همه به جهنم می روند حتی.../ 12 ترجمه از آیه 71 سوره مریم

[یا علی ابن الحسین]

خلاصه‎ای از کتاب "همه به جهنم می‏روند حتی...! نوشته علی‏رضا برازش که بازخوانی یکی از داغ‏ترین آیات قرآن (آیه 71 سوره مریم ) است در چهار قسمت تقدیم می‏شود. اینکه آیا با سرعت نور از پل جهنم می‏گذریم یا خود در اثر ماندن در آن تبدیل به نار می‏شویم؟
به گزارش شفقنا به نقل از خبرگزاری مهر، در آیه 71 سوره مریم آمده: وَإِن مِّنکُمْ إِلَّا وَارِدُهَا کَانَ عَلَى رَبِّکَ حَتْمًا مَّقْضِیًّا
دوازده ترجمه از این آیه عبارت است:
آیتی: و هیچ یک از شما نیست که وارد جهنم نشود، و این حکمی است حتمی، از جانب پروردگارتو.
الهی قمشه‏ای: و هیچ یک از شما(نوع بشر) باقی نماند جز آنکه به دوزخ وارد شود، این حکم حتمی پروردگار توست.
انصاریان: و هیچ کس از شما نیست مگر آنکه وارد دوزخ می‎شود[ورود همگان به دوزخ] برپروردگارت مسلم و حتمی است.
بانوی اصفهانی: و هیچ کس از شما نیست مگر آنکه به آن در آید-یا بر آن بگذرد- این [حکم و وعده‏ای است که] بر پروردگار تو بایسته و گزاردنی-انجام دادنی- است.
بروجردی: هیچیک از شما ممکن نیست که وارد دوزخ نشود و این حکم مسلم و حتمی پروردگار تو است.
حداد عادل: و هیچ یک از شما نیست که پای درون دوزخ ننهد و این اراده بی چون و چرای خداوند است.
رهنما: و (هیچکس) از شما نیست مگر آنکه وارد آن شود و این (وعده) برپرورگار تو حتم(و) واجب شده است.
فولادوند: و هیچ کس از شما نیست مگر[اینکه] در آن وارد می‏گردد، این [امر] همواره برپروردگارت حکمی قطعی است.
قرائتی: و هیچ کس از شما نیست مگر آنکه وارد دوزخ می‏شود، (و این ورود شما) از جانب پروردگارت حکمی قطعی است.
مجتبوی: و هیچ کس از شما نیست مگر آنکه به آن درآید- یا بر آن بگذرد- این [ حکم و وعده‏ای استکه] پروردگار تو بایسته و گزاردنی- انجام دادنی- است.
آیت الله مکارم شیرازی: و همه شما(بدون استثنا) وارد جهنم می‏شوید این امری است حتمی و قطعی بر پروردگارت.
موسوی همدانی در ترجمه المیزان چنین ترجمه کرده: هیچ کس از شما نیست مگر وارد جهنم می‏شود که بر پروردگارت حتمی و مفقرر است.

بر طبق این آیه شریفه همه از پل صراط ، پلی که از جهنم می‎گذرد رد خواهیم شد. منتها سرعت رد شدن از این پل تنها بر مبنای امتیاز تقوای افراد یعنی انجام بایدها و پرهیز از نبایدها است. دردرجات عالی تقوا با سرعت نور از آن رد می‏شویم و آتش جهنم هیچ آسیبی به فرد نمی‏رساند که این حالت فقط مختص معصومین و اولیای الهی است.

به اندازه تقوایت بالاخره از پل رد خواهی شد ولی اگر تقوای انسان از حداقل نیز برخوردار نباشد که طی چند هزار سال از پل صراط بگذرد به داخل آتش پرتاپ می‎شود. شدت پرتاپ و عمقی که به آن می‏افتد فقط بر مبنای امتیاز منفی سرکشی و نافرمانی است. نافرمانی هم یعنی عدم انجام بایدها و عدم پرهیز از نبایدها. تنها راه نجات انسان پایین بردن نمره نافرمانی و بالا بردن نمره قبولی اوست.
____________

[یا علی ابن الحسین]

ابو سميه مى‏گويد: ما در باره كلمه «الورود في جهنم» اختلاف داشتيم. گروهى مي­گفتند: مؤمن داخل دوزخ نخواهد شد و گروهي مى‏گفتند: همه مردم داخل جهنم خواهند شد و پس از آن خداى توانا افراد با تقوا را از آن نجات مى‏دهد. اين اختلاف بود تا اين­كه با جابر بن عبد اللّه ملاقات نمودم و درباره معناي كلمه (وارِدُها) از او جويا شدم. او با دو انگشت خويشتن به دو گوش خود اشاره كرد و گفت: اين دو گوش من كر شوند اگر از پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نشنيده باشم كه فرمود: مقصود از كلمه «الورود» كه كلمه «وارِدُها» از آن مشتق شده، دخول در دوزخ است. هيچ شخص نيكوكار و انسان بدرفتارى نيست، مگر اين­كه داخل دوزخ خواهد شد؛ ولى آتش دوزخ بر مؤمنان سرد و سلامت مي­شود، همان­گونه كه بر حضرت ابراهيم عليه السّلام سرد و سلامت شد، سپس خداى مهربان افراد باتقوا را از دوزخ نجات مى­دهد و افراد ظالم را در دوزخ واگذار خواهد كرد.

[یا علی ابن الحسین]

منبع :
www.shafaqna.com/persian

[گل مريم]

تفسير ايه ٧١ سوره مريم
منبع تفسير الميزان

آیا به راستی همگی ناگزیر از ورود به دوزخند؟
در این آیات به وصف روز رستاخیز و بیان حال و روز شایسته کرداران و تبهکاران پرداخته و می فرماید: وَ اِنْ مِّنْکُمْ اِلاَّ وارِدُها و از شما کسی نخواهد بود جز اینکه نخست وارد دوزخ می گردد. در این مورد که چگونه همگان باید وارد دوزخ گردند میان دانشمندان بحث و گفتگوست:

1 - گروهی، همچون: «ابن مسعود»، «حسن»، «قتاده»، «مختار» و «ابومسلم» برآنند که منظور از این بیان، نه رفتن درون آتش دوزخ، بلکه رسیدن به کنار آن است. این گروه برای این دیدگاه به این آیه استدلال می کنند که می فرماید: و لمّا ورد ماء مدین... و هنگامی که موسی به آب «مدین» رسید، گروهی از مردم را برکنار آن یافت که دام های خود را آب می دادند...

و نیز به این آیه که می فرماید: ...فارسلوا واردهم فادلی دلوه... و کاروانی از راه رسید و آب آور خود را برای تهیه آب گسیل داشت و او دلو آب خود را به چاه افکند... و نیز استدلال می کنند که وقتی در فرهنگ عرب گفته می شود: به آن شهر و یا آن آب رسیدید، «وردت بلد کذا و ماء کذا» منظور آن است که شما به آنجا رسیدید، خواه به آنجا وارد گردید یا هرگز وارد نشوید.

و نیز به ضرب المثل های رایج در ادبیات عرب استدلال می کنند که می گوید: «ان ترد الماء بماء اکیس» اگر با آگاهی از وجود آب در جایی به آن برسی، به زیرکی و تدبیر نزدیک تر است. و نیز به سرودهای عرب استدلال نموده اند که از جمله می سراید: فلمّا وردن الماء زرقاً جمامُه... پس هنگامی که به آب صاف و زلال رسیدید، در آنجا رحل اقامت بیفکنید و سراپرده ها و چادرها را برپا دارید...