توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : ایا خداوند جسم دارد که بر تخت بنشیند؟
تسنیم
2013_04_19, 09:47 PM
لرَّحْمَـٰنُ عَلَي الْعَرْشِ اسْتَوَي'.
«خداوند بر روي اريكه و تخت قرار گرفت.»
وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَـٰوَ'تِ وَ الارْضَ.
«كرسي و تخت خدا تمام آسمانها و زمين را فرا گرفته است.»
آيا خداوند جسم است و بدني محسوس دارد كه محتاج است بر روي كرسي و تخت بنشيند؟ تخت سلطنت دارد كه بر فراز آن رود و امر و نهي كند؟
خداوند جسم نيست، و حدّ ندارد. ابتداء و انتهاء ندارد. مكانيّ و زمانيّ نيست. بسيط و مجرّد و محض الوجود و وجود محض بدون كمّيّت و كيفيّت به هر عنوان است. تمام آسمانها و زمين در حضور اوست، و در مُشت او و در تحت قدرت او؛ وَ السَّمَـاوَات مَطْوِيَّـٰتُ بِيَمِينِهِ.
«آسمانها پيچيده در دست جلال و عظمت او هستند.»
تسنیم
2013_04_19, 09:48 PM
امّا در اين عالم طبع و سراي اعتباريّات، چون پادشاهي بخواهد امر و نهي كند، حكم دهد و فرمان دهد، در جائي ميرود كه مظهر قدرت اوست، بر تخت مي‌نشيند، بر تختي كه با جواهرات ـ كه نمايشگر تعيّن و اعتبار اوست ـ زينت شده مي‌نشيند و از فراز اين تخت فرمان ميدهد و حكم صادر ميكند، در حاليكه تمام اجزاء دولت و افسران در دو طرف، صفّ كشيده و آمادۀ انجام فرمان او هستند؛ از باب تشبيه معقول به محسوس، فرمان و امر و نهي و احكام صادره از حضرت ذوالجلال نيز به همين مضامين و با همين الفاظي كه نمايندۀ اين معاني هستند براي ما بيان شده است.
تسنیم
2013_04_19, 09:49 PM
امّا تخت و كرسي خدا جسم نيست، و جهت ندارد؛ و خداوند جسم نيست كه بر آن محلّ قرار گيرد. كرسي خداوند محيط بر تمام آسمان و زمين است، و عرش خداوند محيط بر كاخ وجود و تمام عالم امكان و همگيِ مخلوقات و بلكه اسماء و صفات اوست؛ يعني با اراده و اختيار و مشيّت مطلقۀ خود، بر تمامي آنها مسيطر و مهيمن و مسلّط گشته و بر تمام كاخ آفرينش سيطره دارد و حكم ميكند، و يگانه حاكم و پادشاه عالم وجود است.
تمام موجودات عالم طبع زير كرسي خداست كه ملكوت أسفل است، و همه در تحت عرش خداست كه ملكوت أعلي است.
پس عرش خدا يعني مشيّت و قدرت خدا، و كرسي خدا يعني تمام موجوداتي كه در تحت آن قدرت و مشيّت قاهره ظهور پيدا كرده و به لباس وجود ملبّس شده‌اند.
تسنیم
2013_04_19, 09:49 PM
وَ جَآءَ رَبُّكَ وَ الْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا.
«در روز بازپسين پروردگار تو مي‌آيد، و فرشتگان نيز صفّ در صفّ با صفوف مرتّب و منظّم مي‌آيند.»
اگر كسي از اين آيۀ مباركه چنين بپندارد كه آمدن پروردگار مانند آمدن حُكّام و سلاطين است كه در روز بُروز قدرت، با طنطنه و طمطراق مي‌آيند، و افسران و سربازان نيز با هيئتي مخصوص در دو طرف صفّ مي‌كشند؛ اين مسلّماً پنداري غلط و دور از حقيقت است.
بلكه چون عظمت و جلال شاهان در عالم اعتبار بدين كيفيّت آمدن و اظهار جلال و قدرت نمودن است، قدرت و عظمت پروردگار جلّ شأنُه و علا قدرُه در روز قيامت بدين صورت براي ما تشبيه شده است، از باب تشبيه معقول به محسوس؛ و الاّ ورود ملائكه ورود مادّي نيست، و آنان در جهت مادّي و مكان مادّي نيستند؛ فرشتگان موجودات مقرّبي هستند كه تمام عوالم را فرا گرفته‌اند.
تسنیم
2013_04_19, 09:50 PM
صفّ در صفّ بودن آنها قدرت در پشت قدرت، و علم در پشت علم، و حيات در پشت حيات است. و آمدن فرشتگان با پاي مادّي نيست، بلكه نزديك شدن تدريجي و ظهور نمودن است. آمدن پروردگار با جسم و هيكل نيست، و خدا پا ندارد؛ آمدن خداوند ظهور تجلّيات جمال و جلال اوست كه در قيامت چون به تدريج صورت ميگيرد و لقاي حضرت احديّتش به وقوع مي‌پيوندد، از آن به «آمدن» كه در لغت عرب «مَجي‌ء» است تعبير شده است.
منبع : معاد شناسی ج 4 ص 131
vBulletin® v4.2.2, Copyright ©2000-2024, Jelsoft Enterprises Ltd.