امیر هانی
2013_06_05, 12:08 PM
با امام كاظم(ع) در سايه قرآن على مختارى
http://www.tarbiat.org/ahlul_bayt/bank/images/serv_bar2.jpg آداب تلاوت 1ـ صداى زيبا و حزن آور عالـم بزرگوار شيخ مفيد(ره) مى نويسد: طبق ادله گذشته, آن حضـرت دانشمنـدتـريـن مـردم زمـانه بـود و بيـش از همه حـافظ كتـاب الهى و خوش صداتريـن آنان در قرائت قرآن بـود. هنگام قرائت, آهسته و حزن آور مى خواند و مى گريست و شنـوندگان هـم گريه مـى كردند, اهل مـدينه او را (زين المجتهديـن) مـى ناميدند.(1)
در روايتـى ديگر آمده است:(و كانت قراته حزنا) يعنـى قرائت آن حضرت حزن آوربـود.(2) به ابرهه مسيحى فرمود: (با كتاب خودت چقدر آشنايى؟ پاسخ داد: به متـن و تاويل آن آگاهم, هشام مى گويد: حضرت كاظم(ع) شروع كرد به قرائت انجيل, آنگاه ابرهه گفت: (حضرت مسيح اين چنين مى خوانند و جز او هيچ كسى چنيـن نخوانده است و از پنجاه سال پيـش تا كنون در جستجوى چنيـن شخصيتى بودم) و در ايـن هنگام, ابرهه به دست امام مسلمان شد.(3)
2 ـ ترتيل يعنى حروف كاملا ادا و بيان و وقوف رعايت گردد.
حضـرت كاظم(ع) مـى فـرمايـد: از پيامبـر اكـرم در بـاره معناى (و رتل القـرآن ترتيلا)(4) پرسيدند, در پاسخ فرمود:
بينه تبيانا و لا تنثره نثر الرهل و لا تهذه هذالشعر, قفـوا عند عجائبه و حركوا به القلوب و لا يكون هم اءحدكم آخر السوره.(5) يعنى قرآن را واضح و كاملا روشـن بيان كن و حروفش را مانند رمل و شـن هايى كه باد يكباره مى پاشد بر روى هم نريز و آن را ماننـد شعرخـوانـى پشت سـر هـم و با شتاب مخـوان; نزد شگفتيهاى قـرآن بايستيـد و دلها را بـا آن تكـان دهيـد و همت و نظر شما رسيـدن به آخـر سـوره نباشـد, يعنـى به كيفيت بپردازيد نه به كميت.(6)
3 ـ ارج نهادن به حاملان قرآن آن حضرت در حديثى از جد بزرگوارش نقل مى فرمايد: خداى تعالى بخشنده است و جـود را دوست دارد و كارهاى عالـى را دوست مـى دارد و از كارهاى پست ناخرسنـد است و واقعا از احتـرام به جلال الهى بزرگـداشت سه گروه است:
الف) ريش سفيد مسلمان,
ب) امام عادل,
ج) آن كسـى كه حامل و تسليم قـرآن كريـم است به گـونه اى كه نه اهل غلـو است و نه از بار تكاليفش شانه خالى مى كند.(7)
4 ـ اهداى ثـواب قرائت به معصـومان(ع) علـى بـن مغيره به امام كاظم(ع) مى گـويد: پـدرم از جـد شمـا پـرسيـد آيـا رواست شبـى يك ختـم قـرآن بخـوانـم؟
جد شما فرمود: هر شب. دوباره پرسيد: آيا در ماه رمضان هـم؟ جد شما فرمـود: در مـاه رمضـان نيز, جـدم عرض كـرد: بلـى هـر چه تـوانستم.
و برنامه پدرم اين بود كه در ماه رمضان چهل بار قرآن را ختم مى كرد; و مـن نيز پس از پدر قرآن مى خوانـم بيشتر و گاهى كمتر از پدرم, كـم و زياديش بستگى داشت به انـدازه فرصت و فراغت و يا كار و سـرگرمـى و نشاط و بيماريـم و هنگام عيـد فطر, قرآنهايـى كه خـوانـده بـودم, يك ختمـش را براى رسـول اكرم(ص) يكـى براى على(ع), يكـى براى فاطمه(ع) و همچنيـن براى هر كدام از امامان تا به شما رسيد و يكى هـم براى شما قرار مى دادم, از هنگامى كه خدا ايـن بينش و حال را به مـن عنـايت كـرده است و در سلك پيـروان شمـا قـرار گـرفته ام.
حال آيا براى خودم نيز پاداشى هست؟ حضرت فرمود: پاداش تـو آن است كه در قيامت با آنها هستـى, گفتـم الله اكبـر, آيا چنيـن اجـرى دارم؟ حضـرت سه بار فرمـود: بلى.(8)
http://www.tarbiat.org/ahlul_bayt/bank/images/serv_bar2.jpg آداب تلاوت 1ـ صداى زيبا و حزن آور عالـم بزرگوار شيخ مفيد(ره) مى نويسد: طبق ادله گذشته, آن حضـرت دانشمنـدتـريـن مـردم زمـانه بـود و بيـش از همه حـافظ كتـاب الهى و خوش صداتريـن آنان در قرائت قرآن بـود. هنگام قرائت, آهسته و حزن آور مى خواند و مى گريست و شنـوندگان هـم گريه مـى كردند, اهل مـدينه او را (زين المجتهديـن) مـى ناميدند.(1)
در روايتـى ديگر آمده است:(و كانت قراته حزنا) يعنـى قرائت آن حضرت حزن آوربـود.(2) به ابرهه مسيحى فرمود: (با كتاب خودت چقدر آشنايى؟ پاسخ داد: به متـن و تاويل آن آگاهم, هشام مى گويد: حضرت كاظم(ع) شروع كرد به قرائت انجيل, آنگاه ابرهه گفت: (حضرت مسيح اين چنين مى خوانند و جز او هيچ كسى چنيـن نخوانده است و از پنجاه سال پيـش تا كنون در جستجوى چنيـن شخصيتى بودم) و در ايـن هنگام, ابرهه به دست امام مسلمان شد.(3)
2 ـ ترتيل يعنى حروف كاملا ادا و بيان و وقوف رعايت گردد.
حضـرت كاظم(ع) مـى فـرمايـد: از پيامبـر اكـرم در بـاره معناى (و رتل القـرآن ترتيلا)(4) پرسيدند, در پاسخ فرمود:
بينه تبيانا و لا تنثره نثر الرهل و لا تهذه هذالشعر, قفـوا عند عجائبه و حركوا به القلوب و لا يكون هم اءحدكم آخر السوره.(5) يعنى قرآن را واضح و كاملا روشـن بيان كن و حروفش را مانند رمل و شـن هايى كه باد يكباره مى پاشد بر روى هم نريز و آن را ماننـد شعرخـوانـى پشت سـر هـم و با شتاب مخـوان; نزد شگفتيهاى قـرآن بايستيـد و دلها را بـا آن تكـان دهيـد و همت و نظر شما رسيـدن به آخـر سـوره نباشـد, يعنـى به كيفيت بپردازيد نه به كميت.(6)
3 ـ ارج نهادن به حاملان قرآن آن حضرت در حديثى از جد بزرگوارش نقل مى فرمايد: خداى تعالى بخشنده است و جـود را دوست دارد و كارهاى عالـى را دوست مـى دارد و از كارهاى پست ناخرسنـد است و واقعا از احتـرام به جلال الهى بزرگـداشت سه گروه است:
الف) ريش سفيد مسلمان,
ب) امام عادل,
ج) آن كسـى كه حامل و تسليم قـرآن كريـم است به گـونه اى كه نه اهل غلـو است و نه از بار تكاليفش شانه خالى مى كند.(7)
4 ـ اهداى ثـواب قرائت به معصـومان(ع) علـى بـن مغيره به امام كاظم(ع) مى گـويد: پـدرم از جـد شمـا پـرسيـد آيـا رواست شبـى يك ختـم قـرآن بخـوانـم؟
جد شما فرمود: هر شب. دوباره پرسيد: آيا در ماه رمضان هـم؟ جد شما فرمـود: در مـاه رمضـان نيز, جـدم عرض كـرد: بلـى هـر چه تـوانستم.
و برنامه پدرم اين بود كه در ماه رمضان چهل بار قرآن را ختم مى كرد; و مـن نيز پس از پدر قرآن مى خوانـم بيشتر و گاهى كمتر از پدرم, كـم و زياديش بستگى داشت به انـدازه فرصت و فراغت و يا كار و سـرگرمـى و نشاط و بيماريـم و هنگام عيـد فطر, قرآنهايـى كه خـوانـده بـودم, يك ختمـش را براى رسـول اكرم(ص) يكـى براى على(ع), يكـى براى فاطمه(ع) و همچنيـن براى هر كدام از امامان تا به شما رسيد و يكى هـم براى شما قرار مى دادم, از هنگامى كه خدا ايـن بينش و حال را به مـن عنـايت كـرده است و در سلك پيـروان شمـا قـرار گـرفته ام.
حال آيا براى خودم نيز پاداشى هست؟ حضرت فرمود: پاداش تـو آن است كه در قيامت با آنها هستـى, گفتـم الله اكبـر, آيا چنيـن اجـرى دارم؟ حضـرت سه بار فرمـود: بلى.(8)