PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : سفیانی کیست؟آیا هم اکنون زنده است؟آیا می شود به طور مستقیم با او جهاد کرد؟



یا علی ابن الحسین
2014_08_11, 04:09 PM
در روایت‌های متعددی یکی از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی (عج)، خروج سفیانی ذکر شده است.(1) نام وی عثمان بن عَنبَسه و از فرزندان ابوسفیان می‌باشد.(2) وی دارای صورتی سرخ، پوستی سفید و چشمانی زاغ می‌باشد.(3) او از شهرهای روم (شاید مراد اروپای فعلی باشد) بپا می‌خیزد و بر گردن صلیب دارد.(4)
شاید او مسیحی یا مسلمان منحرفی باشد که دشمنی امیرالمؤمنین(ع) را به دل دارد. زیرا در برخی روایت‌ها آمده که وی در کوفه اعلام می‌کند هرکه سر شیعه علی بن ابی طالب را بیاورد، هزار درهم جایزه می‌گیرد.(5) در روایتی از امام صادق (ع) آمده است: زمان خروج وی ماه رجب است وخروج وی از آغاز تا انجام، 15 ماه می‌باشد که 6 ماه به نبرد می‌پردازد و 5 مکان مهم: دمشق، حمص، فلسطین، اردن و حلب را اشغال می‌کند و 9 ماه بر آن‌ها فرمان‌روایی می‌کند.(6)
در بسیاری از روایت‌ها از نبردی در مکانی میان مکه و مدینه بنام «بیداء» خبر داده شده است که سپاه سفیانی با امام مهدی (عج) و لشکریانِ آغازینِ ایشان در آن مکان رو در رو می‌شوند و سپاه دشمن در زمین فرو می‌رود.
در روایتی آمده است که امیرالمؤمنین(ع) در تأویل آیه شریفه «ولَو تَری إذ فَزِعوا فَلافَوتَ»(7) می‌فرمایند که لشکر سفیانی به مدینه می‌آیند تا به «بیداء» برسند، خدا آن‌ها را در زمین فرو می‌برد.(8)
اما این که اکنون زنده است یا هنوز متولد نشده است ، نمی دانیم از آقای بهلول نقل شده است که در سوریه شخصی را به آن نام دیده ام . او احتمال می داد که ممکن است همان باشد لکن مطمئن نیستم.
وظیفه ما در این زمینه این است که معرفت و شناخت خود را از امام زمان (عج) بالا برده تا در طوفان های فکری و عقیدتی دچار شک و شبهه نشویم . جهاد ما با سفیانی شناخت تفکر و عقیده او و دوری جستن و مبارزه با عقیده اوست .
پی‌نوشت:
1. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، قم، ص650.
2. همان، ص 651.
3. شیخ نعمانی، الغیبة، ترجمه جواد غفاری، چاپ اول، 1363، کتابخانه صدوق، تهران، ص 435.
4. شیخ طوسی، الغیبة، بصیرتی، قم، ص 278.
5. همان، ص 273.
6. شیخ نعمانی، الغیبة، ص 426.
7. سوره سبأ، آیه 51.
8. سید محمد صدر، تاریخ غیبت کبری، ترجمه دکتر سید حسن افتخارزاده، نیک معارف، تهران، 1371، ص 648.