غلامرضا صالحی
2014_02_05, 09:41 AM
شش سفارش مهم رسول خدا(ص) به حضرت علی(ع)
حضرت امیر(علیه السلام) مى‌‌فرماید: مردى نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد و گفت: یا رسول الله مرا به عملى راهنمایى کنید، به عملى که به سبب آن: 1- خدا مرا دوست بدارد. 2- مردم مرا دوست بدارند. 3- دارائیم فراوان شود. 4- بدنم سالم بماند. 5- عمرم طولانى شود. 6- خدا مرا با تو محشور کند. رسول خدا (ص) فرمودند: این 6 حاجت، 6 خصلت مى‌‌خواهد: 1- اگر مى‌‌خواهى خدا تو را دوست بدارد از او بترس و از گناه پرهیز کن. 2- اگر مى‌‌خواهى مردم تو را دوست دارند به آنها خوبى و نیکى کن و به آنچه در دست آنهاست طمع نکن و چشم نینداز. 3- اگر مى‌‌خواهى دارائیت فراوان شود وجوهات شرعی اموالت را بپرداز و مالت را پاک کن. 4- اگر مى‌‌خواهى بدنت سالم بماند فراوان صدقه بده. 5- و اگر مى‌‌خواهى عمرت طولانى شود صله رحم کن(دید و بازدید خویشان). 6- و اگر مى‌‌خواهى خدا تو را با من محشور کند سجده را براى خدا طولانى کن. (منبع: بحار الأنوار 82: 164)
اهمیت عظیم تسبیحات أربعه
رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
در آن موقعی که مرا به معراج بردند، داخل بهشت شدم در آنجا دیدم زمینهاى بسیار سفید و روشن هست و هیچ چیز در آنها نبود، و لیکن فرشتگانى را دیدم یک خشت از طلا و یک خشت از نقره مى‌‌سازند و گاهى دست از ساختن بر مى‌‌داشتند. من به آن فرشتگان گفتم: به چه علت شما گاهى مشغول ساختن مى‌‌شوید و گاهى دست بر مى‌‌دارید؟ فرشتگان گفتند: وقتى که «مصالح» ما برسد ما مى‌‌سازیم و وقتى که مصالح نرسد دست بر مى‌‌داریم و صبر مى‌‌کنیم تا آن که مصالح برسد. رسول خدا به آن فرشتگان فرمودند: نفقه و مصالح شما چیست؟ فرشته ها گفتند: مصالح کار ما، گفتار مؤمن است در دنیا که بگوید: «سبحان الله و الحمدلله و لا إله إلا الله و الله أکبر». وقتی مؤمن ذکر بگوید ما مى‌‌سازیم و زمانى که از گفتن دست بردارد ما نیز باز مى‌‌ایستیم. (منبع: بحار الأنوار 8: 123)
آموزش دو دعای دنیایی و آخرتی توسط پیامبر خدا(ص)
پیرمردى(صالح و با تقوا) که به او «شَیبه هُذَلى» گفته مىشد، نزد پیامبرخدا(ص) آمد و عرضه داشت: اى رسول خدا! من پیرمرد کهنسالى هستم و توان انجام کاری ندارم. تاکنون خود را به نماز و روزه و حج و جهاد، عادت داده بودم. کلامى به من بیاموز که خداوند متعال به واسطه آن به من نفع برساند و کار سبکی هم باشد. پیامبرخدا(ص) فرمود: دوباره کلامت را بگو. آن مرد تا سه مرتبه این کلمات را گفت. رسول خدا(ص) فرمود: هیچ درخت و کلوخى در اطراف تو نیست مگر آنکه از باب رحمت بر تو گریه کرده است. پس همیشه نماز صبح را که خواندی بگو: «سُبْحَانَ اللهِ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیم»؛ تا خداوند عزیز و جلیل به واسطه این ذکر، تو را از کورى و دیوانگى و جذام و فقر و ضعف، عافیت دهد. آن مرد گفت: یا رسول الله! این دعا براى دنیا بود، براى آخرت چه؟ پیامبرخدا(ص) فرمود: بعد از هر نماز بگو: «اللَّهُمَّ اهْدِنی مِنْ عِنْدِکَ وَ أَفِضْ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِکَ وَ انْشُرْ عَلَیَّ مِنْ رَحْمَتِکَ وَ أَنْزِلْ عَلَیَّ مِنْ بَرَکَاتِک»؛ یعنى: «خدایا! مرا از جانب خودت هدایت نما و از بخشش مخصوصت بر من إفاضه فرما و رحمتت را بر من بگشاى و برکاتت را بر من نازل فرما». آن مرد این دستورات را با اشتیاق از رسول خدا(ص) گرفت. شخصی به ابن عباس گفت: این رفیقت چقدر با اشتیاق و محکم این دستور را گرفت. رسول خدا(ص) فرمود: اگر این مرد بتواند این عمل را در قیامت با خود بیاورد و عمدا آن را ترک نکند، هشت درب بهشت بر رویش گشوده خواهد شد، به طورى که از هر کدام بخواهد مىتواند داخل گردد». (منبع: عدة الداعی و نجاح الساعی، ص: 275)
حضرت امیر(علیه السلام) مى‌‌فرماید: مردى نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد و گفت: یا رسول الله مرا به عملى راهنمایى کنید، به عملى که به سبب آن: 1- خدا مرا دوست بدارد. 2- مردم مرا دوست بدارند. 3- دارائیم فراوان شود. 4- بدنم سالم بماند. 5- عمرم طولانى شود. 6- خدا مرا با تو محشور کند. رسول خدا (ص) فرمودند: این 6 حاجت، 6 خصلت مى‌‌خواهد: 1- اگر مى‌‌خواهى خدا تو را دوست بدارد از او بترس و از گناه پرهیز کن. 2- اگر مى‌‌خواهى مردم تو را دوست دارند به آنها خوبى و نیکى کن و به آنچه در دست آنهاست طمع نکن و چشم نینداز. 3- اگر مى‌‌خواهى دارائیت فراوان شود وجوهات شرعی اموالت را بپرداز و مالت را پاک کن. 4- اگر مى‌‌خواهى بدنت سالم بماند فراوان صدقه بده. 5- و اگر مى‌‌خواهى عمرت طولانى شود صله رحم کن(دید و بازدید خویشان). 6- و اگر مى‌‌خواهى خدا تو را با من محشور کند سجده را براى خدا طولانى کن. (منبع: بحار الأنوار 82: 164)
اهمیت عظیم تسبیحات أربعه
رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
در آن موقعی که مرا به معراج بردند، داخل بهشت شدم در آنجا دیدم زمینهاى بسیار سفید و روشن هست و هیچ چیز در آنها نبود، و لیکن فرشتگانى را دیدم یک خشت از طلا و یک خشت از نقره مى‌‌سازند و گاهى دست از ساختن بر مى‌‌داشتند. من به آن فرشتگان گفتم: به چه علت شما گاهى مشغول ساختن مى‌‌شوید و گاهى دست بر مى‌‌دارید؟ فرشتگان گفتند: وقتى که «مصالح» ما برسد ما مى‌‌سازیم و وقتى که مصالح نرسد دست بر مى‌‌داریم و صبر مى‌‌کنیم تا آن که مصالح برسد. رسول خدا به آن فرشتگان فرمودند: نفقه و مصالح شما چیست؟ فرشته ها گفتند: مصالح کار ما، گفتار مؤمن است در دنیا که بگوید: «سبحان الله و الحمدلله و لا إله إلا الله و الله أکبر». وقتی مؤمن ذکر بگوید ما مى‌‌سازیم و زمانى که از گفتن دست بردارد ما نیز باز مى‌‌ایستیم. (منبع: بحار الأنوار 8: 123)
آموزش دو دعای دنیایی و آخرتی توسط پیامبر خدا(ص)
پیرمردى(صالح و با تقوا) که به او «شَیبه هُذَلى» گفته مىشد، نزد پیامبرخدا(ص) آمد و عرضه داشت: اى رسول خدا! من پیرمرد کهنسالى هستم و توان انجام کاری ندارم. تاکنون خود را به نماز و روزه و حج و جهاد، عادت داده بودم. کلامى به من بیاموز که خداوند متعال به واسطه آن به من نفع برساند و کار سبکی هم باشد. پیامبرخدا(ص) فرمود: دوباره کلامت را بگو. آن مرد تا سه مرتبه این کلمات را گفت. رسول خدا(ص) فرمود: هیچ درخت و کلوخى در اطراف تو نیست مگر آنکه از باب رحمت بر تو گریه کرده است. پس همیشه نماز صبح را که خواندی بگو: «سُبْحَانَ اللهِ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیم»؛ تا خداوند عزیز و جلیل به واسطه این ذکر، تو را از کورى و دیوانگى و جذام و فقر و ضعف، عافیت دهد. آن مرد گفت: یا رسول الله! این دعا براى دنیا بود، براى آخرت چه؟ پیامبرخدا(ص) فرمود: بعد از هر نماز بگو: «اللَّهُمَّ اهْدِنی مِنْ عِنْدِکَ وَ أَفِضْ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِکَ وَ انْشُرْ عَلَیَّ مِنْ رَحْمَتِکَ وَ أَنْزِلْ عَلَیَّ مِنْ بَرَکَاتِک»؛ یعنى: «خدایا! مرا از جانب خودت هدایت نما و از بخشش مخصوصت بر من إفاضه فرما و رحمتت را بر من بگشاى و برکاتت را بر من نازل فرما». آن مرد این دستورات را با اشتیاق از رسول خدا(ص) گرفت. شخصی به ابن عباس گفت: این رفیقت چقدر با اشتیاق و محکم این دستور را گرفت. رسول خدا(ص) فرمود: اگر این مرد بتواند این عمل را در قیامت با خود بیاورد و عمدا آن را ترک نکند، هشت درب بهشت بر رویش گشوده خواهد شد، به طورى که از هر کدام بخواهد مىتواند داخل گردد». (منبع: عدة الداعی و نجاح الساعی، ص: 275)