زنبق بنفش
2013_05_25, 09:32 AM
besm3
خداوند چه جوانی را دوست دارد؟
یكی از زیبایی‌ها و لذت‌های جوانی، گذراندن عمر در اطاعت الهی است كه باعث توجه و عنایت ربوبی است. پیامبر مكرم اسلام(صلی الله علیه و آله وسلم) می‌فرماید:
خداوند جوانی را كه جوانی خود را در اطاعت خدا سپری كند دوست دارد.
باید دانست، اطاعت از ولی خدا، همانند اطاعت از پروردگار است؛ از این رو وظیفه بسیار لازم و ضروری جوان نسبت به امام خود، پیروی و اطاعت از امام زمان(علیه‌السلام) است. محبت ورزیدن بدون پیروی، (http://zohure-mehr.blogfa.com/) مانند شعار بدون عمل است كه صداقت در آن، جایی ندارد. خداوند متعال به پیامبرش می‌فرماید:
( قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یحْبِبْكُمْ اللَّهُ)
بگو، اگر خدا را دوست می‌دارید، از من پیروی كنید، تا خدا شما را دوست بدارد.
امیرمؤمنان(علیه‌السلام) در تفسیر این آیه می‌فرماید:
پیروی پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) محبت خدا است.
ادعای محبت به خالق هستی و خلیفه او وقتی راست است كه شخص مدعی، پیرو اهل‌بیت(علیهم‌السلام) باشد. كسی كه ادعای دوستی اولیای الهی را دارد، باید عمل به خواسته آن‌ها سرلوحة اعمالش باشد و به هر اندازه در عمل با آن‌ها مخالفت داشته باشد، به همان میزان از محبت او كاسته خواهد شد.
امام صادق(علیه‌السلام) می‌فرماید:
مَا أحبَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ مَنْ عَصاهُ؛
كسی كه خدا را معصیت و نافرمانی می‌كند، او را دوست ندارد.
سپس به این شعر تمثیل كرد:
تَعْصِی الإلَهَ وَ أَنتُ تُظْهِرُ حُبَّهِ
هذَا مَحالٌ فِی الْفِعالِ بّدیعٌ
لَوْ كانَ حُبُّكَ صادِقاً لأَطَعْتَهُ
إِنَّ الْمُحِبَّ لِمَنْ یحِّبُّ مُطیعٌ
خدا را نافرمانی می‌كنی، آن‌گاه اظهار دوستی او می‌نمایی.
این از كارهای ناممكن و شگفت‌آور است! اگر در دوستی او صادق بودی، پیروی اش می‌كردی.
زیرا محبّ، فرماندار محبوب است.
جابر می‌گوید: امام باقر(علیه‌السلام) به من فرمود:
آیا كسی كه ادعای تشیع می‌كند، همین كه بگوید ما را دوست دارد، كافی است؟! سوگند به خدا شیعیان ما نیستند، مگر آنان كه تقوای الهی دارند و به امانتداری و زیادی ذكر خدا و روزه و نماز و نیكی به والدین و... شناخته می‌شوند.
جابر عرض كردم: «ای فرزند رسول خدا! امروز كسی را به این صفت نمی‌یابیم».
حضرت فرمود:
... آیا برای كسی كافی است بگوید: من علی(علیه‌السلام) را دوست دارم و ولایت او را می‌پذیرم؛ ولی با وجود این، در عمل كوتاهی می‌كند؟! نه؛ چنین نیست. اگر بگوید: من رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) را دوست می‌دارم ـ با این‌كه رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) از علی(علیه‌السلام) برتر است ـ ولی روش او را دنبال نكند و به سنت او عمل ننماید، دوستی او فایده‌ای برای او نخواهد داشت؛ پس، از خدا بترسید و به آنچه پیش خدا است عمل كنید.
بین خدا و هیچ كسی قرابت [قوم و خویشی] نیست. محبوب ترین بندگان، نزد خدای تعالی [گرامی‌ترین آن ها] پرهیزكارترین و فرمانبردارترین آن‌ها است. ای جابر! سوگند به خدا ! نمی توان به خدا تقرّب یافت، جز با اطاعت و پیروی. برائت كسی از آتش، با ما نیست و بر خدای تعالی برای كسی حجتی نیست. كسی كه مطیع خدا باشد، دوست ما و كسی كه از خدا سرپیچی کند، دشمن ماست. كسی جز با عمل و پاك‌دامنی و پارسایی به دوستی ما نمی‌رسد.
بنابراین، عشق و عرفان به امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، اموری را می‌طلبد. قطعاً امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) از جوانان انتظاراتی دارد كه توجه به این انتظارات، زمینه‌ساز اطاعت از امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است.
salavat
خداوند چه جوانی را دوست دارد؟
یكی از زیبایی‌ها و لذت‌های جوانی، گذراندن عمر در اطاعت الهی است كه باعث توجه و عنایت ربوبی است. پیامبر مكرم اسلام(صلی الله علیه و آله وسلم) می‌فرماید:
خداوند جوانی را كه جوانی خود را در اطاعت خدا سپری كند دوست دارد.
باید دانست، اطاعت از ولی خدا، همانند اطاعت از پروردگار است؛ از این رو وظیفه بسیار لازم و ضروری جوان نسبت به امام خود، پیروی و اطاعت از امام زمان(علیه‌السلام) است. محبت ورزیدن بدون پیروی، (http://zohure-mehr.blogfa.com/) مانند شعار بدون عمل است كه صداقت در آن، جایی ندارد. خداوند متعال به پیامبرش می‌فرماید:
( قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یحْبِبْكُمْ اللَّهُ)
بگو، اگر خدا را دوست می‌دارید، از من پیروی كنید، تا خدا شما را دوست بدارد.
امیرمؤمنان(علیه‌السلام) در تفسیر این آیه می‌فرماید:
پیروی پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) محبت خدا است.
ادعای محبت به خالق هستی و خلیفه او وقتی راست است كه شخص مدعی، پیرو اهل‌بیت(علیهم‌السلام) باشد. كسی كه ادعای دوستی اولیای الهی را دارد، باید عمل به خواسته آن‌ها سرلوحة اعمالش باشد و به هر اندازه در عمل با آن‌ها مخالفت داشته باشد، به همان میزان از محبت او كاسته خواهد شد.
امام صادق(علیه‌السلام) می‌فرماید:
مَا أحبَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ مَنْ عَصاهُ؛
كسی كه خدا را معصیت و نافرمانی می‌كند، او را دوست ندارد.
سپس به این شعر تمثیل كرد:
تَعْصِی الإلَهَ وَ أَنتُ تُظْهِرُ حُبَّهِ
هذَا مَحالٌ فِی الْفِعالِ بّدیعٌ
لَوْ كانَ حُبُّكَ صادِقاً لأَطَعْتَهُ
إِنَّ الْمُحِبَّ لِمَنْ یحِّبُّ مُطیعٌ
خدا را نافرمانی می‌كنی، آن‌گاه اظهار دوستی او می‌نمایی.
این از كارهای ناممكن و شگفت‌آور است! اگر در دوستی او صادق بودی، پیروی اش می‌كردی.
زیرا محبّ، فرماندار محبوب است.
جابر می‌گوید: امام باقر(علیه‌السلام) به من فرمود:
آیا كسی كه ادعای تشیع می‌كند، همین كه بگوید ما را دوست دارد، كافی است؟! سوگند به خدا شیعیان ما نیستند، مگر آنان كه تقوای الهی دارند و به امانتداری و زیادی ذكر خدا و روزه و نماز و نیكی به والدین و... شناخته می‌شوند.
جابر عرض كردم: «ای فرزند رسول خدا! امروز كسی را به این صفت نمی‌یابیم».
حضرت فرمود:
... آیا برای كسی كافی است بگوید: من علی(علیه‌السلام) را دوست دارم و ولایت او را می‌پذیرم؛ ولی با وجود این، در عمل كوتاهی می‌كند؟! نه؛ چنین نیست. اگر بگوید: من رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) را دوست می‌دارم ـ با این‌كه رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) از علی(علیه‌السلام) برتر است ـ ولی روش او را دنبال نكند و به سنت او عمل ننماید، دوستی او فایده‌ای برای او نخواهد داشت؛ پس، از خدا بترسید و به آنچه پیش خدا است عمل كنید.
بین خدا و هیچ كسی قرابت [قوم و خویشی] نیست. محبوب ترین بندگان، نزد خدای تعالی [گرامی‌ترین آن ها] پرهیزكارترین و فرمانبردارترین آن‌ها است. ای جابر! سوگند به خدا ! نمی توان به خدا تقرّب یافت، جز با اطاعت و پیروی. برائت كسی از آتش، با ما نیست و بر خدای تعالی برای كسی حجتی نیست. كسی كه مطیع خدا باشد، دوست ما و كسی كه از خدا سرپیچی کند، دشمن ماست. كسی جز با عمل و پاك‌دامنی و پارسایی به دوستی ما نمی‌رسد.
بنابراین، عشق و عرفان به امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، اموری را می‌طلبد. قطعاً امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) از جوانان انتظاراتی دارد كه توجه به این انتظارات، زمینه‌ساز اطاعت از امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است.
salavat