ای کودک گهواره ی مادر بی شیر علی اصغر

[ماه]

به نام خدا


ای کودک گهواره ی مادر بی شیر علی اصغر
ای کودک گهواره ی مادر بی شیر علی اصغر

نورسته گل آب ندیده از شیره ی جانم نمکیده

یک شربت آبی نچشیده حلقوم تو از کینه دریده

گل غنچه ی نشکفته ی پرپر بی شیر علی اصغر

بودی تو عزیز دل مادر در دار فنا حاصل مادر

چیده شده زیبا گل مادر ای نور دل ومحفل مادر

ای بلبل بستان پیمبر بی شیر علی اصغر

ای رود نوایت شده خاموش مادر به مزارت شده مدهوش

رفت از کف منصبر وزسر هوش داغت نکنم هیچ فراموش

از مهد زدی سوی جنان پر بی شیر علی اصغر

قنداقه ات از خون گلو تر شد ای مه تا بنده ی انور

ای خاک مزار تو به یکسر پوشیده ز گلهای معطر

ای سرمه ی چشم تر مادر بی شیر علی اصغر

آخر گلویت شد هدف تیر از شهد شهادت شده ای سیر

خون قوت تو شد در عوض شیر زد حرمله تیرت بچه تقصیر

قنداقه ات از خون گلو تر بی شیر علی اصغر