گل مريم
2016_02_12, 02:46 PM
گل رخسار زیبایت بهاری می کند ما را
هوایت در عطش چون رود ، جاری می کند ما را
بهارا گوشه ی چشمی که در کنج قفس حتی
همان یک شاخه ی گل هم قناری می کند ما را
به مصرت یوسف زهرا ندیدیم و چرا عشقت
به کنعان همچو مجنون صحاری می کند ما را
چه داری ای گل نرگس به چشم آشنا خیزت
که از اندیشه ی پائیز، عاری می کند ما را
خودم آرام می گیرم ، ولی این دل دل ِ عاشق
سراپا شعله ای ار بی قراری می کند ما را
یقین دارم که هُرم دست های مهربان تو
به شب های زمستان ، سخت یاری می کند ما را
عجب فصلی ست فصل انتظار دیدن رویت
که حتی در زمستان هم بهاری می کند ما را
اللهم عجل لوليك الفرج
هوایت در عطش چون رود ، جاری می کند ما را
بهارا گوشه ی چشمی که در کنج قفس حتی
همان یک شاخه ی گل هم قناری می کند ما را
به مصرت یوسف زهرا ندیدیم و چرا عشقت
به کنعان همچو مجنون صحاری می کند ما را
چه داری ای گل نرگس به چشم آشنا خیزت
که از اندیشه ی پائیز، عاری می کند ما را
خودم آرام می گیرم ، ولی این دل دل ِ عاشق
سراپا شعله ای ار بی قراری می کند ما را
یقین دارم که هُرم دست های مهربان تو
به شب های زمستان ، سخت یاری می کند ما را
عجب فصلی ست فصل انتظار دیدن رویت
که حتی در زمستان هم بهاری می کند ما را
اللهم عجل لوليك الفرج