌ مَقْبُوضَةٌ ۖ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُكُمْ بَعْضًا فَلْيُؤَدِّ الَّذِي اؤْتُمِنَ أَمَانَتَهُ وَلْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ ۗ وَلَا تَكْتُمُوا الشَّهَادَةَ ۚ وَمَنْ يَكْتُمْهَا فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ ﴿٢٨٣﴾
لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَإِنْ تُبْدُوا مَا فِي أَنْفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُمْ بِهِ اللَّهُ ۖ فَيَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٢٨٤﴾
آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ ۚ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ ۚ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۖ غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ ﴿٢٨٥﴾
لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۚ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ ۗ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِنْ نَسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا ۚ رَبَّنَا وَلَا تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِنَا ۚ رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ ۖ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا ۚ أَنْتَ مَوْلَانَا فَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ ﴿٢٨٦﴾









و اگر در سفر بوديد و نويسنده‏اى [براى ثبت سند] نيافتيد ، وثيقه‏هاى دريافت شده [جايگزين سند و شاهد] است . و اگر يكديگر را امين دانستيد [وثيقه لازم نيست] پس بايد كسى كه امينش دانسته‏اند ، امانتش را ادا كند . و از خدا پروردگارش، پروا نمايد و [شما اى شاهدان !] شهادت را پنهان نكنيد و هر كه آن را پنهان كند ، يقيناً دلش گناهكار است ؛ و خدا به آنچه انجام مى‏دهيد داناست .«283»
آنچه در آسمان‏ها و در زمين است، فقط در سيطره مالكيّت و فرمانروايى خداست، و اگر آنچه [از نيّت‏هاى فاسد و افكار باطل] در دل داريد آشكار كنيد يا پنهان سازيد، خدا شما را به آن محاسبه مى‏كند ؛ پس هر كه را بخواهد مى‏آمرزد، و هر كه را بخواهد عذاب مى‏كند ؛ و خدا بر هر كارى تواناست .«284»
پيامبر به آنچه از پروردگارش به او نازل شده ايمان آورده ، و مؤمنان همگى به خدا و فرشتگان و كتاب‏ها و پيامبرانش ، ايمان آورده‏اند [و بر اساس ايمان استوارشان گفتند :] ما ميان هيچ يك از پيامبران او فرق نمى‏گذاريم . و گفتند : شنيديم و اطاعت كرديم ، اى پروردگار ما ! آمرزشت را خواهانيم و بازگشت [همه] به سوى توست .«285»
خدا هيچ كس را جز به اندازه توانايى‏اش تكليف نمى‏كند . هر كس عمل شايسته‏اى انجام داده ، به سود اوست ، و هر كس مرتكب كار زشتى شده ، به زيان اوست . [مؤمنان گويند :] اى پروردگار ما ! اگر فراموش كرديم يا مرتكب اشتباه شديم ، ما را مؤاخذه مكن .اى پروردگار ما ! تكاليف سنگينى برعهده ما مگذار ، چنان كه بر عهده كسانى كه پيش از ما بودند گذاشتى . اى پروردگار ما ! آنچه را به آن تاب و توان نداريم بر ما تحميل مكن ؛ و از ما درگذر ؛ و ما را بيامرز ؛ و بر ما رحم كن ؛ تو سرپرست مايى ؛ پس ما را بر گروه كافران پيروز فرما .«286»









«49»

[امیر هانی]

besmellah4


سوره آل عمران


شماره سوره: 3
نام سوره : آل عمران
تعداد آيات: 200
مدني
جزء 3

[امیر هانی]

http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/besm.gif الم ﴿١﴾
اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ ﴿٢﴾
نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَأَنْزَلَ التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ ﴿٣﴾
مِنْ قَبْلُ هُدًى لِلنَّاسِ وَأَنْزَلَ الْفُرْقَانَ ۗ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ ﴿٤﴾
إِنَّ اللَّهَ لَا يَخْفَىٰ عَلَيْهِ شَيْءٌ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ ﴿٥﴾
هُوَ الَّذِي يُصَوِّرُكُمْ فِي الْأَرْحَامِ كَيْفَ يَشَاءُ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿٦﴾
هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ ۖ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ ۗ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ ۗ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿٧﴾
رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً ۚ إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ ﴿٨﴾
رَبَّنَا إِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لَا رَيْبَ فِيهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ ﴿٩﴾ «50»










به نام خدا كه رحمتش بى‏اندازه است‏و مهربانى‏اش هميشگى. الم«1»
خداى يكتا كه جز او هيچ معبودى نيست ، زنده و قائم به ذات [و مدبّر و برپا دارنده ونگه دارنده همه مخلوقات] است .«2»
اين كتاب را تدريجاً به حق بر تو نازل كرد كه تصديق كننده كتاب‏هاى پيش از خود است ؛ و تورات و انجيل را «3»
پيش از اين براى هدايت مردم فرستاد ، و فرقان را [كه مايه جدايى حق از باطل است] نازل كرد . مسلماً كسانى كه به آيات خدا كافر شدند ، براى آنان [به كيفرِ كفرشان] عذابى سخت است ؛ وخدا تواناى شكست‏ناپذير و صاحب انتقام است . «4»
يقيناً چيزى در زمين و در آسمان بر خدا پوشيده نيست .«5»
اوست كه شما را در رحم‏ها [ىِ مادران] به هر گونه كه مى‏خواهد تصوير مى‏كند . جز او هيچ معبودى نيست ؛ تواناى شكست‏ناپذير و حكيم است .«6»
اوست كه اين كتاب را بر تو نازل كرد كه بخشى از آن كتاب ، آيات محكم است [كه داراى كلماتى صريح و مفاهيمى روشن است] آنها اصل و اساس كتاب‏اند ، و بخشى ديگر آيات متشابه است [كه كلماتش غير صريح و معانى‏اش مختلف و گوناگون است و جز به وسيله آيات محكم و روايات استوار تفسير نمى‏شود] ولى كسانى كه در قلوبشان انحراف [از هدايت الهى] است براى فتنه‏انگيزى و طلب تفسيرِ [نادرست و به ترديد انداختن مردم و گمراه كردن آنان] از آيات متشابهش پيروى مى‏كنند ، در صورتى كه تأويل درست و حقيقى آنها را جز خدا و ثابت قدمان در دانش نمى‏دانند «چيره‏دستان در علم» مى‏گويند: ما به آن ايمان آورديم ، همه [آيات چه محكم ، چه متشابه] از سوى پروردگار ماست . و [اين حقيقت را] جز صاحبان خرد متذكّر نمى‏شوند .«7»
[و مى‏گويند : [اى پروردگار ما ! دل‏هايمان را پس از آنكه هدايتمان فرمودى منحرف مكن ، و از سوى خود رحمتى برما ببخش ؛ زيرا تو بسيار بخشنده‏اى .«8»
اى پروردگار ما قطعاً تو در روزى كه هيچ شكى در آن نيست، گردآورنده همه مردمى؛ مسلماً خدا خلف وعده نمى‏كند .«9»












«50»

[فاطمه]

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ ﴿١٠﴾ كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ ۗ وَاللَّهُ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿١١﴾ قُلْ لِلَّذِينَ كَفَرُوا سَتُغْلَبُونَ وَتُحْشَرُونَ إِلَىٰ جَهَنَّمَ ۚ وَبِئْسَ الْمِهَادُ ﴿١٢﴾ قَدْ كَانَ لَكُمْ آيَةٌ فِي فِئَتَيْنِ الْتَقَتَا ۖ فِئَةٌ تُقَاتِلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَأُخْرَىٰ كَافِرَةٌ يَرَوْنَهُمْ مِثْلَيْهِمْ رَأْيَ الْعَيْنِ ۚ وَاللَّهُ يُؤَيِّدُ بِنَصْرِهِ مَنْ يَشَاءُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِأُولِي الْأَبْصَارِ ﴿١٣﴾ زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِينَ وَالْقَنَاطِيرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ۗ ذَٰلِكَ مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ ﴿١٤﴾ http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgقُلْ أَؤُنَبِّئُكُمْ بِخَيْرٍ مِنْ ذَٰلِكُمْ ۚ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَأَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ ﴿١٥﴾


يقيناً اموال و فرزندان كافران هرگز چيزى از] عذاب] خدا را از آنان برطرف نمى‏كند ؛ و اينانند كه آتشگيره آتش‏اند .«10» [روشِ آنان] مانند روش فرعونيان و كسانى است كه پيش از آنان بودند كه آيات ما را تكذيب كردند ، پس خدا هم آنان را به گناهانشان مؤاخذه كرد ؛ و خدا سخت كيفر است .«11» به كافران بگو : به زودى شكست مى‏خوريد و به سوى دوزخ محشور مى‏شويد ، و آن بد آرامگاهى است .«12» تحقيقاً براى شما در دو گروهى كه [در جنگ بدر] با هم رو به رو شدند ، نشانه‏اى [از قدرت خدا و حقّانيّت نبوّت پيامبر] بود ، گروهى در راه خدا مى‏جنگيدند ، و گروه ديگر كافر بودند ، كه اهل ايمان را به چشم خويش دو برابر مى‏ديدند [به همين خاطر شكست خوردند] و خدا هر كه را بخواهد با يارى خود تأييد مى‏كند ؛ مسلماً در اين [واقعيت] عبرتى براى دارندگان بصيرت است .«13» محبت و عشق به خواستنى‏ها [كه عبارت است] از زنان و فرزندان و اموال فراوان از طلا و نقره و اسبان نشاندار و چهارپايان و كشت و زراعت ، براى مردم زيباجلوه داده شده ؛ اينها كالاى زندگىِ [زودگذرِ] دنياست ؛ و خداست كه بازگشت نيكو نزد اوست .«14» بگو : آيا شما را به بهتر از اين [امور] خبر دهم ؟ براى آنان كه [در همه شؤون زندگى] پرهيزكارى پيشه كرده‏اند ، در نزد پروردگارشان بهشت‏هايى است كه از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جارى است ، در آن جاودانه‏اند و [نيز براى آنان] همسرانى پاكيزه و رضايتى كامل از سوى خداست؛ و خدا به بندگان بيناست.
«15»




«51»

[فاطمه]

الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿١٦﴾ الصَّابِرِينَ وَالصَّادِقِينَ وَالْقَانِتِينَ وَالْمُنْفِقِينَ وَالْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحَارِ ﴿١٧﴾ شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِكَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿١٨﴾ إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ ۗ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۗ وَمَنْ يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴿١٩﴾ فَإِنْ حَاجُّوكَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِيَ لِلَّهِ وَمَنِ اتَّبَعَنِ ۗ وَقُلْ لِلَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْأُمِّيِّينَ أَأَسْلَمْتُمْ ۚ فَإِنْ أَسْلَمُوا فَقَدِ اهْتَدَوْا ۖ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ ۗ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ ﴿٢٠﴾ إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَيَقْتُلُونَ الَّذِينَ يَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٢١﴾ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ ﴿٢٢﴾


آنان كه مى‏گويند: اى پروردگار ما ! قطعاً ما ايمان آورديم، پس گناهانمان را بيامرز وما را از عذاب آتش نگاه دار .«16» آنان كه صبر كنندگان و راستگويان و فرمانبرداران و انفاق كنندگان و استغفار كنندگان در سحرهايند ؛«17» خدا در حالى كه برپا دارنده عدل است [با منطق وحى و با نظام مُتقن آفرينش و با زبان همه موجودات] گواهى مى‏دهد كه هيچ معبودى جز او نيست ؛ و فرشتگان و صاحبان دانش نيز گواهى مى‏دهند كه هيچ معبودى جز او نيست ؛ معبودى كه تواناى شكست‏ناپذير و حكيم است .«18» مسلماً دينِ [واقعى كه همه پيامبرانْ مُبلّغ آن بودند] نزد خدا اسلام است . و اهل كتاب [درباره آن] اختلاف نكردند مگر پس از آنكه آنان را [نسبت به حقّانيّت آن] آگاهى آمد ، اين اختلاف به خاطر حسد و تجاوز ميان خودشان بود ؛ و هر كس به آيات خدا كافر شود [بداند كه] خدا حسابرسى سريع است .«19» پس اگر با تو گفتگوى خصومت‏آميز كردند ، [فقط در پاسخشان] بگو : من و همه پيروانم وجود خود را تسليم خدا كرده‏ايم . و به اهل كتاب و به بى‏سوادانِ [مشرك] بگو : آيا شما هم تسليم مى‏شويد ؟ پس اگر تسليم شوند ، قطعاً هدايت يافته‏اند ، و اگر روى گرداندند [برتو دشوار نيايد] كه آنچه بر عهده توست فقط ابلاغ [پيام خدا] است ؛ و خدا به بندگان بيناست .«20» كسانى كه پيوسته به آيات خدا كفر مى‏ورزند ، و همواره پيامبران را ظالمانه مى‏كشند ، و از مردم كسانى را كه امر به عدالت مى‏كنند به قتل مى‏رسانند ، آنان را به عذابى دردناك خبر ده .«21» آنان كسانى هستند كه اعمالشان در دنيا و آخرت تباه و بى‏اثر شده ، و براى آنان هيچ ياورى نخواهد بود .«22»


«52»

[تسلیمی]

آيا داستان كسانى را كه بهره‏اى از كتاب [تورات] يافته‏اند ندانسته‏اى كه چون به سوى كتاب خدا فرا خوانده مى‏شوند تا ميانشان حكم كند آنگه گروهى از آنان به حال اعراض روى برمى‏تابند (۲۳)



أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوْتُواْ نَصِيبًا مِّنَ الْكِتَابِ يُدْعَوْنَ إِلَى كِتَابِ اللّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَوَلَّى فَرِيقٌ مِّنْهُمْ وَهُم مُّعْرِضُونَ ﴿۲۳﴾



اين بدان سبب بود كه آنان [به پندار خود] گفتند هرگز آتش جز چند روزى به ما نخواهد رسيد و برساخته‏هايشان آنان را در دينشان فريفته كرده است (۲۴)


ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ وَغَرَّهُمْ فِي دِينِهِم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ ﴿۲۴﴾



پس چگونه خواهد بود [حالشان] آنگاه كه آنان را در روزى كه هيچ شكى در آن نيست گرد آوريم و به هر كس [پاداش] دستاوردش به تمام [و كمال] داده شود و به آنان ستم نرسد (۲۵)


فَكَيْفَ إِذَا جَمَعْنَاهُمْ لِيَوْمٍ لاَّ رَيْبَ فِيهِ وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ ﴿۲۵﴾



بگو بار خدايا تويى كه فرمانفرمايى هر آن كس را كه خواهى فرمانروايى بخشى و از هر كه خواهى فرمانروايى را باز ستانى و هر كه را خواهى عزت بخشى و هر كه را خواهى خوار گردانى همه خوبيها به دست توست و تو بر هر چيز توانايى (۲۶)


قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاء وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَاء وَتُعِزُّ مَن تَشَاء وَتُذِلُّ مَن تَشَاء بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَىَ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۲۶﴾



شب را به روز در مى‏آورى و روز را به شب در مى‏آورى و زنده را از مرده بيرون مى آورى و مرده را از زنده خارج مى‏سازى و هر كه را خواهى بى‏حساب روزى مى‏دهى (۲۷)



تُولِجُ اللَّيْلَ فِي الْنَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَتُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الَمَيَّتَ مِنَ الْحَيِّ وَتَرْزُقُ مَن تَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ ﴿۲۷﴾



مؤمنان نبايد كافران را به جاى مؤمنان به دوستى بگيرند و هر كه چنين كند در هيچ چيز [او را] از [دوستى] خدا [بهره‏اى] نيست مگر اينكه از آنان به نوعى تقيه كند و خداوند شما را از [عقوبت] خود مى‏ترساند و بازگشت [همه] به سوى خداست (۲۸)


لاَّ يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاء مِن دُوْنِ الْمُؤْمِنِينَ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللّهِ فِي شَيْءٍ إِلاَّ أَن تَتَّقُواْ مِنْهُمْ تُقَاةً وَيُحَذِّرُكُمُ اللّهُ نَفْسَهُ وَإِلَى اللّهِ الْمَصِيرُ ﴿۲۸﴾



بگو اگر آنچه در سينه‏هاى شماست نهان داريد يا آشكارش كنيد خدا آن را مى داند و [نيز] آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمين است مى‏داند و خداوند بر هر چيزى تواناست (۲۹)


قُلْ إِن تُخْفُواْ مَا فِي صُدُورِكُمْ أَوْ تُبْدُوهُ يَعْلَمْهُ اللّهُ وَيَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأرْضِ وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۲۹﴾



روزى كه هر كسى آنچه كار نيك به جاى آورده و آنچه بدى مرتكب شده حاضر شده مى يابد و آرزو مى‏كند كاش ميان او و آن [كارهاى بد] فاصله‏اى دور بود و خداوند شما را از [كيفر] خود مى‏ترساند و [در عين حال] خدا به بندگان [خود] مهربان است (۳۰)



يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُّحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِن سُوَءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ أَمَدًا بَعِيدًا وَيُحَذِّرُكُمُ اللّهُ نَفْسَهُ وَاللّهُ رَؤُوفُ بِالْعِبَادِ ﴿۳۰﴾

[صبور]

يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ

أَمَدًا بَعِيدًا ۗ وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ ( 30 ) قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ

فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ ( 31 ) قُلْ أَطِيعُوا اللَّهَ

وَالرَّسُولَ ۖ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْكَافِرِينَ ( 32 ) ۞ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَىٰ آدَمَ وَنُوحًا

وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ ( 33 ) ذُرِّيَّةً بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

( 34 ) إِذْ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْنِي مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّي ۖ إِنَّكَ

أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ( 35 ) فَلَمَّا وَضَعَتْهَا قَالَتْ رَبِّ إِنِّي وَضَعْتُهَا أُنْثَىٰ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا

وَضَعَتْ وَلَيْسَ الذَّكَرُ كَالْأُنْثَىٰ ۖ وَإِنِّي سَمَّيْتُهَا مَرْيَمَ وَإِنِّي أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ الشَّيْطَانِ

الرَّجِيمِ ( 36 ) فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنْبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا ۖ كُلَّمَا دَخَلَ

عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِنْدَهَا رِزْقًا ۖ قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّىٰ لَكِ هَٰذَا ۖ قَالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۖ

إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ ( 37 )


( 54 )



اى پيامبر ، ياد کن روزى را که هر کس هر کار نيکى کرده است ، هر چند اندک باشد ، آن را در برابر خود حاضر شده مى يابد ، و هر کار بدى کرده نيز چنين است ، و آرزو مى کند که ميان او و کار ناپسندش زمانى دراز فاصله بود . خدا شما را از کيفر خود بيم مى دهد و برحذر مى دارد ، چرا که او به بندگان خود رئوف است . ( 30 )

بگو : اگر خدا را دوست داريد ، از من پيروى کنيد و به آيينى که از جانب او آورده ام پاى بند باشيد ; در آن صورت خدا نيز شما را دوست مى دارد و گناهانتان را بر شما مى بخشايد ، و خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است . (31)

بگو : خدا و پيامبر را اطاعت کنيد ; پس اگر روى برتافتند ، به کفر گرايش يافته اند ، و بدانند که خداوند کافران را دوست نمى دارد . ( 32 )

به يقين خدا آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را برگزيد و بر جهانيان برترى بخشيد . ( 33 )

او نسلى را برترى داد که در فضايل و خصلت هاى پسنديده مانند يکديگرند ، و خدا شنونده سخنان و آگاه از راز دل هاست و مى داند چه کسانى درخورِ اين موهبت اند . ( 34 )

آن گاه که همسر عمران گفت : پروردگارا ، من فرزندى را که در شکم خود دارم براى تو نذر کردم که او را در راه خدمت به تو آزاد بگذارم ، پس او را با رضايت از من بپذير که تو شنونده درخواست ها و دانا به راز دل هايى . ( 35 )

پس چون فرزند خود را بزاد و دريافت که او دختر است ، از روى حسرت گفت : پروردگارا ، من آن را دختر زاييده ام . و خدا بهتر مى دانست که او چه زاييده است ، و پسرى که او براى خدمت در راه ما مى خواست مانند اين دختر نبود . آن گاه همسر عمران گفت : من او را مريم نام نهادم و او را براى خدمت در اختيار تو نهادم و او و نسلش را از شرّ شيطانِ رانده شده به تو پناه مى دهم . (36 )

پس پروردگارش او را به طرزى نيکو پذيرفت و او را به طور پسنديده اى رشد داد ، و سرپرستىِ وى را برعهده زکريّا نهاد . هرگاه زکريّا در محراب عبادت بر مريم وارد مى شد ، نزد او رزقى مى يافت که در آن فصل انتظارش نمى رفت . گفت : اى مريم ، اين از کجا براى تو آمده است ؟ مريم گفت : اين از جانب خداست . خدا به هر که بخواهد روزى مى دهد ، بى آن که آن را براى او به شمار آوَرَد و عوضى از او درخواست کند . ( 37 )

[فاطمه]

هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُ ۖ قَالَ رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً ۖ إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ ﴿٣٨﴾ فَنَادَتْهُ الْمَلَائِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرَابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيَىٰ مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَسَيِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿٣٩﴾ قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَقَدْ بَلَغَنِيَ الْكِبَرُ وَامْرَأَتِي عَاقِرٌ ۖ قَالَ كَذَٰلِكَ اللَّهُ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ ﴿٤٠﴾ قَالَ رَبِّ اجْعَلْ لِي آيَةً ۖ قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ إِلَّا رَمْزًا ۗ وَاذْكُرْ رَبَّكَ كَثِيرًا وَسَبِّحْ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكَارِ ﴿٤١﴾ وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَىٰ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ ﴿٤٢﴾ يَا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَاسْجُدِي وَارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ ﴿٤٣﴾ ذَٰلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ ۚ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ ﴿٤٤﴾ إِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ وَجِيهًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿٤٥﴾



در آنجا بود كه زكريا [با ديدن كرامت و عظمت مريم] پروردگار خود را خوانده ، گفت : اى پروردگار من ! مرا از سوى خود فرزندى نيكو عطا كن ، يقيناً تو شنواى دعايى .«38» پس فرشتگان ، او را در حالى كه در محراب عبادت به نماز ايستاده بود ، ندا دادند كه خدا تو را به يحيى بشارت مى‏دهد كه تصديق كننده كلمه‏اى از سوى خدا [يعنى مسيح] است و سرور و پيشوا ، و [بر اساس زهد و حيا] نگاهدار خود از مُشتهيات نفسانى ، و پيامبرى از شايستگان است .«39» گفت : پروردگار من ! چگونه برايم پسرى خواهد بود ، در حالى كه پيرى به من رسيده و همسرم نازاست ؟ خدا فرمود : چنين است [كه مى‏گويى ، ولى كار خدا مُقيّد به علل و اسباب نيست] خدا هر چه را بخواهد [با مشيّت مطلقه خود] انجام مى‏دهد . «40» گفت : اى پروردگار من ! براى من نشانه‏اى [جهت الهى بودن اين بشارت] قرار ده . گفت : نشانه تو اين است كه سه روز نتوانى با مردم جز با رمز و اشاره سخن گويى ، و پروردگارت را بسيار ياد كن و [او را] شام گاه و بامداد تسبيح گوى .«41» و [ياد كنيد] هنگامى كه فرشتگان گفتند : اى مريم ! قطعاً خدا تو را برگزيده و [از همه آلودگى‏هاى ظاهرى و باطنى] پاك ساخته ، و بر زنان جهانيان[زمان خودت] برترى داده است .«42» اى مريم ! فروتنانه براى پروردگارت به طاعت برخيز و سجده به جاى آور و با ركوع كنندگان ركوع كن .«43» اين [حقايق] از خبرهاى غيبى است كه به تو وحى مى‏كنيم . و تو هنگامى كه آنان قلم‏هاى خود را [به عنوان قرعه زدن در آب] مى‏انداختند كه كداميك از آنان سرپرستى مريم را عهده دار شود ، و نيز زمانى كه [براى كفالت او] با يكديگر نزاع مى‏كردند ، نزد آنان نبودى .«44» [ياد كنيد] زمانى كه فرشتگان گفتند : اى مريم ! يقيناً خدا تو را به كلمه‏اى از سوى خود كه نامش مسيح عيسى بن مريم است مژده مى‏دهد كه در دنيا و آخرت داراى وجاهت و آبرو و از مقربّان است .«45»


«55»

[صبور]

وَيُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا وَمِنَ الصَّالِحِينَ ( 46 ) قَالَتْ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي وَلَدٌ وَلَمْ

يَمْسَسْنِي بَشَرٌ ۖ قَالَ كَذَٰلِكِ اللَّهُ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ إِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ

(47) وَيُعَلِّمُهُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ ( 48 ) وَرَسُولًا إِلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنِّي

قَدْ جِئْتُكُمْ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ أَنِّي أَخْلُقُ لَكُمْ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَأَنْفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْرًا

بِإِذْنِ اللَّهِ ۖ وَأُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ وَأُحْيِي الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِ اللَّهِ ۖ وَأُنَبِّئُكُمْ بِمَا تَأْكُلُونَ وَمَا

تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ( 49 ) وَمُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ

مِنَ التَّوْرَاةِ وَلِأُحِلَّ لَكُمْ بَعْضَ الَّذِي حُرِّمَ عَلَيْكُمْ ۚ وَجِئْتُكُمْ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ فَاتَّقُوا اللَّهَ

وَأَطِيعُونِ ( 50 ) إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۗ هَٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ ( 51 ) ۞ فَلَمَّا

أَحَسَّ عِيسَىٰ مِنْهُمُ الْكُفْرَ قَالَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ ۖ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ آمَنَّا

بِاللَّهِ وَاشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ ( 52 )


(56)

و هنگامى که او نوزادى در گهواره است و آن گاه که ميانسال است با مردم سخن خواهد گفت و از زمره شايستگان است . ( 46 )

مريم گفت : پروردگارا ، چگونه مرا فرزندى باشد در حالى که هيچ بشرى مرا لمس نکرده است ؟ فرشته گفت : حقيقت همان است که به تو نويد دادم . خدا هر چه بخواهد مى آفريند ; بدين صورت که چون کارى را مقرّر کند ، فقط به آن مى گويد : باش ، و آن چيز موجود مى شود . ( 47 )

و خدا به او کتاب آسمانى و حکمت و تورات و انجيل مى آموزد . ( 48 )

و پيامبرى است که به سوى بنى اسرائيل فرستاده خواهد شد با اين سخن که من با نشانه اى از جانب پروردگارتان ]که رسالت مرا تأييد مى کند[ نزد شما آمده ام . من از گِل براى شما چيزى همانند شکل پرنده مى سازم و در آن مى دمم و آن به اذن خدا پرنده اى مى شود ، و کور مادر زاد و کسى را که دچار پيسى است ، بهبودى مى بخشم ، و به اذن خدا مردگان را زنده مى کنم ، و شما را از آنچه خواهيد خورد و از آنچه در خانه هايتان ذخيره مى کنيد خبر مى دهم . قطعاً در اينها براى شما اگر مؤمن باشيد نشانه اى است . ( 49 )

و کتاب آسمانى تورات را که پيشاروى من است تصديق مى کنم ، و آمده ام تا بخشى از آنچه را که بر شما حرام شده بود ، برايتان حلال کنم ، و با نشانه اى از جانب پروردگارتان نزد شما آمده ام . پس از خدا بترسيد و مرا فرمان بريد . (50)

به يقين ، خداوند پروردگار من و پروردگار شماست ، پس او را بپرستيد . اين راهى راست و درست است . ( 51 )

فرزند مريم متولد شد و به رسالت مبعوث گشت ولى بنى اسرائيل با او مخالفت کردند پس هنگامى که عيسى از آنان احساس کفر نمود ، گفت : چه کسانى مرا در مسيرم به سوى خدا يارى مى دهند ؟ حواريون گفتند : ماييم ياران خدا که تو را کمک خواهيم کرد . به خدا ايمان آورده ايم ، و گواه باش که ما سر بر اطاعت تو نهاده و تسليم توييم . ( 52 )

[صبور]

رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنْزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ ( 53 ) وَمَكَرُوا وَمَكَرَ اللَّهُ ۖ

وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ ( 54 ) إِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَىٰ إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَرَافِعُكَ إِلَيَّ وَمُطَهِّرُكَ مِنَ

الَّذِينَ كَفَرُوا وَجَاعِلُ الَّذِينَ اتَّبَعُوكَ فَوْقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۖ ثُمَّ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ

فَأَحْكُمُ بَيْنَكُمْ فِيمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ ( 55 ) فَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَأُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا فِي

الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ ( 56 ) وَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ

أُجُورَهُمْ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ ( 57 ) ذَٰلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآيَاتِ وَالذِّكْرِ الْحَكِيمِ

(58)إِنَّ مَثَلَ عِيسَىٰ عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ ۖ خَلَقَهُ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ( 59 )

الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلَا تَكُنْ مِنَ الْمُمْتَرِينَ ( 60 ) فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ

فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ

اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ ( 61 )

(57)

آن گاه گفتند : پروردگارا ، ما به همه آنچه تو نازل کرده اى ( تورات و انجيل ) ايمان آورديم و از اين پيامبرى که به سوى ما فرستادى پيروى کرديم ، پس ما را در زمره کسانى بنويس که بر ابلاغ رسالت فرستادگانت گواهى مى دهند .
( 53 )

و بنى اسرائيل با عيسى مکر کردند و خدا نيز با آنان مکر کرد ، و خدا بهترين مکرکنندگان است . ( 54 )

ياد کن زمانى را که خدا گفت : اى عيسى ، من تو را به طور کامل برمى گيرم و به سوى خويش بالا مى برم ، و تو را از معاشرت با کافران و ناپاکان دور نگه مى دارم ، و کسانى را که از تو پيروى کرده اند ، تا روز قيامت بر يهوديانى که کفر ورزيده اند برترى و تسلط مى بخشم . سپس بازگشت همه شما به سوى من است ، آن گاه ميان شما در آنچه بر سرش اختلاف مى کرديد ، داورى خواهم کرد . ( 55 )

امّا يهوديانى را که کفر ورزيدند و با تو مخالفت کردند ، هم در دنيا و هم در آخرت به عذابى سخت عذابشان مى کنم و براى رهايى از عذاب ياورانى نخواهند داشت . ( 56 )

و امّا کسانى از پيروان تو که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده اند ، خداوند پاداش هايشان را بى کم و کاست به آنان خواهد داد ، و کسانى که خود را پيرو تو شمردند ولى ايمان واقعى نداشتند و کار شايسته نکردند ستمکارند ، و خدا ستمکاران را دوست نمى دارد . ( 57 )

اى پيامبر ، اينها که بر تو مى خوانيم ، از نشانه هاى رسالت تو و از قرآنى است که خدا را در يادها زنده مى دارد و آياتش همه استوار و از هر باطل و ناراستى به دور است . ( 58 )

بى گمان ، حکايت آفرينش عيسى نزد خدا همچون حکايت آفرينش آدم است که خدا او را از خاک آفريد ، سپس به او گفت : باش ، و او بدون پدر به وجود آمد . پس همان گونه که آدم فرزند خدا نبود ، عيسى نيز فرزند خدا نيست . ( 59 )

حق از جانب پروردگار توست ، پس هرگز از ترديدکنندگان مباش . ( 60 )

پس کسانى که درباره عيسى ـ بعد از آن که آگاهى براى تو حاصل شده و به برهانى که همگان را کافى است دست يافتى ـ با تو محاجّه کنند و بر الوهيت او اصرار ورزند ، بگو : بياييد ما پسرانمان را فراخوانيم و شما پسرانتان را و ما زنانمان را و شما زنانتان را و ما خودمان را و شما خودتان را ، آن گاه دعا کنيم و لعنت خدا را بر آن گروهى که در دعوت خود دروغگويند قرار دهيم . ( 61 )

[صبور]

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ ۚ وَمَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا اللَّهُ ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ( 62 ) فَإِنْ

تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِالْمُفْسِدِينَ ( 63 ) قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا

وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ

تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ ( 64 ) يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تُحَاجُّونَ فِي إِبْرَاهِيمَ وَمَا

أُنْزِلَتِ التَّوْرَاةُ وَالْإِنْجِيلُ إِلَّا مِنْ بَعْدِهِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ( 65 ) هَا أَنْتُمْ هَٰؤُلَاءِ حَاجَجْتُمْ فِيمَا

لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ فَلِمَ تُحَاجُّونَ فِيمَا لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ ۚ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ ( 66 ) مَا كَانَ

إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَلَٰكِنْ كَانَ حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ( 67 ) إِنَّ

أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَهَٰذَا النَّبِيُّ وَالَّذِينَ آمَنُوا ۗ وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ ( 68 )

وَدَّتْ طَائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يُضِلُّونَكُمْ وَمَا يُضِلُّونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ ( 69 ) يَا

أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَأَنْتُمْ تَشْهَدُونَ ( 70 )

(58)

آرى ، داستان واقعى عيسى همين است که ما از آن ياد کرديم نه آنچه مسيحيان پنداشته اند ، و هيچ معبودى شايسته پرستش جز خدا نيست . و به راستى خداست آن مقتدرى که در اراده خود مغلوب نمى گردد و دانايى است که کارهايش همه از روى حکمت است . ( 62 )

پس اگر از مباهله روى برتافتند ، بدانيد که آنها در پى يافتن حق نيستند ، بلکه فسادگرند و خدا به حال فسادگران داناست . ( 63 )

بگو : اى صاحبان کتاب آسمانى ، بياييد در عمل به سخنى که ميان ما و شما يکسان است گرد آييم ، و آن اين که جز خداى يکتا را نپرستيم و چيزى را شريک او قرار ندهيم ، و برخى از ما برخى ديگر را به جاى خدا صاحب اختيار خود نگيرد . پس اگر از اين دعوت روى برتافتند ، بگوييد : گواه باشيد که ما مسلمانان تسليم خداييم . ( 64 )

اى اهل کتاب ، چرا درباره ابراهيم محاجّه مى کنيد ؟ يهوديان مى گويند : ابراهيم بر آيين يهود و مسيحيان مى گويند : او بر آيين مسيحيت بود ; در حالى که تورات و انجيل که اساس يهوديت و مسيحيت اند پس از ابراهيم نازل شده اند . آيا اين حقيقت را درنمى يابيد ؟ ( 65 )

هان ! شما همانهايى هستيد که درباره عيسى که از او آگاهى داريد با يکديگر به حق محاجّه کرديد ، ولى چرا درباره آيين ابراهيم که از آن هيچ گونه آگاهى نداريد ، محاجّه مى کنيد ؟ خداست که مى داند و شما نمى دانيد . ( 66 )

ابراهيم نه يهودى بود و نه نصرانى ، بلکه حق گرا و تسليم خدا بود ، و از مشرکان نبود . ( 67 )

بى گمان ، سزاوارترين و نزديک ترين مردم به ابراهيم کسانى اند که از او پيروى کرده اند ، و اين پيامبر و کسانى که به او ايمان آورده اند نيز از سزاوارترين و نزديک ترين مردم به ابراهيم هستند ، و خدا سرپرست مؤمنان است . ( 68 )

گروهى از اهل کتاب آرزو مى کنند که شما مسلمانان را گمراه سازند در حالى که جز خودشان کسى را به گمراهى نمى افکنند و اين را درک نمى کنند . ( 69 )

اى اهل کتاب ، چرا آيات خدا را که در تورات و انجيل به عنوان نشانه هايى بر رسالت محمد آمده است انکار مى کنيد ، در حالى که انطباق آنها را بر او به روشنى درمى يابيد ؟ ( 70 )

[صبور]

يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ ( 71 ) وَقَالَتْ

طَائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ آمِنُوا بِالَّذِي أُنْزِلَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَجْهَ النَّهَارِ وَاكْفُرُوا آخِرَهُ

لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ ( 72 ) وَلَا تُؤْمِنُوا إِلَّا لِمَنْ تَبِعَ دِينَكُمْ قُلْ إِنَّ الْهُدَىٰ هُدَى اللَّهِ أَنْ يُؤْتَىٰ

أَحَدٌ مِثْلَ مَا أُوتِيتُمْ أَوْ يُحَاجُّوكُمْ عِنْدَ رَبِّكُمْ ۗ قُلْ إِنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ

وَاسِعٌ عَلِيمٌ ( 73 ) يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ( 74 ) ۞ وَمِنْ

أَهْلِ الْكِتَابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطَارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ وَمِنْهُمْ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِدِينَارٍ لَا يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ إِلَّا مَا

دُمْتَ عَلَيْهِ قَائِمًا ۗ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَيْسَ عَلَيْنَا فِي الْأُمِّيِّينَ سَبِيلٌ وَيَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ

وَهُمْ يَعْلَمُونَ ( 75 ) بَلَىٰ مَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ وَاتَّقَىٰ فَإِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ ( 76 ) إِنَّ الَّذِينَ

يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَأَيْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِيلًا أُولَٰئِكَ لَا خَلَاقَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَلَا

يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ( 77 )



(59)


اى اهل کتاب ، چرا حق را در چهره باطل آشکار مى سازيد و حق را کتمان مى
کنيد ، در حالى که حق و باطل را مى شناسيد ؟ ( 71 )

و گروهى از اهل کتاب ( عالمان يهود ) به همکيشان خود گفتند : آنچه را که بامدادان بر مسلمانان فرو فرستاده شد و قبله شما را تأييد کرد ، تصديق کنيد ، و آنچه را که در پايان روز
نازل شد و قبله ديگرى براى آنان تعيين نمود ، انکار کنيد ، شايد از آن بازگردند
. ( 72 )

و جز به کسى که از آيين شما پيروى کرده است اعتماد نکنيد و نشانه
هاى پيامبر موعود را که تغيير قبله از آن جمله است براى او باز مگوييد . اى
پيامبر ، به آنان بگو : هدايت ، فقط هدايت الهى است . و گفتند : اى همکيشان ،
آنچه را که مى دانيد فاش نکنيد ، مبادا نظير آنچه به شما داده شده ( استقلال در
قبله ) به مسلمانان نيز داده شود و يا آنان نزد پروردگارتان با شما محاجّه کنند و
بر شما پيروز شوند . بگو : فزون بخشى به دست خداست ; آن را به هر که
بخواهد عطا مى کند ، و خداوند را بخششى گسترده است و کسانى را که درخورِ
اين بخشش اند به خوبى مى شناسد . ( 73 )

رحمتش را به هر که بخواهد اختصاص مى دهد ، و خداوند داراى بخشش بزرگ است . ( 74 )

و از اهل کتاب کسانى اند که اگر آنان را بر پوستى انباشته از طلا امين شمرى ، آن را به
تو بازمى گردانند ، و از آنان کسانى اند که اگر بر دينارى امينشان شمرى ، آن
را به تو بازنمى گردانند ، مگر اين که پيوسته بر سر آنان بايستى و به اصرار
حق خود را از آنها مطالبه کنى . اين امانت ناشناسى از آن روست که گفتند : بر
ما در مورد اميّين ( کسانى که از نژاد اسرائيل نيستند ) راهى مقرّر نيست که
حقوقى را براى آنان به رسميت بشناسيم . و بر خدا دروغ مى بندند و خود مى
دانند . ( 75 )

چنين نيست که آنان پنداشته اند ، بلکه هر کس به پيمان خود وفا
کند و تقوا پيشه سازد ، محبوب خداست ، چرا که خدا تقواپيشگان را دوست مى
دارد . ( 76 )

کسانى که پيمان خدا و سوگندهايشان را در برابر زر و زيور
ناچيز دنيا مى فروشند ، در آخرت بهره اى نخواهند داشت ، و خدا روز قيامت با
آنان سخن نمى گويد و به ايشان نمى نگرد ، و در دنيا و آخرت آنان را از رشدى
شايسته برخوردار نمى سازد ، و برايشان در هر دو جهان عذابى دردناک خواهد
بود . ( 77 )

[صبور]

وَإِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِيقًا يَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالْكِتَابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْكِتَابِ وَمَا هُوَ مِنَ الْكِتَابِ وَيَقُولُونَ

هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَمَا هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَيَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ ( 78 ) مَا

كَانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُؤْتِيَهُ اللَّهُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِبَادًا لِي مِنْ دُونِ

اللَّهِ وَلَٰكِنْ كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِمَا كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَبِمَا كُنْتُمْ تَدْرُسُونَ ( 79 ) وَلَا يَأْمُرَكُمْ

أَنْ تَتَّخِذُوا الْمَلَائِكَةَ وَالنَّبِيِّينَ أَرْبَابًا ۗ أَيَأْمُرُكُمْ بِالْكُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ ( 80 ) وَإِذْ أَخَذَ

اللَّهُ مِيثَاقَ النَّبِيِّينَ لَمَا آتَيْتُكُمْ مِنْ كِتَابٍ وَحِكْمَةٍ ثُمَّ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ

بِهِ وَلَتَنْصُرُنَّهُ ۚ قَالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَأَخَذْتُمْ عَلَىٰ ذَٰلِكُمْ إِصْرِي ۖ قَالُوا أَقْرَرْنَا ۚ قَالَ فَاشْهَدُوا وَأَنَا

مَعَكُمْ مِنَ الشَّاهِدِينَ ( 81 ) فَمَنْ تَوَلَّىٰ بَعْدَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ( 82 ) أَفَغَيْرَ دِينِ

اللَّهِ يَبْغُونَ وَلَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا وَإِلَيْهِ يُرْجَعُونَ ( 83 )




(60)


و برخى از آنان گروهى هستند که زبان خود را به خواندن نوشته هاى خويش مى
پيچانند و آن را به صورت کتاب آسمانى قرائت مى کنند تا آن را از کتاب خدا پنداريد
، با اين که از آن کتاب نيست ، و تصريح مى کنند که از جانب خداست در حالى که
از جانب خدا نيست ، و بر خدا دروغ مى بندند و خود مى دانند . ( 78 )

هيچ بشرى را نشايد که خدا به او کتاب آسمانى و داورى و نبوّت دهد ، سپس او به مردم بگويد :
شما بندگان من باشيد ، نه بندگان خدا . بلکه مى گويد : از آن روى که کتاب آسمانى
را به مردم مى آموزيد و نيز بدين سبب که معارف و احکام آن را فرا مى گيريد ،
مردانى الهى باشيد و در عبادت و بندگى او سخت بکوشيد . ( 79 )

و نيز نشايد که به شما فرمان دهد که فرشتگان و پيامبران را خدايگان بگيريد . آيا پس از آن که
تسليم خدا شده ايد شما را به کفر فرمان مى دهد ؟ ( 80 )

و هنگامى ]را ياد کن[ که خداوند از پيامبران و امت هايشان پيمان گرفت که هر کتاب و حکمتى به شما دادم به آن ايمان مى آوريد ، سپس پيامبرى را که به سوى شما مى آيد و حقانيت آنچه را که
با شماست تأييد مى کند يارى مى دهيد . آن گاه به پيامبران فرمود : آيا اقرار کرديد و
از امت هاى خود نيز پيمان مرا بر اين امر گرفتيد ؟ گفتند : آرى ، اقرار کرديم .
فرمود : پس شما پيامبران و امت ها گواه يکديگر باشيد و من نيز با شما از گواهانم .
( 81 )

پس کسانى که بعد از اين روى برتابند ، آنانند فاسقان و از راه خدا خارج
شدگان . ( 82 )

با اين وصف ، آيا يهوديان و مسيحيان آيينى را غير از آيين خدا مى
جويند که در برابر خدا تسليم نمى شوند و آيين تو را تأييد نمى کنند ؟ با اين که همه
کسانى که در آسمان ها و زمينند ، خواه و ناخواه در برابر او تسليم شده اند . راستى
چگونه از آيين خدا روى برمى تابند با اين که سرانجام به سوى او بازگردانده مى
شوند ؟ ( 83 )

[صبور]

قُلْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ عَلَيْنَا وَمَا أُنْزِلَ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ

وَالْأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَالنَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ

مُسْلِمُونَ ( 84 ) وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ

الْخَاسِرِينَ ( 85 ) كَيْفَ يَهْدِي اللَّهُ قَوْمًا كَفَرُوا بَعْدَ إِيمَانِهِمْ وَشَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ

وَجَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ۚ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ( 86 ) أُولَٰئِكَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ

وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ ( 87 ) خَالِدِينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ (

88) إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ( 89 ) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا

بَعْدَ إِيمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الضَّالُّونَ ( 90 ) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا

وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِمْ مِلْءُ الْأَرْضِ ذَهَبًا وَلَوِ افْتَدَىٰ بِهِ ۗ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ

أَلِيمٌ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ ( 91 )



(61)



اى پيامبر ، بگو : من و پيروانم به خدا و آنچه بر ما نازل شده و آنچه بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط ( پيامبرانى از نسل يعقوب ) فرو فرستاده شده ، و آنچه به موسى و عيسى و ديگر پيامبران از جانب پروردگارشان عطا شده است ايمان آورده ايم و ميان هيچ يک از پيامبران فرقى نمى گذاريم که به برخى ايمان بياوريم و به برخى ديگر کفر ورزيم ، و ما تسليم و فرمانبردار خداييم . ( 84 )

و هر کس جز تسليم بودن در برابر خدا آيين ديگرى طلب کند ، هرگز از او پذيرفته نمى شود و او در آخرت از زيانکاران است . ( 85 )

چگونه خداوند قومى را که پس از ايمانشان کافر شدند هدايت کند و پيش از اين شهادت داده بودند که پيامبر بر حق است و دلايل روشن نيز به آنان رسيده بود ؟ آنان از سرِ لجاجت به کفر روى آوردند و به همين سبب ستمکارند ، و خدا مردم ستمکار را هدايت نمى کند . ( 86 )

آنان سزايشان اين است که لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آنها خواهد بود . ( 87 )

در لعنت خدا ماندگار و براى هميشه در عذاب گرفتارند ; نه عذاب از آنان کاسته مى شود و نه مهلتى مى يابند . ( 88 )

مگر کسانى که پس از آن توبه کردند و مردمى شايسته شدند ، که خدا آنان را مى آمرزد و بر آنها رحمت مى آورد ، زيرا خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است . ( 89 )

به يقين ، کسانى که پس از ايمانشان بى هيچ بهانه اى کافر شدند و سپس بر کفر ]خويش[ افزودند ، هرگز توبه آنها پذيرفته نمى شود ، چرا که توبه آنها توبه واقعى نيست و اينان گمراهانند . ( 90 )

به يقين کسانى که کافر شدند و در حال کفر مردند ، از هيچ يک از آنان گنجينه اى به گستره زمين که آکنده از طلا باشد پذيرفته نمى شود ، هر چند آن را فديه دهد تا به بهشت درآيد . براى آنان عذابى دردناک خواهد بود و ياورانى که آنها را از عذاب برهانند نخواهند داشت . ( 91 )

[صبور]

لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ ۚ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ ( 92 ) ۞

كُلُّ الطَّعَامِ كَانَ حِلًّا لِبَنِي إِسْرَائِيلَ إِلَّا مَا حَرَّمَ إِسْرَائِيلُ عَلَىٰ نَفْسِهِ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُنَزَّلَ

التَّوْرَاةُ ۗ قُلْ فَأْتُوا بِالتَّوْرَاةِ فَاتْلُوهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ( 93 ) فَمَنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ

مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ( 94 ) قُلْ صَدَقَ اللَّهُ ۗ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا

كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ( 95 ) إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكًا وَهُدًى لِلْعَالَمِينَ

(96)فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ إِبْرَاهِيمَ ۖ وَمَنْ دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا ۗ وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ

اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا ۚ وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ ( 97 ) قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ

تَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ شَهِيدٌ عَلَىٰ مَا تَعْمَلُونَ ( 98 ) قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ

سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَهَا عِوَجًا وَأَنْتُمْ شُهَدَاءُ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ ( 99 ) يَا أَيُّهَا

الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا فَرِيقًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ يَرُدُّوكُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ كَافِرِينَ
( 100 )



(62)



هرگز به نيکى دست نمى يابيد و از نيکان نمى شويد مگر اين که از آنچه دوست مى داريد انفاق کنيد ; و هر چه را انفاق کنيد پاداش آن را نزد خدا خواهيد يافت ، زيرا خدا به انفاق شما داناست . ( 92 )

پيش از آن که تورات نازل شود ، همه خوراکى ها ـ جز آنچه اسرائيل بر خود حرام کرده بود ـ براى بنى اسرائيل حلال بود . به يهوديان بگو : اگر راست مى گوييد که پيش از تورات نيز بعضى از خوراکى ها حرام بوده است ، تورات را بياوريد و آن را بخوانيد تا حقيقت آشکار شود . ( 93 )

پس اگر چنين نکردند ، بدان که بر خدا دروغ بسته اند ; و هر کس پس از آشکار شدن حقيقت ، بر خدا دروغ بندد ، چنين کسانى ستمکار خواهند بود . ( 94 )

بگو : خدا راست گفته است که هيچ يک از خوردنى هاى پاکيزه را پيش از نزول تورات بر بنى اسرائيل حرام نکرده بود . پس اى فرزندان اسرائيل ، از آيين ابراهيم که حق گرا بود و از مشرکان نبود پيروى کنيد . ( 95 )

نخستين خانه اى که براى مردم به منظور عبادت خدا بنا نهاده شده همان خانه پربرکتى است که در مکّه قرار دارد و مايه هدايت آدميان است . ( 96 )

در آن جا نشانه هاى روشنى است که ياد خدا را در دل ها زنده مى دارد . از جمله آنها مقام ابراهيم ، امنيت و حج آن خانه است . پس هر که به آن درآيد ايمن است . و براى خدا بر عهده مردم است که قصد آن خانه کنند و حج به جاى آورند ; البتّه اين بر کسانى واجب است که بتوانند راهى به سوى آن بيابند . و هر کس حجِ خانه خدا را ترک کند ، به خدا زيانى نمى رساند ، زيرا خدا از همه جهانيان بى نياز است . ( 97 )

بگو : اى اهل کتاب ، چرا آيات خدا را انکار مى کنيد با اين که خدا بر آنچه انجام مى دهيد گواه است ؟ ( 98 )

بگو : اى اهل کتاب ، چرا کسانى را که ايمان آورده اند ، از راه خدا باز مى داريد و کجِ آن را مى طلبيد با اين که حقيقت را مى دانيد و بر آن گواهيد ؟ و خدا از آنچه مى کنيد بى خبر نيست . ( 99 )

اى کسانى که ايمان آورده ايد ، اگر از گروهى از کسانى که به آنان کتاب آسمانى داده شده است پيروى کنيد ، شما را پس از آن که ايمان آورده ايد به کفر باز مى گردانند . ( 100 )

[گل مريم]

صدق الله العلی العظیم





قبول باشه تالیان منتظر ظهور آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف




salavat2allahomma18salavat2



و شروع جزء چهارم قرآن مجید

[مهاجر]

اعوذ با لله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

وَكَيْفَ تَكْفُرُونَ وَأَنْتُمْ تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ آيَاتُ اللَّهِ وَفِيكُمْ رَسُولُهُ ۗ وَمَنْ يَعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِيَ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿١٠١﴾

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ ﴿١٠٢﴾

وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا ۚ وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنْتُمْ عَلَىٰ شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهَا ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ ﴿١٠٣﴾

وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٤﴾وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ۚ وَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿١٠٥﴾يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ ۚ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَكَفَرْتُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ ﴿١٠٦﴾

وَأَمَّا الَّذِينَ ابْيَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِي رَحْمَةِ اللَّهِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿١٠٧﴾

تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ ۗ وَمَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْمًا لِلْعَالَمِينَ ﴿١٠٨﴾


و چگونه كفر مى‏ورزيد در حالى كه آيات خدا بر شما خوانده مى‏شود ، و پيامبر او در ميان شماست ؟ ! و هر كس به خدا تمسّك جويد ، قطعاً به راه مستقيم هدايت شده است .«101»

اى اهل ايمان ! از خدا آن گونه كه شايسته پرواى از اوست پروا كنيد، و نميريد مگر در حالى كه [در برابر او و فرمان‏ها و احكامش] تسليم باشيد .«102»

و همگى به ريسمان خدا [قرآن و اهل بيت عليهم‏السلام] چنگ زنيد ، و پراكنده و گروه گروه نشويد ؛ و نعمت خدا را بر خود ياد كنيد آن گاه كه [پيش از بعثت پيامبر و نزول قرآن] با يكديگر دشمن بوديد ، پس ميان دل‏هاى شما پيوند و الفت برقرار كرد ، در نتيجه به رحمت و لطف او با هم برادر شديد، و بر لب گودالى از آتش بوديد، شما را از آن نجات داد ؛ خدا اين گونه ، نشانه‏هاى [قدرت ، لطف و رحمت] خود را براى شما روشن مى‏سازد تا هدايت شويد .«103»

و بايد از شما گروهى باشند كه [همه مردم را] به سوى خير [اتحاد ، اتفاق ، الفت ، برادرى ، مواسات و درستى] دعوت نمايند ، و به كار شايسته وادارند ، و از كار ناپسند بازدارند ؛ يقيناً اينان رستگارند .«104»

و [شما اى اهل ايمان !] مانند كسانى نباشيد كه پس از آنكه دلايل روشن براى آنان آمد ، پراكنده و گروه گروه شدند و [در دين] اختلاف پيدا كردند ، و آنان را عذابى بزرگ است ؛«105»

در روزى كه چهره‏هايى سپيد و چهره‏هايى سياه شود ، اما آنان كه چهره‏هايشان سياه شده [به آنان گويند :] آيا پس از ايمانتان كافر شديد ؟ پس به كيفر آنكه كفر مى‏ورزيديد ، اين عذاب را بچشيد .«106»

و اما آنان كه چهره‏هايشان سپيد گشته ، همواره در رحمت خدايند ، و در آن جاودانه‏اند .«107»

اينها [كه سرگذشت اهل كتاب ، مژده‏ها ، بيم‏ها و امور مربوط به آخرت است] آيات خداست كه آن را به درستى بر تو مى‏خوانيم ؛ و خدا هيچ ستمى بر جهانيان نمى‏خواهد .«108»

[مهاجر]

وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ ﴿١٠٩﴾

كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ ۗ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ ۚ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿١١٠﴾

لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلَّا أَذًى ۖ وَإِنْ يُقَاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنْصَرُونَ ﴿١١١﴾

ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ مَا ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ وَحَبْلٍ مِنَ النَّاسِ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ ۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ ﴿١١٢﴾

لَيْسُوا سَوَاءً ۗ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ أُمَّةٌ قَائِمَةٌ يَتْلُونَ آيَاتِ اللَّهِ آنَاءَ اللَّيْلِ وَهُمْ يَسْجُدُونَ ﴿١١٣﴾

يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَأُولَٰئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿١١٤﴾

وَمَا يَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَلَنْ يُكْفَرُوهُ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ ﴿١١٥﴾
«64»

و آنچه در آسمان و در زمين است ، فقط در سيطره مالكيّت و فرمانروايى خداست ، و همه امور به سوى او بازمى‏گردد .«109»

شما بهترين امتى هستيد كه [براى اصلاح جوامع انسانى] پديدار شده‏ايد ، به كار شايسته فرمان مى‏دهيد و از كار ناپسند بازمى‏داريد ، و [از روى تحقيق و معرفت و صدق و اخلاص] به خدا ايمان مى‏آوريد . و اگر اهل كتاب ايمان مى‏آوردند قطعاً براى آنان بهتر بود ؛ برخى از آنان مؤمن [به قرآن و پيامبرند] و بيشترشان بدكار و نافرمانند .«110»

هرگز به شما جز آزارى اندك نمى‏رسانند ، و اگر با شما بجنگند [شكست مى‏خورند و] به شما پشت كرده [فرار مى‏كنند] آن گاه [از جانب ديگران] يارى نمى‏شوند .«111»

هر زمان و هر كجا يافت شوند ، [داغِ] خوارى و ذلت بر آنان زده شده ، مگر [آنكه] به ريسمانى از جانب خدا [كه ايمان به قرآن و نبوّت پيامبر است] و يا ريسمانى از سوى مردمِ [مؤمن كه پذيرش ذمه و شرايط آن است ، چنگ زنند] و به سبب خشم خدا دچار سقوط معنوى شدند و [داغِ] بينوايى و بدبختى بر آنان زده شد .اين بدان سبب است كه آنان همواره به آيات خدا كفر مى‏ورزيدند و پيامبران را ظالمانه مى‏كشتند ، و اين [كفرورزى و كشتن پيامبران] به سبب اين است كه [خدا را] نافرمانى نمودند و همواره [از حدود الهى] تجاوز مى‏كردند .«112»

[همه اهل كتاب] يكسان نيستند ، از اهل كتاب گروهى درستكار [و رعايت كننده حقّ خدا و مردم] هستند ، آيات خدا را در ساعاتى از شب مى‏خوانند و [به پيشگاه حق از روى تواضع و فروتنى] سجده مى‏كنند .«113»

[در سايه قرآن و نبوّت پيامبر [به خدا و روز قيامت ايمان مى‏آورند و به كار شايسته فرمان مى‏دهند ، و از كار ناپسند بازمى‏دارند و در كارهاى خير مى‏شتابند ؛ و اينان از شايستگانند .«114»

و هر كار خيرى انجام دهند ، هرگز درباره آن مورد ناسپاسى قرار نخواهند گرفت ؛ و خدا به تقواپيشگان داناست .«115»

[مهاجر]

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۖ وَأُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۚ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿١١٦﴾

مَثَلُ مَا يُنْفِقُونَ فِي هَٰذِهِ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَثَلِ رِيحٍ فِيهَا صِرٌّ أَصَابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَأَهْلَكَتْهُ ۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَلَٰكِنْ أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿١١٧﴾

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ ۚ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ ۖ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ ﴿١١٨﴾

هَا أَنْتُمْ أُولَاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَلَا يُحِبُّونَكُمْ وَتُؤْمِنُونَ بِالْكِتَابِ كُلِّهِ وَإِذَا لَقُوكُمْ قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا عَضُّوا عَلَيْكُمُ الْأَنَامِلَ مِنَ الْغَيْظِ ۚ قُلْ مُوتُوا بِغَيْظِكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿١١٩﴾

إِنْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِنْ تُصِبْكُمْ سَيِّئَةٌ يَفْرَحُوا بِهَا ۖ وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا لَا يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا ۗ إِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ ﴿١٢٠﴾

وَإِذْ غَدَوْتَ مِنْ أَهْلِكَ تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنِينَ مَقَاعِدَ لِلْقِتَالِ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿١٢١﴾




قطعاً كسانى كه كافر شدند ، هرگز اموال و اولادشان چيزى از] عذاب] خدا را از آنان دفع نخواهد كرد ؛ و آنان اهل آتشند و در آن‏جاودانه‏اند .«116»

داستان آنچه [كافران] در اين زندگى دنيا انفاق مى‏كنند ، مانند بادى آميخته با سرمايى سخت است كه [به عنوان مجازات] به كشتزار قومى كه بر خود ستم كرده‏اند برسد و آن را نابود كند ؛ و خدا به آنان ستم نكرده است ، ولى آنان به خويشتن ستم مى‏ورزند .«117»

اى اهل ايمان ! از غير خودتان براى خود محرم راز نگيريد ؛ آنان از هيچ توطئه و فسادى درباره شما كوتاهى نمى‏كنند ؛ شدت گرفتارى و رنج و زيان شما را دوست دارند ؛ تحقيقاً دشمنى [با اسلام و مسلمانان] از لابلاى سخنانشان پديدار است و آنچه سينه‏هايشان [از كينه و نفرت] پنهان مى‏دارد بزرگ‏تر است .ما نشانه‏ها [ىِ دشمنى و كينه آنان] را اگر مى‏انديشيد براى شما روشن ساختيم .«118»

آگاه باشيد ! اين شماييد كه آنان را دوست داريد ، و آنان شما را دوست ندارند . و شما به همه كتاب‏ها [ىِ آسمانى] ايمان داريد [ولى آنان ايمان ندارند] . و چون با شما ديدار كنند مى‏گويند : ايمان آورديم . و زمانى كه با يكديگر خلوت نمايند از شدت خشمى كه بر شما دارند ، سر انگشتان خود را مى‏گزند . بگو:به خشمتان بميريد . يقيناً خدا به آنچه در سينه‏هاست ، داناست .«119»

اگر به شما خير و سودى [چون پيروزى و غنيمت] رسد ، آنان را بدحال [و دلتنگ] مى‏كند ، و اگر بدى و زيانى [چون حادثه تلخى] رسد به سبب آن خوشحال مى‏شوند ؛ و اگر شكيبايى ورزيد و پرهيزكارى كنيد ، نيرنگشان هيچ زيانى به شما نمى‏رساند ؛ مسلماً خدا به آنچه انجام مى‏دهند احاطه دارد .«120»

و [ياد كن] زمانى كه صبحگاهان [براى جنگ احد] از ميان خانواده‏ات بيرون آمدى تا مؤمنان را براى جنگيدن در سنگرهاى نظامى جاى دهى ؛ و خدا شنوا [ىِ به گفته‏ها] و دانا [ىِ به نيّت‏ها] ست .«121»

[مهاجر]

إِذْ هَمَّتْ طَائِفَتَانِ مِنْكُمْ أَنْ تَفْشَلَا وَاللَّهُ وَلِيُّهُمَا ۗ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿١٢٢﴾

وَلَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَأَنْتُمْ أَذِلَّةٌ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿١٢٣﴾

إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِينَ أَلَنْ يَكْفِيَكُمْ أَنْ يُمِدَّكُمْ رَبُّكُمْ بِثَلَاثَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُنْزَلِينَ ﴿١٢٤﴾

بَلَىٰ ۚ إِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا وَيَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هَٰذَا يُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ بِخَمْسَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُسَوِّمِينَ ﴿١٢٥﴾

وَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرَىٰ لَكُمْ وَلِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُمْ بِهِ ۗ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ ﴿١٢٦﴾

لِيَقْطَعَ طَرَفًا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْ يَكْبِتَهُمْ فَيَنْقَلِبُوا خَائِبِينَ ﴿١٢٧﴾

لَيْسَ لَكَ مِنَ الْأَمْرِ شَيْءٌ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ أَوْ يُعَذِّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظَالِمُونَ ﴿١٢٨﴾

وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿١٢٩﴾

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا الرِّبَا أَضْعَافًا مُضَاعَفَةً ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿١٣٠﴾

وَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ ﴿١٣١﴾

وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ﴿١٣٢﴾


[ياد كنيد كه] در آن هنگام دو گروه از شما بر آن شدند كه سستى و ناتوانى نشان دهند [و از جنگ دست كشيده، برگردند] ، در حالى كه خدا يار و ياورشان بود [لذا از اين قصد شيطانى بازشان داشت] و مؤمنان بايد فقط بر خدا توكل كنند .«122»

بى‏ترديد خدا در [جنگِ] بدر شما را يارى داد ، در حالى كه [از نظر ساز و برگ جنگى و شمار نفرات نسبت به دشمن] ناتوان بوديد ؛ بنابراين از خدا به خاطر اين كه سپاسگذارى نمائيد پروا كنيد.«123»

آن هنگام كه به مؤمنان مى‏گفتى : آيا شما را بس نيست كه پروردگارتان به سه هزار فرشته نازل شده شما را يارى دهد ؟«124»

آرى ، اگر شكيبايى ورزيد و پرهيزكارى كنيد و دشمنان در همين لحظه ، جوشان و خروشان بر شما بتازند ، پروردگارتان شما را با پنج هزار فرشته نشان‏دار يارى مى‏دهد .«125»

و خدا [وعده يارى و پيروزى] را جز بشارتى براى شما و براى آنكه دل‏هايتان به آن آرامش يابد قرار نداد ؛ و يارى و نصرت جز از سوى خداى تواناى شكست‏ناپذير و حكيم نيست .«126»

تا برخى از كافران را [از ريشه و بن] نابود كند ، يا آنان را خوار و ذليل سازد ، تا نوميد بازگردند .«127»

زمام چيزى از امور [مشركان و مؤمنانِ فرارى از جنگ] در اختيار تو نيست ، يا توبه آنان را [به شرط آنكه توبه كنند] مى‏پذيرد يا عذابشان مى‏كند ؛ زيرا آنان ستمكارند .«128»

و آنچه در آسمان‏ها و در زمين است ، فقط در سيطره مالكيّت و فرمانروايى خداست . هر كه را بخواهد مى‏آمرزد و هر كه را بخواهد عذاب مى‏كند ؛ و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است .«129»

اى اهل ايمان ! ربا را كه سودهاى چند برابر است نخوريد ، و از خدا پروا كنيد تا رستگار شويد .«130» و از آتشى كه براى كافران آماده شده است بپرهيزيد .«131»

و از خدا و پيامبر فرمان بريد تا مورد رحمت قرار گيريد .«132»

[مهاجر]

وَسَارِعُوا إِلَىٰ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ ﴿١٣٣﴾

الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ ۗ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ ﴿١٣٤﴾

وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ يُصِرُّوا عَلَىٰ مَا فَعَلُوا وَهُمْ يَعْلَمُونَ ﴿١٣٥﴾

أُولَٰئِكَ جَزَاؤُهُمْ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ ﴿١٣٦﴾

قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ سُنَنٌ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ ﴿١٣٧﴾

هَٰذَا بَيَانٌ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِينَ ﴿١٣٨﴾

وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿١٣٩﴾

إِنْ يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ ۚ وَتِلْكَ الْأَيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ

الَّذِينَ آمَنُوا وَيَتَّخِذَ مِنْكُمْ شُهَدَاءَ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ ﴿١٤٠﴾



و به سوى آمرزشى از پروردگارتان و بهشتى كه پهنايش [به وسعتِ] آسمان‏ها و زمين است بشتابيد ؛ بهشتى كه براى پرهيزكاران آماده شده است ؛«133»

آنان كه در گشايش و تنگ دستى انفاق مى‏كنند ، و خشم خود را فرو مى‏برند ، و از [خطاهاىِ] مردم در مى‏گذرند ؛ و خدا نيكوكاران را دوست دارد. «134»

و آنان كه چون كار زشتى مرتكب شوند يا بر خود ستم ورزند ، خدا را ياد كنند و براى گناهانشان آمرزش خواهند ؛ و چه كسى جز خدا گناهان را مى‏آمرزد ؟ و آگاهانه بر آنچه مرتكب شده‏اند ، پا فشارى نمى‏كنند ؛«135»

پاداش آنان آمرزشى است از سوى پروردگارشان ، و بهشت‏هايى كه از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جارى است ، در آن جاودانه‏اند ؛ و پاداش عمل كنندگان نيكوست .«136»

قطعاً پيش از شما روش‏هايى [در ميان ملل و جوامع بوده كه از ميان رفته است] ، پس در زمين گردش كنيد و با دقت و تامّل بنگريد كه سرانجام تكذيب كنندگانِ [حقايق] چگونه بود .«137»

اين [قرآن] براى مردم ، بيانگر [حوادث و واقعيات] و براى پرهيزكاران ، سراسر هدايت و اندرز است .«138»

و [در انجام فرمان‏هاىِ حق و در جهاد با دشمن] سستى نكنيد و [از پيش آمدها و حوادث و سختى‏هايى كه به شما مى‏رسد] اندوهگين مشويد كه شما اگر مؤمن باشيد ، برتريد .«139»

اگر [در جنگ احد] به شما آسيب و جراحتى رسيد ، آن گروه را نيز [در جنگ بدر] آسيب و جراحتى مانند آن رسيد . و ما اين روزها [ىِ پيروزى و ناكامى] را [به عنوان امتحان] در ميان مردم مى‏گردانيم [تا عبرت گيرند] و خدا كسانى را كه [از روى حقيقت و خلوص] ايمان آورده‏اند ، مشخص كند و از ميان شما گواهانى [نسبت به پيروزى‏ها كه نتيجه طاعت و تقواست ، و شكست‏ها كه محصول نافرمانى و بى‏تقوايى است] بگيرد ؛ و خدا ستمكاران را [كه با سستى و بى‏تقوايى بر خود ستم مى‏كنند] دوست ندارد .«140» «67

[گل مريم]

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

وَلِيُمَحِّصَ اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ وَيَمْحَقَ الْكَافِرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/141.gif أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُواْ الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللّهُ الَّذِينَ جَاهَدُواْ مِنكُمْ وَيَعْلَمَ الصَّابِرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/142.gif وَلَقَدْ كُنتُمْ تَمَنَّوْنَ الْمَوْتَ مِن قَبْلِ أَن تَلْقَوْهُ فَقَدْ رَأَيْتُمُوهُ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/143.gif وَمَا مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَن يَنقَلِبْ عَلَىَ عَقِبَيْهِ فَلَن يَضُرَّ اللّهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللّهُ الشَّاكِرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/144.gif وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَنْ تَمُوتَ إِلاَّ بِإِذْنِ الله كِتَابًا مُّؤَجَّلاً وَمَن يُرِدْ ثَوَابَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَن يُرِدْ ثَوَابَ الآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْهَا وَسَنَجْزِي الشَّاكِرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/145.gif وَكَأَيِّن مِّن نَّبِيٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَمَا وَهَنُواْ لِمَا أَصَابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَمَا ضَعُفُواْ وَمَا اسْتَكَانُواْ وَاللّهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/146.gif وَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلاَّ أَن قَالُواْ ربَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/147.gif فَآتَاهُمُ اللّهُ ثَوَابَ الدُّنْيَا وَحُسْنَ ثَوَابِ الآخِرَةِ وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/148.gif



و تا آنكه (به اين اختلاف نيك و بد روزگار) اهل ايمان را از هر عيب و نقص پاك و كامل كند و كافران را به كيفر ستم‏كارى محو و نابود گرداند http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/141.gif

گمان مى‏ كنيد به بهشت داخل خواهيد شد بدون آنكه خدا امتحان كند و آنان كه جهاد در راه دين كرده و آنها كه در سختيها صبر و مقاومت كنند مقامشان را بر عالمى معلوم گرداند http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/142.gif

شما همان كسانيد كه پيش از آن كه دستور جهاد براى مسلمين بيايد با كمال شوق آرزوى جهاد و كشته شدن در راه دين مى‏ كرديد پس چگونه امروز كه به جهاد مامور شده ‏ايد؟ سخت از مرگ نگران مى‏ شويد http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/143.gif

و محمد (ص) نيست مگر پيغمبرى از طرف خدا كه پيش از او نيز پيغمبرانى بودند و از اين جهان در گذشتند، اگر او نيز به مرگ يا شهادت در گذشت باز شما بدين جاهليت خود رجوع خواهيد كرد؟ پس هر كه مرتد شود به خدا ضررى نخواهد رسانيد و خود را به زيان انداخته و هر كس شكر نعمت دين گذارد و در اسلام پايدار ماند البته خداوند جزاى نيك به اعمال شكرگزاران عطا خواهد كرد http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/144.gif

هيچ كس جز به فرمان خدا نخواهد مرد كه اجل هر كس در لوح قضاى الهى به وقت معين ثبت است، و هر كس براى يافتن متاع دنيا كوشش كند از دنيا بهره‏ مندش كنيم و هر كه براى ثواب آخرت سعى نمايد از نعمت آخرت برخوردارش گردانيم و البته خداوند سپاس‏گزاران را جزاى نيك (آسايش دنيا و بهشت آخرت) خواهد داد http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/145.gif

چه بسيار رخ داده كه جمعيت زيادى از پيروان پيغمبرى در جنگ كشته شده و با اين حال اهل ايمان با سختيهايى كه در راه خدا به آنها رسيده مقاومت كردند و هرگز بيمناك و زبون نشدند و سر زير بار دشمن فرو نياوردند و راه صبر و ثبات پيش گرفتند كه خداوند صابران را دوست مى‏ دارد http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/146.gif

آنها در هيچ سختى جز به خدا پناهنده نشده و جز اين نمى ‏گفتند كه بار پروردگارا به كرم خود از گناه و ستمى كه ما در باره خود كرده ‏ايم درگذر و ما را ثابت قدم بدار و ما را بر محو كافران مظفر گردان http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/147.gif
پس خداوند فتح و پيروزى در دنيا و ثواب در آخرت نصيبشان گردانيد، كه خدا نيكوكاران را دوست مى‏ دارد http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/148.gif






صفحه 68

[گل مريم]

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوَاْ إِن تُطِيعُواْ الَّذِينَ كَفَرُواْ يَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ فَتَنقَلِبُواْ خَاسِرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/149.gif بَلِ اللّهُ مَوْلاَكُمْ وَهُوَ خَيْرُ النَّاصِرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/150.gif سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُواْ الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَكُواْ بِاللّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَمَأْوَاهُمُ النَّارُ وَبِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/151.gif وَلَقَدْ صَدَقَكُمُ اللّهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُم بِإِذْنِهِ حَتَّى إِذَا فَشِلْتُمْ وَتَنَازَعْتُمْ فِي الأَمْرِ وَعَصَيْتُم مِّن بَعْدِ مَا أَرَاكُم مَّا تُحِبُّونَ مِنكُم مَّن يُرِيدُ الدُّنْيَا وَمِنكُم مَّن يُرِيدُ الآخِرَةَ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِيَبْتَلِيَكُمْ وَلَقَدْ عَفَا عَنكُمْ وَاللّهُ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/152.gif إِذْ تُصْعِدُونَ وَلاَ تَلْوُونَ عَلَى أحَدٍ وَالرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ فِي أُخْرَاكُمْ فَأَثَابَكُمْ غُمَّاً بِغَمٍّ لِّكَيْلاَ تَحْزَنُواْ عَلَى مَا فَاتَكُمْ وَلاَ مَا أَصَابَكُمْ وَاللّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/153.gif



اى اهل ايمان اگر از كافران پيروى كنيد شما را باز از دين اسلام به كفر بر مى‏ گردانند آن گاه شما هم از زيان‏كاران خواهيد گشت http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/149.gif
(اى مسلمين) از كافران يارى مجوئيد كه خدا يار شما است و او از بهترين يارى كنندگان است http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/150.gif

دل كافران را بيم‏ناك و هراسان كنيم زيرا كه چيزى را براى خدا شريك قرار دادند كه اصلا بر آن حقيقتى و دليلى نبود و منزل‏گاه آنها آتش دوزخ است و سراى ستمكاران بسيار بد منزلگاهى است http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/151.gif

و به حقيقت، راستى و صدق وعده خدا را (كه شما را بر دشمنان غالب مى‏ گرداند) آن گاه دريافتيد كه غلبه كرديد و به فرمان خدا كافران را به خاك هلاكت افكنديد و هميشه بر دشمن غالب بوديد تا وقتى كه در كار جنگ احد سستى كرده و اختلاف انگيختيد (برخى در سنگرى كه پيغمبر دستور داد ايستاده و گروهى از پى غنيمت رفتيد) و نافرمانى حكم پيغمبر نموديد پس از آنكه هر چه آرزوى شما بود (از فتح و غلبه بر كفار و غنيمت بردن) به آن رسيديد منتها برخى براى دنيا و برخى براى آخرت مى‏كوشيديد و سپس اين عمل شما را از پيشرفت و غلبه بازداشت تا شما را بيازمايد، و خدا از تقصير شما (كه نافرمانى از پيغمبر خود كرديد) در گذشت كه خدا را با اهل ايمان عنايت و رحمت است http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/152.gif

بياد آريد هنگامى كه روى به هزيمت و شكست گذاشته و چنان وحشت زده مى‏ گريختيد كه توجه به احدى نداشتيد تا آنجا كه پيغمبر هم كه شما را به يارى ديگران در صف كارزار مى‏ خواند توجه نكرديد تا به پاداش اين بى ثباتى، غمى بر غم شما افزود، تا از اين پس براى از دست رفتن يا به دست آوردن چيزى اندوهناك نشويد، و خدا به هر چه كنيد (و هر چه انديشيد) آگاه خواهد بود http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/153.gif




صفحه 69

[گل مريم]

ثُمَّ أَنزَلَ عَلَيْكُم مِّن بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُّعَاسًا يَغْشَى طَآئِفَةً مِّنكُمْ وَطَآئِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنفُسُهُمْ يَظُنُّونَ بِاللّهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِيَّةِ يَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ الأَمْرِ مِن شَيْءٍ قُلْ إِنَّ الأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ يُخْفُونَ فِي أَنفُسِهِم مَّا لاَ يُبْدُونَ لَكَ يَقُولُونَ لَوْ كَانَ لَنَا مِنَ الأَمْرِ شَيْءٌ مَّا قُتِلْنَا هَاهُنَا قُل لَّوْ كُنتُمْ فِي بُيُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلَى مَضَاجِعِهِمْ وَلِيَبْتَلِيَ اللّهُ مَا فِي صُدُورِكُمْ وَلِيُمَحَّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/154.gif إِنَّ الَّذِينَ تَوَلَّوْاْ مِنكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّيْطَانُ بِبَعْضِ مَا كَسَبُواْ وَلَقَدْ عَفَا اللّهُ عَنْهُمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ حَلِيمٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/155.gif يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَكُونُواْ كَالَّذِينَ كَفَرُواْ وَقَالُواْ لإِخْوَانِهِمْ إِذَا ضَرَبُواْ فِي الأَرْضِ أَوْ كَانُواْ غُزًّى لَّوْ كَانُواْ عِندَنَا مَا مَاتُواْ وَمَا قُتِلُواْ لِيَجْعَلَ اللّهُ ذَلِكَ حَسْرَةً فِي قُلُوبِهِمْ وَاللّهُ يُحْيِـي وَيُمِيتُ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/156.gif وَلَئِن قُتِلْتُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَوْ مُتُّمْ لَمَغْفِرَةٌ مِّنَ اللّهِ وَرَحْمَةٌ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/157.gif


پس از آن غم و انديشه، خداوند شما را ايمنى بخشيد كه خواب آسايش گروهى از شما را فرا گرفت و گروهى كه وعده نصرت خدا را از روى جهل و نادانى راست نمى‏ پنداشتند هنوز در غم جان خود بودند و از روى انكار مى‏ گفتند آيا ممكن است ما را قدرت و فرمانى بدست آيد؟ بگو اى پيغمبر تنها خدا است كه بر عالم هستى فرمانروا است (منافقان سست ايمان كه از ترس مؤمنان) خيالات باطل خود را با تو اظهار نمى‏ دارند، با خود مى‏ گويند اگر كار ما به وحى خدا و آئين حق بود شكست نمى ‏خورديم و گروهى در اين جا كشته نمى ‏شديم، بگو: اى پيغمبر! اگر در خانه‏ هاى خود هم بوديد باز آن كه سرنوشت آنها در قضاى الهى كشته شدن است از خانه به قتلگاه به پاى خود البته بيرون مى ‏آمدند تا خدا آنچه در سينه پنهان دارند بيازمايد و هر چه در دل دارند پاك و خالص گرداند و خدا از راز درونها آگاه است http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/154.gif

همانا آنان كه از شما در جنگ احد به جنگ پشت كردند و منهزم شدند شيطان آنها را به سبب نافرمانى و بدكرداريشان به لغزش افكند و خدا از آنها در گذشت كه خدا آمرزنده و بردبار است http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/155.gif

اى گرويدگان به دين اسلام! شما بمانند آنان كه راه كفر و نفاق پيمودند، نباشيد كه گفتند اگر برادران و خويشان ما به سفر نرفتند و يا به جنگ حاضر نمى‏ شدند به چنگ مرگ نمى‏ افتادند، اين آرزوهاى باطل را خدا حسرت دلهاى آنان خواهد كرد و خدا است كه زنده مى‏ گرداند و مى ‏ميراند (در هر وقت و به هر سبب كه مى‏ خواهد) و به هر چه كنيد آگاه است http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/156.gif

اگر در راه خدا كشته شويد يا بميريد، در آن جهان به آمرزش و رحمت خدا نائل شويد و آن بهتر از هر چيزى است كه در حيات و زندگى دنيا انسان مى‏ تواند براى خود فراهم آورد http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/157.gif




صفحه 70

[گل مريم]

وَلَئِن مُّتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لإِلَى الله تُحْشَرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/158.gif فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ (http://shahrequran.ir/showthread.php?568-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%AA%D8%AF%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%86%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86%28-%D9%87%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DB%8C%DA%A9-%D8%A2%DB%8C%D9%87%29&p=4376&viewfull=1#post4376) (http://shahrequran.ir/showthread.php?568-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%AA%D8%AF%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%86%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86%28-%D9%87%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DB%8C%DA%A9-%D8%A2%DB%8C%D9%87%29&p=4376&viewfull=1#post4376) http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/159.gif إِن يَنصُرْكُمُ اللّهُ فَلاَ غَالِبَ لَكُمْ وَإِن يَخْذُلْكُمْ فَمَن ذَا الَّذِي يَنصُرُكُم مِّن بَعْدِهِ وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكِّلِ الْمُؤْمِنُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/160.gif وَمَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَغُلَّ وَمَن يَغْلُلْ يَأْتِ بِمَا غَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/161.gif أَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَ اللّهِ كَمَن بَاء بِسَخْطٍ مِّنَ اللّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/162.gif هُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ اللّهِ واللّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/163.gif لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولاً مِّنْ أَنفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُّبِينٍ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/164.gif أَوَلَمَّا أَصَابَتْكُم مُّصِيبَةٌ قَدْ أَصَبْتُم مِّثْلَيْهَا قُلْتُمْ أَنَّى هَـذَا قُلْ هُوَ مِنْ عِندِ أَنْفُسِكُمْ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/165.gif


اگر در راه خدا بميريد يا كشته شويد (اندوهگين نشويد كه) به رحمت ايزدى پيوسته و به سوى خدا محشور خواهيد شد http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/158.gif

رحمت خدا تو را با خلق، مهربان و خوش خوى گردانيد، و اگر تند خو و سخت دل بودى مردم از پيرامون تو متفرق مى‏شدند، پس چون امت به نادانى در باره تو بد كنند از آنان درگذر و از خدا بر آنها طلب آمرزش كن و براى دلجويى آنان در كار جنگ مشورت نما ليكن آنچه را كه خود تصميم گرفتى با توكل به خدا انجام ده كه خدا آنان را كه بر او اعتماد كنند دوست دارد و يارى مى‏ كند http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/159.gif

اگر خدا شما را يارى كند، محال است كسى بر شما غالب آيد و اگر به خوارى واگذارد آن كيست كه بتواند بعد از آن شما را يارى كند؟ و اهل ايمان تنها به خدا (و قدرت و رحمت او) بايد اعتماد كنند http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/160.gif
و البته هيچ پيغمبرى خيانت نخواهد كرد، و هر كس خيانت كند روز قيامت به كيفر آن خواهد رسيد و بطور كلى هر كس هر عمل نيك و بد در دنيا بجا آورد در قيامت تمام و كامل به جزاى آن برسد و به هيچ كس ستمى نخواهد شد http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/161.gif
آيا كسى كه با ايمان در راه رضاى خدا قدم بردارد مانند كسى است كه با كفر راه غضب خدا پيمايد؟ منزل گاه او جهنم است و بسيار بد جايگاهى است http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/162.gif
اين دو گروه مؤمن و كافر را به مراتب ايمان و كفر نزد خدا درجات مختلفه است و خداوند به هر چه مى ‏كنند آگاه است http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/163.gif

خدا بر اهل ايمان منت گذاشت كه رسولى از خودشان در ميان آنان بر انگيخت كه بر آنها آيات خدا را تلاوت كند و نفوسشان را از هر نقص و آلايش پاك گرداند و به آنها احكام شريعت و حقايق حكمت بياموزد هر چند قبلا گمراهى آنان آشكار بود http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/164.gif

آيا هر گاه به شما مصيبتى رسد (در جنگ احد) در صورتى كه دو برابر آن آسيب به دشمنان رسيد (در جنگ بدر) باز از روى تعجب گوئيد چرا به ما كه اهل ايمانيم رنج رسد؟ بگو اى پيغمبر اين مصيبت را از دست خود كشيديد كه نافرمانى كرديد، نه آن كه خدا قادر بر نصرت شما نبود كه ايزد متعال بر هر چيز توانا است http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/165.gif





صفحه 71

[گل مريم]

وَمَا أَصَابَكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ فَبِإِذْنِ اللّهِ وَلِيَعْلَمَ الْمُؤْمِنِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/166.gif وَلْيَعْلَمَ الَّذِينَ نَافَقُواْ وَقِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْاْ قَاتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَوِ ادْفَعُواْ قَالُواْ لَوْ نَعْلَمُ قِتَالاً لاَّتَّبَعْنَاكُمْ هُمْ لِلْكُفْرِ يَوْمَئِذٍ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلإِيمَانِ يَقُولُونَ بِأَفْوَاهِهِم مَّا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِمَا يَكْتُمُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/167.gif الَّذِينَ قَالُواْ لإِخْوَانِهِمْ وَقَعَدُواْ لَوْ أَطَاعُونَا مَا قُتِلُوا قُلْ فَادْرَؤُوا عَنْ أَنفُسِكُمُ الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/168.gif وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/169.gif فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُواْ بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/170.gif يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/171.gif الَّذِينَ اسْتَجَابُواْ لِلّهِ وَالرَّسُولِ مِن بَعْدِ مَآ أَصَابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذِينَ أَحْسَنُواْ مِنْهُمْ وَاتَّقَواْ أَجْرٌ عَظِيمٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/172.gif الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُواْ لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَاناً وَقَالُواْ حَسْبُنَا اللّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/173.gif


آنچه در روز احد هنگام مقابله دو صف كارزار به شما رسيد به قضاى خدا و مشيت نافذ او بود تا آنكه بيازمايد اهل ايمان را تا معلوم شود حال آنان كه ثابت قدم در ايمانند http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/166.gif
و تا نيز معلوم شود حال آنهايى كه در دين نفاق و دورويى كردند و چون به آنها گفته شد بيائيد در راه خدا جهاد و يا دفاع كنيد عذر آوردند كه اگر ما به فنون جنگى دانا بوديم از شما تبعيت نموده و به كارزار مى ‏آمديم اينان با آنكه دعوى مسلمانى دارند به كفر نزديكترند تا به ايمان، با زبان چيزى را اظهار كنند كه در دل خلاف آن را پنهان داشته‏ اند و خدا بر آنچه پنهان مى ‏دارند آگاه‏تر از خود آنها است http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/167.gif
آن كسانى كه در جنگ با سپاه اسلام همراهى نكرده و گفتند اگر خويشان و برادران ما نيز سخن ما را شنيده و به جنگ احد نرفته بودند كشته نمى‏ شدند، اى پيغمبر به چنين مردم (منافق) بگو پس شما كه براى حفظ حيات ديگران چاره توانيد كرد مرگ را از جان خود دور كنيد اگر راست مى‏ گوئيد http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/168.gif

البته نپنداريد كه شهيدان راه خدا مرده ‏اند بلكه زنده به حيات ابدى شدند و در نزد خدا متنعم خواهند بود http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/169.gif

آنان به فضل و رحمتى كه از خداوند نصيبشان گرديده شادمانند و به آن مؤمنان كه هنوز به آنها نپيوسته ‏اند و بعدا در پى آنها به راه آخرت خواهند شتافت مژده دهند كه از مردن هيچ نترسند و از فوت متاع دنيا هيچ غم مخورند http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/170.gif

و آنها را بشارت به نعمت و فضل خدا دهند و اينكه خداوند اجر اهل ايمان را هرگز ضايع نگرداند http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/171.gif

آنان كه دعوت خدا و رسول را اجابت كردند پس از آنكه به آنها رنج و غم رسيد از آنها هر كس نيكوكار و پرهيزكار شد اجر عظيم خواهد يافت http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/172.gif

آن مؤمنانى كه چون مردمى (منافق مانند نعيم بن مسعود اشجعى) به آنها گفتند لشكر بسيارى (كه تمام مشركين مكه و پيروان ابو سفيان باشند) بر عليه شما مؤمنان فراهم شده از آنان در انديشه و بر حذر باشيد (اين تبليغات و مكر دشمن به جاى آن كه بيم در دل آنها افكند) بر ايمانشان بيفزود و گفتند در مقابل همه دشمنان تنها خدا ما را كفايت است و نيكو ياورى است http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/173.gif




صفحه 72

[گل مريم]

فَانقَلَبُواْ بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللّهِ وَفَضْلٍ لَّمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَاتَّبَعُواْ رِضْوَانَ اللّهِ وَاللّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/174.gif إِنَّمَا ذَلِكُمُ الشَّيْطَانُ يُخَوِّفُ أَوْلِيَاءهُ فَلاَ تَخَافُوهُمْ وَخَافُونِ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/175.gif وَلاَ يَحْزُنكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لَن يَضُرُّواْ اللّهَ شَيْئاً يُرِيدُ اللّهُ أَلاَّ يَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِي الآخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/176.gif إِنَّ الَّذِينَ اشْتَرَوُاْ الْكُفْرَ بِالإِيمَانِ لَن يَضُرُّواْ اللّهَ شَيْئًا وَلهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/177.gif وَلاَ يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِّأَنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُواْ إِثْمًا وَلَهْمُ عَذَابٌ مُّهِينٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/178.gif مَّا كَانَ اللّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى مَآ أَنتُمْ عَلَيْهِ حَتَّىَ يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَمَا كَانَ اللّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَلَكِنَّ اللّهَ يَجْتَبِي مِن رُّسُلِهِ مَن يَشَاء فَآمِنُواْ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَإِن تُؤْمِنُواْ وَتَتَّقُواْ فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/179.gif وَلاَ يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ هُوَ خَيْرًا لَّهُمْ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَّهُمْ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُواْ بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلِلّهِ مِيرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/180.gif


پس آن گروه از مؤمنان به نعمت و فضل خدا روى آوردند و بر آنان هيچ الم و رنجى پيش نيامد و پيرو رضاى خدا شدند و خداوند صاحب فضل و رحمت بى منتها است http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/174.gif
اين سخنان شيطان است كه به وسيله آن دوستانش را مى ‏ترساند. شما مسلمانان از آن بيم و انديشه مكنيد و از من بترسيد اگر اهل ايمان هستيد http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/175.gif

اى پيغمبر تو اندوهناك مباش كه گروهى براه كفر مى‏ شتابند آنها هرگز به خداوند زيان نرسانند (بلكه خود را در دو عالم زيان كار كنند) و خدا مى ‏خواهد كه آنان را هيچ نصيبى در عالم آخرت نباشد و نصيبشان عذاب سخت دوزخ خواهد بود http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/176.gif
آنان كه خريدار كفر شدند به عوض ايمان هرگز زيانى به خدا نمى‏ رسانند، ليكن عذاب دردناك بر آنان خواهد رسيد http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/177.gif

و البته آنان كه براه كفر رفتند، گمان نكنند كه مهلتى كه ما به آنها مى‏ دهيم، به حال آنها بهتر خواهد بود، بلكه مهلت مى‏ دهيم براى امتحان تا بر سركشى و طغيان خود بيفزايند و آنان را عذابى رسد كه به آن سخت خوار و ذليل شوند http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/178.gif
خداوند هرگز مؤمنان را وانگذارد و بدين حال كنونى (كه مؤمن و منافق به يكديگر مشتبه ‏اند) تا آنكه به آزمايش بدسرشت را از پاك گوهر جدا كند و خدا همه شما را از سر غيب آگاه نسازد و ليكن براى اين مقام از پيغمبران خود هر كه را مشيت او تعلق گرفت برگزيند پس شما به خدا و پيغمبرانش بگرويد كه هر گاه ايمان آريد و پرهيزكار شويد اجر عظيم خواهيد يافت http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/179.gif

آنان كه بخل نموده و حقوق فقيران را از مالى كه خدا به فضل خويش به آنها داده ادا نمى‏ كنند، گمان نكنند كه اين بخل به منفعت آنها خواهد بود، بلكه به ضرر آنها است چه آنكه آن مالى كه در آن بخل ورزيده‏ اند، در روز قيامت زنجير گردن آنها شود (كه آن روز هيچكس مالك چيزى نيست) و تنها خدا وارث آسمانها و زمين خواهد بود و خدا به كردار شما آگاه است http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/180.gif




صفحه 73

[صبور]

لَقَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَاءُ ۘ سَنَكْتُبُ مَا قَالُوا وَقَتْلَهُمُ

الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَنَقُولُ ذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ (181)ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنَّ

اللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ ( 182 ) الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ عَهِدَ إِلَيْنَا أَلَّا نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ

حَتَّىٰ يَأْتِيَنَا بِقُرْبَانٍ تَأْكُلُهُ النَّارُ ۗ قُلْ قَدْ جَاءَكُمْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِي بِالْبَيِّنَاتِ وَبِالَّذِي

قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ( 183 ) فَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ

جَاءُوا بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَالْكِتَابِ الْمُنِيرِ ( 184 ) كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۗ وَإِنَّمَا

تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۖ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ ۗ وَمَا

الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ ( 185 ) ۞ لَتُبْلَوُنَّ فِي أَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ وَلَتَسْمَعُنَّ

مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذًى كَثِيرًا ۚ وَإِنْ تَصْبِرُوا

وَتَتَّقُوا فَإِنَّ ذَٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ ( 186 )



قطعاً خداوند سخن يهوديان را که گفتند : خدا تهيدست است و ما توانگريم ، شنيد . ما قطعاً آن سخنى را که بر زبان آوردند و اين کارشان را که پيامبران را به ناحق کشتند ، در کارنامه عملشان خواهيم نوشت و به آنان خواهيم گفت : عذاب آتش را بچشيد ; ( 181 )

اين ثبت اعمال و کيفر به سزاى کارهايى است که به دست خود پيش فرستاديد و بدان سبب است که خدا به بندگان خود هيچ ستم نمى کند . ( 182 )

همانان که گفتند : خدا به ما فرمان داده است که به هيچ پيامبرى ايمان نياوريم تا براى ما قربانييى بياورد که آتش ]آسمانى[ آن را در کام خود فرو برد . بگو : پيامبرانى پيش از من معجزات و دلايلى روشن و آنچه را که گفتيد ، براى شما آوردند ; اگر راست مى گوييد ، چرا آنان را کشتيد ؟ ( 183 )

اى پيامبر ، اگر تو را دروغگو مى شمرند عجب نيست ، زيرا پيش از تو نيز پيامبرانى که معجزات و دلايل آشکار و کتاب هاى مشتمل بر حکمت و اندرز و کتاب هاى روشنى بخش آورده بودند تکذيب شدند . ( 184 )

هر کسى مرگ را خواهد چشيد ، و جز اين نيست که روز قيامت پاداش هاى شما به طور کامل به شما داده مى شود . پس هر کس از آتش دور نگاه داشته شود و او را به بهشت درآورند ، نيکبخت است ، و زندگى دنيا چيزى جز کالاى فريب نيست . ( 185 )

قطعاً شما در مورد مال و جانتان آزموده مى شويد ، و حتماً از کسانى که پيش از شما کتاب آسمانى به آنان داده شده است ( يهود و نصارا ) و نيز از کسانى که به شرک روى آورده اند ، سخنان آزاردهنده بسيار خواهيد شنيد ; و اگر شکيبايى کنيد و تقوا پيشه سازيد ، از لغزش و سستى مصون مى مانيد و مردمى با اراده مى شويد که شکيبايى از تصميم قاطع در کارهاست . ( 186 )






صفحه 74

[صبور]

وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلَا تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاءَ

ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۖ فَبِئْسَ مَا يَشْتَرُونَ (187) لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ

يَفْرَحُونَ بِمَا أَتَوْا وَيُحِبُّونَ أَنْ يُحْمَدُوا بِمَا لَمْ يَفْعَلُوا فَلَا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفَازَةٍ مِنَ

الْعَذَابِ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (188) وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ

شَيْءٍ قَدِيرٌ ( 189 ) إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ

لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ ( 190 ) الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ

وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا

عَذَابَ النَّارِ ( 191 ) رَبَّنَا إِنَّكَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَيْتَهُ ۖ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ

أَنْصَارٍ ( 192 ) رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِيًا يُنَادِي لِلْإِيمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا ۚ رَبَّنَا

فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ ( 193 ) رَبَّنَا وَآتِنَا مَا

وَعَدْتَنَا عَلَىٰ رُسُلِكَ وَلَا تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ إِنَّكَ لَا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ ( 194 )




و ياد کن هنگامى را که خداوند از کسانى که کتاب آسمانى به آنان داده شده است پيمان گرفت که آن را براى مردم به روشنى بيان کنيد و حقايق آن را کتمان نکنيد ، ولى آن را پشت سرشان انداختند و با کالاى ناچيز دنيا مبادله کردند . پس بد است آنچه خريدارى مى کنند . ( 187 )

مپندار کسانى که به آنچه کرده اند شادى مى کنند و دوست دارند به آنچه ]از فرمان هاى خدا[ انجام نداده اند مورد ستايش قرار گيرند ، مپندار که آنان از عذاب رهايى مى يابند ، بلکه براى آنان عذابى دردناک خواهد بود . ( 188 )

فرمانروايى آسمان ها و زمين از آنِ خداست ، و خدا بر هر کارى تواناست . ( 189 )

همانا در آفرينش آسمان ها و زمين و در کاستى و فزونى شب و روز نشانه هايى ]بر اقتدار خدا و فرمانروايى او بر آسمان ها و زمين[ است . اين نشانه ها را خردمندان درمى يابند ; ( 190 )

همانان که در هر حال ـ ايستاده و نشسته و بر پهلو آرميده ـ خدا را ياد مى کنند ، و در آفرينش آسمان ها و زمين مى انديشند که : پروردگارا ، اين جهان را بى هدف نيافريده اى ، تو از هر کار باطل و بيهوده اى منزّهى ، ازاين رو تحقق رستاخيز و کيفر و پاداش آن حتمى است ، پس پروردگارا ، ما را از عذاب آتش آن روز نگه دار . ( 191 )

پروردگارا ، به يقين هر که را تو به آتش درآورى او را خوار و بى مقدار کرده اى ، و ستمکاران ياورانى ندارند که آنان را از عذاب آتش برهانند . ( 192 )

پروردگارا ، ما نداى ندادهنده اى را که به ايمان دعوت مى کرد که : اى مردم ، به پروردگارتان ايمان بياوريد شنيديم و ايمان آورديم . پروردگارا ، پس گناهان ما را بر ما ببخشاى و بدى هايمان را از ما بزداى و ما را در حالى بميران که در زمره نيکان باشيم . ( 193 )

پروردگارا ، و آنچه به ما وعده داده اى و پيامبرانت آن را بر عهده تو ضمانت کرده اند به ما عطا کن و روز قيامت ما را خوار مگردان که قطعاً تو خلف وعده نمى کنى . ( 194 )





صفحه 75

[صبور]

فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّي لَا أُضِيعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْكُمْ مِنْ ذَكَرٍ أَو أُنْثَىٰ ۖ بَعْضُكُمْ

مِنْ بَعْضٍ ۖ فَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَأُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَأُوذُوا فِي سَبِيلِي وَقَاتَلُوا

وَقُتِلُوا لَأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ثَوَابًا

مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ ( 195 ) لَا يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي

الْبِلَادِ ( 196 ) مَتَاعٌ قَلِيلٌ ثُمَّ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۚ وَبِئْسَ الْمِهَادُ ( 197 ) لَٰكِنِ الَّذِينَ اتَّقَوْا

رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا نُزُلًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۗ وَمَا

عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ لِلْأَبْرَارِ ( 198 ) وَإِنَّ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَمَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ

إِلَيْكُمْ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ خَاشِعِينَ لِلَّهِ لَا يَشْتَرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۗ أُولَٰئِكَ لَهُمْ

أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ( 199 ) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا

وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ( 200 )



پس پروردگارشان به آنان پاسخ داد که من عمل نيکوى هيچ عمل کننده اى از شما را ـ مرد باشد يا زن ـ تباه نمى کنم و پاداش آن را به طور کامل به شما مى دهم . شما همه از يکديگريد و هيچ کدام بر ديگرى برترى نداريد ; پس کسانى که هجرت کرده و به خاطر ايمانشان از ديار خود بيرون رانده شده و در راه من آزار ديده و کسانى که جنگيده و کشته شده اند ، حتماً گناهانشان را از آنها مى زدايم و آنان را به بوستان هايى پوشيده از درختان که از زير آنها نهرها روان است درمى آورم . اين پاداش آنهاست ; پاداشى از جانب خدا ; و خداست که پاداش نيکو نزد اوست . ( 195 )

گشت و گذار کافران در شهرها و دستيابى آنان به سودهاى فراوان تو را فريب ندهد . ( 196 )

اين بهره اى است اندک ، چرا که پايان پذير است ; سپس جايگاهشان دوزخ است و آن بد بسترى است . ( 197 )

ولى کسانى که از کيفر پروردگارشان پروا کرده اند ، براى آنان در بهشت بوستان هايى انبوه از درختان خواهد بود که از زير آنها نهرها روان است و در آن جا جاودانه اند . آنان با اين نعمت ها از جانب خدا پذيرايى مى شوند ، و آنچه نزد خداست براى نيکان بهتر است . ( 198 )

و قطعاً از ميان اهل کتاب ( يهود و نصارا ) کسانى هستند که به خدا و به آنچه به سوى شما مسلمانان نازل شده و به آنچه به سوى خودشان فرو فرستاده شده است ايمان دارند ، در حالى که در برابر خدا فروتن اند و آيات خدا را به متاع ناچيز دنيا نمى فروشند . آنان پاداش خود را نزد پروردگارشان خواهند داشت ، و خداوند کارها را به سرعت ، آن گاه که انجام مى گيرد ، حسابرسى مى کند .(199 )

اى کسانى که ايمان آورده ايد ، بر ناگوارى ها و بر پرهيز از گناهان و اطاعت از خدا شکيبايى کنيد و با اتکا به صبر و پايدارى يکديگر بر مقاومت خويش بيفزاييد و در امور دين و دنيا با يکديگر همبستگى داشته باشيد ، و از عذاب خدا پروا کنيد ، باشد که نيکبخت شويد . ( 200 )





صفحه 76

[صبور]

سوره النساء


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ


يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ

مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ

عَلَيْكُمْ رَقِيبًا ( 1 ) وَآتُوا الْيَتَامَىٰ أَمْوَالَهُمْ ۖ وَلَا تَتَبَدَّلُوا الْخَبِيثَ بِالطَّيِّبِ ۖ وَلَا

تَأْكُلُوا أَمْوَالَهُمْ إِلَىٰ أَمْوَالِكُمْ ۚ إِنَّهُ كَانَ حُوبًا كَبِيرًا ( 2 ) وَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تُقْسِطُوا فِي

الْيَتَامَىٰ فَانْكِحُوا مَا طَابَ لَكُمْ مِنَ النِّسَاءِ مَثْنَىٰ وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ ۖ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا

تَعْدِلُوا فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۚ ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَلَّا تَعُولُوا ( 3 ) وَآتُوا النِّسَاءَ

صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً ۚ فَإِنْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَيْءٍ مِنْهُ نَفْسًا فَكُلُوهُ هَنِيئًا مَرِيئًا ( 4 ) وَلَا

تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِيَامًا وَارْزُقُوهُمْ فِيهَا وَاكْسُوهُمْ وَقُولُوا

لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا ( 5 ) وَابْتَلُوا الْيَتَامَىٰ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغُوا النِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُمْ مِنْهُمْ

رُشْدًا فَادْفَعُوا إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ ۖ وَلَا تَأْكُلُوهَا إِسْرَافًا وَبِدَارًا أَنْ يَكْبَرُوا ۚ وَمَنْ كَانَ

غَنِيًّا فَلْيَسْتَعْفِفْ ۖ وَمَنْ كَانَ فَقِيرًا فَلْيَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ

فَأَشْهِدُوا عَلَيْهِمْ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ حَسِيبًا ( 6 )




به نام خداوند بخشنده مهربان



اى مردم ، درباره همنوعان خود از پروردگارتان پروا کنيد و حقوق يکديگر را پاس داريد ; همان کسى که شما را از يک تن ( آدم ) آفريد و همسرش را از نوع او خلق کرد ، و از آن دو ، مردان و زنان بسيارى را پراکنده ساخت . آرى ، از خدايى که او را بزرگ و عزتمند مى دانيد و به نام او از يکديگر درخواست مى کنيد ، پروا بداريد و از ]پايمال کردن حقوق[ خويشاوندان خود نيز پروا کنيد و همبستگى ميان خود و آنان را محترم شمريد ، که خدا بر شما نگهبان است و اعمال شما را براى پاداش و جزا محفوظ مى دارد . ( 1 )

و اموال يتيمان را به آنان بدهيد ، و اموال نامرغوب خود را با اموال مرغوب آنان جا به جا نکنيد ، و اموالشان را با ضميمه کردن به اموال خود ، مخوريد که آن گناهى بزرگ است . ( 2 )

و اگر بيم داريد که در صورت ازدواج با دختران يتيم عدل و انصاف را رعايت نکنيد ، از ديگر زنان که مورد پسند شمايند ، دو تا يا سه تا يا چهار تا به همسرى گيريد ، و اگر بيم داريد که نتوانيد ميان چند همسر به عدالت رفتار کنيد ، تنها يک زن را به ازدواج خويش درآوريد يا به کنيزانى که مالک آنانيد بسنده کنيد . اين براى ستم نکردن به آنان و رعايت حقوقشان نزديک ترين راه است . ( 3 )

مهر زنان را که هديه اى است ، به آنان بدهيد . پس اگر چيزى از آن را با رضايت خاطر به شما بخشيدند ، آن را بخوريد . گوارا و نوش جانتان خواهد بود . ( 4 )

و اموال يتيمان را که در اختيار شماست و خدا اموال را سبب برپايى زندگى شما مردم قرار داده است به کم خردانشان ندهيد که آن را تباه مى سازند ، بلکه از درآمد آن به ايشان خوراک و پوشاک دهيد و با آنان به نيکى سخن گوييد . ( 5 )

و يتيمان را بيازماييد تا آن گاه که به حدّ ازدواج برسند ; پس اگر در آنان بصيرتى يافتيد که مى توانند براساس آن در مصرف مال خردورزى کنند ، اموالشان را به آنان بدهيد و آن را به اسراف ( بى آن که حق و حقوقى در آن داشته باشيد ) مخوريد ، و مبادا از ترس اين که چون بزرگ شوند و شما را از تصرف در اموالشان باز دارند ، اينک فرصت را مغتنم شمرده از آن بهره بردارى کنيد . و اگر اموالشان را در تجارت به کار مى بريد ، هر که توانگر است ، از گرفتن کارمزد خوددارى کند ، و هر که بينواست ، به قدر متعارف از آن بخورد . و هنگامى که اموالشان را به آنان بازمى گردانيد بر آنان گواه بگيريد ، و خدا حسابرسى کافى است . ( 6 )

[صبور]

لِلرِّجَالِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ وَلِلنِّسَاءِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ

وَالْأَقْرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ أَوْ كَثُرَ ۚ نَصِيبًا مَفْرُوضًا (7) وَإِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُولُو

الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينُ فَارْزُقُوهُمْ مِنْهُ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا ( 8 )

وَلْيَخْشَ الَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعَافًا خَافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اللَّهَ وَ

لْيَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا ( 9 ) إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَىٰ ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي

بُطُونِهِمْ نَارًا ۖ وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا ( 10 ) يُوصِيكُمُ اللَّهُ فِي أَوْلَادِكُمْ ۖ لِلذَّكَرِ مِثْلُ

حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ ۚ فَإِنْ كُنَّ نِسَاءً فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ ۖ وَإِنْ كَانَتْ وَاحِدَةً

فَلَهَا النِّصْفُ ۚ وَلِأَبَوَيْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِنْ كَانَ لَهُ وَلَدٌ ۚ فَإِنْ لَمْ

يَكُنْ لَهُ وَلَدٌ وَوَرِثَهُ أَبَوَاهُ فَلِأُمِّهِ الثُّلُثُ ۚ فَإِنْ كَانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلِأُمِّهِ السُّدُسُ ۚ مِنْ بَعْدِ

وَصِيَّةٍ يُوصِي بِهَا أَوْ دَيْنٍ ۗ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ لَا تَدْرُونَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعًا ۚ

فَرِيضَةً مِنَ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا ( 11 )


براى مردان ، از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان نزديک ترشان بر جاى نهاده اند سهمى از ارث است و براى زنان نيز از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان نزديک ترشان بر جاى گذاشته اند سهمى از ارث خواهد بود ـ خواه آن مال کم باشد يا زياد ـ سهمى است که قطعى شده است . ( 7 )

و هرگاه خويشاوندان متوفى که از ارث بهره اى ندارند ، و يتيمان و بينوايان بر سر تقسيم ارث حاضر شدند ، شما وارثان چيزى از ارث را به آنان نيز بدهيد و به طور پسنديده با آنان سخن بگوييد . ( 8 )

و کسانى که اگر پس از خود فرزندان خردسال و ناتوانى بر جاى مى گذارند که از ستم ديگران در حق آنان نگرانند بايد بترسند و از خدا پروا کنند و در حق يتيمان ديگران ستم روا ندارند و حقوقشان را تباه نسازند اين راهى است که کسى در حق يتيمان آنان ستم نکند و بايد درباره يتيمان سخن استوار گويند و رفتارى درست در پيش گيرند . ( 9 )

کسانى که اموال يتيمان را به ناحق مى خورند ، جز اين نيست که آتشى در شکم خود فرو مى برند و ديرى نمى گذرد که به آتش سوزان دوزخ مى سوزند . (10)

خدا به شما درباره فرزندانتان سفارش مى کند که سهم پسر از ميراث ، مانند سهم دو دختر است . اين در صورتى است که وارثان ، دختر و پسر باشند ; و اگر همه دختر و بيش از دو تن باشند ، سهم آنان دو سوم چيزى است که متوفى برجاى نهاده است ; و اگر فقط يک دختر باشد ، سهم او نصف ميراث است . و براى هر يک از پدر و مادر متوفى از آنچه بر جاى نهاده يک ششم است . اين در صورتى است که متوفى فرزند داشته باشد ، ولى اگر فرزندى نداشته باشد و تنها پدر و مادرش از او ارث ببرند ، يک سوم از آنِ مادر ]و بقيه از آنِ پدر[ است . اين در صورتى است که متوفى برادرانى نداشته باشد ، ولى اگر برادرانى داشته باشد ، يک ششم ميراث از آنِ مادر ]و بقيه از آنِ پدر[ است . اين سهام پس از استثناى موردى است که متوفى بدان وصيت کرده و پس از استثناى دين اوست . شما نمى دانيد پدرانتان و پسرانتان کدام يک از آنان سودشان به شما نزديک تر است تا ميراث را براساس آن تقسيم کنيد . پس به سهم هايى که از جانب خدا مقرر شده است ملتزم باشيد . به راستى خدا دانا و حکيم است . ( 11 )


صفحه 78

[امیر هانی]

http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgوَلَكُمْ نِصْفُ مَا تَرَكَ أَزْوَاجُكُمْ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُنَّ وَلَدٌ ۚ فَإِنْ كَانَ لَهُنَّ وَلَدٌ فَلَكُمُ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْنَ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِينَ بِهَا أَوْ دَيْنٍ ۚ وَلَهُنَّ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْتُمْ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَكُمْ وَلَدٌ ۚ فَإِنْ كَانَ لَكُمْ وَلَدٌ فَلَهُنَّ الثُّمُنُ مِمَّا تَرَكْتُمْ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ تُوصُونَ بِهَا أَوْ دَيْنٍ ۗ وَإِنْ كَانَ رَجُلٌ يُورَثُ كَلَالَةً أَوِ امْرَأَةٌ وَلَهُ أَخٌ أَوْ أُخْتٌ فَلِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ ۚ فَإِنْ كَانُوا أَكْثَرَ مِنْ ذَٰلِكَ فَهُمْ شُرَكَاءُ فِي الثُّلُثِ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصَىٰ بِهَا أَوْ دَيْنٍ غَيْرَ مُضَارٍّ ۚ وَصِيَّةً مِنَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَلِيمٌ ﴿١٢﴾ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ ۚ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿١٣﴾ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيهَا وَلَهُ عَذَابٌ مُهِينٌ ﴿١٤﴾










نصف ميراثى كه همسرانتان به جاى مى‏گذارند ، اگر فرزندى نداشته باشند براى شماست ، و اگر فرزندى داشته باشند يك چهارم ميراث حقّ شماست ، پس از وصيتى كه نسبت به مال خود مى‏كنند يا [پس از] قرضى [كه بايد از اصل مال پرداخت شود] . و براى زنانتان چنانچه فرزندى نداشته باشيد يك چهارم ميراثى است كه از شما به جاى مى‏ماند ، و اگر فرزندى داشته باشيد يك هشتم ميراث حقّ آنان است ، پس از وصيتى كه كرده‏ايد يا [پس از] قرضى [كه بايد از اصل مال پرداخت شود] . و اگر مرد يا زنى كه از او ارث مى‏برند ، كلاله [يعنى بى اولاد و بدون پدر و مادر] باشد و داراى برادر و خواهرى است ، پس براى هر يك از آن دو نفر يك ششم ميراث است ؛ و اگر بيش از اين باشند در يك سوم ميراث شريك‏اند ، پس از وصيتى كه [نسبت به مال] شده يا پس از قرضى [كه بايد از اصل مال پرداخت شود] . [همه اينها در صورتى است كه با وصيت و اقرار به قرض] در وصيتش به وارثان زيان نزند . اين سفارشى است از سوى خدا ، و خدا دانا و بردبار است .«12» اينها حدود خداست ، و هر كه از خدا و رسولش اطاعت كند ، خدا او را به بهشت‏هايى كه از زير [درختان] آن نهرها جارى است درآورد ؛ در آن جاودانه‏اند ، و آن كاميابى بزرگ است.«13» و هر كه از خدا و رسولش نافرمانى كند و از حدود او تجاوز نمايد ، خدا او را در آتشى درآورد كه در آن جاودانه است و براى او عذابى خواركننده است .«14»










«79»

[امیر هانی]

وَاللَّاتِي يَأْتِينَ الْفَاحِشَةَ مِنْ نِسَائِكُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَيْهِنَّ أَرْبَعَةً مِنْكُمْ ۖ فَإِنْ شَهِدُوا فَأَمْسِكُوهُنَّ فِي الْبُيُوتِ حَتَّىٰ يَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ يَجْعَلَ اللَّهُ لَهُنَّ سَبِيلًا ﴿١٥﴾ وَاللَّذَانِ يَأْتِيَانِهَا مِنْكُمْ فَآذُوهُمَا ۖ فَإِنْ تَابَا وَأَصْلَحَا فَأَعْرِضُوا عَنْهُمَا ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ تَوَّابًا رَحِيمًا ﴿١٦﴾ إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ فَأُولَٰئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿١٧﴾ وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّىٰ إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ وَلَا الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ ۚ أُولَٰئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿١٨﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَرِثُوا النِّسَاءَ كَرْهًا ۖ وَلَا تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ مَا آتَيْتُمُوهُنَّ إِلَّا أَنْ يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ ۚ وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِنْ كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَىٰ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللَّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا ﴿١٩﴾











و از زنان شما [امتِ اسلام] كسانى كه مرتكب زنا مى‏شوند ، چهار نفر مرد از خودتان را بر آنان به گواهى بخواهيد ؛ پس اگر [به ارتكاب آن] گواهى دادند ، آن زشت‏كاران را در خانه‏ها [به عنوان حبس ابد] نگاه داريد تا مرگشان فرا رسد ، يا خدا [براى نجات] آنان راهى قرار دهد .«15» و از شما [مسلمانان] آن مرد و زنى كه مرتكب آن [كار زشت] مى‏شوند [در صورتى كه بدون همسر باشند] آنان را [با اجراى حدود خدا] بيازاريد ؛ و اگر توبه كنند و [مفاسد خود را] اصلاح نمايند از آنان دست برداريد ؛ زيرا خدا همواره بسيار توبه‏پذير و مهربان است .«16» بى‏ترديد توبه نزد خدا فقط براى كسانى است كه از روى نادانى مرتكب كار زشت مى‏شوند ، سپس به زودى توبه كنند ؛ اينانند كه خدا توبه آنان را مى‏پذيرد ، و خدا همواره دانا و حكيم است .«17» و براى كسانى كه پيوسته كارهاى زشت مرتكب مى‏شوند ، تا زمانى كه مرگ يكى از آنان فرا رسد [و در آن لحظه كه تمام فرصت‏ها از دست رفته] گويد : اكنون توبه كردم . و نيز براى آنان كه در حال كفر از دنيا مى‏روند توبه نيست . مسلماً براى اينان عذابى دردناك آماده كرده‏ايم .«18» اى اهل ايمان ! براى شما ارث بردن از زنان در حالى كه خوشايند شما نيستند [و فقط به طمع به دست آوردن اموالشان پس از مرگشان با آنان زندگى مى‏كنيد] حلال نيست . و آنان را در تنگنا مگذاريد تا بخشى از آنچه را [به عنوان مهريه] به آنان داده‏ايد پس بگيريد ، مگر آنكه كار زشت آشكارى مرتكب شوند . و با آنان به صورتى پسنديده رفتار كنيد . و اگر [به علتى] از آنان نفرت داشتيد [باز هم با آنان به صورتى پسنديده رفتار كنيد] چه بسا چيزى خوشايند شما نيست و خدا در آن خير فراوانى قرار مى‏دهد .«19»








«80»

[امیر هانی]

وَإِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَكَانَ زَوْجٍ وَآتَيْتُمْ إِحْدَاهُنَّ قِنْطَارًا فَلَا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَيْئًا ۚ أَتَأْخُذُونَهُ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُبِينًا ﴿٢٠﴾ وَكَيْفَ تَأْخُذُونَهُ وَقَدْ أَفْضَىٰ بَعْضُكُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ وَأَخَذْنَ مِنْكُمْ مِيثَاقًا غَلِيظًا ﴿٢١﴾ وَلَا تَنْكِحُوا مَا نَكَحَ آبَاؤُكُمْ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۚ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَمَقْتًا وَسَاءَ سَبِيلًا ﴿٢٢﴾ حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهَاتُكُمْ وَبَنَاتُكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ وَعَمَّاتُكُمْ وَخَالَاتُكُمْ وَبَنَاتُ الْأَخِ وَبَنَاتُ الْأُخْتِ وَأُمَّهَاتُكُمُ اللَّاتِي أَرْضَعْنَكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ مِنَ الرَّضَاعَةِ وَأُمَّهَاتُ نِسَائِكُمْ وَرَبَائِبُكُمُ اللَّاتِي فِي حُجُورِكُمْ مِنْ نِسَائِكُمُ اللَّاتِي دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَإِنْ لَمْ تَكُونُوا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ وَحَلَائِلُ أَبْنَائِكُمُ الَّذِينَ مِنْ أَصْلَابِكُمْ وَأَنْ تَجْمَعُوا بَيْنَ الْأُخْتَيْنِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَحِيمًا ﴿٢٣﴾










و اگر خواستيد همسرى ديگر به جاى همسر پيشين جايگزين كنيد و به همسر پيشين مال فراوانى [به عنوان مهريه] پرداخته‏ايد ، چيزى از آن را پس مگيريد . آيا آن را با تكيه به تهمت و گناهى آشكار پس مى‏گيريد ؟ !«20» و چگونه آن را پس مى‏گيريد در حالى كه [با آميزش جسمى و تماس روحى و معاشرت] به يكديگر رسيده‏ايد ، و آنان از شما [به وسيله قرارداد ازدواج] پيمانى محكم گرفته‏اند .«21» و با زنانى كه پدرانتان با آنان ازدواج كرده‏اند ازدواج نكنيد ، مگر آنچه [پيش از اعلام اين حكم] انجام گرفته باشد . يقيناً اين عمل ، عملى بسيار زشت و منفور و بد راهى است .«22» [ازدواج با اين زنان] بر شما حرام شده است : مادرانتان ، و دخترانتان ، و خواهرانتان ، و عمه‏هايتان ، و خاله‏هايتان ، و دختران‏برادر ، و دختران خواهر ، و مادرانى كه شما را شير داده‏اند ، و خواهران رضاعى شما ، و مادران همسرانتان ، و دختران همسرانتان كه در دامان شمايند [و تحت سرپرستى شما پرورش يافته‏اند ، البته] از آن همسرانى كه با آنان آميزش داشته‏ايد ، و اگر آميزش نداشته‏ايد ، بر شما گناهى نيست [كه مادرشان را رها كرده با آنان ازدواج كنيد] ، و [نيز] همسران پسرانتان كه از نسل شما هستند [بر شما حرام شده است] . و هم‏چنين جمع ميان دو خواهر [در يك زمان ممنوع است] ، جز آنچه [پيش از اعلام اين حكم] انجام گرفته باشد ؛ زيرا خدا همواره بسيار آمرزنده و مهربان است .«23»










«81»

[امیر هانی]

صدق الله العلی العظیم

پایان جزء چهارم قران مجید

[گل مريم]

جزء پنجم قرآن کریم

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم


besmellah6

[مهاجر]

اعوذ با لله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم


وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۖ كِتَابَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ ۚ وَأُحِلَّ لَكُمْ مَا وَرَاءَ ذَٰلِكُمْ أَنْ تَبْتَغُوا بِأَمْوَالِكُمْ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ ۚ فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِيضَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا (http://shahrequran.ir/thread568-3.html#post4483)﴿٢٤﴾وَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ مِنْكُمْ طَوْلًا أَنْ يَنْكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِنْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ مِنْ فَتَيَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ۚ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِكُمْ ۚ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ ۚ فَانْكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلَا مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ ۚ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ ۚ وَأَنْ تَصْبِرُوا خَيْرٌ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿٢٥﴾ يُرِيدُ اللَّهُ لِيُبَيِّنَ لَكُمْ وَيَهْدِيَكُمْ سُنَنَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَيَتُوبَ عَلَيْكُمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (http://shahrequran.ir/thread568-3.html#post4510)﴿٢٦﴾

و [ازدواج با] زنان شوهردار [بر شما حرام شده است] مگر زنانى كه [به سبب جنگ با شوهران كافرشان از راه اسارت] مالك شده‏ايد ؛ [اين قانونِ] مقرّر شده خدا بر شماست . و زنان ديگر غير از اين [زنانى كه حرمت ازدواج با آنان بيان شد] براى شما حلال است ، كه آنان را با [هزينه كردن] اموالتان [به عنوان ازدواج] بخواهيد در حالى كه [قصد داريد با آن ازدواج] پاكدامن و مصون از زنا باشيد، و از هر كدام از زنان به عقد متعه و نكاح موقت برخوردار شويد مهريه او را به عنوان واجب مالى بپردازيد ، و در آنچه پس از تعيين مهريه [نسبت به مدت عقد يا كم يا زياد كردن مهريه] با يكديگر توافق كرديد بر شما گناهى نيست ؛ يقيناً خدا همواره دانا و حكيم است .«24»

و از شما كسى كه به سبب تنگدستى نتواند با زنان آزاد مؤمن ازدواج كند ، با كنيزان جوان با ايمانتان [ازدواج كنيد و اظهار ايمان از سوى كنيزان در جواز ازدواج با آنان كافى است] . و خدا به ايمان شما [كه كدام ظاهرى و كدام حقيقى است] داناتر است . [آزاد و كنيز در اصل و نسب و در رابطه ايمانى] از يكديگر ، [و اعضاى يك پيكريد] ، پس با كنيزان با اجازه صاحبانشان ازدواج كنيد ، و مهريه آنان را به طور پسنديده به خودشان بپردازيد . [جواز اين ازدواج مشروط به آن است كه كنيزان] پاكدامن باشند نه زناكار و نه در پى گرفتن دوست پنهانى . پس هنگامى كه به ازدواج درآمدند ، اگر مرتكب كار زشت شوند ، بر آنان نصف مجازاتى است كه بر زنان آزاد است . اين [جواز ازدواج با كنيز] براى كسى از شماست كه از مشقت [غريزه جنسى و دچار شدن به زنا] بترسد ، و شكيبايى كردن براى شما بهتر است ؛ و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است .«25»

خدا مى‏خواهد [احكام و مقرّراتش را] براى شما بيان كند و شما را به روش‏هاى [پاك و صحيح] كسانى كه پيش از شما بودند ، راهنمايى نمايد و رحمت و مغفرتش را بر شما فرو ريزد ؛ و خدا دانا و حكيم است .«26»

[مهاجر]

وَاللَّهُ يُرِيدُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْكُمْ وَيُرِيدُ الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الشَّهَوَاتِ أَنْ تَمِيلُوا مَيْلًا عَظِيمًا (http://shahrequran.ir/thread568-3.html#post4511)﴿٢٧﴾

يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُخَفِّفَ عَنْكُمْ ۚ وَخُلِقَ الْإِنْسَانُ ضَعِيفًا (http://shahrequran.ir/thread568-2.html#post4512)﴿٢٨﴾

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ (http://shahrequran.ir/thread568-2.html#post4513)بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلَّا أَنْ تَكُونَ تِجَارَةً عَنْ تَرَاضٍ مِنْكُمْ ۚ وَلَا تَقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا ﴿٢٩﴾

وَظُلْمًا فَسَوْفَ نُصْلِيهِ نَارًا ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ عُدْوَانًا (http://shahrequran.ir/thread568-2.html#post4514) ﴿٣٠﴾

إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبَائِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ (http://shahrequran.ir/thread568-2.html#post4515)وَنُدْخِلْكُمْ مُدْخَلًا كَرِيمًا ﴿٣١﴾

وَلَا تَتَمَنَّوْا مَا فَضَّلَ اللَّهُ بِهِ بَعْضَكُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ (http://shahrequran.ir/thread568-2.html#post4516)ۚ لِلرِّجَالِ نَصِيبٌ مِمَّا اكْتَسَبُوا ۖ وَلِلنِّسَاءِ نَصِيبٌ مِمَّا اكْتَسَبْنَ ۚ وَاسْأَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا ﴿٣٢﴾

وَلِكُلٍّ جَعَلْنَا مَوَالِيَ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ (http://shahrequran.ir/thread568-2.html#post4517) ۚ وَالَّذِينَ عَقَدَتْ أَيْمَانُكُمْ فَآتُوهُمْ نَصِيبَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدًا ﴿٣٣﴾


و خدا مى‏خواهد با رحمت و لطفش به شما توجه كند ؛ و آنان كه از شهوات پيروى مى‏كنند مى‏خواهند شما [در روابط جنسى از حدود و مقرّرات حق] به انحراف بزرگى دچار شويد .«27»

خدا مى‏خواهد [با تشريع ازدواج با زنان مؤمن ، و ازدواج با كنيزان مؤمن ، و ازدواج موقت ، بار مشكلات زندگى و مشقت‏هاى روابط نامشروع جنسى را] بر شما سبك كند ؛ و انسان [در برابر مشكلات و شهوات جنسى] ناتوان آفريده شده است .«28»

اى اهل ايمان ! اموال يكديگر را در ميان خود به صورت حرام و نامشروع مخوريد ، مگر آنكه تجارتى برپايه رضايت ميان خودتان انجام گرفته باشد . و خودكشى نكنيد ؛ زيرا خدا همواره به شما مهربان است .«29»

و هر كه خوردن مال به باطل و قتل نفس را از روى تجاوز [از حدود خدا] و ستم [بر خود و ديگران] مرتكب شود ، به زودى او را در آتشى [آزار دهنده و سوزان]درآوريم ؛ واين كار بر خدا آسان است .«30»

اگر از گناهان بزرگى كه از آنها نهى مى‏شويد دورى كنيد ، گناهان كوچكتان را از شما محو مى‏كنيم ، و شما را به جايگاهى ارزشمند وارد مى‏كنيم .«31»

و نعمت ها و مال و ثروتى كه خدا به سبب آن برخى از شما را بر برخى برترى داده آرزو مكنيد [كه آرزويش مايه حسد و فساد است . اين تفاوت‏ها و برترى‏ها لازمه زندگى دنيا و بر اساس محاسبات حكيمانه است ، اما در عين حال] براى مردان از آنچه كسب كرده‏اند بهره‏اى است ، و براى زنان هم از آنچه كسب كرده‏اند بهره‏اى است . و [با كمك تقوا و عمل صالح] از فزون بخشى خدا بخواهيد ، يقيناً خدا همواره به همه چيز داناست .«32»

و براى هر كسى از آنچه به جاى گذاشته وارثانى قرار داده‏ايم ، كه از ميراث پدر و مادر و خويشاوندان ارث ببرند و كسانى كه با آنان پيمان [ازدواج يا پيمان‏هاى شرعى و عرفى] بسته‏ايد ؛ سهم ارث آنان را بدهيد ؛ يقيناً خدا بر همه چيز گواه است .«33»

[مهاجر]

الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاءِ بِمَا فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ وَبِمَا أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوَالِهِمْ ۚ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللَّهُ ۚ وَاللَّاتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ ۖ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلَا تَبْغُوا عَلَيْهِنَّ سَبِيلًا ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيًّا كَبِيرًا (http://shahrequran.ir/thread568-2.html#post4518)﴿٣٤﴾

وَإِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَيْنِهِمَا فَابْعَثُوا حَكَمًا مِنْ أَهْلِهِ وَحَكَمًا مِنْ أَهْلِهَا إِنْ يُرِيدَا إِصْلَاحًا يُوَفِّقِ اللَّهُ بَيْنَهُمَا ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا خَبِيرًا (http://shahrequran.ir/thread568-2.html#post4519) ﴿٣٥﴾

وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا ۖ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَبِذِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَىٰ وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ مَنْ كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا (http://shahrequran.ir/thread568-2.html#post4520)﴿٣٦﴾

الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَيَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَيَكْتُمُونَ مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ۗ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُهِينًا (http://shahrequran.ir/thread568-2.html#post4520)﴿٣٧﴾



مردان ، كارگزاران و تدبيركنندگانِ [زندگى] زنانند ، به خاطر آنكه خدا مردان را [از جهت توان جسمى و تحمل مشكلات و قدرت روحى و فكرى] بر زنان برترى داده ، و به خاطر آنكه [مردان] از اموالشان هزينه زندگى زنان را [به عنوان حقّى واجب] مى‏پردازند ؛ پس زنان شايسته و درست كار [با رعايت قوانين حق] فرمانبردار [و مطيع شوهر] ند [و] در برابر حقوقى كه خدا [به نفع آنان برعهده شوهرانشان] نهاده است ، در غياب شوهر [حقوق و اسرار و اموال او را] حفظ مى‏كنند . و زنانى كه از سركشى و نافرمانى آنان دچار بيم شده‏ايد [در مرحله اول] پندشان دهيد ، و [در مرحله بعد] در خوابگاه‏ها از آنان دورى كنيد ، و [اگر اثر نبخشيد] آنان را [به گونه‏اى كه احساس آزار سخت به دنبال نداشته باشد] تنبيه كنيد ؛ پس اگر از شما اطاعت كردند براى در مضيقه قرار دادن آنان هيچ راهى مجوييد ؛ يقيناً خدا بلند مرتبه و بزرگ است .«34»

و [شما اى حاكمان شرع و عُقلا و بزرگان خانواده !] اگر از جدايى و ناسازگارى ميان زن و شوهر بيم داشتيد ، پس داورى از خانواده مرد ، و داورى از خانواده زن [براى رفع اختلاف] برانگيزيد كه اگر هر دو داور قصد اصلاح داشته باشند ، خدا ميان دو داور توافق و سازگارى ايجاد مى‏كند [تا به صلاح زن و شوهر حكم كنند] ؛ يقيناً خدا [به نيّات و اعمال شما] دانا و آگاه است .«35»

و خدا را بپرستيد ، و چيزى را شريك او قرار ندهيد ، و به پدر و مادر و خويشاوندان و يتيمان و مستمندان و همسايه نزديك و همسايه دور و همنشينان و همراهان و در راه ماندگان و بردگان نيكى كنيد ؛ يقيناً خدا كسى را كه متكبّر و خودستاست ، دوست ندارد .«36»

كسانى كه [از انفاق اموالشان در راه خدا] بخل مى‏ورزند ، و مردم را به بخل فرمان مى‏دهند ، و آنچه را خدا از فزون‏بخشى خود به آنان داده پنهان مى‏كنند ، [كافرند] و ما براى كافران عذابى خواركننده آماده كرده‏ايم .«37»

[مهاجر]

وَالَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ ۗ وَمَنْ يَكُنِ الشَّيْطَانُ لَهُ قَرِينًا فَسَاءَ قَرِينًا (http://shahrequran.ir/thread568-4.html#post4521)﴿٣٨﴾

وَمَاذَا عَلَيْهِمْ لَوْ آمَنُوا بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقَهُمُ اللَّهُ ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِهِمْ عَلِيمًا (http://shahrequran.ir/thread568.html#post4522) (39﴾

إِنَّ اللَّهَ لَا يَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ ۖ وَإِنْ تَكُ حَسَنَةً يُضَاعِفْهَا وَيُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْرًا عَظِيمًا (http://shahrequran.ir/thread568.html#post4523)﴿٤٠﴾

فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَىٰ هَٰؤُلَاءِ شَهِيدًا (http://shahrequran.ir/thread568.html#post4526)﴿٤١﴾

يَوْمَئِذٍ يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَعَصَوُا الرَّسُولَ لَوْ تُسَوَّىٰ بِهِمُ الْأَرْضُ وَلَا يَكْتُمُونَ اللَّهَ حَدِيثًا ﴿٤٢﴾

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقْرَبُوا الصَّلَاةَ وَأَنْتُمْ سُكَارَىٰ حَتَّىٰ تَعْلَمُوا مَا تَقُولُونَ وَلَا جُنُبًا إِلَّا عَابِرِي سَبِيلٍ حَتَّىٰ تَغْتَسِلُوا ۚ وَإِنْ كُنْتُمْ مَرْضَىٰ أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغَائِطِ أَوْ لَامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَفُوًّا غَفُورًا ﴿٤٣﴾

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يَشْتَرُونَ الضَّلَالَةَ وَيُرِيدُونَ أَنْ تَضِلُّوا السَّبِيلَ ﴿٤٤﴾


و آنان كه اموالشان را برپايه ريا و خودنمايى به مردم انفاق مى‏كنند ، و به خدا و روز قيامت ايمان ندارند [شيطان همدم آنان است] . و هر كس شيطانْ همدم او باشد بى‏ترديد بد همدمى است .«38»

و بر آنان چه زيانى بود اگر به خدا و روز قيامت ايمان مى‏آوردند ، و از آنچه خدا به آنان عطا كرده انفاق مى‏كردند ؟ و خدا همواره به آنان داناست .«39»

يقيناً خدا به اندازه وزن ذرّه‏اى [به اَحدى] ستم نمى‏كند ، و اگر [هم وزن آن ذرّه] كار نيكى باشد ، آن را دو چندان مى‏كند ، و از نزد خود پاداشى بزرگ مى‏دهد .«40»

پس چگونه است [حال مردم] هنگامى كه از هر امتى گواهى [كه پيامبر آنان است بر اعمالشان] بياوريم ، و تو را بر آنان گواه آوريم ؟ !«41»

در آن روز كسانى كه كفر ورزيده‏اند و از رسول نافرمانى كرده‏اند ، آرزو مى‏كنند كه اى كاش با زمين يكسان مى‏شدند . و از خدا هيچ سخنى را [كه در دنيا درباره قرآن و پيامبر به باطل و ناروا مى‏گفتند] نمى‏توانند بپوشانند .«42»

اى اهل ايمان !در حالى كه مستيد به نماز نزديك نشويد تا زمانى كه [مستىِ شما برطرف شود و از روى هوشيارى] بدانيد [كه در حال نماز] چه مى‏گوييد . و در حال جنابت هم به نماز نزديك نشويد تا غسل كنيد مگر در حال سفر [كه آب نيابيد ، پس با تيمّم نماز بخوانيد] . و اگر بيمار ، يا در سفر هستيد ، يا يكى از شما از قضاى حاجت [دستشويى] آمده ، يا با زنان آميزش كرده‏ايد و آبى [براى وضو يا غسل] نيافتيد ، به خاكى پاك تيمم كنيد و بخشى از صورت و دست‏هايتان را [با آن] مسح نماييد ؛ يقيناً خدا همواره گذشت‏كننده و بسيار آمرزنده است .«43»

آيا درباره كسانى كه بهره‏اى اندك از علم كتابِ [تورات و انجيل] به آنان داده شده تأمل و انديشه نكردى [كه با پنهان داشتن حقايق كتاب و تحريف آياتش] گمراهى را مى‏خرند ، و [از روى حسادت و دشمنى] مى‏خواهند شما هم از راه مستقيم گمراه شويد ؟ !«44»

[مهاجر]

وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدَائِكُمْ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَلِيًّا وَكَفَىٰ بِاللَّهِ نَصِيرًا ﴿٤٥﴾

مِنَ الَّذِينَ هَادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَيَقُولُونَ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَاسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَرَاعِنَا لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّينِ ۚ وَلَوْ أَنَّهُمْ قَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاسْمَعْ وَانْظُرْنَا لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ وَأَقْوَمَ وَلَٰكِنْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿٤٦﴾

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ آمِنُوا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِمَا مَعَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَىٰ أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ ۚ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا ﴿٤٧﴾

إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَىٰ إِثْمًا عَظِيمًا ﴿٤٨﴾

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يُزَكُّونَ أَنْفُسَهُمْ ۚ بَلِ اللَّهُ يُزَكِّي مَنْ يَشَاءُ وَلَا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا ﴿٤٩﴾

انْظُرْ كَيْفَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ ۖ وَكَفَىٰ بِهِ إِثْمًا مُبِينًا ﴿٥٠﴾

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هَٰؤُلَاءِ أَهْدَىٰ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا ﴿٥١﴾


و خدا به دشمنان شما[از شما] داناتر است . و بس است كه خدا سرپرست شما باشد ، و كافى است كه خدا ياور شما باشد .«45» برخى از كسانى كه يهودى‏اند ، حقايق [كتاب آسمانى] را [با تفسيرهاى نابجا و تحليل‏هاى غلط و ناصواب] از جايگاه‏هاى اصلى و معانى حقيقى‏اش تغيير مى‏دهند ، و [به زبان ظاهر به پيامبر] مى‏گويند : [دعوتت را] شنيديم و [به باطن مى‏گويند :] نافرمانى مى‏كنيم و [از روى توهين به پيامبر بر ضد او فرياد مى‏زنند : كه سخنان ما را] بشنو كه [اى كاش] ناشنوا شوى . و با پيچ و خم دادن زبان و آوازشان و به نيّت عيب‏جويى از دين [به آهنگى ، كلمه] راعنا [را كه در عربى به معناى « ما را رعايت كن »است ، تلفظ مى‏كنند كه براى شنونده ، راعنا كه مفهومى خارج از ادب دارد ، تداعى مى‏شود] .و اگر آنان [به جاى اين همه اهانت از روى صدق و حقيقت] مى‏گفتند : شنيديم و اطاعت كرديم و [سخنان ما را] بشنو و ما را مهلت ده [تا معارف اسلام را درك كنيم] قطعاً براى آنان بهتر و درست‏تر بود ، ولى خدا آنان را به سبب كفرشان لعنت كرده ، پس جز عده اندكى ايمان نمى‏آورند .«46»

اى اهل كتاب ! به آنچه [بر پيامبر اسلام] نازل كرديم كه تصديق كننده تورات و انجيلى است كه با شماست ايمان آوريد ، پيش از آنكه چهره‏هايى را [از شكل و شخصيت انسانى] محو كنيم ، و [به كيفر تكبّر در برابر پيامبر اسلام و قرآن] به كفر و گمراهى بازگردانيم ، يا چنان كه اصحاب سبت را لعنت كرديم ، لعنت كنيم ؛ و فرمان خدا همواره شدنى است .«47»

مسلماً خدا شركى كه به او ورزيده شود نمى‏آمرزد ، و غير آن را براى هر كس كه بخواهد مى‏آمرزد . و هر كه به خدا شرك بياورد ، مسلماً گناه بزرگى را مرتكب شده است .«48»

آيا درباره كسانى كه خود را به پاكى مى‏ستايند ، تأمل و انديشه نكردى ؟ [اين خودستايى هيچ ارزشى و اعتبارى ندارد] بلكه خداست كه هر كه را بخواهد [بر اساس ملاك‏هاى تعيين شده در قرآن] مى‏ستايد ، و [گروهى كه به ناحق ، خود را مى‏ستايند در كيفر و مجازات] به اندازه رشته ميان هسته خرما مورد ستم قرار نمى‏گيرند .«49» با تأمل بنگر چگونه [قوم يهود با ادعاى پاكى خويش در پيشگاه حق] بر خدا دروغ مى‏بندند ، و همين گناه آشكار [براى خوارى و عذاب آنان] كافى است .«50»

آيا درباره كسانى كه بهره‏اى اندك از [دانش] كتابِ [تورات و انجيل] به آنان داده شده تأمل و انديشه نكردى كه به هر معبودى غير خدا ، و هر طغيان گرى ايمان مى‏آورند ؟ ! و درباره كسانى كه كافر شده‏اند ، مى‏گويند : آنان از كسانى كه ايمان [به قرآن و پيامبر] آورده‏اند راه يافته‏ترند .«51»

[مشکاة]

أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ ۖ وَمَنْ يَلْعَنِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصِيرًا( 52 ) أَمْ لَهُمْ نَصِيبٌ مِنَ الْمُلْكِ فَإِذًا لَا يُؤْتُونَ النَّاسَ نَقِيرًا( 53 ) أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَىٰ مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ۖ فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُمْ مُلْكًا عَظِيمًا( 54 ) فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ بِهِ وَمِنْهُمْ مَنْ صَدَّ عَنْهُ ۚ وَكَفَىٰ بِجَهَنَّمَ سَعِيرًا( 55 ) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا سَوْفَ نُصْلِيهِمْ نَارًا كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَيْرَهَا لِيَذُوقُوا الْعَذَابَ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَزِيزًا حَكِيمًا( 56 ) وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ لَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ ۖ وَنُدْخِلُهُمْ ظِلًّا ظَلِيلًا( 57 ) ۞ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَىٰ أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ ۚ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ سَمِيعًا بَصِيرًا( 58 ) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ ۖ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا( 59 )




آنها کساني هستند که خداوند، ايشان را از رحمت خود، دور ساخته است، و هر کس را خدا از رحمتش دور سازد، ياوري براي او نخواهي يافت. ( 52 ) آيا آنها [= يهود] سهمي در حکومت دارند (که بخواهند چنين داوري کنند)؟ در حالي که اگر چنين بود، (همه چيز را در انحصار خود ميگرفتند،) و کمترين حق را به مردم نميدادند. ( 53 ) يا اينکه نسبت به مردم [= پيامبر و خاندانش]، و بر آنچه خدا از فضلش به آنان بخشيده، حسد ميورزند؟ ما به آل ابراهيم، (که يهود از خاندان او هستند نيز،) کتاب و حکمت داديم، و حکومت عظيمي در اختيار آنها [= پيامبران بني اسرائيل] قرار داديم. ( 54 ) ولي جمعي از آنها به آن ايمان آوردند، و جمعي راه (مردم را) بر آن بستند. و شعله فروزان آتش دوزخ، براي آنها کافي است! ( 55 ) کساني که به آيات ما کافر شدند، بزودي آنها را در آتشي وارد ميکنيم که هرگاه پوستهاي تنشان (در آن) بريان گردد (و بسوزد)، پوستهاي ديگري به جاي آن قرار ميدهيم، تا کيفر (الهي) را بچشند. خداوند، توانا و حکيم است (و روي حساب، کيفر ميدهد). ( 56 ) و کساني که ايمان آوردند و کارهاي شايسته انجام دادند، بزودي آنها را در باغهايي از بهشت وارد ميکنيم که نهرها از زير درختانش جاري است، هميشه در آن خواهند ماند، و همسراني پاکيزه براي آنها خواهد بود، و آنان را در سايه هاي گسترده (و فرح بخش) جاي ميدهيم. ( 57 ) خداوند به شما فرمان ميدهد که امانتها را به صاحبانش بدهيد! و هنگامي که ميان مردم داوري ميکنيد، به عدالت داوري کنيد! خداوند، اندرزهاي خوبي به شما ميدهد! خداوند، شنوا و بيناست. ( 58 ) اي کساني که ايمان آورده ايد! اطاعت کنيد خدا را! و اطاعت کنيد پيامبر خدا و اولو الامر [= اوصياي پيامبر] را! و هرگاه در چيزي نزاع داشتيد، آن را به خدا و پيامبر بازگردانيد (و از آنها داوري بطلبيد) اگر به خدا و روز رستاخيز ايمان داريد! اين (کار) براي شما بهتر، و عاقبت و پايانش نيکوتر است. ( 59 )


-----------------------------------------------------

[صبور]

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرِيدُونَ

أَنْ يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُضِلَّهُمْ

ضَلَالًا بَعِيدًا ( 60 )وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَىٰ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ رَأَيْتَ

الْمُنَافِقِينَ يَصُدُّونَ عَنْكَ صُدُودًا ( 61 ) فَكَيْفَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ

أَيْدِيهِمْ ثُمَّ جَاءُوكَ يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا إِحْسَانًا وَتَوْفِيقًا ( 62 )أُولَٰئِكَ الَّذِينَ

يَعْلَمُ اللَّهُ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَعِظْهُمْ وَقُلْ لَهُمْ فِي أَنْفُسِهِمْ قَوْلًابَلِيغًا

(63) وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ

جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَحِيمًا ( 64 )

فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّىٰ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ

حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا ( 65 )


آيا به کسانى که بر اين باورند که به آنچه به سوى تو فرو فرستاده شده و به آنچه پيش از تو نازل گرديده ايمان آورده اند ، ننگريسته اى که مى خواهند داورى در مرافعات خود را نزد طاغوت ببرند ، با اين که فرمان يافته اند بدان کفر ورزند ؟ و شيطان مى خواهد آنان را به بيراهه اى که با حق فاصله اى دور و دراز دارد سوق دهد . ( 60 )

و هنگامى که به آنان گفته مى شود : به سوى آنچه ( احکامى که ) خدا فرو فرستاده و به سوى اين پيامبر که بدانها حکم مى کند بياييد ، منافقان را مى بينى که از تو سخت روى برمى تابند . ( 61 )

پس چگونه خواهد بود حالشان آن گاه که بر اثر کارى که به دست خود کرده اند گزندى به آنان رسد ، سپس نزد تو آيند و به خدا سوگند خورند که هدف ما از بُردنِ داورى نزد ديگران چيزى جز نيکى و سازش ميان مشاجره کنندگان نبود ؟ ( 62 )

اينان کسانى اند که خدا آنچه را که در دل دارند مى داند ; پس از آنان درگذر و پندشان ده و با آنان سخنى بگوى که بر دل هايشان نشيند . ( 63 )

ما هيچ پيامبرى را نفرستاديم مگر براى اين که به اذن خدا در همه امور از او پيروى شود ; پس چگونه با بهانه هايى مانند برقرارى سازش ميان دو طرف دعوا ، از پيامبر روى مى گردانند ؟ اگر آنان پس از آن که با اين عمل بر خود ستم کردند نزد تو مى آمدند و از خدا آمرزش مى خواستند و پيامبر نيز براى آنان طلب آمرزش مى کرد ، قطعاً خدا را توبه پذير و مهربان مى يافتند . ( 64 )

پس چنين نيست که اگر مردم رسالت تو را تصديق کنند مؤمن باشند ; به پروردگارت سوگند تا آنان تو را در آنچه ميانشان مايه اختلاف است داور نسازند ، آن گاه از داورى تو در خود احساس هيچ گونه دلتنگى نکنند و کاملاً تسليم حکم تو نباشند ، مؤمن نخواهند بود . ( 65 )






(صفحه 88)

[صبور]

وَلَوْ أَنَّا كَتَبْنَا عَلَيْهِمْ أَنِ اقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ أَوِ اخْرُجُوا مِنْ

دِيَارِكُمْ مَا فَعَلُوهُ إِلَّا قَلِيلٌ مِنْهُمْ ۖ وَلَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا مَا يُوعَظُونَ بِهِ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ

وَأَشَدَّ تَثْبِيتًا ( 66 )وَإِذًا لَآتَيْنَاهُمْ مِنْ لَدُنَّا أَجْرًا عَظِيمًا ( 67 ) وَلَهَدَيْنَاهُمْ صِرَاطًا

مُسْتَقِيمًا ( 68 ) وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ

النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ ۚ وَحَسُنَ أُولَٰئِكَ رَفِيقًا ( 69 )ذَٰلِكَ

الْفَضْلُ مِنَ اللَّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ عَلِيمًا ( 70 ) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَكُمْ فَانْفِرُوا

ثُبَاتٍ أَوِ انْفِرُوا جَمِيعًا ( 71 )وَإِنَّ مِنْكُمْ لَمَنْ لَيُبَطِّئَنَّ فَإِنْ أَصَابَتْكُمْ مُصِيبَةٌ قَالَ قَدْ

أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيَّ إِذْ لَمْ أَكُنْ مَعَهُمْ شَهِيدًا ( 72 ) وَلَئِنْ أَصَابَكُمْ فَضْلٌ مِنَ اللَّهِ لَيَقُولَنَّ

كَأَنْ لَمْ تَكُنْ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُ مَوَدَّةٌ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِيمًا ( 73 )۞

فَلْيُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يَشْرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ ۚ وَمَنْ يُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ

اللَّهِ فَيُقْتَلْ أَوْ يَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا ( 74 )



و اگر بر آنان مقرّر مى کرديم که يکديگر را بکشيد يا از خانه ها و ديار خود بيرون رويد ، جز اندکى از آنان اين کار را نمى کردند ; و اگر آنان آنچه را بدان پند داده مى شوند ، انجام مى دادند ، قطعاً براى دنيا و آخرتشان بهتر بود و به ايمانشان ثبات بيشترى مى بخشيد . ( 66 )

و در آن صورت ما از نزد خود پاداشى بزرگ به آنان مى داديم . ( 67 )

و آنان را به راهى راست هدايت مى کرديم . ( 68 )

و کسانى که از خدا و پيامبر اطاعت کنند ، با کسانى خواهند بود که خداوند آنان را از نعمت ولايت خويش برخوردار ساخته است . آنان پيامبران و راستى پيشگان و گواهان اعمال و شايستگان مقام ولايت الهى اند و نيکو رفيقانى خواهند بود . ( 69 )

اين است فزونبخشى کامل و آن از جانب خداست و علم خدا به مراتب ايمان مردم براى مشخص ساختن مقام بايسته آنان کافى است . ( 70 )

اى کسانى که ايمان آورده ايد ، سلاح خود را برگيريد و همواره آماده کارزار باشيد و آن گاه که شمار دشمنان اندک است گروه گروه ، و چون فراوان است دسته جمعى به سويشان حرکت کنيد . ( 71 )

و قطعاً از ميان شما مؤمنان کسى هست که در حرکت به سوى جهاد کُندى مى کند ; پس اگر در جهاد گزندى به شما رسد مى گويد : خدا به من نعمت ارزانى داشت که با آنان در جهاد حاضر نبودم . ( 72 )

و اگر از جانب خدا تفضّلى ( غنيمت و پيروزى ) به شما رسد ، چنان که گويى ميان شما و او هيچ گونه رابطه دوستى نبوده است ، خواهد گفت : اى کاش من با آنان بودم و به کاميابى بزرگى دست مى يافتم . ( 73 )

پس کسانى که زندگى دنيا را با آخرت مبادله مى کنند بايد در راه خدا پيکار کنند ; و هر کس در راه خدا پيکار کند و کشته شود يا پيروز گردد ، ديرى نگذرد که او را مزدى بزرگ ببخشيم . ( 74 )





(صفحه 89)

[صبور]

وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ

الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا

وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا ( 75 ) الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ

كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِيَاءَ الشَّيْطَانِ ۖ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ

كَانَ ضَعِيفًا( 76 )أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا

الزَّكَاةَ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ إِذَا فَرِيقٌ مِنْهُمْ يَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْيَةِ اللَّهِ أَوْ أَشَدَّ

خَشْيَةً ۚ وَقَالُوا رَبَّنَا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا الْقِتَالَ لَوْلَا أَخَّرْتَنَا إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِيبٍ ۗ قُلْ مَتَاعُ

الدُّنْيَا قَلِيلٌ وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ لِمَنِ اتَّقَىٰ وَلَا تُظْلَمُونَ فَتِيلًا( 77 )أَيْنَمَا تَكُونُوا يُدْرِكْكُمُ

الْمَوْتُ وَلَوْ كُنْتُمْ فِي بُرُوجٍ مُشَيَّدَةٍ ۗ وَإِنْ تُصِبْهُمْ حَسَنَةٌ يَقُولُوا هَٰذِهِ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۖ

وَإِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَقُولُوا هَٰذِهِ مِنْ عِنْدِكَ ۚ قُلْ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۖ فَمَالِ هَٰؤُلَاءِ الْقَوْمِ

لَا يَكَادُونَ يَفْقَهُونَ حَدِيثًا ( 78 ) مَا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ۖ وَمَا أَصَابَكَ مِنْ

سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ ۚ وَأَرْسَلْنَاكَ لِلنَّاسِ رَسُولًا ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا( 79 )





براى شما چه سودى دارد که در راه خدا و در راه مردان و زنان و کودکانى که ناتوان شمرده شده و مورد ستم کفرپيشگان قرار گرفته اند نمى جنگيد ؟ همانان که مى گويند : پروردگارا ، ما را از اين شهرى که مردمش ستمگرند بيرون بر ، و از جانب خودت براى ما سرپرستى بگمار ، و از نزد خويش براى ما ياورى مقرر دار . ( 75 )

کسانى که ايمان آورده اند ، در راه خدا پيکار مى کنند و کسانى که کافر شده اند ، در راه طاغوت مى جنگند ، پس با دوستان شيطان پيکار کنيد که قطعاً نيرنگ شيطان سست است . ( 76 )

آيا نديدى کسانى را که به آنان گفته شد : اينک ـ به رغم آزار مشرکان ـ دست از جهاد بداريد و نماز را برپا داريد و زکات بدهيد تا امکانات جنگ براى شما فراهم شود . امّا هنگامى که پيکار بر آنان واجب شد ، برخلاف انتظار ، گروهى از ايشان از مردم ]= مشرکان[ ترسيدند ، مانند ترس از خدا يا ترسى بيشتر ، و گفتند : پروردگارا ، چرا پيکار را بر ما مقرر داشتى ؟ چرا مرگ ما را تا زمان مقرر آن به تأخير نينداختى که آن سرآمدى نزديک است ؟ اى پيامبر ، به آنان بگو : بهره دنيا اندک است و سراى آخرت براى کسى که تقوا پيشه کرده است بهتر است و بر شما به اندازه رشته هسته خرمايى ستم نمى رود و از پاداشتان کاسته نمى شود ، پس نبايد از پيکار در راه خدا هراسى در دل داشته باشيد . ( 77 )

گمان نکنيد که اگر در جهاد حضور نيافتيد از مرگ در امان مى مانيد ; هر کجا باشيد شما را مرگ در مى رسد ، هر چند در دژهايى استوار و مرتفع به سر بريد . و اگر خيرى به آنان رسد مى گويند : اين از جانب خداست ، و اگر شرّى به ايشان رسد مى گويند : اين از جانب توست . به آنان بگو : همه از نزد خداست . پس اين مردم را چه شده که نزديک است هيچ سخنى را درنيابند . ( 78 )

هر خيرى به تو رسد از جانب خداست و هر ناگوارى به تو رسد از خود توست . ما تو را براى مردم به رسالت فرستاديم و به تو سِمتى ديگر نداديم تا بتوانى خوشى يا ناگوارى برايشان بياورى ، و همين بس که خدا بر اين امر گواه باشد . ( 79 )





(صفحه 90)

[صبور]

مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ ۖ وَمَنْ تَوَلَّىٰ فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا

( 80 )وَيَقُولُونَ طَاعَةٌ فَإِذَا بَرَزُوا مِنْ عِنْدِكَ بَيَّتَ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ غَيْرَ الَّذِي تَقُولُ ۖ

وَاللَّهُ يَكْتُبُ مَا يُبَيِّتُونَ ۖ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا ( 81 )

افلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ ۚ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِنْدِغَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلَافًا كَثِيرًا ( 82 )

وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ ۖ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَىٰ

أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ ۗ وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ

لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطَانَ إِلَّا قَلِيلًا ( 83 )فَقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا تُكَلَّفُ إِلَّا نَفْسَكَ ۚ وَحَرِّضِ

الْمُؤْمِنِينَ ۖ عَسَى اللَّهُ أَنْ يَكُفَّ بَأْسَ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ وَاللَّهُ أَشَدُّ بَأْسًا وَأَشَدُّ تَنْكِيلًا

(84 ) مَنْ يَشْفَعْ شَفَاعَةً حَسَنَةً يَكُنْ لَهُ نَصِيبٌ مِنْهَا ۖ وَمَنْ يَشْفَعْ شَفَاعَةً سَيِّئَةً يَكُنْ

لَهُ كِفْلٌ مِنْهَا ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ مُقِيتًا ( 85 )وَإِذَا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا

بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ حَسِيبً( 86)


هر کس از پيامبر فرمان برد از خدا فرمان برده است ، و هر کس روى برتابد تو اندوهگين مباش ، زيرا ما تو را به عنوان نگهبان بر آنان نفرستاده ايم تا مسئول اعمالشان باشى و براى رويگردانى آنان مؤاخذه شوى . ( 80 )

و چون مردم سست ايمان را به جهاد فراخوانى مى گويند : ما از تو اطاعت مى کنيم ، ولى هنگامى که از نزد تو بيرون مى روند ، گروهى از آنان شبانگاه به چيزى جز آنچه گفته اى و با تو وعده کرده اند مى انديشند و درباره آن چاره جويى مى کنند . البته خدا آنچه را شبانه بر ضد تو مى انديشند ثبت مى کند . پس ، از آنان روى برتاب و بر خدا توکل کن که خدا براى کارسازى امور بسنده است . ( 81 )

پس آيا در قرآن نمى انديشند تا به هماهنگى آيات آن پى ببرند و دريابند که آن از جانب خدا نازل شده است ؟ اگر قرآن از جانب غير خدا بود ، قطعاً در آن ناسازگارى و ناهماهنگى بسيارى مى يافتند . ( 82 )

و چون از سوى دشمنان خبرى که حاکى از امنيت يا ترس است به آنان برسد ، آن را در ميان مؤمنان پخش مى کنند و باعث سستى آنان در برابر دشمن مى شوند ; و اگر آن را به پيامبر يا صاحبان فرمان خود بازمى گرداندند ، کسانى از آنان که حقيقت ماجرا را با بررسى و تحقيق کشف مى کنند ، درستى يا نادرستى آن را تشخيص مى دادند . و اگر فضل و رحمت خدا شامل حال شما نبود ، قطعاً همه تان ـ جز شمارى اندک ـ از شيطان پيروى مى کرديد و از همراهى با پيامبر در جهاد با مشرکان سر باز مى زديد . ( 83 )

پس تو خود ـ اى پيامبر ـ در راه خدا پيکار کن ، هر چند مردم در جهاد سستى کنند ، و بدان که جز به کار خود مکلّف نيستى ، و مؤمنان را به پيکار برانگيز ، باشد که خداوند گزند کافران را از مؤمنان بازدارد ، و خداست که عذابش سخت تر و کيفرش شديدتر است . ( 84 )

هر کس در کار خيرى وساطت کند ، از فرجام نيک آن بهره اى خواهد داشت ; و هر کس در کار شرّى ميانجيگرى کند ، از فرجام سوء آن نصيبى خواهد برد ، و خدا بر انجام هر کارى تواناست و آن را برپا مى دارد . ( 85 )

و چون به شما سلام شود ، با سلامى نيکوتر سلام را پاسخ دهيد ، يا مانند همان را بازگردانيد که خداوند حسابگر هر چيزى است . ( 86 )






(صفحه 91)

[صبور]

اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ ۗ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ

حَدِيثًا ( 87 )۞ فَمَا لَكُمْ فِي الْمُنَافِقِينَ فِئَتَيْنِ وَاللَّهُ أَرْكَسَهُمْ بِمَا كَسَبُوا ۚ أَتُرِيدُونَ

أَنْ تَهْدُوا مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ ۖ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلًا ( 88 )وَدُّوا لَوْ

تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَوَاءً ۖ فَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِيَاءَ حَتَّىٰ يُهَاجِرُوا فِي

سَبِيلِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ ۖ وَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيًّا

وَلَا نَصِيرًا ( 89 ) إِلَّا الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىٰ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَاقٌ أَوْ جَاءُوكُمْ

حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَنْ يُقَاتِلُوكُمْ أَوْ يُقَاتِلُوا قَوْمَهُمْ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ

فَلَقَاتَلُوكُمْ ۚ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقَاتِلُوكُمْ وَأَلْقَوْا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ

سَبِيلًا ( 90 )سَتَجِدُونَ آخَرِينَ يُرِيدُونَ أَنْ يَأْمَنُوكُمْ وَيَأْمَنُوا قَوْمَهُمْ كُلَّ مَا رُدُّوا

إِلَى الْفِتْنَةِ أُرْكِسُوا فِيهَا ۚ فَإِنْ لَمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَيُلْقُوا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَيَكُفُّوا أَيْدِيَهُمْ

فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ ۚ وَأُولَٰئِكُمْ جَعَلْنَا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطَانًا مُبِينًا ( 91 )


به فرمان هاى الهى پاى بند باشيد ، زيرا قطعاً خداوند که معبودى شايسته پرستش جز او نيست ، شما را در روز قيامت که هيچ ترديدى در آن وجود ندارد گرد مى آورد تا به شما در برابر اعمالتان سزا دهد ، و چه کسى از خدا راستگوتر است ؟ ( 87 )

اکنون که مى دانيد هر کسى در کار ناپسندى وساطت کند ، از فرجام بد آن بهره اى خواهد داشت ، چرا درباره آن منافقان دو گروه شده ايد ; گروهى خواهان پيکار با آنانيد و گروهى از آنان حمايت مى کنيد به اين اميد که شايد هدايتشان کنيد ؟ در حالى که خداوند آنان را به کيفر اعمال ناپسندشان به گمراهى بازگردانده است . آيا مى خواهيد کسانى را که خدا گمراهشان کرده است هدايت کنيد ؟ و هر که را خدا گمراه کند هرگز راهى براى هدايت او نمى يابى . ( 88 )

آنان دوست دارند همان گونه که خود کافر شده اند شما نيز کافر شويد و همه باهم يکسان باشيد . پس مبادا از ميان آنان پيش از آن که در راه خدا هجرت کنند دوستانى برگيريد . شما آنان را به هجرت فراخوانيد ، اگر روى برتافتند هر کجا آنان را يافتيد بگيريدشان و بکشيدشان ، و از آنها کسى را دوست و ياور خويش مگيريد . ( 89 )

مگر آن کسانى که به گروهى مى پيوندند که ميان شما و آنان پيمان عدم تعرض است و يا آن کسانى که نزد شما مى آيند که نه خوش داشته اند که همگام قوم خود باشند و با شما بجنگند و نه خوش دارند که همراه شما باشند و با قوم خود پيکار کنند ، اگر خدا مى خواست آنان را بر شما مسلّط مى ساخت و آنها با شما به جنگ برمى خاستند ]پس مبادا ناتوانى آنها شما را به جنگ با آنان ترغيب کند[ . اينک اگر از شما کناره گيرى کردند و با شما نجنگيدند و صلح و آشتى با شما را مطرح کردند ، با آنان درگير نشويد ، که خدا براى شما هيچ راهى بر ضدّ آنان قرار نداده است . ( 90 )

به زودى گروهى ديگر را خواهيد يافت که مى خواهند از سوى شما و از سوى قوم خويش در امان باشند ; به گونه اى که نه با شما باشند و نه بر ضد شما . هر چند به قول و قرار آنان اطمينانى نيست ، چون هرگاه بر ضدّ شما به سوى فتنه و آشوبى بازگردانده شدند ، به آن روى آوردند ، ]ولى پيشنهادشان را بپذيريد[ ، پس اگر از تعرض به شما کناره گيرى نکردند و به شما پيشنهاد صلح ندادند و از شما دست برنداشتند ، هر کجا آنان را يافتيد بگيريدشان و بکشيدشان . اينانند که براى شما حجتى روشن بر ضدشان قرار داده ايم . ( 91 )




(صفحه 92)

[صبور]

وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ أَنْ يَقْتُلَ مُؤْمِنًا إِلَّا خَطَأً ۚ وَمَنْ قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَأً فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ

مُؤْمِنَةٍ وَدِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلَىٰ أَهْلِهِ إِلَّا أَنْ يَصَّدَّقُوا ۚ فَإِنْ كَانَ مِنْ قَوْمٍ عَدُوٍّ لَكُمْ وَهُوَ

مُؤْمِنٌ فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ ۖ وَإِنْ كَانَ مِنْ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَاقٌ فَدِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ

إِلَىٰ أَهْلِهِ وَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ ۖ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ تَوْبَةً مِنَ

اللَّهِ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا( 92 )وَمَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا

فِيهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا ( 93 )يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا

ضَرَبْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَتَبَيَّنُوا وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَىٰ إِلَيْكُمُ السَّلَامَ لَسْتَ مُؤْمِنًا

تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَعِنْدَ اللَّهِ مَغَانِمُ كَثِيرَةٌ ۚ كَذَٰلِكَ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلُ فَمَنَّ اللَّهُ

عَلَيْكُمْ فَتَبَيَّنُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا ( 94 )


هيچ مؤمنى نشايد که مؤمنى را جز به اشتباه بکشد ، و هر کس مؤمنى را به اشتباه بکشد بايد برده با ايمانى را آزاد کند و خونبهايى نيز به کسان مقتول بپردازد ، مگر اين که آنان خونبها را به عنوان تصدق به قاتل ببخشند . و اگر مقتول از گروهى است که دشمن شمايند و با شما سر جنگ دارند ولى او مؤمن بوده است ، قاتل بايد برده مؤمنى را آزاد کند و خونبها برعهده او نيست ; و اگر مقتولِ مؤمن از مردم کفرپيشه اى است که ميان شما و آنان پيمانى هست که به مقتضاى آن پيمان کافر حَربى به شمار نمى آيند ، قاتل بايد خونبهايى به کسان وى بپردازد و برده مؤمنى را نيز آزاد کند . و هر کس از آزاد کردن برده ناتوان است بايد دو ماه پياپى روزه بگيرد . اين حکم ، بازگشت رحمتى از جانب خدا بر ناتوانان است . و خدا به شما داناست و احکامى را که مقرر مى کند از روى حکمت است . ( 92 )

و هر کس مؤمنى را از روى عمد بکشد سزاى او دوزخ است که براى هميشه در آن خواهد ماند ، و خداوند بر او خشم مى گيرد و از رحمت خود دورش مى کند و براى او عذابى بزرگ آماده کرده است . ( 93 )

اى کسانى که ايمان آورده ايد ، هنگامى که در راه خدا براى جهاد سفر مى کنيد و با افرادى رو به رو مى شويد ، خوب بررسى کنيد تا مؤمنان را از کافران بازشناسيد ، تا مبادا مؤمنى را به تصور آن که کافر است بکشيد ; و به کسى که به رسم مسلمانان به شما سلام مى کند نگوييد مؤمن نيستى و او را بدون تحقيق به قتل برسانيد که با اين کار خواهان متاع ناپايدار زندگى دنيا به شمار مى آييد . بدانيد که غنيمت هاى بسيارى نزد خداست ، آنها را طلب کنيد . شما نيز پيش از آن که ايمان بياوريد چنين بوديد که همواره در پى دستيابى به متاع دنيا بوديد ، ولى خداوند نعمتى گران به شما عطا کرد و اين خصلت را از شما زدود . بنابراين خوب بررسى کنيد تا هر کسى را به گمان کفر نکشيد ; قطعاً خدا به آنچه مى کنيد آگاه است . ( 94 )




(صفحه 93)

[گل مريم]

لاَّ يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُوْلِي الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فَضَّلَ اللّهُ الْمُجَاهِدِينَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِينَ دَرَجَةً وَكُـلاًّ وَعَدَ اللّهُ الْحُسْنَى وَفَضَّلَ اللّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْرًا عَظِيمًا http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/95.gif دَرَجَاتٍ مِّنْهُ وَمَغْفِرَةً وَرَحْمَةً وَكَانَ اللّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/96.gif إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ قَالُواْ فِيمَ كُنتُمْ قَالُواْ كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الأَرْضِ قَالْوَاْ أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُواْ فِيهَا فَأُوْلَـئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءتْ مَصِيرًا http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/97.gif إِلاَّ الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاء وَالْوِلْدَانِ لاَ يَسْتَطِيعُونَ حِيلَةً وَلاَ يَهْتَدُونَ سَبِيلاً http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/98.gif فَأُوْلَـئِكَ عَسَى اللّهُ أَن يَعْفُوَ عَنْهُمْ وَكَانَ اللّهُ عَفُوًّا غَفُورًا http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/99.gif وَمَن يُهَاجِرْ فِي سَبِيلِ اللّهِ يَجِدْ فِي الأَرْضِ مُرَاغَمًا كَثِيرًا وَسَعَةً وَمَن يَخْرُجْ مِن بَيْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلى اللّهِ وَكَانَ اللّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/100.gif وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِي الأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَقْصُرُواْ مِنَ الصَّلاَةِ إِنْ خِفْتُمْ أَن يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنَّ الْكَافِرِينَ كَانُواْ لَكُمْ عَدُوًّا مُّبِينًا http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/101.gif


(هرگز) افراد باایمانی که بدون بیماری و ناراحتی، از جهاد بازنشستند، با مجاهدانی که در راه خدا با مال و جان خود جهاد کردند، یکسان نیستند! خداوند، مجاهدانی را که با مال و جان خود جهاد نمودند، بر قاعدان [= ترک‌کنندگان جهاد] برتری مهمّی بخشیده؛ و به هر یک از این دو گروه (به نسبت اعمال نیکشان،) خداوند وعده پاداش نیک داده، و مجاهدان را بر قاعدان، با پاداش عظیمی برتری بخشیده است.http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/95.gif
درجات (مهمّی) از ناحیه خداوند، و آمرزش و رحمت (نصیب آنان می‌گردد)؛ و (اگر لغزشهایی داشته‌اند،) خداوند آمرزنده و مهربان است.http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/96.gif
کسانی که فرشتگان (قبض ارواح)، روح آنها را گرفتند در حالی که به خویشتن ستم کرده بودند، به آنها گفتند: «شما در چه حالی بودید؟ (و چرا با اینکه مسلمان بودید، در صفِ کفّار جای داشتید؟!)» گفتند: «ما در سرزمین خود، تحت فشار و مستضعف بودیم.» آنها [= فرشتگان‌] گفتند: «مگر سرزمین خدا، پهناور نبود که مهاجرت کنید؟!» آنها (عذری نداشتند، و) جایگاهشان دوزخ است، و سرانجام بدی دارند.http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/97.gif
مگر آن دسته از مردان و زنان و کودکانی که براستی تحت فشار قرار گرفته‌اند (و حقیقتاً مستضعفند)؛ نه چاره‌ای دارند، و نه راهی (برای نجات از آن محیط آلوده) می‌یابند.http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/98.gifممکن است خداوند، آنها را مورد عفو قرار دهد؛ و خداوند، عفو کننده و آمرزنده است.http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/100.gif

کسی که در راه خدا هجرت کند، جاهای امنِ فراوان و گسترده‌ای در زمین می‌یابد. و هر کس بعنوان مهاجرت به سوی خدا و پیامبر او، از خانه خود بیرون رود، سپس مرگش فرا رسد، پاداش او بر خداست؛ و خداوند، آمرزنده و مهربان است.http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/100.gif
هنگامی که سفر می‌کنید، گناهی بر شما نیست که نماز را کوتاه کنید اگر از فتنه (و خطر) ِ کافران بترسید؛ زیرا کافران، برای شما دشمن آشکاری هستند.http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/101.gif



صفحه 94

[گل مريم]

وَإِذَا كُنتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاَةَ فَلْتَقُمْ طَآئِفَةٌ مِّنْهُم مَّعَكَ وَلْيَأْخُذُواْ أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُواْ فَلْيَكُونُواْ مِن وَرَآئِكُمْ وَلْتَأْتِ طَآئِفَةٌ أُخْرَى لَمْ يُصَلُّواْ فَلْيُصَلُّواْ مَعَكَ وَلْيَأْخُذُواْ حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُم مَّيْلَةً وَاحِدَةً وَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِن كَانَ بِكُمْ أَذًى مِّن مَّطَرٍ أَوْ كُنتُم مَّرْضَى أَن تَضَعُواْ أَسْلِحَتَكُمْ وَخُذُواْ حِذْرَكُمْ إِنَّ اللّهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/102.gif فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلاَةَ فَاذْكُرُواْ اللّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِكُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنتُمْ فَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ إِنَّ الصَّلاَةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَّوْقُوتًا http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/103.gif وَلاَ تَهِنُواْ فِي ابْتِغَاء الْقَوْمِ إِن تَكُونُواْ تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ يَأْلَمُونَ كَمَا تَأْلَمونَ وَتَرْجُونَ مِنَ اللّهِ مَا لاَ يَرْجُونَ وَكَانَ اللّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/104.gif إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِمَا أَرَاكَ اللّهُ وَلاَ تَكُن لِّلْخَآئِنِينَ خَصِيمًا http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/105.gif




و هنگامى كه در [عرصه نبرد و خطر] ميان آنان باشى ، و براى آنان [به جماعت] اقامه نماز كنى ، پس بايد گروهى از رزمندگان در حالى كه لازم است سلاحشان را برگيرند ، همراهت به نماز ايستند ، و چون سجده كردند [و ركعت دوم را بدون اتصال به جماعت به پايان بردند] بايد [براى حفاظت از شما] پشت‏ سرتان قرار گيرند . و آن گروه ديگر كه [به خاطر مشغول بودن به حفاظت] نماز نخوانده ‏اند بيايند و با تو نماز گزارند . و آنان بايد [در حال نماز] از هوشيارى و احتياط [نسبت به دشمن] غافل نباشند ، و سلاحشان را با خود برگيرند ؛ چون كافران دوست دارند شما از سلاح‏ها و ساز و برگ جنگى خود غفلت ورزيد ، تا يك‏باره به شما هجوم كنند . و اگر از باران در زحمت و مشقت هستيد ، يا بيماريد ، بر شما گناهى نيست كه سلاحتان را بر زمين گذاريد ، ولى بايد هوشيارى و احتياط خود را حفظ كنيد ؛ يقيناً خدا براى كافران عذاب خواركننده‏ اى آماده كرده است http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/102.gif

پس هنگامى كه نماز را [در ميدان جنگ] به پايان برديد ، خدا را در حال ايستاده و نشسته و خوابيده ياد كنيد . و همين كه [از فتنه و آشوب دشمن] مطمئن شديد ، نماز را [به صورت معمولش] اقامه كنيد . مسلماً نماز همواره در اوقاتى مشخص و معين وظيفه ‏اى مقرّر بر مؤمنان است .http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/103.gif
و در تعقيب و جستجوى دشمن سستى نكنيد . اگر شما [در رويارويى با دشمن] درد و رنج مى‏بينيد ، آنان نيز چون شما درد و رنج مى‏بينند ، و شما چيزى را [چون پيروزى و پاداش] از خدا اميد داريد كه آنان اميد ندارند ؛ و خدا همواره دانا و حكيم است .http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/104.gif
يقيناً اين كتاب را به درستى و راستى بر تو نازل كرديم ؛ تا ميان مردم به آنچه خدا به تو آموخته داورى كنى ، و حمايت گر خائنان مباش .http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/105.gif



صفحه 95

[گل مريم]

وَاسْتَغْفِرِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/106.gif وَلاَ تُجَادِلْ عَنِ الَّذِينَ يَخْتَانُونَ أَنفُسَهُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ مَن كَانَ خَوَّانًا أَثِيمًا http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/107.gif يَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَلاَ يَسْتَخْفُونَ مِنَ اللّهِ وَهُوَ مَعَهُمْ إِذْ يُبَيِّتُونَ مَا لاَ يَرْضَى مِنَ الْقَوْلِ وَكَانَ اللّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطًا http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/108.gif هَاأَنتُمْ هَـؤُلاء جَادَلْتُمْ عَنْهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَمَن يُجَادِلُ اللّهَ عَنْهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَم مَّن يَكُونُ عَلَيْهِمْ وَكِيلاً http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/109.gif وَمَن يَعْمَلْ سُوءًا أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللّهَ يَجِدِ اللّهَ غَفُورًا رَّحِيمًا http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/110.gif وَمَن يَكْسِبْ إِثْمًا فَإِنَّمَا يَكْسِبُهُ عَلَى نَفْسِهِ وَكَانَ اللّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/111.gif وَمَن يَكْسِبْ خَطِيئَةً أَوْ إِثْمًا ثُمَّ يَرْمِ بِهِ بَرِيئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِينًا http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/112.gif وَلَوْلاَ فَضْلُ اللّهِ عَلَيْكَ وَرَحْمَتُهُ لَهَمَّت طَّآئِفَةٌ مُّنْهُمْ أَن يُضِلُّوكَ وَمَا يُضِلُّونَ إِلاُّ أَنفُسَهُمْ وَمَا يَضُرُّونَكَ مِن شَيْءٍ وَأَنزَلَ اللّهُ عَلَيْكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ وَكَانَ فَضْلُ اللّهِ عَلَيْكَ عَظِيمًا http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/113.gif


و از خدا آمرزش بخواه ؛ زيرا خدا همواره بسيار آمرزنده و مهربان است . http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/106.gif
و از كسانى كه به خود خيانت مى‏ كنند دفاع مكن ؛ زيرا خدا هر كس را كه خيانت پيشه و گناه‏كار است دوست ندارد .http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/107.gif
[خيانت ‏پيشگانْ خيانت خود را] از مردم پنهان مى‏ دارند ، و [نمى ‏توانند] از خدا پنهان نمايند ، و خدا با آنان بود آن گاه كه در جلسه پنهان شبانه ، درباره طرح و نقشه و سخنى كه خدا به آن رضايت نداشت ، چاره ‏انديشى مى‏ كردند و خدا همواره به آنچه انجام مى‏ دهند احاطه دارد .http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/108.gif
اين شما [قبيله و عشيره خائنين] هستيد كه در زندگى دنيا از آنان دفاع كرديد ، ولى چه كسى است كه در روز قيامت در برابر خدا از آنان دفاع كند ؟ يا چه كسى است كه [براى رهايى آنان از عذاب] كارسازشان باشد ؟http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/109.gif
و هر كس كار زشتى كند يا برخود ستم ورزد ، سپس از خدا آمرزش بخواهد ، خدا را بسيار آمرزنده و مهربان خواهد يافت .http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/110.gif
و هر كس مرتكب گناهى شود ، فقط به زيان خود مرتكب مى‏ شود ؛ و خدا همواره دانا و حكيم است .http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/111.gif
و هر كس مرتكب خطا يا گناهى شود ، سپس آن را به پاكدامن بى‏ گناهى نسبت دهد ، بى‏ ترديد بهتان و گناهى آشكار بر دوش گرفته است .http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/112.gif
و اگر فضل و رحمت خدا بر تو نبود ، گروهى از عشيره و قبيله خائنان تصميم داشتند تو را [از داورى عادلانه] منحرف كنند ، [اين سبك مغزانِ خيالباف] جز خودشان را منحرف نمى‏ كنند ، و هيچ زيانى به تو نمى ‏رسانند . و خدا كتاب و حكمت را بر تو نازل كرد ، و آنچه را نمى‏ دانستى به تو آموخت ؛ و همواره فضل خدا بر تو بزرگ است .http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/113.gif



صفحه 96

[گل مريم]

http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgلَا خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِنْ نَجْوَاهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلَاحٍ بَيْنَ النَّاسِ ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا ﴿١١٤﴾
وَمَنْ يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَىٰ وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّىٰ وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا ﴿١١٥﴾
إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا ﴿١١٦﴾
إِنْ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلَّا إِنَاثًا وَإِنْ يَدْعُونَ إِلَّا شَيْطَانًا مَرِيدًا ﴿١١٧﴾
لَعَنَهُ اللَّهُ ۘ وَقَالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبَادِكَ نَصِيبًا مَفْرُوضًا ﴿١١٨﴾
وَلَأُضِلَّنَّهُمْ وَلَأُمَنِّيَنَّهُمْ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذَانَ الْأَنْعَامِ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللَّهِ ۚ وَمَنْ يَتَّخِذِ الشَّيْطَانَ وَلِيًّا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُبِينًا ﴿١١٩﴾
يَعِدُهُمْ وَيُمَنِّيهِمْ ۖ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلَّا غُرُورًا ﴿١٢٠﴾
أُولَٰئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَلَا يَجِدُونَ عَنْهَا مَحِيصًا ﴿١٢١﴾




در بسيارى از رازگويى‏ هاى آنان خيرى نيست ، جز كسى كه [از طريق رازگويى] به صدقه ، يا كار نيك ، يا اصلاح در ميان مردم فرمان دهد ؛ و هر كه براى طلب خشنودى خدا چنين كند ، پس پاداش بزرگى به او خواهيم داد .﴿١١٤﴾
و هر كس بعد از آنكه [راه] هدايت برايش روشن شد ، با پيامبر مخالفت و دشمنى كند و از راهى جز راه مؤمنان پيروى نمايد ، او را به همان سو كه رو كرده واگذاريم ، و به دوزخ درآوريم ؛ و دوزخ عاقبت بدی است .﴿١١٥﴾
مسلماً خدا شركى كه به او ورزيده شود نمى‏ آمرزد ، و فروتر از آن را براى هر كه بخواهد مى ‏آمرزد . و هر كه به خدا شرك ورزد ، يقيناً به گمراهى بسيار دورى دچار شده است .﴿١١٦﴾
مشركان به جاى خدا جز جماداتى را [كه هيچ اثرى ندارند ، و هميشه محكوم تأثير عوامل ديگرند] نمى‏ پرستند ، و در حقيقت جز شيطانِ سركشِ گمراه را اطاعت نمى‏ كنند . ﴿١١٧﴾ خدا شيطان را از رحمتش دور كرد ؛ و [او] گفت : سوگند مى ‏خورم كه از ميان بندگانت سهمى مُعيّن [براى پيروى از فرهنگ ويرانگرم] برخواهم گرفت .﴿١١٨﴾
و يقيناً آنان را گمراه مى‏ كنم ، و دچار آرزوهاى دور و دراز [و واهى و پوچ] مى‏ سازم ، و آنان را وادار مى‏ كنم كه گوش‏هاى چهارپايان را [به نشانه حرام بودن بهره‏ گيرى از آنان] بشكافند ، و فرمانشان مى‏ دهم كه آفرينش خدايى را تغيير دهند [به اين صورت كه جنسيت مرد را به زن و زن را به مرد برگردانند ، و فطرت پاكشان را به شرك بيالايند ، و زيبايى‏ هاى طبيعى و روحى و جسمى خود را به زشتى‏ ها تبديل كنند] . و هر كس شيطان را به جاى خدا سرپرست ويار خود گيرد ، مسلماً به زيان آشكارى دچار شده است .﴿١١٩﴾
شيطان به آنان وعده [دروغ] مى‏ دهد ، و در آرزوها [ى سراب‏ وار] مى‏ اندازد ، و جز وعده فريبنده به آنان نمى‏ دهد .﴿١٢٠﴾
اينان [كه پيروان شيطان‏اند] جايگاهشان دوزخ است، و از آن هيچ راه فرارى نيابند .﴿١٢١﴾

صفحه 97

[گل مريم]

http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgلَا خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِنْ نَجْوَاهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلَاحٍ بَيْنَ النَّاسِ ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا ﴿١١٤﴾
وَمَنْ يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَىٰ وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّىٰ وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا ﴿١١٥﴾
إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا ﴿١١٦﴾
إِنْ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلَّا إِنَاثًا وَإِنْ يَدْعُونَ إِلَّا شَيْطَانًا مَرِيدًا ﴿١١٧﴾
لَعَنَهُ اللَّهُ ۘ وَقَالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبَادِكَ نَصِيبًا مَفْرُوضًا ﴿١١٨﴾
وَلَأُضِلَّنَّهُمْ وَلَأُمَنِّيَنَّهُمْ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذَانَ الْأَنْعَامِ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللَّهِ ۚ وَمَنْ يَتَّخِذِ الشَّيْطَانَ وَلِيًّا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُبِينًا ﴿١١٩﴾
يَعِدُهُمْ وَيُمَنِّيهِمْ ۖ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلَّا غُرُورًا ﴿١٢٠﴾
أُولَٰئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَلَا يَجِدُونَ عَنْهَا مَحِيصًا ﴿١٢١﴾




در بسيارى از رازگويى‏ هاى آنان خيرى نيست ، جز كسى كه [از طريق رازگويى] به صدقه ، يا كار نيك ، يا اصلاح در ميان مردم فرمان دهد ؛ و هر كه براى طلب خشنودى خدا چنين كند ، پس پاداش بزرگى به او خواهيم داد .﴿١١٤﴾
و هر كس بعد از آنكه [راه] هدايت برايش روشن شد ، با پيامبر مخالفت و دشمنى كند و از راهى جز راه مؤمنان پيروى نمايد ، او را به همان سو كه رو كرده واگذاريم ، و به دوزخ درآوريم ؛ و دوزخ عاقبت بدی است .﴿١١٥﴾
مسلماً خدا شركى كه به او ورزيده شود نمى‏ آمرزد ، و فروتر از آن را براى هر كه بخواهد مى ‏آمرزد . و هر كه به خدا شرك ورزد ، يقيناً به گمراهى بسيار دورى دچار شده است .﴿١١٦﴾
مشركان به جاى خدا جز جماداتى را [كه هيچ اثرى ندارند ، و هميشه محكوم تأثير عوامل ديگرند] نمى‏ پرستند ، و در حقيقت جز شيطانِ سركشِ گمراه را اطاعت نمى‏ كنند . ﴿١١٧﴾ خدا شيطان را از رحمتش دور كرد ؛ و [او] گفت : سوگند مى ‏خورم كه از ميان بندگانت سهمى مُعيّن [براى پيروى از فرهنگ ويرانگرم] برخواهم گرفت .﴿١١٨﴾
و يقيناً آنان را گمراه مى‏ كنم ، و دچار آرزوهاى دور و دراز [و واهى و پوچ] مى‏ سازم ، و آنان را وادار مى‏ كنم كه گوش‏هاى چهارپايان را [به نشانه حرام بودن بهره‏ گيرى از آنان] بشكافند ، و فرمانشان مى‏ دهم كه آفرينش خدايى را تغيير دهند [به اين صورت كه جنسيت مرد را به زن و زن را به مرد برگردانند ، و فطرت پاكشان را به شرك بيالايند ، و زيبايى‏ هاى طبيعى و روحى و جسمى خود را به زشتى‏ ها تبديل كنند] . و هر كس شيطان را به جاى خدا سرپرست ويار خود گيرد ، مسلماً به زيان آشكارى دچار شده است .﴿١١٩﴾
شيطان به آنان وعده [دروغ] مى‏ دهد ، و در آرزوها [ى سراب‏ وار] مى‏ اندازد ، و جز وعده فريبنده به آنان نمى‏ دهد .﴿١٢٠﴾
اينان [كه پيروان شيطان‏اند] جايگاهشان دوزخ است، و از آن هيچ راه فرارى نيابند .﴿١٢١﴾




صفحه 97

[گل مريم]

وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا ۚ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلًا ﴿١٢٢﴾
لَيْسَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلَا أَمَانِيِّ أَهْلِ الْكِتَابِ ۗ مَنْ يَعْمَلْ سُوءًا يُجْزَ بِهِ وَلَا يَجِدْ لَهُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا ﴿١٢٣﴾
وَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ نَقِيرًا ﴿١٢٤﴾
وَمَنْ أَحْسَنُ دِينًا مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ وَاتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۗ وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلًا ﴿١٢٥﴾
وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُحِيطًا ﴿١٢٦﴾ وَيَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّسَاءِ ۖ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَّ وَمَا يُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ فِي يَتَامَى النِّسَاءِ اللَّاتِي لَا تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ أَنْ تَنْكِحُوهُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْوِلْدَانِ وَأَنْ تَقُومُوا لِلْيَتَامَىٰ بِالْقِسْطِ ۚ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِهِ عَلِيمًا ﴿١٢٧﴾




و كسانى كه ايمان آورده‏ اند و كارهاى شايسته انجام داده ‏اند ، مسلماً آنان را در بهشت‏هايى كه از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جارى است درآوريم ، در آن جاودانه ‏اند . وعده خدا حق است ، و راستگوتر از خدا در گفتار كيست ؟ ﴿١٢٢﴾
[كيفر و پاداش] نه بر وفق آرزوهاىِ [واهىِ] برخى از شما [مسلمانان] است ، و نه بر وفق آرزوهاىِ [پوچِ] اهل كتاب . هر كس مرتكب كار زشتى شود ، به آن كيفر داده مى‏ شود ؛ و در برابر خدا سرپرست و ياورى براى خود نخواهد يافت .﴿١٢٣﴾
و كسانى از مردان يا زنان كه بخشى از كارهاى شايسته را انجام دهند ، در حالى كه مؤمن باشند ، نهايتاً وارد بهشت مى‏شوند ، و به اندازه گودى پشت هسته خرما مورد ستم قرار نمى ‏گيرند .﴿١٢٤﴾
و دين چه كسى بهتر است از آنكه همه وجودش را تسليم خدا كرده و نيكوكار است ، و از آيين ابراهيم يكتاپرست حق‏گرا پيروى كرده است؟ و خدا ابراهيم را [براى حق‏گرايى ، خلوص ، پاكى اخلاق واعمالش] دوست خود گرفت .﴿١٢٥﴾
و آنچه در آسمان‏ها و در زمين است ، فقط در سيطره مالكيّت و فرمانروايى خداست ؛ و خدا همواره بر هر چيزى احاطه دارد .﴿١٢٦﴾
درباره [حقوق ازدواج و نيز ارث] زنان از تو فتوا مى‏ خواهند . بگو : فقط خدا درباره آنان [مطابق با آياتى كه در اوايل همين سوره گذشت] به شما فتوا مى‏ دهد ، و درباره دختران يتيمى كه حقوق مقرّر آنان را نمى‏ پردازيد ، و [به قصد خوردن اموالشان] ميلى به ازدواج با آنان داريد ، برابر احكامى كه در اين كتاب بر شما خوانده مى‏ شود به شما فتوا مى‏ دهد . و [نيز درباره] كودكان مستضعف[كه حقوق مالى و انسانى آنان را پايمال مى‏ كنيد ، مطابق احكامى كه در قرآن بر شما تلاوت مى‏ شود به شما فتوا مى‏ دهد] . و [نيز سفارش مى‏ كند] كه با يتيمان به عدالت رفتار كنيد ؛ و آنچه را [درباره زنان ، دختران يتيم و كودكان مستضعف] از هر خيرى انجام مى‏ دهيد ، يقيناً خدا همواره به آن داناست .﴿١٢٧﴾






















صفحه 98

[گل مريم]

وَإِنِ امْرَأَةٌ خَافَتْ مِنْ بَعْلِهَا نُشُوزًا أَوْ إِعْرَاضًا فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا أَنْ يُصْلِحَا بَيْنَهُمَا صُلْحًا ۚ وَالصُّلْحُ خَيْرٌ ۗ وَأُحْضِرَتِ الْأَنْفُسُ الشُّحَّ ۚ وَإِنْ تُحْسِنُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا ﴿١٢٨﴾
وَلَنْ تَسْتَطِيعُوا أَنْ تَعْدِلُوا بَيْنَ النِّسَاءِ وَلَوْ حَرَصْتُمْ ۖ فَلَا تَمِيلُوا كُلَّ الْمَيْلِ فَتَذَرُوهَا كَالْمُعَلَّقَةِ ۚ وَإِنْ تُصْلِحُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَحِيمًا ﴿١٢٩﴾
وَإِنْ يَتَفَرَّقَا يُغْنِ اللَّهُ كُلًّا مِنْ سَعَتِهِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ وَاسِعًا حَكِيمًا ﴿١٣٠﴾
وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَلَقَدْ وَصَّيْنَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَإِيَّاكُمْ أَنِ اتَّقُوا اللَّهَ ۚ وَإِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ غَنِيًّا حَمِيدًا ﴿١٣١﴾
وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا ﴿١٣٢﴾
إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ أَيُّهَا النَّاسُ وَيَأْتِ بِآخَرِينَ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ قَدِيرًا ﴿١٣٣﴾ مَنْ كَانَ يُرِيدُ ثَوَابَ الدُّنْيَا فَعِنْدَ اللَّهِ ثَوَابُ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ سَمِيعًا بَصِيرًا ﴿١٣٤﴾




و اگر زنى از ناسازگارى شوهرش ، يا روى‏ گردانى اش [از حقوق همسردارى] بيمناك است ، بر آن دو [از نظر طبيعت زندگى] مشقتى نيست كه با يكديگر به طور پسنديده آشتى كنند ، [گرچه به چشم ‏پوشى بخشى از حقوقشان باشد .] و [در حقيقت] صلح و آشتى بهتر است . و بخل نزد نفوس [آدميان] حاضر است [به اين خاطر هر يك از دو زوج در عفو و گذشت و سازش و اداى حقوق بخل مى‏ ورزند] . و اگر [شما شوهران] نيكى كنيد و [از سركشى و ناسازگارى نسبت به زنان] بپرهيزيد [از ثواب و پاداش حق بهره ‏مند مى‏ شويد] ؛ يقيناً خدا همواره به آنچه انجام مى‏ دهيد ، آگاه است . ﴿١٢٨﴾ و شما هر چند حريص [بر عدالت] باشيد ، هرگز نمى‏ توانيد [از نظر علاقه و ميل قلبى] ميان زن‏ها [يى كه در عقد خود داريد] عدالت ورزيد ، پس تمايل خود را به طور كامل متوجه يك طرف ننماييد تا ديگرى را به صورت زنى سرگردان و بلاتكليف رها كنيد . و اگر توافق و سازش نماييد و تقوا را [در محيط خانواده] رعايت كنيد [مورد آمرزش قرار مى ‏گيريد] ؛ زيرا خدا همواره بسيار آمرزنده و مهربان است . ﴿١٢٩﴾
و اگر [زن و شوهر راهى براى صلح و سازش نيافتند و] از يكديگر جدا شوند ، خدا هر يك را از توانگرى خود بى ‏نياز مى ‏كند ؛ و خدا همواره بسيار عطا كننده و حكيم است .﴿١٣٠﴾ و آنچه در آسمان‏ها و آنچه در زمين است ، فقط در سيطره مالكيّت و فرمانروايى خداست . و البته ما كسانى را كه پيش از شما كتاب آسمانى به آنان داده شده است ، و نيز شما را سفارش كرديم كه [در همه امورتان] از خدا پروا كنيد . و [هشدار داديم] اگر كفر ورزيد [زيانى به او نمى‏رسانيد] ؛ زيرا آنچه در آسمان‏ها و در زمين است ، فقط در سيطره مالكيّت و فرمانروايى خداست ، و خدا همواره بى ‏نياز و ستوده است .﴿١٣١﴾
و آنچه در آسمان‏ها و در زمين است ، فقط در سيطره مالكيّت و فرمانروايى خداست ، و خدا نسبت به كارگزارى [همه امور جهان آفرينش] بس است .﴿١٣٢﴾
اى مردم ! اگر خدا بخواهد همه شما را از ميان برمى‏ دارد ، و گروه ديگرى را [به جاى شما] مى ‏آورد ؛ و خدا همواره بر اين كار تواناست .﴿١٣٣﴾
كسى كه فقط پاداش دنيا را بخواهد [دچار اشتباه وكوته‏ بينى شده است ؛ زيرا] پاداش دنيا وآخرت كه [محصول ايمان و تقواست] نزد خداست ؛ و خدا همواره شنوا و بيناست .﴿١٣٤﴾





صفحه 99

[گل مريم]

http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgيَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّهِ وَلَوْ عَلَىٰ أَنْفُسِكُمْ أَوِ الْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ ۚ إِنْ يَكُنْ غَنِيًّا أَوْ فَقِيرًا فَاللَّهُ أَوْلَىٰ بِهِمَا ۖ فَلَا تَتَّبِعُوا الْهَوَىٰ أَنْ تَعْدِلُوا ۚ وَإِنْ تَلْوُوا أَوْ تُعْرِضُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا ﴿١٣٥﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ ۚ وَمَنْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا ﴿١٣٦﴾
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلًا ﴿١٣٧﴾
بَشِّرِ الْمُنَافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿١٣٨﴾
الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۚ أَيَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا ﴿١٣٩﴾
وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚ إِنَّكُمْ إِذًا مِثْلُهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا ﴿١٤٠﴾





ى اهل ايمان ! [همواره در همه امور زندگى] قيام كننده به عدل ، و گواهى دهنده براى خدا باشيد ، هر چند به زيان خود يا پدر و مادر يا خويشانتان باشد . اگر [يكى از دو طرف نزاع] توانگر يا فقير باشد [با لحاظ كردن وضع آنان ، بر خلاف خدا گواهى ندهيد ؛ زيرا] خدا به حمايت از آنان و رعايت حالشان سزوارتر است . پس [در هنگام گواهى دادن] از هواى نفس پيروى نكنيد كه از حق منحرف شويد . و اگر زبانتان را [به سوى گواهى ناحق و دروغ] بپيچانيد ، يا از گواهى دادن روى برتابيد ؛ يقيناً خدا همواره به آنچه انجام مى‏دهيد آگاه است .﴿١٣٥﴾
اى اهل ايمان ! به خدا و پيامبرش و كتابى كه بر پيامبرش نازل كرده و به كتابى كه پيش از اين فرستاده [از روى صدق و حقيقت] ايمان بياوريد . و هر كه به خدا و فرشتگان و كتاب‏هاى آسمانى و پيامبران او و روز قيامت كافر شود ، يقيناً به گمراهىِ دورى دچار شده است .﴿١٣٦﴾
كسانى كه ايمان آوردند ، سپس كفر ورزيدند ، باز ايمان آوردند ، و بار ديگر كافر شدند ، آن گاه بر كفر خود افزودند ، خدا بر آن نيست كه آنان را بيامرزد ، و به راهى هدايت كند .﴿١٣٧﴾
منافقان را خبر ده كه يقيناً براى آنان عذابى دردناك است . ﴿١٣٨﴾
همان كسانى كه كافران را به جاى مؤمنانْ سرپرست و دوست خود مى‏ گيرند ؛ آيا عزت و قدرت را نزد آنان مى‏ طلبند ؟ يقيناً همه عزت و قدرت فقط براى خداست .«﴿١٣٩﴾
البته خدا [اين فرمان را] در قرآن بر شما نازل كرده است كه: چون باخبر شويد گروهى آيات خدا را مورد انكار و استهزا قرار مى‏ دهند ، با آنان ننشينيد تا در سخنى ديگر درآيند ، [اگر بنشينيد] شما هم [در به دوش كشيدن بار گناه انكار و استهزا] مانند آنان خواهيد بود ؛ يقيناً خدا همه منافقان و كافران را در دوزخ جمع خواهد كرد .﴿١٤٠﴾




صفحه 100









ا

[گل مريم]

الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِنْ كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِنَ اللَّهِ قَالُوا أَلَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ وَإِنْ كَانَ لِلْكَافِرِينَ نَصِيبٌ قَالُوا أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَنَمْنَعْكُمْ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ۚ فَاللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ وَلَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا ﴿١٤١﴾
إِنَّ الْمُنَافِقِينَ يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ وَإِذَا قَامُوا إِلَى الصَّلَاةِ قَامُوا كُسَالَىٰ يُرَاءُونَ النَّاسَ وَلَا يَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿١٤٢﴾
مُذَبْذَبِينَ بَيْنَ ذَٰلِكَ لَا إِلَىٰ هَٰؤُلَاءِ وَلَا إِلَىٰ هَٰؤُلَاءِ ۚ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلًا ﴿١٤٣﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۚ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَجْعَلُوا لِلَّهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا مُبِينًا ﴿١٤٤﴾
إِنَّ الْمُنَافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ نَصِيرًا ﴿١٤٥﴾
إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَاعْتَصَمُوا بِاللَّهِ وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَسَوْفَ يُؤْتِ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْرًا عَظِيمًا ﴿١٤٦﴾ مَا يَفْعَلُ اللَّهُ بِعَذَابِكُمْ إِنْ شَكَرْتُمْ وَآمَنْتُمْ ۚ وَكَانَ اللَّهُ شَاكِرًا عَلِيمًا ﴿١٤٧﴾













آنان كه همواره حوادثى را براى شما انتظار مى‏ برند ، اگر از سوى خدا برايتان پيروزى رسد ، مى‏ گويند : مگر ما با شما [در ميدان جنگ] نبوديم ؟ [پس سهم ما را از غنايم جنگى بپردازيد .] و اگر براى كافران بهره ‏اى اندك [از پيروزى] باشد ، به آنان مى‏گ ويند : آيا [ما كه در ميان ارتش اسلام بوديم] بر شما چيره و مسلّط نبوديم ؟ [ولى ديديد كه ازضربه زدن به شما خوددارى كرديم] و شما را [ازآسيب و زيان مؤمنان] مانع مى‏ شديم [پس سهم غنيمت ما را بدهيد .] خدا روز قيامت ميان شما داورى مى‏ كند ؛ و خدا هرگز هيچ راه سلطه ‏اى به سود كافران بر ضد مؤمنان قرار نداده است .﴿١٤١﴾
منافقان همواره با خدا نيرنگ مى‏ كنند ، و حال آنكه خدا كيفر دهنده نيرنگ آنان است . و هنگامى كه به نماز مى ‏ايستند ، با كسالت مى‏ ايستند ، و همواره در برابر مردم رياكارى مى‏ كنند ؛ و خدا را جز به مقدار كمى ياد نمى‏ كنند .﴿١٤٢﴾
منافقان ميان كفر و ايمان متحيّر و سرگردانند ، نه [با تمام وجود] با مؤمنانند و نه با كافران . و هر كه را خدا [به كيفر اعمال زشتش] گمراه كند ، هرگز براى او راهى [به سوى هدايت] نخواهى يافت .﴿١٤٢﴾
اى اهل ايمان ! كافران را به جاى مؤمنان ، سرپرست و يار خود مگيريد . آيا مى‏ خواهيد براى خدا بر ضد خودتان دليلى آشكار [نسبت به عذابتان در دنيا و آخرت] قرار دهيد ؟ !﴿١٤٤﴾
بى ‏ترديد منافقان در پايين ‏ترين طبقه از آتش ‏اند ، و هرگز براى آنان ياورى نخواهى يافت .﴿١٤٤﴾
مگر كسانى كه [از گناه بزرگ نفاق] توبه كردند ، و [مفاسد خود را] اصلاح نمودند ، و به خدا تمسّك جستند ، وعبادتشان را براى خدا خالص ساختند ؛ پس آنان در زمره مؤمنان ‏اند ، وخدا به مؤمنان پاداشى بزرگ خواهد داد .﴿١٤٦﴾
اگر شما سپاس‏گزارِ [نعمت هاىِ بى‏ شمارِ حق] باشيد و ايمان آوريد ، خدا را با عذاب شما چه كار ؟ خدا همواره پاداش دهنده و داناست . ﴿١٤٧﴾











صفحه 101

[مهاجر]

شروع جزء ششم

از همگی التماس دعا

[مهاجر]

اعوذ با لله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم


http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgلَا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَنْ ظُلِمَ ۚ وَكَانَ اللَّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا ﴿١٤٨﴾

إِنْ تُبْدُوا خَيْرًا أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُوا عَنْ سُوءٍ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ عَفُوًّا قَدِيرًا ﴿١٤٩﴾

إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَيُرِيدُونَ أَنْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللَّهِ وَرُسُلِهِ وَيَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَيُرِيدُونَ أَنْ يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذَٰلِكَ سَبِيلًا ﴿١٥٠﴾

أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقًّا ۚ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُهِينًا ﴿١٥١﴾

وَالَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَلَمْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ أُولَٰئِكَ سَوْفَ يُؤْتِيهِمْ أُجُورَهُمْ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا ﴿١٥٢﴾

يَسْأَلُكَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَنْ تُنَزِّلَ عَلَيْهِمْ كِتَابًا مِنَ السَّمَاءِ ۚ فَقَدْ سَأَلُوا مُوسَىٰ أَكْبَرَ مِنْ ذَٰلِكَ فَقَالُوا أَرِنَا اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ ۚ ثُمَّ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ فَعَفَوْنَا عَنْ ذَٰلِكَ ۚ وَآتَيْنَا مُوسَىٰ سُلْطَانًا مُبِينًا ﴿١٥٣﴾

وَرَفَعْنَا فَوْقَهُمُ الطُّورَ بِمِيثَاقِهِمْ وَقُلْنَا لَهُمُ ادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا وَقُلْنَا لَهُمْ لَا تَعْدُوا فِي السَّبْتِ وَأَخَذْنَا مِنْهُمْ مِيثَاقًا غَلِيظًا ﴿١٥٤﴾


خدا افشاى بدى‏هاى ديگران را دوست ندارد ، جز براى كسى كه مورد ستم قرار گرفته‏است [كه بر ستمديده براى دفع ستم ، افشاى بدى‏هاى ستمكار جايز است] ؛ و خدا شنوا و داناست .«148»

اگر كار خيرى را آشكار كنيد ، يا آن راپنهان داريد ، يا از بدىِ [ديگران] گذشت كنيد ، [كارى مورد پسند خدا انجام داده‏ايد] ؛ يقيناً خدا همواره گذشت كننده و تواناست .«149»

بى‏ترديد كسانى كه به خدا و پيامبرانش كافر مى‏شوند و مى‏خواهند ميان خدا و پيامبرانش [با ايمان آوردن به خدا و كفرورزى به پيامبران] جدايى اندازند ، و مى‏گويند : به بعضى ايمان مى‏آوريم و به برخى كافر مى‏شويم و مى‏خواهند ميان كفر و ايمان راه [سومى] برگزينند ، [سبك مغز و بى‏شعورند . ] «150»

اينان در حقيقت كافرند ؛ و ما براى كافران عذابى خوار كننده آماده كرده‏ايم .«151»

وكسانى كه به خدا و پيامبرانش ايمان آوردند و ميان هيچ يك از آنان جدايى نينداختند ، خدا پاداششان را مى‏دهد ؛ و خدا همواره بسيار آمرزنده و مهربان است .«152»

اهل كتاب [بنا به خواستِ نامعقولشان] از تو مى‏خواهند كه از آسمان ، كتابى براى آنان نازل كنى ، البته [اين بازيگران زشت باطن] از موسى بزرگ‏تر از آن را خواستند ، و گفتند :خدا را آشكارا به ما نشان ده . پس آنان را به كيفر ستمشان صاعقه فرو گرفت . باز پس از آنكه [بر وحدانيّت حق و ضرورت خداپرستى] دلايل روشن براى آنان آمد ، گوساله را به عنوان معبود گرفتند ، و ما از اين [گناه بزرگ و زشت هم] گذشتيم و به موسى معجزاتى روشن و قدرتى آشكار داديم .«153»

و كوه طور را به سبب پيمانشان [به پذيرفتن تورات و عمل به آن و ايمان به موسى] برفرازشان برافراشتيم ، و به آنان گفتيم : با تواضع و فروتنى و سجده‏كنان ، از دروازه [شهر يا درِ معبد] درآييد . و [نيز] به آنان گفتيم : روز شنبه [از حكم حرمت صيد ماهى] تجاوز نكنيد . و از آنان [براى اجراى احكام تورات و فرمان‏هاى موسى] پيمانى استوار گرفتيم .«154»

[مهاجر]

فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ وَكُفْرِهِمْ بِآيَاتِ اللَّهِ وَقَتْلِهِمُ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَقَوْلِهِمْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ ۚ بَلْ طَبَعَ اللَّهُ عَلَيْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿١٥٥﴾

وَبِكُفْرِهِمْ وَقَوْلِهِمْ عَلَىٰ مَرْيَمَ بُهْتَانًا عَظِيمًا ﴿١٥٦﴾

وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَٰكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ ۚ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ ۚ مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ ۚ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا ﴿١٥٧﴾

بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا ﴿١٥٨﴾

وَإِنْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلَّا لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا ﴿١٥٩﴾

فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ طَيِّبَاتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَبِصَدِّهِمْ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ كَثِيرًا ﴿١٦٠﴾

وَأَخْذِهِمُ الرِّبَا وَقَدْ نُهُوا عَنْهُ وَأَكْلِهِمْ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ ۚ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿١٦١﴾

لَٰكِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَالْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ ۚ وَالْمُقِيمِينَ الصَّلَاةَ ۚ وَالْمُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالْمُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ أُولَٰئِكَ سَنُؤْتِيهِمْ أَجْرًا عَظِيمًا ﴿١٦٢﴾

پس به كيفر پيمان‏شكنى آنان و كفرشان به آيات خدا ، و ظالمانه كشتن پيامبران ، و گفتار [بى‏پايه و باطل] شان كه دل‏هاى ما در پوشش و حجاب است [از اين رو سخن حق را درك نمى‏كنيم ، لعنتشان كرديم ؛] بلكه به سبب كفرشان بر دل‏هايشان مُهرِ [محروميت از فهم معارف] زديم ؛ به همين سبب جز اندكى ايمان نمى‏آورند .«155»

و [نيز] به سبب كفرشان [به نبوّت عيسى] و گفتارشان بر مريمِ [پاكدامن و آراسته به عفت] كه افترا و بهتان بزرگى بود [از رحمت خود محرومشان نموديم.]«156»

و به سبب گفتارِ [سراسر دروغ] شان كه ما عيسى بن مريم فرستاده خدا را كشتيم مستحق عذابشان كرديم. در صورتى كه او رانكشتند و به دار نياويختند ، بلكه عيسى بر آنان مُشتبه شد [به اين خاطر شخصى را به گمان اينكه عيسى است به دار آويختند و كشتند] ؛ و كسانى كه درباره او اختلاف كردند ، نسبت به وضع او در شك هستند ، و جز پيروى از گمان پوچ، هيچ آگاهى به آن ندارند ، و يقيناً او را نكشتند .«157»

بلكه خدا او را به سوى خود بالا برد ؛ و خدا همواره تواناى شكست‏ناپذير و حكيم است .«158»

و هيچ يك از اهل كتاب نيست مگر آنكه پيش از مرگش [كه لحظه روشن شدن حقايق است] به مسيح ايمان مى‏آورد [كه او فرستاده خدا و بنده او و مژده دهنده به ظهور پيامبر اسلام است ، ولى ايمان در آن لحظه سودبخش نيست] و مسيح روز قيامت بر [عقايد و اعمال] آنان گواه است .«159»

پس به كيفر ستمى كه يهوديان [به آيات خدا و بر خود و ديگران] روا داشتند ، و به سزاى آنكه بسيارى از مردم را از راه خدا بازداشتند ، چيزهاى پاكيزه‏اى را كه بر آنان حلال شده بود [مانند صيد ماهى و خوردنِ چربى و شير و گوشت حيوانات] حرام كرديم .«160»

و [نيز به سبب] ربا گرفتنشان با آنكه از آن نهى شده بودند ، و خوردن اموال مردم به باطل و نامشروع [پاكيزه‏هاى حلال شده را بر آنان حرام كرديم] و ما براى كافران عذابى دردناك آماده كرده‏ايم .«161»

ولى از ميان آنان ، ثابت قدمان در دانش ، گرويدگان [به موسى و تورات] برپادارندگان نماز ، پرداخت كنندگان زكات ، مؤمنان به خدا و روز قيامت ، به آنچه بر تو و [بر پيامبران] پيش از تو نازل‏شده ايمان واقعى مى‏آورند آنان هستند كه يقيناً پاداش بزرگى به ايشان عطا خواهيم كرد .«162»

[مهاجر]

إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَىٰ نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَعِيسَىٰ وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَارُونَ وَسُلَيْمَانَ ۚ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا ﴿١٦٣﴾

وَرُسُلًا قَدْ قَصَصْنَاهُمْ عَلَيْكَ مِنْ قَبْلُ وَرُسُلًا لَمْ نَقْصُصْهُمْ عَلَيْكَ ۚ وَكَلَّمَ اللَّهُ مُوسَىٰ تَكْلِيمًا ﴿١٦٤﴾

رُسُلًا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا ﴿١٦٥﴾

لَٰكِنِ اللَّهُ يَشْهَدُ بِمَا أَنْزَلَ إِلَيْكَ ۖ أَنْزَلَهُ بِعِلْمِهِ ۖ وَالْمَلَائِكَةُ يَشْهَدُونَ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا ﴿١٦٦﴾

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ قَدْ ضَلُّوا ضَلَالًا بَعِيدًا ﴿١٦٧﴾

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَظَلَمُوا لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيقًا ﴿١٦٨﴾

إِلَّا طَرِيقَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا ﴿١٦٩﴾

يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِنْ رَبِّكُمْ فَآمِنُوا خَيْرًا لَكُمْ ۚ وَإِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿١٧٠﴾


ما به تو وحى كرديم ، همان گونه كه به نوح و پيامبران پس از او وحى كرديم ؛ و به ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و نوادگانِ [داراى مقام نبوتشان] و عيسى و ايوب و يونس و هارون و سليمان نيز وحى نموديم ؛ و به داود ، زبور داديم .«163»

و به پيامبرانى [وحى كرديم] كه سرگذشت آنان را پيش از اين براى توگفتيم ، و پيامبرانى [را برانگيخته‏ايم] كه سرگذشتشان را براى تو حكايت نكرده‏ايم . و خدا با موسى به صورتى ويژه و بى‏واسطه سخن گفت .«164»

پيامبرانى كه مژده‏رسان و بيم‏دهنده بودند تا مردم را [در دنيا و آخرت در برابر خدا] پس از فرستادن پيامبران ، عذر و بهانه و حجتى نباشد ؛ و خدا همواره تواناى شكست‏ناپذير و حكيم است .«165»

ولى [در برابر كبرورزى و لجاجت اهل كتاب ، كه به حقّانيّت قرآن و رسالت تو گواهى نمى‏دهند] خدا به وسيله آنچه بر تو نازل كرده گواهى مى‏دهد كه آن را به علم و دانش خود نازل كرده ، و [نيز] فرشتگان هم گواهى مى‏دهند ، گرچه گواهى خدا بس است .«166»

مسلماً كسانى كه كافر شدند و [مردم را] از راه خدا بازداشتند ، يقيناً به گمراهى دورى دچار شده‏اند .«167»

بى‏ترديد كسانى كه كافر شدند و [به آيات الهى و به خود و ديگران] ستم ورزيدند ، خدا بر آن نيست كه آنان را بيامرزد و به راهى [مستقيم و استوار] هدايت كند .«168»

مگر به راه دوزخ كه در آن جاودانه‏اند ؛ و اين كار بر خدا آسان است .«169»

اى مردم ! البته پيامبرى از سوى پروردگارتان به درستى به سوى شما آمد ؛ پس به او ايمان آوريد كه به خير شماست . و اگر كفر ورزيد [بدانيد كه خدا از شما و ايمانتان بى‏نياز است] زيرا آنچه در آسمان‏ها و زمين است ، در سيطره مالكيّت و فرمانروايى خداست ، و خدا همواره دانا و حكيم است .«170»

[مهاجر]

يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ وَلَا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ ۚ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَىٰ مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِنْهُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ۖ وَلَا تَقُولُوا ثَلَاثَةٌ ۚ انْتَهُوا خَيْرًا لَكُمْ ۚ إِنَّمَا اللَّهُ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ سُبْحَانَهُ أَنْ يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ ۘ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا ﴿١٧١﴾

لَنْ يَسْتَنْكِفَ الْمَسِيحُ أَنْ يَكُونَ عَبْدًا لِلَّهِ وَلَا الْمَلَائِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ ۚ وَمَنْ يَسْتَنْكِفْ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيْهِ جَمِيعًا ﴿١٧٢﴾

فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَيَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ ۖ وَأَمَّا الَّذِينَ اسْتَنْكَفُوا وَاسْتَكْبَرُوا فَيُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَلَا يَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا ﴿١٧٣﴾

يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمْ بُرْهَانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُبِينًا ﴿١٧٤﴾

فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَاعْتَصَمُوا بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ مِنْهُ وَفَضْلٍ وَيَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا ﴿١٧٥﴾


اى اهل كتاب ! در دين خود غلوّ [و افراط] نورزيد ، [و از چهارچوب آيات نازل شده از سوى خدا و آنچه پيامبران به شما آموخته‏اند ، خارج نشويد] و نسبت به خدا جز حق مگوييد . حقيقت غير از اين نيست كه مسيح عيسى بن مريم فرستاده خدا و كلمه اوست كه به مريم القا كرد و [اين بنده پاك و خالص] روحى از سوى اوست ؛ پس به خدا و فرستادگانش ايمان آوريد ، و مگوييد : [خدا] تركيبى از سه حقيقت [اَب ، اِبن و روح القدس] است . [از اين عقيده باطل] خوددارى كنيد كه به خير شماست . جز اين نيست كه خدا معبودى يگانه است . منزّه و پاك است از اينكه فرزندى براى او باشد . آنچه در آسمان‏ها و در زمين است فقط در سيطره مالكيّت و فرمانروايى اوست ، و خدا از نظر كارگزارى [نسبت به همه امور آفرينش] بس است .«171»

مسيح از اينكه بنده خدا باشد ، هرگز امتناع ندارد ، و فرشتگان مقرّب هم [از بنده بودن] سرپيچى ندارند ؛ و كسانى كه از بندگى او روى بگردانند و تكبّر ورزند ، به زودى همه آنان را [براى حسابرسى] به سوى خود محشور خواهد كرد .«172»

اما كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند ، پاداششان را به طور كامل مى‏دهد ، و از فضل و احسانش بر آنان مى‏افزايد ؛ و اما كسانى كه [از ايمان و عمل شايسته] سرپيچى كردند و تكبّر ورزيدند ، به عذاب دردناكى عذاب مى‏كند ؛ و براى خود در برابر خدا سرپرست و ياورى نخواهند يافت .«173»

اى مردم ! يقيناً از سوى پروردگارتان براى شما برهان [و دليلى چون پيامبر و معجزاتش] آمد ؛ و نور روشنگرى [مانند قرآن] به سوى شما نازل كرديم .«174»

اما كسانى كه به خدا ايمان آوردند و به او تمسّك جستند ، به زودى آنان را در رحمت و فضلى از سوى خود درآورد ، و به راهى مستقيم به سوى خود راهنمايى مى‏كند .«175»

[مهاجر]

يَسْتَفْتُونَكَ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِي الْكَلَالَةِ ۚ إِنِ امْرُؤٌ هَلَكَ لَيْسَ لَهُ وَلَدٌ وَلَهُ أُخْتٌ فَلَهَا نِصْفُ مَا تَرَكَ ۚ وَهُوَ يَرِثُهَا إِنْ لَمْ يَكُنْ لَهَا وَلَدٌ ۚ فَإِنْ كَانَتَا اثْنَتَيْنِ فَلَهُمَا الثُّلُثَانِ مِمَّا تَرَكَ ۚ وَإِنْ كَانُوا إِخْوَةً رِجَالًا وَنِسَاءً فَلِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ ۗ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ أَنْ تَضِلُّوا ۗ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿١٧٦﴾

ترتيبها 5 سوره المائدة آياتها 120 مدينه

http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/besm.gif

http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgيَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ ۚ أُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيمَةُ الْأَنْعَامِ إِلَّا مَا يُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ غَيْرَ مُحِلِّي الصَّيْدِ وَأَنْتُمْ حُرُمٌ ۗ إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ مَا يُرِيدُ ﴿١﴾

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ وَلَا الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلَا الْهَدْيَ وَلَا الْقَلَائِدَ وَلَا آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنْ رَبِّهِمْ وَرِضْوَانًا ۚ وَإِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُوا ۚ وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَنْ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَنْ تَعْتَدُوا ۘ وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ ۖ وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٢﴾



از تو درباره كلاله [يعنى ميراث برادران و خواهران] فتوا مى‏خواهند ، بگو : خدا درباره كلاله به شما فتوا مى‏دهد : اگر مردى كه فرزند ندارد ، از دنيا برود وبراى او خواهرى باشد ، نصف ميراثى را كه از او به جا مانده خواهر به ارث مى‏برد ، و اگر خواهرى از دنيا برود و وارثش فقط يك برادر باشد ، همه ميراث به جا مانده خواهر را برادرش به ارث مى‏برد ، و اگر خواهران ميّت دو نفر باشند ، دو سوم ميراث به جا مانده را ارث مى‏برند ، و اگر خواهران و برادران متعدد باشند ، سهم ارث براى مرد مانند دو زن است . خدا[احكامش را] براى شما بيان مى‏كند تا گمراه نشويد؛ و خدا به همه چيز داناست.«176»

شماره سوره 5 نام سوره مائده تعداد آيات 120 مدني

به نام خدا كه رحمتش بى‏اندازه است‏و مهربانى‏اش هميشگى.اى اهل ايمان ! به همه قراردادهاى [فردى ، خانوادگى ، اجتماعى ، سياسى ، اقتصادى ، نذر ، عهد و سوگند] وفا كنيد . [گوشتِ] چهارپايان جز آنچه [در آيات بعد ، حُرمتش] بر شما خوانده مى‏شود برايتان حلال است ، [و توجه داشته باشيد كه] نبايد شكار را در حالى كه مُحرم [به احرام حج و عمره] هستيد حلال بشماريد ؛ يقيناً خدا آنچه را بخواهد [بر پايه علم و حكمتش و بر اساس رعايت مصلحت شما] حكم مى‏كند .«1»

اى اهل ايمان ! [هتكِ حرمتِ] شعاير خدا [مانند مناسك حج] و ماه‏هاى حرام [رجب ، ذوالقعده ، ذوالحجه ومحرم] و قربانى بى‏نشان ، و قربانى نشان‏دار و قاصدان [و راهيان به سوى] بيت الحرام را كه فضل و خشنودى پروردگارشان را مى‏طلبند حلال مشماريد . و چون از احرام بيرون آمديد [اگر مايل باشيد ، مى‏توانيد] شكار كنيد . و كينه‏توزى و دشمنى گروهى كه شما را از [ورود به] مسجد الحرام بازداشتند وادارتان نكند كه [به آنان] تعدّى و ستم كنيد . و يكديگر را بر انجام كارهاى خير و پرهيزكارى يارى نماييد ، و يكديگر را بر گناه و تجاوز يارى ندهيد ؛ و از خدا پروا كنيد كه خدا سخت كيفر است .«2»
«106»

[مهاجر]

حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَالدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ وَالْمُتَرَدِّيَةُ وَالنَّطِيحَةُ وَمَا أَكَلَ السَّبُعُ إِلَّا مَا ذَكَّيْتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلَامِ ۚ ذَٰلِكُمْ فِسْقٌ ۗ الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ ۚ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا ۚ فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجَانِفٍ لِإِثْمٍ ۙ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿٣﴾

يَسْأَلُونَكَ مَاذَا أُحِلَّ لَهُمْ ۖ قُلْ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبَاتُ ۙ وَمَا عَلَّمْتُمْ مِنَ الْجَوَارِحِ مُكَلِّبِينَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَكُمُ اللَّهُ ۖ فَكُلُوا مِمَّا أَمْسَكْنَ عَلَيْكُمْ وَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهِ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴿٤﴾

الْيَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبَاتُ ۖ وَطَعَامُ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ حِلٌّ لَكُمْ وَطَعَامُكُمْ حِلٌّ لَهُمْ ۖ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ وَلَا مُتَّخِذِي أَخْدَانٍ ۗ وَمَنْ يَكْفُرْ بِالْإِيمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴿٥﴾


[خوردن مواد ناپاك كه تناسبى با جسم و روح شما ندارند] بر شما حرام شده است [مانند] گوشت مردار و خون و گوشت خوك و آنچه به نام غير خدا كشته‏اند و حيوان خفه شده و آنچه به ضرب چوب و سنگ مرده و آنچه به سبب پرت شدن از بلندى جان داده و حيوانى كه به ضرب شاخ حيوان ديگر از بين رفته و حيوانى كه درنده‏اى آن را كشته و از آن خورده ، مگر آنچه را كه در آستانه مرگ ، قابل تذكيه بوده و شما به دستور شرع تذكيه كرده‏ايد ، و نيز آنچه براى بت‏ها قربانى شده ، و آنچه به وسيله تيرهاى قمار سهم بندى مى‏كنيد بر شما حرام گشته است . [همه] اين [امور] بدكارى و نافرمانى [از احكام خدا] ست . امروز كفرپيشگان از [شكست] دين شما نااميد شده‏اند ؛ بنابراين از آنان مترسيد و از من بترسيد . امروز [با نصبِ على بن ابى‏طالب عليه‏السلام به ولايت و امامت و حكومت و فرمانروايى بر امت] دينتان را براى شما كامل ، و نعمتم را بر شما تمام كردم ، و اسلام را برايتان به عنوان دين پسنديدم . پس هر كه در حال گرسنگى شديد بى‏آنكه مايل به گناه باشد [به خوردن مُحرّمات بيان شده] ناچار شود ، [مى‏تواند به اندازه ضرورت از آنها بهره گيرد] ؛ يقيناً خدا بسيار آمرزنده و مهربان است .«3»

از تو مى‏پرسند : چه چيزى بر آنان حلال شده ؟ بگو :همه پاكيزه‏ها و شكارى كه حيوانات شكارى كه به آنها شكار كردن را تعليم داده‏ايد ، در حالى كه از احكام تذكيه‏اى كه خدا به شما آموخته به آنها مى‏آموزيد ، بر شما حلال شده است ؛ بنابراين از آنچه آنان براى شما [گرفته‏اند و] نگاه داشته‏اند بخوريد ، و نام خدا را [هنگام فرستادن حيوان شكارى] بر آن بخوانيد ، و از خدا پروا كنيد ؛ زيرا خدا حسابرسى سريع است .«4»

امروز همه رزق‏هاى پاكيزه [خدا] براى شما حلال شد ، و طعام اهل كتاب [كه مخلوط با مواد حرام و نجس نيست] بر شما حلال و طعام شما هم بر آنان حلال است . و زنان پاكدامن مؤمن ، و زنان پاكدامن از اهل كتاب [از طريق ازدواج شرعى] در صورتى كه مهريه آنان را بپردازيد بر شما حلال است ، چنانچه مايل باشيد پاكدامن و مصون از زنا بمانيد و در خلوت دنبال انتخاب كردن معشوقه نامشروع نباشيد. و هر كس در ايمان [به خدا و پيامبران وقيامت] كفر ورزد ، قطعاً عملش تباه شده و فقط او در آخرت از زيانكاران است .«5»

[مهاجر]

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُءُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ ۚ وَإِنْ كُنْتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُوا ۚ وَإِنْ كُنْتُمْ مَرْضَىٰ أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغَائِطِ أَوْ لَامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ مِنْهُ ۚ مَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ وَلَٰكِنْ يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿٦﴾

وَاذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَمِيثَاقَهُ الَّذِي وَاثَقَكُمْ بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿٧﴾

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ ۖ وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَىٰ أَلَّا تَعْدِلُوا ۚ اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿٨﴾

وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۙ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِيمٌ ﴿٩﴾


اى اهل ايمان ! هنگامى كه به [قصدِ] نماز برخيزيد ، صورت و دست‏هايتان را تا آرنج بشوييد و بخشى از سر و روى پاهايتان را تا برآمدگى پشت پا مسح كنيد و اگر جُنُب بوديد ، غسل كنيد و اگر بيمار هستيد يا در سفر مى‏باشيد يا يكى از شما از قضاى حاجت [دستشويى] آمده ، يا با زنان آميزش كرده‏ايد و آبى [براى وضو يا غسل] نيافتيد ، به خاكى پاك تيمم كنيد، و با آن خاك بخشى از صورت و دست‏هايتان را مسح نماييد . خدا نمى‏خواهد [با احكامش] بر شما مشقت قرار دهد ، بلكه مى‏خواهد شما را [از آلودگى‏ها] پاك كند و نعمتش را بر شما تمام نمايد ، تا سپاس گزاريد .«6»

و نعمت خدا را بر خود و پيمانش را كه [در لزوم اطاعت از او و پيامبرش] با شما استوار كرد ياد كنيد ، هنگامى كه گفتيد : شنيديم و اطاعت كرديم . و از خدا پروا كنيد ؛ زيرا خدا به آنچه در سينه‏هاست ، داناست .«7»

اى اهل ايمان ! همواره [در همه امور] قيام كننده براى خدا و گواهان به عدل و داد باشيد . و نبايد دشمنى با گروهى شما را بر آن دارد كه عدالت نورزيد ؛ عدالت كنيد كه عدالت‏ورزى به پرهيزكارى نزديك‏تر است . و از خدا پروا كنيد ؛ زيرا خدا به آنچه انجام مى‏دهيد آگاه است .«8»

خدا به كسانى كه ايمان آورده‏اند و كارهاى شايسته انجام داده‏اند ، وعده داده است كه براى آنان آمرزش و پاداشى بزرگ است .«9»

[صبور]

وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ ( 10 )يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا

اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَنْ يَبْسُطُوا إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ فَكَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنْكُمْ ۖ

وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ( 11 ) ۞ وَلَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ بَنِي

إِسْرَائِيلَ وَبَعَثْنَا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيبًا ۖ وَقَالَ اللَّهُ إِنِّي مَعَكُمْ ۖ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلَاةَ

وَآتَيْتُمُ الزَّكَاةَ وَآمَنْتُمْ بِرُسُلِي وَعَزَّرْتُمُوهُمْ وَأَقْرَضْتُمُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا لَأُكَفِّرَنَّ

عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَلَأُدْخِلَنَّكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۚ فَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذَٰلِكَ

مِنْكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِيلِ ( 12 )فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ

قَاسِيَةً ۖ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ ۙ وَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ ۚ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ

عَلَىٰ خَائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلَّا قَلِيلًامِنْهُمْ ۖ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ
( 13)


و کسانى که کفر ورزيده و آيات ما را دروغ شمرده اند همدم دوزخ خواهند بود . ( 10 )

اى کسانى که ايمان آورده ايد ، نعمت خدا را بر خود ، به ياد آوريد آن گاه که گروهى آهنگ آن کردند که به سوى شما دست دراز کنند و شما و آيينتان را نابود سازند ، پس خداوند دستشان را از شما بازداشت . و از خدا پروا کنيد و پيمان هاى او را نشکنيد ، و مؤمنان بايد در امر دين و دنياى خود تنها بر خدا توکل کنند ( امور خود را در تکوين و تشريع به او وانهند ) . ( 11)

و از سرگذشت بنى اسرائيل عبرت گيريد ، زيرا خداوند از آنان پيمان گرفت که بر آيين الهى پايدار باشند ، ما از ميان آنان دوازده مهتر را که امر دين و دنياى ايشان را تدبير کنند برانگيختيم ، و خدا گفت : من با شمايم ، اگر نماز برپا داريد و زکات بدهيد و به پيامبران من ايمان بياوريد و آنان را بزرگ داريد و يارى کنيد و به خدا وامى نيکو دهيد ( در راه خدا انفاق کنيد ) قطعاً گناهانتان را از شما مى زدايم و شما را به بوستان هايى با درختانى انبوه که از زير آنها جوى ها روان است درمى آورم . پس هر کس از شما بعد از اين کافر شود ، به يقين راه راست را گم کرده است . ( 12 )

پس به سبب اين که پيمانشان را شکستند لعنتشان کرديم و دل هايشان را سخت و حق ناپذير گردانيديم ، تا آن جا که سخنان خدا را با تفسيرهاى نادرست و دگرگون ساختن آنها تحريف کردند و بخشى از باورهاى دينى را که بدان يادآورى شده بودند به فراموشى سپردند ; و تو اى پيامبر همواره بر گروهى خيانتکار از آنان آگاه مى شوى ، مگر اندکى از آنان که اهل خيانت نيستند . پس از آنان درگذر و چشم پوشى کن که خداوند نيکوکاران را دوست مى دارد . ( 13 )






(صفحه 109)

[صبور]

وَمِنَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَىٰ أَخَذْنَا مِيثَاقَهُمْ فَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ فَأَغْرَيْنَا

بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۚ وَسَوْفَ يُنَبِّئُهُمُ اللَّهُ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ
(http://shahrequran.ir/post4576.html#post4576)

( 14 ) يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثِيرًا مِمَّا كُنْتُمْ تُخْفُونَ مِنَ

الْكِتَابِ وَيَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ ۚ قَدْ جَاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَكِتَابٌ مُبِينٌ (http://shahrequran.ir/thread568.html#post4578)( 15 ) يَهْدِي بِهِ اللَّهُ

مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَامِ وَيُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَيَهْدِيهِمْ

إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (http://shahrequran.ir/thread568.html#post4579) ( 16 )لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ ۚ قُلْ

فَمَنْ يَمْلِكُ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا إِنْ أَرَادَ أَنْ يُهْلِكَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ وَمَنْ فِي

الْأَرْضِ جَمِيعًا ۗ وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۚ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ

عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (http://shahrequran.ir/thread568-5.html#post4580) ( 17 )



و از کسانى که گفتند : ما مسيحى هستيم . پيمان گرفتيم که به پيامبران ايمان بياورند و آنان را يارى کنند و احکام و معارف کتاب آسمانى را پاس دارند ، ولى بخشى از آنچه را که به آنان يادآورى کرده بودند به فراموشى سپردند ; ازاين رو تا روز رستاخيز عداوت و دشمنى با يکديگر را ملازم آنان ساختيم ، و به زودى خدا آنان را به حقيقت آنچه مى کردند آگاه خواهد ساخت . ( 14 )

اى اهل کتاب ، فرستاده ما به سوى شما آمده است . او بسيارى از حقايق کتاب آسمانى را که شما پنهان مى کرديد برايتان بيان مى کند و از آشکار ساختن بسيارى از آنها صرف نظر مى کند . قطعاً از جانب خدا نورى ( پيامبر ) و کتابى ( قرآن ) روشن و روشنگر به سوى شما آمده است . ( 15 )

خداوند به وسيله آن ، کسانى را که خشنودى او را دنبال مى کنند به راه هاى سلامت که تأمين کننده نيکبختى آنهاست رهنمون مى شود ، و آنان را در پرتو علم خود از تاريکى ها بيرون مى آورد و به سوى روشنايى مى برد و به راهى راست هدايتشان مى کند . ( 16 )

قطعاً کسانى که گفتند : خداوند همان مسيح پسر مريم است ، کافر شدند . به آنان بگو : اگر خدا بخواهد مسيح پسر مريم و مادرش و همه کسانى را که در روى زمينند يکسره نابود کند ، چه کسى در برابر خدا ، مالک و صاحب اختيار چيزى است که بتواند با آن بر اراده خدا حاکم شود ؟ و حال آن که فرمانروايى آسمان ها و زمين و آنچه ميان آن دو است از آنِ خداست ، چرا که آنچه بخواهد مى آفريند ، و خدا بر هر کارى تواناست .( 17 )


(صفحه 110)

[صبور]

وَقَالَتِ الْيَهُودُ وَالنَّصَارَىٰ نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّهِ وَأَحِبَّاؤُهُ ۚ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ ۖ بَلْ

أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ ۚ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ

وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ ( 18 ) يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا

يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلَىٰ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ أَنْ تَقُولُوا مَا جَاءَنَا مِنْ بَشِيرٍ وَلَا نَذِيرٍ ۖ فَقَدْ

جَاءَكُمْ بَشِيرٌ وَنَذِيرٌ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ( 19 )وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ يَا

قَوْمِ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَعَلَ فِيكُمْ أَنْبِيَاءَ وَجَعَلَكُمْ مُلُوكًا وَآتَاكُمْ مَا لَمْ

يُؤْتِ أَحَدًا مِنَ الْعَالَمِينَ ( 20 )يَا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ

وَلَا تَرْتَدُّوا عَلَىٰ أَدْبَارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خَاسِرِينَ ( 21 ) قَالُوا يَا مُوسَىٰ إِنَّ فِيهَا قَوْمًا

جَبَّارِينَ وَإِنَّالَنْ نَدْخُلَهَا حَتَّىٰ يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنْ يَخْرُجُوامِنْهَا فَإِنَّا دَاخِلُونَ 22)

قَالَ رَجُلَانِ مِنَ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُوا عَلَيْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ

فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَتَوَكَّلُوا إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ( 23 )



و يهوديان و مسيحيان گفتند : ما پسران خدا و دوستان اوييم . بگو : پس چرا شما را به سبب گناهانتان عذاب مى کند ؟ شما نزد خدا امتيازى نداريد بلکه مانند ديگران در زمره کسانى هستيد که او آفريده است . هر که را بخواهد مى آمرزد و هر که را بخواهد عذاب مى کند ، و هيچ چيز و هيچ کس نمى تواند مانع او باشد ، زيرا فرمانروايى آسمان ها و زمين و آنچه ميان آن دو است از آنِ خداست و بازگشت همگان فقط به سوى اوست . ( 18 )

اى اهل کتاب ، فرستاده ما محمد پس از مدتى که پيامبرى مبعوث نشده بود ، به سوى شما آمد . او آنچه را که در دين خود بدان نيازمنديد براى شما بيان مى کند تا اگر گمراه گشتيد نگوييد : مژده رسان و هشداردهنده اى براى ما نيامد اينک پيامبرى مژده رسان و هشداردهنده به سويتان آمده است ، و خدا بر هر کارى تواناست . ( 19 )

و ياد کن هنگامى را که موسى به قوم خود گفت : اى قوم من ، نعمت هايى را که خدا به شما داده است به ياد آوريد ، آن گاه که در ميان شما پيامبرانى قرار داد و شما را از تحت سلطه ديگران بيرون آورد و به شما استقلال بخشيد و چيزهايى ( نعمت ها و معجزاتى ) به شما داد که به هيچ يک از جهانيان نداده بود . ( 20 )

اى قوم من ، به اين سرزمين مقدس که خداوند سکونت در آن را براى شما مقرر کرده است درآييد و در پيکار با دشمنان به عقب بازنگرديد و نگريزيد که زيانکار باز خواهيد گشت . ( 21 )

گفتند : اى موسى ، در آن جا مردمى زورمند و سلطه گر وجود دارند ، و ما هرگز وارد آن جا نمى شويم تا آنها از آن جا خارج شوند ; اگر آنها خارج شدند ما وارد خواهيم شد . ( 22 )

دو مرد از کسانى که از مخالفت با خدا و پيامبرش بيمناک بودند و خدا نعمت ولايت خود را به آن دو ارزانى داشته بود به قوم موسى گفتند : از آن دروازه بر آنان درآييد که اگر از آن جا وارد شويد قطعاً پيروز خواهيد شد ، و اگر ايمان داريد فقط بر خدا توکل کنيد . ( 23 )





(صفحه111)

[صبور]

قَالُوا يَا مُوسَىٰ إِنَّا لَنْ نَدْخُلَهَا أَبَدًا مَا دَامُوا فِيهَا ۖ فَاذْهَبْ أَنْتَ وَرَبُّكَ

فَقَاتِلَا إِنَّا هَاهُنَا قَاعِدُونَ( 24 )قَالَ رَبِّ إِنِّي لَا أَمْلِكُ إِلَّا نَفْسِي وَأَخِي ۖ

فَافْرُقْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ( 25 ) قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ ۛ

أَرْبَعِينَ سَنَةً ۛ يَتِيهُونَ فِي الْأَرْضِ ۚ فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ ( 26 )

۞ وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِمَا

وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ قَالَ لَأَقْتُلَنَّكَ ۖ قَالَ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ( 27

)لَئِنْ بَسَطْتَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقْتُلَنِي مَا أَنَا بِبَاسِطٍ يَدِيَ إِلَيْكَ لِأَقْتُلَكَ ۖ إِنِّي

أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ( 28 )إِنِّي أُرِيدُ أَنْ تَبُوءَ بِإِثْمِي وَإِثْمِكَ فَتَكُونَ

مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ ۚ وَذَٰلِكَ جَزَاءُ الظَّالِمِينَ( 29 )فَطَوَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَتْلَ

أَخِيهِ فَقَتَلَهُ فَأَصْبَحَ مِنَ الْخَاسِرِينَ(30)فَبَعَثَ اللَّهُ غُرَابًا يَبْحَثُ فِي

الْأَرْضِ لِيُرِيَهُ كَيْفَ يُوَارِي سَوْءَةَ أَخِيهِ ۚ قَالَ يَا وَيْلَتَا أَعَجَزْتُ أَنْ

أَكُونَ مِثْلَ هَٰذَا الْغُرَابِ فَأُوَارِيَ سَوْءَةَ أَخِي ۖ فَأَصْبَحَ مِنَ النَّادِمِينَ( 31 )


گفتند : اى موسى ، ما تا آنان در آن سرزمين اند هرگز وارد آن جا نمى شويم ، پس تو و پروردگارت برويد و با آنان بجنگيد که ما همين جا نشسته ايم . ( 24 )

موسى گفت : پروردگارا ، من براى انجام دادن فرمان تو ، فقط اختيار خودم را دارم و برادرم هارون نيز تنها اختيار خودش را دارد ، پس ميان ما و اين مردم تمردپيشه داورى کن و ما را در انجام فرمان خود يارى رسان . ( 25 )

خدا فرمود : اينک چنين مقرر کرديم که بنى اسرائيل مدت چهل سال از ورود به آن سرزمين محروم باشند . آنان در طول اين مدت بر روى زمين سرگردان خواهند بود ; نه چون شهرنشينان در شهرى استقرار مى يابند و نه چون صحرانشينان در بيابان زندگى مى گذرانند . اين کيفر آنان است ، پس بر اين تمردپيشگان از اين که کيفر الهى را مى چشند اندوه مخور . ( 26 )

اى پيامبر ، براى اين يهوديان و مسيحيانى که بر تو رشک مى برند ، داستان واقعى دو پسر آدم ، هابيل و قابيل را نقل کن ، که هر کدام چيزى را براى تقرّب به درگاه خدا تقديم نمودند ، ولى تنها از يکى از آنها پذيرفته شد و از ديگرى پذيرفته نشد . قابيل که هديه اش قبول نشد به هابيل گفت : حتماً تو را خواهم کشت . هابيل گفت : خداوند تنها از تقواپيشگان مى پذيرد . ( 27 )

اگر تو دست خود را به سوى من بگشايى تا مرا بکشى ، قطعاً من دست خود را به سوى تو نمى گشايم تا تو را بکشم ، زيرا من از خدا که پروردگار جهانيان است مى ترسم . ( 28 )

من مى خواهم که تو گناه من و گناه خودت را بر دوش گيرى و از همدمان آتش گردى ، و سزاى ستمگران اين است . ( 29 )

سرانجام نفْس قابيل در کشتن برادرش رام وى گرديد پس ، او را به قتل رسانيد و از زيانکاران گرديد . ( 30 )

آن گاه خداوند زاغى را برانگيخت که زمين را براى پنهان ساختن چيزى مى کاويد ، تا به قابيل نشان دهد چگونه جسد برادرش را پنهان سازد . قابيل گفت : اى واى ! آيا ناتوان بودم که مانند اين زاغ باشم و جسد برادرم را پنهان کنم و مدّت ها سرگردان نباشم ؟ پس چون ناتوانى خويش را دريافت کشتن برادر را به سود خود ندانست و از زمره پشيمانان گرديد . ( 31 )



(صفحه 112)

[مشعشع]

مِنْ أَجْلِ ذَٰلِكَ كَتَبْنَا عَلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا ۚ وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ بَعْدَ ذَٰلِكَ فِي الْأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ ﴿٣٢﴾ إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلَافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ۚ ذَٰلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿٣٣﴾ إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَقْدِرُوا عَلَيْهِمْ ۖ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿٣٤﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٣٥﴾ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ أَنَّ لَهُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لِيَفْتَدُوا بِهِ مِنْ عَذَابِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَا تُقُبِّلَ مِنْهُمْ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٣٦﴾ «113»











به اين سبب بر بنى‏اسرائيل مقرّر كرديم كه هر كس انسانى را جز براى حق [قصاص] يا بدون آنكه فسادى در زمين كرده باشد ، به قتل برساند ، چنان است كه همه انسان‏ها را به قتل رسانده ، و هر كس انسانى را از مرگ برهاند گويى همه انسان‏ها را زنده داشته است . و يقيناً پيامبران دلايل روشنى براى بنى‏اسرائيل آوردند ، سپس بسيارى از آنان بعد از آن در روى زمين به [تجاوز از حدود حقّ و فساد و] زياده‏روى برخاستند .«32» كيفر آنان كه با خدا و پيامبرش مى‏جنگند ، و در زمين به فساد و تباهى مى‏كوشند ، فقط اين است كه كشته شوند ، يا به دارشان آويزند ، يا دست راست و پاى چپشان بريده شود ، يا از وطن خود تبعيدشان كنند . اين براى آنان خوارى در دنياست ، و براى ايشان در آخرت عذابى بزرگ است .«33» مگر كسانى كه پيش از دست يافتنتان بر آنان توبه كنند ؛ پس بدانيد كه خدا بسيار آمرزنده و مهربان است .«34» اى اهل ايمان ! از خدا پروا كنيد و دست‏آويزى [از ايمان ، عمل صالح و آبروى مقرّبان درگاهش] براى تقرّب به سوى او بجوييد ؛ و در راه او جهاد كنيد تا بر موانع راه سعادت پيروز شويد .«35» قطعاً كسانى كه كافر شدند اگر همه آنچه در زمين است و همانند آن را نيز با آن همراه خود داشته باشند ، تا آن را براى نجاتشان از عذاب روز قيامت عوض دهند ، از آنان پذيرفته نخواهد شد ؛ و براى آنان عذابى دردناك است .«36» «113»

[مشعشع]

يُرِيدُونَ أَنْ يَخْرُجُوا مِنَ النَّارِ وَمَا هُمْ بِخَارِجِينَ مِنْهَا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُقِيمٌ ﴿٣٧﴾ وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُوا أَيْدِيَهُمَا جَزَاءً بِمَا كَسَبَا نَكَالًا مِنَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿٣٨﴾ فَمَنْ تَابَ مِنْ بَعْدِ ظُلْمِهِ وَأَصْلَحَ فَإِنَّ اللَّهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿٣٩﴾ أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ وَيَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٤٠﴾ http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgيَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لَا يَحْزُنْكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُوا آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ وَمِنَ الَّذِينَ هَادُوا سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ ۖ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَوَاضِعِهِ ۖ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هَٰذَا فَخُذُوهُ وَإِنْ لَمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا ۚ وَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ فِتْنَتَهُ فَلَنْ تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۚ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ ۚ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿٤١﴾ «114»










همواره مى‏خواهند از آتش بيرون آيند ، ولى از آن بيرون شدنى نيستند ؛ و براى آنان عذابى دائم و پايدار است .«37» و دست مرد و زن دزد را به كيفر كار زشتى كه مرتكب شده‏اند به عنوان مجازاتى از سوى خدا قطع كنيد ؛ و خدا تواناى شكست‏ناپذير است .«38» پس كسى كه بعد از ستم كردنش توبه كند و [مفاسد خود را] اصلاح نمايد ، يقيناً خدا توبه‏اش را مى‏پذيرد ؛ زيرا خدا بسيار آمرزنده و مهربان است .«39» آيا ندانسته‏اى كه فرمانروايى آسمان‏ها و زمين در سيطره خداست ، هر كس را بخواهد عذاب مى‏كند ، و هر كس را بخواهد مى‏آمرزد ؛ و خدا بر هر كارى تواناست ؟«40» اى پيامبر ! كسانى كه در كفر مى‏شتابند تو را غمگين نسازند ، چه آنان كه به زبانشان گفتند : ايمان آورديم و دل‏هايشان ايمان نياورده ، و چه آنان كه يهودى‏اند و به شدت شنونده دروغند [با آنكه مى‏دانند دروغ است] و با همه توان گوش به فرمان گروهى ديگرند كه [از روى حسد و كبر] نزد تو نيامده‏اند . [آن گروهى كه] كلمات [خدا] را پس از استوارى در جايگاه‏هايش تحريف مى‏كنند ، [و معناى حقيقى‏اش را تغيير مى‏دهند و به مقلّدان و مطيعان بى‏سواد خود] مى‏گويند : اگر [از طرف پيامبر اسلام] احكام [و فرمان‏هايى مطابق ميل ما] به شما ابلاغ كردند بپذيريد ، و اگر آن را [مطابق ميل ما] ابلاغ نكردند [از آن] بپرهيزيد . و كسانى كه خدا عذاب براى آنان بخواهد، تو هرگز نمى‏توانى چيزى از عذاب خدا را از آنان برطرف‏كنى . اينان كسانى هستند كه خدا نخواسته دل‏هايشان را [از آلودگى] پاك كند ؛ براى آنان در دنيا خوارى، و در آخرت عذابى بزرگ است .«41» «114»

[مشعشع]

سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ أَكَّالُونَ لِلسُّحْتِ ۚ فَإِنْ جَاءُوكَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ ۖ وَإِنْ تُعْرِضْ عَنْهُمْ فَلَنْ يَضُرُّوكَ شَيْئًا ۖ وَإِنْ حَكَمْتَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ ﴿٤٢﴾ وَكَيْفَ يُحَكِّمُونَكَ وَعِنْدَهُمُ التَّوْرَاةُ فِيهَا حُكْمُ اللَّهِ ثُمَّ يَتَوَلَّوْنَ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ ۚ وَمَا أُولَٰئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ ﴿٤٣﴾ إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِيهَا هُدًى وَنُورٌ ۚ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ الَّذِينَ أَسْلَمُوا لِلَّذِينَ هَادُوا وَالرَّبَّانِيُّونَ وَالْأَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ كِتَابِ اللَّهِ وَكَانُوا عَلَيْهِ شُهَدَاءَ ۚ فَلَا تَخْشَوُا النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلَا تَشْتَرُوا بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا ۚ وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ ﴿٤٤﴾ وَكَتَبْنَا عَلَيْهِمْ فِيهَا أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَالْعَيْنَ بِالْعَيْنِ وَالْأَنْفَ بِالْأَنْفِ وَالْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّ وَالْجُرُوحَ قِصَاصٌ ۚ فَمَنْ تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَهُ ۚ وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٤٥﴾ «115»










آنان فوق‏العاده شِنواى دروغ‏اند [با آنكه مى‏دانند دروغ است و] با همه توان خورنده مال حرام هستند؛ پس اگر نزد تو آمدند ميان آنان [در آنچه تو را داور قرار دادند] داورى كن ، يا [اگر نخواستى داورى كنى] از آنان روى برتاب . و اگر روى برتابى هرگز هيچ زيانى به تو نمى‏رسانند . و اگر ميانشان داورى كردى به عدالت داورى كن ؛ زيرا خدا عدالت پيشگان را دوست دارد .«42» چگونه تو را داور قرار مى‏دهند در حالى كه تورات كه در آن حكم خداست نزد آنان است ؟ سپس بعد از آنكه ميانشان با حكمى كه مطابق حكم تورات است داورى كردى روى برمى‏تابند ، و [اين روى برتافتن نشانه اين است كه] آنان [به تورات هم] ايمان ندارند .«43» بى‏ترديد ما تورات را كه در آن هدايت و نور است نازل كرديم . پيامبرانى كه [تا زمان عيسى] تسليم تورات بودند بر اساس آن براى يهوديان داورى مى‏كردند ، و [نيز] دانشمندان الهى مَسلك [وكاملان در دين] و عالمان يهود به سبب آنكه حفظ و حراست كتاب خدا از آنان خواسته شده بود و بر [درستى] آن گواه بودند به وسيله آن داورى مى‏نمودند . پس [اى دانشمندان يهود !] از مردم نترسيد و از من بترسيد ، و آياتم را به بهايى اندك مفروشيد . و كسانى كه بر طبق آنچه خدا نازل كرده داورى نكنند ، مسلماً كافرند .«44» و ما در تورات بر بنى‏اسرائيل مقرّر داشتيم كه [در قانون قصاص] جان در برابر جان ، و چشم در مقابل چشم ، و بينى به عوض بينى ، و گوش به جاى گوش ، و دندان در برابر دندان ، و زخم‏ها را قصاصى است . و هر كه از آن قصاص گذشت كند ، پس آن گذشت كفّاره‏اى براى [خطاها و معاصىِ] اوست . و آنان كه بر طبق آنچه خدا نازل كرده داورى نكنند ، يقيناً ستمكارند .«45» «115»

[مشعشع]

وَقَفَّيْنَا عَلَىٰ آثَارِهِمْ بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ ۖ وَآتَيْنَاهُ الْإِنْجِيلَ فِيهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ ﴿٤٦﴾ وَلْيَحْكُمْ أَهْلُ الْإِنْجِيلِ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فِيهِ ۚ وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿٤٧﴾ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ ۖ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ ۖ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الْحَقِّ ۚ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَٰكِنْ لِيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ ۖ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ ۚ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ ﴿٤٨﴾ وَأَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكَ ۖ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُصِيبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا مِنَ النَّاسِ لَفَاسِقُونَ ﴿٤٩﴾ أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ ۚ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْمًا لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ ﴿٥٠﴾ «116»











و به دنبال پيامبران گذشته ، عيسى بن مريم را آورديم در حالى كه تصديق كننده تورات پيش از خود بود ، و انجيل را كه در آن هدايت و نور است به او عطا كرديم و آن هم تصديق كننده تورات پيش از خود ، و براى پرهيزكاران هدايت و موعظه بود .«46» و بايد اهل انجيل بر طبق آنچه خدا در آن نازل كرده داورى كنند ، و آنان كه بر طبق آنچه خدا نازل كرده داورى نكنند ، قطعاً بدكار و نافرمان‏اند.«47» ما اين كتاب [قرآن] را به‏درستى به سوى تو نازل كرديم در حالى كه تصديق كننده كتاب‏هاى پيش از خود و گواه صادق بر [حقّانيّت همه] آنان است ؛ پس ميان آنان بر طبق آنچه خدا نازل كرده است داورى كن ، و [به هنگام داورى] از حقّى كه به سوى تو آمده [اطاعت كن و] از هواهاى نفسانى آنان پيروى مكن . براى هر يك از شما شريعت و راه روشنى قرار داديم . و اگر خدا مى‏خواست همه شما را امت واحدى قرار مى‏داد ، ولى مى‏خواهد شما را نسبت به آنچه به شما داده امتحان كند ؛ پس به سوى كارهاى نيك بر يكديگر پيشى گيريد . بازگشت همه شما به سوى خداست ؛ نهايتاً شما را به آنچه همواره درباره آن اختلاف مى‏كرديد آگاه مى‏كند.«48» و ميان آنان بر طبق آنچه خدا نازل كرده داورى كن ، و از هواهاى نفسانى آنان پيروى مكن ، و از آنان برحذر باش كه مبادا تو را از بخشى از آنچه خدا به سويت نازل كرده منحرف كنند . پس اگر [از داورى حكيمانه‏ات] روى گردانند، بدان كه خدا مى‏خواهد آنان را به سبب پاره‏اى از گناهانشان مجازات كند؛ و مسلماً بسيارى از مردم بدكار و نافرمان‏اند .«49» پس آيا [با وجودِ مشعل نبوّت و آيات روشن قرآن در ميانشان] داورى جاهليت را مى‏خواهند؟ ! و براى قومى كه يقين [به حقايق] دارند ، چه كسى در داورى بهتر از خدا است ؟«50» «116»

[مشعشع]

http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgيَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَىٰ أَوْلِيَاءَ ۘ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿٥١﴾ فَتَرَى الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يُسَارِعُونَ فِيهِمْ يَقُولُونَ نَخْشَىٰ أَنْ تُصِيبَنَا دَائِرَةٌ ۚ فَعَسَى اللَّهُ أَنْ يَأْتِيَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِنْ عِنْدِهِ فَيُصْبِحُوا عَلَىٰ مَا أَسَرُّوا فِي أَنْفُسِهِمْ نَادِمِينَ ﴿٥٢﴾ وَيَقُولُ الَّذِينَ آمَنُوا أَهَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ ۙ إِنَّهُمْ لَمَعَكُمْ ۚ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَأَصْبَحُوا خَاسِرِينَ ﴿٥٣﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿٥٤﴾ إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ ﴿٥٥﴾ وَمَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ ﴿٥٦﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَكُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ أَوْلِيَاءَ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿٥٧﴾ «117»











اى اهل ايمان ! يهود و نصارى را سرپرستان و دوستان خود مگيريد ، آنان سرپرستان و دوستان يكديگرند [و تنها به روابط ميان خود وفا دارند] . و هر كس از شما ، يهود و نصارى را سرپرست و دوست خود گيرد از زمره آنان است ؛ بى‏ترديد خدا گروه ستمكار را هدايت نمى‏كند .«51» كسانى كه در دل‏هايشان بيمارى [دورويى] است ، مى‏بينى كه در دوستى با يهود و نصارى شتاب مى‏ورزند و [بر پايه خيال باطلشان كه مبادا اسلام و مسلمانان تكيه‏گاه استوارى نباشند] مى‏گويند : مى‏ترسيم آسيب ناگوارى به ما برسد [به اين سبب بايد براى دوستى به سوى يهود و نصارى بشتابيم] . اميد است خدا از سوى خود پيروزى يا واقعيت ديگرى [به نفع مسلمانان] پيش آرد تا اين بيماردلان بر آنچه در دل هايشان پنهان مى‏داشتند ، پشيمان شوند .«52» و كسانى كه ايمان آورده‏اند [به مؤمنان ديگر] مى‏گويند : آيا اين بيماردلان آنانند كه به سخت‏ترين سوگندهايشان به خدا سوگند مى‏خوردند كه با شما مؤمنانند ؟ ! [ولى روشن شد كه دروغ مى‏گفتند . آنان يهود و نصارى را به سرپرستى و دوستى گرفتند و به اين سبب] اعمالشان تباه و بى‏اثر شد ، در نتيجه زيانكار شدند .«53» اى اهل ايمان ! هر كس از شما از دينش برگردد [زيانى به خدا نمى‏رساند] خدا به زودى گروهى را مى‏آورد كه آنان را دوست دارد ، و آنان هم خدا را دوست دارند ؛ در برابر مؤمنانْ فروتن‏اند ، و در برابر كافرانْ سرسخت و قدرتمندند ، همواره در راه خدا جهاد مى‏كنند ، و از سرزنش هيچ سرزنش كننده‏اى نمى‏ترسند . اين فضل خداست كه به هر كس بخواهد مى‏دهد ؛ و خدا بسيار عطاكننده و داناست .«54» سرپرست و دوست شما فقط خدا و رسول اوست و مؤمنانى [مانند على بن ابى‏طالب‏اند] كه همواره نماز را برپا مى‏دارند و در حالى كه در ركوعند [به تهيدستان] زكات مى‏دهند .«55» و كسانى كه خدا و رسولش و مؤمنانى [چون على بن ابى‏طالب] را به سرپرستى و دوستى بپذيرند [حزب خدايند ،] و يقيناً حزب خدا [در هر زمان و همه جا] پيروزند .«56» اى مؤمنان ! كسانى كه دين شما را مسخره و بازيچه گرفته‏اند سرپرست و دوست خود مگيريد، چه از اهل كتاب باشند و چه از كافران ، و اگر مؤمن هستيد از خدا پروا كنيد .«57» «117»

[مشعشع]

وَإِذَا نَادَيْتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ اتَّخَذُوهَا هُزُوًا وَلَعِبًا ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَعْقِلُونَ ﴿٥٨﴾ قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ وَأَنَّ أَكْثَرَكُمْ فَاسِقُونَ ﴿٥٩﴾ قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذَٰلِكَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللَّهِ ۚ مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَغَضِبَ عَلَيْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَنَازِيرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوتَ ۚ أُولَٰئِكَ شَرٌّ مَكَانًا وَأَضَلُّ عَنْ سَوَاءِ السَّبِيلِ ﴿٦٠﴾ وَإِذَا جَاءُوكُمْ قَالُوا آمَنَّا وَقَدْ دَخَلُوا بِالْكُفْرِ وَهُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهِ ۚ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا كَانُوا يَكْتُمُونَ ﴿٦١﴾ وَتَرَىٰ كَثِيرًا مِنْهُمْ يُسَارِعُونَ فِي الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٦٢﴾ لَوْلَا يَنْهَاهُمُ الرَّبَّانِيُّونَ وَالْأَحْبَارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الْإِثْمَ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَصْنَعُونَ ﴿٦٣﴾ وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ ۚ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا ۘ بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ يُنْفِقُ كَيْفَ يَشَاءُ ۚ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا ۚ وَأَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۚ كُلَّمَا أَوْقَدُوا نَارًا لِلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ ۚ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا ۚ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ ﴿٦٤﴾ «118»











و چون براى نمازْ ندا در مى‏دهيد ، آن را به مسخره و بازى مى‏گيرند ؛ اين كار زشتشان به سبب اين است كه آنان گروهى هستند كه [در حقايق و معارف] انديشه نمى‏كنند . «58» بگو : اى اهل كتاب ! آيا جز اين را بر ما عيب مى‏گيريد كه ما به خدا و آنچه از سوى او بر ما نازل شده و آنچه پيش از ما [بر پيامبران] فرود آمده ايمان آورده‏ايم ؟ ! و اين [عيب‏جويى شما به سبب اين است] كه بيشتر شما بدكار و نافرمان هستيد . «59» بگو : آيا شما را از كسانى كه كيفرشان [از مؤمنانى كه به خيال خود از آنان عيب مى‏گيريد و آنان را سزاوار عذاب مى‏دانيد] نزد خدا بدتر است خبر دهم ؟ [آنان] كسانى [از گذشتگان خود شما] هستند كه خدا لعنتشان كرده ، و بر آنان خشم گرفته ، و برخى از آنان را به صورت بوزينه و خوك درآورده ، و [نيز آنان كه] طاغوت را پرستيدند ؛ اينانند كه جايگاه و منزلتشان بدتر و از راه راست گمراه‏ترند .«60» و هنگامى كه نزد شما آيند ، گويند : ايمان آورديم . در حالى كه با كفر وارد مى‏شوند ، و با كفر بيرون مى‏روند ؛ و خدا به كفر و نفاقى كه همواره پنهان مى‏كنند ، داناتر است . «61» و بسيارى از آنان را مى‏بينى كه در گناه و تجاوز [از حدود خدا] و حرام‏خورى مى‏شتابند ؛ همانا بد است اعمالى كه همواره انجام مى‏دادند .«62» چرا دانشمندان الهى مَسلك [و كاملان در دين] و عالمان يهود ، آنان را از گفتار گناه‏آلود و حرام خوارى بازنمى‏دارند ؟ بسيار زشت است سكوتى كه همواره پيش مى‏گرفتند .«63» و يهود گفتند : دست [قدرت] خدا [نسبت به تصرّف در امور آفرينش و تشريع قوانين و عطا كردنِ روزى] بسته است . دست‏هاشان بسته باد و به كيفر گفتار باطلشان بر آنان لعنت باد ؛ بلكه دست اراده و قدرت خدا همواره گشوده و باز است [به هر چيز و به هر كس] هر گونه بخواهد ، روزى مى‏دهد . و مسلماً آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده است ، بر سركشى و كفر بسيارى از آنان مى‏افزايد . و ما ميان [يهود ، نصارى و گروه‏هاى ديگر] آنان تا روز قيامت كينه و دشمنى انداختيم . هر زمان آتشى را براى جنگ [با اهل ايمان] افروختند خدا آن را خاموش كرد ، و همواره در زمين براى فساد مى‏كوشند ، و خدا مفسدان را دوست ندارد .«64» «118»

[مشعشع]

وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْكِتَابِ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَكَفَّرْنَا عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَأَدْخَلْنَاهُمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ ﴿٦٥﴾ وَلَوْ أَنَّهُمْ أَقَامُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ لَأَكَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَمِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ ۚ مِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ ۖ وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ سَاءَ مَا يَعْمَلُونَ ﴿٦٦﴾ http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgيَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ ﴿٦٧﴾ قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَسْتُمْ عَلَىٰ شَيْءٍ حَتَّىٰ تُقِيمُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ ۗ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا ۖ فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ ﴿٦٨﴾ إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئُونَ وَالنَّصَارَىٰ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٦٩﴾ لَقَدْ أَخَذْنَا مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَأَرْسَلْنَا إِلَيْهِمْ رُسُلًا ۖ كُلَّمَا جَاءَهُمْ رَسُولٌ بِمَا لَا تَهْوَىٰ أَنْفُسُهُمْ فَرِيقًا كَذَّبُوا وَفَرِيقًا يَقْتُلُونَ ﴿٧٠﴾ «119»











و اگر اهل كتاب [به آيين اسلام] ايمان مى‏آوردند و پرهيزكارى مى‏كردند ، يقيناً گناهانشان را محو مى‏كرديم ، و آنان را در بهشت‏هاى پر نعمت در مى‏آورديم . «65» و اگر آنان تورات و انجيل [واقعى] و آنچه را كه از سوى پروردگارشان به آنان نازل شده برپا مى‏داشتند ، بى‏ترديد از بركات آسمان و زمين بهره‏مند مى‏شدند . از آنان گروهى معتدل‏اند ، و بسيارى از آنان آنچه را انجام مى‏دهند، بد است .«66» اى پيامبر ! آنچه از سوى پروردگارت [درباره ولايت و رهبرى على بن أبى‏طالب اميرالمؤمنين عليه‏السلام] بر تو نازل شده ابلاغ كن ؛ و اگر انجام ندهى پيام خدا را نرسانده‏اى . خدا تو را از [آسيب و گزند] مردم نگه مى‏دارد ؛ قطعاً خدا گروه كافران را هدايت نمى‏كند .«67» بگو : اى اهل كتاب ! شما بر مسلك صحيح و درستى نيستيد تا زمانى كه تورات و انجيل و آنچه از جانب پروردگارتان به سوى شما نازل شده بر پا داريد ، و بى‏ترديد آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده ، بر سركشى و كفر بسيارى از آنان مى‏افزايد ، پس بر گروه كافران غمگين مباش . «68» يقيناً كسانى كه [از روى ظاهر] به اسلام گرويده‏اند و يهودى‏ها و صابئان و نصارى [با مُتّصف بودن به عنوان اسلام يا يهوديت يا صابئيت يا نصرانيّتْ ، اهل سعادت و نجات نيستند ،] هر كدام [از اين گروه‏ها در زمان هر پيامبرى از روى يقين و اخلاص] به خدا و روز قيامت ايمان آورده و كار شايسته انجام داده باشند ، نه بيمى بر آنان است و نه اندوهگين مى‏شوند .«69» البته ما از بنى‏اسرائيل [بر اطاعت از خدا و پيروى از موسى] پيمان گرفتيم و پيامبرانى به سوى ايشان فرستاديم ؛ هرگاه پيامبرى احكام و قوانينى كه دلخواهشان نبود براى آنان مى‏آورد ، گروهى را تكذيب كرده و گروهى را مى‏كشتند ! !«70» «119»

[مشعشع]

وَحَسِبُوا أَلَّا تَكُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُوا وَصَمُّوا ثُمَّ تَابَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ثُمَّ عَمُوا وَصَمُّوا كَثِيرٌ مِنْهُمْ ۚ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ ﴿٧١﴾ لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ ۖ وَقَالَ الْمَسِيحُ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ ۖ إِنَّهُ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ ۖ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ ﴿٧٢﴾ لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ ثَالِثُ ثَلَاثَةٍ ۘ وَمَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۚ وَإِنْ لَمْ يَنْتَهُوا عَمَّا يَقُولُونَ لَيَمَسَّنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٧٣﴾ أَفَلَا يَتُوبُونَ إِلَى اللَّهِ وَيَسْتَغْفِرُونَهُ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿٧٤﴾ مَا الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ وَأُمُّهُ صِدِّيقَةٌ ۖ كَانَا يَأْكُلَانِ الطَّعَامَ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُبَيِّنُ لَهُمُ الْآيَاتِ ثُمَّ انْظُرْ أَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ ﴿٧٥﴾ قُلْ أَتَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا ۚ وَاللَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿٧٦﴾ «120»







وپنداشتند كه عذاب و مجازاتى وجود ندارد ؛ بنابراين [از ديدن واقعيات] كور و [از شنيدن حقايق و معارف] كر شدند ، سپس [بعد از آگاهى و توبه كردن] خدا توبه آنان را پذيرفت . باز بسيارى از آنان كور و كر شدند ! و خدا به آنچه انجام مى‏دهند بيناست .«71» آنان كه گفتند : خدا همان مسيح ، فرزند مريم است ، بى‏ترديد كافر شدند ؛ و حال آنكه مسيح گفت : اى بنى‏اسرائيل ! خداى يكتا را كه پروردگار من و پروردگار شماست بپرستيد ، مسلماً هر كس به خدا شرك ورزد ، بى‏ترديد خدا بهشت را بر او حرام كند ، و جايگاهش آتش است ، و براى ستمكاران هيچ ياورى نيست .«72» آنان كه گفتند : خدا يكى از [اين] سه‏تاست [پدر ، پسر ، روح‏القدس] يقيناً كافر شدند ، و حال آنكه هيچ معبودى جز خداى يكتا نيست . و اگر از آنچه مى‏گويند بازنايستند ، قطعاً به كسانى از آنان كه [به سبب چنين اعتقادى] كافر شدند ، عذابى دردناك خواهد رسيد .«73» آيا به سوى خدا بازنمى‏گردند ، و از او درخواست آمرزش نمى‏كنند ؟ و حال آنكه خدا بسيار آمرزنده ومهربان است .«74» مسيح ، فرزند مريم جز فرستاده‏اى [از سوى خدا] نيست كه پيش از او هم فرستادگانى گذشته‏اند . و مادرش زن بسيار راستگو [و درست‏كارى] بود . هر دو [مانند انسان‏هاى ديگر] غذا مى‏خوردند . با تأمل بنگر چگونه دلايل را براى آنان بيان مى‏كنيم [تا بدانند متولد شدگان و نيازمندان به خوراك ، خدا نيستند] ؛ سپس با دقت بنگر كه آنان چگونه [از حق به سوى باطل] منحرف مى‏شوند ؟ !«75» بگو : آيا به جاى خدا چيزى را مى‏پرستيد كه براى شما قدرت دفع هيچ زيان و جلب هيچ سودى را ندارد ؟ ! و خداست كه شنوا [ىِ همه گفتارها] و دانا [ىِ‏همه اسرار و رازها] ست .«76» «120»

[مشعشع]

قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ غَيْرَ الْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعُوا أَهْوَاءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوا مِنْ قَبْلُ وَأَضَلُّوا كَثِيرًا وَضَلُّوا عَنْ سَوَاءِ السَّبِيلِ ﴿٧٧﴾ لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَىٰ لِسَانِ دَاوُودَ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ ﴿٧٨﴾ كَانُوا لَا يَتَنَاهَوْنَ عَنْ مُنْكَرٍ فَعَلُوهُ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ ﴿٧٩﴾ تَرَىٰ كَثِيرًا مِنْهُمْ يَتَوَلَّوْنَ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ لَبِئْسَ مَا قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنْفُسُهُمْ أَنْ سَخِطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَفِي الْعَذَابِ هُمْ خَالِدُونَ ﴿٨٠﴾ وَلَوْ كَانُوا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالنَّبِيِّ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مَا اتَّخَذُوهُمْ أَوْلِيَاءَ وَلَٰكِنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ فَاسِقُونَ ﴿٨١﴾ http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpg «121»












بگو : اى اهل كتاب ! به ناحق در دينتان غلوّ نكنيد ، و از اميال و هوس‏هاى گروهى كه يقيناً پيش از اين گمراه شدند وبسيارى را گمراه كردند و از راه راست دور شدند پيروى مكنيد .«77» از بنى‏اسرائيل آنان كه كافر شدند به زبان داود و عيسى بن مريم لعنت شدند . لعنت شدنشان براى اين بود كه [نسبت به فرمان‏هاى خدا و انبيا] سرپيچى داشتند و همواره [از حدود الهى] تجاوز مى‏كردند .«78» آنان يكديگر را ازكارهاى زشتى كه مرتكب مى‏شدند بازنمى‏داشتند . مسلماً بد بود آنچه را انجام مى‏دادند .«79» بسيارى از آنان را مى‏بينى با كسانى كه كفر ورزيدند ، همواره دوستى مى‏كنند . قطعاً بد است آنچه نفوسِ [طغيان گرشان براى قيامت] آنان پيش فرستاده است ؛ [و نتيجه آن اين است] كه خدا بر آنان خشم گرفت و در عذاب جاودانه‏اند .«80» اگر به خدا و پيامبر و آنچه بر او نازل شده ايمان مى‏آوردند ، [از بركت آن ايمان] كفّار و مشركان را سرپرست و دوست خود نمى‏گرفتند ؛ ولى بسيارى از آنان نافرمان و بدكارند .«81»

«121»




صدق الله علی العظیم

[مهاجر]

شروع جزء هفتم

اعوذ با لله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا ۖ وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَىٰ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ ﴿٨٢﴾

وَإِذَا سَمِعُوا مَا أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَىٰ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ ۖ يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ ﴿٨٣﴾

وَمَا لَنَا لَا نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَمَا جَاءَنَا مِنَ الْحَقِّ وَنَطْمَعُ أَنْ يُدْخِلَنَا رَبُّنَا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِينَ ﴿٨٤﴾

فَأَثَابَهُمُ اللَّهُ بِمَا قَالُوا جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَذَٰلِكَ جَزَاءُ الْمُحْسِنِينَ ﴿٨٥﴾

وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ ﴿٨٦﴾

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحَرِّمُوا طَيِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ ﴿٨٧﴾

وَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلَالًا طَيِّبًا ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ ﴿٨٨﴾

لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَٰكِنْ يُؤَاخِذُكُمْ بِمَا عَقَّدْتُمُ الْأَيْمَانَ ۖ فَكَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِينَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ ۖ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ ۚ ذَٰلِكَ كَفَّارَةُ أَيْمَانِكُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ ۚ وَاحْفَظُوا أَيْمَانَكُمْ ۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿٨٩


يقيناً سرسخت‏ترين مردم را در كينه و دشمنى نسبت به مؤمنان ، يهوديان و مشركان خواهى يافت .و البته نزديك‏ترينشان را در دوستى با مؤمنان ، كسانى مى‏يابى كه گفتند : ما نصرانى هستيم . اين واقعيت براى آن است كه گروهى از آنان كشيشان دانشمند و عابدان خدا ترس‏اند ، و آنان [در پيروى از حق] تكبّر نمى‏كنند .«82»

و چون آنچه را كه بر پيامبر اسلام نازل شده بشنوند ، ديدگانشان را مى‏بينى به سبب آنچه از حق شناخته‏اند ، لبريز از اشك مى‏شود ، مى‏گويند : اى پروردگار ما !ايمان آورديم ، پس ما را در زمره گواهان [به حقّانيّت پيامبر و قرآن] بنويس .«83»

و بر پايه چه عذر و بهانه‏اى به خدا و آنچه از حق براى ما آمده ايمان نياوريم ؟ و حال آنكه اميد داريم كه پروردگارمان ما را در زمره شايستگان درآورد .«84»

پس خدا به پاس اين سخنان [و عقايد صادقانه] به آنان بهشت‏هايى پاداش داد كه از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جارى است ، در آن جاودانه‏اند ؛ و اين است پاداش نيكوكاران .«85»

و آنان كه كافر شدند و آيات ما را تكذيب كردند اهل آتش‏اند .«86»

اى اهل ايمان ! چيزهاى پاكيزه‏اى را كه خدا براى شما حلال كرده بر خود حرام نكنيد ، و [از حدود خدا] تجاوز ننماييد ؛ يقيناً خدا متجاوزان را دوست ندارد .«87»

و از نعمت هاى حلال و پاكيزه‏اى كه خدا روزى شما فرموده ، بخوريد ؛ و از خدايى كه به او ايمان داريد پروا كنيد .«88»

خدا شما را به خاطر سوگندهاى لغوتان مجازات نمى‏كند ، ولى به سبب [شكستنِ] سوگندهايى كه به طور جدّى و با قصد خورده‏ايد ، مؤاخذه مى‏كند ؛ پس كفّاره [شكستن] اين‏گونه سوگندها ، طعام دادن به ده نفر مسكين از غذاهاى متوسطى است كه به خانواده خود مى‏خورانيد ، يا لباس پوشاندن بر آن ده نفر ، يا آزاد كردن يك برده . و كسى كه قدرت هيچ يك [از اين كفّاراتِ سه گانه] را نداشته باشد كفّاره‏اش سه روز روزه است . اين است كفّاره سوگندهايتان زمانى كه سوگند خورديد [و آن را شكستيد] .لازم است سوگندهاى خود را حفظ كنيد . اين گونه خدا آياتش را براى شما بيان مى‏كند تا سپاس گزاريد .«89»

«122»

[مهاجر]

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيْسِرُ وَالْأَنْصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٩٠﴾

إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَيَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَعَنِ الصَّلَاةِ ۖ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ ﴿٩١﴾

وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَاحْذَرُوا ۚ فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﴿٩٢﴾

لَيْسَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِيمَا طَعِمُوا إِذَا مَا اتَّقَوْا وَآمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ثُمَّ اتَّقَوْا وَآمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوْا وَأَحْسَنُوا ۗ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ ﴿٩٣﴾

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللَّهُ بِشَيْءٍ مِنَ الصَّيْدِ تَنَالُهُ أَيْدِيكُمْ وَرِمَاحُكُمْ لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَخَافُهُ بِالْغَيْبِ ۚ فَمَنِ اعْتَدَىٰ بَعْدَ ذَٰلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٩٤﴾

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقْتُلُوا الصَّيْدَ وَأَنْتُمْ حُرُمٌ ۚ وَمَنْ قَتَلَهُ مِنْكُمْ مُتَعَمِّدًا فَجَزَاءٌ مِثْلُ مَا قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ يَحْكُمُ بِهِ ذَوَا عَدْلٍ مِنْكُمْ هَدْيًا بَالِغَ الْكَعْبَةِ أَوْ كَفَّارَةٌ طَعَامُ مَسَاكِينَ أَوْ عَدْلُ ذَٰلِكَ صِيَامًا لِيَذُوقَ وَبَالَ أَمْرِهِ ۗ عَفَا اللَّهُ عَمَّا سَلَفَ ۚ وَمَنْ عَادَ فَيَنْتَقِمُ اللَّهُ مِنْهُ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ ﴿٩٥﴾



اى اهل ايمان ! جز اين نيست كه همه مايعات مست كننده و قمار و بت‏هايى كه [براى پرستش] نصب شده وپاره چوب‏هايى كه به آن تفأل زده مى‏شود ، پليد و از كارهاى شيطان است ؛ بنابر اين از آنها دورى كنيد تا [بر موانع راه سعادت] پيروز شويد .«90»

مسلماً شيطان مى‏خواهد با شراب و قمار ، ميان شما دشمنى و كينه [سخت] اندازد ، و از ياد خدا و نماز بازتان دارد ؛ آيا شما [از اين امور با همه زيان‏ها وخطراتى كه دارد] خوددارى خواهيد كرد ؟«91»

و از خدا اطاعت كنيد و از پيامبر فرمان بريد ، و [از مخالفت با خدا و پيامبر] بپرهيزيد ، پس اگر روى گردانيد [سزاوار كيفر مى‏شويد] ، و بدانيد كه بر عهده پيامبر ما فقط رساندن آشكارِ [پيام وحى] است .«92»

بر كسانى كه ايمان آورده‏اند و كارهاى شايسته انجام داده‏اند نسبت به آنچه [پيش از حكم تحريم ، از مسكرات و منافع قمار و ساير مُحرّمات] خورده‏اند گناهى نيست ، در صورتى كه بپرهيزند و ايمان [واقعى] آورند و [خالصانه] كارهاى شايسته انجام دهند ؛ سپس پرهيزكارى را تداوم بخشند و ايمان خود را ادامه دهند ، و بر پرهيزكارى پافشارى ورزند و كار نيك بجا آورند ؛ و خدا نيكوكاران را دوست دارد .«93»

اى اهل ايمان ! بى‏ترديد خدا شما را به چيزى از شكار [حيوانات در حالى كه مُحرم هستيد] آزمايش مى‏كند ، چه شكارى كه [به آسانى و بدون اسلحه] به آن دسترسى پيدا كنيد، و [چه شكارى كه به سبب وحشى بودنش] نيزه‏هاى شما [آن را صيد مى‏كند ؛] تا خدا كسى را كه در نهان از او مى‏ترسد ، مشخص نمايد . و هر كه پس از اين [امتحان از حدود خدا] تجاوز كند [و در حال احرام به شكار برخيزد] براى او عذابى دردناك است .«94»

اى اهل ايمان ! در حالى كه در احرام [حج يا عمره] هستيد ، شكار را نكشيد . و هر كس از شما عمداً آن را بكشد ، كفّاره‏اى همانند آن از جنس چهارپايانِ [اهلى] بر عهده اوست ؛ كه [همانند بودن آن را] دو عادل از خودتان گواهى دهند ، و به عنوان قربانى به [حريم] كعبه رسد ، يا به كفّاره [آن شكار كشته شده معادل قيمت قربانى] به مستمندان طعام دهد ، يا برابر تعداد مستمندى كه طعام مى‏دهد روزه بگيرد، تا كيفر كار خود را بچشد . خدا از [گناه] كشتن شكارهايى كه پيش از اين حكم انجام گرفته درگذشت. و هر كه [پس از كفّاره دادن] به شكار كردن بازگردد، خدا از او انتقام مى‏گيرد ؛ و خدا تواناى شكست‏ناپذير و صاحب انتقام است . «95»


123

[مهاجر]

أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَطَعَامُهُ مَتَاعًا لَكُمْ وَلِلسَّيَّارَةِ ۖ وَحُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ مَا دُمْتُمْ حُرُمًا ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٩٦﴾

جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِلنَّاسِ وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ وَالْهَدْيَ وَالْقَلَائِدَ ۚ ذَٰلِكَ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَأَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿٩٧﴾

اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ وَأَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿٩٨﴾

مَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَكْتُمُونَ ﴿٩٩﴾

قُلْ لَا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ ۚ فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿١٠٠﴾

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَسْأَلُوا عَنْ أَشْيَاءَ إِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَإِنْ تَسْأَلُوا عَنْهَا حِينَ يُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَكُمْ عَفَا اللَّهُ عَنْهَا ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌ ﴿١٠١﴾

قَدْ سَأَلَهَا قَوْمٌ مِنْ قَبْلِكُمْ ثُمَّ أَصْبَحُوا بِهَا كَافِرِينَ ﴿١٠٢﴾

مَا جَعَلَ اللَّهُ مِنْ بَحِيرَةٍ وَلَا سَائِبَةٍ وَلَا وَصِيلَةٍ وَلَا حَامٍ ۙ وَلَٰكِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ ۖ وَأَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ ﴿١٠٣﴾


براى بهره‏مند شدن شما و كاروانيان ، شكار كردن از دريا و خوراكى آن [در حال احرام] بر شما حلال شد . و شكار صحرا و بيابان تا زمانى كه مُحرم هستيد بر شما حرام است . و از خدايى كه به سوى او محشور مى‏شويد پروا كنيد .«96»

خدا ، [زيارتِ] كعبه ، آن خانه با حرمت ، و ماه‏هاى حرام ، و قربانى‏هاى بى‏نشان ، و قربانى‏هاى نشان‏دار را وسيله قوام و برپايى [معيشت و سامان دنيا و آخرت] مردم قرار داد . اين [شرايع و احكام] براى آن است كه بدانيد : يقيناً خدا آنچه را در آسمان‏ها و در زمين است مى‏داند ؛ و قطعاً خدا به همه چيز داناست .«97»

بدانيد مسلماً خدا [نسبت به نافرمانى بندگان] سخت‏كيفر ، و [نسبت به طاعت آنان] بسيار آمرزنده و مهربان است .«98»

بر عهده پيامبر جز رساندن [پيام خدا] نيست . و خدا آنچه را آشكار مى‏كنيد و آنچه را پنهان مى‏داريد مى‏داند .«99»

بگو : ناپاك و پاك [مانند كافر و مؤمن ، معصيت و طاعت ، حرام و حلال ، و معيوب و سالم] يكسان نيستند ؛ هر چند فراوانى ناپاك‏ها تو را به شگفت آورد . پس اى صاحبان خرد ! از خدا پروا كنيد تا رستگار شويد .«100»

اى اهل ايمان ! از احكام و معارفى [كه شريعت اسلام از بيان آنها خوددارى مى‏كند و خدا هم به خاطر آسان گرفتن بر بندگانْ نهى و امرى نسبت به آنها ندارد] مپرسيد ؛ كه اگر براى شما آشكار شود غمگينتان كند . و اگر هنگامى كه قرآن نازل مى‏شود از آنها بپرسيد ، براى شما روشن مى‏شود . خدا از [اينكه شما را به] آن احكام و معارف [كه باعث غم و اندوه شماست مُكلّف كند] گذشت كرد ؛ و خدا بسيار آمرزنده و بردبار است .«101»

گروهى از پيشينيان شما از آن احكام و معارف پرسيدند ، [چون براى آنان روشن شد ، از اجرايش روى گرداندند] سپس به آن كافر شدند .«102»

خدا هيچ حيوانى را به عنوان بحيره [ماده شترى كه پنجمين حمل مادر خود باشد] و سائبه [شترى كه ده ماده زاييده] و وصيله [گوسفند ماده‏اى كه همزاد با بره نر است] و حام [شتر نرى كه ده شتر از او پديد آمده] ، مقدس و ممنوع از تصرّف قرار نداده است . ولى كسانى كه كافرند [حرمت تصرف اين حيوانات را] بر خدا دروغ مى‏بندند و بيشترشان انديشه نمى‏كنند .«103»


124

[گل مريم]

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْاْ إِلَى مَا أَنزَلَ اللّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ قَالُواْ حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ شَيْئًا وَلاَ يَهْتَدُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/104.gif يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ عَلَيْكُمْ أَنفُسَكُمْ لاَ يَضُرُّكُم مَّن ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ إِلَى اللّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/105.gif يِا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ شَهَادَةُ بَيْنِكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنكُمْ أَوْ آخَرَانِ مِنْ غَيْرِكُمْ إِنْ أَنتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الأَرْضِ فَأَصَابَتْكُم مُّصِيبَةُ الْمَوْتِ تَحْبِسُونَهُمَا مِن بَعْدِ الصَّلاَةِ فَيُقْسِمَانِ بِاللّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لاَ نَشْتَرِي بِهِ ثَمَنًا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى وَلاَ نَكْتُمُ شَهَادَةَ اللّهِ إِنَّا إِذًا لَّمِنَ الآثِمِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/106.gif فَإِنْ عُثِرَ عَلَى أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْمًا فَآخَرَانِ يِقُومَانُ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِينَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الأَوْلَيَانِ فَيُقْسِمَانِ بِاللّهِ لَشَهَادَتُنَا أَحَقُّ مِن شَهَادَتِهِمَا وَمَا اعْتَدَيْنَا إِنَّا إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/107.gif ذَلِكَ أَدْنَى أَن يَأْتُواْ بِالشَّهَادَةِ عَلَى وَجْهِهَا أَوْ يَخَافُواْ أَن تُرَدَّ أَيْمَانٌ بَعْدَ أَيْمَانِهِمْ وَاتَّقُوا اللّهَ وَاسْمَعُواْ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/108.gif


http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/104.gif و هنگامى كه به آنان گفته شود: به سوى آنچه خدا فرو فرستاده است، و [نيز ]به سوى پيامبر [او] بياييد، مى ‏گويند: آنچه پدران خويش را بر آن يافته ‏ايم براى ما بسنده است؛ آيا هر چند پدرانشان چيزى [از زندگى انسانى و ارزشهاى معنوى ]نمى‏ دانستند و راه نمى‏ يافتند، [باز هم از آنان پيروى مى‏ نمايند]؟
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/105.gif هان اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد! خويشتن را دريابيد! هنگامى كه شما راه يافته باشيد، آن كس كه گمراه گردد، به شما زيانى نمى ‏رساند؛ بازگشت همه شما تنها به سوى خداست، آنگاه شما را از آنچه انجام مى‏ داديد آگاه خواهد ساخت.

http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/106.gif اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد! هنگامى كه يكى از شما را، [علايم ]مرگ فرا رسد، [بايد] گواهى ميان شما به هنگامه وصيّت، [برعهده‏] دو تن عدالت پيشه از [همكيشان‏] شما باشد؛ يا اگر در سفر بوديد و مصيبت مرگ شما را در رسيد، [و به گرفتن گواه از همكيشان خودتان دسترسى نبود] دو تن ديگر از غير [همدينان ]شما، [به گواهى فراخوانده شوند]؛ و اگر [به راستگويى آن دو به هنگام اداى گواهى‏] ترديد نموديد، آن دو را پس از نماز نگاه داريد، آنگاه به خدا سوگند ياد كنند كه: ما در برابر اين [گواهى‏] خريدار هيچ بهايى نيستيم گرچه [پاى ]خويشاوند [در ميان‏] باشد، و گواهى خدا را پوشيده نخواهيم داشت، [چرا كه در آن صورت‏] بى ‏گمان از گناهكاران خواهيم بود.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/107.gif و اگر مشخّص گرديد كه آن دو تن [در گواهى خويش ]دستخوش گناهى شده ‏اند كه در خور كيفر است، دو گواه ديگر از كسانى كه [بر آنان ستم رفته و] آن دو گواه سزاوارتر [به اداى گواهى‏] در حق آنان خيانت ورزيده ‏اند، به جاى آن دو قرار مى‏ گيرند، آنگاه به خدا سوگند ياد مى‏ كنند كه: گواهى ما از گواهى آن دو [كه كتمان حق مى‏ كنند ]درست ‏تر است و ما [از حق و عدالت ]فراتر نرفته‏ ايم؛ چرا كه در آن صورت از ستمكاران خواهيم بود.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/108.gif اين [شيوه درست‏] نزديكتر به اين است كه [گواهان از خدا بترسند و ]گواهى را به گونه بايسته آن ادا كنند، يا از اين بترسند كه پس از سوگندهايشان، سوگندهايى [به ميراث‏ بران ]بازگردانيده شود، [و آنگاه خيانت آنان آشكار گردد]؛ و پرواى خدا پيشه سازيد و [اندرزهاى او را ]بشنويد و [بدانيد كه ]خدا گروه نافرمان را راه نمى ‏نمايد.





صفحه 125

[گل مريم]

يَوْمَ يَجْمَعُ اللّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ مَاذَا أُجِبْتُمْ قَالُواْ لاَ عِلْمَ لَنَا إِنَّكَ أَنتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/109.gif إِذْ قَالَ اللّهُ يَا عِيسى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَعَلَى وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلاً وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالإِنجِيلَ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِي وَتُبْرِىءُ الأَكْمَهَ وَالأَبْرَصَ بِإِذْنِي وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوتَى بِإِذْنِي وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ إِنْ هَـذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/110.gif وَإِذْ أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوَارِيِّينَ أَنْ آمِنُواْ بِي وَبِرَسُولِي قَالُوَاْ آمَنَّا وَاشْهَدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/111.gif إِذْ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَن يُنَزِّلَ عَلَيْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَاء قَالَ اتَّقُواْ اللّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/112.gif قَالُواْ نُرِيدُ أَن نَّأْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَن قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُونَ عَلَيْهَا مِنَ الشَّاهِدِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/113.gif


http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/109.gif و روزى را [به ياد آور] كه خداپيام آوران [خود ]را گرد مى ‏آورد، و [به آنان ]مى ‏فرمايد: [در برابر پيام آسمانى شما، از سوى امتها] چه [واكنش و ]پاسخى به شما داده شد؟ آنان مى‏ گويند: [بار خدايا!] ما هيچگونه دانشى [در اين مورد ]نداريم، تويى كه خود داناى نهان هايى.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/110.gif و [نيز] هنگامى را كه خدا مى ‏فرمايد: هان اى عيسى پسر مريم! نعمت [گران ]مرا بر خود و بر مادرت به ياد آور، هنگامى كه تو را بوسيله «روح القدس» تأييد نمودم، در حالى كه در گاهواره [در پرتو قدرت خدا و به اعجاز] و در ميانسالى [به يارى وحى الهى‏] با مردم سخن مى‏ گفتى، و آنگاه كه كتاب و حكمت و تورات و انجيل را به تو آموختم؛ و آنگاه كه به فرمان من [پديده ‏اى ]بسان شكل پرنده، از گل مى‏ساختى، و در آن مى ‏دميدى؛ و به خواست من پرنده‏ اى [واقعى ]مى‏ گشت؛ و نا بيناى مادرزاد و [گرفتار به بيمارى‏] پيس را به خواست من شفا مى‏ بخشيدى؛ و آنگاه كه مردگان را بخواست من [زنده ساخته و از گورهايشان ]بيرون مى ‏آوردى؛ و آنگاه كه [گزند و خطر] بنى اسرائيل را - هنگامى‏كه دليلهاى روشن براى آنان آورده بودى، [امّا آنان در انديشه جان تو بودند] - از تو بازداشتم، امّا كسانى از آنان كه كفر ورزيده بودند، گفتند: اين [همه ]جز افسونى آشكار [چيز ديگرى ]نيست.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/111.gif و هنگامى را [به ياد آور] كه به حواريون وحى نمودم كه به من و به پيامبرم [عيسى‏] ايمان بياوريد، گفتند: ما ايمان آورديم و [تو] گواه باش كه ما مسلمانيم.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/112.gif و هنگامى را كه حواريّون گفتند: هان اى عيسى پسر مريم! آيا پروردگار تو مى ‏تواند [با برآوردن خواسته ‏ما ]خوانى [رنگين و پرنعمت‏] از آسمان براى ما فرو فرستد؟ او [در پاسخ آنان ]گفت: اگر ايمان داريد، پرواى خدا پيشه سازيد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/113.gif گفتند: ما مى ‏خواهيم از آن [خوان آسمانى‏] بخوريم، و دلهايمان [به بنده نوازى و قدرت او] آرامش يابد و بدانيم كه به ما راست گفته ‏اى، و بر آن [قدرت وصف ناپذير و يكتايى او و رسالت پيامبرش براى هميشه‏] از گواهان باشيم.



صفحه 126

[گل مريم]

قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَيْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَاء تَكُونُ لَنَا عِيداً لِّأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآيَةً مِّنكَ وَارْزُقْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/114.gif قَالَ اللّهُ إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ فَمَن يَكْفُرْ بَعْدُ مِنكُمْ فَإِنِّي أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لاَّ أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِّنَ الْعَالَمِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/115.gif وَإِذْ قَالَ اللّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَأَنتَ قُلتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَـهَيْنِ مِن دُونِ اللّهِ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ إِن كُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلاَ أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ إِنَّكَ أَنتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/116.gif مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلاَّ مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ وَكُنتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَّا دُمْتُ فِيهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ وَأَنتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/117.gif إِن تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُكَ وَإِن تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/118.gif قَالَ اللّهُ هَذَا يَوْمُ يَنفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/119.gif لِلّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا فِيهِنَّ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/120.gif


http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/114.gif عيسى پسرمريم [رو به آسمان كرد و ]گفت: بارخدايا، پروردگارا، از آسمان خوانى [رنگين‏] بر ما فرو فرست تا براى آغاز و انجام ما عيدى باشد، و نشانه ‏اى [روشن‏] از سوى تو. و ما را روزى ده كه تو بهترين روزى دهندگانى.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/115.gif خدا، [با برآوردن دعاى او] فرمود: من آن را بر شما فروخواهم فرستاد، امّا [بهوش كه‏] پس از آن هر كس از شما كفر ورزد، او را به گونه‏ اى كيفر خواهم كرد كه هيچ يك از جهانيان را آن گونه عذاب نخواهم نمود.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/116.gifو هنگامى را [به ياد آور] كه خدا مى‏ فرمايد اى عيسى پسر مريم! آيا تو به مردم گفتى: غير از خدا، من و مادرم را نيز بعنوان دو خدا، [به پرستش ]بگيرند؟ [او] مى‏ گويد: [خدايا، پاك و ]منزّهى تو! مرا نزيبد كه [درباره خود ]چيزى كه شايسته من نيست [بر زبان آورم و] بگويم، اگر من آن [گفتار آكنده از كفر و شرك ]را گفته بودم، بى‏ گمان [خودت‏] از آن آگاه بودى، تو هر آنچه در نهان من است مى‏دانى و من آنچه را در ذات [پاك و بى ‏همتاى‏] تو است نمى ‏دانم؛ چرا كه تو خود داناى [رازها و ]نهان هايى.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/117.gif من جز آنچه را به من فرمان دادى، [چيز ديگرى‏]به آنان نگفتم، [فرمان و پيام تو اين بود]كه: [هان اى مردم! ]خدا را كه پروردگار من وپروردگار شماست بپرستيد! و تا زمانى كه در ميان [جامعه‏] آنان حضور داشتم، بر [عملكرد ]آنان گواه [و برايشان راهنما ]بودم؛ امّا آنگاه كه مرا بر گرفتى [و به آسمان بالا بردى‏]،تو خود بر آنان نگهبان بودى و تو بر هر چيزى گواهى.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/118.gif [اينك ]اگر [ آنان را بخاطر تحريف دين و شرك گرايى و بيدادشان ]عذابشان كنى، آنان بندگان تو هستند [و با اين انحرافشان سخت در خور كيفرند ]و اگر بر آنان ببخشايى تو خود پيروزمند و فرزانه‏اى.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/119.gif خدا مى‏فرمايد: اين است روزى كه راستگويان [و درست كرداران‏] را راستى ‏شان سود [شان‏] مى‏ بخشد، براى آنان بوستان هايى است كه از زير [درختان‏] آن جويبارها روان است. هماره، در آن ماندگارند، [هم‏] خدا از آنان خشنود است و [هم ]آنان از خدا خشنودند. [و] اين است همان كاميابى پرشكوه.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/120.gif فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه در [كران تا كران ]آنهاست، از آنِ خداست، و او بر هر چيزى تواناست.




صفحه 127

[گل مريم]

besmellah17


شماره سوره: 6

نام سوره: انعام

تعداد آيات: 165
مکي

[گل مريم]

http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Sora/n006.gif



http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/AyehGod.gif الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِم يَعْدِلُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/01.gif هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن طِينٍ ثُمَّ قَضَى أَجَلاً وَأَجَلٌ مُّسمًّى عِندَهُ ثُمَّ أَنتُمْ تَمْتَرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/02.gif وَهُوَ اللّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَفِي الأَرْضِ يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَجَهرَكُمْ وَيَعْلَمُ مَا تَكْسِبُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/03.gif وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ مِّنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلاَّ كَانُواْ عَنْهَا مُعْرِضِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/04.gif فَقَدْ كَذَّبُواْ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءهُمْ فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ أَنبَاء مَا كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِؤُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/05.gif أَلَمْ يَرَوْاْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ مَّكَّنَّاهُمْ فِي الأَرْضِ مَا لَمْ نُمَكِّن لَّكُمْ وَأَرْسَلْنَا السَّمَاء عَلَيْهِم مِّدْرَارًا وَجَعَلْنَا الأَنْهَارَ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَنْشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/06.gif وَلَوْ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ كِتَابًا فِي قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَـذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/07.gif وَقَالُواْ لَوْلا أُنزِلَ عَلَيْهِ مَلَكٌ وَلَوْ أَنزَلْنَا مَلَكًا لَّقُضِيَ الأمْرُ ثُمَّ لاَ يُنظَرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/08.gif


به نام خداوندی که مهربان و بخشنده است شروع مینمایم.

http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/01.gifستايش از آن خداوندى است كه آسمانها و زمين را آفريد، و تاريكى‏ ها و روشنايى را پديد آورد؛ [با اين وصف‏] باز هم كسانى كه كفر ورزيده ‏اند [گاه ديگران را] با پروردگار [بى همتاى ]خويش برابر مى ‏سازند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/02.gif اوست كه شما را از گِلى [بى‏مقدار] آفريد، آنگاه [براى رشد و تكامل شما در دنيا ]مدّتى را مقرر داشت و سر آمد معيّن [و سرنوشت محتوم ]نزد اوست؛ با [اين همه ]بازهم [برخى از] شما [در يكتايى و قدرت او] ترديد مى ‏ورزيد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/03.gif و خداى [بى‏ همتا و بى‏ نظير] در [كران تا كران‏] آسمانها و در زمين، تنها [ذات پاك‏] اوست؛ نهان و آشكار شمارا مى‏ داند و از آنچه به دست مى ‏آوريد آگاه [و دانا ]است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/04.gif و [شرك گرايان‏] هيچ آيه ‏اى از آيات پروردگارشان براى آنان نمى ‏آمد، جز اينكه از آن رو مى‏ گردانيدند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/05.gif آنان حق را آنگاه كه به سويشان آمد دروغ انگاشتند، امّا سر انجام اخبار آنچه آن را به تمسخر [و استهزاء ]مى‏ گرفتند، به آنان خواهد رسيد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/06.gif آيا نديده ‏اند كه پيش از آنان چه بسيار نسلهايى را نابود ساختيم؟! به آنان [نخست‏] در زمين [و زمان‏] به گونه‏اى توان و جايگاه [بلند ]بخشيديم كه براى شما آن توان و امكانات را فراهم نساختيم؛ و آسمان را براى بارش پياپى باران بر آنان گمارديم، و جويبارها را از زير [پاى‏] آنان روان ساختيم، [امّا] آنگاه [كه به جاى سپاس نعمتها به بيدادگرى و سركشى برخاستند] آنان را به [كيفر ]گناهانشان به بوته هلاكت سپرديم و پس از آنان نسل هاى ديگرى پديد آورديم.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/07.gifو اگر كتابى را در [صفحه‏] كاغذى برتو فرو مى ‏فرستاديم و [آنان، هم‏] آن را [مى‏ ديدند و هم‏] با دست هاى خويش [آن را] لمس مى‏ كردند، باز هم كسانى كه كفر ورزيده ‏اند مى‏ گفتند: اين جز افسونى آشكار [چيز ديگرى ]نيست.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/08.gif و گفتند: چرا فرشته ‏اى بر او فرو فرستاده نشد [تا گواه رسالت او باشد]؟! امّا [نمى ‏دانند كه‏] اگر فرشته ‏اى [به گونه ‏اى آشكار] فرو فرستاده بوديم، [و آنان به سركشى مى‏ پرداختند]، كار به پايان مى‏ رسيد و ديگر به آنان مهلت داده نمى‏ شد.




صفحه 128

[مهدی]

وَلَوْ جَعَلْنَاهُ مَلَكًا لَجَعَلْنَاهُ رَجُلًا وَلَلَبَسْنَا عَلَيْهِمْ مَا يَلْبِسُونَ ﴿٩﴾ وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿١٠﴾ قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ ثُمَّ انْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ ﴿١١﴾ قُلْ لِمَنْ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ قُلْ لِلَّهِ ۚ كَتَبَ عَلَىٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ۚ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ ۚ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾ http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgوَلَهُ مَا سَكَنَ فِي اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿١٣﴾ قُلْ أَغَيْرَ اللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِيًّا فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ يُطْعِمُ وَلَا يُطْعَمُ ۗ قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ ۖ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿١٤﴾ قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿١٥﴾ مَنْ يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ ۚ وَذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ ﴿١٦﴾ وَإِنْ يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ ۖ وَإِنْ يَمْسَسْكَ بِخَيْرٍ فَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿١٧﴾ وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۚ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ ﴿١٨﴾ «129»








[اين مغالطه‏گران لجوج مى‏گويند : چرا پيامبر از جنس فرشتگان نيست ؟] اگر او را فرشته‏اى قرار مى‏داديم ، يقيناً وى را به شكل مردى در مى‏آورديم ، و قطعاً حقيقت را همانطور كه آنان بر ديگران مُشتبه مى‏كنند [به سزاى لجاجتشان] بر خود آنان مُشتبه مى‏ساختيم ، [تا بر فرض پيامبر قرار دادن فرشته ، باز بگويند: چرا پيامبرى از جنس بشر براى ما قرار داده است ؟ ] «9» مسلماً پيامبران پيش از تو هم مسخره شدند ؛ نهايتاً بر كسانى كه پيامبران را مسخره مى‏كردند ، عذابى كه همواره به استهزا مى‏گرفتند نازل شد و آنان را فرا گرفت .«10» بگو : در زمين بگرديد ، سپس با تأمل بنگريد كه فرجام تكذيب كنندگان چگونه شد؟«11» بگو : مالكيّت و فرمانروايى آنچه در آسمان‏ها و زمين است در سيطره كيست ؟ بگو : در سيطره خداست كه رحمت را بر خود مقرّر كرده ؛ يقيناً همه شما را در روز قيامت كه ترديدى در آن نيست جمع خواهد كرد . فقط كسانى كه سرمايه وجودشان را تباه كرده‏اند ، ايمان نمى‏آورند .«12» و همه موجوداتى كه در [عرصه] شب و روز آرام دارند ، در سيطره مالكيّت خدا هستند ؛ و او شنوا و داناست .«13» بگو : آيا جز خدا را كه آفريننده آسمان‏ها و زمين است ، سرپرست و ياور خود گيرم ؟ و اوست كه روزى مى‏دهد و خود بى‏نياز از روزى است . بگو : من مأمورم نخستين كسى باشم كه فرمان خدا را گردن نهد ، و به من فرمان داده شده كه: هرگز از مشركان مباش .«14» بگو : مسلماً اگر پروردگارم را نافرمانى كنم ، از عذاب روزى بزرگ مى‏ترسم«15» در آن روز ، از هر كس عذاب برگردانده شود ، قطعاً خدا به او رحم كرده ، و آن است كاميابى آشكار .«16» و اگر خدا تو را آسيبى رساند ، كسى جز او برطرف كننده آن نيست ، و اگر تو را خيرى رساند [حفظ و دوامش فقط به دست اوست] ؛ پس او بر هر كارى تواناست .«17» اوست كه بر بندگانش چيره مى‏باشد، و او حكيم و آگاه است .«18»

«129»

[مهدی]

قُلْ أَيُّ شَيْءٍ أَكْبَرُ شَهَادَةً ۖ قُلِ اللَّهُ ۖ شَهِيدٌ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۚ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَٰذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَمَنْ بَلَغَ ۚ أَئِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ آلِهَةً أُخْرَىٰ ۚ قُلْ لَا أَشْهَدُ ۚ قُلْ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ وَإِنَّنِي بَرِيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ ﴿١٩﴾ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمُ ۘ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٢٠﴾ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۗ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ ﴿٢١﴾ وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا أَيْنَ شُرَكَاؤُكُمُ الَّذِينَ كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ ﴿٢٢﴾ ثُمَّ لَمْ تَكُنْ فِتْنَتُهُمْ إِلَّا أَنْ قَالُوا وَاللَّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِينَ ﴿٢٣﴾ انْظُرْ كَيْفَ كَذَبُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ ۚ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﴿٢٤﴾ وَمِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ ۖ وَجَعَلْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْرًا ۚ وَإِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لَا يُؤْمِنُوا بِهَا ۚ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوكَ يُجَادِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿٢٥﴾ وَهُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ وَيَنْأَوْنَ عَنْهُ ۖ وَإِنْ يُهْلِكُونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ ﴿٢٦﴾ وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقَالُوا يَا لَيْتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٢٧﴾ «130»






[به كافران و مشركان كه براى حق بودنِ نبوتت گواه مى‏طلبند] بگو : گواهى چه كسى از همه گواهان بزرگ‏تر است [تا او را بر حقّانيّت نبوتم براى شما گواه آورم] ؟ بگو: خدا ميان من وشما گواه است [كه گواهى‏اش بزرگ‏ترين ومطمئن‏ترين و صحيح‏ترين گواهى‏هاست] ، و اين قرآن [كه گواهى خدا بر حقّانيّت نبوّت من است] به من وحى شده تا به وسيله آن شما وهر كسى را كه اين قرآن به او مى‏رسد بيم دهم . آيا شما [با دليل استوار] گواهى مى‏دهيد كه با خدا معبودهاى ديگرى به عنوان شريك هست؟ بگو: [چون دليلى وجود ندارد] من گواهى نمى‏دهم . بگو : فقط معبود يگانه و يكتا اوست ، و من از معبودهاى باطلى كه شريك او قرار مى‏دهيد بيزارم .«19» كسانى كه به آنان كتاب آسمانى داديم ، همان گونه كه پسرانشان را مى‏شناسند [بر اساس اوصافى كه در كتاب‏هايشان بيان شده] پيامبر را مى‏شناسند ؛ فقط كسانى كه سرمايه وجودشان را تباه كردند ، ايمان نمى‏آورند .«20» ستمكارتر از كسى كه بر خدا دروغ بسته ، يا آيات او را تكذيب كرده ، كيست ؟ يقيناً ستمكاران پيروز نخواهند شد .«21» [ياد كنيد] روزى كه همه آنان را [در عرصه قيامت] جمع مى‏كنيم ، سپس به كسانى كه شرك ورزيده‏اند ، مى‏گوييم : شريكانتان كه آنان را شريك خدا مى‏پنداشتيد ، كجايند [تا شما را از عذاب امروز نجات دهند ؟ ] «22» پس [آن روز] عذرشان [براى رهايى از عذاب] فقط اين است كه خواهند گفت : به خدا پروردگارمان سوگند ، كه ما مشرك نبوديم ! !«23» با تأمل بنگر كه چگونه بر خود دروغ مى‏بندند ؛ وآنچه را به دروغ شريك خدا مى‏دانستند از دستشان رفت وگم شد .«24» گروهى از آنان به سخنانت گوش مى‏دهند ، و ما [به كيفر لجاجت وكفرشان] بر دل‏هايشان پوشش‏هايى قرار داديم كه آن را نفهمند ، و در گوش‏هايشان سنگينى نهاديم [تا نشنوند] . و اگر همه نشانه‏هاى حق را ببينند باز هم به آن ايمان نمى‏آورند ؛ تا آنجا كه وقتى به محضرت مى‏آيند با تو گفتگوى بى‏منطق مى‏كنند ، كافران [از روى لجاجت وعناد] مى‏گويند: اين [قرآن] جز افسانه‏هاى پيشينيان نيست .«25» و آنان ديگران را [از توجه به قرآن] بازمى‏دارند و خود نيز از آن دور مى‏شوند ، اينان جز خود را به هلاكت نمى‏اندازند ، و [اين خطر را] درك نمى‏كنند .«26» اگر هنگامى كه آنان را بر آتش [دوزخ] نگه داشته‏اند ببينى [حالتى ذلت بار و وضعى هول‏انگيز مى‏بينى] مى‏گويند : اى كاش زمينه بازگشت به دنيا براى ما فراهم مى‏شد ، و در آنجا آيات پروردگارمان را تكذيب نمى‏كرديم ، و از مؤمنان مى‏شديم .«27»

«130»

[مهدی]

بَلْ بَدَا لَهُمْ مَا كَانُوا يُخْفُونَ مِنْ قَبْلُ ۖ وَلَوْ رُدُّوا لَعَادُوا لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿٢٨﴾ وَقَالُوا إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ ﴿٢٩﴾ وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ ۚ قَالَ أَلَيْسَ هَٰذَا بِالْحَقِّ ۚ قَالُوا بَلَىٰ وَرَبِّنَا ۚ قَالَ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ ﴿٣٠﴾ قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِلِقَاءِ اللَّهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قَالُوا يَا حَسْرَتَنَا عَلَىٰ مَا فَرَّطْنَا فِيهَا وَهُمْ يَحْمِلُونَ أَوْزَارَهُمْ عَلَىٰ ظُهُورِهِمْ ۚ أَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ ﴿٣١﴾ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ ۖ وَلَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿٣٢﴾ قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِي يَقُولُونَ ۖ فَإِنَّهُمْ لَا يُكَذِّبُونَكَ وَلَٰكِنَّ الظَّالِمِينَ بِآيَاتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ ﴿٣٣﴾ وَلَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ فَصَبَرُوا عَلَىٰ مَا كُذِّبُوا وَأُوذُوا حَتَّىٰ أَتَاهُمْ نَصْرُنَا ۚ وَلَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِ اللَّهِ ۚ وَلَقَدْ جَاءَكَ مِنْ نَبَإِ الْمُرْسَلِينَ ﴿٣٤﴾ وَإِنْ كَانَ كَبُرَ عَلَيْكَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَبْتَغِيَ نَفَقًا فِي الْأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِي السَّمَاءِ فَتَأْتِيَهُمْ بِآيَةٍ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى الْهُدَىٰ ۚ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْجَاهِلِينَ ﴿٣٥﴾ «131»







[ولى آرزوى آنان از روى صدق و راستى نيست] بلكه آنچه [از حقّانيّت توحيد و نبوّت و معاد] پيش از اين پنهان مى‏داشتند براى آنان آشكار شده [كه اين‏گونه آرزو مى‏كنند] ، و اگر به دنيا بازگردانده شوند ، يقيناً به كفر و شركى كه از آن نهى شده‏اند بازمى‏گردند ؛ و مسلماً آنان دروغگويند .«28» و [زمانى كه در دنيا بودند] گفتند : جز اين زندگى دنياى ما زندگى ديگرى نيست و [پس از مرگ] برانگيخته نخواهيم شد .«29» و اگر ببينى هنگامى كه در پيشگاه پروردگارشان بازداشته شوند [وضعى شگفت‏انگيز مى‏بينى] ، خدا مى‏فرمايد : آيا اين [برانگيخته شدن و زنده گشتن پس از مرگ] حق نيست ؟ مى‏گويند : سوگند به پروردگارمان حق است . [خدا] مى‏فرمايد : پس به كيفر آنكه كفر مى‏ورزيديد ، اين عذاب را بچشيد .«30» كسانى كه لقاى خدا را تكذيب كردند ، يقيناً دچار زيان شدند . تا هنگامى كه قيامت به طور ناگهان و غافل‏گيرانه به آنان برسد [آن وقت] مى‏گويند : اى بر ما دريغ و افسوس كه نسبت به تكاليف و وظايف شرعى خود كوتاهى كرديم . آنان بار سنگين گناهانشان را بر دوش مى‏كشند ؛ آگاه باشيد ! بد بارى است كه بر دوش خواهند كشيد .«31» و زندگى دنيا [بدون ايمان و عمل صالح] بازى و سرگرمى است ، و يقيناً سراى آخرت براى آنان كه همواره پرهيزكارى مى‏كنند بهتر است . آيا نمى‏انديشيد ؟«32» آنچه را كافران و مشركان [بر ضد قرآن و تو] مى‏گويند مى‏دانيم كه تو را غمگين مى‏كند . آنان تو را تكذيب نمى‏كنند ، بلكه ستمكاران آيات خدا را تكذيب مى‏نمايند .«33» مسلماً پيش از تو رسولانى تكذيب شدند [و مورد آزار قرار گرفتند] و بر تكذيب و آزارى كه ديدند ، شكيبايى ورزيدند تا يارى ما به آنان رسيد ، [تو نيز شكيبايى كن تا يارى ما به تو برسد . اين سنّت خداست ،] و سنّت‏هاى خدا را تغيير دهنده‏اى نيست . و قطعاً بخشى از سرگذشت پيامبران [در آياتى كه پيش از اين نازل شده] به تو رسيده است .«34» و اگر روى‏گرداندن آنان [از قرآن و نبوّت] بر تو سنگين و دشوار است ، اگر بتوانى كانالى در زمين ، يا نردبانى براى راه يافتن در آسمان فراهم كن تا [از عمق زمين و پهنه آسمان] معجزه‏اى ديگر [غير قرآن] براى آنان بياورى [اين كار را انجام ده ولى آنان ايمان نمى‏آورند] ؛ و اگر خدا مى‏خواست همه آنان را [به جبر و زور] بر بلنداى هدايت جمع مى‏كرد ؛ [ولى هدايت اجبارى فاقد ارزش است] پس هرگز [نسبت به روحيات و اوصاف كافران لجوج كه خواستار هدايت نيستند] از بى‏خبران مباش .«35»

«131»

[مهدی]

http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgإِنَّمَا يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ ۘ وَالْمَوْتَىٰ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ ثُمَّ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ ﴿٣٦﴾ وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ ۚ قُلْ إِنَّ اللَّهَ قَادِرٌ عَلَىٰ أَنْ يُنَزِّلَ آيَةً وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٧﴾ وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُمْ ۚ مَا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِنْ شَيْءٍ ۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ ﴿٣٨﴾ وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا صُمٌّ وَبُكْمٌ فِي الظُّلُمَاتِ ۗ مَنْ يَشَإِ اللَّهُ يُضْلِلْهُ وَمَنْ يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿٣٩﴾ قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللَّهِ تَدْعُونَ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿٤٠﴾ بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِنْ شَاءَ وَتَنْسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ ﴿٤١﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُمْ بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ ﴿٤٢﴾ فَلَوْلَا إِذْ جَاءَهُمْ بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا وَلَٰكِنْ قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٤٣﴾ فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّىٰ إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً فَإِذَا هُمْ مُبْلِسُونَ ﴿٤٤﴾ «132»







فقط كسانى [دعوتت را] پاسخ مى‏دهند كه [سخنانت را با تدبّر و انديشه] مى‏شنوند ، و خدا مردگان را [در قيامت] برمى‏انگيزد ، آنگاه [همه را براى حسابرسى] به سوى او بازمى‏گردانند .«36» و [مرده‏دلان] گفتند : چرا معجزه‏اى از سوى پروردگارش [همانند معجزات پيامبران گذشته] بر او نازل نمى‏شود ؟ بگو : يقيناً خدا قدرت دارد كه معجزه‏اى [نظير آنچه آنان درخواست دارند] نازل كند ، ولى [اين‏گونه درخواست‏هاى نابجا به سبب اين است كه] بيشترشان [شرايط و موقعيت‏ها را] نمى‏دانند .«37» و هيچ جنبنده‏اى در زمين نيست ، و نه هيچ پرنده‏اى كه با دو بال خود پرواز مى‏كند ، مگر آنكه گروه‏هايى مانند شمايند ؛ ما چيزى را در كتاب [تكوين از نظر ثبت جريانات هستى و برنامه‏هاى آفرينش] فروگذار نكرده‏ايم ، سپس همگى به سوى پروردگارشان محشور مى‏شوند .«38» كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند ، كرها و لال‏هايى فرو رفته در تاريكى‏هاى جهل و گمراهى‏اند ؛ خدا هر كه را بخواهد [به كيفر تكذيب آياتش] گمراه مى‏كند ، و هر كه را بخواهد [به پاداش تصديق آياتش] بر راه مستقيم قرار مى‏دهد .«39» بگو : اگر راستگوييد به من خبر دهيد چنانچه عذاب خدا بر شما درآيد يا قيامت به شما رسد ، آيا كسى را جز خدا [براى يارى خويش] مى‏خوانيد ؟ «40» [قطعاً چنين نيست] بلكه فقط خدا را مى‏خوانيد ، و او هم اگر بخواهد آسيبى كه به سبب آن او را خوانده‏ايد برطرف مى‏كند ، و [آن زمان است كه] بت‏هايى كه براى او شريك قرار مى‏دهيد ، فراموش مى‏كنيد .«41» و بى‏ترديد ما به سوى امت‏هايى كه پيش از تو بودند [پيامبرانى] فرستاديم ؛ پس آنان را [چون با پيامبران به مخالفت و دشمنى برخاستند] به تهيدستى و سختى و رنج و بيمارى دچار كرديم ، تا [در پيشگاه ما] فروتنى و زارى كنند .«42» پس چرا هنگامى كه عذاب ما به آنان رسيد ، فروتنى و زارى نكردند ؟ بلكه دل‏هايشان سخت شد و شيطان اعمال ناپسندى را كه همواره مرتكب مى‏شدند در نظرشان آراست.«43» نهايتاً چون حقايقى را كه [براى عبرت گرفتنشان] به آن يادآورى شده بودند فراموش كردند، درهاى همه نعمت ها را به روى آنان گشوديم ، تا هنگامى كه به خاطر آنچه به آنان داده شد ، مغرورانه خوشحال گشتند ، به ناگاه آنان را [به عذاب] گرفتيم ، پس يكباره [از نجات خود] درمانده و نوميد شدند .«44» «132»

[مشعشع]

فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٤٥﴾ قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّهُ سَمْعَكُمْ وَأَبْصَارَكُمْ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمْ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِهِ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ ﴿٤٦﴾ قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ ﴿٤٧﴾ وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ ۖ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٤٨﴾ وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ ﴿٤٩﴾ قُلْ لَا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۚ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ ۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ ﴿٥٠﴾ وَأَنْذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْ يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٥١﴾ وَلَا تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ ۖ مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِنْ شَيْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِمْ مِنْ شَيْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّالِمِينَ ﴿٥٢﴾ «133»







در نتيجه ريشه كسانى كه [به آيات ما و به مردم] ستم ورزيدند قطع شد ؛ و همه ستايش‏ها ويژه خدا مالك و مربى جهانيان است .«45» [به آنان كه براى خدا به خيال باطلشان شريكانى قرار داده‏اند] بگو : به من خبر دهيد اگر خدا گوش‏ها و چشم‏هايتان را بگيرد ، و بر دل‏هايتان مُهر [تيره‏بختى] نِهد ، كدام معبودى جز خداست كه آنها را به شما دهد ؟ ! با تأمل بنگر چگونه آيات خود را به صورت‏هاى گوناگون [براى هدايت اينان] بيان مى‏كنيم ، سپس آنان روى مى‏گردانند .«46» بگو : به من خبر دهيد اگر عذاب خدا به طور ناگهانى [مانند صاعقه و صيحه آسمانى] يا آشكار [مانند بيمارى‏هاى مهلك] به سوى شما آيد ، آيا جز گروه ستمكار هلاك مى‏شوند ؟«47» و پيامبران را جز مژده دهنده و بيم رسان نمى‏فرستيم ؛ پس كسانى كه ايمان بياورند و [مفاسد خود را] اصلاح كنند نه بيمى بر آنان است و نه اندوهگين مى‏شوند .«48» و آنان كه آيات ما را تكذيب كردند ، به سزاى نافرمانى‏هايشان عذاب به آنان خواهد رسيد .«49» بگو : من به شما نمى‏گويم كه خزينه‏ها و گنجينه‏هاى خدا نزد من است ، و نيز غيب هم نمى‏دانم ، و نمى‏گويم كه فرشته‏ام ؛ فقط از آنچه به من وحى شده پيروى مى‏كنم . بگو : آيا [اعراض كننده از وحى كه] نابينا [ست] و [پيروِ وحى كه] بينا [ست] يكسانند ؟ ! پس چرا نمى‏انديشيد ؟ !«50» و به وسيله اين قرآن كسانى كه از محشور شدن به سوى پروردگارشان مى‏ترسند ، هشدار ده كه آنان را [در آن روز هول‏انگيز] در برابر خدا سرپرست و شفيعى نخواهد بود ؛ [اين هشدار براى اين است كه] بپرهيزند.«51» و آنان كه بامدادان و شامگاهان پروردگارشان را مى‏خوانند [و با اين خواندن] خشنودى او را مى‏خواهند ، از نزد خود مران . نه چيزى از حساب [عمل] آنان بر عهده توست ، و نه چيزى از حساب [كار] تو بر عهده آنان است كه آنان را برانى و [به سبب راندنشان] از ستمكاران باشى .«52» «133»

[مشعشع]

وَكَذَٰلِكَ فَتَنَّا بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لِيَقُولُوا أَهَٰؤُلَاءِ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنْ بَيْنِنَا ۗ أَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِالشَّاكِرِينَ ﴿٥٣﴾ وَإِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ ۖ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَىٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ۖ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿٥٤﴾ وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلِتَسْتَبِينَ سَبِيلُ الْمُجْرِمِينَ ﴿٥٥﴾ قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ۚ قُلْ لَا أَتَّبِعُ أَهْوَاءَكُمْ ۙ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِينَ ﴿٥٦﴾ قُلْ إِنِّي عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي وَكَذَّبْتُمْ بِهِ ۚ مَا عِنْدِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ ۚ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ ۖ يَقُصُّ الْحَقَّ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ ﴿٥٧﴾ قُلْ لَوْ أَنَّ عِنْدِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِيَ الْأَمْرُ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۗ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِينَ ﴿٥٨﴾ http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgوَعِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ ۚ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۚ وَمَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ ﴿٥٩﴾ «134»






و ما اين‏گونه توانگران را به مؤمنان تهيدستى كه در كنار تو هستند آزموديم ، تا [توانگران با تعجب و استهزا] بگويند : آيا اينانند كه خدا از ميان ما بر آنان منّت نهاده [و نعمت ايمان و عمل صالح داده و بر ما برترى بخشيده ؟ !] آيا خدا به سپاس‏گزاران داناتر نيست ؟«53» و هرگاه كسانى كه به آيات ما ايمان مى‏آورند به نزد تو آيند ، بگو : سلام بر شما ، پروردگارتان رحمت را بر خود مقرّر كرده ؛ بنابراين هر كس از شما به نادانى كار زشتى مرتكب شود ، سپس بعد از آن توبه كند و] مفاسد خود را] اصلاح نمايد [مشمول آمرزش و رحمت خدا شود] ؛ زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است .«54» و اين گونه آيات را بيان مى‏كنيم تا [حق روشن شود و] راه و رسم گناهكاران آشكار گردد .«55» بگو : من از پرستيدن كسانى كه شما به جاى خدا مى‏پرستيد نهى شده‏ام . بگو : من از هواهاى نفسانى شما پيروى نمى‏كنم ، كه در آن صورت گمراه شده و از راه يافتگان نخواهم بود .«56» بگو : من بر دليل روشنى [مانند قرآن] از سوى پروردگارم هستم و حال آنكه شما آن را تكذيب كرديد ، عذابى كه به آن شتاب داريد در اختيار من نيست . فرمان و حكومت فقط به دست خداست ، همواره حق را بيان مى‏كند و او بهترين داوران و جداكنندگان [حق از باطل] است .«57» بگو : اگر عذابى كه به آن شتاب داريد در اختيار من بود ، يقيناً كار ميان من و شما به سرعت تمام شده بود ؛ و خدا به ستمكاران داناتر است [كه چه زمانى آنان را عذاب كند . ] «58» و كليدهاى غيب فقط نزد اوست ، و كسى آنها را جز او نمى‏داند . و به آنچه در خشكى و درياست ، آگاه است ، و هيچ برگى نمى‏افتد مگر آنكه آن را مى‏داند ، و هيچ دانه‏اى در تاريكى‏هاى زمين ، و هيچ تر و خشكى نيست مگر آنكه در كتابى روشن [ثبت] است .«59» «134»

[مشعشع]

وَهُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ بِاللَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضَىٰ أَجَلٌ مُسَمًّى ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٦٠﴾ وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۖ وَيُرْسِلُ عَلَيْكُمْ حَفَظَةً حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لَا يُفَرِّطُونَ ﴿٦١﴾ ثُمَّ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۚ أَلَا لَهُ الْحُكْمُ وَهُوَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِينَ ﴿٦٢﴾ قُلْ مَنْ يُنَجِّيكُمْ مِنْ ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً لَئِنْ أَنْجَانَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ ﴿٦٣﴾ قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْهَا وَمِنْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ ﴿٦٤﴾ قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَىٰ أَنْ يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذَابًا مِنْ فَوْقِكُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعًا وَيُذِيقَ بَعْضَكُمْ بَأْسَ بَعْضٍ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُونَ ﴿٦٥﴾ وَكَذَّبَ بِهِ قَوْمُكَ وَهُوَ الْحَقُّ ۚ قُلْ لَسْتُ عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ ﴿٦٦﴾ لِكُلِّ نَبَإٍ مُسْتَقَرٌّ ۚ وَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٦٧﴾ وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚ وَإِمَّا يُنْسِيَنَّكَ الشَّيْطَانُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَىٰ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿٦٨﴾ «135»







او كسى است كه شبانگاهان روح شما را به وقت خواب مى‏گيرد ، و آنچه را در روز [از نيكى و بدى] به دست مى‏آوريد مى‏داند ؛ سپس شما را در روز [با برگرداندن روح به جسمتان از خواب] بر مى‏انگيزد تا اجل مُعّين سر آيد ؛ آن گاه بازگشت شما به سوى اوست ؛ سپس شما را به آنچه همواره انجام مى‏داديد آگاه مى‏كند .«60» و اوست كه بر بندگانش چيره است ، و همواره نگهبانانى [از فرشتگان] براى [حفاظتِ] شما [از حوادث و بلاها] مى‏فرستد تا هنگامى كه يكى از شما را مرگ در رسد [در اين وقت] فرستادگان ما جانش را مى‏گيرند ؛ و آنان [در مأموريت خود] كوتاهى نمى‏كنند .«61» سپس [همه را] به سوى خدا ، سرپرست و مولاى به حقّشان بازمى‏گردانند . آگاه باشيد ! [كه در آن روز] فرمانروايى و حكومت مطلق فقط ويژه اوست ؛ و او سريع‏ترين حساب‏گران است .«62» بگو : چه كسى شما را از تاريكى‏هاىِ خشكى و دريا نجات مى‏دهد ؟ در حالى كه او را [براى نجات خود] از روى فروتنى و زارى و مخفيانه به كمك مى‏طلبيد ؛ [و مى‏گوييد] كه اگر ما را از اين [تنگناها و مهلكه‏ها] نجات دهد ، بى‏ترديد از سپاس‏گزاران خواهيم بود .«63» بگو : خدا شما را از آن [سختى‏ها] و از هر اندوهى نجات مى‏دهد ، باز شما به او شرك مى‏ورزيد [و به ناسپاسى مى‏گراييد . ] «64» بگو : او تواناست كه از بالاى سرتان يا از زير پاهايتان عذابى بر شما برانگيزد ، يا شما را گروه گروه و حزب حزب به جان هم اندازد ، [تا وضعتان به اختلافات سنگين و كينه‏هاى سخت بيانجامد ،] و مزه تلخ جنگ و خونريزى را به هر گروه شما به وسيله گروه ديگر بچشاند ؛ با تأمل بنگر چگونه آيات خود را به صورت‏هاى گوناگون بيان مى‏كنيم تا بفهمند .«65» و قوم تو [قرآن] را در حالى كه حق است تكذيب كردند ؛ بگو : من بر [هدايت و پاداش و كيفر] شما كارساز و صاحب اختيار نيستم .«66» براى هر خبرى [از مژده‏ها و بيم‏ها] قرارگاهى است ، و به زودى [ظهور و تحقّق آنها را در قرارگاه‏هايشان] خواهيد دانست .«67» و هرگاه كسانى را ديدى كه در آيات ما [به قصد شبهه اندازى] به ياوه گويى و سخن بى‏منطق مى‏پردازند از آنان روى گردان [و مجلسشان را ترك كن] تا در سخنى ديگر در آيند . و اگر شيطان تو را [نسبت به ترك مجلسشان] به فراموشى اندازد ، پس از ياد آوردن [به سرعت بيرون برو و] با گروه ستمكاران منشين .«68» «135»

[مشعشع]

مَا عَلَى الَّذِينَ يَتَّقُونَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِنْ شَيْءٍ وَلَٰكِنْ ذِكْرَىٰ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٦٩﴾ وَذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۚ وَذَكِّرْ بِهِ أَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ وَإِنْ تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لَا يُؤْخَذْ مِنْهَا ۗ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ أُبْسِلُوا بِمَا كَسَبُوا ۖ لَهُمْ شَرَابٌ مِنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ ﴿٧٠﴾ قُلْ أَنَدْعُو مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنْفَعُنَا وَلَا يَضُرُّنَا وَنُرَدُّ عَلَىٰ أَعْقَابِنَا بَعْدَ إِذْ هَدَانَا اللَّهُ كَالَّذِي اسْتَهْوَتْهُ الشَّيَاطِينُ فِي الْأَرْضِ حَيْرَانَ لَهُ أَصْحَابٌ يَدْعُونَهُ إِلَى الْهُدَى ائْتِنَا ۗ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَىٰ ۖ وَأُمِرْنَا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٧١﴾ وَأَنْ أَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَاتَّقُوهُ ۚ وَهُوَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٧٢﴾ وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۖ وَيَوْمَ يَقُولُ كُنْ فَيَكُونُ ۚ قَوْلُهُ الْحَقُّ ۚ وَلَهُ الْمُلْكُ يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ ۚ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ ۚ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ ﴿٧٣﴾ «136»








و چيزى از حساب ستمكاران [مغالطه‏گر] بر عهده كسانى كه [به ناچار سخنان آنان را مى‏شنوند ولى از نشستن با آنان] مى‏پرهيزند نيست ؛ بلكه [بر عهده اهل تقواست كه ياوه‏گويان را] پند دهند ، تا [از گفتار باطل و بى‏پايه خود] بپرهيزند . «69» و كسانى كه دينشان را بازى و سرگرمى گرفتند ، و زندگى دنيا آنان را فريفت ، و اگذار ؛ و [مردم را] با قرآن اندرز ده ؛ كه مبادا كسى [در روز قيامت] به [كيفر] آنچه [از گناهان] مرتكب شده [از رحمت و ثواب] محروم ماند [و به هلاكت سپرده شود] ؛ و او را در برابر خدا سرپرست و ياور و شفيعى نباشد ؛ و اگر [براى رهايى‏اش از عذاب] هر گونه عوضى بپردازد از او پذيرفته نشود . آنانند كه به سبب آنچه [از اعمال زشت] مرتكب شده‏اند [از رحمت و ثواب] محروم مانده [و به هلاكت سپرده شده] اند . و به خاطر آنكه همواره [به آيات الهى] كفر مى‏ورزيدند براى آنان نوشابه‏اى از آب جوشان و عذابى دردناك است .«70» بگو : آيا به جاى خدا معبودى را بپرستيم كه نه سودى به ما رساند و نه زيانى ؟ و ما را پس از آنكه خدا هدايت كرد [به سبب شرك و بت پرستى] به فرهنگ و فضاى جاهليت بازگردانند ، مانند كسى كه شياطين عقلش را ربوده‏اند و در زمين سرگردان [و بى‏هدف و گمراه] است ، در حالى كه براى او يارانى است كه وى را به سوى هدايت دعوت مى‏كنند كه به جانب ما بيا [ولى او به سبب سرگردانى و حيرت زدگى نمى‏پذيرد .] بگو : يقيناً هدايت خدا همان هدايت [واقعى] است ، و ما مأموريم كه تسليم پروردگار جهانيان باشيم .«71» و [نيز به ما فرمان داده‏اند كه به شما اعلام كنيم] نماز را بر پا داريد و از خدا پروا كنيد ، و اوست كه به سويش محشور مى‏شويد .«72» اوست كه آسمان‏ها و زمين را به درستى آفريد ؛ و روزى كه [اراده‏اش به آفريدن چيزى تعلق گيرد] مى‏گويد : باش ، پس بى‏درنگ مى‏باشد ؛ گفتارش حق است ؛ و روزى كه در صور دميده شود فرمانروايى و حاكميّت مطلق ويژه اوست ، داناى نهان و آشكار است ، و او حكيم و آگاه است .«73» «136»

[صبور]

۞ وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ آزَرَ أَتَتَّخِذُ أَصْنَامًا آلِهَةً ۖ إِنِّي أَرَاكَ وَقَوْمَكَ فِي

ضَلَالٍ مُبِينٍ ( 74 )وَكَذَٰلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلِيَكُونَ

مِنَ الْمُوقِنِينَ ( 75 )فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَىٰ كَوْكَبًا ۖ قَالَ هَٰذَا رَبِّي ۖ فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ

لَاأُحِبُّ الْآفِلِينَ (76) فَلَمَّا رَأَى الْقَمَرَ بَازِغًا قَالَ هَٰذَا رَبِّي ۖ فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَئِنْ لَمْ

يَهْدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ ( 77 ) فَلَمَّا رَأَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَٰذَا

رَبِّي هَٰذَا أَكْبَرُ ۖ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ ( 78 )إِنِّي وَجَّهْتُ

وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ حَنِيفًا ۖ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ( 79

)وَحَاجَّهُ قَوْمُهُ ۚ قَالَ أَتُحَاجُّونِّي فِي اللَّهِ وَقَدْ هَدَانِ ۚ وَلَا أَخَافُ مَا تُشْرِكُونَ بِهِ إِلَّا

أَنْ يَشَاءَ رَبِّي شَيْئًا ۗ وَسِعَ رَبِّي كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا ۗ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ ( 80 )وَكَيْفَ

أَخَافُ مَا أَشْرَكْتُمْ وَلَا تَخَافُونَ أَنَّكُمْ أَشْرَكْتُمْ بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا ۚ

فَأَيُّ الْفَرِيقَيْنِ أَحَقُّ بِالْأَمْنِ ۖ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ( 81 )


و ياد کن هنگامى را که ابراهيم به پدرش آزر گفت : آيا بت هايى ]ناتوان[ را خدايان خود مى گيرى و به پرستش آنها مى پردازى ؟ بى گمان ، من تو و قوم تو را در گمراهى آشکارى مى بينم . (74 )

و بدين سان به ابراهيم ملکوت آسمان ها و زمين ( وجود ربطى آنها به خدا ) را نشان داديم تا حقايقى را دريابد و از کسانى باشد که به آيات ما يقين دارند .(75)

از اين رو هنگامى که تاريکى شب او را فراگرفت و ستاره اى را ديد ; گفت : اين پروردگار و مالک من است که تدبير امور مى کند ، اما چون غروب کرد گفت : غروب کنندگان را دوست ندارم ، چرا که آنها درخور تدبير نيستند.( 76 )

آن گاه ماه در پى آن برآمد و هنگامى که ماه را ديد طلوع مى کند گفت : اين پروردگار و مالک من است و تدبير امور در اختيار اوست ، اما وقتى آن هم غروب کرد گفت : اگر آن کس که حقيقتاً پروردگار من است مرا راه ننمايد بى گمان در زمره مردم گمراه خواهم بود . ( 77 )

پس از آن خورشيد از افق برآمد و چون خورشيد را در حال طلوع ديد گفت : اين پروردگار من است اين از همه بزرگ تر است ، اما همين که خورشيد نيز غروب کرد گفت : اى مردم ، من از شرک ورزيدن شما و از آنچه شريک خدا شمرده ايد دور و برکنارم . ( 78 )

بى ترديد ، من به کسى روى کردم که آسمان ها و زمين را پديد آورده است و من به غير او تمايل نخواهم يافت و از مشرکان نخواهم بود . ( 79 )

و قومش با او بر سر اين که تدبير امور در اختيار خدايان آنهاست به محاجه پرداختند و او را از گزند بت ها بيم دادند . ابراهيم گفت : آيا با من درباره پروردگارى خدا محاجّه مى کنيد در حالى که او مرا به سوى خود هدايت کرده است ؟ و من از آنچه شما شريک او مى پنداريد بيم ندارم تا به پرستش آن ناگزير باشم ، مگر اين که پروردگارم ترس از آن را براى من بخواهد . علم پروردگارم همه چيز را فرا گرفته است ; آيا درنمى يابيد و متذکّر نمى شويد ؟ ( 80 )

چگونه من از آنچه شريک خدا مى پنداريد بترسم در حالى که شما نمى ترسيد از اين که چيزهايى را شريک خدا قرار داده ايد که او هيچ حجّتى بر خدايى آنها بر شما فرو نفرستاده است ؟ با اين وصف ، اگر اهل دانشيد کدام يک از ما دو گروه به ايمنى سزاوارتر است ؟ ( 81 )



صفحه 137

[صبور]

الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولَٰئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ ( 82 )وَتِلْكَ

حُجَّتُنَا آتَيْنَاهَا إِبْرَاهِيمَ عَلَىٰ قَوْمِهِ ۚ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَنْ نَشَاءُ ۗ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ

( 83 )وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ ۚ كُلًّا هَدَيْنَا ۚ وَنُوحًا هَدَيْنَا مِنْ قَبْلُ ۖ وَمِنْ ذُرِّيَّتِهِ

دَاوُودَوَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُونَ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي

الْمُحْسِنِينَ(84) وَزَكَرِيَّا وَيَحْيَىٰ وَعِيسَىٰ وَإِلْيَاسَ ۖ كُلٌّ مِنَ الصَّالِحِينَ ( 85 )

وَإِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا ۚ وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ (86)وَمِنْ آبَائِهِمْ

وَذُرِّيَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ ۖ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ( 87 ) ذَٰلِكَ هُدَى

اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۚ وَلَوْ أَشْرَكُوا لَحَبِطَ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ(88)

أُولَٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ۚ فَإِنْ يَكْفُرْ بِهَا هَٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا

قَوْمًا لَيْسُوا بِهَا بِكَافِرِينَ ( 89 )أُولَٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ ۗ قُلْ لَا

أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا ۖ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْعَالَمِينَ ( 90 )



آن گاه گفت : کسانى که به يکتايى خدا در تدبير جهان ايمان آورده و ايمانشان را با هيچ ستمى نپوشانده و بى اثر نکرده اند آنانند که ايمنى دارند و آنان هدايت يافتگانند . ( 82 )

اى پيامبر ، اين بود حجت ما که آن را به ابراهيم در برابر قومش عطا کرديم . هر که را بخواهيم به درجاتى از علم و هدايت بالا مى بريم ، و ما به کسانى که درخورِ آنند آگاهيم و آن را براساس حکمت به آنان عطا مى کنيم . به راستى پروردگار تو حکيم و داناست . ( 83 )

و به او اسحاق و يعقوب را بخشيديم و همه آنان را هدايت کرديم و نوح را پيش از اين راه نموديم ، و داود و سليمان و ايّوب و يوسف و موسى و هارون را که از ذريه نوح اند هدايت کرديم . آنان از نيکوکاران بودند و ما نيکوکاران رااين گونه پاداش مى دهيم.(84)

و نيز از ذريّه نوح ، زکريا و يحيى و عيسى و الياس را راه نموديم ; همه آنان از شايستگان بودند . ( 85 )

و اسماعيل و يسع و يونس و لوط را که از نسل نوح بودند هدايت کرديم و آنان را بر مردم جهان برترى بخشيديم . ( 86 )

و از پدران و فرزندان و برادرانشان گروهى را راه نموديم و آنان را برگزيديم و همگى را به راهى مستقيم هدايت کرديم . ( 87 )

اين است هدايت خدا که از بندگانش هر که را بخواهد بدان راه مى نمايد ، و پيامبران را بدان هدايت کرده است ، و اگر آنان هم شرک مىورزيدند قطعاً کارهاى نيکى که انجام داده بودند تباه مى شد و از دستشان مى رفت . ( 88 )

آنان کسانى بودند که کتاب آسمانى و داورى و نبوت به ايشان داديم . اى پيامبر ، اگر اين مردم به آنچه به پيامبران داده ايم کافر شوند ، غم مدار ، زيرا گروهى را بر آن گمارده ايم که هرگز به آن کافر نمى شوند . ( 89 )

اينانند کسانى که خدا آنان را راه نموده است پس راهشان را پيروى کن و مردم را بدان فراخوان و به آنان بگو : من بر ابلاغ آن از شما هيچ مزدى درخواست نمى کنم ، چرا که آن تذکارى براى همه امّت هاى بشرى و غير بشرى است و وسيله کسب درآمد نيست . ( 90 )




صفحه 138

[صبور]

وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَىٰ بَشَرٍ مِنْ شَيْءٍ ۗ قُلْ مَنْ أَنْزَلَ

الْكِتَابَ الَّذِي جَاءَ بِهِ مُوسَىٰ نُورًا وَهُدًى لِلنَّاسِ ۖ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِيسَ تُبْدُونَهَا

وَتُخْفُونَ كَثِيرًا ۖ وَعُلِّمْتُمْ مَا لَمْ تَعْلَمُوا أَنْتُمْ وَلَا آبَاؤُكُمْ ۖ قُلِ اللَّهُ ۖ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِي

خَوْضِهِمْ يَلْعَبُونَ ( 91 )وَهَٰذَا كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ مُصَدِّقُ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَلِتُنْذِرَ

أُمَّ الْقُرَىٰ وَمَنْ حَوْلَهَا ۚ وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَهُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ

يُحَافِظُونَ ( 92 ) وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ قَالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَلَمْ

يُوحَ إِلَيْهِ شَيْءٌ وَمَنْ قَالَ سَأُنْزِلُ مِثْلَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ ۗ وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الظَّالِمُونَ فِي

غَمَرَاتِ الْمَوْتِ وَالْمَلَائِكَةُ بَاسِطُو أَيْدِيهِمْ أَخْرِجُوا أَنْفُسَكُمُ ۖ الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ

الْهُونِ بِمَا كُنْتُمْ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ وَكُنْتُمْ عَنْ آيَاتِهِ تَسْتَكْبِرُونَ ( 93

)وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَىٰ كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَتَرَكْتُمْ مَا خَوَّلْنَاكُمْ وَرَاءَ ظُهُورِكُمْ ۖ

وَمَا نَرَىٰ مَعَكُمْ شُفَعَاءَكُمُ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِيكُمْ شُرَكَاءُ ۚ لَقَدْ تَقَطَّعَ بَيْنَكُمْ وَضَلَّ

عَنْكُمْ مَا كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ ( 94 )


يهوديان خدا را چنان که درخورِ عظمت اوست بزرگ نداشتند آن گاه که گفتند : خدا بر هيچ بشرى چيزى ( وحى و کتاب آسمانى ) فرو نفرستاده است . به آنان بگو : چه کسى آن کتابى را که موسى آورد و براى مردم مايه روشنى و هدايت بود فرو فرستاد ؟ شما آن را در کاغذهايى مى نويسيد و بخشى از آن را آشکار مى کنيد و بسيارى را نهان مى داريد . و به شما معارفى از دين آموخته شده است که نه خود مى توانستيد آنها را فراگيريد و نه پدرانتان . آيا آنها را چه کسى به شما آموخت ؟ بگو : خدا آن کتاب را نازل کرد و او آن حقايق را به شما آموخت . پس از اين پاسخ آنان را به حال خود واگذار تا در باطلى که فرو رفته اند بازى کنند . ( 91 )

و اين قرآن کتابى است پرخير و برکت که ما آن را فرو فرستاديم و کتابى را که پيش از آن بوده است تصديق مى کند . آن را فرو فرستاديم تا به وسيله آن مردمِ ام القرى ( مکه ) و کسانى را که پيرامون آنند هشدار دهى . و کسانى که به سراى آخرت ايمان دارند ، به اين قرآن ايمان مى آورند و آنانند که بر نماز خود مراقبت مى کنند ( آن را با حالت خشوع به جاى مى آورند ) .(92)

و کيست ستمکارتر از آن کس که با شريک قرار دادن براى خدا بر او دروغ بسته يا آن کس که گفته به من وحى شده در حالى که چيزى بر او وحى نشده است و آن کس که گفته من نيز به زودى مانند آنچه خدا نازل کرده است نازل خواهم کرد ؟ اى کاش مى ديدى زمانى را که اين ستمکاران در دشوارى هاى مرگ فرو رفته اند و فرشتگان دست هاى خود را گشوده اند و مى گويند : جان هاى خود را برآوريد ; امروز به سزاى آن سخنان دروغى که بر خدا مى بستيد و از روى تکبر آيات او را انکار مى کرديد به عذاب خوارکننده کيفر داده مى شويد .( 93 )

به راستى امروز ( روز مرگ ) همان گونه که نخستين بار شما را آفريديم تنها نزد ما آمده ايد ، و آنچه را به شما داده بوديم که در زندگى دنيا از آن بهره بريد ، پشت سر خود نهاده ايد ، و شفاعت کنندگان خود را که مى پنداشتيد در تدبير امور شما شريک خدا هستند با شما نمى بينيم . همانا ميان شما جدايى افتاده و اينک با مشاهده حقيقت ، آنچه باور کرده بوديد از شما دور گشته و ناپديد شده است . ( ناراستى اش براى شما آشکار گشته است ) ( 94 )





صفحه 139

[صبور]

۞ إِنَّ اللَّهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَالنَّوَىٰ ۖ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَمُخْرِجُ الْمَيِّتِ مِنَ

الْحَيِّ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ( 95 )فَالِقُ الْإِصْبَاحِ وَجَعَلَ اللَّيْلَ سَكَنًا وَالشَّمْسَ

وَالْقَمَرَ حُسْبَانًا ۚ ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ ( 96 ) وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ

لِتَهْتَدُوا بِهَا فِي ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۗ قَدْ فَصَّلْنَا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ( 97 )وَهُوَ

الَّذِي أَنْشَأَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ ۗ قَدْ فَصَّلْنَا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُونَ

( 98)وَهُوَ الَّذِي أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ

خَضِرًا نُخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُتَرَاكِبًا وَمِنَ النَّخْلِ مِنْ طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِيَةٌ وَجَنَّاتٍ مِنْ

أَعْنَابٍ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ ۗ انْظُرُوا إِلَىٰ ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ

وَيَنْعِهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكُمْ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ( 99 )وَجَعَلُوا لِلَّهِ شُرَكَاءَ الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ ۖ

وَخَرَقُوا لَهُ بَنِينَ وَبَنَاتٍ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يَصِفُونَ(100)بَدِيعُ

السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ أَنَّىٰ يَكُونُ لَهُ وَلَدٌ وَلَمْ تَكُنْ لَهُ صَاحِبَةٌ ۖ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ ۖ

وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ( 101 )



خداوند دانه و هسته را مى شکافد و از آن دو ، گياه و درخت مى روياند . موجود زنده را از موجود بى جان پديد مى آورد و مرده را نيز از زنده برمى آورد . اى مردم ، آن کس که چنين مى کند خداست نه غير او ; پس تا کى شما را از حق بازمى دارند و به سوى باطل برمى گردانند ؟ ( 95 )

او شکافنده سپيده دم است ، و اوست که شب را مايه آرامش قرار داده و حرکت خورشيد و ماه را با حساب هايى مقرر داشته است . اين است اندازه گيرى آن شکست ناپذير دانا . ( 96 )

و اوست آن که ستارگان را براى شما پديد آورده تا به وسيله آنها در تاريکى هاى خشکى و دريا راه يابيد . به راستى ما نشانه هاى يکتايى خود را براى مردمى که مى دانند به روشنى بيان کرده ايم . ( 97 )

و اوست آن که شما را از يک تن پديد آورده است ; پس برخى از شما به جايگاه استقرار خود در زمين آمده ايد و برخى در جايگاهى به وديعت نهاده شده ايد تا به محل استقرار خود برسيد . به راستى ما نشانه هاى يکتايى خود را براى مردمى که درمى يابند به روشنى بيان کرده ايم . ( 98 )

و اوست آن که از آسمان آبى فرو فرستاد ; پس به وسيله آن هر چيزى را که قابل رويش و رشد است برآورديم ; آن گاه از آن گياهى سبز رويانديم ، و از آن دانه هايى بر هم نشسته برمى آوريم ; و از درخت خرما ، از شکوفه اش ، خوشه هايى است نزديک ]به هم[ ; و باغ هايى از درختان انگور و زيتون و انارِ همسان و غير همسان را رويانيديم . به ميوه هر يک از آنها هنگامى که به بار مى نشيند و به رسيدنِ ميوه اش بنگريد . اى مردم ، در اين مجموعه براى مردمى که ايمان دارند نشانه هايى از توحيد هست . ( 99 )

و جنيان را شريک خدا انگاشته اند در حالى که خدا آنها را آفريده است ; و از روى نادانى براى او پسران و دخترانى ساخته اند . منزه است خدا و برتر از آنچه که او را بدان وصف مى کنند . ( 100 )

خدا آسمان ها و زمين را بى آن که نمونه قبلى داشته باشند پديد آورده است . چگونه او را فرزندى باشد ، در حالى که او را همسرى نبوده و هر چيزى را آفريده و او به هر چيزى داناست ؟ ( 101 )





صفحه 140

[صبور]

ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ فَاعْبُدُوهُ ۚ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ

وَكِيلٌ ( 102 )لَا تُدْرِكُهُ الْأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصَارَ ۖ وَهُوَ اللَّطِيفُ

الْخَبِيرُ(103 ) قَدْ جَاءَكُمْ بَصَائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ عَمِيَ

فَعَلَيْهَا ۚ وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ ( 104 )وَكَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ وَلِيَقُولُوا دَرَسْتَ

وَلِنُبَيِّنَهُ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (105)اتَّبِعْ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ

وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ ( 106 ) وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا أَشْرَكُوا ۗ وَمَا جَعَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ

حَفِيظًا ۖ وَمَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ ( 107 )وَلَا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ

فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ كَذَٰلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ

فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ( 108 )وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِنْ جَاءَتْهُمْ آيَةٌ

لَيُؤْمِنُنَّ بِهَا ۚ قُلْ إِنَّمَا الْآيَاتُ عِنْدَ اللَّهِ ۖ وَمَا يُشْعِرُكُمْ أَنَّهَا إِذَا جَاءَتْ لَا يُؤْمِنُونَ

(109) وَنُقَلِّبُ أَفْئِدَتَهُمْ وَأَبْصَارَهُمْ كَمَا لَمْ يُؤْمِنُوا بِهِ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَنَذَرُهُمْ فِي

طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ( 110)



آن خداوند دانا تدبيرکننده امور شماست . معبودى شايسته پرستش جز او نيست ، زيرا او آفريننده هر چيزى است ، پس او را بپرستيد که او برپا دارنده و عهده دار هر امرى است . ( 102 )

ديدگان ، او را درنمى يابند ولى او همه ديدگان را درمى يابد ، و اوست که در ژرفاى هر چيزى نفوذ دارد و از ظاهر و باطن آن آگاه است . ( 103 )

همانا از جانب پروردگارتان روشنگرى هايى براى شما آمده است ; پس هر که در آنها بنگرد و آنها را دريابد به سود خود اوست ، و هر که کور گردد و آنها را درنيابد به زيان خود اوست ، و من بر شما نگهبان نيستم تا بتوانم دل هايتان را به سويى که مى خواهم بکشانم . ( 104 )

و بدين سان دليل ها و نشانه ها را با بيان هاى گوناگون مى آوريم تا آنچه بايد به انجام رسد ، و تا کفرپيشگان به نهايت نگون بختى برسند و بگويند : اى محمّد ، تو آنها را از ديگران فرا گرفته اى ، و تا قرآن را براى مردمى که مى دانند به روشنى بيان کنيم . ( 105 )

آنچه را که از جانب پروردگارت به تو وحى شده است پيروى کن که معبودى شايسته پرستش جز او نيست ، و از مشرکان روى بگردان . (106 )

و اگر خدا مى خواست آنان مشرک نمى شدند ، و ما تو را نگهبان امور زندگى آنان قرار نداده ايم ، و تو عهده دار رفتار و باورهاى دينى آنان نيستى . (107)

و کسانى را که مشرکان به جاى خدا مى خوانند دشنام ندهيد که آنان نيز خدا را از روى دشمنى که برخاسته از نادانى است دشنام مى دهند . بدين سان براى هر امتى کردارشان را آراسته ايم ; پس به آنچه زيبا مى دانند ناسزا مگوييد . آن گاه بازگشت آنان به سوى پروردگارشان خواهد بود و او آنان را از حقيقت آنچه انجام مى دادند با خبر خواهد ساخت . ( 108 )

و با سخت ترين سوگندهايشان به خدا سوگند خوردند که اگر نشانه اى بر رسالت محمد به آنان برسد قطعاً به آن ايمان مى آورند . بگو : نشانه ها فقط نزد خداست و من اختياردار آنها نيستم . چه بسا آنان را در سوگندهايشان راستگو به شمار آوريد ولى چه مى دانيد که چون نشانه ها به آنان رسد ايمان نمى آورند .(109)

و ما دل ها و ديدگانشان را دگرگون مى کنيم ، ازاين رو به آن نشانه ها و معجزه ها ايمان نمى آورند ; همان گونه که بار نخست پيش از آن که معجزات پيشنهادى آنان را ارائه کنيم به قرآن ايمان نياوردند ، و ما آنان را رها مى کنيم که در سرکشى شان همواره سرگردان بمانند . ( 110 )





صفحه 141

[صبور]

صدق الله العلی العظیم

پایان جز هفتم

[گل مريم]

besm20


جزء 8 قرآن کریم

[گل مريم]

وَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَيْهِمُ الْمَلآئِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ الْمَوْتَى وَحَشَرْنَا عَلَيْهِمْ كُلَّ شَيْءٍ قُبُلاً مَّا كَانُواْ لِيُؤْمِنُواْ إِلاَّ أَن يَشَاء اللّهُ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَهُمْ يَجْهَلُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/111.gif وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نِبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الإِنسِ وَالْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا وَلَوْ شَاء رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/112.gif وَلِتَصْغَى إِلَيْهِ أَفْئِدَةُ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ وَلِيَرْضَوْهُ وَلِيَقْتَرِفُواْ مَا هُم مُّقْتَرِفُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/113.gif أَفَغَيْرَ اللّهِ أَبْتَغِي حَكَمًا وَهُوَ الَّذِي أَنَزَلَ إِلَيْكُمُ الْكِتَابَ مُفَصَّلاً وَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِّن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/114.gif وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَعَدْلاً لاَّ مُبَدِّلِ لِكَلِمَاتِهِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/115.gif وَإِن تُطِعْ أَكْثَرَ مَن فِي الأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَن سَبِيلِ اللّهِ إِن يَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ يَخْرُصُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/116.gif إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ مَن يَضِلُّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/117.gif فَكُلُواْ مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللّهِ عَلَيْهِ إِن كُنتُمْ بِآيَاتِهِ مُؤْمِنِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/118.gif


http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/111.gif و اگر ما فرشتگان را [هم‏] به‏ سوى آنان فرود مى‏ آورديم و مردگان [نيز به خواست ما] با آنان سخن مى‏ گفتند، و هر چيزى را رويارويشان گرد مى‏ آورديم، بازهم ايمان نمى ‏آوردند، مگر اينكه خدا مى ‏خواست؛ امّا بيشترشان جهالت مى ‏ورزند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/112.gif و بدينسان شيطانهاى «انس» و «جن» را دشمن هر پيامبرى قرار داديم؛ آنها براى فريب [و گمراه گرى ]سخنان آراسته [و فريبنده خويش ]را به يكديگر القا مى ‏كنند؛ و اگر پروردگارت مى ‏خواست چنين نمى‏ كردند؛ از اين رو آنان را با آنچه به دروغ مى ‏بافند [و مى ‏سازند ]واگذار!
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/113.gif [آرى، آنان اين گونه رفتار مى‏كنند تا يكديگر را گمراه سازند ]و تا [بدين وسيله‏] دلهاى كسانى كه به جهان ديگر ايمان نمى‏ آورند به آن [بافته ‏هاى بى ‏اساس ]گرايش يابد و آن را بپسندند؛ و تا آنچه بايد به دست آورند، [با ستم در حق خود و ديگران ]به دست آورند.

http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/114.gif [اى پيامبر! به آنان بگو:] آيا اينك داورى جز خدا بجويم با اينكه اوست كه اين كتاب [پر شكوه ]را كه در بردارنده [و پاسخگوى‏] همه نيازهاست به‏ سوى شما فرو فرستاده است؟! و كسانى كه كتاب [آسمانى‏] به آنان داده ‏ايم [نيك ]مى‏ دانند كه اين [كتاب‏] از سوى پروردگارت به حق فرو فرستاده شده است؛ بنابر اين هرگز از ترديدگران مباش!
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/115.gif و سخن پروردگارت بر اساس راستى و عدالت به انجام رسيد، و براى سخنان او هيچ دگرگون كننده نيست؛ و او شنوا و داناست.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/116.gif و اگر از بيشتر كسانى كه در [اين سر] زمين هستند پيروى نمايى، تو را از راه خدا گمراه مى ‏سازند؛ آنان تنها از پندار [هاى خود و ديگران ]پيروى مى‏ كنند و تنها به حدس و گمان مى ‏پردازند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/117.gifبى‏ گمان پروردگارت به [حال وروز] كسانى كه از راه او [انحراف مى‏ جويند و ]گم مى‏ شوند داناتر است؛ و او راه يافتگان را بهتر مى ‏شناسد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/118.gif از اين رو اگر به آيات او ايمان داريد، از آنچه [به هنگام سر بريدنش ]نام [بلند و با عظمت ]خدا بر آن برده شده است بخوريد.





صفحه 142

[گل مريم]

وَمَا لَكُمْ أَلاَّ تَأْكُلُواْ مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللّهِ عَلَيْهِ وَقَدْ فَصَّلَ لَكُم مَّا حَرَّمَ عَلَيْكُمْ إِلاَّ مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ وَإِنَّ كَثِيرًا لَّيُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهِم بِغَيْرِ عِلْمٍ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/119.gif وَذَرُواْ ظَاهِرَ الإِثْمِ وَبَاطِنَهُ إِنَّ الَّذِينَ يَكْسِبُونَ الإِثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِمَا كَانُواْ يَقْتَرِفُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/120.gif وَلاَ تَأْكُلُواْ مِمَّا لَمْ يُذْكَرِ اسْمُ اللّهِ عَلَيْهِ وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى أَوْلِيَآئِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/121.gif أَوَ مَن كَانَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فِي الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِّنْهَا كَذَلِكَ زُيِّنَ لِلْكَافِرِينَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/122.gif وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ أَكَابِرَ مُجَرِمِيهَا لِيَمْكُرُواْ فِيهَا وَمَا يَمْكُرُونَ إِلاَّ بِأَنفُسِهِمْ وَمَا يَشْعُرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/123.gif وَإِذَا جَاءتْهُمْ آيَةٌ قَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ حَتَّى نُؤْتَى مِثْلَ مَا أُوتِيَ رُسُلُ اللّهِ اللّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُواْ صَغَارٌ عِندَ اللّهِ وَعَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا كَانُواْ يَمْكُرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/124.gif



http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/119.gif و شما را چه مى‏شود كه از آنچه [به گاه سربريدنش‏] نام خدا بر آن برده شده است، نمى‏ خوريد با اينكه [خدا] آنچه را بر شما حرام ساخته، جز آنچه به [خوردن‏] آن ناگزير گرديده باشيد [همه را] برايتان به روشنى بيان فرموده است؟ و براستى كه بسيارى، بى ‏هيچ [آگاهى و ]دانشى [مردم را] با هواى دل خويش به گمراهى مى‏ كشند؛ بى‏ گمان پروردگارت [به كار ]تجاوزكاران داناتر است [و آنان را بهتر مى‏ شناسد].
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/120.gif و [به هوش باشيد و] گناه آشكار و نهان را وانهيد! چرا كه كسانى كه به گناه [و زشتى‏] دست مى ‏يازند، به زودى در برابر آنچه بدان دست مى‏ يازيدند، كيفر داده خواهند شد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/121.gif و از آنچه [به گاه سر بريدنش‏] نام خدا بر آن برده نشده است، نخوريد، چرا كه [خوردن آن ]نافرمانى [خدا] ست؛ و شيطانها به دوستان خويش وسوسه مى‏ كنند كه با شما [در اين مورد ]ستيزه نمايند؛ و [به هوش باشيد كه‏] اگر از آنها فرمان بريد، بى ‏گمان شما [نيز] شرك گرا خواهيد بود.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/122.gif [آيا شرك‏گرايى و توحيد گرايى يكسانند؟ ]و آيا كسى كه [به آفت شرك‏ گرايى دلش‏] مرده بود و ما او را [با روح ايمان و توحيدگرايى ]زنده ساختيم وبرايش نورى [كه روشنگرجان و راهش باشد ]پديد آورديم كه در پرتو آن، ميان مردم راه مى ‏رود، [آيا چنين كسى‏] همانند كسى است كه در تاريكى ‏هاست و هرگز از آن بيرون آمدنى نيست؟! [آيا اين دو، براستى يكسانند؟] آرى، براى كفرگرايان اين گونه آنچه انجام مى‏ دهند آراسته شده است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/123.gif و اين گونه در هر شهر و ديارى گناهكارانِ آن را زورمندانِ [آن ]قرار داديم [و آنان را به حال خود رها ساختيم‏] تا در آنجا به [فريب و ]دجّالگرى بپردازند، امّا آنان جز خويشتن را نمى ‏فريبند و [مرگشان باد كه اين حقيقت را] در نمى‏ يابند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/124.gif و هنگامى كه معجزه [و نشانه‏]اى براى [هدايت‏] آنان بيايد، مى ‏گويند: ما هرگز [به آن ]ايمان نمى‏ آوريم تا بسان آنچه به پيامبران خدا داده شده است، به ما نيز داده شود! خدا به جايى كه رسالت خود را قرار مى‏ دهد داناتر است؛ به - زودى، به كسانى كه دست به گناه [و زشتى ]يازيده ‏اند، به كيفر آنكه دست به فريبكارى مى ‏زدند، در پيشگاه خدا رسوايى و عذابى سخت دامانگيرشان خواهد شد!




صفحه 143

[گل مريم]

فَمَن يُرِدِ اللّهُ أَن يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلإِسْلاَمِ وَمَن يُرِدْ أَن يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقًا حَرَجًا كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي السَّمَاء كَذَلِكَ يَجْعَلُ اللّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/125.gif وَهَـذَا صِرَاطُ رَبِّكَ مُسْتَقِيمًا قَدْ فَصَّلْنَا الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَذَّكَّرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/126.gif لَهُمْ دَارُ السَّلاَمِ عِندَ رَبِّهِمْ وَهُوَ وَلِيُّهُمْ بِمَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/127.gif وَيَوْمَ يِحْشُرُهُمْ جَمِيعًا يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُم مِّنَ الإِنسِ وَقَالَ أَوْلِيَآؤُهُم مِّنَ الإِنسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَبَلَغْنَا أَجَلَنَا الَّذِيَ أَجَّلْتَ لَنَا قَالَ النَّارُ مَثْوَاكُمْ خَالِدِينَ فِيهَا إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَليمٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/128.gif وَكَذَلِكَ نُوَلِّي بَعْضَ الظَّالِمِينَ بَعْضًا بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/129.gif يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالإِنسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنذِرُونَكُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَـذَا قَالُواْ شَهِدْنَا عَلَى أَنفُسِنَا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَشَهِدُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُواْ كَافِرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/130.gif ذَلِكَ أَن لَّمْ يَكُن رَّبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَى بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا غَافِلُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/131.gif



http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/125.gif پس هركس را كه خدا بخواهد راه نمايد، سينه‏ اش را براى [گرايش به ]اسلام مى‏ گشايد؛ و هركس را بخواهد گمراه سازد، سينه ‏اش را به گونه‏ اى تنگ و فشرده مى‏ گرداند كه گويى با رنج بسيار در آسمان بالا مى ‏رود! خدا اين گونه پليدى را بر كسانى كه ايمان نمى ‏آورند [و حق را نمى‏ پذيرند] قرار مى ‏دهد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/126.gifو اين است راه پروردگارت كه راست [و بدون ذره ‏اى انحراف ]است؛ به يقين ما آيات [و نشانه ‏هاى قدرت خود ]را براى گروهى كه اندرز مى ‏گيرند به روشنى بيان كرده ‏ايم.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/127.gif سراى سلامت [و امنيّت‏] نزد پروردگارشان براى آنان است، و به پاداش آنچه [در زندگى ]انجام مى‏ دادند، او يار و ياورشان خواهد بود.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/128.gif و روزى را [به ياد آور] كه [خدا] تمامى آنان [از جنّيان گرفته تا انسانها ]را، گرد مى‏ آورد [و مى‏ گويد: ]هان اى گروه جنّيان! شما در انديشه [انحراف ]بسيارى از انسانها بوديد! و دوستدارانشان از ميان انسانها [زبان به اعتراف گشوده و ]مى ‏گويند: پروردگارا! ما از يكديگر بهره ‏ور شديم؛ و [سر انجام ]به سر آمدى كه براى ما مقرّر فرموده بودى رسيديم. [آفريدگارشان ]مى‏ فرمايد [اينك اين ]آتش [سوزان‏]، جايگاه شماست؛ در آن ماندگار خواهيد بود، مگر آنچه را خدا بخواهد [و بر شما رحمت آورد] به يقين پروردگار تو فرزانه و داناست.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/129.gif و ما اين گونه برخى از بيدادگران را به [سزاى‏] آنچه [بدان دست مى ‏يازند و ]به دست مى‏ آورند سرپرست برخى [ديگرشان ]مى‏ گردانيم.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/130.gif هان اى گروه جن و انس! آيا از ميان شما پيامبرانى بسويتان نيامدند كه آيات مرا بر شما مى‏ خواندند و شما را از ديدار امروزتان هشدار مى ‏دادند؟! [آنان در پاسخ ]مى‏ گويند: [پروردگارا ]ما به زيان خويشتن گواهى مى ‏دهيم، [چرا كه پيامبران آمدند و پيام تو را به ما رساندند]. و [اين گونه‏] زندگى دنيا آنان را فريب داد، و به زيان خويشتن گواهى دادند كه [در زندگى ]كفرگرا بوده ‏اند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/131.gif اين [فرستادن پيامبران و فرود كتابهاى آسمانى‏] بدان جهت است كه پروردگارت هرگز اين گونه نبوده است كه شهرها را [تنها ]به كيفر بيدادى - [آن‏هم ]در حالى كه مردم آنها بى‏ خبر باشند - نابود كند.




صفحه 144

[گل مريم]

وَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِّمَّا عَمِلُواْ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/132.gif وَرَبُّكَ الْغَنِيُّ ذُو الرَّحْمَةِ إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَسْتَخْلِفْ مِن بَعْدِكُم مَّا يَشَاء كَمَآ أَنشَأَكُم مِّن ذُرِّيَّةِ قَوْمٍ آخَرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/133.gif إِنَّ مَا تُوعَدُونَ لآتٍ وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/134.gif قُلْ يَا قَوْمِ اعْمَلُواْ عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن تَكُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدِّارِ إِنَّهُ لاَ يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/135.gif وَجَعَلُواْ لِلّهِ مِمِّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَالأَنْعَامِ نَصِيبًا فَقَالُواْ هَـذَا لِلّهِ بِزَعْمِهِمْ وَهَـذَا لِشُرَكَآئِنَا فَمَا كَانَ لِشُرَكَآئِهِمْ فَلاَ يَصِلُ إِلَى اللّهِ وَمَا كَانَ لِلّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَى شُرَكَآئِهِمْ سَاء مَا يَحْكُمُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/136.gif وَكَذَلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ قَتْلَ أَوْلاَدِهِمْ شُرَكَآؤُهُمْ لِيُرْدُوهُمْ وَلِيَلْبِسُواْ عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/137.gif





http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/132.gif و همه [مردم‏] در برابر آنچه انجام داده ‏اند، در جاتى [از پاداش و كيفر ]خواهند داشت؛ و پروردگار تو از آنچه انجام مى ‏دهند هرگز غافل [و بى‏خبر ]نيست.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/133.gif و پرودگار تو همان بى ‏نياز و داراى [مهر و] رحمت است كه اگر بخواهد، شما را مى‏ برد، و پس از شما هركه را بخواهد جايگزين [شما ]مى ‏سازد؛ [درست ]همان‏گونه كه شما را از نسل [و تبار ]گروهى ديگر پديد آورده است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/134.gif آنچه به شما [مردم‏] وعده داده مى‏ شود، به يقين خواهد آمد؛ و شما هرگز نمى ‏توانيد خدا را به ستوه آوريد [و يا از كيفر عادلانه او بگريزيد].
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/135.gif بگو: هان اى قوم من! آنچه در توان داريد، انجام دهيد؛ من [نيز مسئوليت خويش را انجام خواهم داد و به زودى خواهيد دانست كه فرجام [نيك‏] آن سرا از آن كيست، امّا به هوش باشيد كه ]بيدادگران رستگار نخواهند شد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/136.gifو [شرك گرايان‏] براى خدا از آنچه از زراعت و چهارپايان آفريده است بهره ‏اى قرار دادند، و به پندار [بى ‏اساس‏] خويش گفتند: اين براى خداست و اين [نيز ]ويژه [بتها كه همتايان و ]شريكهاى [خداى‏] ما هستند. و [به هنگام تقسيم و رويارويى با كمبود،] آنچه از آنِ شريكهايشان بود، به خدا نمى‏ رسيد امّا آنچه از آن خدا بود به شريك هاى آنان مى ‏رسيد. [راستى ]چه بد داورى مى‏ كنند!
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/137.gif و اين گونه شريك هاى [پندارى‏] آنان در نظر بسيارى از شرك گرايان كشتن فرزندانشان را آراستند تا آنان را به نابودى افكنده و [دين و ]آيين شان را بر آنان مشتبه سازند؛ و اگر خدا مى‏ خواست چنين نمى‏ كردند. بنابراين آنان را با آنچه دروغ [و ناروا] بر مى ‏بافند واگذار [و به آنان بهانده‏].





صفحه 145

[گل مريم]

وَقَالُواْ هَـذِهِ أَنْعَامٌ وَحَرْثٌ حِجْرٌ لاَّ يَطْعَمُهَا إِلاَّ مَن نّشَاء بِزَعْمِهِمْ وَأَنْعَامٌ حُرِّمَتْ ظُهُورُهَا وَأَنْعَامٌ لاَّ يَذْكُرُونَ اسْمَ اللّهِ عَلَيْهَا افْتِرَاء عَلَيْهِ سَيَجْزِيهِم بِمَا كَانُواْ يَفْتَرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/138.gif وَقَالُواْ مَا فِي بُطُونِ هَـذِهِ الأَنْعَامِ خَالِصَةٌ لِّذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَى أَزْوَاجِنَا وَإِن يَكُن مَّيْتَةً فَهُمْ فِيهِ شُرَكَاء سَيَجْزِيهِمْ وَصْفَهُمْ إِنَّهُ حِكِيمٌ عَلِيمٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/139.gif قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُواْ أَوْلاَدَهُمْ سَفَهًا بِغَيْرِ عِلْمٍ وَحَرَّمُواْ مَا رَزَقَهُمُ اللّهُ افْتِرَاء عَلَى اللّهِ قَدْ ضَلُّواْ وَمَا كَانُواْ مُهْتَدِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/140.gif وَهُوَ الَّذِي أَنشَأَ جَنَّاتٍ مَّعْرُوشَاتٍ وَغَيْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ كُلُواْ مِن ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُواْ حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ وَلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/141.gif وَمِنَ الأَنْعَامِ حَمُولَةً وَفَرْشًا كُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/142.gif



http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/138.gif و بر اساس پندار نادرست خويش گفتند: اينها چهارپايان و زراعت هاى ممنوعى است كه [ويژه بتهاست و] جز كسى كه ما بخواهيم از آن نمى ‏خورد! و چهارپايانى [دارند] كه [به پندار آنان سوار شدن بر] پشت آنها تحريم شده است. و [نيز ]چهارپايانى كه [به گاه بريدن سرشان‏] نام خدا را بر آنها نمى ‏برند و بر او دروغ مى‏ بندند [كه گويى اين مقررات خود ساخته، همه از سوى خدا آمده است‏] به زودى [خدا] آنان را در برابر دروغى كه مى‏ بندند [كيفر ]خواهد داد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/139.gif و گفتند: انچه در شكم اين دامهاست [اگر زنده به دنيا آمد ]ويژه مردان ما مى ‏باشد و بر همسرانمان تحريم شده است؛ و اگر مرده به دنيا آمد همه در آن شركت دارند. به زودى [خدا] آنان را در برابر اين وصف نمودنشان كيفر مى‏ دهد؛ چرا كه او فرزانه و داناست.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/140.gif آن كسانى كه با دروغ بستن به خدا، از روى بى‏ خردى و نا آگاهى فرزندانشان را كشتند، و آنچه را كه خدا روزيشان ساخته بود [بر خويشتن ]حرام نمودند، سخت زيان ديدند. آنان بى‏ گمان گمراه گشته و راه يافته نبودند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/141.gif و اوست آن [خدايى‏] كه باغهايى [پرطراوت و زيبا] كه [پاره ‏اى از درختان آن ]بردار بست‏ها بر افراشته ‏اند و [پاره‏ اى ]نيافراشته بردار بست [ها و برپا ايستاده ‏اند] و خرمابنان و كشتزار [ها ]با فرآورده ‏هاى گوناگون آن، و [درخت ]زيتون و انار را [كه در ساق و برگ‏] همانند و [در ميوه ]ناهمانندند، پديد آورد. از ميوه آن - آنگاه كه به ثمر نشست - بخوريد و حق [محرومان، از ]آن را در روز برداشت [و بهره بردارى‏] از آن بدهيد و اسراف نكنيد، چرا كه او گزاف كاران را دوست نمى‏ دارد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/142.gif و [نيز] از چهارپايان، حيوانات بار بر و حيوانات كوچك‏تر را [كه از گوشت و پشم و كرك آنها بهره مى‏ بريد، پديد آورد]؛ از آنچه خدا روزى شما ساخته است، بخوريد و از پى‏ گامهاى شيطان نرويد كه او براى شما دشمنى آشكار است.




صفحه 146

[صبور]

ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ ۖ مِنَ الضَّأْنِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْمَعْزِ اثْنَيْنِ ۗ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنْثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنْثَيَيْنِ ۖ نَبِّئُونِي بِعِلْمٍ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ( 143 )وَمِنَ الْإِبِلِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْبَقَرِ اثْنَيْنِ ۗ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنْثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنْثَيَيْنِ ۖ أَمْ كُنْتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ وَصَّاكُمُ اللَّهُ بِهَٰذَا ۚ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا لِيُضِلَّ النَّاسَ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ( 144 ) قُلْ لَا أَجِدُ فِي مَا أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلَّا أَنْ يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَمًا مَسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنْزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ ۚ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ(145)وَعَلَى الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ ۖ وَمِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُمَا إِلَّا مَا حَمَلَتْ ظُهُورُهُمَا أَوِ الْحَوَايَا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ۚ ذَٰلِكَ جَزَيْنَاهُمْ بِبَغْيِهِمْ ۖ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ ( 146 )




خداوند از دام ها هشت تاى پديد آورده است ; از گوسفندان دو تا ( نر و ماده آنها ) و از بزها دو تا ( نر و ماده آنها ) . به مشرکان بگو : آيا نرهاى آن دو را خدا حرام کرده يا ماده هاى آن دو يا جنينى را که رحم ماده هاى آنها دربرگرفته است ؟ اگر راست مى گوييد ، براساس هر نوع دانشى که براى شما حاصل شده باشد به من خبر دهيد . ( 143 )
و از شتران نيز دو تا ( نر و ماده آنها ) و از گاوها دو تا ( نر و ماده آنها ) را آفريده است . بگو : آيا نرهاى آن دو را خدا حرام کرده يا مادّه هاى آن دو يا جنينى را که رحم ماده هاى آنها دربرگرفته است ؟ آيا تحريم اينها را خود به انديشه دريافته ايد يا آن گاه که خدا شما را بدان سفارش مى کرد حضور داشتيد ؟ هرگز چنين نيست ، بلکه بر خدا دروغ بسته ايد . و کيست ستمکارتر از آن کس که بر خدا دروغى بندد تا مردم را ندانسته به گمراهى افکنَد . شما ستمکاريد و خدا مردم ستمکار را هدايت نمى کند . ( 144 )
بگو : در آنچه به من وحى شده است طعام حرامى را نمى يابم که بر خورنده اى که آن را مى خورد حرام شده باشد ، مگر اين که مردار باشد يا خونى ريخته شده يا گوشت خوک باشد که پليد است ، يا دامى که آن را به نافرمانى سر بريده ، همان که هنگام ذبحش نام غير خدا را بر آن برده اند . و هر کس به خوردن يکى از اينها ناچار شود ، به شرط آن که ناچارى او در اثر ستمکارى و سرکشى نباشد بر او حلال مى شود ، چرا که خدا آمرزنده و مهربان است . ( 145 )
و بر يهوديان ]خوردن گوشت[ هر حيوان ناخندارى را حرام کرديم ، و از گاو و گوسفند ( ميش و بز ) پيه هاى آن دو را بر آنان حرام نموديم ، مگر پيه هايى که بر پشت يا روده هايشان باشد يا با استخوانى آميخته باشد . اين حکم را به سزاى تجاوزگرى شان براى آنان مقرر کرديم ، و قطعاً ما راستگوييم . ( 146 )





صفحه 147

[صبور]

فَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقُلْ رَبُّكُمْ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ ( 147 ) سَيَقُولُ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا أَشْرَكْنَا وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِنْ شَيْءٍ ۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ حَتَّىٰ ذَاقُوا بَأْسَنَا ۗ قُلْ هَلْ عِنْدَكُمْ مِنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنَا ۖ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ أَنْتُمْ إِلَّا تَخْرُصُونَ ( 148 )قُلْ فَلِلَّهِ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ ۖ فَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ ( 149 ) قُلْ هَلُمَّ شُهَدَاءَكُمُ الَّذِينَ يَشْهَدُونَ أَنَّ اللَّهَ حَرَّمَ هَٰذَا ۖ فَإِنْ شَهِدُوا فَلَا تَشْهَدْ مَعَهُمْ ۚ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَهُمْ بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ ( 150 )۞ قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ ۖ أَلَّا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا ۖ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا ۖ وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُمْ مِنْ إِمْلَاقٍ ۖ نَحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَإِيَّاهُمْ ۖ وَلَا تَقْرَبُوا الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ ۖ وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ( 151 )


پس اگر تو را تکذيب کردند و تهديدهاى الهى را دروغ انگاشتند ، به آنان بگو : پروردگار شما داراى رحمتى گسترده است ، و عذاب او از مردم گناه پيشه بازگردانده نمى شود . ( 147 )
کسانى که براى خدا شريک پنداشته اند خواهند گفت : اگر خدا مى خواست ، نه ما و نه پدرانمان براى خدا شريک قرار نمى داديم و چيزى را حرام نمى ساختيم . کسانى هم که پيش از آنان بودند ، همين گونه پيامبران خدا و پيام هاى الهى را تکذيب مى کردند ، تا اين که عذاب ما را چشيدند . بگو : آيا دانشى نزد شماست که آن را براى ما آشکار کنيد ؟ شما در مورد معارف الهى هيچ دانشى نداريد و جز از گمان پيروى نمى کنيد و فقط تخمين مى زنيد . ( 148 )
بگو : پس حجت رسا تنها از آنِ خداست . اگر مى خواست همه شما را به اجبار هدايت مى کرد . ( 149 )
بگو : گواهان خود را که گواهى مى دهند به اين که خدا اينها را حرام کرده است بياوريد . پس اگر گواهى دادند ، تو با آنان گواهى مده ، چرا که گواهى آنان از روى هوا و هوس است و تو نبايد از هوا و هوس کسانى که آيات ما را دروغ شمرده و کسانى که به آخرت ايمان ندارند و براى پروردگارشان همتا قرار مى دهند پيروى کنى . (150 )
بگو : بياييد تا آنچه را پروردگارتان بر شما حرام کرده است براى شما بخوانم و آن اين که چيزى را شريک او قرار مدهيد و به پدر و مادر خود نيکى کنيد و فرزندانتان را در اثر تنگدستى مکشيد ، زيرا ماييم که به شما و آنان روزى مى دهيم ، و به کارهاى زشت چه آشکار آن و چه پنهانش نزديک نشويد ، و انسانى را که خدا کشتن او را حرام کرده است جز به حق مکشيد . اينهاست که خدا شما را به آن سفارش کرده است ، باشد که دريابيد . ( 151 )







صفحه 148

[صبور]

وَلَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيَتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّىٰ يَبْلُغَ أَشُدَّهُ ۖ وَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ ۖ لَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۖ وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَىٰ ۖ وَبِعَهْدِ اللَّهِ أَوْفُوا ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ( 152 )وَأَنَّ هَٰذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ ۖ وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبِيلِهِ ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ( 153 ) ثُمَّ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ تَمَامًا عَلَى الَّذِي أَحْسَنَ وَتَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَعَلَّهُمْ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ( 154 )وَهَٰذَا كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ فَاتَّبِعُوهُ وَاتَّقُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ( 155 ) أَنْ تَقُولُوا إِنَّمَا أُنْزِلَ الْكِتَابُ عَلَىٰ طَائِفَتَيْنِ مِنْ قَبْلِنَا وَإِنْ كُنَّا عَنْ دِرَاسَتِهِمْ لَغَافِلِينَ( 156 )أَوْ تَقُولُوا لَوْ أَنَّا أُنْزِلَ عَلَيْنَا الْكِتَابُ لَكُنَّا أَهْدَىٰ مِنْهُمْ ۚ فَقَدْ جَاءَكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ ۚ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَّبَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَصَدَفَ عَنْهَا ۗ سَنَجْزِي الَّذِينَ يَصْدِفُونَ عَنْ آيَاتِنَا سُوءَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُوا يَصْدِفُونَ( 157 )



و از نزديک شدن به مال يتيم ـ جز به روشى هرچه نيکوتر که باعث حفظ اموال او شود ـ بپرهيزيد تا به توانايى خود برسد ( بالغ شود و به رشد لازم برسد ) ، و پيمانه و ترازو را عادلانه و تمام بسنجيد و بدانيد که ما هيچ کس را جز به اندازه توانش تکليف نمى کنيم . و چون سخنى گوييد که سود و زيانى در پى دارد ، عدالت را در آن رعايت کنيد ، هر چند کسى که درباره او سخن مى گوييد خويشاوند باشد ، و به پيمان خدا وفادار باشيد . اينهاست که خدا شما را به آن سفارش کرده است ، باشد که دريابيد و متذکّر شويد . ( 152 )

اينها که بر شما خواندم راه من است که راهى است راست و استوار ( نه در آن اختلافى است نه پوينده اش را از مقصد باز مى دارد ) ; پس آن را دنبال کنيد و راه هاى ديگر را دنبال مکنيد که شما را از راه خدا پراکنده سازد . اينهاست که خدا شما را به آن سفارش کرده است ، باشد که تقوا پيشه کنيد . ( 153 )

ما اين آموزه ها را در آيين موسى نيز آورديم ، سپس به او کتاب آسمانى تورات را داديم تا بدين وسيله کاستى هاى شريعت آن کسى که نيکوکار بود کامل شود و حقايق آيين بنى اسرائيل به تفصيل بيان گردد و براى آنان رهنمود و رحمتى باشد ، شايد به ديدار پروردگارشان ايمان بياورند . ( 154 )

و اين قرآن کتابى است پرخير و برکت که ما آن را فرو فرستاديم ، پس ، از آن پيروى کنيد و تقوا پيشه سازيد ، باشد که مورد رحمت قرار گيريد . ( 155 )

آرى قرآن را فرو فرستاديم تا نگوييد : تنها بر دو طايفه ( يهوديان و مسيحيان ) که پيش از ما بودند کتاب آسمانى نازل شد و ما از تلاوت و فراگيرى آنان بى خبر بوديم . ( 156 )

يا نگوييد : اگر بر ما کتاب آسمانى فرو فرستاده مى شد ما از آنان هدايت يافته تر بوديم . اکنون از جانب پروردگارتان دليلى آشکار و رهنمود و رحمتى به سوى شما آمد ; پس کيست ستمکارتر از آن کس که آيات خدا را دروغ شمرَد و از آنها روى برتابد ؟ به زودى کسانى را که از آيات ما روى برمى تابند ، به سزاى روى برتافتنشان به عذاب ناگوار کيفر مى دهيم . ( 157 )





صفحه 149

[صبور]

هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِيَهُمُ الْمَلَائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ رَبُّكَ أَوْ يَأْتِيَ بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ ۗ يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لَا يَنْفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا ۗ قُلِ انْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُونَ ( 158 ) إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا لَسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ ۚ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ( 159 )مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ۖ وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ( 160 )قُلْ إِنَّنِي هَدَانِي رَبِّي إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ دِينًا قِيَمًا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۚ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ(161)قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ( 162) لَا شَرِيكَ لَهُ ۖ وَبِذَٰلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ( 163 )قُلْ أَغَيْرَ اللَّهِ أَبْغِي رَبًّا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْءٍ ۚ وَلَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلَّا عَلَيْهَا ۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ مَرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ ( 164 ) وَهُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلَائِفَ الْأَرْضِ وَرَفَعَ بَعْضَكُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ ۗ إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ الْعِقَابِ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ( 165 )




آيا کافران پس از آن همه حجّت هاى روشن و اندرزهاى رسا جز اين انتظار دارند که فرشتگان عذاب به سويشان بيايند يا پروردگارت براى آنان پديدار شود يا برخى از نشانه هاى پروردگارت بر آنان در رسد ؟ بدانند روزى که برخى از نشانه هاى پروردگارت بر آنان در رسد ، کسى که قبلاً ايمان نياورده يا ايمان آورده ولى در دورانى که ايمان داشته کار نيکى نکرده است ، ايمانش به او سودى نمى بخشد . بگو در انتظار آن روز بمانيد که ما نيز منتظريم . ( 158 )

کسانى که در اثر اختلاف با يکديگر ، در دين خود پراکندگى پديد آورده و گروه گروه شده اند ، تو در حزب و گروهشان نيستى و با آنان هيچ پيوندى ندارى ، کارشان فقط به خدا واگذار مى شود ، سپس آنان را به حقيقت آنچه کرده اند آگاه خواهد ساخت . ( 159 )

هر کس نيکى بياورد ده چندانِ آن پاداش خواهد داشت ، و هر کس بدى بياورد ، جز به مانند آن او را کيفر نمى دهند و بر آنان ستم نمى رود . ( 160 )

بگو : پروردگارم مرا به راهى راست و استوار که نه در آن اختلافى است و نه پوينده اش را از مقصد باز مى دارد ، هدايت کرده است ; آيينى برپادارنده نيکبختى دنيا و آخرت ; آيين ابراهيم ; همو که از انحراف و شرک برکنار بود و در زمره مشرکان نبود . ( 161 )

بگو : بى ترديد نماز و عبادت من و زندگى و مرگ من براى خدا پروردگار همه جهان هاست . ( 162)

او را شريکى نيست ، و من به اين که همه کارهاى خود را براى خدا انجام دهم فرمان يافته ام ، و در اين که تسليم خدا باشم اولين مرتبه را دارم . ( 163 )

بگو : آيا جز خدا پروردگارى بجويم با اين که او پروردگار همه چيز است ؟ و هيچ کس کارى نمى کند مگر اين که بر دوش خودش خواهد بود ، و هيچ باربردارى ( گناهکارى ) بار ديگرى را بر دوش نمى کشد ، سپس بازگشت شما به سوى پروردگارتان خواهد بود و او شما را از حقيقت آنچه بر سرش اختلاف مى کرديد آگاه خواهد ساخت . ( 164 )

و اوست آن که شما را در زمين جايگزين پيشينيان ساخت ، و برخى از شما را بر برخى ديگر به درجاتى برترى داد تا شما را در آنچه عطايتان کرده است بيازمايد . به يقين پروردگار تو به سرعت کيفر مى دهد ، و به راستى او آمرزنده و مهربان است . ( 165 )






صفحه 150

[صبور]

جزء هشتم



سوره الأعراف



بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ



المص ( 1 ) كِتَابٌ أُنْزِلَ إِلَيْكَ فَلَا يَكُنْ فِي صَدْرِكَ حَرَجٌ مِنْهُ لِتُنْذِرَ بِهِ وَذِكْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ ( 2 )اتَّبِعُوا مَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ وَلَا تَتَّبِعُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ ۗ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ ( 3 )وَكَمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا فَجَاءَهَا بَأْسُنَا بَيَاتًا أَوْ هُمْ قَائِلُونَ ( 4 )فَمَا كَانَ دَعْوَاهُمْ إِذْ جَاءَهُمْ بَأْسُنَا إِلَّا أَنْ قَالُوا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ ( 5 )فَلَنَسْأَلَنَّ الَّذِينَ أُرْسِلَ إِلَيْهِمْ وَلَنَسْأَلَنَّ الْمُرْسَلِينَ ( 6 ) فَلَنَقُصَّنَّ عَلَيْهِمْ بِعِلْمٍ ۖ وَمَا كُنَّا غَائِبِينَ ( 7 )وَالْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ ۚ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ( 8)وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ بِمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَظْلِمُونَ ( 9 ) وَلَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِي الْأَرْضِ وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ ۗ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ ( 10 ) وَلَقَدْ خَلَقْنَاكُمْ ثُمَّ صَوَّرْنَاكُمْ ثُمَّ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ لَمْ يَكُنْ مِنَ السَّاجِدِينَ ( 11 )




به نام خداوند بخشنده مهربان
الف . لام . ميم . صاد . ( 1 )

اين قرآن کتابى گرانقدر است که به سوى تو فرو فرستاده شده است ، پس مبادا از ناحيه آن در سينه ات تنگى و فشارى باشد . خدا آن را فروفرستاده تا مردم را به وسيله آن هشدار دهى و براى مؤمنان مايه يادآورى باشد و مقام پروردگارشان را به آنان بشناساند . ( 2 )

اى مردم ، از آنچه از جانب پروردگارتان به سوى شما فروفرستاده شده است پيروى کنيد و تحت ولايت و سرپرستى او درآييد و از غير او پيروى نکنيد که سرپرست شما مى گردند . چه اندک درمى يابيد که پروردگار شما خداى يکتاست . ( 3 )

و چه بسيار شهرهايى که آنها را تباه ساختيم و چنان بود که عذاب ما شب هنگام يا نيمروز در حالى که به خواب فرو رفته بودند ، به سراغشان آمد . ( 4 )

پس هنگامى که عذاب ما به آنان رسيد ، سخنشان جز اين نبود که گفتند : به يقين ما ستمکار بوديم . ( 5 )

پس قطعاً از مردمى که پيامبران به سوى آنان فرستاده شدند ، مى پرسيم که آيا ايمان آوردند و کارهاى شايسته کردند ، و از پيامبران نيز که به سوى آنان به رسالت آمدند خواهيم پرسيد . که آيا پيام خدا را ابلاغ نمودند ( 6 )

آنگاه قطعاً از روى علم ، آنچه را که بر پيامبران و امّت هايشان گذشته است براى آنان حکايت مى کنيم ، و ما هيچ گاه غايب نبوده ايم ، بلکه شاهد اعمال و گفتار آنان بوده ايم . ( 7 )

آن روز که قيامت برپا شود و زمان حساب فرارسد ، حق تنها وسيله سنجش است ; پس هر کس وزنه هاى اعمالش سنگين باشد آنان سعادتمندند . ( 8 )

و هر کس وزنه هاى اعمالش سبک باشد ، آنان کسانى اند که خود را زيانمند کرده اند ، چرا که از روى ستم آيات ما را انکار نموده اند . ( 9 )

و همانا ما شما را در زمين سکونت داديم ، و براى شما در آن اسباب زندگى نهاديم . شما اندک سپاسگزارى مى کنيد . ( 10 )

و همانا ما شما را آفريديم ، سپس شما را صورتگرى کرديم ، آن گاه به فرشتگان گفتيم : براى آدم سجده کنيد . پس همه سجده کردند ، جز ابليس که از سجده کنندگان نبود . (11 )

صفحه 151

[مشعشع]

قَالَ مَا مَنَعَكَ أَلَّا تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُكَ ۖ قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِي مِنْ نَارٍ وَخَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ ﴿١٢﴾ قَالَ فَاهْبِطْ مِنْهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَنْ تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَاخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرِينَ ﴿١٣﴾ قَالَ أَنْظِرْنِي إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ ﴿١٤﴾ قَالَ إِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ ﴿١٥﴾ قَالَ فَبِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ ﴿١٦﴾ ثُمَّ لَآتِيَنَّهُمْ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَنْ شَمَائِلِهِمْ ۖ وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِينَ ﴿١٧﴾ قَالَ اخْرُجْ مِنْهَا مَذْءُومًا مَدْحُورًا ۖ لَمَنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكُمْ أَجْمَعِينَ ﴿١٨﴾ وَيَا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ فَكُلَا مِنْ حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَٰذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ ﴿١٩﴾ فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطَانُ لِيُبْدِيَ لَهُمَا مَا وُورِيَ عَنْهُمَا مِنْ سَوْآتِهِمَا وَقَالَ مَا نَهَاكُمَا رَبُّكُمَا عَنْ هَٰذِهِ الشَّجَرَةِ إِلَّا أَنْ تَكُونَا مَلَكَيْنِ أَوْ تَكُونَا مِنَ الْخَالِدِينَ ﴿٢٠﴾ وَقَاسَمَهُمَا إِنِّي لَكُمَا لَمِنَ النَّاصِحِينَ ﴿٢١﴾ فَدَلَّاهُمَا بِغُرُورٍ ۚ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ ۖ وَنَادَاهُمَا رَبُّهُمَا أَلَمْ أَنْهَكُمَا عَنْ تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَأَقُلْ لَكُمَا إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمَا عَدُوٌّ مُبِينٌ ﴿٢٢﴾ «152»










خدا فرمود : چون تو را به سجده فرمان دادم ، چه چيز تو را مانع شد كه سجده نكردى ؟ گفت : من از او بهترم ، مرا از آتش پديد آورده‏اى و او را از گِل آفريدى .«12» خدا فرمود : از اين محل ملكوتى [كه عرصه فروتنى و فرمانبردارى است] فرود آى ؛ زيرا تو را نرسد كه در اين جايگاه بلند ، بزرگ منشى كنى پس بيرون شو كه قطعاً از خوارشدگانى .«13» گفت : مرا تا روزى كه [مردگان] برانگيخته شوند ، مهلت ده . «14» خدا فرمود : البته تو از مهلت يافتگانى .«15» گفت : [اكنون كه به كيفر تكبرم] مرا به راه شر و فساد انداختى، يقيناً بر سر راه مستقيم تو [كه رهروانش را به سعادت ابدى مى‏رساند] در كمين بندگانت خواهم نشست .«16» سپس از پيش رو و پشت سر و از طرف راست و از جانب چپشان بر آنان مى‏تازم و [تا جايى آنان را دچار وسوسه و اغواگرى مى‏كنم كه] بيشترشان را سپاس‏گزار نخواهى يافت .«17» خدا فرمود : از اين جايگاهت در حالى كه مستحق سرزنش و رانده شدنى بيرون شو كه قطعاً هر كه از آنان از تو پيروى كند ، بى‏ترديد جهنم را از همه شما لبريز خواهم كرد .«18» و [گفتيم :] اى آدم ! تو و همسرت در اين بهشت سكونت گيريد ، و از هر جا [و هر نوع ميوه‏اى] كه خواستيد بخوريد ، و به اين درخت نزديك نشويد كه ازستمكاران [بر خود] خواهيد شد .«19» پس شيطان ، آن دو را وسوسه كرد تا آنچه از شرمگاه بدنشان بر آنان پوشيده بود نمايان كند ، [وسوسه‏اش اين بود كه به هر دو] گفت : پروردگارتان شما را از اين درخت نهى نكرده مگر از اين جهت كه مبادا دو فرشته گرديد ، يا از جاودانان شويد .«20» و براى هر دو سوگند سخت و استوار ياد كرد كه يقيناً من براى شما از خير خواهانم [و قصد فريب شما را ندارم . ] «21» پس آن دو را با مكر و فريب از مقام و منزلتشان فرود آورد [و به خوردن درخت ممنوعه نزديك كرد] ، هنگامى كه از آن درخت چشيدند ، شرمگاه بدنشان بر دو نفرشان نمايان شد و هر دو دست به كار چسبانيدن برگ [درختان] بهشت به خود شدند ؛ و پروردگارشان بر آن دو بانگ زد : آيا من شما را از آن درخت نهى نكردم، وبه شما نگفتم : بى‏ترديد شيطان نسبت به شما دشمنى آشكار است؟!«22» «152»

[مشعشع]

قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا وَإِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴿٢٣﴾ قَالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ وَلَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِينٍ ﴿٢٤﴾ قَالَ فِيهَا تَحْيَوْنَ وَفِيهَا تَمُوتُونَ وَمِنْهَا تُخْرَجُونَ ﴿٢٥﴾ يَا بَنِي آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنَا عَلَيْكُمْ لِبَاسًا يُوَارِي سَوْآتِكُمْ وَرِيشًا ۖ وَلِبَاسُ التَّقْوَىٰ ذَٰلِكَ خَيْرٌ ۚ ذَٰلِكَ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ ﴿٢٦﴾ يَا بَنِي آدَمَ لَا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُمْ مِنَ الْجَنَّةِ يَنْزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوْآتِهِمَا ۗ إِنَّهُ يَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لَا تَرَوْنَهُمْ ۗ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٢٧﴾ وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً قَالُوا وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءَنَا وَاللَّهُ أَمَرَنَا بِهَا ۗ قُلْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ ۖ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٢٨﴾ قُلْ أَمَرَ رَبِّي بِالْقِسْطِ ۖ وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ ۚ كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ ﴿٢٩﴾ فَرِيقًا هَدَىٰ وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ ۗ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ ﴿٣٠﴾ «153»









گفتند : اى پروردگار ما ! ما بر خود ستم ورزيديم ، و اگر ما را نيامرزى و به ما رحم نكنى مسلماً از زيانكاران خواهيم بود .«23» خدا فرمود : از اين جايگاه و مقام فرود آييد ، در حالى كه دشمن يكديگريد ، و براى شما در زمين تا مدتى قرارگاه و مايه برخوردارى است .«24» پروردگار فرمود : در آن زندگى مى‏كنيد ، و در آن مى‏ميريد ، و از آن بيرون مى‏آييد .«25» اى فرزندان آدم ! ما براى شما لباسى كه شرمگاهتان را مى‏پوشاند و لباسى فاخر كه مايه زينت و جمال است ، پديد آورديم ؛ و لباس تقوا [كه انسان را از آلودگى‏هاى ظاهر و باطن بازمى‏دارد] بهتر است ، و اين [لباس كه با استفاده از آن انسان به سعادت ابدى مى‏رسد] از نشانه ‏هاى خداست ، باشد كه متذكّر [اين حقيقت] شوند .«26» اى فرزندان آدم ! شيطان ، شما را نفريبد چنان كه پدر و مادرتان را [با فريبكاريش] از بهشت بيرون كرد ، لباسشان را از اندامشان بر مى‏كشيد تا شرمگاهشان را به آنان بنماياند ، او و دار و دسته‏اش شما را از آنجا كه شما آنان را نمى‏بينيد مى‏بينند ، ما شياطين را سرپرست و ياران كسانى قرار داديم كه ايمان نمى‏آورند .«27» چون كار زشتى مرتكب مى‏شوند ، مى‏گويند : پدرانمان را بر آن [كار] يافتيم و خدا ما را به آن فرمان داده . بگو : يقيناً خدا به كار زشت فرمان نمى‏دهد ، آيا چيزى را كه نمى‏دانيد [از روى نادانى] به خدا نسبت مى‏دهيد ؟ !«28» بگو : پروردگارم به ميانه‏روى [در همه امور و به اجتناب از افراط و تفريط] فرمان داده و [امر فرموده] : در هر مسجدى [به هنگام عبادت] روى [دل] خود را [آن گونه] متوجه خدا كنيد [كه از هر چيزى غير او مُنقطع شود] ، و او را در حالى كه ايمان و عبادت را براى وى از هر گونه شركى خالص مى‏كنيد بخوانيد ؛ همان گونه كه شما را آفريد ، [پس از مرگ به او] بازمى‏گرديد .«29» در حالى كه گروهى را [به خاطر داشتن لياقت] هدايت كرد ، و گروهى [به سبب نشان ندادن لياقت] گمراهى بر آنان قطعى شد ، چون اينان شياطين را به جاى خدا سرپرستان و دوستان خود گرفتند ، وگمان مى‏كنند كه راه يافتگانند ! !«30» «153»

[صبور]

۞ يَا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَكُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ( 31 )قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ ۚ قُلْ هِيَ لِلَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا خَالِصَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ( 32 ) قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَالْإِثْمَ وَالْبَغْيَ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَأَنْ تُشْرِكُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَأَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ( 33 )وَلِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ ( 34 ) يَا بَنِي آدَمَ إِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي ۙ فَمَنِ اتَّقَىٰ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ( 35 )وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَاسْتَكْبَرُوا عَنْهَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ( 36 ) فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۚ أُولَٰئِكَ يَنَالُهُمْ نَصِيبُهُمْ مِنَ الْكِتَابِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا يَتَوَفَّوْنَهُمْ قَالُوا أَيْنَ مَا كُنْتُمْ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ۖ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ( 37 )


اى فرزندان آدم ، هنگام حضور در هر مسجدى خود را بياراييد ، و بخوريد و بياشاميد ولى اسراف نکنيد که خدا اسرافکاران را دوست ندارد . ( 31 )
بگو : چه کسى زينت خدا را که براى بندگانش پديد آورده و روزى هاى پاکيزه را حرام کرده است ؟ بگو : آنها در روز قيامت از آنِ کسانى خواهد بود که در زندگى دنيا ايمان آورده باشند و به آنان اختصاص خواهد يافت و ديگران از آن بهره اى نخواهند برد . ما اين گونه آيات خود را براى مردمى که مى دانند ، به تفصيل بيان مى کنيم . ( 32 )
بگو : زينت ها و روزى ها حرام نشده است . پروردگارم فقط کارهاى زشت ، چه آشکارشان و چه نهانشان و نيز گناه و ستم را که نارواست حرام کرده است و اين که چيزهايى را شريک خدا قرار دهيد که درباره آنها هيچ برهانى فرونفرستاده است و اين که چيزى را که نمى دانيد به خدا نسبت دهيد . ( 33 )
و براى هر امّتى سرآمدى است ، سپس هنگامى که سرآمدش فرارسيد ، نه ساعتى از آن بازپس مى مانند و نه از آن پيش مى افتند . ( 34 )
اى فرزندان آدم ، اگر از ميان شما پيامبرانى به سويتان آمدند ـ که قطعاً خواهند آمد ـ و آيات مرا بر شما حکايت کردند ، کسانى که تقوا پيشه کنند و شايسته شوند ، نه ترسى بر آنان است و نه اندوهگين مى شوند . (35 )
و کسانى که آيات ما را دروغ انگاشته و از روى تکبّر از پذيرش آنها خوددارى کرده اند ، آنان همدم آتشند و در آن جاودانه اند . (36 )
اکنون که آيين الهى به آدميان ابلاغ شده ، چه کسى ستمکارتر است از آن کس که با شرک ورزيدن خود بر خدا دروغ بسته يا آيات او را دروغ انگاشته است . بهره آنان از کتابِ تقدير به ايشان خواهد رسيد ، تا اين که وقتى فرستادگان ما ( فرشتگان مرگ ) به سراغشان مى آيند که جانشان را بستانند ، مى گويند : کجاست آنچه به جاى خدا مى خوانديد ؟ مى گويند : از دست ما رفته اند ( اثرى از خدايى آنها نمى بينيم ) و آنان بر ضدّ خود گواهى مى دهند که کافر بوده اند . ( 37 )






صفحه 154

[صبور]

قَالَ ادْخُلُوا فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ فِي النَّارِ ۖ كُلَّمَا دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَعَنَتْ أُخْتَهَا ۖ حَتَّىٰ إِذَا ادَّارَكُوا فِيهَا جَمِيعًا قَالَتْ أُخْرَاهُمْ لِأُولَاهُمْ رَبَّنَا هَٰؤُلَاءِ أَضَلُّونَا فَآتِهِمْ عَذَابًا ضِعْفًا مِنَ النَّارِ ۖ قَالَ لِكُلٍّ ضِعْفٌ وَلَٰكِنْ لَا تَعْلَمُونَ ( 38 ) وَقَالَتْ أُولَاهُمْ لِأُخْرَاهُمْ فَمَا كَانَ لَكُمْ عَلَيْنَا مِنْ فَضْلٍ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْسِبُونَ ( 39 ) إِنَّ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَاسْتَكْبَرُوا عَنْهَا لَا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَلَا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّىٰ يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِيَاطِ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُجْرِمِينَ ( 40 ) لَهُمْ مِنْ جَهَنَّمَ مِهَادٌ وَمِنْ فَوْقِهِمْ غَوَاشٍ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ ( 41 ) وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ( 42 ) وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ ۖ وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَٰذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ ۖ لَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ ۖ وَنُودُوا أَنْ تِلْكُمُ الْجَنَّةُ أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ( 43 )




و خدا به آنان مى گويد : در ميان امّت هايى از جنّ و انس که پيش از شما درگذشتند ، به آتش دوزخ درآييد . هرگاه گروهى به آن جا وارد شوند ، هم مسلکان خود را لعنت کنند ، تا آن گاه که همگى در آن جا به هم رسند ، به مشاجره پردازند و پسينيانشان ( پيروان ) درباره پيشينيانشان ( پيشوايان ) گويند : پروردگارا ، اينان خود گمراه بودند و ما را نيز به گمراهى افکندند ; پس عذابى دوچندان از آتش به آنان ده . خدا مى گويد : براى هر دو گروه دوچندان است ; شما نيز گمراه بوديد و آنان را در گمراه گرى پشتيبانى کرديد ، ولى درنمى يابيد که هر دو گروه به عذابى دوچندان گرفتاريد . ( 38 )
و پيشينيانشان به پسينيانشان مى گويند : شما هيچ برترى بر ما نداريد تا درخور عذابى سبک تر باشيد ; پس به گناهانى که فراهم آورده ايد عذاب آتش را بچشيد . ( 39 )
آرى ، کسانى که آيات ما را دروغ انگاشتند و از روى تکبر از پذيرفتن آنها خوددارى کردند ، درهاى آسمان به روى آنان گشوده نمى شود و به بهشت درنمى آيند تا اين که شتر به سوراخ سوزن فرو شود ، و ما گنهکاران را اين گونه سزا مى دهيم . ( 40 )
براى آنان از دوزخ بسترى و از فرازشان پوشش هايى از عذاب خواهد بود ، و ما ستمکاران را اين گونه سزا مى دهيم . ( 41 )
و کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده اند ـ ما هيچ فردى را جز به اندازه توانش تکليف نمى کنيم ـ اينان اهل بهشت اند و در آن جاويدانند . ( 42 )
و هر کينه و دشمنى را از دل هايشان برمى کنيم . آنان در قصرهايى بلندمرتبه و با شکوه که از زيرشان نهرها روان است خواهند بود و مى گويند : ستايش از آنِ خداست که ما را به اين موهبت راه نمود ، و اگر خدا ما را راه ننموده بود ما چنان نبوديم که راه يابيم ; به راستى فرستادگان پروردگارمان حق را آوردند . و بهشتيان را ندا دهند که اين همان بهشتى است که آن را به سزاى کارهايى که انجام مى داديد ميراث شما ساخته اند . ( 43 )





صفحه 155

[مشعشع]

وَنَادَىٰ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابَ النَّارِ أَنْ قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدْتُمْ مَا وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقًّا ۖ قَالُوا نَعَمْ ۚ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ ﴿٤٤﴾ الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُمْ بِالْآخِرَةِ كَافِرُونَ ﴿٤٥﴾ وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌ ۚ وَعَلَى الْأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلًّا بِسِيمَاهُمْ ۚ وَنَادَوْا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ ۚ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَهُمْ يَطْمَعُونَ ﴿٤٦﴾ http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgوَإِذَا صُرِفَتْ أَبْصَارُهُمْ تِلْقَاءَ أَصْحَابِ النَّارِ قَالُوا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿٤٧﴾ وَنَادَىٰ أَصْحَابُ الْأَعْرَافِ رِجَالًا يَعْرِفُونَهُمْ بِسِيمَاهُمْ قَالُوا مَا أَغْنَىٰ عَنْكُمْ جَمْعُكُمْ وَمَا كُنْتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ ﴿٤٨﴾ أَهَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَقْسَمْتُمْ لَا يَنَالُهُمُ اللَّهُ بِرَحْمَةٍ ۚ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَلَا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ ﴿٤٩﴾ وَنَادَىٰ أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُوا عَلَيْنَا مِنَ الْمَاءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ ۚ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ ﴿٥٠﴾ الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَهْوًا وَلَعِبًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۚ فَالْيَوْمَ نَنْسَاهُمْ كَمَا نَسُوا لِقَاءَ يَوْمِهِمْ هَٰذَا وَمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ ﴿٥١﴾ «156»










و بهشتيان ، دوزخيان را آواز مى‏دهند كه ما آنچه را پروردگارمان به ما وعده داده بود ، حق يافتيم ، آيا شما هم آنچه را پروردگارتان وعده داده بود حق يافتيد ؟ گويند : آرى ؛ پس آواز دهنده‏اى در ميان آنان آواز دهد كه لعنت خدا بر ستمكاران باد .«44» هم آنان كه مردم را همواره از راه خدا بازمى‏دارند و مى‏خواهند آن را [با وسوسه و اغواگرى] كج نشان دهند ، و ايشان به روز قيامت كافرند .«45» و ميان آن دو [گروه بهشتيان و دوزخيان] حائلى است ، و بر اعراف ، مردانى [با مقام و منزلت‏اند] كه هر كدام از دو گروه را به نشانه‏هايشان مى‏شناسند ، و بهشتيان را كه وارد بهشت نشده‏اند ، ولى ورود به آن را اميد دارند ، آواز مى‏دهند كه درود بر شما .«46» و چون بهشتيان چشمانشان ناخواسته از بهشت به سوى دوزخيان برگردانده شود ، گويند : اى پروردگارمان ما را با گروه ستمكاران قرار مده .«47» و اهل اعراف مردانى را كه از نشانه‏هايشان مى‏شناسند ، آواز مى‏دهند [و به عنوان سرزنش] مى‏گويند : [امكانات مادى‏و] جمعيت [انسانى] شما و تكبّرى كه مى‏ورزيديد ، عذابى را از شما دفع نكرد .«48» [سپس با توجه دادن دوزخيان به سوى اهل ايمان مى‏گويند :] آيا اينان كسانى نبودند كه در دنيا سوگند ياد مى‏كرديد كه خدا آنان را به رحمتى نمى‏رساند ؟ [پس به مؤمنان مى‏گويند :] به بهشت در آييد كه نه بيمى برشماست و نه اندوهگين مى‏شويد .«49» و دوزخيان بهشتيان را آواز مى‏دهند كه از آب [خوشگوار] يا از آنچه خدا روزى شما فرموده بر ما فرو ريزيد . [بهشتيان] گويند: خدا آب و نعمت‏هاى بهشتى را بر كافران حرام كرده است.«50» آنان كه دينشان را سرگرمى و بازى گرفتند و زندگى دنيا آنان را فريفت ، پس ما امروز آنان زا از لطف و رحمت خود محروم مى‏كنيم چنانكه آنان ديدار امروزشان را به فراموشى سپردند و همواره آيات ما را انكار مى‏كردند .«51» «156»

[مشعشع]

وَلَقَدْ جِئْنَاهُمْ بِكِتَابٍ فَصَّلْنَاهُ عَلَىٰ عِلْمٍ هُدًى وَرَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٥٢﴾ هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا تَأْوِيلَهُ ۚ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِنْ قَبْلُ قَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَلْ لَنَا مِنْ شُفَعَاءَ فَيَشْفَعُوا لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ ۚ قَدْ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﴿٥٣﴾ إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ ۗ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ ۗ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ ﴿٥٤﴾ ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ ﴿٥٥﴾ وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا ۚ إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٦﴾ وَهُوَ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا أَقَلَّتْ سَحَابًا ثِقَالًا سُقْنَاهُ لِبَلَدٍ مَيِّتٍ فَأَنْزَلْنَا بِهِ الْمَاءَ فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ ۚ كَذَٰلِكَ نُخْرِجُ الْمَوْتَىٰ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿٥٧﴾ «157»










و براى آنان كتابى [عظيم و با ارزش] آورديم كه آن را از روى دانشى [گسترده و دقيق] بيان كرديم ، در حالى كه براى گروهى كه ايمان آوردند ، سراسر هدايت و رحمت است .«52» آيا [منكران قرآن براى باور كردن آن] جز تحقّق وعده‏هايش را انتظار مى‏برند ؟ ! روزى كه حقايق بيان شده در آن [به صورتى آشكار] بيايد ، كسانى كه از پيش ، آن را فراموش كرده بودند ، مى‏گويند : يقيناً فرستادگان پروردگارمان حق را آوردند [ولى ما آن را نپذيرفتيم ،] پس آيا [در چنين روزى] شفاعت كنندگانى براى ما هست كه ما را شفاعت كنند يا ما را [به دنيا] بازمى‏گردانند تا كارى غير آنچه انجام مى‏داديم ، انجام دهيم ؟ ! به راستى آنان [سرمايه] وجودشان را تباه كردند و آنچه را به دروغ [به عنوان شريك خدا به خدا] نسبت مى‏دادند [از دستشان رفت و] گم شد . «53» به يقين پروردگار شما خداست كه آسمان‏ها و زمين را در شش روز آفريد ، سپس بر تخت [فرمانروايى و تدبير امور آفرينش] مسلط شد ، شب را در حالى كه همواره با شتابْ روز را مى‏جويد بر روز مى‏پوشاند ، و خورشيد و ماه و ستارگان را كه مُسخّر فرمان اويند [پديد آورد] ؛ آگاه باشيد كه آفريدن و فرمان [نافذ نسبت به همه موجودات] مخصوص اوست ؛ هميشه سودمند و با بركت است ، پروردگار عالميان . «54» پروردگارتان را از روى فروتنى و گريه و مخفيانه بخوانيد [و از آداب و شرايط دعا تجاوز نكنيد] ؛ يقيناً خدا متجاوزان را دوست ندارد .«55» و در زمين پس از اصلاح آن [به وسيله رسالت پيامبران] فساد مكنيد ، و خدا را از روى بيم و اميد بخوانيد ، كه يقيناً رحمت خدا به نيكوكاران نزديك است .«56» و اوست كه بادها را پيشاپيشِ [بارانِ] رحمتش به عنوان مژده دهنده مى‏فرستد چون اين بادها ابرهاى سنگين بار را بردارند ، آن را به سوى سرزمينى مرده مى‏رانيم ، نهايتاً به سبب آن باران نازل مى‏كنيم و به وسيله باران از هر نوع ميوه [از زمين] بيرون مى‏آوريم [و] مردگان را نيز [در روز قيامت] اين گونه [از لابلاى گورها] خارج مى‏كنيم ، [باد ، ابر ، باران ، زمين ، روييدن گياهان و انواع ميوه‏ها را مثل زديم] تا [اراده و قدرت بى‏نهايت خدا] را ياد كنيد .«57» «157»

[مشعشع]

وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ ۖ وَالَّذِي خَبُثَ لَا يَخْرُجُ إِلَّا نَكِدًا ۚ كَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ ﴿٥٨﴾ لَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿٥٩﴾ قَالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاكَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ ﴿٦٠﴾ قَالَ يَا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلَالَةٌ وَلَٰكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٦١﴾ أُبَلِّغُكُمْ رِسَالَاتِ رَبِّي وَأَنْصَحُ لَكُمْ وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٦٢﴾ أَوَعَجِبْتُمْ أَنْ جَاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلَىٰ رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَلِتَتَّقُوا وَلَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ﴿٦٣﴾ فَكَذَّبُوهُ فَأَنْجَيْنَاهُ وَالَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَأَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا عَمِينَ ﴿٦٤﴾ http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgوَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا ۗ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۚ أَفَلَا تَتَّقُونَ ﴿٦٥﴾ قَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاكَ فِي سَفَاهَةٍ وَإِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ الْكَاذِبِينَ ﴿٦٦﴾ قَالَ يَا قَوْمِ لَيْسَ بِي سَفَاهَةٌ وَلَٰكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٦٧﴾ «158»










و زمين پاك و پاكيزه است كه گياهش به اذن پروردگارش بيرون مى‏آيد ، و زمينى كه ناپاك است ، جز گياهى اندك و بى‏سود از آن بيرون نمى‏آيد ؛ اين گونه نشانه‏ها را براى گروهى كه سپاس گزارند [به صورت‏هاى گوناگون] بيان مى‏كنيم .«58» به يقين ، نوح را به سوى قومش فرستاديم ، پس به آنان گفت : اى قوم من ! خدا را بپرستيد ، كه شما را جز او معبودى نيست ، من قطعاً از عذاب روزى بزرگ بر شما مى‏ترسم .«59» اشراف و سران قومش گفتند : مسلماً ما تو را در گمراهى آشكار مى‏بينيم !«60» گفت : اى قوم من ! هيچ گمراهى و انحرافى در من نيست ، بلكه من فرستاده‏اى از سوى پروردگار جهانيانم .«61» پيام‏هاى پروردگارم را به شما مى‏رسانم ، و براى شما خيرخواهى مى‏كنم و از سوى خدا حقايقى را مى‏دانم كه شما نمى‏دانيد .«62» آيا تعجب كرديد كه بر مردى از جنس خودتان معارفى از سوى پروردگارتان آمده تا شما را [از عذاب دنيا و آخرت] بيم دهد ، به خاطر اين كه شما پرهيزكار شويد و مورد رحمت قرار گيريد ؟ !«63» پس او را تكذيب كردند ، ما هم او و كسانى كه در كشتى همراهش بودند نجات داديم و كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند ، غرق نموديم ؛ زيرا آنان گروهى كوردل بودند .«64» و به سوى قوم عاد ، برادرشان هود را فرستاديم ، گفت : اى قوم من ! خدا را بپرستيد كه شما را جز او معبودى نيست ، آيا [از زشتى‏ها] نمى‏پرهيزيد ؟«65» اشراف و سران قوم كافرش گفتند : ما تو را غرق در سبك مغزى و نادانى مى‏بينيم و تو را از دروغگويان مى‏پنداريم!!«66» گفت : اى قوم من ! در من هيچ سبك مغزى و نادانى نيست ، بلكه من فرستاده‏اى از سوى پروردگار جهانيانم .«67» «158»

[صبور]

أُبَلِّغُكُمْ رِسَالَاتِ رَبِّي وَأَنَا لَكُمْ نَاصِحٌ أَمِينٌ ( 68 ) أَوَعَجِبْتُمْ أَنْ جَاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلَىٰ رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ ۚ وَاذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاءَ مِنْ بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَزَادَكُمْ فِي الْخَلْقِ بَسْطَةً ۖ فَاذْكُرُوا آلَاءَ اللَّهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ( 69 ) قَالُوا أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللَّهَ وَحْدَهُ وَنَذَرَ مَا كَانَ يَعْبُدُ آبَاؤُنَا ۖ فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ ( 70 ) قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ رِجْسٌ وَغَضَبٌ ۖ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَاءٍ سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ مَا نَزَّلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ ۚ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ ( 71 ) فَأَنْجَيْنَاهُ وَالَّذِينَ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَقَطَعْنَا دَابِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۖ وَمَا كَانُوا مُؤْمِنِينَ ( 72 ) وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا ۗ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ قَدْ جَاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ هَٰذِهِ نَاقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً ۖ فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ ۖ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ( 73 )


پيام هاى پروردگارم را به شما مى رسانم و من ـ برخلاف پندارتان ـ براى شما خيرخواهى امينم . ( 68 )
و آيا تعجّب کرده ايد که براى شما از جانب پروردگارتان براى شما مايه تذکارى آمده و آن بر مردى از خودتان وحى شده است تا شما را از عذاب الهى بيم دهد ؟ و به خاطر آوريد زمانى را که خداوند شما را پس از قوم نوح جانشين آنان قرار داد و شما را در آفرينش پيکرهايتان فزونى و گسترش بخشيد . پس نعمت هاى خدا را به ياد داشته باشيد ، باشد که ]يکتايى او را باور کنيد و به پرستش او روى آوريد تا[ نيکبخت شويد . ( 69 ) گفتند : آيا به سوى ما آمده اى که تنها خدا را بپرستيم و خدايانى را که پدرانمان مى پرستيدند رها سازيم ؟ ما چنين نخواهيم کرد ; اگر از راستگويانى ، عذابى را که به آن وعده مان مى دهى براى ما بياور . ( 70 )
هود گفت : بى گمان بر شما به سبب اصرارتان بر پرستش بت ها ، عذاب و خشمى از جانب پروردگارتان مقرر شده است . آيا با من درباره خدايانى که شما و پدرانتان بر آنها نام خدا نهاده ايد و آنها از حقيقت آن اندک بهره اى ندارند مجادله مى کنيد ؟ خداوند هيچ برهانى بر خدا بودن آنها فرو نفرستاده است ; پس در انتظار عذاب باشيد که من نيز با شما از منتظرانم . ( 71 )
پس عذاب الهى فرا رسيد و ما هود و کسانى را که با او بودند به رحمتى از جانب خود نجات بخشيديم و کسانى را که نشانه هاى ما را دروغ انگاشتند و مؤمن نبودند ، به هلاکت رسانديم و نسلشان را برانداختيم . ( 72
و به سوى قوم ثمود برادرشان صالح را به رسالت فرستاديم . گفت : اى قوم من ، خدا را بپرستيد که شما را معبودى جز او نيست . همانا براى شما از جانب پروردگارتان نشانه اى روشن آمده است . اين ماده شترى است که خدا آن را به اعجاز پديد آورده و براى شما نشانه اى بر پيامبرى من است ، آن را آزاد بگذاريد که از زمين خدا بخورد و گزندى به آن نرسانيد که عذابى دردناک شما را فرو خواهد گرفت . ( 73 )





صفحه 159

[مشعشع]

وَاذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاءَ مِنْ بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِي الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِنْ سُهُولِهَا قُصُورًا وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتًا ۖ فَاذْكُرُوا آلَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ ﴿٧٤﴾ قَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لِلَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِمَنْ آمَنَ مِنْهُمْ أَتَعْلَمُونَ أَنَّ صَالِحًا مُرْسَلٌ مِنْ رَبِّهِ ۚ قَالُوا إِنَّا بِمَا أُرْسِلَ بِهِ مُؤْمِنُونَ ﴿٧٥﴾ قَالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا بِالَّذِي آمَنْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ ﴿٧٦﴾ فَعَقَرُوا النَّاقَةَ وَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ وَقَالُوا يَا صَالِحُ ائْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ كُنْتَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ ﴿٧٧﴾ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ ﴿٧٨﴾ فَتَوَلَّىٰ عَنْهُمْ وَقَالَ يَا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسَالَةَ رَبِّي وَنَصَحْتُ لَكُمْ وَلَٰكِنْ لَا تُحِبُّونَ النَّاصِحِينَ ﴿٧٩﴾ وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُمْ بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعَالَمِينَ ﴿٨٠﴾ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّسَاءِ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ ﴿٨١﴾ «160»









و به ياد آوريد كه خدا شما را جانشينانى پس از قوم عاد قرار داد ، و در زمين ، جاى [مناسبى] به شما بخشيد كه از مكان‏هاى هموارش براى خود قصرها بنا مى‏كنيد ، و از كوه‏ها خانه‏هايى مى‏تراشيد ، پس نعمت هاى خدا را ياد كنيد و در زمين تبهكارانه آشوب برپا نكنيد .«74» اشراف و سران قومش كه تكبّر و سركشى مى‏ورزيدند به مستضعفانى كه ايمان آورده بودند ، گفتند : آيا شما يقين داريد كه صالح از سوى پروردگارش فرستاده شده ؟ گفتند : به طور يقين ما به آيينى كه فرستاده شده مؤمنيم . «75» مستكبران گفتند : ما به آيينى كه شما به آن ايمان آورديد كافريم ! «76» پس آن ماده شتر را پى كردند ، و از فرمان پروردگارشان سرپيچى نمودند و به صالح گفتند : اگر از پيامبران هستى عذابى كه همواره به ما وعده مى‏دهى بياور .«77» پس زلزله‏اى سخت آنان را فرا گرفت ، و در خانه‏هايشان [به رو درافتاده] جسمى بى‏جان شدند !«78» پس صالح از آنان روى گرداند و گفت : اى قوم من ! قطعاً من پيام پروردگارم را به شما رساندم ، و برايتان خيرخواهى كردم ، ولى شما خيرخواهان را دوست نداريد .«79» و لوط را [به ياد آوريد] هنگامى كه به قومش گفت : آيا آن كار بسيار زشت را كه هيچ كس از جهانيان در آن بر شما پيشى نگرفته است مرتكب مى‏شويد ؟ !«80» شما [بدون توجه به حقوق همسران و غافل از اينكه نعمت غريزه جنسى براى بقاى نسل است] از روى ميل شديدى كه به آن [كار بسيار زشت] داريد به سوى مردان مى‏آييد ، [نه فقط در اين كار متجاوز از حدود انسانيّت هستيد] بلكه در امور ديگر هم گروهى زياده‏خواه و افراطى هستيد .«81» «160»

[مشعشع]

وَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا أَخْرِجُوهُمْ مِنْ قَرْيَتِكُمْ ۖ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ ﴿٨٢﴾ فَأَنْجَيْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ ﴿٨٣﴾ وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا ۖ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ ﴿٨٤﴾ وَإِلَىٰ مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا ۗ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ قَدْ جَاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ فَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿٨٥﴾ وَلَا تَقْعُدُوا بِكُلِّ صِرَاطٍ تُوعِدُونَ وَتَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِهِ وَتَبْغُونَهَا عِوَجًا ۚ وَاذْكُرُوا إِذْ كُنْتُمْ قَلِيلًا فَكَثَّرَكُمْ ۖ وَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ ﴿٨٦﴾ وَإِنْ كَانَ طَائِفَةٌ مِنْكُمْ آمَنُوا بِالَّذِي أُرْسِلْتُ بِهِ وَطَائِفَةٌ لَمْ يُؤْمِنُوا فَاصْبِرُوا حَتَّىٰ يَحْكُمَ اللَّهُ بَيْنَنَا ۚ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ ﴿٨٧﴾ «161»









پاسخ قومش جز اين نبود كه به يكديگر گفتند : اينان را از شهرتان بيرون كنيد ؛ زيرا مردمانى هستند كه همواره خود را پاك نشان مى‏دهند .«82» پس او و اهلش را نجات داديم جز همسرش كه از باقى‏ماندگان [در ميان كافران] بود .«83» و بر آنان بارشى [بى‏نظير از سنگ‏هاى آتشين] بارانديم ، پس با تأمل بنگر كه سرانجام گنهكاران چگونه بود ؟ ! «84» و به سوى مردم مدين ، برادرشان شعيب را [فرستاديم ،] گفت : اى قوم من ! خدا را بپرستيد كه شما را جز او معبودى نيست ، يقيناً برهانى روشن از سوى پروردگارتان براى شما آمد ، پس پيمانه و ترازو را پُر و كامل بدهيد ، و از اجناس و اموال و حقوق مردم مكاهيد ، و در زمين پس از اصلاح آن [به وسيله رسالت پيامبران] فساد مكنيد ، اين [امور] براى شما بهتر است اگر مؤمنيد .«85» و بر سر هر راهى منشينيد كه كسانى را كه به خدا ايمان آورده‏اند [به مصادره اموال و شكنجه و باج خواهى] بترسانيد، و از راه خدا بازداريد ، و بخواهيد آن را [با وسوسه و اغواگرى] كج نشان دهيد ؛ و به ياد آوريد زمانى كه جمعيت اندكى بوديد ، ولى [پروردگارتان] شما را فزونى داد ، و با تأمل بنگريد كه سرانجام بدكاران عصيانگر چگونه شد ؟«86» و اگر گروهى از شما به آيينى كه من به آن فرستاده شده‏ام ، ايمان آوردند و گروهى ايمان نياوردند ، پس [شما اى مؤمنان] شكيبايى ورزيد تا خدا ميان ما داورى كند ، كه او بهترين داوران است .«87» «161»

صدق الله علی العظیم

[صبور]

besmellah17





جز 9 قرآن کریم

[صبور]

۞ قَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّكَ يَا شُعَيْبُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَكَ مِنْ قَرْيَتِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا ۚ قَالَ أَوَلَوْ كُنَّا كَارِهِينَ ( 88 ) قَدِ افْتَرَيْنَا عَلَى اللَّهِ كَذِبًا إِنْ عُدْنَا فِي مِلَّتِكُمْ بَعْدَ إِذْ نَجَّانَا اللَّهُ مِنْهَا ۚ وَمَا يَكُونُ لَنَا أَنْ نَعُودَ فِيهَا إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّنَا ۚ وَسِعَ رَبُّنَا كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا ۚ عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنَا ۚ رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ ( 89 ) وَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَيْبًا إِنَّكُمْ إِذًا لَخَاسِرُونَ ( 90 ) فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ ( 91 ) الَّذِينَ كَذَّبُوا شُعَيْبًا كَأَنْ لَمْ يَغْنَوْا فِيهَا ۚ الَّذِينَ كَذَّبُوا شُعَيْبًا كَانُوا هُمُ الْخَاسِرِينَ ( 92 ) فَتَوَلَّىٰ عَنْهُمْ وَقَالَ يَا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسَالَاتِ رَبِّي وَنَصَحْتُ لَكُمْ ۖ فَكَيْفَ آسَىٰ عَلَىٰ قَوْمٍ كَافِرِينَ ( 93 ) وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِنْ نَبِيٍّ إِلَّا أَخَذْنَا أَهْلَهَا بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُونَ ( 94 ) ثُمَّ بَدَّلْنَا مَكَانَ السَّيِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتَّىٰ عَفَوْا وَقَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ فَأَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ( 95 )



از ميان اشراف قومش آنان که تکبّر ورزيده و ايمان نياورده بودند گفتند : اى شعيب ، قطعاً تو و کسانى را که ايمان آورده و با تواَند از شهرمان بيرون مى کنيم ، يا اين که به کيش ما بازگرديد . گفت : آيا هر چند ناخشنود باشيم ، باز هم بايد به کيش شما درآييم ؟ ( 88 )
ما آيين شما را نمى پذيريم ، چرا که اگر به آيين شما بازگرديم بعد از اين که خدا ما را از آن رهايى داده است قطعاً به خدا دروغ بسته ايم . ما را نشايد که به آن بازگرديم مگر اين که خدا که تدبيرکننده امور ماست عنايت خود را از ما برگيرد و ما به شرک روى بياوريم ، زيرا دانش پروردگار ما همه چيز را فراگرفته و اوست که مى داند تا چه زمانى ما درخورِ يکتاپرستى هستيم . ما بر خدا توکّل کرده و امر خود را به او وانهاده ايم . پروردگارا ميان ما و قوم ما که کافر شده اند به حق داورى کن و حق گريزان را نابود کن که تو بهترين داورانى . ( 89 )
و از ميان اشراف قومش آنان که کفر ورزيده بودند به مؤمنان گفتند : اگر از شعيب پيروى کنيد ، قطعاً شما در آن صورت زيانکار خواهيد بود . ( 90 )
آن گاه لرزش آنان را فراگرفت و در خانه هايشان به زانو درآمدند و با چهره بر زمين افتادند و هلاک شدند . (91)
کسانى که شعيب را دروغگو شمردند چنان نابود شدند که گويى در ديارشان اقامت نداشتند . کسانى که شعيب را دروغگو انگاشتند آنانند زيانکاران . ( 92 )
پس از آن که عذاب به سراغ کافران مدين آمد ، شعيب از آنان روى برتافت و گفت : اى قوم من ، به راستى من پيام هاى پروردگارم را به شما رساندم و شما را پند دادم ، از اين رو بر شما اندوه نمى خورم . چگونه بر مردمى که کافر شدند اندوه خورم ؟ ( 93 )
و ما در هيچ شهرى پيامبرى نفرستاديم مگر اين که مردم آن جا را به سختى و گزند دچار کرديم ، باشد که آنان در برابر خدا فروتنى کنند . ( 94 )
پس چون به راه راست نيامدند ، به جاى سختى ، آسايش آورديم تا اين که فزونى يافتند ( اموال و افرادشان بسيار شد ) گفتند : سختى ها و آسايش ها بازىِ روزگار است نه آزمون الهى ; به پدران ما نيز گزند و مايه سرور ( رفاه و آسايش ) رسيده است . پس ناگهان آنان را به عذاب فرو گرفتيم در حالى که آن را تصور نمى کردند . ( 95 )




صفحه 162

[صبور]

وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَٰكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ( 96 ) أَفَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَىٰ أَنْ يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا بَيَاتًا وَهُمْ نَائِمُونَ ( 97 ) أَوَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَىٰ أَنْ يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا ضُحًى وَهُمْ يَلْعَبُونَ ( 98 ) أَفَأَمِنُوا مَكْرَ اللَّهِ ۚ فَلَا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ ( 99 ) أَوَلَمْ يَهْدِ لِلَّذِينَ يَرِثُونَ الْأَرْضَ مِنْ بَعْدِ أَهْلِهَا أَنْ لَوْ نَشَاءُ أَصَبْنَاهُمْ بِذُنُوبِهِمْ ۚ وَنَطْبَعُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ ( 100 ) تِلْكَ الْقُرَىٰ نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنْبَائِهَا ۚ وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا بِمَا كَذَّبُوا مِنْ قَبْلُ ۚ كَذَٰلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِ الْكَافِرِينَ ( 101 )وَمَا وَجَدْنَا لِأَكْثَرِهِمْ مِنْ عَهْدٍ ۖ وَإِنْ وَجَدْنَا أَكْثَرَهُمْ لَفَاسِقِينَ (102)ثُمَّ بَعَثْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَظَلَمُوا بِهَا ۖ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ ( 103 ) وَقَالَ مُوسَىٰ يَا فِرْعَوْنُ إِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ ( 104 )


و اگر مردم آن شهرها که به عذاب گرفتار شدند ، ايمان آورده و تقوا پيشه کرده بودند ، به يقين از آسمان و زمين برکت هايى بر آنان مى گشوديم ، ولى پيامبران و آيات ما را دروغ انگاشتند ، ما نيز آنان را به عذابى که نمود گناهانشان بود گرفتار ساختيم . ( 96 )
با اين حال ، آيا مردم شهرها ايمن بودند از اين که عذاب ما شبانه آن گاه که خفته اند به سراغشان آيد ؟ ( 97 )
و آيا مردم شهرها ايمن بودند از اين که عذاب ما آن گاه که آفتاب مى گسترد ، در حالى که به بازى روزانه مشغولند ، به سراغشان آيد ؟ ( 98 )
آيا آنان از مکر خدا ايمن بودند ؟ جز مردم زيانکار از مکر خدا احساس ايمنى نمى کنند . ( 99 )
آيا فرجام شوم پيشينيان ، کسانى را که زمين را پس از هلاکت ساکنانش به ارث مى برند راه ننموده و براى آنان اين حقيقت را آشکار نکرده است که اگر بخواهيم ، آنان را به گناهانشان گرفتار مى سازيم و بر دل هايشان مهر مى نهيم ، در نتيجه آنان سخن حق را نخواهند شنيد ؟ (100 )
ما بخشى از خبرهاى اين شهرها را بر تو حکايت مى کنيم ، و به راستى پيامبرانشان معجزاتى را که بر حقّانيتشان دلالت داشت براى آنان آوردند ولى آنها ايمان نياوردند ، زيرا چنين نبودند که به چيزى که پيش تر آن را دروغ شمرده اند ايمان بياورند . اين گونه خداوند بر دل کافران مهر مى نهد . ( 101 )
آنان با خدا پيمان بستند که او را بپرستند و براى او شريکى مپندارند ، ولى براى بيشترشان پايبندى به هيچ عهدى نيافتيم ، و بيشترشان را اين گونه يافتيم که عهدشان را مى شکنند . ( 102 )
سپس بعد از آن پيامبران ، موسى را با نشانه هاى خود ( معجزات ) به سوى فرعون و اشرافيان دربارش به رسالت برانگيختيم ولى آنها را از روى ستم دروغ شمردند و انکار کردند ، چرا که مردمى فسادگر بودند . پس بنگر فرجام فسادگران چگونه بود . ( 103 )
و موسى گفت : اى فرعون ، همانا من پيامبرى از سوى پروردگار جهان ها هستم . ( 104 )





صفحه 163

[صبور]

حَقِيقٌ عَلَىٰ أَنْ لَا أَقُولَ عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ ۚ قَدْ جِئْتُكُمْ بِبَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ فَأَرْسِلْ مَعِيَ بَنِي إِسْرَائِيلَ ( 105 ) قَالَ إِنْ كُنْتَ جِئْتَ بِآيَةٍ فَأْتِ بِهَا إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ ( 106 ) فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُبِينٌ ( 107 ) وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ ( 108 ) قَالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِ فِرْعَوْنَ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ ( 109 ) يُرِيدُ أَنْ يُخْرِجَكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ ۖ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ ( 110 ) قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَأَرْسِلْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ ( 111 ) يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَاحِرٍ عَلِيمٍ (112) وَجَاءَ السَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قَالُوا إِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ ( 113 ) قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ ( 114 ) قَالُوا يَا مُوسَىٰ إِمَّا أَنْ تُلْقِيَ وَإِمَّا أَنْ نَكُونَ نَحْنُ الْمُلْقِينَ ( 115 ) قَالَ أَلْقُوا ۖ فَلَمَّا أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْيُنَ النَّاسِ وَاسْتَرْهَبُوهُمْ وَجَاءُوا بِسِحْرٍ عَظِيمٍ ( 116 ) ۞ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَلْقِ عَصَاكَ ۖ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ ( 117 ) فَوَقَعَ الْحَقُّ وَبَطَلَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ( 118 ) فَغُلِبُوا هُنَالِكَ وَانْقَلَبُوا صَاغِرِينَ ( 119 ) وَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ (120 )


تلاش من اين است که جز سخن راست و درست به خدا نسبت ندهم و من سزاوار آنم . من براى شما از جانب پروردگارتان دليلى روشن ( معجزه اى آشکار ) بر رسالت خود آورده ام ; پس اى فرعون ، بنى اسرائيل را رها کن تا همراه من رهسپار شوند . ( 105 )
فرعون گفت : اگر معجزه اى آورده اى ، چنانچه در اين ادّعا از راستگويانى ، آن را بياور و نشان بده . (106 )
پس موسى عصايش را افکند و ناگهان آن اژدهايى شد که هيچ شک و ترديدى در آن راه نداشت . ( 107 )
و دست خود را از گريبان بيرون کشيد و ناگهان آن براى بينندگان سپيد و درخشان گرديد . ( 108 )
سران و بزرگان قوم فرعون در جلسه مشورتى گفتند : بى ترديد ، اين شخص جادوگرى دانا و زبردست است . ( 109 )
مى خواهد با پشتيبانى بنى اسرائيل شما را از سرزمينتان بيرون کند . اينک براى مقابله با او چه برنامه اى داريد و چه دستورى مى دهيد ؟ ( 110 )
پس بر آن شدند که با سحر به مقابله با وى برخيزند ; از اين رو به فرعون گفتند : در مجازات او و برادرش هارون شتاب مکن و کارشان را به تأخير انداز و گروهى را در شهرها براى جمع آورى جادوگران ماهر بسيج کن ، (111 ) که آنان هر جادوگر ماهر و زبردستى را نزد تو مى آورند . ( 112 )
چنين شد ، و جادوگران نزد فرعون آمدند و گفتند : اگر ما بر موسى پيروز شويم حتماً پاداشى بزرگ خواهيم داشت . ( 113 )
فرعون گفت : آرى ، و علاوه بر اين قطعاً از مقرّبان من خواهيد بود . ( 114 )
جادوگران با اطمينان از پيروزى خود گفتند : اى موسى ، يا تو نخست عصاى خود را بيفکن يا ما نخستين کسى باشيم که جادوى خود را مى افکنيم . ( 115 )
موسى گفت : شما بيفکنيد . پس هنگامى که عصاها و ريسمان هاى خود را افکندند ، ديدگان مردم را افسون کردند و آنان را به وحشت انداختند و جادويى بزرگ به ميان آوردند . ( 116 )
و ما به موسى وحى کرديم که عصايت را بينداز ، و او چنين کرد ، پس ناگهان آن اژدهايى شد و آنچه را به دروغ مى ساختند به سرعت در کام خود فرو مى برد . ( 117 )
پس حق پاى گرفت و افسونى که ساختند تباه شد . ( 118 )
آن گاه فرعون و يارانش در آن جا مغلوب شدند و خوار و بى مقدار بازگشتند . ( 119 )
و جادوگران بى اختيار به سجده درافتادند . ( 120 )






صفحه 164

[صبور]

قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ ( 121 ) رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ ( 122 ) قَالَ فِرْعَوْنُ آمَنْتُمْ بِهِ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّ هَٰذَا لَمَكْرٌ مَكَرْتُمُوهُ فِي الْمَدِينَةِ لِتُخْرِجُوا مِنْهَا أَهْلَهَا ۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ( 123 ) لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ ثُمَّ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ ( 124 ) قَالُوا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنْقَلِبُونَ (125 ) وَمَا تَنْقِمُ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِآيَاتِ رَبِّنَا لَمَّا جَاءَتْنَا ۚ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ ( 126 ) وَقَالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِ فِرْعَوْنَ أَتَذَرُ مُوسَىٰ وَقَوْمَهُ لِيُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَيَذَرَكَ وَآلِهَتَكَ ۚ قَالَ سَنُقَتِّلُ أَبْنَاءَهُمْ وَنَسْتَحْيِي نِسَاءَهُمْ وَإِنَّا فَوْقَهُمْ قَاهِرُونَ ( 127 ) قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللَّهِ وَاصْبِرُوا ۖ إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۖ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ ( 128 ) قَالُوا أُوذِينَا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَأْتِيَنَا وَمِنْ بَعْدِ مَا جِئْتَنَا ۚ قَالَ عَسَىٰ رَبُّكُمْ أَنْ يُهْلِكَ عَدُوَّكُمْ وَيَسْتَخْلِفَكُمْ فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ ( 129 ) وَلَقَدْ أَخَذْنَا آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنِينَ وَنَقْصٍ مِنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ ( 130 )


گفتند : ما به پروردگار جهان ها ايمان آورديم ; ( 121 )
همان پروردگار موسى و هارون . ( 122 )
فرعون گفت : پيش از آن که به شما رخصت دهم به او ايمان آورديد . قطعاً اين نيرنگى است که آن را در اين شهر پرداخته ايد تا مردمش را از آن جا بيرون کنيد ، پس به زودى کيفر اين کارتان را خواهيد دانست . ( 123 )

سوگند ياد مى کنم که دست و پاى شما را يکى از راست و ديگرى از چپ به شدّت خواهم بريد ، سپس همه شما را در تنه هاى درختان خرما به صليب خواهم کشيد . ( 124 )
ساحران گفتند : بدين وسيله به سوى پروردگارمان باز خواهيم گشت و به لقاى او خواهيم رسيد . ( 125 )
و تو از ما ناخشنود نيستى و با ما هيچ دشمنى و کينه اى ندارى جز به سبب اين که چون نشانه هاى پروردگارمان براى ما پديدار شد ، آنها را باور کرديم . پروردگارا ، بر ما شکيبايى فرو ريز و ما را در حالى که تسليم تو هستيم بميران . ( 126 )
و اشراف قوم فرعون به او گفتند : آيا موسى و قومش را وامى گذارى تا در زمين تباهى به بار آورند و موسى تو و خدايانت را رها کند ؟ گفت : به زودى ـ همچون گذشته ـ پسرانشان را مى کشيم و زنانشان را براى خدمتگزارى زنده مى داريم ، و بى ترديد ما بر آنان برترى داريم و بر آنان چيره ايم . ( 127 )
موسى به قوم خود گفت : از خدا يارى بجوييد و بر دشوارى ها شکيبا باشيد که اين راه و رسم تقواپيشگى است . زمينى را که در دست فرعونيان مى بينيد از آنِ خداست نه فرعون . خدا آن را به هر کس از بندگانش که بخواهد به ميراث خواهد داد و فرجام نيکو از آنِ تقواپيشگان است . ( 128 )
قوم موسى به او گفتند : هم پيش از آن که نزد ما بيايى و هم بعد از آن که نزد ما آمدى مورد آزار قرار گرفتيم . گفت : اميد است پروردگارتان دشمن شما را نابود کند و شما را در اين سرزمين جانشين گرداند تا شما را بيازمايد و بنگرد که چگونه رفتار مى کنيد . ( 129 )
و به راستى خاندان فرعون ( قبطيان ) را به خشکسالى ها و قحطى هايى چند و کمبود محصولات گرفتار ساختيم ، باشد که متذکر شوند و حقيقت را دريابند . ( 130 )





صفحه 165

[صبور]

فَإِذَا جَاءَتْهُمُ الْحَسَنَةُ قَالُوا لَنَا هَٰذِهِ ۖ وَإِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَطَّيَّرُوا بِمُوسَىٰ وَمَنْ مَعَهُ ۗ أَلَا إِنَّمَا طَائِرُهُمْ عِنْدَ اللَّهِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ( 131 ) وَقَالُوا مَهْمَا تَأْتِنَا بِهِ مِنْ آيَةٍ لِتَسْحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ ( 132 ) فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الطُّوفَانَ وَالْجَرَادَ وَالْقُمَّلَ وَالضَّفَادِعَ وَالدَّمَ آيَاتٍ مُفَصَّلَاتٍ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا مُجْرِمِينَ ( 133 ) وَلَمَّا وَقَعَ عَلَيْهِمُ الرِّجْزُ قَالُوا يَا مُوسَى ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِنْدَكَ ۖ لَئِنْ كَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرْسِلَنَّ مَعَكَ بَنِي إِسْرَائِيلَ ( 134 ) فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلَىٰ أَجَلٍ هُمْ بَالِغُوهُ إِذَا هُمْ يَنْكُثُونَ ( 135 ) فَانْتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْهَا غَافِلِينَ ( 136 ) وَأَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذِينَ كَانُوا يُسْتَضْعَفُونَ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَمَغَارِبَهَا الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا ۖ وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ الْحُسْنَىٰ عَلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ بِمَا صَبَرُوا ۖ وَدَمَّرْنَا مَا كَانَ يَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَقَوْمُهُ وَمَا كَانُوا يَعْرِشُونَ ( 137 )


پس هنگامى که نيکى ( وفور نعمت و گشايش روزى ) به آنان روى مى آورْد مى گفتند : اين ويژه ماست ; و اگر بدى ( قحطى و کمبود ) به آنان مى رسيد ، به موسى و کسانى که با او بودند فال بد مى زدند . بدانند که عذابشان که براى آنان مايه بدشگونى است فقط نزد خداست و از بين نمى رود ، ولى بيشترشان اين حقيقت را نمى دانند . ( 131 )
و به موسى گفتند : هر افسونى را که به گمان خود معجزه مى پندارى براى ما بياورى تا ما را به وسيله آن جادو کنى ما به تو ايمان نخواهيم آورد . ( 132 )
پس بر آنان طوفان آب و ملخ ها و کَنَه ها و غوک ها و خون را که نشانه هايى روشن بودند و جداى از يکديگر رخ مى نمودند فرستاديم ، ولى آنان تکبّر ورزيدند و به موسى ايمان نياوردند و قومى گناه پيشه بودند . ( 133 )
و هرگاه يکى از آن عذاب ها بر آنان فرود مى آمد مى گفتند : اى موسى ، به پيمانى که پروردگارت نزد تو دارد که دعايت را مستجاب مى کند ، براى ما از او درخواست کن . قطعاً اگر اين عذاب را از ما بردارى به تو ايمان مى آوريم و بنى اسرائيل را رها مى کنيم تا با تو رهسپار شوند . ( 134 )
و چون عذاب را از آنان برمى داشتيم و آنان به پايان مهلتى که براى وفا به پيمانشان تعيين شده بود مى رسيدند ، بى آن که انتظار رود پيمان خود را مى شکستند . ( 135 )
پس ، از آنان انتقام گرفتيم و آنان را در دريا غرق کرديم بدين سبب که آيات ما را دروغ انگاشتند و از آنها غفلت ورزيدند . ( 136 )
و به آن مردمى که پيوسته ضعيف و ناتوان نگاه داشته مى شدند ، مشرق ها و مغرب هاى سرزمين قدس را که در آن برکت بخشيده بوديم ، به ميراث داديم ، و قضا و وعده نيکوى پروردگارت براى بنى اسرائيل به پاس صبرى که پيشه کردند ، تحقق يافت ، و قصرها و کاخ هايى را که فرعون و قومش ساخته بودند و باغ هايى را که با داربست ها برافراشته بودند ، ويران کرديم . ( 137 )






صفحه 166

[صبور]

وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتَوْا عَلَىٰ قَوْمٍ يَعْكُفُونَ عَلَىٰ أَصْنَامٍ لَهُمْ ۚ قَالُوا يَا مُوسَى اجْعَلْ لَنَا إِلَٰهًا كَمَا لَهُمْ آلِهَةٌ ۚ قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ ( 138 ) إِنَّ هَٰؤُلَاءِ مُتَبَّرٌ مَا هُمْ فِيهِ وَبَاطِلٌ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ( 139 ) قَالَ أَغَيْرَ اللَّهِ أَبْغِيكُمْ إِلَٰهًا وَهُوَ فَضَّلَكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ ( 140 ) وَإِذْ أَنْجَيْنَاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ ۖ يُقَتِّلُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ ۚ وَفِي ذَٰلِكُمْ بَلَاءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ ( 141 ) ۞ وَوَاعَدْنَا مُوسَىٰ ثَلَاثِينَ لَيْلَةً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ۚ وَقَالَ مُوسَىٰ لِأَخِيهِ هَارُونَ اخْلُفْنِي فِي قَوْمِي وَأَصْلِحْ وَلَا تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ ( 142 ) وَلَمَّا جَاءَ مُوسَىٰ لِمِيقَاتِنَا وَكَلَّمَهُ رَبُّهُ قَالَ رَبِّ أَرِنِي أَنْظُرْ إِلَيْكَ ۚ قَالَ لَنْ تَرَانِي وَلَٰكِنِ انْظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكَانَهُ فَسَوْفَ تَرَانِي ۚ فَلَمَّا تَجَلَّىٰ رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَخَرَّ مُوسَىٰ صَعِقًا ۚ فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ سُبْحَانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ (143)





و بنى اسرائيل را از آن دريا عبور داديم ، پس بر مردمى گذر کردند که به بت هايى که داشتند روى آورده بودند و به بزرگداشت آنها مى پرداختند . گفتند : اى موسى ، براى ما نيز معبودى قرار ده همان گونه که براى آنان معبودانى قابل رؤيت است . موسى گفت : بى ترديد شما مردمى هستيد که نادانى مى کنيد . ( 138 )
به يقين راهى که آنان در آن قرار دارند نابود است و عباداتى که به جاى آورده اند تباه و بى ثمر است . ( 139 )
گفت : آيا غير از خدا معبودى براى شما بجويم در حالى که او شما را با آيينى درست و دادن آن معجزات بزرگ بر جهانيان برترى داده است ؟ ( 140 )
و ياد کنيد زمانى را که شما را از فرعونيان رهايى بخشيديم . آنان پيوسته عذابى ناگوار بر شما تحميل مى کردند ; پسرانتان را مى کشتند تا نسل شما را از بين ببرند و زنانتان را براى کنيزى و خدمتگزارى زنده مى گذاشتند ، و در آن ماجرا از جانب پروردگارتان آزمونى بزرگ بود . ( 141 )
و با موسى سى شب وعده نهاديم که در آن به عبادت و مناجات بپردازد ، و آن را با ده شب ديگر کامل ساختيم . پس موعد مقرر پروردگارش به چهل شب کامل شد ، و موسى چون خواست به ميعاد آيد به برادرش هارون گفت : در ميان قوم من جانشينم باش و کارها را اصلاح کن و در اداره امور راه و روشى را که فسادگران مى خواهند پيروى مکن . ( 142 )
و چون موسى در موعدى که براى او مقرر کرده بوديم آمد و پروردگارش با او سخن گفت ، گفت : پروردگارا ، خودت را به من بنماى تا به تو بنگرم . پروردگارش گفت : هرگز مرا نخواهى ديد ، ولى به اين کوه بنگر ، اگر پس از آن که من بر آن ظاهر شدم ، برجاى خود ماند ، مرا خواهى ديد ، و آن گاه که پروردگارش بر آن کوه جلوه کرد ، به جلوه اش کوه را از هم پاشيد و موسى بيهوش بر زمين افتاد و چون به هوش آمد گفت : پروردگارا ، منزهى تو ! به سوى تو بازآمدم و توبه نمودم و من از ميان کسانى که ايمان دارند که تو ديده نمى شوى ، نخستين نفرم . ( 143 )




صفحه 167

[صبور]

قَالَ يَا مُوسَىٰ إِنِّي اصْطَفَيْتُكَ عَلَى النَّاسِ بِرِسَالَاتِي وَبِكَلَامِي فَخُذْ مَا آتَيْتُكَ وَكُنْ مِنَ الشَّاكِرِينَ ( 144 ) وَكَتَبْنَا لَهُ فِي الْأَلْوَاحِ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ مَوْعِظَةً وَتَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ فَخُذْهَا بِقُوَّةٍ وَأْمُرْ قَوْمَكَ يَأْخُذُوا بِأَحْسَنِهَا ۚ سَأُرِيكُمْ دَارَ الْفَاسِقِينَ ( 145 ) سَأَصْرِفُ عَنْ آيَاتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَإِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لَا يُؤْمِنُوا بِهَا وَإِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لَا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا وَإِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الْغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْهَا غَافِلِينَ ( 146 ) وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَلِقَاءِ الْآخِرَةِ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ ۚ هَلْ يُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ( 147 ) وَاتَّخَذَ قَوْمُ مُوسَىٰ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ حُلِيِّهِمْ عِجْلًا جَسَدًا لَهُ خُوَارٌ ۚ أَلَمْ يَرَوْا أَنَّهُ لَا يُكَلِّمُهُمْ وَلَا يَهْدِيهِمْ سَبِيلًا ۘ اتَّخَذُوهُ وَكَانُوا ظَالِمِينَ ( 148 ) وَلَمَّا سُقِطَ فِي أَيْدِيهِمْ وَرَأَوْا أَنَّهُمْ قَدْ ضَلُّوا قَالُوا لَئِنْ لَمْ يَرْحَمْنَا رَبُّنَا وَيَغْفِرْ لَنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ ( 149 )

و خدا گفت : اى موسى ، من با پيام هاى خود که به سويت فرستادم و به سخن گفتنم با تو ، تو را برگزيدم و به اين موهبت تو را بر مردم برترى بخشيدم ; پس آنچه را به تو داده ام بگير ( معارف آن را فراگير و به احکام آن پايبند باش ) و از سپاسگزاران باش . ( 144 )
و براى موسى در آن لوح ها ( لوح هاى تورات ) پندهايى که گزينش کرده بوديم نوشتيم و نيز شرح و تفصيل آنچه را که قومش در ايمان و عمل بدان نياز داشتند در آن نگاشتيم ; پس اى موسى آنها را به جدّ و جهد بگير و به قومت فرمان ده که در ميان آنها بهترينش را بگيرند ، و اگر چنين نکنند از راه درست بيرون شده اند ، و ديرى نمى گذرد که سراى کسانى را که از راه درست بيرون شده اند به شما مى نمايانم . ( 145 )
به زودى کسانى را که در زمين به ناحق گردنفرازى مى کنند ( خود را از مردم برتر مى شمرند ) ، از توجّه و گرايش به آيات خود باز مى دارم ، و نيز کسانى را که اگر هر نشانه اى از حق ببينند به آن ايمان نمى آورند و اگر راه درست را بنگرند آن را راه خود برنمى گزينند و اگر راه نادرست را ببينند آن راه را پيش مى گيرند . اين بدان سبب است که آنان پيش تر آيات ما را دروغ مى انگاشتند و از آنها غفلت مىورزيدند . ( 146 )
و کسانى که آيات ما و ديدار سراى آخرت را دروغ پنداشتند اعمال نيکشان تباه شده و پاداشى نخواهند داشت . آيا جز به کارهاى نيکى که کرده اند پاداش داده مى شوند ؟ ولى براى آنان کار نيکى نمانده است . ( 147 )
و قوم موسى پس از رفتن موسى به ميعاد پروردگار ، از زيورآلات خود تنديس بى جان گوساله اى که بانگ گوساله داشت ساختند و به عبادت آن پرداختند . آيا نديدند که آن تنديس با آنان سخن نمى گويد و به راهى هدايتشان نمى کند ؟ آرى آن را به خدايى گرفتند در حالى که ستمکار بودند و هيچ گونه عذر و توجيهى براى آن نداشتند . ( 148 )
و چون نادرستى کارشان ـ پس از بازگشت موسى ـ به دستشان افتاد و پشيمانى در آنان آشکار گرديد و ديدند که واقعاً گمراه شده اند ، گفتند : اگر پروردگارمان بر ما رحمت نياورد و ما را نبخشايد قطعاً از زيانکاران خواهيم بود . ( 149 )






صفحه 168

[صبور]

وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰ إِلَىٰ قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا قَالَ بِئْسَمَا خَلَفْتُمُونِي مِنْ بَعْدِي ۖ أَعَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّكُمْ ۖ وَأَلْقَى الْأَلْوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُ إِلَيْهِ ۚ قَالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَكَادُوا يَقْتُلُونَنِي فَلَا تُشْمِتْ بِيَ الْأَعْدَاءَ وَلَا تَجْعَلْنِي مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ( 150 ) قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِأَخِي وَأَدْخِلْنَا فِي رَحْمَتِكَ ۖ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ ( 151 ) إِنَّ الَّذِينَ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ سَيَنَالُهُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَذِلَّةٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُفْتَرِينَ ( 152 ) وَالَّذِينَ عَمِلُوا السَّيِّئَاتِ ثُمَّ تَابُوا مِنْ بَعْدِهَا وَآمَنُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَحِيمٌ ( 153 ) وَلَمَّا سَكَتَ عَنْ مُوسَى الْغَضَبُ أَخَذَ الْأَلْوَاحَ ۖ وَفِي نُسْخَتِهَا هُدًى وَرَحْمَةٌ لِلَّذِينَ هُمْ لِرَبِّهِمْ يَرْهَبُونَ ( 154 ) وَاخْتَارَ مُوسَىٰ قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا ۖ فَلَمَّا أَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ قَالَ رَبِّ لَوْ شِئْتَ أَهْلَكْتَهُمْ مِنْ قَبْلُ وَإِيَّايَ ۖ أَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ السُّفَهَاءُ مِنَّا ۖ إِنْ هِيَ إِلَّا فِتْنَتُكَ تُضِلُّ بِهَا مَنْ تَشَاءُ وَتَهْدِي مَنْ تَشَاءُ ۖ أَنْتَ وَلِيُّنَا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا ۖ وَأَنْتَ خَيْرُ الْغَافِرِينَ ( 155 )


و چون موسى خشمگين و اندوهناک به سوى قوم خود بازگشت به آنان گفت : پس از رفتنم مرا بد جانشينى کرديد . آيا مى خواستيد کار پروردگارتان ( فرو فرستادن تورات ) پيش از زمانش تحقق يابد ؟ آن گاه صحيفه هاى تورات را افکند و سر برادرش هارون را با چنگ زدن به موهايش گرفت و او را به سوى خود مى کشيد . هارون گفت : اى پسر مادرم ، اين قوم مرا به ناتوانى کشاندند و نزديک بود مرا به خاطر مخالفت با گوساله پرستى بکشند . پس دشمنان را با نکوهش من شادمان مساز ، و مرا در مخالفت با خود همراه اين ستمکاران مشمار . ( 150 )
موسى برادرش را معذور دانست و گفت : پروردگارا ، من و برادرم را ببخشاى و ما را به رحمت خويش درآور که تو مهربانترين مهربانانى . ( 151 )
به يقين ، کسانى که تنديس گوساله را به خدايى گرفتند ، به زودى خشمى شديد از جانب پروردگارشان و ذلّتى فراگير در زندگى دنيا به آنان خواهد رسيد . و ما کسانى را که به خدا دروغ مى بندند اين گونه کيفر مى دهيم . ( 152 )
و کسانى که کارهاى ناروا کردند ، سپس بعد از آن توبه نمودند و ايمان آوردند ، قطعاً پروردگارت پس از توبه آنان آمرزنده گناهانشان است و بر آنان رحمت مى آورد . ( 153 )
و آن گاه که خشم موسى فرو نشست ، صحيفه هاى تورات را برگرفت ، و در نوشته آنها رهنمود و رحمتى است براى کسانى که از پروردگارشان بيم دارند . ( 154 )
و موسى از ميان قومش هفتاد مرد را برگزيد تا همراه او در آن زمانى که با او وعده نهاده بوديم ، به کوه طور آيند . آنان با درخواست رؤيت خدا مرتکب ستمى بزرگ شدند و به سزاى آن زمين لرزه اى برخاسته از صاعقه آسمانى آنان را بلرزاند و هلاکشان کرد . هنگامى که لرزش آنان را فراگرفت . موسى گفت : پروردگارا ، اگر مى خواستى ، آنان را پيش تر به هلاکت مى رساندى و نيز مرا . آيا ما را به کارى که بى خردانمان کرده اند نابود مى کنى ؟ اين جز آزمون تو نيست که هر که را بخواهى به وسيله آن گمراه و هر که را بخواهى هدايت مى کنى . تويى سرپرست ما ، پس ما را ببخشاى و بر ما رحمت آور و تويى بهترين آمرزندگان . ( 155 )




صفحه 169

[صبور]

۞ وَاكْتُبْ لَنَا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ إِنَّا هُدْنَا إِلَيْكَ ۚ قَالَ عَذَابِي أُصِيبُ بِهِ مَنْ أَشَاءُ ۖ وَرَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ ۚ فَسَأَكْتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالَّذِينَ هُمْ بِآيَاتِنَا يُؤْمِنُونَ ( 156 ) الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِنْدَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَائِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ ۚ فَالَّذِينَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ ۙ أُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ( 157 ) قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعًا الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ الَّذِي يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَكَلِمَاتِهِ وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ ( 158 ) وَمِنْ قَوْمِ مُوسَىٰ أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ ( 159 )


و براى ما در اين دنيا و در جهان آخرت زندگى نيکويى مقرر فرما ، زيرا ما به سوى تو باز آمده و راه تو را پيش گرفته ايم . خداوند در پاسخ موسى فرمود : عذابم را به هر که خواهم مى رسانم ـ چنان که آن هفتاد تن را هلاک کردم ـ و رحمت من همه چيز را فراگرفته است ، و به زودى رحمت خاص خود را که تأمين کننده نيکبختى دنيا و آخرت است براى کسانى مقرر مى کنم که تقوا پيشه سازند و زکات بپردازند ، و نيز براى کسانى که به آيات ما ايمان مى آورند . ( 156 )
مؤمنان کسانى اند که از اين فرستاده ، پيامبرِ درس ناخوانده که اهل کتاب او را نزد خود با همين نام و نشان در تورات و انجيل نوشته مى يابند ، پيروى مى کنند . مى يابند که آنان را به کار پسنديده فرمان مى دهد و از کار ناپسند بازشان مى دارد و پاکيزه ها را براى آنان حلال و پليدها را بر آنان حرام مى کند ، و بار گرانشان را از دوششان برمى دارد و بندها و زنجيرهايى را که بر آنان تحميل شده است از آنان فرو مى گذارد . پس کسانى که به او ايمان آورده و او را بزرگ داشته و يارى اش کرده اند و از قرآن ، اين کتاب روشنگرى که از جانب خدا نازل شده و قرين او و گواه راستگويى اوست پيروى نموده اند آنان نيکبخت خواهند بود . ( 157 ) بگو : اى مردم ، من فرستاده خدا به سوى همه شما هستم ; خدايى که فرمانروايى آسمان ها و زمين از آنِ اوست . معبودى شايسته پرستش جز او نيست . زنده مى کند و مى ميراند . پس به خدا و رسول او ـ آن پيامبر درس ناخوانده که خود به خدا و سخنان او ايمان دارد ـ ايمان بياوريد و از او پيروى کنيد ، باشد که به نيکبختى سراى آخرت راه يابيد . ( 158 )
و از قوم موسى گروهى بودند که به وسيله حق مردم را راه مى نمودند و به وسيله آن ميان خويش به عدالت رفتار مى کردند . ( 159 )



صفحه 170

[صبور]

وَقَطَّعْنَاهُمُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ أَسْبَاطًا أُمَمًا ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ إِذِ اسْتَسْقَاهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْحَجَرَ ۖ فَانْبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا ۖ قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَشْرَبَهُمْ ۚ وَظَلَّلْنَا عَلَيْهِمُ الْغَمَامَ وَأَنْزَلْنَا عَلَيْهِمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ ۖ كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ ۚ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ( 160 ) وَإِذْ قِيلَ لَهُمُ اسْكُنُوا هَٰذِهِ الْقَرْيَةَ وَكُلُوا مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ وَقُولُوا حِطَّةٌ وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا نَغْفِرْ لَكُمْ خَطِيئَاتِكُمْ ۚ سَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ ( 161 ) فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ قَوْلًا غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِجْزًا مِنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَظْلِمُونَ ( 162 ) وَاسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ يَعْدُونَ فِي السَّبْتِ إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتَانُهُمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعًا وَيَوْمَ لَا يَسْبِتُونَ ۙ لَا تَأْتِيهِمْ ۚ كَذَٰلِكَ نَبْلُوهُمْ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ ( 163 )



و بنى اسرائيل را به دوازده قبيله که هر يک امّتى بودند تقسيم کرديم ، و به موسى آن گاه که قومش از او آب خواستند وحى نموديم که با عصايت بر اين سنگ بزن . و چون عصايش را بر آن زد ، دوازده چشمه آب به تعداد قبايل بنى اسرائيل از آن جوشيد که هر گروهى از آن قبايل آبشخور خود را شناخت ، و ابرها را ـ آن گاه که در بيابانى سوزان در حرکت بودند ـ بر آنان سايه گستر کرديم و « مَنّ » و « سلوى » بر آنان فروفرستاديم و به آنان گفتيم : از روزى هايى که به شما داده ايم و همه خوب و پاکيزه اند بخوريد . آنان ]با سرکشى ها[ بر ما ستم نکردند ، بلکه بر خود ستم روا مى داشتند . ( 160 )
و ياد کن هنگامى را که به آنان گفته شد : به اين شهر درآييد و از نعمت هاى آن ـ هر جا که خواهيد ـ به خوشى بخوريد و بگوييد : پروردگارا ، گناهانمان را فرو ريز ، و سجده کنان ]= با فروتنى[ وارد دروازه آن شهر شويد ; ما هم گناهانتان را بر شما خواهيم بخشود و بر پاداش نيکوکاران نيز خواهيم افزود . ( 161 ) ولى کسانى از آنان که ستم کرده بودند ، آن را به سخنى ديگر تغيير دادند سخنى جز آنچه به آنان گفته شده بود ، پس بر آنان به سزاى اين که ستم مى کردند ، عذابى از آسمان فرستاديم . ( 162 )
اى پيامبر ، از بنى اسرائيل درباره مردم آن شهرى که در ساحل دريا بود بپرس ، آن گاه که در روز شنبه به احکامِ آن روز تجاوز مى کردند ; آن گاه که ماهيانشان روز شنبه که مى بايست صيد را ترک کنند آشکارا به سويشان ( در کنار دريا ) مى آمدند و در غير آن روز که کار را تعطيل نمى کردند و صيد ماهى براى آنان مباح بود نزدشان نمى آمدند . اين گونه آنان را مى آزموديم به سبب اين که خدا را نافرمانى مى کردند . (163)



صفحه 171

[گل مريم]

وَإِذَ قَالَتْ أُمَّةٌ مِّنْهُمْ لِمَ تَعِظُونَ قَوْمًا اللّهُ مُهْلِكُهُمْ أَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا قَالُواْ مَعْذِرَةً إِلَى رَبِّكُمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/164.gif فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِ أَنجَيْنَا الَّذِينَ يَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ وَأَخَذْنَا الَّذِينَ ظَلَمُواْ بِعَذَابٍ بَئِيسٍ بِمَا كَانُواْ يَفْسُقُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/165.gif فَلَمَّا عَتَوْاْ عَن مَّا نُهُواْ عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُونُواْ قِرَدَةً خَاسِئِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/166.gif وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكَ لَيَبْعَثَنَّ عَلَيْهِمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَن يَسُومُهُمْ سُوءَ الْعَذَابِ إِنَّ رَبَّكَ لَسَرِيعُ الْعِقَابِ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/167.gif وَقَطَّعْنَاهُمْ فِي الأَرْضِ أُمَمًا مِّنْهُمُ الصَّالِحُونَ وَمِنْهُمْ دُونَ ذَلِكَ وَبَلَوْنَاهُمْ بِالْحَسَنَاتِ وَالسَّيِّئَاتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/168.gif فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ وَرِثُواْ الْكِتَابَ يَأْخُذُونَ عَرَضَ هَـذَا الأدْنَى وَيَقُولُونَ سَيُغْفَرُ لَنَا وَإِن يَأْتِهِمْ عَرَضٌ مُّثْلُهُ يَأْخُذُوهُ أَلَمْ يُؤْخَذْ عَلَيْهِم مِّيثَاقُ الْكِتَابِ أَن لاَّ يِقُولُواْ عَلَى اللّهِ إِلاَّ الْحَقَّ وَدَرَسُواْ مَا فِيهِ وَالدَّارُ الآخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/169.gif وَالَّذِينَ يُمَسَّكُونَ بِالْكِتَابِ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ إِنَّا لاَ نُضِيعُ أَجْرَ الْمُصْلِحِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/170.gif


http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/164.gif و آن گاه كه گروهى از آنان [به اندرز گويان خيرخواه و دلسوز ]گفتند: چرا گروهى را كه خدا [سرانجام‏] آنان را [به كيفر گناهشان‏] نابود خواهد ساخت [و] يا به عذابى سخت عذابشان خواهد نمود اندرز مى ‏دهيد؟! گفتند: [ما به آنان اندرز مى‏ دهيم ]تا در پيشگاه پروردگار تان [برايمان‏] عذرى باشد، و شايد كه آنان [نيز ]پرواپيشه سازند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/165.gif امّا هنگامى كه آنچه را بدان اندرز داده شده بودند، به [بوته ]فراموشى سپردند، كسانى را كه [زشت كرداران را ]از بدى [و بيداد] باز مى ‏داشتند نجات بخشيديم و كسانى را كه ستم كردند، به كيفر اين كه نافرمانى [خدا] مى‏ نمودند به عذاب سخت [و خفت آور] گرفتار ساختيم.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/166.gif [آرى‏] هنگامى كه از آنچه باز داشته شده بودند سر پيچيدند، به آنان گفتيم: [اينك‏] بوزينگانى زبون و رانده شده باشيد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/167.gif وهنگامى را [به بياد آور] كه پروردگارت اعلام داشت كه تا روز رستاخيز كسى را بر آنان برخواهد گماشت تا آنان را به بدى زير شكنجه گيرد [و به ذلّت كشد ]چرا كه پروردگارت زود كيفر است و او بسيار آمرزنده و مهربان است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/168.gif و آنان را در روى زمين به صورت گروه‏ هايى در آورديم؛ پاره‏اى از آنان شايستگانند و پاره ‏اى از آنان فروتر از اين هستند؛ و ما آنان را با [ارزانى داشتن نعمت‏ها و ]نيكى ها و [پيش آوردن بلاها و ]ناخوشى‏ ها آزموديم؛ باشد كه اينان [به سوى خدا ]باز گردند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/169.gif امّا پس از آنان جانشينانى از پى [آنان‏] آمدند كه كتاب [آسمانى تورات ]را به ارث بردند در حالى كه متاع اين دنياى پست را [به ناروا] مى‏ستانند و مى‏ گويند: [اين لغزش‏ها] به زودى بر ما بخشوده خواهد شد. و اگر متاعى ديگر همانند آن به دست شان بيفتد، آن را [هم‏] مى‏ستانند [و بدون هيچ پروايى از خدا مى‏ خورند]. آيا پيمان كتاب [خدا] از آنان گرفته نشده است كه جز به حق درباره خدا [سخنى ]نگويند؟ در صورتى كه آنان [بارها] هر آنچه در آن است خوانده‏ اند [و مفاهيم آيات را آموخته ‏اند]. و سراى آخرت براى كسانى كه پروا[ى خدا] پيشه مى‏ سازند بهتر است؛ پس چرا خرد خويش را به كار نمى‏ گيريد؟!
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/170.gif و آن كسانى كه به كتاب [خدا] چنگ مى‏ زنند و نماز را بر پامى ‏دارند، [پاداش شكوه بارى خواهند داشت؛ چرا كه‏] ما پاداش اصلاحگران [و بسامان آورندگان كارها را ]تباه نمى ‏سازيم.





صفحه 172

[گل مريم]

وَإِذ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ كَأَنَّهُ ظُلَّةٌ وَظَنُّواْ أَنَّهُ وَاقِعٌ بِهِمْ خُذُواْ مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُواْ مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/171.gif وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَلَسْتَ بِرَبِّكُمْ قَالُواْ بَلَى شَهِدْنَا أَن تَقُولُواْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/172.gif أَوْ تَقُولُواْ إِنَّمَا أَشْرَكَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةً مِّن بَعْدِهِمْ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/173.gif وَكَذَلِكَ نُفَصِّلُ الآيَاتِ وَلَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/174.gif وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ الَّذِيَ آتَيْنَاهُ آيَاتِنَا فَانسَلَخَ مِنْهَا فَأَتْبَعَهُ الشَّيْطَانُ فَكَانَ مِنَ الْغَاوِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/175.gif وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَـكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِن تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَث ذَّلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/176.gif سَاء مَثَلاً الْقَوْمُ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا وَأَنفُسَهُمْ كَانُواْ يَظْلِمُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/177.gif مَن يَهْدِ اللّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِي وَمَن يُضْلِلْ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/178.gif



http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/171.gif و هنگامى را [به ياد آور] كه كوه [طور] را از جاى كنديم و بسان سايبانى برفرازشان برافراشتيم، و [اين رويداد به گونه‏ اى بود كه ]آنان پنداشتند كه آن [كوه ]بر [سر] آنان فرو خواهد افتاد. [و آنگاه به آنان گفتيم: ]آنچه [از كتاب آسمانى و مقررات آن را] به شما داده‏ ايم با همه وجود بگيريد و آنچه در آن است به خاطر بسپاريد، باشد كه پرواپيشه سازيد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/172.gif و هنگامى را [به ياد آور] كه پروردگارت نسل فرزندان آدم را از پشت آنان برگرفت و آنان را بر خودشان گواه ساخت كه آيا من پروردگار شما [انسان ها ]نيستم؟! [آنان همگى‏] گفتند: چرا، [ما بر اين حقيقت ]گواهى داديم. [و بدين سان ما اين پيمان را در عالم ملكوت از شما گرفتيم تا] مبادا [در] روز رستاخيز بگوييد: ما از اين [پيمان فطرت ]غافل [و بى‏ خبر ]بوديم.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/173.gif يا [بسان واپسگرايان‏] بگوييد: پدران [و نياكان‏] ما پيش از اين شرك ورزيده بودند و ما پس از آنان فرزندانى بوديم [كه به آنان اقتدا كرديم‏]، آيا اينك ما را به خاطر آنچه باطل گرايان انجام داده‏ اند [به كيفر مى‏ گيرى و] نابود مى‏ سازى؟!
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/174.gif و ما آيات [و نشانه‏ هاى يكتايى و قدرت‏] خود را اين گونه به روشنى بيان مى‏ كنيم [تاهمه حق جويان و انديشوران دريابند ]و باشد كه [همه‏] آنان [به سوى حق ]باز گردند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/175.gif [تو اى پيامبر] خبر [و سرگذشتِ‏] كسى را بر آنان بخوان كه ما آيات [و نشانه ‏هاى قدرت‏] خود را به او داديم امّا او از آن [پوشش كرامت و تقوا] برهنه گرديد، آن گاه شيطان از پى او روان گشت و او از گمراهان [و گمراهگران نگون بخت‏] شد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/176.gif و اگر مى‏ خواستيم [و شايسته ‏اش مى‏ ديدم، جايگاه و مقام‏] او را به وسيله آن [نشانه ‏ها و دانش ‏ها] اوج مى‏ بخشيديم، امّا او [با گرايش به دنيا و ارزش‏هاى مادى‏] به زمين دل بست و از هواى [دل‏] خويش پيروى نمود؛ بنابراين داستان او، همچون داستان سگ [هار] است كه اگر بر آن بتازى زبان از كام برمى ‏آورد و اگر آن را [به حال خود ]واگذارى [بازهم ]زبان از كام برمى‏ آورد، [و چنان است كه اندرزش دهى يا ندهى به حق نمى‏ گرايد. ]اين وصف گروهى است كه آيات ما را دروغ انگاشتند. اينك تو [اى پيامبر!] اين داستان را [براى مردم ]بازگوى، باشد كه آنان درست‏] بينديشند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/177.gif چه زشت [وعبرت انگيز] است داستان مردمى كه آيات ما را دروغ انگاشته و بر خود [و ديگران‏] ستم مى ‏نمودند!
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/178.gif [آرى‏] هر كس را خدا راه نمايد [به راستى‏] او راه يافته است، و هر كس را [به خاطر عملكرد زشت و ظالمانه ‏اش‏] گمراه سازد چنين كسانى همان زيانكارانند.





صفحه 173

[گل مريم]

وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لاَّ يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لاَّ يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لاَّ يَسْمَعُونَ بِهَا أُوْلَـئِكَ كَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَـئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/179.gif وَلِلّهِ الأَسْمَاء الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا وَذَرُواْ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَآئِهِ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/180.gif وَمِمَّنْ خَلَقْنَا أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/181.gif وَالَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لاَ يَعْلَمُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/182.gif وَأُمْلِي لَهُمْ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/183.gif أَوَلَمْ يَتَفَكَّرُواْ مَا بِصَاحِبِهِم مِّن جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلاَّ نَذِيرٌ مُّبِينٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/184.gif أَوَلَمْ يَنظُرُواْ فِي مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا خَلَقَ اللّهُ مِن شَيْءٍ وَأَنْ عَسَى أَن يَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/185.gif مَن يُضْلِلِ اللّهُ فَلاَ هَادِيَ لَهُ وَيَذَرُهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/186.gif يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبِّي لاَ يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللّهِ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/187.gif


http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/179.gif و بيقين بسيارى از جنيان و آدميان را براى [آتش‏ هاى شعل ه‏ور ]دوزخ آفريده ‏ايم؛ [چراكه‏] آنان دل‏هايى دارند كه با آن [واقعيت ها را] در نمى‏ يابند، و ديدگانى دارند كه با آن نمى ‏بينند، و گوش هايى دارند كه با آن نمى ‏شنوند. آنان بسان چهارپايانند بلكه گمراه‏ ترند. [آرى‏] آنان همان [بى‏ خبران و ]غافلانند؛ [ چرا كه با داشتن اين همه ابزار شناخت و معرفت، باز هم در بيراهه ‏ها سرگردانند].
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/180.gif و [شايسته ترين و] نيكوترين نام‏ها تنها از آن خداست؛ پس [شما بندگانش ]او را با آن [نام‏ها و وصف‏ها] بخوانيد، و كسانى را كه در مورد نام‏هاى [باعظمت ومقدس‏] او به كژى مى‏ گرايند وانهيد. به زودى در برابر آنچه انجام مى‏دادند كيفر داده خواهند شد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/181.gifو از ميان كسانى كه آفريده‏ ايم، گروهى هستند كه [مردم را ]به [سوى‏] حق [وعدالت‏] راه مى ‏نمايند و [خود نيز] براساس آن داورى مى‏ كنند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/182.gif وآن كسانى كه آيات [و نشانه‏ هاى يكتايى و قدرت ]ما را دروغ انگاشتند، به تدريج از جايى كه نمى‏ دانند [گريبانشان را گرفته و] آنان را نابود خواهيم ساخت.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/183.gif و به آنان مهلت [نيز] مى‏ دهم [و در كيفرشان شتاب نمى ‏كنم تا مجازاتشان سهمگين تر باشد]؛ چرا كه تدبير من [حكيمانه تر و ]استواتر است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/184.gif [آيا شرك گرايان آيات ما را دروغ شمردند] و آيانينديشيدند كه در همنشين آنان [محمد] هيچ گونه [نشان و اثرى از] ديوانگى نيست؟! [آرى‏] او تنها بيم دهنده ‏اى روشنگر است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/185.gif و آيا در فرمانروايى آسمان‏ها و زمين و آنچه كه خدا آفريده است ننگريستند و [آيا در] اين [مورد نيز نينديشيدند] كه شايد هنگام مرگ آنان نزديك شده باشد؟! پس از اين [آخرين پيام خدا قرآن، ديگر] به كدامين سخن ايمان مى‏ آورند؟
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/186.gif هر كس را خدا [به كيفر كردار ظالمانه ‏اش‏] گمراه سازد، براى او هيچ هدايتگرى نخواهد بود و [اينان هستند كه آفريدگارشان ]آنان را در حالى كه سرگردانند در سر كشى شان وامى‏ گذارد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/187.gif [اى پيامبر!] از تو در باره [فرارسيدن‏] رستاخيز مى ‏پرسند كه تحقّق آن چه زمانى خواهد بود؟ [در پاسخ آنان‏] بگو: دانش آن تنها نزد پروردگار من است. جز او [هيچ كس‏] آن را به هنگام [تحقق‏] آن آشكار نخواهد ساخت. [فرارسيدن رستاخيز رويدادى است كه‏] بر آسمانها و زمين [نيز] گران است و جز يكباره [و به ناگاه‏] به سراغ شمانخواهد آمد. [آنان دگرباره در اين مورد] از تو مى ‏پرسند چنانكه گويى از هنگامه فرارسيدن آن بطور كامل آگاهى. [به آنان‏] بگو: علم آن تنها نزد خداست، امّا بيشتر مردم نمى ‏دانند.




صفحه 174

[گل مريم]

قُل لاَّ أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعًا وَلاَ ضَرًّا إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ وَلَوْ كُنتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لاَسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَمَا مَسَّنِيَ السُّوءُ إِنْ أَنَاْ إِلاَّ نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/188.gif هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا فَلَمَّا تَغَشَّاهَا حَمَلَتْ حَمْلاً خَفِيفًا فَمَرَّتْ بِهِ فَلَمَّا أَثْقَلَت دَّعَوَا اللّهَ رَبَّهُمَا لَئِنْ آتَيْتَنَا صَالِحاً لَّنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/189.gif فَلَمَّا آتَاهُمَا صَالِحاً جَعَلاَ لَهُ شُرَكَاء فِيمَا آتَاهُمَا فَتَعَالَى اللّهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/190.gif أَيُشْرِكُونَ مَا لاَ يَخْلُقُ شَيْئاً وَهُمْ يُخْلَقُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/191.gif وَلاَ يَسْتَطِيعُونَ لَهُمْ نَصْرًا وَلاَ أَنفُسَهُمْ يَنصُرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/192.gif وَإِن تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَى لاَ يَتَّبِعُوكُمْ سَوَاء عَلَيْكُمْ أَدَعَوْتُمُوهُمْ أَمْ أَنتُمْ صَامِتُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/193.gif إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ فَادْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/194.gif أَلَهُمْ أَرْجُلٌ يَمْشُونَ بِهَا أَمْ لَهُمْ أَيْدٍ يَبْطِشُونَ بِهَا أَمْ لَهُمْ أَعْيُنٌ يُبْصِرُونَ بِهَا أَمْ لَهُمْ آذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَا قُلِ ادْعُواْ شُرَكَاءكُمْ ثُمَّ كِيدُونِ فَلاَ تُنظِرُونِ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/195.gif



http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/188.gif بگو: من جز آنچه خدا بخواهد، براى خود [نيز ]اختيار هيچ سود و زيانى را ندارم، و اگر [جز به خواست او] غيب [و اسرار نهان‏] را مى‏ دانستم، [هم نعمت و ]خوبى بسيارى به دست مى‏ آوردم و [هم‏] هرگز آسيبى به من نمى ‏رسيد. [آرى‏] من تنها بيم دهنده و نويد رسان براى مردمى هستم كه ايمان مى‏ آورند [و حق و عدالت را مى ‏پذيرند].
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/189.gif اوست آن [خدايى‏] كه شما را از يك تن آفريد و همسر او را از [جنس ]وى پديد آورد تا به او [روى آورد و در كنارش ]آرامش يابد. پس هنگامى كه [آدم‏] با او آميزش نمود، او به بارى سبك بار گرفت و [مدّتى‏] با آن [جنين ]گذرانيد، و چون گرانبار گرديد، آن دو، خدا [ى يكتا] پروردگارشان را خواندند كه اگر [فرزند ]شايسته ‏اى به ما ارزانى دارى بى‏ گمان از سپاسگزاران [بارگاه تو] خواهيم بود.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/190.gif امّا هنگامى كه [فرزند] شايسته كردارى به آنان عطا فرمود، در آنچه [خدا ]به آنان ارزانى داشت [دست ديگرى را نيز مؤثر پنداشتند و ]براى او همتايانى برگرفتند، و خدا از آنچه [با پرستش آن به او] شرك مى ‏ورزند [وبرايش همتايى مى ‏گيرند]برتر [و بالاتر ]است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/191.gif آيا پديده‏ هايى را شريك [و همتاى خدا] مى‏ سازند كه چيزى را نمى ‏آفرينند و خود آفريده مى ‏شوند؟!
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/192.gif و توانِ هيچ گونه يارى براى آنان ندارند و [نمى ‏توانند] خود را يارى دهند؟
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/193.gif واگر آنها را به [راه‏] هدايت و [نجات‏] فرا خوانيد، از شما پيروى نمى‏ كنند. [به هرحال‏] خواه آنها را [به سوى حق ]فرا خوانيد يا خاموش باشيد، براى شما يكسان است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/194.gifبى ‏گمان آنهايى را كه به جاى خدا [ى يكتا ]مى‏ خوانيد، [پديده ‏ها و] بندگانى همانند شمايند. پس [هر چه مى ‏خواهيد ]آنها را بخوانيد، اگر راست مى‏ گوييد، بايد به شما پاسخ دهند [و خواسته‏ هايتان را برآورند].
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/195.gif آيا آنها پاهايى دارند كه با آنان راه بپيمايند؟! يا دست هايى دارند كه با آن توانمندانه بگيرند [و كارى انجام دهند]؟! يا ديدگانى دارند كه با آن [بنگرند و ]ببينند؟! ياگوش هايى دارند كه با آن بشنوند؟! [هان اى پيامبر! به اين شرك گرايان ]بگو: [اينك كه چنين است اين ]شريك‏ هاى [ساخته ذهن‏] خود را فرا خوانيد [و ]آن گاه [هر چه در توان داريد] در مورد من نيرنگ ورزيد و مرا مهلت ندهيد [اما بدانيد كه از شما و خدايان پنداريتان كارى ساخته نيست‏].




صفحه 175

[سحر]

إِنَّ وَلِيِّيَ اللَّهُ الَّذِي نَزَّلَ الْكِتَابَ ۖ وَهُوَ يَتَوَلَّى الصَّالِحِينَ ﴿١٩٦﴾
ولی و سرپرست من، خدایی است که این کتاب را نازل کرده؛ و او همه صالحان را سرپرستی می‌کند.

وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَكُمْ وَلَا أَنْفُسَهُمْ يَنْصُرُونَ ﴿١٩٧﴾
و آنهایی را که جز او می‌خوانید، نمی‌توانند یاریتان کنند، و نه (حتی) خودشان را یاری دهند؛

وَإِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَىٰ لَا يَسْمَعُوا ۖ وَتَرَاهُمْ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ وَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ ﴿١٩٨﴾
و اگر آنها را به هدایت فرا خوانید، سخنانتان را نمی‌شنوند! و آنها را می‌بینی (که با چشمهای مصنوعیشان) به تو نگاه می‌کنند، اما در حقیقت نمی‌بینند!»

خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِينَ ﴿١٩٩﴾
(به هر حال) با آنها مدارا کن و عذرشان را بپذیر، و به نیکی‌ها دعوت نما، و از جاهلان روی بگردان (و با آنان ستیزه مکن)!

وَإِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ ۚ إِنَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿٢٠٠﴾
و هرگاه وسوسه‌ای از شیطان به تو رسد، به خدا پناه بر؛ که او شنونده و داناست!

إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ ﴿٢٠١﴾
پرهیزگاران هنگامی که گرفتار وسوسه‌های شیطان شوند، به یاد (خدا و پاداش و کیفر او) می‌افتند؛ و (در پرتو یاد او، راه حق را می‌بینند و) ناگهان بینا می‌گردند.

وَإِخْوَانُهُمْ يَمُدُّونَهُمْ فِي الْغَيِّ ثُمَّ لَا يُقْصِرُونَ ﴿٢٠٢﴾
و (ناپرهیزگاران را) برادرانشان (از شیاطین) پیوسته در گمراهی پیش می‌برند، و باز نمی‌ایستند!


وَإِذَا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قَالُوا لَوْلَا اجْتَبَيْتَهَا ۚ قُلْ إِنَّمَا أَتَّبِعُ مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ مِنْ رَبِّي ۚ هَٰذَا بَصَائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٢٠٣﴾
هنگامی که (در نزول وحی تاخیر افتد، و) آیه‌ای برای آنان نیاوری، می‌گویند: «چرا خودت (از پیش خود) آن را برنگزیدی؟!» بگو: «من تنها از چیزی پیروی می‌کنم که بر من وحی می‌شود؛ این وسیله بینایی از طرف پروردگارتان، و مایه هدایت و رحمت است برای جمعیّتی که ایمان می‌آورند.


وَإِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَأَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ﴿٢٠٤﴾
هنگامی که قرآن خوانده شود، گوش فرا دهید و خاموش باشید؛ شاید مشمول رحمت خدا شوید!


وَاذْكُرْ رَبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخِيفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَكُنْ مِنَ الْغَافِلِينَ ﴿٢٠٥﴾
پروردگارت را در دل خود، از روی تضرع و خوف، آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان، یاد کن؛ و از غافلان مباش!


إِنَّ الَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ لَا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيُسَبِّحُونَهُ وَلَهُ يَسْجُدُونَ ۩http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/sajdeh.jpg ﴿٢٠٦﴾
آنها که (در مقام قرب) نزد پروردگار تو هستند، (هیچ‌گاه) از عبادتش تکبر نمی‌ورزند، و او را تسبیح می‌گویند، و برایش سجده می‌کنند.



◄ ١٧٦ ►

[سحر]

ترتيبها 8 سوره الانفال آياتها 75 مدينه
شماره سوره 8 نام سوره انفال تعداد آيات 75 مدني


http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/besm.gif
به نام خدا كه رحمتش بى‏اندازه است‏ و مهربانى‏اش هميشگى.


http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْأَنْفَالِ ۖ قُلِ الْأَنْفَالُ لِلَّهِ وَالرَّسُولِ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَصْلِحُوا ذَاتَ بَيْنِكُمْ ۖ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿١﴾
از تو درباره انفال [يعنى غنايم جنگى و هر گونه مالى كه مالك معينى ندارد] مى‏پرسند ، [كه مالك آنها كيست و چگونه بايد تقسيم شود ؟] بگو : [مالكيّتِ حقيقىِ] انفال ويژه خدا وپيامبر است ، پس اگر مؤمن هستيد [نسبت به انفال] از خدا پروا كنيد و [اختلاف و نزاع] بين خود را اصلاح نماييد ، و از خدا و پيامبرش اطاعت كنيد .

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿٢﴾
مؤمنان ، فقط كسانى هستند كه وقتى ياد خدا شود دل‏هايشان ترسان مى‏شود، و هنگامى كه آيات او را بر آنان مى‏خوانند به ايمانشان مى‏افزايد ، و بر پروردگارشان توكل مى‏كنند .

الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ ﴿٣﴾
هم آنان كه نماز را برپا مى‏دارند و ازآنچه به آنان روزى داده‏ايم ، انفاق مى‏كنند .

أُولَٰئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا ۚ لَهُمْ دَرَجَاتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ ﴿٤﴾
مؤمنان واقعى فقط آنانند ، براى ايشان نزد پروردگارشان درجاتى ويژه و آمرزش و رزق با ارزشى است .

كَمَا أَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِنْ بَيْتِكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّ فَرِيقًا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ لَكَارِهُونَ ﴿٥﴾
اينگونه پروردگارت تو را بر اساس حق از خانه‏ات [به سوى جنگ بدر] بيرون برد در حالى كه گروهى ازمؤمنان [از رفتن به جنگ] ناخشنود بودند [ولى نهايتاً جنگ به پيروزى رسيد و سبب رضايت آنان گرديد ناخشنودى گروهى هم از كيفيت تقسيم غنايم جنگى مانند ناخشنودى آنان براى رفتن به جنگ بود. ]

يُجَادِلُونَكَ فِي الْحَقِّ بَعْدَمَا تَبَيَّنَ كَأَنَّمَا يُسَاقُونَ إِلَى الْمَوْتِ وَهُمْ يَنْظُرُونَ ﴿٦﴾
پس از آنكه حق [بودنِ انگيزه‏هاى رفتنت به جنگ بدر] روشن شد با تو در اين حقّ [روشن و آشكار] گفتگوى بى‏منطق مى‏كنند [تا رأى خود را در ترك جنگ به عنوان اينكه جنگى نابرابر است تحميل كنند ؛ چنان از شركت در جنگ ترسيده بودند] كه گويا به سوى مرگ رانده مى‏شوند و آن را با چشم خود مى‏بينند !

وَإِذْ يَعِدُكُمُ اللَّهُ إِحْدَى الطَّائِفَتَيْنِ أَنَّهَا لَكُمْ وَتَوَدُّونَ أَنَّ غَيْرَ ذَاتِ الشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ وَيُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَيَقْطَعَ دَابِرَ الْكَافِرِينَ ﴿٧﴾
و [ياد كنيد] هنگامى كه خدا پيروزى بر يكى از دو گروه [سپاه دشمن يا كاروان تجارتى قريش] را به شما وعده داد ، و شما دوست داشتيد بر كاروان تجارتى قريش دست يابيد ، ولى خدا مى‏خواست پيروزى در ميدان جنگ را با فرمان نافذى [كه داير بر پيروزى مؤمنان و شكست دشمنان جارى ساخته بود] تحقّق دهد و ريشه كافران را قطع كند .

لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَيُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ ﴿٨﴾
تا حق را ثابت [و استوار نمايد] وباطل را نابود سازد ، هر چند مجرمان خوش نداشته باشند .



◄ ١٧٧ ►

[سحر]

إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُرْدِفِينَ ﴿٩﴾
[ياد كنيد] هنگامى كه [در حال مشاهده دشمنِ تا دندان مسلح با دعا و زارى] ازپروردگارتان يارى خواستيد ، و او درخواست شما را اجابت كرد كه من مسلماً شما را با هزار فرشته كه پى در پى نازل مى‏شوند ، يارى مى‏دهم .


وَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرَىٰ وَلِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُكُمْ ۚ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿١٠﴾
و خدا آن [وعده يارى] را فقط مژده و نويدى براى شما قرار داد و نيز براى آنكه دل‏هايتان به سبب آن آرامش يابد ؛ و گرنه پيروزى فقط از سوى خداست ؛ زيرا خدا تواناى شكست‏ناپذير و حكيم است .

إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعَاسَ أَمَنَةً مِنْهُ وَيُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لِيُطَهِّرَكُمْ بِهِ وَيُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَانِ وَلِيَرْبِطَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمْ وَيُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدَامَ ﴿١١﴾
و [ياد كنيد] هنگامى كه به سبب امنيت و آرامشى كه ازسوى خدا يافتيد ، خواب سبكى را به همه شما مسلط كرد و برايتان آبى از آسمان نازل كرد تا شما را به وسيله آن [از آلودگى‏ها] پاك كند ، و وسوسه شيطان را [كه از بدترين كثافات است] از شما برطرف نمايد ، و دل‏هايتان را استحكام دهد ، و گام‏هايتان را به آن استوار و پا برجا كند .


إِذْ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى الْمَلَائِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُوا الَّذِينَ آمَنُوا ۚ سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ فَاضْرِبُوا فَوْقَ الْأَعْنَاقِ وَاضْرِبُوا مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ ﴿١٢﴾
[ياد كن [ هنگامى كه پروردگارت به فرشتگان وحى كرد كه من با شمايم ، پس مؤمنان را ] براى نبرد با دشمن] ثابت قدم داريد ، [و] به زودى در دل كافران ترس مى‏اندازم ، پس سرهايشان را در هم كوبيد و همه انگشتانشان را قطع كنيد .


ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ وَمَنْ يُشَاقِقِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿١٣﴾
اين [كيفر سخت] به سبب اين است كه آنان با خدا و پيامبرش دشمنى كردند ، هر كس با خدا و پيامبرش دشمنى كند ، [بداند كه] يقيناً خدا سخت كيفر است .


ذَٰلِكُمْ فَذُوقُوهُ وَأَنَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابَ النَّارِ ﴿١٤﴾
اين [مجازات شما در دنياست] ، پس آن رابچشيد ، و [بدانيد] براى كافران در قيامت عذاب آتش است


يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا زَحْفًا فَلَا تُوَلُّوهُمُ الْأَدْبَارَ ﴿١٥﴾
اى اهل ايمان ! هنگامى كه با كافران در حالى كه بر ضد شما لشكركشى مى‏كنند روبرو مى‏شويد ، به آنان پشت نكنيد [و نگريزيد . ]

وَمَنْ يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلَىٰ فِئَةٍ فَقَدْ بَاءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿١٦﴾
و هر كس در آن موقعيت به آنان پشت كند [و بگريزد] بسببخشم خدا دچار سقوط معنوى شود و جايگاهش دوزخ است و دوزخ عاقبتبدى است مگر [اينكه گريزش براى انتخاب محلى ديگر] جهت ادامه نبردبادشمن ، يا پيوستن به گروهى [تازه نفس از مجاهدان براى حمله به دشمن] باشد .



◄ ١٧٨ ►

[سحر]

فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ ۚ وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ رَمَىٰ ۚ وَلِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلَاءً حَسَنًا ۚ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿١٧﴾
[به كشتن دشمنان بر خود مباليد] شما آنان را نكشتيد ، بلكه خدا آنان را كشت . [اى پيامبر !] هنگامى كه به سوى دشمنان تير پرتاب كردى ، تو پرتاب نكردى ، بلكه خدا پرتاب كرد [تا آنان را هلاك كند] و مؤمنان را از سوى خود به آزمايشى نيكو بيازمايد ؛ زيرا خدا شنوا و داناست .


ذَٰلِكُمْ وَأَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكَافِرِينَ ﴿١٨﴾
[سرنوشت مؤمنان و كافران از] اين [قرار است كه ديديد] ، و قطعاً خدا سست كننده نيرنگ كافران است.


إِنْ تَسْتَفْتِحُوا فَقَدْ جَاءَكُمُ الْفَتْحُ ۖ وَإِنْ تَنْتَهُوا فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۖ وَإِنْ تَعُودُوا نَعُدْ وَلَنْ تُغْنِيَ عَنْكُمْ فِئَتُكُمْ شَيْئًا وَلَوْ كَثُرَتْ وَأَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١٩﴾
[شما اى مشركان !] اگر پيروزى [آيينِ حق] را مى‏خواستيد ، اينك پيروزى براى آيينِ حق آمد [پس به آن ايمان آوريد] ، و اگر [از دشمنى با خدا و رسول] بازايستيد ، براى شما بهتر است ، و اگر [به دشمنى] بازگرديد ، ما نيز [بر ضد شما] بازمى‏گرديم ، و هرگز جمعيت شما هر چند زياد باشد ، چيزى [از عذاب خدا] را از شما دفع نمى‏كند ، و يقيناً خدا با مؤمنان است .


يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ ﴿٢٠﴾
اى اهل ايمان ! از خدا و پيامبرش اطاعت كنيد و در حالى كه [سخنان بر حقّ او را] مى‏شنويد ، از او روى نگردانيد .


وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ قَالُوا سَمِعْنَا وَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ ﴿٢١﴾
و مانند كسانى نباشيد كه [از روى تظاهر] گفتند : شنيديم در حالى كه [از روى حقيقت] نمى‏شنوند .


http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgإِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ ﴿٢٢﴾
قطعاً بدترين جُنبندگان نزد خدا ، كرانِ [از شنيدن حق] و لالانِ [از گفتن حق] هستند كه [كلام حق را] نمى‏انديشند !


وَلَوْ عَلِمَ اللَّهُ فِيهِمْ خَيْرًا لَأَسْمَعَهُمْ ۖ وَلَوْ أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّوْا وَهُمْ مُعْرِضُونَ ﴿٢٣﴾
اگر خدا [نسبت به پذيرفتن هدايت شايستگى و] خيرى در آنان مى‏ديد ، يقيناً ايشان را شنوا [ى حقايق و معارف] مى‏كرد ، و اگر [با لجبازى و عنادى كه فعلاً دارند] آنان را شنوا كند ، باز بر اساس روحيه اعراض روى [از حق] مى‏گردانند .



يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٢٤﴾
اى اهل ايمان ! هنگامى كه خدا و پيامبرش شما را به حقايقى كه به شما [حيات معنوى و] زندگى [واقعى] مى‏بخشد ، دعوت مى‏كنند اجابت كنيد ، و بدانيد كه خدا ميان آدمى و دلش حايل مى‏شود [تا حق را باطل و باطل را حق مپندارد] و مسلماً همه شما به سوى او محشور خواهيد شد .«


وَاتَّقُوا فِتْنَةً لَا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٢٥﴾
و از عذابى [كه نتيجه گناهان گوناگون است] بپرهيزيد ، [عذابى] كه فقط به ستمكاران از شما نمى‏رسد [بلكه وقتى نازل شود ، همه را فرا مى‏گيرد ، ستمكاران را به خاطر ستم و اهل ايمان را به سبب اختلاف و نزاع و ترك امر به معروف و نهى از منكر] و بدانيد كه خدا سخت كيفر است




◄ ١٧٩ ►

[گل مريم]

وَاذْكُرُواْ إِذْ أَنتُمْ قَلِيلٌ مُّسْتَضْعَفُونَ فِي الأَرْضِ تَخَافُونَ أَن يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآوَاكُمْ وَأَيَّدَكُم بِنَصْرِهِ وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/26.gif يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَخُونُواْ اللّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُواْ أَمَانَاتِكُمْ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/27.gif وَاعْلَمُواْ أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلاَدُكُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/28.gif يِا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إَن تَتَّقُواْ اللّهَ يَجْعَل لَّكُمْ فُرْقَاناً وَيُكَفِّرْ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/29.gif وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللّهُ وَاللّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/30.gif وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا قَالُواْ قَدْ سَمِعْنَا لَوْ نَشَاء لَقُلْنَا مِثْلَ هَـذَا إِنْ هَـذَا إِلاَّ أَسَاطِيرُ الأوَّلِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/31.gif وَإِذْ قَالُواْ اللَّهُمَّ إِن كَانَ هَـذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِندِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَاء أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/32.gif وَمَا كَانَ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِيهِمْ وَمَا كَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/33.gif


http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/26.gif و هنگامى را [به ياد آوريد] كه شما در روى زمين گروهى اندك و به ناتوانى كشيده شده بوديد، مى‏ هراسيديد كه [مبادا ]مردم [مكّه‏] شما را بربايند، امّا [خدا ]شما را [در نقطه ‏هاى امن ]جاى داد و به يارى خود نيرومندتان گردانيد و از چيزهاى [پاك و ]پاكيزه روزيتان داد، باشد كه سپاس [خدا را] بگزاريد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/27.gif هان اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد! به خدا و پيام آورش خيانت نكيند و [هرگز] به امانت هاى خويشتن در حالى كه مى ‏دانيد [امانت هستند و نبايد به امانت ها خيانت نمود]، خيانت نورزيد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/28.gif و بدانيد كه دارايى ها و فرزندان شما [وسيله‏] آزمونى [برايتان ]هستند و خداست كه پاداشى پرشكوه نزد اوست.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/29.gif هان اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد! اگر پرواى خدا پيشه سازيد، [او] براى شما وسيله ‏اى به منظور جدا سازى [حق و عدالت از باطل و بيداد] قرار مى ‏دهد و گناهانتان را از شما دور مى‏ سازد [و از پرونده عمل شما مى‏ زدايد] و شما را مى ‏آمرزد، و خدا داراى فزون بخشى پرشكوهى است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/30.gifو هنگامى را [به يادآور] كه كفرگرايان درباره تو [مكر و ]نيرنگ مى ‏نمودند تا تو را به بند كشند [و] ياتو را بكشند يا [از كنار كهن ترين معبود توحيد] تو را بيرون كنند، و [براى اين كار همواره‏] نيرنگ مى‏ كردند و خدا [نيز براى نقش برآب ساختن نقشه‏هاى شوم و ابليسى آنان‏] تدبير مى‏ كرد، و خدا بهترين تدبير گران است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/31.gif و هنگامى كه آيات ما بر آنان تلاوت گردد مى‏ گويند: بخوبى شنيديم! اگر بخواهيم، ما [نيز] همانند آن را [مى‏ آوريم و باز ]مى ‏گوييم. اين [چيزى‏] جز افسانه ‏هاى پيشينيان نيست.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/32.gif و هنگامى را [به ياد آور] كه [شرك گرايان‏] گفتند: بار خدايا! اگر اين [كتاب پرشكوه آسمانى‏] همان [كتاب ]حق از جانب توست، سنگ هايى از آسمان بر ما بباران [و] ياعذابى دردناك برايمان بياور.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/33.gif امّا خدا بر آن نيست كه تا تو در ميانشان هستى آنان را [گرفتار ]عذاب كند، و [نيز] در حالى كه آنان [از خدا ]آمرزش مى‏ خواهند، خدا عذاب كننده آنان نخواهد بود.



صفحه 180

[گل مريم]

وَمَا لَهُمْ أَلاَّ يُعَذِّبَهُمُ اللّهُ وَهُمْ يَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَمَا كَانُواْ أَوْلِيَاءهُ إِنْ أَوْلِيَآؤُهُ إِلاَّ الْمُتَّقُونَ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/34.gif وَمَا كَانَ صَلاَتُهُمْ عِندَ الْبَيْتِ إِلاَّ مُكَاء وَتَصْدِيَةً فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/35.gif إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّواْ عَن سَبِيلِ اللّهِ فَسَيُنفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ إِلَى جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/36.gif لِيَمِيزَ اللّهُ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَيَجْعَلَ الْخَبِيثَ بَعْضَهُ عَلَىَ بَعْضٍ فَيَرْكُمَهُ جَمِيعاً فَيَجْعَلَهُ فِي جَهَنَّمَ أُوْلَـئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/37.gif قُل لِلَّذِينَ كَفَرُواْ إِن يَنتَهُواْ يُغَفَرْ لَهُم مَّا قَدْ سَلَفَ وَإِنْ يَعُودُواْ فَقَدْ مَضَتْ سُنَّةُ الأَوَّلِينِ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/38.gif وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلّه فَإِنِ انتَهَوْاْ فَإِنَّ اللّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ بَصِيرٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/39.gif وَإِن تَوَلَّوْاْ فَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَوْلاَكُمْ نِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/40.gif



http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/34.gif و آنان چه [ويژگى‏] دارند كه خدا [در اين جهان و جهان ديگر ]آنان را عذاب نكند؟! در صورتى كه آنان [مردمِ خداجو و با ايمان را] از [نزديك شدن به‏] مسجد الحرام باز مى‏ دارند با اين كه آنان سر رشته دار آن [خانه مقدس‏] نيستند و سر رشته دار آن تنها پرواپيشگانند، امّا [شرك گرايان‏] بيشتر شان [اين حقيقت روشن را ]نمى‏ دانند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/35.gif و نماز آنان در كنار آن خانه [پرمعنويت خدا] جز سوت كشيدن و دست افشاندن نيست؛ [از اين رو در سراى آخرت بر آنان گفته مى‏ شود:] اينك به كيفر آن كه [در دنيا] كفر مى‏ ورزيديد، [طعم تلخ‏] اين عذاب [دردناك‏] را بچشيد!
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/36.gif بى ‏گمان آنان كه كفر ورزيده‏ اند، دارايى ‏هاى خود را هزينه مى‏ كنند تا [ديگران را نيز] از راه خدا باز دارند؛ پس آنان به زودى [تمام‏] آن [ثروت‏] را [براى مبارزه با حق و عدالت ]هزينه مى‏ كنند و آن گاه براى آنان [مايه دريغ‏] و حسرتى خواهد شد، سپس [از اين مردم با ايمان ]شكست [هم‏] مى ‏خورند. و كسانى كه كفر ورزيده‏ اند به زودى به سوى دوزخ كوچ داده خواهند شد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/37.gif تا خدا [مردم‏] ناپاك را از [مردم‏] پاك جدا سازد، و ناپاك‏ها را روى هم گذارد و همگى آنها را انباشته سازد [و] آن گاه در دوزخ قرارشان دهد؛ [چرا كه ]اينان همان زيانكارانند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/38.gif [هان اى پيامبر!] به آن كسانى كه كفرورزيده ‏اند بگو: اگر آنان از كفر [و بيداد خود] باز ايستند، آنچه گذشته است بر آنان آمرزيده خواهد شد؛ و اگر [به شيوه زشت و ظالمانه خود] باز گردند، بى ‏گمان [سرنوشت آنان با همان‏] سنّت [خدا خواهد بود كه در مورد] پيشينيان گذشت.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/39.gif و [شما توحيد گرايان‏] با آنان پيكار كنيد تا [تباهى و ]فتنه ‏اى بر جاى نماند و دين [و آيين‏] يكسره از آن خدا گردد؛ و اگر [از كفر] باز ايستند [و به حق گرايند، خدا توبه و بازگشت آنان را مى‏ پذيرد] به يقين خدا به آنچه انجام مى‏ دهند بيناست.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/40.gif و اگر آنان [از حق و عدالت‏] روى برتافتند، بدانيد كه خدا سالار شماست؛ [و راستى كه‏] چه نيكو سالار [و سررشته دار] و چه نيكو [يار و] ياورى است!





صفحه 182

[گل مريم]

صدق الله العلی العظیم



پایان جزء نهم


تقبل الله



..allah..

[مهاجر]

شروع جزء دهم

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم









و بدانيد كه هر چيزى را به غنيمت گرفتيد يك پنجم آن براى خدا و پيامبر و براى خويشاوندان [او] و يتيمان و بينوايان و در راه‏ماندگان است اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدايى [حق از باطل] روزى كه آن دو گروه با هم روبرو شدند نازل كرديم ايمان آورده‏ايد و خدا بر هر چيزى تواناست (۴۱)


وَاعْلَمُواْ أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَيْءٍ فَأَنَّ لِلّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ إِن كُنتُمْ آمَنتُمْ بِاللّهِ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا يَوْمَ الْفُرْقَانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۴۱﴾




آنگاه كه شما بر دامنه نزديكتر [كوه] بوديد و آنان در دامنه دورتر [كوه ] و سواران [دشمن] پايين‏تر از شما [موضع گرفته] بودند و اگر با يكديگر وعده گذارده بوديد قطعا در وعده‏گاه خود اختلاف مى‏كرديد ولى [چنين شد] تا خداوند كارى را كه انجام‏شدنى بود به انجام رساند [و] تا كسى كه [بايد] هلاك شود با دليلى روشن هلاك گردد و كسى كه [بايد] زنده شود با دليلى واضح زنده بماند و خداست كه در حقيقت‏شنواى داناست (۴۲)


إِذْ أَنتُم بِالْعُدْوَةِ الدُّنْيَا وَهُم بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوَى وَالرَّكْبُ أَسْفَلَ مِنكُمْ وَلَوْ تَوَاعَدتَّمْ لاَخْتَلَفْتُمْ فِي الْمِيعَادِ وَلَكِن لِّيَقْضِيَ اللّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا لِّيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَن بَيِّنَةٍ وَيَحْيَى مَنْ حَيَّ عَن بَيِّنَةٍ وَإِنَّ اللّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿۴۲﴾




[اى پيامبر ياد كن] آنگاه را كه خداوند آنان [=سپاه دشمن] را در خوابت به تو اندك نشان داد و اگر ايشان را به تو بسيار نشان مى‏داد قطعا سست مى‏شديد و حتما در كار [جهاد] منازعه مى‏كرديد ولى خدا شما را به سلامت داشت چرا كه او به راز دلها داناست (۴۳)


إِذْ يُرِيكَهُمُ اللّهُ فِي مَنَامِكَ قَلِيلًا وَلَوْ أَرَاكَهُمْ كَثِيرًا لَّفَشِلْتُمْ وَلَتَنَازَعْتُمْ فِي الأَمْرِ وَلَكِنَّ اللّهَ سَلَّمَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿۴۳﴾




و آنگاه كه چون با هم برخورد كرديد آنان را در ديدگان شما اندك جلوه داد و شما را [نيز] در ديدگان آنان كم نمودار ساخت تا خداوند كارى را كه انجام‏شدنى بود تحقق بخشد و كارها به سوى خدا بازگردانده مى‏شود (۴۴)


وَإِذْ يُرِيكُمُوهُمْ إِذِ الْتَقَيْتُمْ فِي أَعْيُنِكُمْ قَلِيلًا وَيُقَلِّلُكُمْ فِي أَعْيُنِهِمْ لِيَقْضِيَ اللّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا وَإِلَى اللّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ ﴿۴۴﴾




اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد چون با گروهى برخورد مى‏كنيد پايدارى ورزيد و خدا را بسيار ياد كنيد باشد كه رستگار شويد (۴۵)


يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا لَقِيتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُواْ وَاذْكُرُواْ اللّهَ كَثِيرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلَحُونَ ﴿۴۵﴾




و از خدا و پيامبرش اطاعت كنيد و با هم نزاع مكنيد كه سست‏شويد و مهابت‏شما از بين برود و صبر كنيد كه خدا با شكيبايان است (۴۶)


وَأَطِيعُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَلاَ تَنَازَعُواْ فَتَفْشَلُواْ وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ وَاصْبِرُواْ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ ﴿۴۶﴾




و مانند كسانى مباشيد كه از خانه‏هايشان با حالت‏سرمستى و به صرف نمايش به مردم خارج شدند و [مردم را] از راه خدا باز مى‏داشتند و خدا به آنچه مى‏كنند احاطه دارد (۴۷)


وَلاَ تَكُونُواْ كَالَّذِينَ خَرَجُواْ مِن دِيَارِهِم بَطَرًا وَرِئَاء النَّاسِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَاللّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ ﴿۴۷﴾




و [ياد كن] هنگامى را كه شيطان اعمال آنان را برايشان بياراست و گفت امروز هيچ كس از مردم بر شما پيروز نخواهد شد و من پناه شما هستم پس هنگامى كه دو گروه يكديگر را ديدند [شيطان] به عقب برگشت و گفت من از شما بيزارم من چيزى را مى‏بينم كه شما نمى‏بينيد من از خدا بيمناكم و خدا سخت‏كيفر است (۴۸)


وَإِذْ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ وَقَالَ لاَ غَالِبَ لَكُمُ الْيَوْمَ مِنَ النَّاسِ وَإِنِّي جَارٌ لَّكُمْ فَلَمَّا تَرَاءتِ الْفِئَتَانِ نَكَصَ عَلَى عَقِبَيْهِ وَقَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِّنكُمْ إِنِّي أَرَى مَا لاَ تَرَوْنَ إِنِّيَ أَخَافُ اللّهَ وَاللّهُ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿۴۸﴾




آنگاه كه منافقان و كسانى كه در دلهايشان بيمارى بود مى‏گفتند اينان [=مؤمنان] را دينشان فريفته است و هر كس بر خدا توكل كند [بداند كه] در حقيقت‏خدا شكست‏ناپذير حكيم است (۴۹)


إِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ غَرَّ هَؤُلاء دِينُهُمْ وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ فَإِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿۴۹﴾




و اگر ببينى آنگاه كه فرشتگان جان كافران را مى‏ستانند بر چهره و پشت آنان مى‏زنند و [گويند] عذاب سوزان را بچشيد (۵۰)


وَلَوْ تَرَى إِذْ يَتَوَفَّى الَّذِينَ كَفَرُواْ الْمَلآئِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ وَذُوقُواْ عَذَابَ الْحَرِيقِ ﴿۵۰﴾

[مهاجر]

این [كيفر] دستاوردهاى پيشين شماست و [گر نه] خدا بر بندگان [خود] ستمكار نيست (۵۱)


ذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنَّ اللّهَ لَيْسَ بِظَلاَّمٍ لِّلْعَبِيدِ ﴿۵۱﴾




[رفتارشان] مانند رفتار خاندان فرعون و كسانى است كه پيش از آنان بودند به آيات خدا كفر ورزيدند پس خدا به [سزاى] گناهانشان گرفتارشان كرد آرى خدا نيرومند سخت‏كيفر است (۵۲)


كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كَفَرُواْ بِآيَاتِ اللّهِ فَأَخَذَهُمُ اللّهُ بِذُنُوبِهِمْ إِنَّ اللّهَ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿۵۲﴾




اين [كيفر] بدان سبب است كه خداوند نعمتى را كه بر قومى ارزانى داشته تغيير نمى‏دهد مگر آنكه آنان آنچه را در دل دارند تغيير دهند و خدا شنواى داناست (۵۳)


ذَلِكَ بِأَنَّ اللّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّرًا نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَى قَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ وَأَنَّ اللّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿۵۳﴾




[رفتارى] چون رفتار فرعونيان و كسانى كه پيش از آنان بودند كه آيات پروردگارشان را تكذيب كردند پس ما آنان را به [سزاى] گناهانشان هلاك و فرعونيان را غرق كرديم و همه آنان ستمكار بودند (۵۴)


كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كَذَّبُواْ بآيَاتِ رَبِّهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَونَ وَكُلٌّ كَانُواْ ظَالِمِينَ ﴿۵۴﴾




بى‏ترديد بدترين جنبندگان پيش خدا كسانى‏اند كه كفر ورزيدند و ايمان نمى‏آورند (۵۵)


إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللّهِ الَّذِينَ كَفَرُواْ فَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ ﴿۵۵﴾




همانان كه از ايشان پيمان گرفتى ولى هر بار پيمان خود را مى‏شكنند و [از خدا] پروا نمى‏دارند (۵۶)


الَّذِينَ عَاهَدتَّ مِنْهُمْ ثُمَّ يَنقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِي كُلِّ مَرَّةٍ وَهُمْ لاَ يَتَّقُونَ ﴿۵۶﴾




پس اگر در جنگ بر آنان دست‏يافتى با [عقوبت] آنان كسانى را كه در پى ايشانند تارومار كن باشد كه عبرت گيرند (۵۷)


فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِي الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِم مَّنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ ﴿۵۷﴾




و اگر از گروهى بيم خيانت دارى [پيمانشان را] به سويشان بينداز [تا طرفين] به طور يكسان [بدانند كه پيمان گسسته است] زيرا خدا خائنان را دوست نمى‏دارد (۵۸)


وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِن قَوْمٍ خِيَانَةً فَانبِذْ إِلَيْهِمْ عَلَى سَوَاء إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ الخَائِنِينَ ﴿۵۸﴾




و زنهار كسانى كه كافر شده‏اند گمان نكنند كه پيشى جسته‏اند زيرا آنان نمى‏توانند [ما را] درمانده كنند (۵۹)


وَلاَ يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ سَبَقُواْ إِنَّهُمْ لاَ يُعْجِزُونَ ﴿۵۹﴾




و هر چه در توان داريد از نيرو و اسبهاى آماده بسيج كنيد تا با اين [تداركات] دشمن خدا و دشمن خودتان و [دشمنان] ديگرى را جز ايشان كه شما نمى‏شناسيدشان و خدا آنان را مى‏شناسد بترسانيد و هر چيزى در راه خدا خرج كنيد پاداشش به خود شما بازگردانيده مى‏شود و بر شما ستم نخواهد رفت (۶۰)


وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ مِن دُونِهِمْ لاَ تَعْلَمُونَهُمُ اللّهُ يَعْلَمُهُمْ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَيْءٍ فِي سَبِيلِ اللّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنتُمْ لاَ تُظْلَمُونَ ﴿۶۰﴾

[مهاجر]

و اگر به صلح گراييدند تو [نيز] بدان گراى و بر خدا توكل نما كه او شنواى داناست (۶۱)


وَإِن جَنَحُواْ لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿۶۱﴾




و اگر بخواهند تو را بفريبند [يارى] خدا براى تو بس است همو بود كه تو را با يارى خود و مؤمنان نيرومند گردانيد (۶۲)


وَإِن يُرِيدُواْ أَن يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللّهُ هُوَ الَّذِيَ أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ ﴿۶۲﴾




و ميان دلهايشان الفت انداخت كه اگر آنچه در روى زمين است همه را خرج مى‏كردى نمى‏توانستى ميان دلهايشان الفت برقرار كنى ولى خدا بود كه ميان آنان الفت انداخت چرا كه او تواناى حكيم است (۶۳)


وَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِي الأَرْضِ جَمِيعًا مَّا أَلَّفَتْ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَكِنَّ اللّهَ أَلَّفَ بَيْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿۶۳﴾




اى پيامبر خدا و كسانى از مؤمنان كه پيرو تواند تو را بس است (۶۴)


يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَسْبُكَ اللّهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۶۴﴾




اى پيامبر مؤمنان را به جهاد برانگيز اگر از [ميان] شما بيست تن شكيبا باشند بر دويست تن چيره مى‏شوند و اگر از شما يكصد تن باشند بر هزار تن از كافران پيروز مى‏گردند چرا كه آنان قومى‏اند كه نمى‏فهمند (۶۵)


يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْقِتَالِ إِن يَكُن مِّنكُمْ عِشْرُونَ صَابِرُونَ يَغْلِبُواْ مِئَتَيْنِ وَإِن يَكُن مِّنكُم مِّئَةٌ يَغْلِبُواْ أَلْفًا مِّنَ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ يَفْقَهُونَ ﴿۶۵﴾




اكنون خدا بر شما تخفيف داده و معلوم داشت كه در شما ضعفى هست پس اگر از [ميان] شما يكصد تن شكيبا باشند بر دويست تن پيروز گردند و اگر از شما هزار تن باشند به توفيق الهى بر دو هزار تن غلبه كنند و خدا با شكيبايان است (۶۶)


الآنَ خَفَّفَ اللّهُ عَنكُمْ وَعَلِمَ أَنَّ فِيكُمْ ضَعْفًا فَإِن يَكُن مِّنكُم مِّئَةٌ صَابِرَةٌ يَغْلِبُواْ مِئَتَيْنِ وَإِن يَكُن مِّنكُمْ أَلْفٌ يَغْلِبُواْ أَلْفَيْنِ بِإِذْنِ اللّهِ وَاللّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ ﴿۶۶﴾




هيچ پيامبرى را سزاوار نيست كه [براى اخذ سربها از دشمنان] اسيرانى بگيرد تا در زمين به طور كامل از آنان كشتار كند شما متاع دنيا را مى‏خواهيد و خدا آخرت را مى‏خواهد و خدا شكست‏ناپذير حكيم است (۶۷)


مَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَكُونَ لَهُ أَسْرَى حَتَّى يُثْخِنَ فِي الأَرْضِ تُرِيدُونَ عَرَضَ الدُّنْيَا وَاللّهُ يُرِيدُ الآخِرَةَ وَاللّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿۶۷﴾




اگر در آنچه گرفته‏ايد از جانب خدا نوشته‏اى نبود قطعا به شما عذابى بزرگ مى‏رسيد (۶۸)


لَّوْلاَ كِتَابٌ مِّنَ اللّهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمْ فِيمَا أَخَذْتُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿۶۸﴾




پس از آنچه به غنيمت برده‏ايد حلال و پاكيزه بخوريد و از خدا پروا داريد كه خدا آمرزنده مهربان است (۶۹)


فَكُلُواْ مِمَّا غَنِمْتُمْ حَلاَلًا طَيِّبًا وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿۶۹﴾




اى پيامبر به كسانى كه در دست‏شما اسيرند بگو اگر خدا در دلهاى شما خيرى سراغ داشته باشد بهتر از آنچه از شما گرفته شده به شما عطا مى‏كند و بر شما مى‏بخشايد و خدا آمرزنده مهربان است (۷۰)


يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّمَن فِي أَيْدِيكُم مِّنَ الأَسْرَى إِن يَعْلَمِ اللّهُ فِي قُلُوبِكُمْ خَيْرًا يُؤْتِكُمْ خَيْرًا مِّمَّا أُخِذَ مِنكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿۷۰﴾




و اگر بخواهند به تو خيانت كنند پيش از اين [نيز] به خدا خيانت كردند [و خدا تو را] بر آنان مسلط ساخت و خدا داناى حكيم است (۷۱)


وَإِن يُرِيدُواْ خِيَانَتَكَ فَقَدْ خَانُواْ اللّهَ مِن قَبْلُ فَأَمْكَنَ مِنْهُمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿۷۱﴾




كسانى كه ايمان آورده و هجرت كرده‏اند و در راه خدا با مال و جان خود جهاد نموده‏اند و كسانى كه [مهاجران را] پناه داده‏اند و يارى كرده‏اند آنان ياران يكديگرند و كسانى كه ايمان آورده‏اند ولى مهاجرت نكرده‏اند هيچ گونه خويشاوندى [دينى] با شما ندارند مگر آنكه [در راه خدا] هجرت كنند و اگر در [كار] دين از شما يارى جويند يارى آنان بر شما [واجب] است مگر بر عليه گروهى باشد كه ميان شما و ميان آنان پيمانى [منعقد شده] است و خدا به آنچه انجام مى‏دهيد بيناست (۷۲)


إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ آوَواْ وَّنَصَرُواْ أُوْلَئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَلَمْ يُهَاجِرُواْ مَا لَكُم مِّن وَلاَيَتِهِم مِّن شَيْءٍ حَتَّى يُهَاجِرُواْ وَإِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ إِلاَّ عَلَى قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَاقٌ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿۷۲﴾

[مهاجر]

و كسانى كه كفر ورزيدند ياران يكديگرند اگر اين [دستور] را به كار نبنديد در زمين فتنه و فسادى بزرگ پديد خواهد آمد (۷۳)


وَالَّذينَ كَفَرُواْ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ إِلاَّ تَفْعَلُوهُ تَكُن فِتْنَةٌ فِي الأَرْضِ وَفَسَادٌ كَبِيرٌ ﴿۷۳﴾




و كسانى كه ايمان آورده و هجرت كرده و در راه خدا به جهاد پرداخته و كسانى كه [مهاجران را] پناه داده و يارى كرده‏اند آنان همان مؤمنان واقعى‏اند براى آنان بخشايش و روزى شايسته‏اى خواهد بود (۷۴)


وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ آوَواْ وَّنَصَرُواْ أُولَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ ﴿۷۴﴾




و كسانى كه بعدا ايمان آورده و هجرت نموده و همراه شما جهاد كرده‏اند اينان از زمره شمايند و خويشاوندان نسبت به يكديگر [از ديگران] در كتاب خدا سزاوارترند آرى خدا به هر چيزى داناست (۷۵)


وَالَّذِينَ آمَنُواْ مِن بَعْدُ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ مَعَكُمْ فَأُوْلَئِكَ مِنكُمْ وَأُوْلُواْ الأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿۷۵﴾





سوره ۹: التوبة
[اين آيات] اعلام بيزارى [و عدم تعهد] است از طرف خدا و پيامبرش نسبت به آن مشركانى كه با ايشان پيمان بسته‏ايد (۱)




بَرَاءةٌ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿۱﴾




پس [اى مشركان] چهار ماه [ديگر با امنيت كامل] در زمين بگرديد و بدانيد كه شما نمى‏توانيد خدا را به ستوه آوريد و اين خداست كه رسواكننده كافران است (۲)


فَسِيحُواْ فِي الأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَاعْلَمُواْ أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللّهِ وَأَنَّ اللّهَ مُخْزِي الْكَافِرِينَ ﴿۲﴾




و [اين آيات] اعلامى است از جانب خدا و پيامبرش به مردم در روز حج اكبر كه خدا و پيامبرش در برابر مشركان تعهدى ندارند [با اين حال] اگر [از كفر] توبه كنيد آن براى شما بهتر است و اگر روى بگردانيد پس بدانيد كه شما خدا را درمانده نخواهيد كرد و كسانى را كه كفر ورزيدند از عذابى دردناك خبر ده (۳)


وَأَذَانٌ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الأَكْبَرِ أَنَّ اللّهَ بَرِيءٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ وَرَسُولُهُ فَإِن تُبْتُمْ فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَإِن تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللّهِ وَبَشِّرِ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿۳﴾




مگر آن مشركانى كه با آنان پيمان بسته‏ايد و چيزى از [تعهدات خود نسبت به] شما فروگذار نكرده و كسى را بر ضد شما پشتيبانى ننموده‏اند پس پيمان اينان را تا [پايان] مدتشان تمام كنيد چرا كه خدا پرهيزگاران را دوست دارد (۴)


إِلاَّ الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ ثُمَّ لَمْ يَنقُصُوكُمْ شَيْئًا وَلَمْ يُظَاهِرُواْ عَلَيْكُمْ أَحَدًا فَأَتِمُّواْ إِلَيْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَى مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ ﴿۴﴾




پس چون ماه‏هاى حرام سپرى شد مشركان را هر كجا يافتيد بكشيد و آنان را دستگير كنيد و به محاصره درآوريد و در هر كمينگاهى به كمين آنان بنشينيد پس اگر توبه كردند و نماز برپا داشتند و زكات دادند راه برايشان گشاده گردانيد زيرا خدا آمرزنده مهربان است (۵)


فَإِذَا انسَلَخَ الأَشْهُرُ الْحُرُمُ فَاقْتُلُواْ الْمُشْرِكِينَ حَيْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ وَخُذُوهُمْ وَاحْصُرُوهُمْ وَاقْعُدُواْ لَهُمْ كُلَّ مَرْصَدٍ فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَآتَوُاْ الزَّكَاةَ فَخَلُّواْ سَبِيلَهُمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿۵﴾




و اگر يكى از مشركان از تو پناه خواست پناهش ده تا كلام خدا را بشنود سپس او را به مكان امنش برسان چرا كه آنان قومى نادانند (۶)


وَإِنْ أَحَدٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّى يَسْمَعَ كَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ يَعْلَمُونَ ﴿۶﴾




چگونه مشركان را نزد خدا و نزد فرستاده او عهدى تواند بود مگر با كسانى كه كنار مسجد الحرام پيمان بسته‏ايد پس تا با شما [بر سر عهد] پايدارند با آنان پايدار باشيد زيرا خدا پرهيزگاران را دوست مى‏دارد (۷)


كَيْفَ يَكُونُ لِلْمُشْرِكِينَ عَهْدٌ عِندَ اللّهِ وَعِندَ رَسُولِهِ إِلاَّ الَّذِينَ عَاهَدتُّمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ فَمَا اسْتَقَامُواْ لَكُمْ فَاسْتَقِيمُواْ لَهُمْ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ ﴿۷﴾




چگونه [براى آنان عهدى است] با اينكه اگر بر شما دست‏يابند در باره شما نه خويشاوندى را مراعات مى‏كنند و نه تعهدى را شما را با زبانشان راضى مى‏كنند و حال آنكه دلهايشان امتناع مى‏ورزد و بيشترشان منحرفند (۸)


كَيْفَ وَإِن يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ لاَ يَرْقُبُواْ فِيكُمْ إِلاًّ وَلاَ ذِمَّةً يُرْضُونَكُم بِأَفْوَاهِهِمْ وَتَأْبَى قُلُوبُهُمْ وَأَكْثَرُهُمْ فَاسِقُونَ ﴿۸﴾

[صبور]

كَيْفَ يَكُونُ لِلْمُشْرِكِينَ عَهْدٌ عِنْدَ اللَّهِ وَعِنْدَ رَسُولِهِ إِلَّا الَّذِينَ عَاهَدْتُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۖ فَمَا اسْتَقَامُوا لَكُمْ فَاسْتَقِيمُوا لَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ﴿٧﴾ كَيْفَ وَإِنْ يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ لَا يَرْقُبُوا فِيكُمْ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً ۚ يُرْضُونَكُمْ بِأَفْوَاهِهِمْ وَتَأْبَىٰ قُلُوبُهُمْ وَأَكْثَرُهُمْ فَاسِقُونَ ﴿٨﴾ اشْتَرَوْا بِآيَاتِ اللَّهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِهِ ۚ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٩﴾ لَا يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ ﴿١٠﴾ فَإِنْ تَابُوا وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ فَإِخْوَانُكُمْ فِي الدِّينِ ۗ
وَنُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ﴿١١﴾ وَإِنْ نَكَثُوا أَيْمَانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ ۙ إِنَّهُمْ لَا أَيْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنْتَهُونَ ﴿١٢﴾ أَلَا تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَكَثُوا أَيْمَانَهُمْ وَهَمُّوا بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَهُمْ بَدَءُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ ۚ أَتَخْشَوْنَهُمْ ۚ فَاللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشَوْهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿١٣﴾





چگونه مشركان را نزد خدا و پيامبرش پيمانى [استوار] تواند بود [در صورتى كه همواره پيمان شكنى مى‏كنند] مگر كسانى كه با آنان در كنار مسجد الحرام پيمان بسته‏ايد ، پس تا زمانى كه [به پيمانشان] با شما پايدارى كنند ، شما هم به پيمانتان با آنان پايدارى كنيد ؛ زيرا خدا پرهيزكاران را دوست دارد .«7»
چگونه [مشركان بر پيمان خود پاى بندند ؟] در صورتى كه اگر بر شما چيره شوند ، نه [پيوندِ] خويشاوندى را در حقّ شما رعايت مى‏كنند ، نه پيمانى را ! ! شما را با زبانشان خشنود مى‏كنند ، ولى دل‏هايشان [از خشنود كردن شما] امتناع دارد و بيشترشان بدكار و نافرمان‏اند .«8»
آيات خدا را در برابر بهايى اندك فروختند و مردم را از راه خدا بازداشتند ؛ راستى بد است آنچه را همواره انجام مى‏دادند .«9»
در حقّ هيچ مؤمنى رعايتِ [پيوندِ] خويشاوندى و پيمانى را نمى‏كنند ؛ و آنان هستند كه متجاوزند .«10»
پس اگر [از پيمان شكنى ، قطع رحم ، كفر و شرك] توبه كنند و نماز را بر پا دارند و زكات بپردازند ، برادران دينى شمايند ؛ و ما آيات خود را براى گروهى كه [حقايق را] مى‏دانند ، به صورت‏هاى گوناگون بيان مى‏كنيم .«11»
و اگر پيمان‏هايشان را پس از تعهدشان شكستند و در دين شما زبان به عيب جويى گشودند ، در اين صورت با پيشوايان كفر بجنگيد كه آنان را [نسبت به پيمان‏هايشان] هيچ تعهدى نيست ، بجنگيد تا [از عيب جويى و پيمان شكنى] بازايستند .«12»
چرا و براى چه نمى‏جنگيد ؟ آن هم با گروهى كه پيمان‏هاى خود را شكستند ، و عزمشان را بر بيرون كردن پيامبر از وطنش جزم كردند و هم آنان بودند كه نخستين بار با شما جنگيدند ، آيا از آنان مى‏ترسيد ؟ ! در صورتى كه اگر مؤمن هستيد ، خدا سزاوارتر است كه از او بترسيد .«13»


«188»

[صبور]

قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنْصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ ﴿١٤﴾ وَيُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ ۗ وَيَتُوبُ اللَّهُ عَلَىٰ مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿١٥﴾ أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تُتْرَكُوا وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنْكُمْ وَلَمْ يَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَا رَسُولِهِ وَلَا الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿١٦﴾ مَا كَانَ لِلْمُشْرِكِينَ أَنْ يَعْمُرُوا مَسَاجِدَ اللَّهِ شَاهِدِينَ عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ بِالْكُفْرِ ۚ أُولَٰئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ وَفِي النَّارِ هُمْ خَالِدُونَ ﴿١٧﴾ إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ ۖ فَعَسَىٰ أُولَٰئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ ﴿١٨﴾ http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgأَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ لَا يَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿١٩﴾ الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿٢٠﴾



با آنان بجنگيد تا خدا آنان را به دست شما عذاب كند و رسوايشان نمايد و شما را بر آنان پيروزى دهد و سينه‏هاى [پر سوز و غم] مردم مؤمن را شفا بخشد .«14»
و خشم دل‏هايشان را از ميان ببرد ؛ و خدا توبه هر كس را بخواهد مى‏پذيرد ؛ و خدا دانا و حكيم است .«15»
آيا گمان كرده‏ايد كه شما را به خود واگذارند [و به بوته آزمايش نيازمايند] در حالى كه هنوز كسانى از شما را كه جهاد كردند و غير خدا و پيامبرش و مؤمنان را محرم اسرار خود نگرفتند ، از ديگران مشخص نكرده است [يقيناً بايد آزمايش شويد تا مؤمن از غير مؤمن معلوم شود] ؛ و خدا به آنچه انجام مى‏دهيد آگاه است .«16»
و مشركان در حالى كه بر ضد خود به كفر [و انكار حقايق] گواهى مى‏دهند ، صلاحيت آباد كردن مساجد خدا را ندارند ؛ اينانند كه اعمالشان تباه و بى‏اثر است و در آتش جاودانه‏اند .«17»
آباد كردن مساجد خدا فقط در صلاحيت كسانى است كه به خدا و روز قيامت ايمان آورده و نماز را بر پا داشته و زكات پرداخته و جز از خدا نترسيده‏اند ؛ يقيناً اينان از راه يافتگان‏اند .«18»
آيا آب دادن به حاجيان و آباد كردن مسجدالحرام را مانند [عمل] كسى قرار داده‏ايد كه به خدا و روز قيامت ايمان آورده و در راه خدا جهاد كرده است ؟ ! [اين دو] نزد خدا برابر و يكسان نيستند و خدا گروه ستمكاران را هدايت نمى‏كند .«19»
آنان كه ايمان آوردند و هجرت كردند و با اموال و جان‏هايشان در راه خدا به جهاد برخاستند ، منزلتشان در پيشگاه خدا بزرگ‏تر و برتر است ، و فقط اينانند كه كاميابند .«20»

«189»

[صبور]

يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَرِضْوَانٍ وَجَنَّاتٍ لَهُمْ فِيهَا نَعِيمٌ مُقِيمٌ﴿٢١﴾ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ ﴿٢٢﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا آبَاءَكُمْ وَإِخْوَانَكُمْ أَوْلِيَاءَ إِنِ اسْتَحَبُّوا الْكُفْرَ عَلَى الْإِيمَانِ ۚ وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٢٣﴾ قُلْ إِنْ كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُمْ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّىٰ يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ ﴿٢٤﴾ لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ فِي مَوَاطِنَ كَثِيرَةٍ ۙ وَيَوْمَ حُنَيْنٍ ۙ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنْكُمْ شَيْئًا وَضَاقَتْ عَلَيْكُمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّيْتُمْ مُدْبِرِينَ ﴿٢٥﴾ ثُمَّ أَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَنْزَلَ جُنُودًا لَمْ تَرَوْهَا وَعَذَّبَ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ وَذَٰلِكَ جَزَاءُ الْكَافِرِينَ ﴿٢٦﴾




پروردگارشان آنان را نزد خود به رحمت و خشنودى و بهشت‏هايى كه براى آنان در آنها نعمت هاى پايدار است مژده مى‏دهد .«21»
همواره در آنجا جاودانه‏اند ؛ مسلماً نزد خدا پاداشى بزرگ است .«22»
اى اهل ايمان ! اگر پدرانتان و برادرانتان كفر را بر ايمان ترجيح دهند ، آنان را دوستان و سرپرستان خود مگيريد ؛ و كسانى از شما كه آنان را دوست و سرپرست خود گيرند ، اينان هستند كه ستمكارند .«23»
بگو : اگر پدرانتان و فرزندانتان و برادرانتان و همسرانتان و خويشانتان و اموالى كه فراهم آورده‏ايد و تجارتى كه از كسادى‏اش مى‏ترسيد و خانه ‏هايى كه به آنها دل خوش كرده‏ ايد ، نزد شما از خدا و پيامبرش و جهاد در راهش محبوب‏ترند ، پس منتظر بمانيد تا خدا فرمان عذابش را بياورد ؛ و خدا گروه بدكار نافرمان را هدايت نمى‏كند .«24»
بى ‏ترديد خدا شما را در جبهه ‏هاى زياد و عرصه‏ هاى بسيار يارى كرد و [به ويژه] روز [نبرد] حنين ، آن زمان كه فزونى افرادتان شما را مغرور و شگفت زده كرد ، ولى [فزونى عدد] چيزى از خطر را از شما برطرف نكرد ، و زمين با همه وسعت و فراخى‏اش بر شما تنگ شد ، سپس پشت به دشمن از عرصه نبرد گريختيد .«25»
آن گاه خدا آرامش خود را [كه حالت طمأنينه قلبى است] بر پيامبرش و مؤمنان نازل كرد ، و لشكريانى كه آنان را نمى‏ديديد [براى يارى مؤمنان] فرود آورد ، و كسانى را كه كفر مى‏ورزيدند ، به عذاب سختى مجازات كرد ؛ و اين است كيفر كفرپيشگان .«26»
«190»

[صبور]

ثُمَّ يَتُوبُ اللَّهُ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ عَلَىٰ مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿٢٧﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلَا يَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَٰذَا ۚ وَإِنْ خِفْتُمْ عَيْلَةً فَسَوْفَ يُغْنِيكُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ إِنْ شَاءَ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿٢٨﴾ قَاتِلُوا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَلَا يُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَلَا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ حَتَّىٰ يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَنْ يَدٍ وَهُمْ صَاغِرُونَ ﴿٢٩﴾ وَقَالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَقَالَتِ النَّصَارَى الْمَسِيحُ ابْنُ اللَّهِ ۖ ذَٰلِكَ قَوْلُهُمْ بِأَفْوَاهِهِمْ ۖ يُضَاهِئُونَ قَوْلَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ ۚ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ ۚ أَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ ﴿٣٠﴾ اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَالْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا إِلَٰهًا وَاحِدًا ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٣١﴾



سپس خدا بعد از اين [گناه فرار از جنگ] توبه هر كس را كه بخواهد مى‏پذيرد ؛ و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است .«27»
اى اهل ايمان ! جز اين نيست كه مشركان پليدند ؛ پس نبايد بعد از امسال به مسجدالحرام نزديك شوند ؛ و اگر [به سبب قطع رابطه با آنان و تعطيل شدن داد و ستد با ايشان] از تنگدستى مى‏ترسيد ، خدا اگر بخواهد شما را از فضل و احسانش بى‏نياز مى‏كند ؛ يقيناً خدا دانا و حكيم است .«28»
با كسانى از اهل كتاب كه به خدا و روز قيامت ايمان نمى‏آورند ، و آنچه را خدا و پيامبرش حرام كرده‏اند ، حرام نمى‏شمارند ، و دين حق را نمى‏پذيرند ، بجنگيد تا به اختيار خود در حالى كه [نسبت به احكام دولت اسلامى] متواضع و فروتن‏اند جزيه بپردازند .«29»
و يهود گفتند : عُزير ، پسر خداست . و نصارى گفتند : مسيح پسر خداست . اين گفتارى [بى‏دليل] است كه به زبان مى‏آورند ، و به گفتار كسانى كه پيش از اين [به حقايق] كفر ورزيدند شباهت دارد ؛ خدا آنان را نابود كند ، چگونه [از حق به باطل] منحرف مى‏شوند .«30»
آنان دانشمندان و راهبانشان و مسيح پسر مريم را به جاى خدا به خدايى گرفتند ؛ در حالى كه مأمور نبودند مگر اينكه معبود يگانه را كه هيچ معبودى جز او نيست بپرستند ؛ منزّه و پاك است از آنچه شريك او قرار مى‏دهند .«31»

«191»

[صبور]

يُرِيدُونَ أَنْ يُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللَّهُ إِلَّا أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ ﴿٣٢﴾ هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ ﴿٣٣﴾ http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgيَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ كَثِيرًا مِنَ الْأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَيَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَيَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۗ وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا يُنْفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٣٤﴾ يَوْمَ يُحْمَىٰ عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَىٰ بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ ۖ هَٰذَا مَا كَنَزْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ فَذُوقُوا مَا كُنْتُمْ تَكْنِزُونَ ﴿٣٥﴾ إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِي كِتَابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ ۚ فَلَا تَظْلِمُوا فِيهِنَّ أَنْفُسَكُمْ ۚ وَقَاتِلُوا الْمُشْرِكِينَ كَافَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَافَّةً ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ ﴿٣٦﴾



همواره مى‏خواهند نور خدا را با سخنان باطل [و تبليغاتِ بى‏پايه] خود خاموش كنند ؛ ولى خدا جز اينكه نور خود را كامل كند نمى‏خواهد ، هر چند كافران خوش نداشته باشند .«32»
اوست كه پيامبرش را با هدايت و دين حق فرستاد ، تا آن را بر همه اديان پيروز گرداند ، هر چند مشركان رضايت نداشته باشند .«33»
اى اهل ايمان ! يقيناً بسيارى از عالمان يهود و راهبان ، اموال مردم را به باطل [و به صورتى نامشروع] مى‏خورند و همواره [مردم را] از راه خدا بازمى‏دارند ؛ و كسانى را كه طلا و نقره مى‏اندوزند و آن را در راه خدا هزينه نمى‏كنند ، به عذابى دردناك خبر ده .«34»
روزى كه آن اندوخته‏ها را در آتش دوزخ به شدّت حرارت دهند و پيشانى و پهلو و پشتشان را به آن داغ كنند [و به آنان نهيب زنند] اين است ثروتى كه براى خود اندوختيد ، پس كيفر زراندوزى خود را بچشيد .«35»
يقيناً شماره ماه‏ها نزد خدا از روزى كه آسمان‏ها و زمين را آفريده در كتاب [علم] خدا دوازده ماه است ؛ از آنها چهار ماهش ماه حرام است ؛ اين است حساب استوار؛ پس در اين چهار ماه [با جنگ و فتنه] بر خود ستم روا مداريد و با همه مشركان همان گونه كه آنان با همه شما مى‏جنگند ، بجنگيد و بدانيد خدا با پرهيزكاران است .«36»

«192»

[گل مريم]

إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيَادَةٌ فِي الْكُفْرِ يُضَلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُحِلِّونَهُ عَامًا وَيُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِّيُوَاطِؤُواْ عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللّهُ فَيُحِلُّواْ مَا حَرَّمَ اللّهُ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/37.gif يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَا لَكُمْ إِذَا قِيلَ لَكُمُ انفِرُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الأَرْضِ أَرَضِيتُم بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِي الآخِرَةِ إِلاَّ قَلِيلٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/38.gif إِلاَّ تَنفِرُواْ يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَيَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَلاَ تَضُرُّوهُ شَيْئًا وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/39.gif إِلاَّ تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُواْ ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لاَ تَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُواْ السُّفْلَى وَكَلِمَةُ اللّهِ هِيَ الْعُلْيَا وَاللّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/40.gif



http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/37.gif جز اين نيست كه جا به جا نمودن [ماه‏هاى حرام‏] فزونى در كفر [و بيداد ]است كه كفرگرايان به وسيله آن گمراه مى‏ گردند. [آنان‏] يك سال، آن را حلال [و روا ]و سال ديگر، آن را حرام [و ناروا اعلان ]مى‏ كنند، تا با شمار ماههايى كه خدا حرام [اعلام‏] داشته است هماهنگ سازند و با اين [كار ناپسند] آنچه را خدا تحريم فرموده است حلال [و روا ]سازند. [اين تبهكاران هستند كه به كيفر كردارشان‏]زشتى كارهايشان در نظر شان آراسته جلوه داده شده است، و خدا مردم كفرگرا را [به نيكبختى و رستگارى‏] راه نمى‏ نمايد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/38.gif هان اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد! شما را چه شده ‏است كه چون به شما گفته مى‏ شود: [به پا خيزيد و] در راه خدا [براى جهاد] بيرون رويد، بر زمين سنگينى مى‏ كنيد [و سرعت به خرج نمى‏ دهيد]؟! آيا به جاى [سراى جاودانه ]آخرت به زندگى اين جهان دل خوش داشته ‏ايد؟! پس [بهوش باشيد كه‏] كالا [و بهره ‏ورى ]زندگى اين جهان در برابر [سراى ]آخرت جز اندكى نيست.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/39.gif اگر [براى جهاد در راه خدا] حركت نكنيد [بدانيد كه خدا ]شما را به عذابى دردناك كيفر مى‏ كند و گروهى غير از شما را جايگزين شما مى‏ سازد، و [شما با اين سستى در انجام فرمان خدا] هيج زيانى به او نخواهيد رسانيد و [بدانيد كه ]خدا بر هر چيزى تواناست.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/40.gif [به پاخيزيد و در انجام فرمان خدا پيامبرش را يارى رسانيد ]اگر شما او را يارى نكنيد، بى‏ گمان خدا، [ياريش خواهد نمود، همان گونه كه در سخت ترين روزها ]او را يارى كرد؛ هنگامى كه كسانى كه كفر ورزيده بودند، او را [از شهر و ديارش ]بيرون كردند، در حالى كه او نفر دوّم از دو تن بود، آنگاه كه آن دو در غار [ثور ]بودند، زمانى كه او به همراه [نگران‏] خود مى‏ گفت: اندوه به دل راه مده كه خدا با ماست. پس خدا آرامشِ خود را بر [قلب مصفّاى‏] او فرو فرستاد، و با لشكريانى كه شما آنها را نمى‏ ديديد او را نيرو بخشيد و گفتار كسانى را كه كفر ورزيدند پست‏ تر ساخت [و نقشه‏ هايشان را به شكست كشاند؛] و سخن خدا [و دين و آيين او] است كه برتر [و والاتر] است، و [بهوش باشيد كه‏] خدا شكست ناپذير و فرزانه است.





صفحه 194

[گل مريم]

انْفِرُواْ خِفَافًا وَثِقَالاً وَجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/41.gif لَوْ كَانَ عَرَضًا قَرِيبًا وَسَفَرًا قَاصِدًا لاَّتَّبَعُوكَ وَلَـكِن بَعُدَتْ عَلَيْهِمُ الشُّقَّةُ وَسَيَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَوِ اسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَكُمْ يُهْلِكُونَ أَنفُسَهُمْ وَاللّهُ يَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/42.gif عَفَا اللّهُ عَنكَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُواْ وَتَعْلَمَ الْكَاذِبِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/43.gif لاَ يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ أَن يُجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/44.gif إِنَّمَا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَارْتَابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِي رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/45.gif وَلَوْ أَرَادُواْ الْخُرُوجَ لأَعَدُّواْ لَهُ عُدَّةً وَلَـكِن كَرِهَ اللّهُ انبِعَاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَقِيلَ اقْعُدُواْ مَعَ الْقَاعِدِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/46.gif لَوْ خَرَجُواْ فِيكُم مَّا زَادُوكُمْ إِلاَّ خَبَالاً ولأَوْضَعُواْ خِلاَلَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ وَفِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/47.gif




http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/41.gif [همگى شما در راه خدا به پا خيزيد و] سبكبار و گرانبار بيرون رويد و باداراييها و جانهايتان در راه خدا جهاد نماييد؛ [چرا كه ]اگر بدانيد، اين [كار] براى شما بهتر است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/42.gif [امّا برخى اين گونه ‏اند كه‏] اگر بهره ‏اى نزديك [و در دسترس ]و سفرى [كوتاه و ]آسان [در پيش‏] باشد [براى بهره ‏ورى از دنيا] از تو پيروى مى‏ كنند؛ امّا [اينك ]راه دشوار [تبوك‏] بر آنان دور مى ‏نمايد [و در پى بهانه ‏اند]. و به زودى به خدا سوگند ياد خواهند كرد كه اگر مى ‏توانستيم به همراه شما بيرون مى ‏آمديم. آنان [با اين بهانه جويى‏ها و نافرمانى‏ ها در حقيقت ]خود را به هلاكت مى ‏افكنند، و خدا مى‏ داند كه آنان دروغگويند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/43.gif خدايت تو را ببخشايد [و از تو بگذرد] چرا پيش از آن كه [راستى و درستى ]كسانى كه راست مى‏ گفتند بر تو پديدار گردد و درغگويان را بشناسى، به آنان اجازه [ماندن در «مدينه» را] دادى؟!
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/44.gif آن كسانى كه به خدا و روز باز پسين ايمان مى ‏آورند، در اين كه به وسيله دارايى‏ها و جان‏هايشان [در راه خدا] جهاد نمايند، [بهانه نمى ‏تراشند و براى ترك جهاد ]اجازه نمى‏ طلبند؛ و[بهوش كه ]خدا به [انديشه و عملكرد] پروا پيشگان داناست.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/45.gif تنها كسانى از تو [اى پيامبر!] اجازه مى ‏خواهند، كه به خدا و روز بازپسين ايمان نمى ‏آورند و دل‏هايشان به [آفت‏] ترديد گرفتار آمده است؛ پس اينانند كه در ترديد خود سرگردانند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/46.gif و اگر [به راستى‏] بيرون رفتن [از «مدينه» و شتافتن به سوى ميدان كارزار] را مى ‏خواستند بى‏ گمان براى آن [كار]، ساز و برگى فراهم مى‏ آوردند، امّا خدا جنبش [و حركت ]آنان را خوش نداشت، از اين رو [به كيفر كردارشان‏] آنان را [از پاداش آن محروم ساخت و ]باز نشاند، و [به آنان ]گفته شد [كه شما ]با باز ماندگان [و در رديف بيماران وكودكان و سالخوردگان در خانه ‏ها ]بمانيد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/47.gifاگر آنان به همراه شما [نيز به سوى كارزار] بيرون مى‏ آمدند، جز از هم گسيختگى [و تباهى ]چيزى بر [لشكر] شما نمى‏ افزودند، و به سرعت خود را [در ]ميان [صفوف‏] شما قرار مى ‏دادند تا در ميانتان فتنه ‏جويى كنند؛ و در ميان شما جاسوسانى [خيانت پيشه ‏نيز] دارند كه گوش به فرمان آنانند [و در جهت خدمت به آنان عمل مى ‏كنند]. و [بهوش باشيد كه‏] خدا به [انديشه و عملكرد نادرست ]بيدادگران داناست.




صفحه 194

[گل مريم]

لَقَدِ ابْتَغَوُاْ الْفِتْنَةَ مِن قَبْلُ وَقَلَّبُواْ لَكَ الأُمُورَ حَتَّى جَاء الْحَقُّ وَظَهَرَ أَمْرُ اللّهِ وَهُمْ كَارِهُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/48.gif وَمِنْهُم مَّن يَقُولُ ائْذَن لِّي وَلاَ تَفْتِنِّي أَلاَ فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُواْ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/49.gif إِن تُصِبْكَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِن تُصِبْكَ مُصِيبَةٌ يَقُولُواْ قَدْ أَخَذْنَا أَمْرَنَا مِن قَبْلُ وَيَتَوَلَّواْ وَّهُمْ فَرِحُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/50.gif قُل لَّن يُصِيبَنَا إِلاَّ مَا كَتَبَ اللّهُ لَنَا هُوَ مَوْلاَنَا وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/51.gif قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلاَّ إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَن يُصِيبَكُمُ اللّهُ بِعَذَابٍ مِّنْ عِندِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا فَتَرَبَّصُواْ إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَبِّصُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/52.gif قُلْ أَنفِقُواْ طَوْعًا أَوْ كَرْهًا لَّن يُتَقَبَّلَ مِنكُمْ إِنَّكُمْ كُنتُمْ قَوْمًا فَاسِقِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/53.gif وَمَا مَنَعَهُمْ أَن تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلاَّ أَنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَبِرَسُولِهِ وَلاَ يَأْتُونَ الصَّلاَةَ إِلاَّ وَهُمْ كُسَالَى وَلاَ يُنفِقُونَ إِلاَّ وَهُمْ كَارِهُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/54.gif



http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/48.gif بى‏ گمان آنان پيش از اين [رويداد نيز] در پى فتنه انگيزى بودند و كارها را بر تو وارونه ساختند [و هرچه توانستند ويرانگرى كردند]، تا حق آمد و فرمان خدا نمودار گرديد، در حالى كه آنان [پيروزى شما را ]خوش نداشتند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/49.gif و از اينان كسى است كه [به تو] مى‏ گويد: [اى پيامبر!] به من اجازه ماندن [در «مدينه» را] بده و مرا به فتنه [و گناه ]ميفكن. بهوش، كه آنان [هم اكنون‏] به [كام گناه و] فتنه افتاده ‏اند، و بى‏ ترديد دوزخ فراگيرنده كافران است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/50.gif اگر نيكى [و خوشى‏] به تو رسد آنان را بد آيد [و آنان را ناراحت سازد]، و اگر [رويداد بد و ]مصيبتى به تو رسد مى‏ گويند: ما پيش از اين [نقشه خود را كشيده و ]تصميم خود را گرفته ‏ايم؛ و شادى كنان باز مى‏ گردند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/51.gif [اى پيامبر!] بگو: جز آنچه خدا [ى فرزانه‏] براى ما نوشته است، هرگز [هيچ چيز ديگرى‏] به ما نخواهد رسيد؛ [چرا كه‏] او سر رشته دار ماست. و ايمان آوردگان بايد تنها بر خدا اعتماد نمايند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/52.gif و [نيز] بگو: آيا جز يكى از دو نيكى [و نيك بختى‏] را [كه پيروزى يا شهادت باشد ]براى ما انتظار مى ‏بريد؟! در حالى كه ما انتظار [آن را] مى‏ بريم كه خدا از سوى خود [و ]يا به دست ما عذابى [دردناك و رسواگر] به شما برساند [و سخت كيفرتان كند]. اينك كه چنين است شما انتظار بريد كه ما هم با شما انتظار مى ‏بريم.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/53.gif و [نيز به آنان‏] بگو: [شما فريبكاران‏] چه از روى ميل [و رغبت ]يا بى ‏ميلى انفاق نماييد هرگز از شما پذيرفته نخواهد شد؛ چرا كه شما مردمى [فاسق و ]نافرمان بوده‏ ايد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/54.gif و [شما مردم با ايمان بهوش باشيد كه‏] چيزى مانع پذيرفته شدن انفاقهاى آنان نگرديد جز اين كه به خدا و پيامبرش كفر ورزيدند، و جز با [بى ‏ميلى و حالت ]كسالت نماز را به جا نمى‏ آورند، و جز با كراهت انفاق نمى‏ نمايند.





صفحه 195

[گل مريم]

فَلاَ تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَلاَ أَوْلاَدُهُمْ إِنَّمَا يُرِيدُ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُم بِهَا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/55.gif وَيَحْلِفُونَ بِاللّهِ إِنَّهُمْ لَمِنكُمْ وَمَا هُم مِّنكُمْ وَلَـكِنَّهُمْ قَوْمٌ يَفْرَقُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/56.gif لَوْ يَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغَارَاتٍ أَوْ مُدَّخَلاً لَّوَلَّوْاْ إِلَيْهِ وَهُمْ يَجْمَحُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/57.gif وَمِنْهُم مَّن يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُواْ مِنْهَا رَضُواْ وَإِن لَّمْ يُعْطَوْاْ مِنهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/58.gif وَلَوْ أَنَّهُمْ رَضُوْاْ مَا آتَاهُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَقَالُواْ حَسْبُنَا اللّهُ سَيُؤْتِينَا اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنَّا إِلَى اللّهِ رَاغِبُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/59.gif إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاء وَالْمَسَاكِينِ وَالْعَامِلِينَ عَلَيْهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِي الرِّقَابِ وَالْغَارِمِينَ وَفِي سَبِيلِ اللّهِ وَابْنِ السَّبِيلِ فَرِيضَةً مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/60.gif وَمِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَيِقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَّكُمْ يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِينَ آمَنُواْ مِنكُمْ وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/61.gif



http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/55.gif پس [افزونى‏] داراييها و فرزندانشان تو را به شگفت نياورد [و به اعجاب به آنها ننگرى‏]! جز اين نيست كه خدا مى ‏خواهد بدين وسيله آنان را در زندگى اين جهان عذاب كند و [آنگاه‏] در حال كفر [و شرك ]جانشان [از كالبد] بيرون رود.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/56.gif و [فريبكارانه‏] به خدا سوگند ياد مى‏ كنند كه آنان از شما [مردم با ايمان ]هستند، در صورتى كه از شما نيستند، امّا آنان گروهى [فريبكار ]هستند كه [از ترس آشكار شدن درون آلوده و كارهاى زشت شان، از هر چيز و هركس ]مى ‏ترسند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/57.gif [چنانند كه‏] اگر پناهگاه يا غارها [و] يا راهى [زيرزمينى و نهانى براى فرار ]بيابند با سرعت [و شتاب بسيار] به سوى آن روى مى‏ آورند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/58.gif و پاره ‏اى از آنان كسانى هستند كه در [تقسيم غنايم و ]صدقات برتو [اى پيامبر ]خرده مى‏ گيرند؛ از اين رو اگر از آن [ثروتها چيزى‏] به آنان داده شود خشنود مى‏ گردند، واگر از آن به آنان داده نشود [گرچه حق نداشته باشند ]بناگاه خشمگين مى ‏گردند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/59.gif در صورتى كه اگر به آنچه خدا و پيام آورش به آنان داده ‏اند خشنود مى ‏شدند و مى‏ گفتند: خدا ما را بسنده است [و] به زودى خدا و پيامبرش از فزون بخشى خود به ما [نعمت‏ها] خواهند داد و ما تنها به [خشنودى‏] خدا مشتاقيم [بى‏ گمان اين شيوه بر ايشان پسنديده ‏تر بود].
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/60.gif صدقات، تنها ويژه تهيدستان، بينوايان، كاركنانِ [گردآورى و توزيع ]آنها، كسانى كه [بدين وسيله ]دلشان به دست آورده مى ‏شود، [آزادى‏] بردگان، [پرداخت وامِ‏] وامداران، در راه [گسترش فرهنگ و دينِ‏] خدا و ويژه در راه ماندگان است. [اين مقررات ]فريضه ‏اى از سوى خداست، و خدا دانا و فرزانه است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/61.gif و پاره ‏اى از آنان كسانى هستند كه پيامبر را مى ‏آزارند و مى‏ گويند: او انسانى زود باور است. [اى پيامبر به آنان ]بگو: خوش باور بودن او براى شما بهتر است. [امّا بدانيد كه آن گونه كه شما مى ‏پنداريد نيست، بلكه‏] او به خدا ايمان دارد و [گفتار ]ايمان آوردگان را باور مى‏ كند، و براى كسانى از شما كه ايمان آورده‏ اند [مهر و] رحمتى است. و [بهوش كه‏] براى آنانى كه پيامبر خدا را مى ‏آزارند عذابى دردناك خواهد بود.





صفحه 196

[گل مريم]

يَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَاللّهُ وَرَسُولُهُ أَحَقُّ أَن يُرْضُوهُ إِن كَانُواْ مُؤْمِنِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/62.gif أَلَمْ يَعْلَمُواْ أَنَّهُ مَن يُحَادِدِ اللّهَ وَرَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدًا فِيهَا ذَلِكَ الْخِزْيُ الْعَظِيمُ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/63.gif يَحْذَرُ الْمُنَافِقُونَ أَن تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِمَا فِي قُلُوبِهِم قُلِ اسْتَهْزِؤُواْ إِنَّ اللّهَ مُخْرِجٌ مَّا تَحْذَرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/64.gif وَلَئِن سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ قُلْ أَبِاللّهِ وَآيَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِؤُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/65.gif لاَ تَعْتَذِرُواْ قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ إِن نَّعْفُ عَن طَآئِفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَآئِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُواْ مُجْرِمِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/66.gif الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمُنكَرِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَيَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ نَسُواْ اللّهَ فَنَسِيَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمُ الْفَاسِقُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/67.gif وَعَدَ الله الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا هِيَ حَسْبُهُمْ وَلَعَنَهُمُ اللّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيمٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/68.gif



http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/62.gif آنان براى [فريب‏] شما به خدا سوگند ياد مى‏ كنند تا شما را [دلخوش و ]خشنود سازند، در حالى كه اگر با ايمان بودند [مى‏ دانستند كه ]زيبنده ‏تر اين بود كه خدا و پيامبر او را [از گفتار و عملكرد خود] خشنود سازند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/63.gif آيا [هنوز] ندانسته‏ اند كه هر كس با خدا و پيامبرش دشمنى ورزد آتش [شعله ‏ور ]دوزخ براى اوست كه در آن جاودانه مى ‏ماند؟! [آرى ]اين [همان ]رسوايى بزرگ است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/64.gif نفاقگرايان از آن مى ‏ترسند كه‏[مبادا] سوره ‏اى بر ضد آنان فرود آيد و به آنان از آنچه در [اعماق‏] دل‏هايشان [نهان‏] است خبردهد. [اى پيامبر!] بگو: [آيات خدا را ]مسخره كنيد! [امّا بدانيد كه‏] بى‏ ترديد خدا آنچه را كه [از آن ]مى ‏ترسيد برمل اخواهد ساخت.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/65.gif و اگر از آنان بپرسى [چرا اين گونه رفتار مى‏ كنيد؟ ]بى ‏گمان خواهند گفت: ما تنها بازى و شوخى مى‏ كرديم [واين گفتار و عملكرد ما جدّى و هدفدار نبود]! [اى پيامبر] بگو: آيا خدا و آيات او و پيامبرش را مسخره مى ‏نموديد؟
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/66.gif [ديگر] پوزش خواهى نكنيد [و بهانه نياوريد كه كارتان احمقانه است، چرا كه‏] شما پس از ايمان آوردنتان كفر ورزيديد. اگر از [گناه ]گروهى از شما [به خاطر تو به بارگاه خدا ]بگذريم، گروهى ديگر را [به خاطر ادامه رفتار زشتشان ]عذاب خواهيم كرد، چرا كه آنان گناهكار بودند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/67.gif مردان و زنان منافق بسان يكديگرند. آنان به كارهاى ناپسند فرمان مى‏ دهند و از كارهاى پسنديده باز مى‏ دارند و دستهايشان را [از انفاق در راه خدا ]مى‏ بندند. آنان [در انديشه و گفتار و عملكرد خويش ]خدا را از ياد بردند و [خدا نيز] آنان را از ياد برد. بيقين نفاق گرايان همان گناهكارانند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/68.gif خدا به مردان و زنان نفاق گرا و كفرگرا آتش [شعله ‏ور ]دوزخ را وعده داده است كه در آن ماندگار خواهند بود. آن [آتش ]برايشان بس است و خدا آنان را لعنت كرده و برايشان عذابى پايدار خواهد بود.





صفحه 197

[گل مريم]

كَالَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ كَانُواْ أَشَدَّ مِنكُمْ قُوَّةً وَأَكْثَرَ أَمْوَالاً وَأَوْلاَدًا فَاسْتَمْتَعُواْ بِخَلاقِهِمْ فَاسْتَمْتَعْتُم بِخَلاَقِكُمْ كَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ بِخَلاَقِهِمْ وَخُضْتُمْ كَالَّذِي خَاضُواْ أُوْلَـئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الُّدنْيَا وَالآخِرَةِ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/69.gif أَلَمْ يَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَقَوْمِ إِبْرَاهِيمَ وِأَصْحَابِ مَدْيَنَ وَالْمُؤْتَفِكَاتِ أَتَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانَ اللّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَـكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/70.gif وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَيُطِيعُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ أُوْلَـئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/71.gif وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/72.gif


http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/69.gif [شما نفاقگرايان در گفتار و كردار] بسان كسانى هستيد كه پيش از شما بودند. آنان از شما پرتوان‏تر و داراييها و فرزندانشان [نيز ]افزون تر بود. آنان [در زندگى خويش ]از [نصيب و] بهره خود برخوردار شدند و شما [نيز] از نصيب خود بهره ‏برديد همانسان كه آنان كه پيش از شما بودند از بهره خويشتن برخوردار شدند، و شما [در كفر و بيداد و هوسبازى و غفلت‏] فرو رفتيد، همانگونه كه آنان فرو رفتند، آنان [سر انجام ]عملكرد شان در اين جهان و جهان ديگر تباه شد و آنان همان زيانكارانند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/70.gif آيا گزارش [نگونسارى و نابودى‏] كسانى كه پيش از آنان بودند - [كسانى چون ]قوم نوح، عاد، ثمود، قوم ابراهيم، اصحاب مدين و شهرهاى زير و رو شده - به اينان نرسيده است؟ [آنان كسانى بودند كه ] پيامبرانشان دليلهاى روشن برايشان آوردند [امّا آنان حق را نپذيرفتند]؛ و خدا بر آن نبود كه به آنان ستم روا دارد امّا آنان برخويشتن ستم روا مى‏ داشتند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/71.gif و مردان و زنان با ايمان دوستدار يكديگرند كه به كارهاى پسنديده فرمان مى ‏دهند و از كارهاى ناپسند باز مى‏ دارند و نماز را به پا مى‏ دارند و زكات را م ى‏پردازند، و از خدا و پيامبرش فرمان مى ‏برند. آنانند كه خدا به زودى مورد [بخشايش و ]رحمت [خويش ]قرارشان خواهد داد؛ چرا كه خدا شكست ناپذير و فرزانه است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/72.gif خدا به مردان و زنان باايمان بوستان‏هايى [از بهشت پرطراوت و زيبا] وعده فرموده است كه از زير [درختان ]آن جويبارها روان است، در آن جاودانه خواهند بود. [و نيز ]سراهايى خوش در بهشت‏هاى جاودانه [روزى آنان ساخته است‏] و خشنودى خدا [از اينها نيز ]بزرگتر است. اين است آن كاميابى بزرگ.




صفحه 198

[سحر]

يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ ۚ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿٧٣﴾
ای پیامبر! با کافران و منافقان جهاد کن، و بر آنها سخت بگیر! جایگاهشان جهنم است؛ و چه بد سرنوشتی دارند!

يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ مَا قَالُوا وَلَقَدْ قَالُوا كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَكَفَرُوا بَعْدَ إِسْلَامِهِمْ وَهَمُّوا بِمَا لَمْ يَنَالُوا ۚ وَمَا نَقَمُوا إِلَّا أَنْ أَغْنَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ مِنْ فَضْلِهِ ۚ فَإِنْ يَتُوبُوا يَكُ خَيْرًا لَهُمْ ۖ وَإِنْ يَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ عَذَابًا أَلِيمًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۚ وَمَا لَهُمْ فِي الْأَرْضِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ ﴿٧٤﴾
به خدا سوگند می‌خورند که (در غیاب پیامبر، سخنان نادرست) نگفته‌اند؛ در حالی که قطعاً سخنان کفرآمیز گفته‌اند؛ و پس از اسلام‌آوردنشان، کافر شده‌اند؛ و تصمیم (به کار خطرناکی) گرفتند، که به آن نرسیدند. آنها فقط از این انتقام می‌گیرند که خداوند و رسولش، آنان را به فضل (و کرم) خود، بی‌نیاز ساختند! (با این حال،) اگر توبه کنند، برای آنها بهتر است؛ و اگر روی گردانند، خداوند آنها را در دنیا و آخرت، به مجازات دردناکی کیفر خواهد داد؛ و در سراسر زمین، نه ولیّ و حامی دارند، و نه یاوری!


http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgوَمِنْهُمْ مَنْ عَاهَدَ اللَّهَ لَئِنْ آتَانَا مِنْ فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَكُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿٧٥﴾
بعضی از آنها با خدا پیمان بسته بودند که: «اگر خداوند ما را از فضل خود روزی دهد، قطعاً صدقه خواهیم داد؛ و از صالحان (و شاکران) خواهیم بود!


فَلَمَّا آتَاهُمْ مِنْ فَضْلِهِ بَخِلُوا بِهِ وَتَوَلَّوْا وَهُمْ مُعْرِضُونَ ﴿٧٦﴾
امّا هنگامی که خدا از فضل خود به آنها بخشید، بخل ورزیدند و سرپیچی کردند و روی برتافتند!


فَأَعْقَبَهُمْ نِفَاقًا فِي قُلُوبِهِمْ إِلَىٰ يَوْمِ يَلْقَوْنَهُ بِمَا أَخْلَفُوا اللَّهَ مَا وَعَدُوهُ وَبِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ ﴿٧٧﴾
این عمل، (روح) نفاق را، تا روزی که خدا را ملاقات کنند، در دلهایشان برقرار ساخت. این بخاطر آن است که از پیمان الهی تخلّف جستند؛ و بخاطر آن است که دروغ می‌گفتند.


أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُمْ وَأَنَّ اللَّهَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ ﴿٧٨﴾
آیا نمی‌دانستند که خداوند، اسرار و سخنان درگوشی آنها را می‌داند؛ و خداوند دانای همه غیبها (و امور پنهانی) است؟!


الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ ۙ سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٧٩﴾
آنهایی که از مؤمنان اطاعت کار، در صدقاتشان عیبجویی می‌کنند، و کسانی را که (برای انفاق در راه خدا) جز به مقدار (ناچیز) توانائی خود دسترسی ندارند، مسخره می‌نمایند، خدا آنها را مسخره می‌کند؛ (و کیفر استهزاکنندگان را به آنها می‌دهد؛) و برای آنها عذاب دردناکی است!




◄ ١٩٩ ►

[سحر]

اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لَا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ ﴿٨٠﴾
چه برای آنها استغفار کنی، و چه نکنی، (حتّی) اگر هفتاد بار برای آنها استغفار کنی، هرگز خدا آنها را نمی‌آمرزد! چرا که خدا و پیامبرش را انکار کردند؛ و خداوند جمعیّت فاسقان را هدایت نمی‌کند!


فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلَافَ رَسُولِ اللَّهِ وَكَرِهُوا أَنْ يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَقَالُوا لَا تَنْفِرُوا فِي الْحَرِّ ۗ قُلْ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا ۚ لَوْ كَانُوا يَفْقَهُونَ ﴿٨١﴾
تخلّف‌جویان (از جنگ تبوک،) از مخالفت با رسول خدا خوشحال شدند؛ و کراهت داشتند که با اموال و جانهای خود، در راه خدا جهاد کنند؛ و (به یکدیگر و به مؤمنان) گفتند: «در این گرما، (بسوی میدان) حرکت نکنید!» (به آنان) بگو: «آتش دوزخ از این هم گرمتر است!» اگر می‌دانستند!


فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلًا وَلْيَبْكُوا كَثِيرًا جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿٨٢﴾
از این‌رو آنها باید کمتر بخندند و بسیار بگریند! (چرا که آتش جهنم در انتظارشان است) این، جزای کارهایی است که انجام می‌دادند!


فَإِنْ رَجَعَكَ اللَّهُ إِلَىٰ طَائِفَةٍ مِنْهُمْ فَاسْتَأْذَنُوكَ لِلْخُرُوجِ فَقُلْ لَنْ تَخْرُجُوا مَعِيَ أَبَدًا وَلَنْ تُقَاتِلُوا مَعِيَ عَدُوًّا ۖ إِنَّكُمْ رَضِيتُمْ بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقْعُدُوا مَعَ الْخَالِفِينَ ﴿٨٣﴾
هرگاه خداوند تو را بسوی گروهی از آنان بازگرداند، و از تو اجازه خروج (بسوی میدان جهاد) بخواهند، بگو: «هیچ گاه با من خارج نخواهید شد! و هرگز همراه من، با دشمنی نخواهید جنگید! شما نخستین بار به کناره‌گیری راضی شدید، اکنون نیز با متخلّفان بمانید!


وَلَا تُصَلِّ عَلَىٰ أَحَدٍ مِنْهُمْ مَاتَ أَبَدًا وَلَا تَقُمْ عَلَىٰ قَبْرِهِ ۖ إِنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَمَاتُوا وَهُمْ فَاسِقُونَ ﴿٨٤﴾
هرگز بر مرده هیچ یک از آنان، نماز نخوان! و بر کنار قبرش، (برای دعا و طلب آمرزش،) نایست! چرا که آنها به خدا و رسولش کافر شدند؛ و در حالی که فاسق بودند از دنیا رفتند!


وَلَا تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَأَوْلَادُهُمْ ۚ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُعَذِّبَهُمْ بِهَا فِي الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ ﴿٨٥﴾
مبادا اموال و فرزندانشان، مایه شگفتی تو گردد! (این برای آنها نعمت نیست؛ بلکه) خدا می‌خواهد آنها را به این وسیله در دنیا عذاب کند، و جانشان برآید در حالی که کافرند!


وَإِذَا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ أَنْ آمِنُوا بِاللَّهِ وَجَاهِدُوا مَعَ رَسُولِهِ اسْتَأْذَنَكَ أُولُو الطَّوْلِ مِنْهُمْ وَقَالُوا ذَرْنَا نَكُنْ مَعَ الْقَاعِدِينَ ﴿٨٦﴾
و هنگامی که سوره‌ای نازل شود (و به آنان دستور دهد) که: «به خدا ایمان بیاورید! و همراه پیامبرش جهاد کنید!»، افرادی از آنها [= گروه منافقان‌] که توانایی دارند، از تو اجازه می‌خواهند و می‌گویند: «بگذار ما با قاعدین [= آنها که از جهاد معافند] باشیم!



◄ ٢٠٠ ►

[سحر]

رَضُوا بِأَنْ يَكُونُوا مَعَ الْخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَفْقَهُونَ ﴿٨٧﴾
آنان راضى شده‏اند كه با خانه‏نشينان باشند ! ! بر دل‏هايشان مهر تيره‏بختى زده شده پس [به همين سبب] آنان [منافع جهاد در راه خدا و بهره‏هاى آخرتى آن را] نمى‏فهمند .


لَٰكِنِ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ جَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ ۚ وَأُولَٰئِكَ لَهُمُ الْخَيْرَاتُ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿٨٨﴾
ولى پيامبر و كسانى كه با او ايمان آوردند با اموال و جان هايشان جهاد كردند ، اينانند كه همه خيرات [دنيا و آخرت] براى آنان است و اينانند كه بر موانع راه سعادت پيروزند .


أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٨٩﴾
خدا براى آنان بهشت‏هايى را آماده كرده است كه از زير [درختانِ] آن نهرها جارى است ، در آنجا جاودانه‏اند ، اين است كاميابى بزرگ


وَجَاءَ الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ لِيُؤْذَنَ لَهُمْ وَقَعَدَ الَّذِينَ كَذَبُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ سَيُصِيبُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٩٠﴾
عذر آورندگان از باديه نشينان نزد تو آمدند تا به آنان اجازه [ترك جنگ] داده شود ، و كسانى كه به خدا و رسولش دروغ گفتند [بدون آمدن نزد تو و بى‏هيچ عذرى در خانه] نشستند ، به زودى به كسانى از آنان كه كفر ورزيدند ، عذابى دردناك خواهد رسيد .

لَيْسَ عَلَى الضُّعَفَاءِ وَلَا عَلَى الْمَرْضَىٰ وَلَا عَلَى الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ مَا يُنْفِقُونَ حَرَجٌ إِذَا نَصَحُوا لِلَّهِ وَرَسُولِهِ ۚ مَا عَلَى الْمُحْسِنِينَ مِنْ سَبِيلٍ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿٩١﴾
بر ناتوانان و بيماران و آنان كه چيزى براى هزينه كردن [در راه جهاد] نمى‏يابند ، گناهى نيست [كه در جهاد شركت نكنند] در صورتى كه [در پشت جبهه با اعمال و گفتارشان] براى خدا و پيامبرش خيرخواهى كنند [و از اين طريق به حمايت رزمندگان برخيزند] ؛ آرى بر نيكوكاران [معذور] هيچ مؤاخذه و سرزنشى نيست ، و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است .«


وَلَا عَلَى الَّذِينَ إِذَا مَا أَتَوْكَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لَا أَجِدُ مَا أَحْمِلُكُمْ عَلَيْهِ تَوَلَّوْا وَأَعْيُنُهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَنًا أَلَّا يَجِدُوا مَا يُنْفِقُونَ ﴿٩٢﴾
و نيز بر كسانى كه چون نزد تو آمدند تا آنان را [براى رفتن به سوى نبرد] سوار مركبى كنى ، گفتى : [به سبب نبود امكانات] بر مركبى دسترسى ندارم تا شما را به جهاد برم ، هيچ مؤاخذه و سرزنشى نيست ؛ [از نزد تو] بازگشتند در حالى كه به خاطر غصه و اندوه از ديدگانشان اشك مى‏ريخت كه چرا چيزى نمى‏يابند تا [در نبرد با دشمنان] هزينه كنند .


http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgإِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ وَهُمْ أَغْنِيَاءُ ۚ رَضُوا بِأَنْ يَكُونُوا مَعَ الْخَوَالِفِ وَطَبَعَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٩٣﴾
راه مؤاخذه و سرزنش فقط برضد كسانى باز است كه با آنكه توانگرند [باز هم براى ترك نبرد] از تو اجازهمى‏خواهند ؛ آنان راضى شدند كه با خانه‏نشينان باشند ، خدا بر دل‏هايشان مهرتيره‏بختى زد به همين سبب [حقايق را] نمى‏دانند.




◄ ٢٠١ ►

[امیر هانی]

besm20جزء یازدهم

[امیر هانی]

يَعْتَذِرُونَ إِلَيْكُمْ إِذَا رَجَعْتُمْ إِلَيْهِمْ ۚ قُلْ لَا تَعْتَذِرُوا لَنْ نُؤْمِنَ لَكُمْ قَدْ نَبَّأَنَا اللَّهُ مِنْ أَخْبَارِكُمْ ۚ وَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٩٤﴾
سَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَكُمْ إِذَا انْقَلَبْتُمْ إِلَيْهِمْ لِتُعْرِضُوا عَنْهُمْ ۖ فَأَعْرِضُوا عَنْهُمْ ۖ إِنَّهُمْ رِجْسٌ ۖ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿٩٥﴾
يَحْلِفُونَ لَكُمْ لِتَرْضَوْا عَنْهُمْ ۖ فَإِنْ تَرْضَوْا عَنْهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يَرْضَىٰ عَنِ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ ﴿٩٦﴾ الْأَعْرَابُ أَشَدُّ كُفْرًا وَنِفَاقًا وَأَجْدَرُ أَلَّا يَعْلَمُوا حُدُودَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿٩٧﴾
وَمِنَ الْأَعْرَابِ مَنْ يَتَّخِذُ مَا يُنْفِقُ مَغْرَمًا وَيَتَرَبَّصُ بِكُمُ الدَّوَائِرَ ۚ عَلَيْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿٩٨﴾
وَمِنَ الْأَعْرَابِ مَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَيَتَّخِذُ مَا يُنْفِقُ قُرُبَاتٍ عِنْدَ اللَّهِ وَصَلَوَاتِ الرَّسُولِ ۚ أَلَا إِنَّهَا قُرْبَةٌ لَهُمْ ۚ سَيُدْخِلُهُمُ اللَّهُ فِي رَحْمَتِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿٩٩﴾











هنگامى كه به سوى آنان بازگرديد ، از شما [به سبب شركت نكردن در جنگ] عذرخواهى مى‏كنند ، بگو : عذرخواهى نكنيد ، ما هرگز شما را باور نخواهيم كرد ، خدا ما را از خيانت‏هاى شما آگاه كرد ، و [ديگر بار هم] يقيناً خدا و پيامبرش كارهاى شما را مى‏بينند [و براى آنان روشن است كه باز هم خيانت مى‏ورزيد] آنگاه شما را [پس از پايان مهلت مقرر] به سوى داناى نهان و آشكار بازمى‏گردانند و شما را به خيانت‏هايى كه همواره مرتكب مى‏شديد ، آگاه خواهد كرد .«94»
چون به سوى آنان بازگرديد ، براى شما [در جهت معذور بودن خود] قاطعانه سوگند مى‏خورند تا از آنان صرف نظر كنيد ؛ ولى از آنان روى برگردانيد ؛ زيرا پليدند و جايگاهشان به كيفر خيانت‏هايى كه همواره مرتكب مى‏شدند ، دوزخ است .«95»
براى شما [در جهت معذور بودن خود] سوگند مى‏خورند تا از آنان راضى شويد ، اگر شما هم از آنان راضى شويد ، يقيناً خدا از گروه فاسقان راضى نخواهد شد .«96»
باديه نشينانِ [جزيرة العرب به سبب دورى از دانش و فرهنگ] در كفر و نفاق [از ديگران] سخت‏تر و به جاهل بودن به احكام و حدود آنچه خدا بر پيامبرش نازل كرده سزاوارترند ، و خدا دانا و حكيم است .«97»
و گروهى از باديه نشينان كسانى هستند كه آنچه را انفاق مى‏كنند غرامت و تاوان مى‏شمارند ، و پيش‏آمدهاى بدى را براى شما انتظار مى‏برند ، پيش‏آمدهاى بد بر خودشان باد ؛ و خدا شنوا و داناست .«98»
و گروهى از باديه نشينانِ [جزيرة العرب] كسانى هستند كه به خدا و روز قيامت ايمان دارند و آنچه را انفاق مى‏كنند ، مايه قرب به خدا و دعاهاى پيامبر مى‏دانند ؛ آگاه باشيد ! انفاقشان وسيله تقرّب براى آنان است ، به زودى خدا آنان را در رحمتش در آورد ؛ زيرا خدا بسيار آمرزنده و مهربان است .«99»










«202»

[امیر هانی]

وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿١٠٠﴾
وَمِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ ۖ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ ۖ مَرَدُوا عَلَى النِّفَاقِ لَا تَعْلَمُهُمْ ۖ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ ۚ سَنُعَذِّبُهُمْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَىٰ عَذَابٍ عَظِيمٍ ﴿١٠١﴾
وَآخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَيِّئًا عَسَى اللَّهُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿١٠٢﴾
خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِمْ بِهَا وَصَلِّ عَلَيْهِمْ ۖ إِنَّ صَلَاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿١٠٣﴾
أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَأْخُذُ الصَّدَقَاتِ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿١٠٤﴾
وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ ۖ وَسَتُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿١٠٥﴾
وَآخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللَّهِ إِمَّا يُعَذِّبُهُمْ وَإِمَّا يَتُوبُ عَلَيْهِمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿١٠٦﴾












پيشگامان نخستين از مهاجران و انصار و كسانى كه به نيكى و درستى از آنان پيروى كردند ، خدا از ايشان خشنود است و آنان هم از خدا راضى هستند ؛ براى ايشان بهشت‏هايى آماده كرده كه از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جارى است ، در آنجا براى ابد جاودانه‏اند ؛ اين است كاميابى بزرگ .«100»
و گروهى از باديه نشينانى كه پيرامونتان هستند منافق‏اند ؛ و نيز گروهى از اهل مدينه بر نفاق خو گرفته‏اند ، تو آنان را نمى‏شناسى ما آنان را مى‏شناسيم ، به زودى آنان را دوبار عذاب مى‏كنيم [عذابى در دنيا و عذابى در برزخ] سپس آنان را به سوى عذابى بزرگ بازمى‏گردانند .«101»
و ديگرانى هستند كه به گناهانشان اعتراف كردند ، [و] اعمال شايسته را با اعمال بد درآميختند ، اميد است خدا توبه آنان را بپذيرد زيرا خدا بسيار آمرزنده و مهربان است .«102»
از اموالشان زكاتى دريافت كن كه به سبب آن [نفوس و اموالشان را] پاك مى‏كنى ، و آنان را رشد و تكامل مى‏دهى ؛ و [به هنگام دريافت زكات] آنان را دعا كن ؛ زيرا دعاى تو مايه آرامش براى آنان است ؛ و خدا شنوا و داناست .«103»
آيا ندانسته‏اند كه فقط خداست كه از بندگانش توبه را مى‏پذيرد و صدقات را دريافت مى‏كند ؟ و يقيناً خداست كه بسيار توبه‏پذير و مهربان است .«104»
بگو : عمل كنيد يقيناً خدا و پيامبرش و مؤمنان اعمال شما را مى‏بينند ، و به زودى شما را به سوى داناى نهان و آشكار بازمى‏گردانند، پس شما را به آنچه همواره انجام مى‏داديد آگاه مى‏كند .«105»
و گروهى ديگر كارشان موقوف به مشيّت خداست ، يا آنان را عذاب مى‏كند يا توبه آنان را مى‏پذيرد ؛ و خدا دانا و حكيم است .«106»










«203»

[امیر هانی]

وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مَسْجِدًا ضِرَارًا وَكُفْرًا وَتَفْرِيقًا بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ وَإِرْصَادًا لِمَنْ حَارَبَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ مِنْ قَبْلُ ۚ وَلَيَحْلِفُنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا الْحُسْنَىٰ ۖ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿١٠٧﴾
لَا تَقُمْ فِيهِ أَبَدًا ۚ لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَىٰ مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَنْ تَقُومَ فِيهِ ۚ فِيهِ رِجَالٌ يُحِبُّونَ أَنْ يَتَطَهَّرُوا ۚ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُطَّهِّرِينَ ﴿١٠٨﴾
أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىٰ تَقْوَىٰ مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٍ خَيْرٌ أَمْ مَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىٰ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿١٠٩﴾
لَا يَزَالُ بُنْيَانُهُمُ الَّذِي بَنَوْا رِيبَةً فِي قُلُوبِهِمْ إِلَّا أَنْ تَقَطَّعَ قُلُوبُهُمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿١١٠﴾
http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgإِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ ۚ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ ۖ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ وَالْقُرْآنِ ۚ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ ۚ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُمْ بِهِ ۚ وَذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿١١١﴾











و [از منافقان] كسانى هستند كه بر پايه نفاق مسجدى ساختند، اين مسجد براى آسيب زدن به اسلام و ترويج كفر و تفرقه‏افكنى ميان مؤمنان و كمين‏گاهى است براى [گردآمدن] كسانى كه پيش از اين با خدا و پيامبرش جنگيده بودند ، سوگند سخت مى‏خورند كه ما با ساختن اين مسجد جز خوبى [و خدمت] قصدى نداشتيم ، ولى خدا گواهى مى‏دهد كه بى‏ترديد آنان دروغگويند .«107»
هرگز [براى عبادت و نماز] در آن مسجد نايست ، قطعاً مسجدى كه از نخستين روز بر پايه تقوا بنا شده شايسته‏تر است كه در آن [به نماز و عبادت] بايستى ، در آن مردانى هستند كه خواهان پاكيزگى [و طهارت جسم و جان] هستند ؛ و خدا پاكيزگان را دوست دارد .«108»
آيا كسى كه بنياد [امورش] را بر پايه تقواى الهى و رضاى او نهاده بهتر است يا كسى كه بنياد [امورش] را بر لب پرتگاهى سست و فروريختنى نهاده ؟ ! و آن بنا با بناكننده‏اش در جهنم سقوط مى‏كند ؛ و خدا گروه ستمكاران را هدايت نمى‏كند .«109»
همواره آن ساختمانى كه بنا نهاده‏اند در دل‏هايشان مايه شك و ترديد است تا زمانى كه دل‏هايشان [به سبب مرگ] پاره‏پاره شود ، و خدا دانا و حكيم است .«110»
يقيناً خدا از مؤمنان جان‏ها و اموالشان را به بهاى آنكه بهشت براى آنان باشد خريده ؛ همان كسانى كه در راه خدا پيكار مى‏كنند ، پس [دشمن را] مى‏كشند و [خود در راه خدا] كشته مى‏شوند [خدا آنان را] بر عهده خود در تورات و انجيل و قرآن [وعده بهشت داده است] وعده‏اى حق ؛ و چه كسى به عهد و پيمانش از خدا وفادارتر است ؟ پس [اى مؤمنان !] به اين داد و ستدى كه انجام داده‏ايد ، خوشحال باشيد ؛ و اين است كاميابى بزرگ .«111»











«204»

[امیر هانی]

التَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١١٢﴾
مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَنْ يَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِكِينَ وَلَوْ كَانُوا أُولِي قُرْبَىٰ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ ﴿١١٣﴾
وَمَا كَانَ اسْتِغْفَارُ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَنْ مَوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِلَّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ ۚ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَأَوَّاهٌ حَلِيمٌ ﴿١١٤﴾
وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِلَّ قَوْمًا بَعْدَ إِذْ هَدَاهُمْ حَتَّىٰ يُبَيِّنَ لَهُمْ مَا يَتَّقُونَ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿١١٥﴾
إِنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۚ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ ﴿١١٦﴾
لَقَدْ تَابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ ۚ إِنَّهُ بِهِمْ رَءُوفٌ رَحِيمٌ ﴿١١٧﴾












[آن مؤمنان ، همان] توبه‏كنندگان ، عبادت كنندگان ، سپاس‏گزاران ، روزه‏داران ، ركوع كنندگان ، سجده‏كنندگان ، فرمان‏دهندگان به معروف و بازدارندگان از منكر و پاسداران حدود و مقرّرات خدايند ؛ و مؤمنان را [به رحمت و رضوان خدا] مژده ده .«112»
پيامبر و اهل ايمان را نسزد كه براى مشركان پس از آنكه روشن شد كه آنان اهل دوزخند ، درخواست آمرزش كنند ، هر چند از خويشان باشند .«113»
و آمرزش‏خواهى ابراهيم براى پدرش جز به سبب وعده‏اى كه به او داده بود ، نبود [كه اگر از بت‏پرستى خوددارى كند ، براى او آمرزش بخواهد] چون براى او روشن شد كه وى دشمن خداست از او بيزارى جست ؛ يقيناً ابراهيم بسيار مهربان و بردبار بود .«114»
و خدا بر آن نيست كه قومى را پس از آنكه هدايت كرد گمراه سازد ، مگر آنكه امورى را كه بايد از آن بپرهيزند براى آنان بيان كند [و آنان مخالفت ورزند] ؛ مسلماً خدا به همه چيز داناست . «115»
يقيناً خداست كه مالكيّت و فرمانروايى آسمان‏ها و زمين در سيطره اوست ؛ زنده مى‏كند و مى‏ميراند ؛ و شما را هيچ سرپرست و يارى جز خدا نيست .«116»
مسلماً خدا رحمت ويژه‏اش را بر پيامبر و مهاجران و انصار كه در آن ساعت دشوار [جنگ تبوك] از او پيروى كردند ارزانى داشت ، پس از آنكه نزديك بود دل‏هاى گروهى از آنان [به سبب سختى مسير جنگ از حق] منحرف شود [و از ادامه مسير بازايستند و به مدينه برگردند] سپس خدا توبه آنان را پذيرفت زيرا خدا نسبت به آنان بسيار رؤوف و مهربان است .«117»









«205»

[مهاجر]

به يقين خدا بر پيامبر و مهاجران و انصار كه در آن ساعت دشوار از او پيروى كردند ببخشود بعد از آنكه چيزى نمانده بود كه دلهاى دسته‏اى از آنان منحرف شود باز برايشان ببخشود چرا كه او نسبت به آنان مهربان و رحيم است (۱۱۷)


لَقَد تَّابَ الله عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالأَنصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِن بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِّنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ ﴿۱۱۷﴾




و [نيز] بر آن سه تن كه بر جاى مانده بودند [و قبول توبه آنان به تعويق افتاد] تا آنجا كه زمين با همه فراخى‏اش بر آنان تنگ گرديد و از خود به تنگ آمدند و دانستند كه پناهى از خدا جز به سوى او نيست پس [خدا] به آنان [توفيق] توبه داد تا توبه كنند بى ترديد خدا همان توبه‏پذير مهربان است (۱۱۸)


وَعَلَى الثَّلاَثَةِ الَّذِينَ خُلِّفُواْ حَتَّى إِذَا ضَاقَتْ عَلَيْهِمُ الأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنفُسُهُمْ وَظَنُّواْ أَن لاَّ مَلْجَأَ مِنَ اللّهِ إِلاَّ إِلَيْهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُواْ إِنَّ اللّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿۱۱۸﴾




اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد از خدا پروا كنيد و با راستان باشيد (۱۱۹)


يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَكُونُواْ مَعَ الصَّادِقِينَ ﴿۱۱۹﴾




مردم مدينه و باديه‏نشينان پيرامونشان را نرسد كه از [فرمان] پيامبر خدا سر باز زنند و جان خود را عزيزتر از جان او بدانند چرا كه هيچ تشنگى و رنج و گرسنگيى در راه خدا به آنان نمى‏رسد و در هيچ مكانى كه كافران را به خشم مى‏آورد قدم نمى‏گذارند و از دشمنى غنيمتى به دست نمى‏آورند مگر اينكه به سبب آن عمل صالحى براى آنان [در كارنامه‏شان] نوشته مى‏شود زيرا خدا پاداش نيكوكاران را ضايع نمى‏كند (۱۲۰)


مَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُم مِّنَ الأَعْرَابِ أَن يَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ اللّهِ وَلاَ يَرْغَبُواْ بِأَنفُسِهِمْ عَن نَّفْسِهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ لاَ يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَلاَ نَصَبٌ وَلاَ مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ يَطَؤُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلاَ يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَّيْلًا إِلاَّ كُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ إِنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ ﴿۱۲۰﴾




و هيچ مال كوچك و بزرگى را انفاق نمى‏كنند و هيچ واديى را نمى‏پيمايند مگر اينكه به حساب آنان نوشته مى‏شود تا خدا آنان را به بهتر از آنچه مى‏كردند پاداش دهد (۱۲۱)


وَلاَ يُنفِقُونَ نَفَقَةً صَغِيرَةً وَلاَ كَبِيرَةً وَلاَ يَقْطَعُونَ وَادِيًا إِلاَّ كُتِبَ لَهُمْ لِيَجْزِيَهُمُ اللّهُ أَحْسَنَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ ﴿۱۲۱﴾




و شايسته نيست مؤمنان همگى [براى جهاد] كوچ كنند پس چرا از هر فرقه‏اى از آنان دسته‏اى كوچ نمى‏كنند تا [دسته‏اى بمانند و] در دين آگاهى پيدا كنند و قوم خود را وقتى به سوى آنان بازگشتند بيم دهند باشد كه آنان [از كيفر الهى] بترسند (۱۲۲)


وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةً فَلَوْلاَ نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَآئِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي الدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُواْ إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ ﴿۱۲۲﴾

[مهاجر]

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد با كافرانى كه مجاور شما هستند كارزار كنيد و آنان بايد در شما خشونت بيابند و بدانيد كه خدا با تقواپيشگان است (۱۲۳)


يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ وَلْيَجِدُواْ فِيكُمْ غِلْظَةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ ﴿۱۲۳﴾




و چون سوره‏اى نازل شود از ميان آنان كسى است كه مى‏گويد اين [سوره] ايمان كدام يك از شما را افزود اما كسانى كه ايمان آورده‏اند بر ايمانشان مى‏افزايد و آنان شادمانى مى‏كنند (۱۲۴)


وَإِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُم مَّن يَقُولُ أَيُّكُمْ زَادَتْهُ هَذِهِ إِيمَانًا فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ فَزَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَهُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿۱۲۴﴾




اما كسانى كه در دلهايشان بيمارى است پليدى بر پليديشان افزود و در حال كفر درمى‏گذرند (۱۲۵)


وَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْسًا إِلَى رِجْسِهِمْ وَمَاتُواْ وَهُمْ كَافِرُونَ ﴿۱۲۵﴾




آيا نمى‏بينند كه آنان در هر سال يك يا دو بار آزموده مى‏شوند باز هم توبه نمى‏كنند و عبرت نمى‏گيرند (۱۲۶)


أَوَلاَ يَرَوْنَ أَنَّهُمْ يُفْتَنُونَ فِي كُلِّ عَامٍ مَّرَّةً أَوْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ لاَ يَتُوبُونَ وَلاَ هُمْ يَذَّكَّرُونَ ﴿۱۲۶﴾




و چون سوره‏اى نازل شود بعضى از آنان به بعضى ديگر نگاه مى‏كنند [و مى‏گويند] آيا كسى شما را مى‏بيند سپس [مخفيانه از حضور پيامبر] بازمى‏گردند خدا دلهايشان را [از حق] برگرداند زيرا آنان گروهى هستند كه نمى‏فهمند (۱۲۷)


وَإِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ نَّظَرَ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ هَلْ يَرَاكُم مِّنْ أَحَدٍ ثُمَّ انصَرَفُواْ صَرَفَ اللّهُ قُلُوبَهُم بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ يَفْقَهُون ﴿۱۲۷﴾




قطعا براى شما پيامبرى از خودتان آمد كه بر او دشوار است‏شما در رنج بيفتيد به [هدايت] شما حريص و نسبت به مؤمنان دلسوز مهربان است (۱۲۸)


لَقَدْ جَاءكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ ﴿۱۲۸﴾




پس اگر روى برتافتند بگو خدا مرا بس است هيچ معبودى جز او نيست بر او توكل كردم و او پروردگار عرش بزرگ است (۱۲۹)


فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُلْ حَسْبِيَ اللّهُ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ﴿۱۲۹﴾





سوره ۱۰: يونس
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الف لام راء اين است آيات كتاب حكمت‏آموز (۱)

[مهاجر]

سوره ۱۰: يونس
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الف لام راء اين است آيات كتاب حكمت‏آموز (۱)




بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
الر تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْحَكِيمِ ﴿۱﴾




آيا براى مردم شگفت‏آور است كه به مردى از خودشان وحى كرديم كه مردم را بيم ده و به كسانى كه ايمان آورده‏اند مژده ده كه براى آنان نزد پروردگارشان سابقه نيك است كافران گفتند اين [مرد] قطعا افسونگرى آشكار است (۲)


أَكَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنْ أَوْحَيْنَا إِلَى رَجُلٍ مِّنْهُمْ أَنْ أَنذِرِ النَّاسَ وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُواْ أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِندَ رَبِّهِمْ قَالَ الْكَافِرُونَ إِنَّ هَذَا لَسَاحِرٌ مُّبِينٌ ﴿۲﴾




پروردگار شما آن خدايى است كه آسمانها و زمين را در شش هنگام آفريد سپس بر عرش استيلا يافت كار [آفرينش] را تدبير مى‏كند شفاعتگرى جز پس از اذن او نيست اين است‏خدا پروردگار شما پس او را بپرستيد آيا پند نمى‏گيريد (۳)


إِنَّ رَبَّكُمُ اللّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يُدَبِّرُ الأَمْرَ مَا مِن شَفِيعٍ إِلاَّ مِن بَعْدِ إِذْنِهِ ذَلِكُمُ اللّهُ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ أَفَلاَ تَذَكَّرُونَ ﴿۳﴾




بازگشت همه شما به سوى اوست وعده خدا حق است هموست كه آفرينش را آغاز مى‏كند سپس آن را باز مى‏گرداند تا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند به عدالت پاداش دهد و كسانى كه كفر ورزيده‏اند به سزاى كفرشان شربتى از آب جوشان و عذابى پر درد خواهند داشت (۴)


إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا وَعْدَ اللّهِ حَقًّا إِنَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ بِالْقِسْطِ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ ﴿۴﴾




اوست كسى كه خورشيد را روشنايى بخشيد و ماه را تابان كرد و براى آن منزلهايى معين كرد تا شماره سالها و حساب را بدانيد خدا اينها را جز به حق نيافريده است نشانه‏ها[ى خود] را براى گروهى كه مى‏دانند به روشنى بيان مى‏كند (۵)


هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيَاء وَالْقَمَرَ نُورًا وَقَدَّرَهُ مَنَازِلَ لِتَعْلَمُواْ عَدَدَ السِّنِينَ وَالْحِسَابَ مَا خَلَقَ اللّهُ ذَلِكَ إِلاَّ بِالْحَقِّ يُفَصِّلُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ﴿۵﴾




به راستى در آمد و رفت‏شب و روز و آنچه خدا در آسمانها و زمين آفريده براى مردمى كه پروا دارند دلايلى [آشكار] است (۶)


إِنَّ فِي اخْتِلاَفِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ اللّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَّقُونَ ﴿۶﴾

[مهاجر]

كسانى كه اميد به ديدار ما ندارند و به زندگى دنيا دل خوش كرده و بدان اطمينان يافته‏اند و كسانى كه از آيات ما غافلند (۷)


إَنَّ الَّذِينَ لاَ يَرْجُونَ لِقَاءنَا وَرَضُواْ بِالْحَياةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّواْ بِهَا وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ ﴿۷﴾




آنان به [كيفر] آنچه به دست مى‏آوردند جايگاهشان آتش است (۸)


أُوْلَئِكَ مَأْوَاهُمُ النُّارُ بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ ﴿۸﴾




كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند پروردگارشان به پاس ايمانشان آنان را هدايت مى‏كند به باغهاى [پر ناز و] نعمت كه از زير [پاى] آنان نهرها روان خواهد بود [در خواهند آمد] (۹)


إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمَانِهِمْ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمُ الأَنْهَارُ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ ﴿۹﴾




نيايش آنان در آنجا سبحانك اللهم [=خدايا تو پاك و منزهى] و درودشان در آنجا سلام است و پايان نيايش آنان اين است كه الحمد لله رب العالمين [=ستايش ويژه پروردگار جهانيان است] (۱۰)


دَعْوَاهُمْ فِيهَا سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَتَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلاَمٌ وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۱۰﴾




و اگر خدا براى مردم به همان شتاب كه آنان در كار خير مى‏طلبند در رساندن بلا به آنها شتاب مى‏نمود قطعا اجلشان فرا مى‏رسيد پس كسانى را كه به ديدار ما اميد ندارند در طغيانشان رها مى‏كنيم تا سرگردان بمانند (۱۱)


وَلَوْ يُعَجِّلُ اللّهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجَالَهُم بِالْخَيْرِ لَقُضِيَ إِلَيْهِمْ أَجَلُهُمْ فَنَذَرُ الَّذِينَ لاَ يَرْجُونَ لِقَاءنَا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿۱۱﴾




و چون انسان را آسيبى رسد ما را به پهلو خوابيده يا نشسته يا ايستاده مى‏خواند و چون گرفتاريش را برطرف كنيم چنان مى‏رود كه گويى ما را براى گرفتاريى كه به او رسيده نخوانده است اين گونه براى اسرافكاران آنچه انجام مى‏دادند زينت داده شده است (۱۲)


وَإِذَا مَسَّ الإِنسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَآئِمًا فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَن لَّمْ يَدْعُنَا إِلَى ضُرٍّ مَّسَّهُ كَذَلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ ﴿۱۲﴾




و قطعا نسلهاى پيش از شما را هنگامى كه ستم كردند به هلاكت رسانديم و پيامبرانشان دلايل آشكار برايشان آوردند و[لى] بر آن نبودند كه ايمان بياورند اين گونه مردم بزهكار را جزا مى‏دهيم (۱۳)


وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ مِن قَبْلِكُمْ لَمَّا ظَلَمُواْ وَجَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ وَمَا كَانُواْ لِيُؤْمِنُواْ كَذَلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ ﴿۱۳﴾




آنگاه شما را پس از آنان در زمين جانشين قرار داديم تا بنگريم چگونه رفتار مى‏كنيد (۱۴)


ثُمَّ جَعَلْنَاكُمْ خَلاَئِفَ فِي الأَرْضِ مِن بَعْدِهِم لِنَنظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ ﴿۱۴﴾

[مهاجر]

و چون آيات روشن ما بر آنان خوانده شود آنانكه به ديدار ما اميد ندارند مى‏گويند قرآن ديگرى جز اين بياور يا آن را عوض كن بگو مرا نرسد كه آن را از پيش خود عوض كنم جز آنچه را كه به من وحى مى‏شود پيروى نمى‏كنم اگر پروردگارم را نافرمانى كنم از عذاب روزى بزرگ مى‏ترسم (۱۵)


وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ لاَ يَرْجُونَ لِقَاءنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هَذَا أَوْ بَدِّلْهُ قُلْ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِن تِلْقَاء نَفْسِي إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ مَا يُوحَى إِلَيَّ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿۱۵﴾




بگو اگر خدا مى‏خواست آن را بر شما نمى‏خواندم و [خدا] شما را بدان آگاه نمى‏گردانيد قطعا پيش از [آوردن] آن روزگارى در ميان شما به سر برده‏ام آيا فكر نمى‏كنيد (۱۶)


قُل لَّوْ شَاء اللّهُ مَا تَلَوْتُهُ عَلَيْكُمْ وَلاَ أَدْرَاكُم بِهِ فَقَدْ لَبِثْتُ فِيكُمْ عُمُرًا مِّن قَبْلِهِ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ ﴿۱۶﴾




پس كيست‏ستمكارتر از آن كس كه دروغى بر خداى بندد يا آيات او را تكذيب كند به راستى مجرمان رستگار نمى‏شوند (۱۷)


فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ إِنَّهُ لاَ يُفْلِحُ الْمُجْرِمُونَ ﴿۱۷﴾




و به جاى خدا چيزهايى را مى‏پرستند كه نه به آنان زيان مى‏رساند و نه به آنان سود مى‏دهد و مى‏گويند اينها نزد خدا شفاعتگران ما هستند بگو آيا خدا را به چيزى كه در آسمانها و در زمين نمى‏داند آگاه مى‏گردانيد او پاك و برتر است از آنچه [با وى] شريك مى‏سازند (۱۸)


وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَضُرُّهُمْ وَلاَ يَنفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَؤُلاء شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللّهَ بِمَا لاَ يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلاَ فِي الأَرْضِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿۱۸﴾




و مردم جز يك امت نبودند پس اختلاف پيدا كردند و اگر وعده‏اى از جانب پروردگارت مقرر نگشته بود قطعا در آنچه بر سر آن با هم اختلاف مى‏كنند ميانشان داورى مى‏شد (۱۹)


وَمَا كَانَ النَّاسُ إِلاَّ أُمَّةً وَاحِدَةً فَاخْتَلَفُواْ وَلَوْلاَ كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ فِيمَا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿۱۹﴾




و مى‏گويند چرا معجزه‏اى از جانب پروردگارش بر او نازل نمى‏شود بگو غيب فقط به خدا اختصاص دارد پس منتظر باشيد كه من هم با شما از منتظرانم (۲۰)


وَيَقُولُونَ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلّهِ فَانْتَظِرُواْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ ﴿۲۰﴾

[مهاجر]

و چون مردم را پس از آسيبى كه به ايشان رسيده است رحمتى بچشانيم بناگاه آنان را در آيات ما نيرنگى است بگو نيرنگ خدا سريع‏تر است در حقيقت فرستادگان [=فرشتگان] ما آنچه نيرنگ مى‏كنيد مى‏نويسند (۲۱)


وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِّن بَعْدِ ضَرَّاء مَسَّتْهُمْ إِذَا لَهُم مَّكْرٌ فِي آيَاتِنَا قُلِ اللّهُ أَسْرَعُ مَكْرًا إِنَّ رُسُلَنَا يَكْتُبُونَ مَا تَمْكُرُونَ ﴿۲۱﴾




او كسى است كه شما را در خشكى و دريا مى‏گرداند تا وقتى كه در كشتيها باشيد و آنها با بادى خوش آنان را ببر ند و ايشان بدان شاد شوند [بناگاه] بادى سخت بر آنها وزد و موج از هر طرف بر ايشان تازد و يقين كنند كه در محاصره افتاده‏اند در آن حال خدا را پاكدلانه مى‏خوانند كه اگر ما را از اين [ورطه] بر هانى قطعا از سپاسگزاران خواهيم شد (۲۲)


هُوَ الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ حَتَّى إِذَا كُنتُمْ فِي الْفُلْكِ وَجَرَيْنَ بِهِم بِرِيحٍ طَيِّبَةٍ وَفَرِحُواْ بِهَا جَاءتْهَا رِيحٌ عَاصِفٌ وَجَاءهُمُ الْمَوْجُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ أُحِيطَ بِهِمْ دَعَوُاْ اللّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ لَئِنْ أَنجَيْتَنَا مِنْ هَذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ ﴿۲۲﴾




پس چون آنان را رهانيد ناگهان در زمين بناحق سركشى مى‏كنند اى مردم سركشى شما فقط به زيان خود شماست‏شما بهره زندگى دنيا را [مى‏طلبيد] سپس بازگشت‏شما به سوى ما خواهد بود پس شما را از آنچه انجام مى‏داديد باخبر خواهيم كرد (۲۳)


فَلَمَّا أَنجَاهُمْ إِذَا هُمْ يَبْغُونَ فِي الأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا بَغْيُكُمْ عَلَى أَنفُسِكُم مَّتَاعَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ثُمَّ إِلَينَا مَرْجِعُكُمْ فَنُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۲۳﴾




در حقيقت مثل زندگى دنيا بسان آبى است كه آن را از آسمان فرو ريختيم پس گياه زمين از آنچه مردم و دامها مى‏خورند با آن درآميخت تا آنگاه كه زمين پيرايه خود را برگرفت و آراسته گرديد و اهل آن پنداشتند كه آنان بر آن قدرت دارند شبى يا روزى فرمان [ويرانى] ما آمد و آن را چنان در ويده كرديم كه گويى ديروز وجود نداشته است اين گونه نشانه‏ها[ى خود] را براى مردمى كه انديشه مى‏كنند به روشنى بيان مى‏كنيم (۲۴)


إِنَّمَا مَثَلُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَاء أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاء فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الأَرْضِ مِمَّا يَأْكُلُ النَّاسُ وَالأَنْعَامُ حَتَّىَ إِذَا أَخَذَتِ الأَرْضُ زُخْرُفَهَا وَازَّيَّنَتْ وَظَنَّ أَهْلُهَا أَنَّهُمْ قَادِرُونَ عَلَيْهَآ أَتَاهَا أَمْرُنَا لَيْلًا أَوْ نَهَارًا فَجَعَلْنَاهَا حَصِيدًا كَأَن لَّمْ تَغْنَ بِالأَمْسِ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ﴿۲۴﴾




و خدا [شما را] به سراى سلامت فرا مى‏خواند و هر كه را بخواهد به راه راست هدايت مى‏كند (۲۵)


وَاللّهُ يَدْعُو إِلَى دَارِ السَّلاَمِ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿۲۵﴾

[صبور]

۞ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنَىٰ وَزِيَادَةٌ ۖ وَلَا يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلَا ذِلَّةٌ ۚ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ( 26 ) وَالَّذِينَ كَسَبُوا السَّيِّئَاتِ جَزَاءُ سَيِّئَةٍ بِمِثْلِهَا وَتَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ مَا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عَاصِمٍ ۖ كَأَنَّمَا أُغْشِيَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعًا مِنَ اللَّيْلِ مُظْلِمًا ۚ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (27 ) وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا مَكَانَكُمْ أَنْتُمْ وَشُرَكَاؤُكُمْ ۚ فَزَيَّلْنَا بَيْنَهُمْ ۖ وَقَالَ شُرَكَاؤُهُمْ مَا كُنْتُمْ إِيَّانَا تَعْبُدُونَ ( 28 ) فَكَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ إِنْ كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ (29 ) هُنَالِكَ تَبْلُو كُلُّ نَفْسٍ مَا أَسْلَفَتْ ۚ وَرُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۖ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ ( 30 ) قُلْ مَنْ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ أَمَّنْ يَمْلِكُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَمَنْ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَمَنْ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ ۚ فَسَيَقُولُونَ اللَّهُ ۚ فَقُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ ( 31 ) فَذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمُ الْحَقُّ ۖ فَمَاذَا بَعْدَ الْحَقِّ إِلَّا الضَّلَالُ ۖ فَأَنَّىٰ تُصْرَفُونَ ( 32 ) كَذَٰلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ فَسَقُوا أَنَّهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ( 33 )


براى کسانى که کارهاى نيکو کرده اند ، بهترين پاداش و پاداشى افزون بر آن خواهد بود . بر چهره هايشان هيچ غبار سياهى نمى نشيند و هيچ ذلّتى آنها را فرا نمى گيرد . آنان اهل بهشتند و در آن جاودانه اند . ( 26 )
و کسانى که مرتکب بدى ها شده اند ، سزايشان در برابر هر بدى عذابى مانند آن است و غبار ذلّت آنان را فرامى گيرد . در برابر کيفر الهى هيچ بازدارنده اى برايشان نيست . چهره هايشان چنان سياه مى گردد که گويى با پاره هايى از شب تار پوشانده شده است . آنان همدم آتش دوزخند و در آن جاودانه اند . ( 27 )
و ياد کن روزى را که آنان ( مؤمنان و مشرکان و معبودانشان ) را يکجا برمى انگيزيم و گرد مى آوريم ; سپس به کسانى که شرک ورزيده اند مى گوييم : شما و معبودانتان که آنها را شريک خدا مى پنداشتيد ، در جاى خود بمانيد ; آن گاه با آشکار ساختن اين حقيقت که رابطه عبادت ميان آنان بر اساس وهم و خيال بوده است ، ميانشان جدايى مى افکنيم ، و شريکانى که براى خدا تصور مى کردند مى گويند : شما ما را نمى پرستيديد ، بلکه شريکان خدا را پرستش مى کرديد و ما شريک خدا نيستيم چرا که خدا را هيچ شريکى نيست . ( 28 )
پس خدا ميان ما و شما گواه است و گواهى او کافى است ; قطعاً ما از پرستش شما بى خبر بوديم . ( 29 )
آن جاست که هر کسى هر عملى را که پيش فرستاده است مى آزمايد و حقيقت کارهاى خود را آشکارا مى بيند ، و همگان به سوى خداوند که سرپرست واقعى آنهاست بازگردانده مى شوند ، و آنچه به دروغ بافته بودند از فکرشان زدوده مى شود . ( 30 )
اى پيامبر ، براى اثبات ربوبيّت خدا از مشرکان بپرس : کيست که با فرو ريختن باران از آسمان و روياندن گياهان از زمين به شما روزى مى دهد ؟ يا کيست که گوش ها و چشم هاى شما را در اختيار دارد و به آنها شنوايى و بينايى مى دهد ؟ و کيست که زنده را از مرده و مرده را از زنده بيرون مى آورد ؟ و کيست که کار جهان هستى را تدبير مى کند ؟ خواهند گفت : همه کارها به خدا باز مى گردد و سر رشته هر چيزى به دست اوست . پس بگو : چرا از خدا پروا نمى کنيد و غير او را مى پرستيد ؟ ( 31 )
اين است خدا که پروردگار راستين شماست . بنابراين پس از حقّ که هدايت را در پى دارد ، چيست جز باطل که پيامدش گمراهى است . تا کى شما را از حق باز مى گردانند و به سوى باطل روانه مى کنند ؟ ( 32 )
اين گونه ، قضاى پروردگارت بر کسانى که از اطاعت خدا خارج شدند محقق شده است که آنان ايمان نياورند . (33)





◄ 212 ►

[صبور]

قُلْ هَلْ مِنْ شُرَكَائِكُمْ مَنْ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۚ قُلِ اللَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ ( 34 ) قُلْ هَلْ مِنْ شُرَكَائِكُمْ مَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ ۚ قُلِ اللَّهُ يَهْدِي لِلْحَقِّ ۗ أَفَمَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لَا يَهِدِّي إِلَّا أَنْ يُهْدَىٰ ۖ فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ ( 35 ) وَمَا يَتَّبِعُ أَكْثَرُهُمْ إِلَّا ظَنًّا ۚ إِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ ( 36 ) وَمَا كَانَ هَٰذَا الْقُرْآنُ أَنْ يُفْتَرَىٰ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَٰكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ ( 37 ) أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِثْلِهِ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ( 38 ) بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ يُحِيطُوا بِعِلْمِهِ وَلَمَّا يَأْتِهِمْ تَأْوِيلُهُ ۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۖ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ ( 39 ) وَمِنْهُمْ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ وَمِنْهُمْ مَنْ لَا يُؤْمِنُ بِهِ ۚ وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِالْمُفْسِدِينَ ( 40 ) وَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقُلْ لِي عَمَلِي وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ ۖ أَنْتُمْ بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَا بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ ( 41 ) وَمِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ ۚ أَفَأَنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ وَلَوْ كَانُوا لَا يَعْقِلُونَ ( 42 )




اى پيامبر ، به مشرکان بگو : آيا از ميان معبودانتان که آنها را شريک خدا مى پنداريد کسى هست که آفريدگان را نخست پديد آورَد و آن گاه با پايان يافتن سرآمدشان آنها را به سوى خود باز گرداند و هر کسى را به سزاى کردارش برساند ؟ خود در پاسخ بگو : فقط خداست که آفريدگان را نخست پديد مى آورد و سپس آنها را به سوى خود باز مى گرداند ; لذا او پروردگار شماست و بايد او را پرستش کنيد . پس تا کى شما را از حق باز مى دارند و به سوى باطل روانه مى کنند ؟ ( 34 )
به آنان بگو : آيا از ميان معبودانتان که آنها را شريک خدا قرار داده ايد کسى هست که پديده هاى جهان هستى از جمله آدميان را به سوى حق ( هدف آفرينش آنها ) راه نمايد ؟ خود در پاسخ بگو : فقط خداست که آفريده ها را به سوى حق رهنمون مى شود پس آيا کسى که پديده هاى جهان هستى را به اهدافشان راه مى نمايد سزاوارتر است که از او پيروى شود يا آن کسى که خود راه درست را نمى يابد مگر اين که او را راه نمايند ؟ شما را چه شده است ؟ چگونه حکم مى کنيد ؟ ( 35 )
و بيشترشان جز از پى گمان نمى روند ، در صورتى که گمان براى رسيدن به حق هيچ بسنده نيست . قطعاً خدا آنچه را براساس پندار عمل مى کنند مى داند . ( 36 )
نشايد که اين قرآن از جانب غير خدا و به دروغ به او نسبت داده شده باشد ، بلکه تصديق کننده معارف و احکام تورات و انجيل است که پيشاروى آن قرار دارند و بيان کننده حقايق کتاب هاى آسمانى ديگر است . در اين قرآن هيچ گونه ترديدى نيست چرا که از جانب پروردگار جهان هاست . ( 37 )
آيا مى گويند : محمّد خود آن را ساخته و به خدا نسبت داده است ؟ بگو : اگر در اين ادّعا راست مى گوييد ، شما هم بايد سوره اى مانند آن بياوريد و جز خدا هر که را مى توانيد به يارى فراخوانيد . ( 38 )
]آنان قرآن را نه از آن روى که ساخته بشر انگاشتند تکذيب کردند ،[ بلکه چون به علم آن احاطه نيافتند و هنوز حقيقت و خاستگاه آن که در آخرت آشکار مى شود به ايشان نرسيده است آن را دروغ شمردند ، و درست به همين دليل کسانى هم که پيش از آنان بودند پيام رسولانشان را دروغ انگاشتند و ستمکار شدند . پس بنگر که فرجام آن ستمکاران چگونه بود تا بدانى اين ستمکاران چه فرجامى خواهند داشت . ( 39 )
و برخى از اينان کسانى اند که به قرآن ايمان مى آورند و برخى هم به آن ايمان نمى آورند ، زيرا راه فساد در پيش گرفته اند ، و پروردگارت از هر کسى به فسادگران داناتر است . ( 40 )
و اگر تو را تکذيب کردند ، بگو : عمل من از آنِ من ، و عمل شما از آنِ شماست . شما از آنچه من مى کنم برکناريد ، و من نيز از آنچه شما مى کنيد برکنارم . ( 41 )
و برخى از مشرکان به سخنان تو گوش فرا مى دهند ، در حالى که دل هايشان از درک آن در حجاب است . آيا تو مى توانى به کران سخنى بشنوانى ، هر چند نينديشند و توانِ درک آن را نداشته باشند ؟ ( 42 )






◄ 213 ►

[مهدی]

وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْظُرُ إِلَيْكَ ۚ أَفَأَنْتَ تَهْدِي الْعُمْيَ وَلَوْ كَانُوا لَا يُبْصِرُونَ ﴿٤٣﴾ إِنَّ اللَّهَ لَا يَظْلِمُ النَّاسَ شَيْئًا وَلَٰكِنَّ النَّاسَ أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿٤٤﴾ وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ كَأَنْ لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا سَاعَةً مِنَ النَّهَارِ يَتَعَارَفُونَ بَيْنَهُمْ ۚ قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِلِقَاءِ اللَّهِ وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ ﴿٤٥﴾ وَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ اللَّهُ شَهِيدٌ عَلَىٰ مَا يَفْعَلُونَ ﴿٤٦﴾ وَلِكُلِّ أُمَّةٍ رَسُولٌ ۖ فَإِذَا جَاءَ رَسُولُهُمْ قُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿٤٧﴾ وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿٤٨﴾ قُلْ لَا أَمْلِكُ لِنَفْسِي ضَرًّا وَلَا نَفْعًا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۗ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ ۚ إِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَلَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ ﴿٤٩﴾ قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُهُ بَيَاتًا أَوْ نَهَارًا مَاذَا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ ﴿٥٠﴾ أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنْتُمْ بِهِ ۚ آلْآنَ وَقَدْ كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ ﴿٥١﴾ ثُمَّ قِيلَ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا بِمَا كُنْتُمْ تَكْسِبُونَ ﴿٥٢﴾ http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgوَيَسْتَنْبِئُونَك� � أَحَقٌّ هُوَ ۖ قُلْ إِي وَرَبِّي إِنَّهُ لَحَقٌّ ۖ وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ ﴿٥٣﴾ «214»









و گروهى از آنان تو را مى‏نگرند [ولى گويا از درك معجزاتت و فهم آيات قرآن و سلامت اخلاق و كردارت با چشم دل ناتوانند] . آيا تو مى‏توانى نابينايان را كه مطلقاً از روى بصيرت نمى‏بينند ، هدايت كنى ؟«43» يقيناً خدا هيچ ستمى به مردم روا نمى‏دارد ، ولى مردم [با روى‏گردانى از حق] بر خود ستم مى‏ورزند .«44» و ياد كن روزى كه خدا آنان را [در قيامت] گرد مى‏آورد ، در حالى كه گويا [در دنيا] جز ساعتى از روز درنگ نكرده‏اند ، آنان ميان خودشان يكديگر را [به گونه‏اى كه در دنيا مى‏شناختند] مى‏شناسند ؛ يقيناً كسانى كه لقاء خدا را تكذيب كردند ، سرمايه وجودشان را تباه كردند و از راه يافتگان نبودند .«45» اگر پاره‏اى از عذاب‏هايى را كه [به سبب كفرشان] به آنان وعده مى‏دهيم ، به تو نشان دهيم [مى‏بينى كه عذابى سخت است] يا اگر [پيش از آنكه عذاب آنان را به تو نشان دهيم] تو را قبض روح كنيم [اندوه مخور كه در قيامت ، عذابشان را خواهى ديد] پس بازگشتشان به سوى ماست ؛ آن گاه خدا بر آنچه انجام مى‏دهند گواه است .«46» و براى هر امتى پيامبرى است ؛ پس هنگامى كه پيامبرشان [در قيامت] به سويشان آيد ، در ميانشان به عدالت داورى شود و مورد ستم قرار نخواهند گرفت .«47» و [به صورتى مسخره‏آميز] مى‏گويند : اين وعده [آمدن قيامت و محاسبه اعمال] چه زمانى است ، اگر راستگوييد ؟«48» بگو : من براى خود قدرت دفع زيان و جلب سود ندارم ، مگر آنچه را كه خدا بخواهد ؛ [وظيفه من فقط ابلاغ پيام خداست] براى هر امتى سرآمدى معين است ، هنگامى كه اجلشان سرآيد ، نه لحظه‏اى پس مى‏مانند و نه پيش مى‏افتند .«49» بگو : به من خبر دهيد كه اگر عذاب خدا شما را در شب يا در روز فرا رسد [چه قدرتى بر دفع آن داريد ؟] گنهكاران چه چيزى از عذاب را به شتاب مى‏خواهند ؟«50» سپس آيا هنگامى كه عذاب فرا مى‏رسد به حق بودنش ايمان مى‏آوريد ؟ [در حالى كه هنگام فرا رسيدن عذاب به شما مى‏گويند:] حالا و ايمان ؟ ! [اين همان عذابى است] كه همواره به رسيدن آن شتاب ورزيديد !«51» آن گاه به كسانى كه ستم كرده‏اند گفته مى‏شود : عذاب جاودانه را بچشيد ، آيا جز به كيفر آنچه همواره مرتكب مى‏شديد مزدتان مى‏دهند؟«52» و از تو خبر مى‏گيرند : آيا [عذاب جاودانه‏اى كه به آن تهديد مى‏شويم] حق است ؟ بگو : آرى ، سوگند به پروردگارم يقيناً حق است ، و شما عاجز كننده [خدا] نيستيد [تا بتوانيد از دسترس قدرت او بيرون رويد . ] «53»
«214»

[مهدی]

وَلَوْ أَنَّ لِكُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ مَا فِي الْأَرْضِ لَافْتَدَتْ بِهِ ۗ وَأَسَرُّوا النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ ۖ وَقُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ ۚ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿٥٤﴾ أَلَا إِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ أَلَا إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٥٥﴾ هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٥٦﴾ يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَشِفَاءٌ لِمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ ﴿٥٧﴾ قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَٰلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ ﴿٥٨﴾ قُلْ أَرَأَيْتُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ لَكُمْ مِنْ رِزْقٍ فَجَعَلْتُمْ مِنْهُ حَرَامًا وَحَلَالًا قُلْ آللَّهُ أَذِنَ لَكُمْ ۖ أَمْ عَلَى اللَّهِ تَفْتَرُونَ ﴿٥٩﴾ وَمَا ظَنُّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَشْكُرُونَ ﴿٦٠﴾ وَمَا تَكُونُ فِي شَأْنٍ وَمَا تَتْلُو مِنْهُ مِنْ قُرْآنٍ وَلَا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلَّا كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُودًا إِذْ تُفِيضُونَ فِيهِ ۚ وَمَا يَعْزُبُ عَنْ رَبِّكَ مِنْ مِثْقَالِ ذَرَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ وَلَا أَصْغَرَ مِنْ ذَٰلِكَ وَلَا أَكْبَرَ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ ﴿٦١﴾ «215»

اگر [در قيامت] براى هر كسى كه ستم كرده همه ثروتى كه در زمين است فراهم باشد ، يقيناً آن را براى بازخريد خود [از عذاب جاودانه] مى‏پردازد ؛ و زمانى كه عذاب را ببينند [از شدت شرمسارى] پشيمانى و اندوه خود را پنهان مى‏كنند ، وميان آنان به عدالت داورى مى‏شود و مورد ستم قرار نخواهند گرفت . «54» آگاه باشيد ! مسلماً آنچه در آسمان‏ها وزمين است ، فقط در سيطره مالكيّت و فرمانروايى خداست . بدانيد كه بى‏ترديد وعده خدا حق است ، ولى بيشترشان [اين حقايق را] نمى‏دانند .«55» او زنده مى‏كند ومى‏ميراند وبه سوى او بازگردانده مى‏شويد .«56» اى مردم ! يقيناً از سوى پروردگارتان براى شما پند وموعظه‏اى آمده ، و شفاست براى آنچه [ازبيمارى‏هاى اعتقادى و اخلاقى] در سينه‏هاست ، و سراسر هدايت و رحمتى است براى مؤمنان .«57» بگو : [اين موعظه و شفا و هدايت و رحمت] به فضل و رحمت خداست ، پس بايد مؤمنان به آن شاد شوند كه آن از همه ثروتى كه جمع مى‏كنند بهتر است .«58» بگو : به من خبر دهيد كه آنچه خدا از رزق براى شما نازل كرده و شما بخشى از آن را حرام و بخشى را حلال كرديد . بگو : آيا خدا اين حرام و حلال كردن را به شما اجازه داده يا بر خدا دروغ مى‏بنديد ؟ !«59» و كسانى كه بر خدا دروغ مى‏بندند ، گمانشان به روز قيامت چيست؟ بى‏ترديد خدا نسبت به همه مردم ، صاحب فضل و احسان است ، ولى بيشترشان سپاس نمى‏گزارند .«60» [اى پيامبر !] در هيچ شغل و كارى نمى‏باشى ، و هيچ بخشى از قرآن را كه از سوى خداست ، تلاوت نمى‏كنى ، و [شما اى مردم !] هيچ كارى انجام نمى‏دهيد ، مگر آنكه وقتى سرگرم به آن كار هستيد ، گواه و شاهد شماييم . و به اندازه وزن ذره‏اى در زمين و آسمان از پروردگارت پوشيده نيست و نه كوچك‏تر از آن ذره و نه بزرگ‏تر از آن نيست ، مگر آنكه در كتابى روشن ثبت است .«61»

«215»

[گل مريم]

أَلا إِنَّ أَوْلِيَاء اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/62.gif الَّذِينَ آمَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/63.gif لَهُمُ الْبُشْرَى فِي الْحَياةِ الدُّنْيَا وَفِي الآخِرَةِ لاَ تَبْدِيلَ لِكَلِمَاتِ اللّهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/64.gif وَلاَ يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ إِنَّ الْعِزَّةَ لِلّهِ جَمِيعًا هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/65.gif أَلا إِنَّ لِلّهِ مَن فِي السَّمَاوَات وَمَن فِي الأَرْضِ وَمَا يَتَّبِعُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ شُرَكَاء إِن يَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ يَخْرُصُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/66.gif هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُواْ فِيهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَسْمَعُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/67.gif قَالُواْ اتَّخَذَ اللّهُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ هُوَ الْغَنِيُّ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَات وَمَا فِي الأَرْضِ إِنْ عِندَكُم مِّن سُلْطَانٍ بِهَـذَا أَتقُولُونَ عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/68.gif قُلْ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ لاَ يُفْلِحُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/69.gif مَتَاعٌ فِي الدُّنْيَا ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ نُذِيقُهُمُ الْعَذَابَ الشَّدِيدَ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/70.gif


http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/62.gif بهوش باشيد كه دوستان خدا نه بيمى خواهند داشت و نه آنان اندوهگين خواهند شد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/63.gifهمان كسانى كه ايمان آورده و پرواى خدا پيشه ساخته بودند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/64.gif براى آنان در زندگى دنيا و در سراى آخرت نويد[رستگارى و پاداش پرشكوه ]است. براى وعده ‏هاى خدا [تخلّف پذيرى و ]تبديلى نيست، [و ]اين است آن كاميابى پرشكوه.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/65.gif گفتار آنان تو را [اى پيامبر!] اندوهگين نسازد؛ چرا كه عزّت [و اقتدار ]همه از آن خداست، [و] او شنوا و داناست.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/66.gif بهوش كه هر كه [و هر چه‏] در [كران تا كران‏] آسمانها و هر كه [و هر چه ]در زمين است از آن خداست. و كسانى كه غير از خدا [ى يكتا را براى او همتا ساخته و ]شريك‏ هايى را مى ‏خوانند [از دليل و برهان درستى ]پيروى نمى‏ كنند؛ آنان جز از پندار [پوچ و بى ‏اساس خود ]پيروى نمى ‏نمايند و جز پندار نمى ‏ورزند [و دروغ نمى ‏بافند].
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/67.gif او كسى است كه براى شما شب را پديد آورد تا در آن بياراميد، و روز را روشن [ساخت تا به تلاش و كوشش برخيزيد]. بيقين در اين [تدبير تفكّر انگيز ]براى مردمى كه [حقيقت را مى ‏نگرند و ]مى‏ شنوند نشانه ‏هايى [از حكمت و قدرت خدا] است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/68.gif [شرك گرايان‏] گفتند : خدا براى خود فرزندى بر گزيده ‏است. او [از هر نياز و عيبى پاك و] منزّه است، [و] او بى‏ نياز است. آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است [همه و همه‏] از آن اوست،[و ]شما بر اين [بافته‏ هاى بى ‏اساس خود ]هيچ دليلى نداريد. آيا چيزى را كه نمى‏ دانيد بر خدا مى ‏بنديد؟!
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/69.gif [اى پيامبر] بگو: بيقين آن كسانى كه بر خدا دروغ مى‏ بندند رستگار نمى ‏گردند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/70.gif بهره ‏اى [ناچيز] در دنيا [دارند]؛ آنگاه بازگشت آنان به سوى ماست، سپس به كيفر آنكه كفر مى ‏ورزيدند، [طعم تلخ‏] عذاب سخت را به آنان مى‏ چشانيم.





صفحه 216

[گل مريم]

وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ نُوحٍ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكُم مَّقَامِي وَتَذْكِيرِي بِآيَاتِ اللّهِ فَعَلَى اللّهِ تَوَكَّلْتُ فَأَجْمِعُواْ أَمْرَكُمْ وَشُرَكَاءكُمْ ثُمَّ لاَ يَكُنْ أَمْرُكُمْ عَلَيْكُمْ غُمَّةً ثُمَّ اقْضُواْ إِلَيَّ وَلاَ تُنظِرُونِ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/71.gif فَإِن تَوَلَّيْتُمْ فَمَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلَى اللّهِ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/72.gif فَكَذَّبُوهُ فَنَجَّيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ وَجَعَلْنَاهُمْ خَلاَئِفَ وَأَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/73.gif ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِ رُسُلاً إِلَى قَوْمِهِمْ فَجَآؤُوهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانُواْ لِيُؤْمِنُواْ بِمَا كَذَّبُواْ بِهِ مِن قَبْلُ كَذَلِكَ نَطْبَعُ عَلَى قُلوبِ الْمُعْتَدِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/74.gif ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُّوسَى وَهَارُونَ إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ بِآيَاتِنَا فَاسْتَكْبَرُواْ وَكَانُواْ قَوْمًا مُّجْرِمِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/75.gif فَلَمَّا جَاءهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ إِنَّ هَـذَا لَسِحْرٌ مُّبِينٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/76.gif قَالَ مُوسَى أَتقُولُونَ لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءكُمْ أَسِحْرٌ هَـذَا وَلاَ يُفْلِحُ السَّاحِرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/77.gif قَالُواْ أَجِئْتَنَا لِتَلْفِتَنَا عَمَّا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءنَا وَتَكُونَ لَكُمَا الْكِبْرِيَاء فِي الأَرْضِ وَمَا نَحْنُ لَكُمَا بِمُؤْمِنِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/78.gif



http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/71.gif و سرگذشت [درس آموز] نوح را بر آنان بخوان، آنگاه كه به جامعه خود گفت: اى قوم من! اگر ماندن من [در ميان شما] و اندرز دادنم به وسيله آيات خدا بر شما گران آمده است، [هرچه در توان داريد انجام دهيد، امّا بدانيد كه‏] من بر خدا [ى خويش ]توكّل نموده ‏ام؛ از اين رو شما [نيز ]تصميم خود را به همراه شريك‏ هايتان [بر ضدّ من ]بگيريد، آنگاه [نيك بينديشيد تا در ]كارتان [چيزى ]بر شما پوشيده نماند، سپس در باره من تصميم بگيريد و [اگر مى‏ توانيد] به من مهلت ندهيد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/72.gif و اگر [از پذيرش حق‏] روى بگردانيد [زيان حق ستيزى تان به خودتان مى ‏رسد، نه به من؛ چرا كه‏] من از شما پاداشى نمى‏ خواهم؛ پاداش من تنها بر خداست و من فرمان يافته ‏ام كه از مسلمانانِ [راستين‏] باشم.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/73.gif پس او را دروغگو انگاشتند و ما او را با كسانى كه در آن كشتى به همراه وى بودند نجات بخشيديم و آنان را جانشين [و وارث بيدادگران عصرشان ]ساختيم، و آن كسانى را كه آيات [و نشانه‏ هاى يكتايى و قدرت‏] ما را دروغ شمردند، غرق كرديم؛ پس بنگر كه فرجامِ [كار ]هشدار داده شدگان [كه گوش شنوا نداشتند و هشدار پذير نبودند،] چگونه بود.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/74.gif آنگاه پس از او پيامبرانى را به سوى [جامعه و] مردمشان بر انگيختيم، و آنان دليل هاى روشن برايشان آوردند، امّا آنان بر آن نبودند كه به آنچه پيش‏تر آن را دروغ انگاشته بودند، ايمان بياورند، [آرى، ما] اين گونه بر دلهاى [تيره حق ستيزان و ]تجاوزكاران [به كيفر بد انديشى و عملكرد، درست شان ]مهر مى‏ نهيم.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/75.gif سپس از پى آنان موسى و هارون را با آيات خود، به سوى فرعون و سردمداران [جامعه‏] او فرستاديم، امّا آنان گردنكشى كردند و [حق را نپذيرفتند؛ چرا كه‏] آنان مردمى مجرم بودند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/76.gifو آنگاه كه حق از نزد ما به سوى آنان آمد، [فريبكارانه ]گفتند: اين افسونى آشكار است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/77.gif موسى [به آنان‏] گفت: آيا هنگامى كه حق به سوى شما آمد، [به دروغ و فريب‏] مى‏ گوييد: [اين افسون است؟! به ‏راستى‏] آيا اين افسون است؟! در حالى كه افسونگران رستگار نمى‏ گردند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/78.gif گفتند: آيا آمده ‏اى كه ما را از آنچه پدرانمان را بر آن يافتيم، باز گردانى، و [آنگاه قدرت را به كف گيرى و ]بزرگى [و فرمانروايى ]در اين سرزمين از آنِ شما دوتن باشد؟ [نه،] ما به شما دو تن ايمان نمى‏ آوريم.





صفحه 217

[صبور]

وَقَالَ فِرْعَوْنُ ائْتُونِي بِكُلِّ سَاحِرٍ عَلِيمٍ ﴿٧٩﴾ فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالَ لَهُمْ مُوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنْتُمْ مُلْقُونَ ﴿٨٠﴾ فَلَمَّا أَلْقَوْا قَالَ مُوسَىٰ مَا جِئْتُمْ بِهِ السِّحْرُ ۖ إِنَّ اللَّهَ سَيُبْطِلُهُ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ ﴿٨١﴾ وَيُحِقُّ اللَّهُ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ ﴿٨٢﴾ فَمَا آمَنَ لِمُوسَىٰ إِلَّا ذُرِّيَّةٌ مِنْ قَوْمِهِ عَلَىٰ خَوْفٍ مِنْ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِمْ أَنْ يَفْتِنَهُمْ ۚ وَإِنَّ فِرْعَوْنَ لَعَالٍ فِي الْأَرْضِ وَإِنَّهُ لَمِنَ الْمُسْرِفِينَ ﴿٨٣﴾ وَقَالَ مُوسَىٰ يَا قَوْمِ إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ فَعَلَيْهِ تَوَكَّلُوا إِنْ كُنْتُمْ مُسْلِمِينَ ﴿٨٤﴾ فَقَالُوا عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنَا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿٨٥﴾ وَنَجِّنَا بِرَحْمَتِكَ مِنَ الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ ﴿٨٦﴾ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ وَأَخِيهِ أَنْ تَبَوَّآ لِقَوْمِكُمَا بِمِصْرَ بُيُوتًا وَاجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٨٧﴾ وَقَالَ مُوسَىٰ رَبَّنَا إِنَّكَ آتَيْتَ فِرْعَوْنَ وَمَلَأَهُ زِينَةً وَأَمْوَالًا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا رَبَّنَا لِيُضِلُّوا عَنْ سَبِيلِكَ ۖ رَبَّنَا اطْمِسْ عَلَىٰ أَمْوَالِهِمْ وَاشْدُدْ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُوا حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ ﴿٨٨﴾



و فرعون گفت : [براى درهم كوبيدن اين دو نفر] هر جادوگر دانا و زبردستى را نزد من آوريد .«79»
چون جادوگران آمدند ، موسى به آنان گفت : آنچه را بر افكندن آن مصمم هستيد بيفكنيد . «80»
پس هنگامى كه افكندند ، موسى گفت : آنچه را در اين صحنه آورديد جادوست ؛ مسلماً خدا آن را به زودى باطل مى‏كند ، قطعاً خدا ، كار مفسدان را [كه براى تقويت طاغيان انجام مى‏دهند] به سامان نمى‏آورد .«81»
و خدا حق را با دلايل و معجزاتش ثابت و پابرجا مى‏كند ، گرچه گنهكاران خوش نداشته باشند .«82
پس [در ابتداى كار] كسى به موسى ايمان نياورد ، مگر فرزندانى [انگشت شمار] از قومش آن هم با ترسى [شديد] از فرعون و اشراف و سران قوم خودشان كه مبادا فرعونيان آنان را شكنجه و عذاب دهند ؛ و مسلماً فرعون در سرزمين مصر برترى‏خواه ، و [در گناه ، معصيت و ستم] از اسراف‏كاران بود .«83»
و موسى گفت : اى قوم من ! اگر به خدا ايمان آورده‏ايد ، پس بر او توكل كنيد اگر از تسليم شدگان [در برابر فرمان‏هاى حق] هستيد .«84»
گفتند : ما فقط بر خدا توكل كرديم . اى پروردگارمان، ما را دستخوش شكنجه و عذاب ستمكاران قرار مده .«85»
و ما را به رحمتت از گروه كافران رهايى ده .«86»
و به موسى و برادرش وحى كرديم كه خانه‏هايى در سرزمين مصر براى قوم خود فراهم آوريد ، و خانه‏هايتان را روبروى هم قرار دهيد ، و نماز را برپا داريد ، و مؤمنان را [به رهايى از چنگال فرعونيان] مژده ده .«87»
موسى گفت : اى پروردگار ما ! فرعون و اشراف و سرانش را در زندگى دنيا زيور و زينت [بسيار] و اموال [فراوان] داده‏اى كه [نهايتاً مردم را] از راه تو گمراه كنند ، اى پروردگار ما ! اموالشان را نابود كن و دل‏هايشان را سخت گردان كه ايمان نياورند تا آنكه عذاب دردناك را ببينند .«88»

«218»

[صبور]

قَالَ قَدْ أُجِيبَتْ دَعْوَتُكُمَا فَاسْتَقِيمَا وَلَا تَتَّبِعَانِّ سَبِيلَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ﴿٨٩﴾ http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/jo_he_che.jpgوَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَجُنُودُهُ بَغْيًا وَعَدْوًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قَالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ ﴿٩٠﴾ آلْآنَ وَقَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَكُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ ﴿٩١﴾ فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً ۚ وَإِنَّ كَثِيرًا مِنَ النَّاسِ عَنْ آيَاتِنَا لَغَافِلُونَ ﴿٩٢﴾ وَلَقَدْ بَوَّأْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مُبَوَّأَ صِدْقٍ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ فَمَا اخْتَلَفُوا حَتَّىٰ جَاءَهُمُ الْعِلْمُ ۚ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿٩٣﴾ فَإِنْ كُنْتَ فِي شَكٍّ مِمَّا أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ فَاسْأَلِ الَّذِينَ يَقْرَءُونَ الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكَ ۚ لَقَدْ جَاءَكَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ ﴿٩٤﴾ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ فَتَكُونَ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴿٩٥﴾ إِنَّ الَّذِينَ حَقَّتْ عَلَيْهِمْ كَلِمَتُ رَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٩٦﴾ وَلَوْ جَاءَتْهُمْ كُلُّ آيَةٍ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ ﴿٩٧﴾




[خدا] فرمود : دعاى شما دو نفر پذيرفته شد ؛ بنابراين [در ابلاغ پيام خدا] استوار باشيد واز روش كسانى كه نادانند پيروى نكنيد .«89»
وبنى‏اسرائيل را از دريا گذرانديم ، پس فرعون و لشكريانش آنان را از روى ستم وتجاوز دنبال كردندتا هنگامى كه بلاى غرق شدن او را فروگرفت ، گفت : ايمان آوردم كه هيچ معبودى جز همان كه بنى‏اسرائيل به او ايمان آوردند نيست و من از تسليم‏شدگان [در برابر فرمان‏هاى حق] هستم .«90»
[به اوگفته شد :] اكنون [كه به نابودى خود يقين دارى و زمان بازگشت به خدا سپرى شده ايمان مى‏آورى ؟ !] در حالى كه پيش از اين عصيان مى‏ورزيدى و از تبهكاران بودى ؟«91»
پس امروز تو را با بدن بى‏جانت نجات مى‏دهم [وبر بلندايى از ساحل دريا مى‏گذارم] تا براى آيندگانت نشانه‏اى [از قدرت ما و زبونى و خوارى گردنكشان] باشى ؛ يقيناً بسيارى از مردم از نشانه‏هاى ما بى‏خبرند . «92»
به راستى ما بنى‏اسرائيل را در جايگاهى [خوش آب و هوا و منطقه‏اى سرشار از نعمت ها] جاى داديم و به آنان از انواع رزق‏هاى پاكيزه ، روزى بخشيديم [ولى آنان در نبوّت موسى و در دين خدا روى به اختلاف آوردند] ؛ و اختلاف نكردند مگر پس از آنكه دانش [به حقايق] براى آنان آمد ؛ يقيناً پروردگارت روز قيامت ميان آنان درباره آنچه در آن اختلاف مى‏كردند ، داورى خواهد كرد .«93»
و [به فرض محال] اگر از آنچه بر تو نازل كرديم در ترديدى ، از آنان كه پيش از تو كتاب [آسمانى] مى‏خواندند بپرس [آن كتابى كه نزول قرآن را از سوى خدا خبر داده] تا روشن شود كه حق از سوى پروردگارت به سوى تو آمده ؛ بنابراين از ترديدكنندگان مباش .«94»
و هرگز از كسانى مباش كه آيات ما را تكذيب كردند كه از زيانكاران خواهى شد .«95»
مسلماً كسانى كه عذاب پروردگارت بر آنان محقق و ثابت شده ، ايمان نمى‏آورند .«96»
گرچه همه نشانه‏ها و معجزه‏ها براى آنان بيايد تا آن زمان كه عذاب دردناك را ببينند [كه آن هنگام ايمان آوردنشان هيچ سودى نخواهد داشت . ] «97»

«219»

[صبور]

فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ ﴿٩٨﴾ وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَآمَنَ مَنْ فِي الْأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعًا ۚ أَفَأَنْتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّىٰ يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ ﴿٩٩﴾ وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَنْ تُؤْمِنَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَيَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ ﴿١٠٠﴾ قُلِ انْظُرُوا مَاذَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَمَا تُغْنِي الْآيَاتُ وَالنُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿١٠١﴾ فَهَلْ يَنْتَظِرُونَ إِلَّا مِثْلَ أَيَّامِ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ قُلْ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ ﴿١٠٢﴾ ثُمَّ نُنَجِّي رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا ۚ كَذَٰلِكَ حَقًّا عَلَيْنَا نُنْجِ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١٠٣﴾ قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنْ كُنْتُمْ فِي شَكٍّ مِنْ دِينِي فَلَا أَعْبُدُ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَٰكِنْ أَعْبُدُ اللَّهَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ ۖ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١٠٤﴾ وَأَنْ أَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿١٠٥﴾ وَلَا تَدْعُ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنْفَعُكَ وَلَا يَضُرُّكَ ۖ فَإِنْ فَعَلْتَ فَإِنَّكَ إِذًا مِنَ الظَّالِمِينَ ﴿١٠٦﴾




چرا هيچ شهرى نبوده است كه [اهلش] ايمان بياورد تا ايمانشان به آنان سود دهد ؟ مگر قوم يونس كه وقتى ايمان آوردند ، عذاب رسوايى را در زندگى دنيا از آنان برطرف كرديم و آنان را تا پايان عمرشان [از الطاف و نعمت هاى خود] برخوردار نموديم .«98»
اگر پروردگارت مى‏خواست يقيناً همه كسانى كه روى زمين‏اند [اجباراً] ايمان مى‏آوردند ؛ [اى پيامبر ! در حالى كه خدا از بندگانش ايمان اجبارى نخواسته] آيا تو مردم را وادار مى‏كنى تا به اجبار مؤمن شوند ؟ ! «99»
هيچ كس را نسزد [و قدرت نباشد] كه ايمان بياورد مگر به اذن خدا، و خدا پليدى [ضلالت] را [پس از بيان حقايق] بر كسانى قرار مى‏دهد كه [در حقايق] نمى‏انديشند .«100»
بگو : با تأمل بنگريد كه در آسمان‏ها و زمين [از شگفتى‏هاى آفرينش و عجايب خلقت] چه چيزها هست ؟ ولى نشانه‏ها و هشدارها به حال گروهى كه ايمان نمى‏آورند سودى نمى‏دهد . «101»
پس آيا جز مانند روزهاى [دردآورِ] كسانى را كه پيش از آنان درگذشتند ، انتظار مى‏برند ؟ بگو : پس منتظر بمانيد كه من [هم] با شما از منتظرانم .«102»
آن گاه پيامبران خود و كسانى كه ايمان آورده‏اند [روز نزول عذاب] نجات مى‏بخشيم، و همين‏گونه بر ما لازم است كه مؤمنان را نجات دهيم .«103»
بگو : اى مردم ! اگر شما در [حقّانيّت] دين من ترديد داريد [من در حقّانيّت دينم و بطلان آيين شما هيچ ترديدى ندارم] من آنهايى را كه شما به جاى خدا مى‏پرستيد ، نمى‏پرستم ، بلكه خدايى را مى‏پرستم كه جان همه شما را مى‏ستاند ، و من مأمورم كه از مؤمنان باشم .«104»
و [دستور يافته‏ام] كه [حق گرايانه و بدون انحراف با همه وجود] به سوى [اين] دين استوار روى آور ، و از مشركان مباش .«105»
و به جاى خدا چيزى را كه سودى به تو نمى‏رساند و زيانى نمى‏زند مَپَرست ؛ كه اگر بپرستى قطعاً از زيانكاران خواهى بود .«106»


«220»

[صبور]

وَإِنْ يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ ۖ وَإِنْ يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلَا رَادَّ لِفَضْلِهِ ۚ يُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۚ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿١٠٧﴾ قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا ۖ وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ ﴿١٠٨﴾ وَاتَّبِعْ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ وَاصْبِرْ حَتَّىٰ يَحْكُمَ اللَّهُ ۚ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ ﴿١٠٩﴾


ترتيبها 11 سوره هود آياتها 123 مكيه


http://www.erfan.ir/farsi/quran/quran_proj/display/images/besm.gif


الر ۚ كِتَابٌ أُحْكِمَتْ آيَاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِنْ لَدُنْ حَكِيمٍ خَبِيرٍ ﴿١﴾ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ ۚ إِنَّنِي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ ﴿٢﴾ وَأَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُمْ مَتَاعًا حَسَنًا إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى وَيُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ ۖ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ كَبِيرٍ ﴿٣﴾ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٤﴾ أَلَا إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُوا مِنْهُ ۚ أَلَا حِينَ يَسْتَغْشُونَ ثِيَابَهُمْ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿٥﴾



و اگر خدا آسيبى به تو رساند ، آن را جز او برطرف كننده‏اى نيست ، و اگر براى تو خيرى خواهد فزون‏بخشى‏اش را دفع كننده‏اى نيست ؛ خيرش را به هر كس از بندگانش بخواهد مى‏رساند و او بسيار آمرزنده و مهربان است .«107»
بگو : اى مردم ! يقيناً حق از سوى پروردگارتان براى شما آمد ؛ پس هر كه هدايت يابد ، فقط به سود خود هدايت مى‏يابد و هر كه گمراه گردد ، فقط به زيان خود گمراه مى‏شود ، و من مسئول [اعمال] شما نيستم .«108»
و از آنچه به سويت وحى مى‏شود ، پيروى كن و [در برابر پيش‏آمدها و تكذيب منكران] شكيبا باش تا خدا [ميان تو و مخالفانت] داورى كند ؛ و او بهترين داوران است .«109»


شماره سوره 11 نام سوره هود تعداد آيات 123 مکي

به نام خدا كه رحمتش بى‏ اندازه است‏و مهربانى‏اش هميشگى.

الر ـ [اين] كتابى [با عظمت] است كه آياتش [به صورت حقيقتى واحد] استحكام يافته، سپس از سوى حكيمى آگاه [در قالب سوره‏ها ، آيه‏ها ، حقايق اعتقادى ، اخلاقى و عملى] تفصيل داده شده است.«1»
كه جز خدا را نپرستيد ، يقيناً من از سوى او براى شما بيم‏دهنده [از عذاب] و مژده دهنده [به بهشت و رضوان] هستم .«2»
و اينكه از پروردگارتان آمرزش بخواهيد ، سپس به سوى او بازگرديد تا شما را تا پايان زندگى از بهره نيك و خوشى برخوردار كند ، و هر كه را صفات پسنديده و اعمال شايسته او افزون‏تر است ، پاداش زيادترى عطا كند ، و اگر روى از حق برگردانيد ، من از عذاب روزى بزرگ بر شما بيمناكم .«3»
بازگشت شما فقط به سوى خداست و او بر هر كارى تواناست .«4»
آگاه باشيد كه مشركان سر در گريبان فرو مى‏برند تا [خود را] از شنيدن قرآن [به هنگام تلاوتش به وسيله پيامبر و مؤمنان] پنهان بدارند ؛ هشيار باشيد اگر جامه‏هايشان را بر سر و روى خود مى‏پوشانند [تا ديده نشوند ، اين پنهانكارى سودى به حال آنان ندارد] خدا آنچه را پنهان مى‏كنند وآنچه را آشكار مى‏نمايند ، مى‏داند؛ يقيناً او به آنچه در سينه‏هاست داناست .«5»


«221»

[صبور]

صدق الله العلی العظیم


پایان جز 11 قران کریم

[گل مريم]

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

besm3



جزء دوازدهم قرآن مجید

[گل مريم]

وَمَا مِن دَآبَّةٍ فِي الأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللّهِ رِزْقُهَا وَيَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا كُلٌّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/06.gif وَهُوَ الَّذِي خَلَق السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاء لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَـذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/07.gif وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَى أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ لَّيَقُولُنَّ مَا يَحْبِسُهُ أَلاَ يَوْمَ يَأْتِيهِمْ لَيْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِؤُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/08.gif وَلَئِنْ أَذَقْنَا الإِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَاهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَيَئُوسٌ كَفُورٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/09.gif وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ نَعْمَاء بَعْدَ ضَرَّاء مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّيِّئَاتُ عَنِّي إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/10.gif إِلاَّ الَّذِينَ صَبَرُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أُوْلَـئِكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/11.gif فَلَعَلَّكَ تَارِكٌ بَعْضَ مَا يُوحَى إِلَيْكَ وَضَآئِقٌ بِهِ صَدْرُكَ أَن يَقُولُواْ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَيْهِ كَنزٌ أَوْ جَاء مَعَهُ مَلَكٌ إِنَّمَا أَنتَ نَذِيرٌ وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/12.gif


http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/06.gif و هيچ جنبده‏ اى در زمين نيست جز اينكه روزى آن بر عهده خداست، و[خدا] قرار گاه و جايگاه مرگ آن را مى داند؛ [و ]همه اينها در كتابى روشن [به ثبت رسيده ]است!
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/07.gif و او آن كسى است كه آسمان و زمين را در شش روز [و شش مرحله ]آفريد و عرش او بر آب بود؛ [او كران تا كران هستى را بدان جهت آفريد] تا شما را بيازمايد كه كدامين شما نيكوكارتريد و [تو اى پيامبر!] اگر [به آنان ]بگويى شما پس از مرگ بر انگيخته خواهيد شد، بى گمان كسانى كه كفر ورزيده ‏اند خواهندگفت: اين [سخن‏] تنها افسونى آشكار است!
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/08.gif و اگر عذاب را تا چندى از آنان به تأخير افكنيم، بى‏ گمان [از روى تمسخر ]خواهند گفت: چه چيز آن را [از آمدن ]باز مى‏ دارد؟ بهوش باشيد، آن روزى كه [عذاب‏] به سراغ آنان بيايد، [ديگر] از آنان بازگشتنى نيست [و كسى نمى‏ تواند از آن جلوگيرى كند]، و [آنگاه‏] آنچه را مسخره مى كردند آنان را فرا خواهد گرفت.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/09.gif و اگر [ما] از سوى خود [نعمت و] رحمتى به انسان بچشانيم، آنگاه آن را از او بگيريم، بيقين بسيار نوميد و ناسپاسگزار خواهد بود.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/10.gif و اگر پس از [درد و] رنجى كه به او رسيده است، [طعم گواراى ]نعمتى به او بچشانيم، بى‏ گمان خواهد گفت: بديها [و رنجها] از من دور شد [و دوران شادى و شادمانى فرا رسيد]! چرا كه او شادمان و فخر فروش است!
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/11.gif مگر كسانى كه [در پرتو آگاهى و احساس مسئوليت ]شكيبايى ورزيده و كارهاى شايسته انجام داده ‏اند، [كه ]براى آنان آمرزش و پاداشى بزرگ [و پرشكوه‏] خواهد بود.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/12.gifو مباد تو[اى پيامبر! به خاطر بيم از مخالفت شرك گرايان، بيان ]پاره ‏اى از آنچه را كه [در مورد خدايان دروغين آنان ]به سوى تو وحى مى‏ گردد، واگذارى و سينه‏ ات بدان تنگ گردد[و اندوهگين شوى‏] كه مى‏ گويند: چرا گنجى بر او فرستاده نشده، يا فرشته ‏اى به همراه اونيامده است [تا گواه رسالت او گردد]؟ تو تنها هشدار دهنده‏ اى، و خدا بر همه چيز نگهبان است.




صفحه 222

[گل مريم]

أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ فَأْتُواْ بِعَشْرِ سُوَرٍ مِّثْلِهِ مُفْتَرَيَاتٍ وَادْعُواْ مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (http://shahrequran.ir/post5037.html#post5037) http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/13.gif فَإِن لَّمْ يَسْتَجِيبُواْ لَكُمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّمَا أُنزِلِ بِعِلْمِ اللّهِ وَأَن لاَّ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ فَهَلْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/14.gif مَن كَانَ يُرِيدُ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِيهَا وَهُمْ فِيهَا لاَ يُبْخَسُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/15.gif أُوْلَـئِكَ الَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الآخِرَةِ إِلاَّ النَّارُ وَحَبِطَ مَا صَنَعُواْ فِيهَا وَبَاطِلٌ مَّا كَانُواْ يَعْمَلُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/16.gif أَفَمَن كَانَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَى إَمَامًا وَرَحْمَةً أُوْلَـئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَن يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلاَ تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يُؤْمِنُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/17.gif وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أُوْلَـئِكَ يُعْرَضُونَ عَلَى رَبِّهِمْ وَيَقُولُ الأَشْهَادُ هَـؤُلاء الَّذِينَ كَذَبُواْ عَلَى رَبِّهِمْ أَلاَ لَعْنَةُ اللّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/18.gif الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُم بِالآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/19.gif




http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/13.gif [آيا اينان تو را تكذيب مى ‏كنند؟] يا مى‏ گويند: اين [قرآن‏] را به دروغ ساخته است؛ [اى پيامبر] بگو: اگر راست مى‏ گوييد، [شما نيز ] ده سوره ساخته [و پرداخته ]شده، همانند آن بياوريد، و جز خدا هركس را مى‏ توانيد [به يارى خويش‏] فراخوانيد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/14.gif پس اگر [دعوت‏] شما را نپذيرفتند، بدانيد كه [قرآن‏] تنها به علم خدا فرو فرستاده شده است، و [بدانيد] كه خدايى جز او نيست، پس آيا اينك [به وحى و رسالت و مقررات خدا،] گردن مى‏ گذاريد؟!
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/15.gif آن كسانى كه زندگى اين جهان و [زر و] زيور آن را بخواهند، [ثمره ]كارهاى آنان را در اينجا به طور كامل به آنان خواهيم داد، و در اينجا به آنان [چيزى‏] كم [و كاست ]داده نخواهد شد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/16.gif [امّا] اينان كسانى هستند كه در [سراى ]آخرت جز آتش [شعله‏ ور دوزخ، بهره ‏اى‏] بر ايشان نخواهد بود، و آنچه در آنجا ساخته‏ اند، نابود شده، و آنچه را انجام مى‏ دادند باطل گرديده است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/17.gif آيا كسى كه از سوى پروردگارش بر دليلى روشن [و آشكار ]است و گواهى از [نزديكان‏] او، وى را پيروى مى‏ كند، و پيش از او [نيز] كتاب موسى كه پيشوا و مايه رحمت بوده است [به صداقت او گواهى مى ‏داده، دروغ و ناروا مى‏ گويد؟! ]آنان [كه در انديشه حق و عدالت اند] به او [كه اين گونه است ]ايمان مى‏ آوردند، و هر كس از گروه هاى [حق ستيز] به او كفر ورزد، آتش [شعله ‏ور دوزخ‏] ميعادگاه اوست، از اين رو در آن ترديد مكن كه آن حق است [و] از سوى پروردگارت [فرود آمده‏] امّا بيشتر مردم ايمان نمى‏ آورند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/18.gif و چه كسى بيداد پيشه‏تر از آن كس است كه بر خدا دروغ بندد؟! آنان [در روز رستاخيز] بر پروردگارشان عرضه مى‏ گردند، در حالى كه گواهان خواهند گفت: اينان بودند كه [در دنيا] بر پروردگار خود دروغ بستند؛ هان! لعنت خدا بر بيداد گران باد!
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/19.gif همانان كه [مردم را] از راه خدا باز مى‏ دارند و كژى آنان را مى‏ خواهد، و خود به سراى آخرت كافرند.






صفحه 223

[گل مريم]

أُولَـئِكَ لَمْ يَكُونُواْ مُعْجِزِينَ فِي الأَرْضِ وَمَا كَانَ لَهُم مِّن دُونِ اللّهِ مِنْ أَوْلِيَاء يُضَاعَفُ لَهُمُ الْعَذَابُ مَا كَانُواْ يَسْتَطِيعُونَ السَّمْعَ وَمَا كَانُواْ يُبْصِرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/20.gif أُوْلَـئِكَ الَّذِينَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/21.gif لاَ جَرَمَ أَنَّهُمْ فِي الآخِرَةِ هُمُ الأَخْسَرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/22.gif إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَأَخْبَتُواْ إِلَى رَبِّهِمْ أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ الجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/23.gif مَثَلُ الْفَرِيقَيْنِ كَالأَعْمَى وَالأَصَمِّ وَالْبَصِيرِ وَالسَّمِيعِ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلاً أَفَلاَ تَذَكَّرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/24.gif وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُّبِينٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/25.gif أَن لاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ اللّهَ إِنِّيَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ أَلِيمٍ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/26.gif فَقَالَ الْمَلأُ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قِوْمِهِ مَا نَرَاكَ إِلاَّ بَشَرًا مِّثْلَنَا وَمَا نَرَاكَ اتَّبَعَكَ إِلاَّ الَّذِينَ هُمْ أَرَاذِلُنَا بَادِيَ الرَّأْيِ وَمَا نَرَى لَكُمْ عَلَيْنَا مِن فَضْلٍ بَلْ نَظُنُّكُمْ كَاذِبِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/27.gif قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّيَ وَآتَانِي رَحْمَةً مِّنْ عِندِهِ فَعُمِّيَتْ عَلَيْكُمْ أَنُلْزِمُكُمُوهَا وَأَنتُمْ لَهَا كَارِهُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/28.gif


http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/20.gif آنان هرگز به ستوه آورنده [خدا] در زمين نيستند [و نمى‏ توانند از قلمرو قدرت او بگريزند]، وجز خدا دوستانى نخواهند داشت، [و به خاطر گمراهى خود و گمراه گريشان ]عذاب آنان دو چندان مى ‏گردد. آنان توانايى شنيدن [حق را ]نداشته و [واقعيت را ]نمى ‏ديدند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/21.gif اينان هستند كه [به خاطر بد انديشى و زشت كرداريشان ]سرمايه وجود خود را از دست داده ‏اند، و آنچه به دروغ بر مى‏ بافتند از [برابر ديدگان‏] آنان گم [و ناپديد ]مى‏ گردد!
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/22.gif [و] بناگزير آنان در سراى آخرت زيانكار ترين مردم خواهند بود.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/23.gif به يقين آن كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده و [با اميد به پاداش‏] به سوى پروردگار شان آرامش [دل‏] يافتند، آنانند كه بهشتي انند و در آنجا ماندگار خواهند بود.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/24.gif و صف اين دو گروه، [ايمان آوردگان و كفرگرايان در مقايسه، ]بسان نابينا و كر، با بينا و شنواست آيا [اين دو گروه‏] در وصف [و در مَثَل ]برابرند؟ پس آيا پند نمى‏ گيريد [و بخود نمى ‏آييد]؟
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/25.gif و به يقين ما [نوح‏] را به سوى جامعه ‏اش فرستاديم. [او در نخستين برخورد با آنان گفت: هان اى مردم؟] من براى شما هشدار دهنده ‏اى آشكارم.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/26.gif كه جز خدا[ى يكتا] را نپرستيد؛ چرا كه من از عذاب روزى دردناك بر شما ترسانم.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/27.gif پس سردمداران جامعه ‏اش كه كفر ورزيده بودند، گفتند: ما تو را جز بشرى همانند خود نمى‏ بينم، و جز [گروهى از] فرومايگان [جامعه‏] ما [كه ]آن هم نسنجيده [و ندانسته پيروى تو را برگزيده‏ اند] بنظر مان نمى ‏رسد كسى تو را پيروى نموده باشد، و براى شما [برترى و] امتيازى نسبت به خود نمى ‏نگريم، بلكه شما را دروغگو مى‏ دانيم.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/28.gif [نوح‏] گفت: هان اى قوم من! به من بگوييد كه اگر من از سوى پروردگار خويش بر دليلى آشكار باشم و او از نزد خود رحمتى به من ارزانى داشته باشد كه آن بر شما پوشيده است، [آيا باز هم رسالت مرا باور نمى‏ كنيد؟! در آن صورت‏] آيا ما شما را با اينكه [حق ستيزى پيشه ساخته ‏ايد و پذيرش ]آن را ناخوش مى‏ داريد، به [پذيرش‏] آن وادار سازيم؟!




صفحه 224

[گل مريم]

وَيَا قَوْمِ لا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مَالاً إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلَى اللّهِ وَمَآ أَنَاْ بِطَارِدِ الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّهُم مُّلاَقُو رَبِّهِمْ وَلَـكِنِّيَ أَرَاكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/29.gif وَيَا قَوْمِ مَن يَنصُرُنِي مِنَ اللّهِ إِن طَرَدتُّهُمْ أَفَلاَ تَذَكَّرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/30.gif وَلاَ أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَآئِنُ اللّهِ وَلاَ أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلاَ أَقُولُ إِنِّي مَلَكٌ وَلاَ أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزْدَرِي أَعْيُنُكُمْ لَن يُؤْتِيَهُمُ اللّهُ خَيْرًا اللّهُ أَعْلَمُ بِمَا فِي أَنفُسِهِمْ إِنِّي إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/31.gif قَالُواْ يَا نُوحُ قَدْ جَادَلْتَنَا فَأَكْثَرْتَ جِدَالَنَا فَأْتَنِا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/32.gif قَالَ إِنَّمَا يَأْتِيكُم بِهِ اللّهُ إِن شَاء وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/33.gif وَلاَ يَنفَعُكُمْ نُصْحِي إِنْ أَرَدتُّ أَنْ أَنصَحَ لَكُمْ إِن كَانَ اللّهُ يُرِيدُ أَن يُغْوِيَكُمْ هُوَ رَبُّكُمْ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/34.gif أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَعَلَيَّ إِجْرَامِي وَأَنَاْ بَرِيءٌ مِّمَّا تُجْرَمُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/35.gif وَأُوحِيَ إِلَى نُوحٍ أَنَّهُ لَن يُؤْمِنَ مِن قَوْمِكَ إِلاَّ مَن قَدْ آمَنَ فَلاَ تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/36.gif وَاصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا وَلاَ تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُواْ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/37.gif


http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/29.gif اى قوم من! [حقيقت اين است كه‏] من بر اين [پيام رسانى و دعوت آسمانى خويش‏] پاداشى از شما نمى‏ طلبم پاداش [اين كار ]من تنها برخداست. و من آن كسانى را كه ايمان آورده ‏اند طرد نخواهم كرد؛ چرا كه آنان [پاداش پرشكوه ]پروردگارشان را ديدار خواهند نمود، و [اگر من آنان را از خود برانم، در روز رستاخيز بازخواست خواهم شد،] امّا شما را مردمى مى ‏نگرم [كه به جاى انديشه درست ]نادانى مى‏ ورزيد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/30.gif و اى قوم من! اگر آنان را برانم، چه كسى مرا در برابر [بازخواست ]خدا [و كيفرش‏] يارى خواهد كرد؟! آيا به خود نمى‏ آييد [و درس عبرت نمى‏ گيريد]؟!
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/31.gif و من [هرگز] به شما نمى ‏گويم كه گنجينه‏ هاى خدا نزد من است؛ و غيب [نيز ]نمى ‏دانم و نمى‏ گويم كه من فرشته ‏ام. و در مورد آن كسانى كه ديدگان شما آنان را خوار [و حقير] مى‏ نگرد نمى ‏گويم خدا به آنان خيرى ارزانى نخواهد داشت؛ خدا به آنچه در دلهاى آنان است، آگاه‏تر [و داناتر ]است. [آرى‏] من [اگر در مورد آنان جز آنچه از جانب خدا آمد بگويم ]آنگاه است كه از بيدادگران خواهم بود.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/32.gif [آنان‏] گفتند: اى نوح! راستى كه با ما ستيزه كردى و بسيار [هم ]ستيزه كردى، اينك اگر راست مى ‏گويى آنچه از عذاب [و كيفر خدا] را كه به ما وعده مى‏ دهى، برايمان بياور.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/33.gif [نوح‏] گفت: [اين‏] تنها خدا [ى يكتا] ست كه اگر بخواهد آن [عذاب ]را برايتان خواهد آورد و [آنگاه‏] شما به ستوه آورنده [او ]نخواهيد بود [و از قلمرو قدرتش بيرون نخواهيد رفت‏].
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/34.gif و اگر بخواهم شما را [پند و] اندرز دهم، در صورتى كه خدا بخواهد شما را [به كيفر بد انديشى و عملكرد نادرستتان‏] گمراه سازد، اندرز من سودتان نخواهد بخشيد. او پروردگار شماست و به سوى او باز گردانده خواهيد شد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/35.gif [آيا كفر گرايان عصر رسالت محمد صلى الله عليه وآله وسلم، به سر گذشت نوح كه در قرآن آمده است ايمان مى ‏آورند] يا مى‏ گويند: آن را [خود پيامبر] بر بافته [و به خدا بسته ]است؟! [هان اى پيامبر! به آنان ]بگو: اگر آن را به دروغ بر بافته ‏ام، گناه من بر عهده خودم مى ‏باشد، [امّا بدانيد كه‏] من از گناهى كه به من نسبت مى ‏دهيد بر كنارم.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/36.gif به نوح وحى گرديد كه: [هان اى نوح!] از قوم تو جز كسانى كه [تاكنون ]ايمان آورده‏ اند، هرگز [ديگرى‏] ايمان نخواهد آورد؛ پس از آنچه آنان انجام مى‏ دادند اندوهگين مباش.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/37.gif و [اينك‏] زير نظر ما و [در پرتو] وحى ما كشتى را بساز، و در مورد كسانى كه ستم نموده‏ اند با من سخن مگوى [و به شفاعت آنان اقدام مكن ]چرا كه آنان غرق شدنى اند.



صفحه 225

[گل مريم]

وَيَصْنَعُ الْفُلْكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ مَلأٌ مِّن قَوْمِهِ سَخِرُواْ مِنْهُ قَالَ إِن تَسْخَرُواْ مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنكُمْ كَمَا تَسْخَرُونَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/38.gif فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُّقِيمٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/39.gif حَتَّى إِذَا جَاء أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلاَّ مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ وَمَنْ آمَنَ وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلاَّ قَلِيلٌ (http://shahrequran.ir/thread568.html#post5045) http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/40.gif وَقَالَ ارْكَبُواْ فِيهَا بِسْمِ اللّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/41.gif وَهِيَ تَجْرِي بِهِمْ فِي مَوْجٍ كَالْجِبَالِ وَنَادَى نُوحٌ ابْنَهُ وَكَانَ فِي مَعْزِلٍ يَا بُنَيَّ ارْكَب مَّعَنَا وَلاَ تَكُن مَّعَ الْكَافِرِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/42.gif قَالَ سَآوِي إِلَى جَبَلٍ يَعْصِمُنِي مِنَ الْمَاء قَالَ لاَ عَاصِمَ الْيَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ إِلاَّ مَن رَّحِمَ وَحَالَ بَيْنَهُمَا الْمَوْجُ فَكَانَ مِنَ الْمُغْرَقِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/43.gif وَقِيلَ يَا أَرْضُ ابْلَعِي مَاءكِ وَيَا سَمَاء أَقْلِعِي وَغِيضَ الْمَاء وَقُضِيَ الأَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ وَقِيلَ بُعْداً لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/44.gif وَنَادَى نُوحٌ رَّبَّهُ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابُنِي مِنْ أَهْلِي وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/45.gif


http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/38.gifو [نوح پس از آن،] كشتى را مى‏ ساخت، و هر بار كه سردمدارانى از جامعه ‏اش بر او مى‏ گذشتند، او را به باد تمسخر مى‏ گرفتند؛ [امّا او ]مى‏ گفت: اگر [شما اينك‏] ما را مسخره مى‏ كنيد، ما [هم‏] همان گونه كه مسخره مى‏ كنيد، شما را مسخره خواهيم نمود.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/39.gifو به زودى خواهيد دانست كه به چه كسى عذاب خوار كننده فرا مى‏ رسد و بر او عذابى ماندگار فرود مى ‏آيد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/40.gif [رويارويى نوح با جامعه‏ اش همان گونه ادامه داشت‏] تا آنگاه كه فرمان ما فرا رسيد و تنور جوشيدن [آغاز] كرد، [در آن هنگام به او ]گفتيم: [هان اى نوح، اينك‏] از هر حيوانى يك جفت، به همراه خاندانت - جز كسى كه پيش‏تر در مورد او سخن رفت - و [نيز] آن كسانى را كه ايمان آورده ‏اند، در آن [كشتى با خود ]بردار. و جز [شمار ]اندكى به همراه او ايمان نياورده بودند.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/41.gif و [پس از دستور ما، نوح‏] گفت: [هان اى همراهان!] در آن [كشتى ]سوار شويد، كه روان شدن آن و لنگر انداختن‏ اش به نام خداست. راستى كه پروردگارم بسيار آمرزنده و مهربان است.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/42.gif و آن [كشتىِ نجات‏] آنان را در ميان موجهايى كوه آسا حركت مى‏ داد، و نوح پسرش را كه [در آن هنگامه سخت ]در كنارى [ايستاده ]بود، ندا داد كه: اى پسركم! با ما سوار [اين كشتى‏] شو، و از كفرگرايان مباش.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/43.gif [امّا آن تيره بخت‏] گفت: به زودى به كوهى [سر به آسمان كشيده ]پناه مى‏جويم تا مرا از آب در امان دارد. [نوح‏] گفت: [پسرم! ]امروز در برابر فرمان خدا [و عذاب او براى تبهكاران ]هيچ [پناهگاه و ]نگاهدارنده ‏اى نخواهد بود، مگر كسى كه [خدا بر او] رحم آورد. و [درست در اين هنگام بود كه‏] موج در ميان آن دو حايل شد و [آن پسرك گمراه‏] از غرق شدگان گرديد.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/44.gif و گفته شد: اى زمين، [اينك‏] آب خود را فرو بر، و اى آسمان، [ديگر از فرو ريختن باران‏] خوددارى كن. و [از پى آن‏] آب فرو نشست و فرمان انجام يافت و [كشتى نوح‏] بر [فراز كوه‏] جودى قرار گرفت، و [آنگاه‏] گفته شد كه: مرگ بر مردم بيدادگر.
http://Img.Tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/45.gif و نوح پروردگار خويش را ندا داد و گفت: پروردگارا! پسرم از خاندان من است، و بيقين وعده تو [در مورد نجات خاندان من ]راست است و تو برترين داورانى.



صفحه 226

[صبور]

قَالَ يَا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ ۖ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ ۖ فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۖ إِنِّي أَعِظُكَ أَنْ تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ ( 46 ) قَالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ ۖ وَإِلَّا تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْنِي أَكُنْ مِنَ الْخَاسِرِينَ ( 47 ) قِيلَ يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلَامٍ مِنَّا وَبَرَكَاتٍ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ أُمَمٍ مِمَّنْ مَعَكَ ۚ وَأُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُمْ مِنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ ( 48 ) تِلْكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهَا إِلَيْكَ ۖ مَا كُنْتَ تَعْلَمُهَا أَنْتَ وَلَا قَوْمُكَ مِنْ قَبْلِ هَٰذَا ۖ فَاصْبِرْ ۖ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ ( 49 ) وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا مُفْتَرُونَ ( 50 ) يَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى الَّذِي فَطَرَنِي ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ( 51 ) وَيَا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا وَيَزِدْكُمْ قُوَّةً إِلَىٰ قُوَّتِكُمْ وَلَا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمِينَ ( 52 ) قَالُوا يَا هُودُ مَا جِئْتَنَا بِبَيِّنَةٍ وَمَا نَحْنُ بِتَارِكِي آلِهَتِنَا عَنْ قَوْلِكَ وَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ ( 53 )



خدا فرمود : اى نوح ، او از کسان تو که وعده نجات آنان به تو داده شده ، نيست ; خانواده تو به شرط اين که صالح باشند نجات مى يابند . پسر تو زشت کردار است ; پس مبادا آنچه را بدان علم ندارى از من بخواهى . من تو را پند مى دهم که مبادا از جاهلان گردى . ( 46 )
نوح گفت : پروردگارا ، من به تو پناه مى برم از اين که چيزى از تو بخواهم که بدان علم ندارم . اگر مرا نبخشايى و از خطاها مصونم ندارى و بر من رحمت نياورى از زيانکاران خواهم بود . (47 )
گفته شد : اى نوح ، با سلامت و امنيتى که از جانب ماست و نيز با نعمت هايى پربرکت که بر تو و همراهانت و بر امّت هاى شايسته اى که از همراهان تو پديد مى آيند نازل مى شود ، از کشتى فرود آى و از کسانى که همراه تواند امّت هايى ناشايسته پديد مى آيند که ما آنان را از متاع دنيا بهره مند مى کنيم ، سپس عذابى دردناک از جانب ما به آنان خواهد رسيد . ( 48 )
اى پيامبر ، اين داستان ها از خبرهاى غيبى است که آنها را به تو وحى مى کنيم . پيش از اين نه تو از آن آگاه بودى و نه قوم تو . اکنون که دانستى نوح و پيروانش نجات يافتند و کافران به هلاکت رسيدند ، بر آنچه حق است شکيبايى کن که فرجام نيک از آنِ تقواپيشگان است . ( 49 )
و به سوى قوم عاد ، برادرشان هود را به رسالت فرستاديم ; گفت : اى قوم من ، خدا را بپرستيد ، زيرا شما را هيچ معبودى شايسته پرستش جز او نيست . شما با شرک ورزيدن خود جز افترازنندگانى بيش نيستيد . ( 50 )
اى قوم من ، من براى رساندن پيام الهى هيچ مزدى از شما درخواست نمى کنم ، پس تصوّر نکنيد که براى دستيابى به مال و ثروت مدّعى رسالت شده ام ، مزد من جز برعهده کسى که مرا پديد آورده است ، نيست . پس چرا سخنانم را درنمى يابيد تا حقيقت برايتان آشکار شود ؟ ( 51 )
و اى قوم من ، از پروردگارتان آمرزش گناهانتان را بخواهيد ، سپس با انجام کارهاى شايسته به سوى او بازگرديد که در اين صورت ابرهايى پرباران به سوى شما خواهد فرستاد تا باران هايى سودمند بر شما فرو ريزند . و نيرويى بر نيرويتان خواهد افزود . پس مبادا با حال شرک و گناه از دعوت من روى برتابيد . ( 52 )
گفتند : اى هود ، براى ما حجّت و دليلى روشن نياورده اى ، و ما براى سخنان تو معبودان خود را رها نمى کنيم و هرگز به تو ايمان نمى آوريم . ( 53 )




◄ 227 ►