PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : "ترجمه فعل معلوم با مجهول چه فرقی داره؟



هندیانی
2016_02_16, 05:45 PM
http://www.shahrequran.ir/images/smilies/m1%20%284%29.gif

🌹 پاسخ به سؤال کاربران🌹

"ترجمه فعل معلوم با مجهول چه فرقی داره؟"

پاسخ:
فعل معلوم فعلی است که به فاعل احتیاج دارد. و در ترجمه باید طوری فعل معلوم را معنا کنیم که احتیاج به فاعل داشته باشد
مثل:
قَدْ فَصَّلْنَا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَذَّكَّرُونَ ﴿١٢٦/انعام﴾

بیان کرده ایم این آیات را برای قومی که پند می گیرند

"بیان کرده ایم" احتیاج به فاعل دارد.
چه کسی بیان کرده؟ ما بیان کرده ایم.



اما فعل مجهول فعلی است که فاعلش در جمله موجود نباشد و فعل به مفعول به جمله( که بعدا نایب فاعل نامیده می شود) نسبت داده شده باشد.
مثل:
كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلْكَافِرِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿/انعام١٢٢﴾

در این آیه "زین" فعل مجهول و نایب فاعل آن "ما" موصول می باشد

اینگونه زینت داده شده است برای کافران، آن چه انجام می دادند[آن را]

چه چیزی زینت داده شده است؟ آن چه (انجام می دادند)

در این ترجمه متوجه می شویم که ترجمه ی معلوم آیه ممکن است این باشد: " زینت داد ابلیس برای کافران آن چه را انجام می دادند"
اما وقتی فاعلِ فعل را برداریم. و فعل را مجهول کنیم. ترجمه ی فعل می شود : " زینت داده شد" پس مفعول هم که "ما" بوده، می شود "نایب فاعل"

اصولا برای ترجمه فعل مجهول به معنای فعل "شده" اضافه می کنند.

اما باید به ترجمه دقت کرد تا معنای مجهولی آن دقیقا رعایت شده باشد

به این مثال ها دقت کنید:
ضَرَبَ: زد
ضُرِبَ: زده شده( در این ترجمه مشکلی نیست، چون فاعل حذف شده است)
خَرَجَ: حارج شد
خُرِجَ" بیرون آورده شد. ( در اینجا نمی توانیم بنویسیم "خارج شد" چون معنای آن با فعل لازم و معلوم "خَرَجَ "یکی می شود. پس باید طوری معنا کنیم که معنای مجهولی به ما بدهد.
یعنی در واقع باید در ترجمه، متوجه شویم که فعل به صورت مجهولی معنا شده است یا نه، یعنی باید فاعل آن در ترجمه برداشته شده باشد.
وقتی می گوییم "خارج شد". یعنی:
"علی خارج شد "و فعلِ ما هنوز فاعل دارد
اما وقتی می گوییم:
بیرون آورده شد" فعل خودبخود بیرون نیامده بلکه توسط کسی یا چیزی بیرون آورده شده است که معنای مجهولی به ما می دهد.)
@shahrenuraniquran