گل مريم
2014_04_29, 12:27 PM
besmellah6
نگاهى به قرآن
تاءليف : حجة الاسلام و المسلمين حاج سيد على اكبر قرشى
سوره هاى قرآن كريم
قرآن مجيد، داراى 114 سوره مى باشد كه همه آنها با ((بسم الله الرحمن الرحيم )) آغاز مى شود. بجز سوره توبه كه سوره نهم از قرآن كريم است . و ((بسم الله الرحمن الرحيم )) ندارد و اما آنچه در سوره نمل در آيه سى ام آمده است ، آن جزء نامه حضرت سليمان - عليه السلام - است كه به ملكه ((سباء)) نوشته است .
در اينكه چرا در سوره توبه ((بسم الله الرحمن الرحيم )) نيامده است ، دو روايت وجود دارد. يكى از آن دو از اميرالمؤ منين - صلوات الله عليه - است كه فرموده : علت نيامدن ((بسم الله الرحمن الرحيم )) آن است كه : ((بسم الله الرحمن الرحيم )) براى ((امان و رحمت )) است . ولى سوره برائت ، براى برداشته شدن امان با شمشير، نزول شده است .
در مجمع البيان چنين آمده است :
(( عن على عليه السلام لم ينزل بسم الله الرحمن الرحيم على راءس سورة برائة لاءن بسم الله للاءمان و الرحمة و نزلت برائة لرفع الامان بالسيف . ))
و زمخشرى در كتاب كشاف ، آن روايت را از ابن عيينه نقل كرده است .
روايت دوم از امام صادق - عليه السلام - نقل شده كه فرموده است : انفال و برائت ، يك سوره هستند (الانفال و البرائة واحد) ناگفته نماند كه هر دو حديث به لفظ ((روى )) است . باقى اقوال ، احوال به طور احتمال و استحسان مى باشد. اما ظاهرا علت اصلى همان تعبد باشد كه رسول خدا - صلى الله عليه و آله - آن را در اول سوره برائت ، نفرموده است .
(( بسم الله الرحمن الرحيم )) به عقيده شيعه اثنى عشرى ، يك آيه مستقل و جزء هر سوره است كه نمى شود يكى را به جاى ديگرى خواند. در اين باره در اين كتاب ، يك بحث مستقل آمده است .
و از اهل بيت عصمت و طهارت - صلوات الله عليهم - نقل شده است كه آنها سوره : ((والضحى )) و: ((الم نشرح )) و نيز سوره ((لايلاف )) و ((فيل )) را يك سوره حساب كرده اند كه در نماز نمى شود به يكى اكتفا كرد بلكه بايد هر دو با ((بسم الله الرحمن الرحيم )) خوانده شوند.
نگاهى به قرآن
تاءليف : حجة الاسلام و المسلمين حاج سيد على اكبر قرشى
سوره هاى قرآن كريم
قرآن مجيد، داراى 114 سوره مى باشد كه همه آنها با ((بسم الله الرحمن الرحيم )) آغاز مى شود. بجز سوره توبه كه سوره نهم از قرآن كريم است . و ((بسم الله الرحمن الرحيم )) ندارد و اما آنچه در سوره نمل در آيه سى ام آمده است ، آن جزء نامه حضرت سليمان - عليه السلام - است كه به ملكه ((سباء)) نوشته است .
در اينكه چرا در سوره توبه ((بسم الله الرحمن الرحيم )) نيامده است ، دو روايت وجود دارد. يكى از آن دو از اميرالمؤ منين - صلوات الله عليه - است كه فرموده : علت نيامدن ((بسم الله الرحمن الرحيم )) آن است كه : ((بسم الله الرحمن الرحيم )) براى ((امان و رحمت )) است . ولى سوره برائت ، براى برداشته شدن امان با شمشير، نزول شده است .
در مجمع البيان چنين آمده است :
(( عن على عليه السلام لم ينزل بسم الله الرحمن الرحيم على راءس سورة برائة لاءن بسم الله للاءمان و الرحمة و نزلت برائة لرفع الامان بالسيف . ))
و زمخشرى در كتاب كشاف ، آن روايت را از ابن عيينه نقل كرده است .
روايت دوم از امام صادق - عليه السلام - نقل شده كه فرموده است : انفال و برائت ، يك سوره هستند (الانفال و البرائة واحد) ناگفته نماند كه هر دو حديث به لفظ ((روى )) است . باقى اقوال ، احوال به طور احتمال و استحسان مى باشد. اما ظاهرا علت اصلى همان تعبد باشد كه رسول خدا - صلى الله عليه و آله - آن را در اول سوره برائت ، نفرموده است .
(( بسم الله الرحمن الرحيم )) به عقيده شيعه اثنى عشرى ، يك آيه مستقل و جزء هر سوره است كه نمى شود يكى را به جاى ديگرى خواند. در اين باره در اين كتاب ، يك بحث مستقل آمده است .
و از اهل بيت عصمت و طهارت - صلوات الله عليهم - نقل شده است كه آنها سوره : ((والضحى )) و: ((الم نشرح )) و نيز سوره ((لايلاف )) و ((فيل )) را يك سوره حساب كرده اند كه در نماز نمى شود به يكى اكتفا كرد بلكه بايد هر دو با ((بسم الله الرحمن الرحيم )) خوانده شوند.