تجزیه و ترکیب ایه ۶۷ سوره مریم

[لاله مرداب]

-4-10-











أَوَلا يَذْكُرُ الْإِنْسانُ أَنَّا خَلَقْناهُ مِنْ قَبْلُ وَلَمْ يَكُ شَيْئاً (67)




أَوَلا =همزه استفهام انکاری + واو عاطفه+ لا نافیه
يَذْكُرُ = مضارع مرفوع ص 1( ذکر)معلوم و متعدی
الْإِنْسانُ= فاعل و مرفوع
أَنَّا = مشبة بالفعل + نا اسم ان
خَلَقْناهُ= فعل ماضی مبنی بر سکون + نا فاعل + ه ضمیر محلا منصوب و مفعول
مِنْ قَبْلُ = من جاره و قبل ظرف محلا مجزوم و دائم الاضافه و مضاف الیه آن محذوف و علامتش ضمه روی لام
وَلَمْ = واو حالیه و حرف جهد
يَكُ= مضارع ناقصه مجزوم و علامت جزم آن سکون ظاهر بر نون محذوفه (یکن)ص 1 (ک و ن)اعلال به حذف و هو مستتر اسم یکن و محلا مرفوع
شَيْئاً = خبر یکن و منصوب


لا يَذْكُرُ الْإِنْسانُ....محلی از اعراب ندارد معطوف به یقول


أَنَّا خَلَقْناهُ مِنْ ....در محل نصب مفعول به یذکر






لَمْ يَكُ شَيْئاً در محل نصب حال